Ανάληψη και Πεντηκοστή
RUDOLF
STEINER
Με την άνθηση της άνοιξης γιορτάζουμε την Ανάληψη και
την Πεντηκοστή. Η Ανάληψη γιορτάζεται παραδοσιακά την 40ή ημέρα του Πάσχα.1Αυτή
η Αγία Ημέρα εορτάζει την ανάληψη του Χριστού όπως μαρτυρούν οι Μαθητές Του.
Η
Πεντηκοστή, γνωστή και ως Whitsunday ή Whitsun ("Λευκή Κυριακή"), έχει τις ρίζες της στην
ελληνική λέξη pentecoste που σημαίνει "50ή
ημέρα". Γιορτάζεται την έβδομη Κυριακή (50 ημέρες) μετά το Πάσχα, δέκα
ημέρες μετά την Ανάληψη. Η Πεντηκοστή εορτάζει την άφιξη του Αγίου Πνεύματος
στους Μαθητές.
Στις
7 Μαΐου 1923 σε μια διάλεξη με τίτλο Το Μυστήριο της
Πεντηκοστής και της Ανάληψης , ο Ρούντολφ Στάινερ συζήτησε
αυτά τα δύο κομβικά γεγονότα με εικονογραφικό τρόπο.
Πρώτον,
ο Στάινερ θυμάται τη γνώριμη εικόνα της Ανάληψης και επισημαίνει τη φαινομενική
αντίφαση της ανόδου Του στα σύννεφα, αλλά αγκυροβολώντας τον άνθρωπο στη γη
ενώνοντας το αιθερικό βασίλειο της ίδιας της γης.
Αυτή η εικόνα γίνεται συνήθως αποδεκτή έτσι ώστε ο
Χριστός να φαίνεται να ταξιδεύει προς τους ουρανούς, έχοντας εγκαταλείψει τη
γη, και οι Μαθητές να αφήνονται, σαν να λέγαμε, στον εαυτό τους. Η επίγεια
ανθρωπότητα για την οποία ο Χριστός πέρασε μέσα από το Μυστήριο του Γολγοθά
αφήνεται λοιπόν στον εαυτό της μετά το ταξίδι Του προς τους ουρανούς. Εύκολα θα
μπορούσε να θεωρηθεί ότι κατά μια έννοια αυτό έρχεται σε αντίθεση με την
πραγματικότητα του Μυστηρίου του Γολγοθά. Γνωρίζουμε πράγματι ότι μέσω αυτού
του Μυστηρίου ο Χριστός αποφάσισε πραγματικά να ενώσει το Είναι Του με το είναι
της γης, και από εκείνη τη στιγμή και μετά να παραμείνει σε μόνιμη σύνδεση με
την επίγεια εξέλιξη.
Δεύτερον,
ο Στάινερ μας βάζει να οραματιστούμε μια παραδοσιακή εικόνα της Πεντηκοστής και
τον φωτισμό των Μαθητών.
[Όταν] οι Μαθητές συγκεντρώθηκαν μαζί, πύρινες
γλώσσες έπεσαν πάνω στο κεφάλι καθενός από αυτούς, ώστε αισθάνθηκαν
συγκινημένοι, όπως λέει η λαϊκή έκφραση, να μιλούν σε διαφορετικές γλώσσες.
Αυτό που πραγματικά σημαίνει, ωστόσο, είναι ότι από εδώ και στο εξής ήταν
δυνατό για κάθε ανθρώπινη καρδιά - όποια κι αν ήταν η πίστη στην οποία θα
μπορούσε να είχε προηγουμένως προσκολληθεί - να συνειδητοποιήσει το Μυστήριο
του Γολγοθά.
Με
αυτές τις εικόνες στο μυαλό, προχωρά στην παροχή πλαισίου για τα δύο γεγονότα.
Σε υψηλό επίπεδο, μπορεί κανείς να τα δει ότι πηγαίνουν χέρι-χέρι για να
επιτρέψουν την ανύψωση των κατώτερων πτυχών του ανθρώπινου όντος στα ανώτερα
πνευματικά πεδία.
·
Η Ανάληψη, από τη μια πλευρά, αντιπροσωπεύει τη
συνειδητοποίηση των Μαθητών ότι ο Χριστός έσωσε το ανθρώπινο φυσικό σώμα από
την καταστροφή. Είδαν πώς ο Χριστός κατέβηκε στη γη και συνέχισε να κατοικεί
στο αιθερικό βασίλειο της γης, εμποδίζοντας έτσι το αιθερικό σώμα του ανθρώπου
να διαχωριστεί από το φυσικό για να ανατείλει στον Ήλιο και στους ουρανούς για
να συναντήσει τον Χριστό εκεί.
