156

 

 

 

 

ΜΑΘΗΜΑ 156 Πορεύομαι μαζί με τον Θεό μέσα σε απόλυτη ιερότητα

1. Η σημερινή ιδέα απλά δηλώνει την απλή αλήθεια που κάνει την σκέψη της αμαρτίας αδύνατη. Υπόσχεται ότι δεν υπάρχει καμία αιτία για ενοχή, και επειδή δεν έχει αιτία δεν υπάρχει. Ακολουθεί με βεβαιότητα την βασική σκέψη που αναφέρεται στο κείμενο ∙ οι ιδέες δεν αφήνουν την πηγή τους. Αν αυτό είναι αλήθεια, πως είναι δυνατόν να υπάρχεις ξέχωρα από τον Θεό; Πως θα μπορούσες να περπατάς στον κόσμο μόνος και διαχωρισμένος από την Πηγή σου;
2. Δεν είμαστε αντιφατικοί με τις σκέψεις που παρουσιάζουμε σε αυτά τα μαθήματα. Η αλήθεια, αν είναι αλήθεια, πρέπει να είναι αληθινή από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν μπορεί να αντιφάσκει με τον εαυτό της, ούτε σε κάποια σημεία να είναι αβέβαιη ενώ σε άλλα είναι σίγουρη. Δεν γίνεται να βαδίζεις στον κόσμο χωριστά από τον Θεό, διότι δεν θα μπορούσες να υπάρχεις χωρίς Αυτόν. Αυτός είναι η ζωή σου. Εκεί που είσαι, είναι κι Αυτός. Υπάρχει μία ζωή. Αυτήν την ζωή την μοιράζεσαι μαζί Του. Τίποτα δεν είναι δυνατόν να υπάρχει διαχωρισμένο από Αυτόν και να ζει.
3. Όμως όπου είναι Αυτός, πρέπει να υπάρχει ιερότητα όπως και ζωή. Καμία ιδιότητα δική Του δεν μένει χωρίς να μοιράζεται με όλα όσα ζουν. Ό,τι ζει είναι τόσο ιερό όσο κι Αυτός, διότι ό,τι μοιράζεται την ζωή Του είναι μέρος της Ιερότητας, και δεν είναι δυνατόν να είναι αμαρτωλό όπως ο ήλιος δεν μπορεί να διαλέξει να είναι από πάγο ∙ η θάλασσα να είναι χώρια από το νερό, ή το χορτάρι να φυτρώνει με τις ρίζες στον αέρα.
4. Υπάρχει ένα φως μέσα σου που δεν είναι δυνατόν να πεθάνει ∙ του οποίου η παρουσία είναι τόσο ιερή που ο κόσμος εξαγνίζεται χάρη σε σένα. Όλα όσα ζουν φέρουν δώρα σε σένα, και τα αφήνουν με ευγνωμοσύνη και χαρά στα πόδια σου. Το άρωμα των λουλουδιών είναι το δώρο τους σε σένα. Τα κύματα υποκλίνονται μπροστά σου, και τα δέντρα προτείνουν τα κλαδιά τους για να σε προφυλάξουν από την ζέστη, και στρώνουν τις φυλλωσιές τους μπροστά σου πάνω στο χώμα για να περπατάς σε μαλακό έδαφος, ενώ ο άνεμος γίνεται ψίθυρος γύρω από το ιερό σου κεφάλι.
5. Το φως μέσα σου είναι αυτό που το σύμπαν λαχταρά να αντικρύσει. Όλα τα όντα μένουν ακίνητα μπροστά σου, διότι αναγνωρίζουν Ποιος πορεύεται μαζί σου. Το φως που φέρεις είναι το δικό τους. Έτσι βλέπουν σε σένα την ιερότητά τους, και σε χαιρετούν σαν σωτήρα και Θεό. Δέξου την ευλάβειά τους, διότι οφείλεται στην Ιερότητά την Ίδια, που πορεύεται μαζί σου, μεταμορφώνοντας με το απαλό Της φως όλα τα πράγματα κάνοντας τα αγνά και όμοια με τον Εαυτό Της.
6. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί η σωτηρία. Καθώς εσύ κάνεις ένα βήμα πίσω, το φως μέσα σου κάνει ένα βήμα μπροστά και περικλείει τον κόσμο. Προαναγγέλλει το τέλος της αμαρτίας όχι με τιμωρία και θάνατο. Με ελαφρότητα και γέλιο φεύγει η αμαρτία, διότι γίνεται ορατή ο αλλόκοτος παραλογισμός της. Είναι μια ανόητη σκέψη, ένα ανόητο όνειρο, όχι τρομακτικό, ίσως γελοίο, αλλά ποιος θα σπαταλούσε έστω και μια στιγμή από την προσέγγισή του στον Θεό τον Ίδιο για ένα τέτοιο ανόητο καπρίτσιο;
7. Και όμως, έχεις σπαταλήσει πάρα πολλά χρόνια πάνω σε αυτή την ανόητη σκέψη. Το παρελθόν έχει φτάσει στο τέλος του μαζί με όλες τις φαντασιώσεις του. Δεν σε κρατούν δέσμιο πια. Η πρόσβαση στον Θεό είναι κοντά. Και μέσα στο μικρό διάστημα αμφιβολίας που ακόμα παραμένει, μπορεί να χάνεις την εικόνα του Συντρόφου σου, και να Τον περνάς για το ανούσιο, αρχαίο όνειρο που τώρα είναι παρελθόν.
8. «Ποιος περπατά μαζί μου;» Αυτή την ερώτηση θα πρέπει να την κάνεις χίλιες φορές την ημέρα, μέχρι που η απόλυτη βεβαιότητα να δώσει τέλος στις αμφιβολίες σου και να καθιερώσει την γαλήνη. Σήμερα ας σταματήσουν οι αμφιβολίες. Ο Θεός μιλά για σένα απαντώντας στην ερώτησή σου με αυτά τα λόγια:
- Πορεύομαι μαζί τον Θεό μέσα σε απόλυτη ιερότητα. Φωτίζω τον κόσμο, φωτίζω τον νου μου και όλους τους νόες που ο Θεός δημιούργησε ένα με μένα.

Ο ΕΝΟΙΚΟΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

Ο ΕΝΟΙΚΟΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

Είναι μια ιστορία που έρχεται από τα αρχαία χρόνια και που την διηγούνται οι δάσκαλοι στους μαθητές τους Είναι ο ένοικος στο κατώφλι όλοι κάποια μέρα θα χρειαστεί να την περάσουμε Σε αυτή αναφέρεται το μάθημα το 160 Η ιστορία έχει ως εξής Στο σπίτι κάποιου μπαίνει ένας ξένος στην αρχή δεν καταλαβαίνει ο νοικοκύρης τις προθέσεις του και με τον καιρό τον συνηθίζει τόσο που παρόλο την κακή συμπεριφορά του τον ανέχεται και μάλιστα ταυτίζεται με τους τρόπους του. Με τον καιρό οι συνέπειες είναι καταστροφικές ο ιδιοκτήτης τα έχει χάσει νομίζει ότι φταίει αυτός Μέχρι που αποφασίζει να διώξει τον ΞΕΝΟ και να αναλάβει την διοίκηση του σπιτιού του Βέβαια από ότι μας διηγούνται οι δάσκαλοι η σύγκρουση είναι τρομερή Ο ένοικος  προβάλει με τερατώδεις προβολές και απειλεί τον ιδιοκτήτη σε σημείο που παραλύει από τον φόβο του που αρχίζει και επικαλείται τον Πατέρα που μέχρι τότε τον είχε ξεχάσει Η βοήθεια του πατέρα  είναι άμεση Στέλνει τον Ανώτερο εαυτό να γλυτώσει τον υιό του από τον ΞΕΝΟ μια για πάντα .Λέγεται πως ο υιός ποτέ δεν ξανά ξεχνάει τον πατέρα  του μετά από αυτό και έτσι βαδίζει στον δρόμο προς το πατρικό του χωρίς πισωγυρίσματα

Η ιστορία αυτή είναι το αρχέτυπο του ανθρώπινου ζεύγους,  που δεν επικαλέστηκε όμως τον πατέρα για να διώξουν τον Ξένο και χρειάστηκε να φύγουν αυτοί από το σπίτι τους  Τώρα ο καθένας από εμάς θα χρειαστεί να επαναλάβει  την διαδικασία για τον εαυτό και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε.