·
Η Πεντηκοστή, από την άλλη πλευρά, αντιπροσωπεύει την
έλευση του Αγίου Πνεύματος στους Μαθητές. Αυτή η προσωπική λήψη του Αγίου
Πνεύματος μέσω της ελεύθερης βούλησής μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την
εξέλιξη της ψυχής και του πνεύματος κάθε ατόμου, απαίτηση για την τελική
εκπλήρωση του ανθρώπινου πεπρωμένου.
Η ανθρωπότητα κινδύνευε να μην μπορέσει να ενσαρκωθεί.
Από
τα μέσα της εποχής του Ατλάντιου, η γη και η ανθρωπότητα βρίσκονται σε μια
διαδικασία φθίνουσας εξέλιξης.
Όταν
πλησίαζε η εποχή κατά την οποία έλαβε χώρα το Μυστήριο του Γολγοθά, η εξέλιξη
του ανθρώπινου φυσικού σώματος είχε φτάσει σε τέτοια κατάσταση παρακμής που οι
άντρες ενσωματώθηκαν εκείνη την εποχή ή που επρόκειτο να ενσωματωθούν λίγο
αργότερα, και μέχρι περίπου την τέταρτη αιώνα, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον
κίνδυνο να γίνει η γη άγονη και άδεια και να θεωρηθεί αδύνατο στο μέλλον να
κατέβουν από πνευματικούς κόσμους ή να σχηματίσουν σώματα για τον εαυτό τους
από φυσικές γήινες ουσίες. Αυτός ο κίνδυνος υπήρχε, και οι άνθρωποι θα ήταν
πραγματικά υποχρεωμένοι να αποτύχουν στο επίγειο πεπρωμένο τους.
Η συνεργασία του Εωσφόρου και του Αχριμάν είχε φέρει
τα πράγματα σε τέτοιο βαθμό την εποχή του Μυστηρίου του Γολγοθά που ο άνθρωπος
θα είχε πεθάνει στη γη, αλλά με αυτό που επιτεύχθηκε μέσω αυτού του μεγάλου
Μυστηρίου σώθηκε από τις δυνάμεις της καταστροφής . Οι αναζωογονητικές δυνάμεις
από τις οποίες χρειαζόταν το φυσικό σώμα του μεταδόθηκαν για άλλη μια φορά,
έτσι ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να συνεχίσει την περαιτέρω εξέλιξή του στη γη,
να κατέβει από τα βασίλεια της ψυχής και του πνεύματος και να εισέλθει ξανά και
να κατοικήσει σε φυσικά σώματα . Αυτό ήταν το αποτέλεσμα, το εντελώς πραγματικό
αποτέλεσμα, του Μυστηρίου του Γολγοθά.
Στο όραμα της Ανάληψης, οι Μαθητές είδαν τον Χριστό να σώζει τα ανθρώπινα
φυσικά και αιθερικά σώματα από την καταστροφή.
Οι
Μαθητές στην προχωρημένη διόρασή τους είδαν τον κίνδυνο το αιθερικό σώμα του
ανθρώπου να αγωνίζεται προς τα πάνω προς τους ουρανούς. Είδαν στην Ανάληψη τον
Χριστό να ενώνεται με το αιθερικό βασίλειο της γης και τώρα να κρατά γερά τους
ανθρώπους στη γη.
Ο ήλιος ήταν η κατοικία του Χριστού μέχρι την εποχή
του Μυστηρίου του Γολγοθά. Το αιθερικό σώμα του ανθρώπου στο ότι αγωνίζεται
προς τον ήλιο αγωνίζεται επομένως προς τον Χριστό. Τώρα, καλέστε μπροστά σας
την εικόνα της Ανάληψης: Μπροστά στα μάτια των Μαθητών ο Χριστός αναστέλλεται
προς τον ουρανό. Αυτό σημαίνει ότι μπροστά στα μάτια των ψυχών των Μαθητών
προβλήθηκε το όραμα του πώς η αιθερική φύση της ανθρωπότητας στην ανοδική της
προσπάθεια ενώνεται με τη δύναμη, με την Παρόρμηση του Χριστού. Είδαν λοιπόν οι
Μαθητές πώς την ώρα του Μυστηρίου του Γολγοθά ο άνθρωπος αντιμετώπιζε τον
κίνδυνο να δει το αιθερικό του σώμα να έλκεται προς τα σύννεφα — προς τον ήλιο,
αλλά και πώς ο Χριστός κράτησε μαζί αυτό που τότε πάλευε προς τον ουρανό. Αυτή
η εικόνα πρέπει να γίνει κατανοητή σωστά. Είναι
πραγματικά μια προειδοποίηση. Ο
Χριστός ήταν ήδη ενωμένος με τη γη, αλλά ανήκει σε εκείνες τις δυνάμεις του
ανθρώπου που στην πραγματικότητα αγωνίζονται προς τον ήλιο, που επιθυμούν να
φύγουν για πάντα από τη γη. Είναι ο Χριστός που κρατά γερά τους ανθρώπους στη
γη.
Ο
Χριστός εισήγαγε ένα κοσμικό γεγονός στην εξέλιξη της γης για χάρη της
ανθρωπότητας.
Ο Χριστός κατέβηκε από πνευματικά ύψη, και στον
άνθρωπο ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ενώθηκε με την ανθρωπότητα. Πέρασε από το
Μυστήριο του Γολγοθά, και έχει συνδέσει την εξέλιξή Του με την εξέλιξη της γης.
Ήταν μια πράξη που έγινε για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Προσπαθήστε να
κατανοήσετε σωστά αυτό το γεγονός: — Το Μυστήριο του Γολγοθά ολοκληρώθηκε για
την ανθρωπότητα. Το διορατικό όραμα πρέπει πάντα να δει πώς οι αιθερικές
δυνάμεις της ανθρωπότητας που συνεχώς επιδιώκουν να χωριστούν από τη γη
ενώνονται με τον Χριστό. και πώς μπορεί ο Χριστός να τους κρατήσει πίσω για την
επίγεια εξέλιξη. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για την ανθρωπότητα.
Ενώ η Ανάληψη ήταν για ολόκληρη την ανθρωπότητα, η Πεντηκοστή είναι για το
άτομο.
Στην
Ανάληψη ο Χριστός έσωσε το φυσικό και αιθερικό μέρος του ανθρώπου.
[Οι]
Μαθητές έχοντας γίνει διορατικοί βλέπουν την τάση προς τον ήλιο των αιθερικών
σωμάτων των ανθρώπων. Ο Χριστός ενώνει τον εαυτό Του με αυτή την τάση και την
περιορίζει. Αυτό που αντιπροσωπεύει αυτή η πανίσχυρη εικόνα είναι το εξής — η
διάσωση του φυσικού και αιθερικού μέρους του ανθρώπου από τον Χριστό. Η
Πεντηκοστή σημαίνει ότι η ψυχή ανυψώνεται σε πνευματικές δυνάμεις κατανόησης,
μια ατομική πρωτοβουλία.
Καμία
υλιστική δύναμη κατανόησης, καμία υλιστική επιστήμη δεν μπορεί να κατανοήσει
αυτό το Μυστήριο. Η ψυχή πρέπει να ανυψωθεί στις πνευματικές δυνάμεις της
κατανόησης, στις πνευματικές δυνάμεις της όρασης και της αίσθησης, προτού
μπορέσει να καταλάβει πώς η Παρόρμηση του Χριστού ενώθηκε στον Γολγοθά με τις
παρορμήσεις της γης. Για να συμβεί αυτό, ο Χριστός ολοκλήρωσε την Πράξη Του
στον Γολγοθά. και το ολοκλήρωσε έτσι ώστε μόλις δέκα μέρες μετά την Ανάληψη
έστειλε στους ανθρώπους τη δύναμη με την οποία τους δόθηκε η δυνατότητα να
διαποτίσουν την εσωτερική τους ψυχή και πνεύμα-φύση, δηλαδή το εγώ και το
αστρικό τους σώμα, με την παρόρμηση του Χριστού.
Η εικόνα της Πεντηκοστής δηλώνει αυτό: Η διαπέραση
της ψυχής και του πνεύματος του ανθρώπου με δύναμη με την οποία μπορεί να
κατανοήσει το Μυστήριο του Γολγοθά. Η αποστολή του Αγίου Πνεύματος.
Μέσω του Αγίου Πνεύματος και της ατομικής πνευματικής προσπάθειας, μπορούμε
να εξελίξουμε το αστρικό σώμα και το εγώ.
Ενώ
ο Χριστός πέθανε και ανέβηκε για τα φυσικά και αιθερικά σώματα της ανθρωπότητας
γενικά, ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να λάβει το Άγιο Πνεύμα για να συνεχίσει να
εξελίσσει την ψυχή και το πνεύμα μας.