Ένοικος =προσωπικότητα

Σπίτι-ο νους του ιδιοκτήτη

Ανώτερος Εαυτός ψυχή η βοήθεια από τον πατέρα

 Π.ΣΟΥΛΗ

159

ΜΑΘΗΜΑ 159

Δίνω τα θαύματα που έχω λάβει

Δίνω τα θαύματα που έχω λάβει
1. Κανένας δεν μπορεί να δώσει αυτό που δεν έχει λάβει. Για να δώσεις ένα πράγμα χρειάζεται πρώτα να το έχεις στην κατοχή σου. Εδώ συμφωνούν οι νόμοι του Ουρανού και του κόσμου. Αλλά εδώ επίσης διαχωρίζονται. Ο κόσμος πιστεύει ότι για να έχεις ένα πράγμα στην κατοχή σου, πρέπει να το κρατήσεις. Η σωτηρία διδάσκει διαφορετικά. Το να δίνεις είναι ο τρόπος να αναγνωρίζεις ότι έχεις λάβει. Είναι η απόδειξη ότι αυτό που έχεις είναι δικό σου.
2. Καταλαβαίνεις ότι έχεις θεραπευτεί όταν προσφέρεις θεραπεία. Δέχεσαι ότι η συγχώρεση έχει επιτευχθεί σε σένα όταν συγχωρείς. Αναγνωρίζεις στον αδερφό σου τον εαυτό σου, κι έτσι αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι ολοκληρωμένος. Δεν υπάρχει θαύμα που δεν μπορείς να δώσεις, γιατί όλα σου έχουν δοθεί. Υποδέξου τα τώρα ανοίγοντας το θησαυροφυλάκιο του νου σου όπου φυλάσσονται, και χάρισε τα.
3. Η όραση του Χριστού είναι ένα θαύμα. Έρχεται από κάπου πολύ πέρα από την ίδια, διότι αντανακλά αιώνια αγάπη και αναγέννηση αγάπης που δεν πεθαίνει ποτέ, παρά μόνο είχε συγκαλυφθεί. Η όραση του Χριστού απεικονίζει τον Ουρανό, διότι βλέπει έναν κόσμο τόσο όμοιο με τον Ουρανό που ό,τι ο Θεός έχει δημιουργήσει τέλειο μπορεί να καθρεπτιστεί εκεί. Το σκοτεινό γυαλί που παρουσιάζει ο κόσμος δεν μπορεί να δείξει παρά διαστρεβλωμένες, κομματιασμένες εικόνες. Ο αληθινός κόσμος απεικονίζει την αθωότητα του Ουρανού.
4. Η όραση του Χριστού είναι το θαύμα μέσα στο οποίο γεννιούνται όλα τα θαύματα. Είναι η πηγή τους, η οποία παραμένει με το κάθε θαύμα που δίνεις, και όμως εξακολουθεί να παραμένει δική σου. Είναι ο δεσμός με τον οποίο ο δότης και ο αποδέκτης ενώνονται επεκτεινόμενοι εδώ στην γη, έτσι όπως είναι ένα και στον Ουρανό. Ο Χριστός δεν βλέπει αμαρτία σε κανέναν. Και στα μάτια Του οι αναμάρτητοι είναι σαν ένα. Η ιερότητά τους δόθηκε από τον Πατέρα Του και τον Ίδιο.
5. Η όραση του Χριστού είναι η γέφυρα ανάμεσα στους δύο κόσμους. Και μπορείς να εμπιστευτείς απόλυτα την δύναμή της για να σε μεταφέρει από αυτόν τον κόσμο σε έναν κόσμο που είναι ιερός από την συγχώρεση. Πράγματα που φαίνονται τόσο στέρεα εδώ είναι απλές σκιές εκεί ∙ διάφανα, πολύ αμυδρά ορατά, και μερικές φορές ξεχασμένα, και ποτέ ικανά να σκιάσουν το φως που λάμπει πέρα από αυτά. Η ιερότητα έχει αποκατασταθεί στην όραση, και οι τυφλοί μπορούν να δουν.
6. Αυτό είναι το μοναδικό δώρο του Αγίου Πνεύματος ∙ το θησαυροφυλάκιο στο οποίο μπορείς να ανατρέξεις με απόλυτη βεβαιότητα για όλα τα πράγματα που μπορούν να συνεισφέρουν στην ευτυχία σου. Όλα ευρίσκονται ήδη εκεί. Όλα μπορείς να τα λάβεις φτάνει να τα ζητήσεις. Εδώ η πόρτα δεν είναι ποτέ κλειδωμένη, και σε κανέναν δεν απορρίπτεται ούτε το παραμικρό αίτημα ούτε η πιο επείγουσα ανάγκη. Δεν υπάρχει ασθένεια που να μην έχει ήδη θεραπευτεί, ούτε έλλειψη που να μην έχει καλυφθεί, καμία ανάγκη ανεκπλήρωτη μέσα σε αυτό το χρυσό θησαυροφυλάκιο του Χριστού.
7. Εδώ ο κόσμος θυμάται τι χάθηκε όταν αυτός φτιάχτηκε. Διότι εδώ επισκευάζεται, γίνεται πάλι καινούργιος, αλλά με ένα άλλο φως. Αυτό που ήταν το σπίτι της αμαρτίας γίνεται το κέντρο της λύτρωσης και το λίκνο του ελέους, όπου οι βασανισμένοι θεραπεύονται και καλωσορίζονται. Κανένας δεν θα εκδιωχθεί από αυτό το νέο σπίτι, όπου τον περιμένει η σωτηρία. Κανένας δεν είναι ξένος σε αυτόν. Κανένας δεν του ζητά τίποτα εκτός από το δώρο της αποδοχής του καλωσορίσματός του.
8. Η όραση του Χριστού είναι το ιερό έδαφος όπου τα κρίνα της συγχώρεσης έχουν τις ρίζες τους. Αυτό είναι το σπίτι τους. Μπορούν να μεταφερθούν από εδώ πίσω στον κόσμο, αλλά ποτέ δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν στο στέρφο και ρηχό του χώμα. Χρειάζονται το φως και την ζεστασιά και την τρυφερή φροντίδα που παρέχει η φιλευσπλαχνία του Χριστού. Χρειάζονται την αγάπη με την οποία Αυτός τα κοιτά. Και γίνονται οι αγγελιαφόροι Του, που δίνουν καθώς λαμβάνουν.
9. Πάρε από το θησαυροφυλάκιό Του, για να αυξηθούν οι θησαυροί του. Τα κρίνα Του ποτέ δεν αφήνουν την εστία τους όταν τα πηγαίνεις στον κόσμο. Οι ρίζες τους παραμένουν. Δεν αφήνουν την πηγή τους, παρά μεταφέρουν μαζί τους την ευεργεσία, και μεταμορφώνουν τον κόσμο σε ένα κήπο σαν αυτό από τον οποίο προήλθαν, και στον οποίο θα ξαναγυρίσουν με περισσότερο άρωμα. Τώρα είναι διπλά ευλογημένοι. Τα μηνύματα που έφεραν από τον Χριστό έχουν παραδοθεί, και έχουν επιστραφεί σε αυτούς. Και αυτοί τα επιστρέφουν με χαρά σε Εκείνον.
10. Θαύμασε το απόθεμα θαυμάτων που βρίσκονται στην διάθεση σου για να τα προσφέρεις. Δεν σου αξίζει αυτό το δώρο, αφού ο Ίδιος ο Θεός έχει ορίσει να σου δοθεί; Μην κρίνεις τον Υιό του Θεού, παρά ακολούθησε τον δρόμο που Αυτός έχει χαράξει. Ο Χριστός έχει ονειρευτεί το όνειρο ενός κόσμου που έχει συγχωρεθεί. Είναι το δώρο Του με το οποίο μπορεί να επιτευχτεί μια γλυκιά μετάβαση από τον θάνατο στην ζωή ∙ από την απελπισία στην ελπίδα. Ας ονειρευτούμε για μια στιγμή μαζί Του. Το όνειρό Του μας αφυπνίζει στην αλήθεια. Η όρασή Του δίνει τα μέσα για την επιστροφή στην αιώνια αγιότητα που ποτέ δεν χάσαμε πραγματικά, μέσα στον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 158Σήμερα μαθαίνω να δίνω καθώς λαμβάνω