Ο Χριστός ολοκλήρωσε την Πράξη Του για ολόκληρη την
ανθρωπότητα. Σε άτομα που είναι σε θέση να κατανοήσουν αυτήν την Πράξη - στον
ατομικό άνθρωπο, έστειλε το Πνεύμα, έτσι ώστε η ατομική ψυχή και πνεύμα να
μπορούν να βρουν πρόσβαση σε αυτό που έγινε για όλη την ανθρωπότητα. Μέσω του
Πνεύματος ο άνθρωπος πρέπει εσωτερικά - ψυχικά και πνευματικά - να ενωθεί με το
Μυστήριο του Γολγοθά. Δύο εικόνες διαδέχονται η μία την άλλη στην ιστορία της
ανθρώπινης εξέλιξης. Αυτό της Ανάληψης μας λέει: Η πράξη του Γολγοθά ολοκληρώθηκε
για τα φυσικά και αιθερικά σώματα των ανθρώπων γενικά. Το άτομο πρέπει να το
κάνει καρποφόρο για τον εαυτό του λαμβάνοντας μέσα του το Άγιο Πνεύμα. Η
παρόρμηση του Χριστού γίνεται έτσι ατομική για τον καθένα.
Ολόκληρη η ανθρώπινη εξέλιξη λαμβάνει χώρα μέσα σε κύκλους ύπνου και
εγρήγορσης.
Για
εκείνες τις ψυχές που είναι κατάλληλα προετοιμασμένες, η Χριστική δύναμη
εργάζεται πάνω τους κατά τη διάρκεια της κατάστασης του ύπνου. Διαφορετικά, η
σύνδεση Χριστού που αποκτήθηκε μέσω της Ανάληψης χάνεται.
Μέσω
[του Μυστηρίου του Γολγοθά] έγινε δυνατό για τον άνθρωπο να λάβει μια παρόρμηση
όταν βρισκόταν σε κατάσταση ύπνου την οποία διαφορετικά δεν θα μπορούσε να
λάβει. Ολόκληρη η ανθρώπινη εξέλιξη λαμβάνει χώρα μέσα στις συνθήκες ύπνου και
εγρήγορσης. Στον ύπνο το φυσικό σώμα και το αιθερικό σώμα παραμένουν πίσω. από
τη στιγμή του ύπνου μέχρι την αφύπνιση το αστρικό σώμα και το εγώ είναι
ανεξάρτητα από αυτά. Κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης ανεξαρτησίας στον
ύπνο, η ενεργός διείσδυση από τη δύναμη του Χριστού συμβαίνει σε εκείνους τους
ανθρώπους που, λόγω του περιεχομένου της ψυχής που έχουν αποκτήσει, είναι
κατάλληλα προετοιμασμένοι για την κατάσταση του ύπνου. […]
Είναι στην κατάσταση του ύπνου που συμβαίνει κυρίως η
διείσδυση από τη δύναμη του Χριστού. Το Μυστήριο του Γολγοθά θα είχε λάβει χώρα
για την εγρήγορση του ανθρώπου ακόμα κι αν δεν είχε αποδεχτεί τη γνώση αυτού
του Μυστηρίου. αλλά δεν θα είχε πραγματοποιηθεί για την κατάσταση του ύπνου
του. Η συνέπεια αυτού θα ήταν η εξής: Οι άνθρωποι σίγουρα θα συνέχιζαν να
ενσαρκώνονται στη γη, αλλά ο ύπνος θα ήταν τέτοιος που η ψυχή και η πνευματική
φύση τους θα είχαν αναγκαστικά χάσει κάθε σχέση με τον Χριστό, εκτός αν είχαν
αποκτήσει γνώση του Μυστηρίου του Γολγοθάς.
Κατά τη διάρκεια της ονειρεμένης άνοιξης, το Πνεύμα μπορεί να λειτουργήσει
μέσα μας σαν ηλιοφάνεια στα λουλούδια.
Ο
Steiner κλείνει με μια όμορφη αναλογία του Ήλιου που
επηρεάζει τα ανοιξιάτικα λουλούδια στην Ανάληψη και την Πεντηκοστή.
Όταν το φεστιβάλ του Whitsuntide, το οποίο πριν από όλα τα άλλα είναι μια γιορτή λουλουδιών, γίνεται
αισθητό, οι άνθρωποι βγαίνουν έξω όπου ξεφυτρώνουν λουλούδια, όπου ανοίγουν υπό
την επίδραση του ήλιου — υπό την επίδραση των αιθεροαστρικών δυνάμεων του ήλιου
— και στη γη με λουλούδια οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι έχουν μια αντανάκλαση αυτού
που βλέπουν συμπυκνωμένο στην εικόνα της Ανάληψης του Χριστού και στις πύρινες
γλώσσες που εμφανίστηκαν πάνω από τα κεφάλια των Μαθητών. Η ανοιχτή καρδιά του
ανθρώπου μπορεί εδώ να φανεί συμβολισμένη στα λουλούδια που ανοίγουν στον ήλιο,
και αυτό που κατεβαίνει από τον ήλιο και δίνει στα λουλούδια την απαραίτητη
καρποφορία, μπορούμε να δούμε να συμβολίζεται στις γλώσσες της φωτιάς που
χύνονται εμπρός τη δύναμή τους στους Μαθητές.