 

ΜΑΘΗΜΑ 158Σήμερα μαθαίνω να δίνω καθώς λαμβάνω

Σήμερα μαθαίνω να δίνω καθώς λαμβάνω
1. Τι σου έχει δοθεί; Η γνώση ότι είσαι ένας νους, μέσα σε Νου και καθαρά νους, για πάντα αναμάρτητος, απόλυτα άφοβος, διότι δημιουργήθηκες από αγάπη. Ούτε έχεις αφήσει την Πηγή σου, έχοντας παραμείνει έτσι όπως δημιουργήθηκες. Αυτό σου δόθηκε ως γνώση που δεν είναι δυνατόν να χάσεις. Δόθηκε επίσης και σε κάθε ζωντανό πράγμα, διότι από αυτή την γνώση μόνο ζει.
2. Όλα αυτό το έχεις λάβει. Ο κάθε ένας που περπατά σε αυτό τον κόσμο το έχει λάβει. Δεν δίνεις εσύ αυτή την γνώση, διότι αυτό είναι ότι έδωσε η δημιουργία. Όλο αυτό δεν μπορεί να διδαχθεί. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που θα μάθεις να δίνεις σήμερα; Το μάθημά μας χτες επικαλέστηκε ένα θέμα που το συναντήσαμε νωρίς στο κείμενο. Η εμπειρία δεν είναι δυνατόν να μοιραστεί με κάποιον άλλο κατ’ ευθείαν, με τον τρόπο που μπορεί να μοιραστεί η όραση. Η αποκάλυψη ότι ο Πατέρας και ο Υιός είναι ένα θα έρθει με τον καιρό σε κάθε νου. Όμως αυτή η ώρα καθορίζεται από τον ίδιο το νου, και δεν διδάσκεται.
3. Η ώρα έχει ήδη οριστεί. Μπορεί να φαίνεται αυθαίρετη. Και όμως, δεν υπάρχει βήμα σε όλη την διαδρομή που να είναι τυχαίο. Το κάθε βήμα έχει ήδη γίνει, παρόλο που ακόμα δεν έχει ξεκινήσει. Διότι ο χρόνος φαίνεται πως πηγαίνει προς μία κατεύθυνση. Όμως κάνουμε ένα ταξίδι που ήδη έχει τελειώσει. Εν τούτοις, φαίνεται σαν να έχει ένα μέλλον άγνωστο σε μας ακόμη.
4. Ο χρόνος είναι ένα κόλπο, ένα ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα, μία τεράστια ψευδαίσθηση στην οποία φιγούρες πηγαινοέρχονται ως δια μαγείας. Και όμως, υπάρχει ένα σχέδιο πίσω από τα φαινόμενα, που δεν αλλάζει. Το σενάριο είναι γραμμένο. Είναι καθορισμένο το πότε θα έρθει η εμπειρία να δώσει τέλος στις αμφιβολίες σου. Διότι εμείς μόνο βλέπουμε το ταξίδι από το σημείο που έχει τελειώσει, κοιτάζοντας πίσω προς αυτό, και φανταζόμαστε ότι το ξανακάνουμε γι άλλη μια φορά επανεξετάζοντας ό,τι έχει περάσει.
5. Ένας δάσκαλος δεν δίνει εμπειρία, διότι δεν την έμαθε. Του αποκαλύφθηκε την καθορισμένη στιγμή. Αλλά η όραση είναι το δώρο του. Αυτό μπορεί να δοθεί κατευθείαν, γιατί η γνώση του Χριστού δεν είναι χαμένη, επειδή Αυτός έχει μια όραση που μπορεί να την δώσει στον κάθε ένα που την ζητά. Η Θέληση του Πατέρα και η δική Του είναι ενωμένες στην γνώση. Εν τούτοις υπάρχει ένα όραμα το οποίο βλέπει το Άγιο Πνεύμα διότι το βλέπει και ο Νους του Χριστού.
6. Εδώ γίνεται η ένωση του κόσμου της αμφιβολίας και των σκιών με το άυλο. Εδώ βρίσκεται ένα ήσυχο μέρος μέσα στον κόσμο, που έχει καθαγιαστεί από την συγχώρεση και από την αγάπη. Εδώ συμφιλιώνονται όλες οι αντιθέσεις, διότι εδώ το ταξίδι τελειώνει. Η εμπειρία – που δεν μαθαίνεται, δεν διδάσκεται, και δεν είναι ορατή – απλά υπάρχει. Είναι πέρα από τον στόχο μας, διότι υπερβαίνει αυτό που χρειάζεται να πετύχουμε. Αυτό που μας αφορά τώρα είναι η όραση του Χριστού. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε.
7. Η όραση του Χριστού έχει έναν νόμο. Δεν βλέπει ένα σώμα, και να το παρερμηνεύει για τον Υιό που δημιούργησε ο Θεός. Βλέπει ένα φως πέρα από το σώμα ∙ μια ιδέα πέρα από αυτό που μπορεί να αγγιχτεί, μια αγνότητα που δεν κηλιδώνεται από σφάλματα, αξιοθρήνητα λάθη, και τρομακτικές σκέψεις ενοχής από όνειρα αμαρτίας. Δεν βλέπει διαχωρισμό. Και τους βλέπει όλους, κάθε περίσταση, όλα τα συμβάντα και όλα τα γεγονότα, χωρίς την παραμικρή εξασθένιση του φωτός που βλέπει.
8. Αυτή μπορεί να διδαχθεί ∙ και πρέπει να διδαχθεί από όλους όσους την πετυχαίνουν. Δεν απαιτεί παρά την αναγνώριση ότι ο κόσμος δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί έστω και αμυδρά με αυτό σε αξία ∙ ούτε να ορίσει ένα στόχο που δεν θα εξαφανιστεί αμέσως μόλις αυτό γίνει αντιληπτό. Και αυτό δίνεις σήμερα: Μην βλέπεις κανένα σαν σώμα. Χαιρέτισέ τον ως Υιό του Θεού που είναι, αναγνωρίζοντας ότι είναι ένα μαζί σου σε ιερότητα.
9. Έτσι συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες του, διότι η όραση του Χριστού έχει αυτή την δύναμη να τις παραβλέπει όλες. Με την συγχώρεσή Του αυτές φεύγουν. Και εφόσον δεν τις βλέπει ο Ένας απλά εξαφανίζονται, διότι το όραμα της ιερότητας που βρίσκεται πέρα από αυτές έρχεται να πάρει την θέση τους. Δεν έχει σημασία τι μορφή πήραν, ή πόσο τεράστιες φάνταζαν, ούτε σε ποιον φαινόταν ότι έκαναν κακό. Δεν υφίστανται πια. Και όλες οι επιδράσεις που φάνηκαν να έχουν, φεύγουν κι αυτές μαζί τους, ακυρώνονται για να μην ισχύσουν ποτέ πια.
10. Έτσι μαθαίνεις να δίνεις καθώς λαμβάνεις. Κι έτσι η όραση του Χριστού βλέπει κι εσένα. Αυτό το μάθημα δεν είναι δύσκολο να το μάθεις, αν θυμάσαι ότι στον αδερφό σου δεν βλέπεις παρά τον εαυτό σου. Αν αυτός είναι χαμένος μέσα στην αμαρτία, τότε χαμένος πρέπει να είσαι κι εσύ ∙ αν βλέπεις το φως μέσα του, οι αμαρτίες σου συγχωρούνται από εσένα τον ίδιο. Κάθε αδερφός που συναντάς σήμερα σου παρέχει άλλη μια ευκαιρία να αφήσεις την όραση του Χριστού να λάμψει πάνω σου, και να σου προσφέρει την ειρήνη του Θεού.
11. Δεν έχει σημασία πότε θα έρθει η αποκάλυψη, γιατί αυτό δεν έχει να κάνει με τον χρόνο. Όμως ο χρόνος έχει ακόμα ένα δώρο να δώσει, στο οποίο η αληθινή γνώση αντανακλάται με ένα τρόπο τόσο ακριβή που η εικόνα της μοιράζεται την αόρατη ιερότητά της ∙ η ομοιότητά της λάμπει με την αθάνατη αγάπη της. Σήμερα ασκούμαστε να βλέπουμε με τα μάτια του Χριστού. Και με τα ιερά δώρα που δίνουμε, η όραση του Χριστού βλέπει κι εμάς.

ΜΑΘΗΜΑ 157 Μέσα στην Παρουσία Του εισέρχομαι τώρα

ΜΑΘΗΜΑ 157Μέσα στην Παρουσία Του εισέρχομαι τώρα

ΜΑΘΗΜΑ
Μέσα στην Παρουσία Του εισέρχομαι τώρα.
1. Σήμερα είναι μια μέρα σιωπής και εμπιστοσύνης. Είναι μια ιδιαίτερη ώρα υπόσχεσης στο ημερολόγιό σου. Είναι μια ώρα που ο Ουρανός έχει ξεχωρίσει για να χαρίσει την λάμψη του, και να ρίξει πάνω σε αυτή την μέρα ένα άχρονο φως, όταν ακούγεται η ηχώ της αιωνιότητας. Αυτή η μέρα είναι ιερή, διότι εισάγει μια νέα εμπειρία ∙ ένα διαφορετικό είδος συναισθήματος και επίγνωσης. Έχεις περάσει πάρα πολλές μέρες και νύχτες γιορτάζοντας τον θάνατο. 

Σήμερα μαθαίνεις να νιώθεις την χαρά της ζωής.
2. Αυτό είναι άλλο ένα κρίσιμο σημείο στο πρόγραμμα μαθημάτων μας. Προσθέτουμε μια νέα διάσταση τώρα ∙ μια καινούργια εμπειρία που εκπέμπει ένα φως πάνω σε όλα όσα έχομε μάθει ήδη, και μας προετοιμάζει γι αυτά που έχουμε ακόμα να μάθουμε. Μας φέρνει στην πόρτα όπου η μάθηση παύει, και ρίχνουμε μία κλεφτή ματιά σε αυτό που βρίσκεται πιο πέρα από το πιο ψηλό σημείο που μπορεί να φτάσει η μάθηση. Μας αφήνει εδώ για μια στιγμή, και πηγαίνουμε πέρα από αυτό, σίγουροι για την κατεύθυνσή μας και τον μοναδικό μας στόχο.
3. Σήμερα σου δίδεται να αισθανθείς το άγγιγμα του Ουρανού, παρόλο που θα γυρίσεις στα μονοπάτια της μάθησης. Όμως, έχεις προχωρήσει αρκετά στο δρόμο ώστε να αλλάξεις επαρκώς τον χρόνο και να ανυψωθείς πάνω από τους νόμους του και να περπατήσεις για λίγο στην αιωνιότητα. Αυτό θα μαθαίνεις να το κάνεις όλο και περισσότερο, καθώς το κάθε μάθημα, αν το ασκήσεις πιστά, σε φέρνει γοργά σε αυτό το ιερό μέρος και σε αφήνει, για μία στιγμή, στον Εαυτό σου.
4. Αυτός θα κατευθύνει την άσκησή σου σήμερα, διότι αυτό που ζητάς σήμερα είναι το Θέλημά Του, και έχοντας ενώσει την θέλησή σου με την δική Του αυτή την μέρα, αυτό που ζητάς πρέπει να σου δοθεί. Τίποτα δεν χρειάζεται παρά μόνο η σημερινή ιδέα για να φωτίσει το νου σου, και να τον αφήσει να αναπαύεται με ήσυχη προσμονή και με γαλήνια χαρά, όταν εσύ αφήνεις γρήγορα πίσω σου τον κόσμο.
5. Από αυτήν την μέρα και στο εξής, η υπηρεσία σου αναλαμβάνει μια γνήσια αφοσίωση, και μια λάμψη που ταξιδεύει από τα ακροδάχτυλά σου προς εκείνους που αγγίζεις, και ευλογεί εκείνους που κοιτάς. Ένα όραμα αγγίζει όλους όσους συναντάς, και τον κάθε ένα που σκέφτεσαι, ή που σε σκέφτεται. Διότι η σημερινή σου εμπειρία θα μεταμορφώσει τόσο το νου σου ώστε αυτός θα γίνει η Λυδία λίθος για τις ιερές Σκέψεις του Θεού.
6. Το σώμα σου σήμερα θα εξαγνιστεί, και ο μοναδικός του σκοπός είναι τώρα να φέρει το όραμα της σημερινής σου εμπειρίας να φωτίσει τον κόσμο. Δεν μπορούμε να δώσουμε μία εμπειρία σαν αυτή, άμεσα. Και όμως αφήνει στα μάτια μας ένα όραμα που μπορούμε να το προσφέρουμε στον κάθε ένα, ώστε να μπορέσει να φτάσει συντομότερα στην ίδια εμπειρία στην οποία ο κόσμος ήσυχα λησμονιέται, και ο Ουρανός έρχεται στην μνήμη μας για λίγο.
7. Καθώς αυτή η εμπειρία αυξάνει και όλοι οι άλλοι στόχοι αποκτούν μικρή αξία, ο κόσμος στον οποίο θα επιστρέφεις έρχεται λίγο πιο κοντά στο τέλος του χρόνου ∙ μοιάζει λίγο περισσότερο με τον Ουρανό και τους τρόπους του ∙ πλησιάζει λίγο προς την απελευθέρωσή του. Κι εσύ που είσαι ο κομιστής του φωτός στον κόσμο θα δεις το φως με μεγαλύτερη βεβαιότητα ∙ το όραμα σου θα είναι πιο διαυγές. Θα έρθει η ώρα που δεν θα επιστρέφεις με την ίδια μορφή στην οποία εμφανίζεσαι τώρα, διότι δεν θα την χρειάζεσαι πια. Όμως τώρα αυτή η μορφή έχει κάποιο σκοπό, και θα τον υπηρετήσει καλά.
8. Σήμερα θα σαλπάρουμε για ένα ταξίδι που ποτέ σου δεν έχεις ονειρευτεί. Αλλά ο Ιερός Ένας, ο Χορηγός των χαρούμενων ονείρων της ζωής, ο Μεταφραστής της αντίληψης σε αλήθεια, ο ιερός Οδηγός για τον Ουρανό που σου έχει δοθεί, έχει ονειρευτεί για σένα αυτό το ταξίδι που ξεκινάς σήμερα, με την εμπειρία που σου επιφυλάσσει η σημερινή μέρα για να γίνει δική σου.
9. Μέσα στην Παρουσία του Χριστού εισερχόμαστε σήμερα γαλήνια, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τίποτε άλλο εκτός από το λαμπερό Του πρόσωπο και την τέλεια Αγάπη Του. Το όραμα του προσώπου Του θα μείνει μαζί σου, και θα υπάρξει μια στιγμή που θα υπερβεί κάθε όραση, ακόμα κι αυτή, την πιο ιερή. Αυτό δεν θα το διδάξεις ποτέ, διότι δεν το αποκτάς με την μάθηση. Όμως το όραμα μιλά για την θύμηση του τι γνώρισες εκείνη την στιγμή, και σίγουρα θα γνωρίσεις πάλι.