VII. Το Σώμα σαν Μέσο Επικοινωνίας
1. Η επίθεση είναι πάντα σωματική. Όταν η επίθεση οποιασδήποτε μορφής εισέλθει στο νου σου τότε εξισώνεις τον εαυτό σου με το σώμα, εφόσον αυτή είναι η ερμηνεία του εγώ για το σώμα. Δεν χρειάζεται να επιτεθείς σωματικά για να δεχτείς αυτή την ερμηνεία. Την δέχεσαι απλά και μόνο με την πεποίθηση ότι η επίθεση μπορεί να σου αποφέρει κάτι που θέλεις. Αν δεν το πίστευες αυτό, η ιδέα της επίθεσης δεν θα ασκούσε καμία έλξη επάνω σου. Όταν εξισώνεις τον εαυτό σου με ένα σώμα πάντα θα βιώνεις κατάθλιψη. Όταν ένα παιδί του Θεού σκέφτεται για τον εαυτό του με αυτό τον τρόπο, τότε υποτιμά τον εαυτό του, και βλέπει και τους αδελφούς του το ίδιο υποτιμημένους. Εφόσον μπορεί να βρίσκει τον εαυτό του μόνο μέσα σε αυτούς, έχει αποκόψει τον εαυτό του από την σωτηρία.
2. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα ερμηνεύει το σώμα μόνο ως μέσον επικοινωνίας. Εφόσον είναι ο Σύνδεσμος Επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό και τους διαχωρισμένους Υιούς Του, το Άγιο Πνεύμα ερμηνεύει όλα όσα έχεις φτιάξει στο φως του τι Αυτό το ίδιο είναι. Το εγώ διαχωρίζει μέσω του σώματος. Το Άγιο Πνεύμα προσεγγίζει μέσω αυτού τους άλλους. Εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι τους αδελφούς σου έτσι όπως τους αντιλαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα, διότι δεν θεωρείς τα σώματα ως ένα απλό μέσο σύνδεσης των νοών και της ένωσης τους με τον δικό σου και τον δικό μου. Αυτή η ερμηνεία του σώματος θα σου αλλάξει εντελώς την γνώμη όσον αφορά την αξία του. Από μόνο του το σώμα δεν έχει καμία αξία.
3. Αν χρησιμοποιείς το σώμα για επίθεση, τότε είναι βλαβερό για σένα. Αν το χρησιμοποιείς για να φτάσεις το νου εκείνων που πιστεύουν ότι είναι σώματα, και να τους διδάξεις μέσω του σώματος ότι δεν είναι έτσι, τότε θα καταλάβεις τη δύναμη του νου που βρίσκεται μέσα σου. Αν χρησιμοποιείς το σώμα γι αυτό και μόνο, τότε δεν μπορεί να το χρησιμοποιείς για επίθεση. Στην υπηρεσία της ένωσης γίνεται ένα όμορφο μάθημα επικοινωνίας, που έχει αξία μέχρι να γίνει η επικοινωνία. Αυτός είναι ο τρόπος του Θεού να κάνει απεριόριστο αυτό που εσύ έχει περιορίσει. Το Άγιο Πνεύμα δεν βλέπει το σώμα έτσι όπως το βλέπεις εσύ, διότι γνωρίζει ότι η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει στο κάθε τι είναι η υπηρεσία που προσφέρει στον Θεό για χάρη της λειτουργίας που του δίνει Εκείνος.
4. Η επικοινωνία δίνει τέλος στον διαχωρισμό. Η επίθεση τον προωθεί. Το σώμα είναι είτε όμορφο είτε άσχημο, ειρηνικό ή βάρβαρο, χρήσιμο ή βλαβερό, ανάλογα με την χρήση που του δίνεται. Και όποια χρήση έχεις δώσει στο δικό σου σώμα θα βλέπεις και στο σώμα κάποιου άλλου. Αν το σώμα γίνει ένα μέσον που δίνεις στο Άγιο Πνεύμα για να το χρησιμοποιήσει για χάρη της ένωσης της Υιότητας, τότε δεν θα βλέπεις τίποτα το υλικό σε αυτό εκτός από αυτό που είναι. Χρησιμοποίησέ το για την αλήθεια και θα το βλέπεις αληθινά. Αν το χρησιμοποιείς εσφαλμένα θα το παρανοείς, διότι ήδη θα το έχεις κάνει αυτό με το να το χρησιμοποιείς εσφαλμένα. Αν ερμηνεύεις οτιδήποτε ξεχωριστά από το Άγιο Πνεύμα, τότε δεν θα το εμπιστεύεσαι. Αυτό θα σε οδηγήσει στο μίσος, την επίθεση και την απώλεια της ειρήνης.
5. Εν τούτοις, κάθε απώλεια προέρχεται μόνο από την δική σου εσφαλμένη κατανόηση. Απώλεια οποιουδήποτε είδους είναι αδύνατη. Αλλά όταν βλέπεις κάποιον αδελφό ως σωματική οντότητα, τότε η δύναμη και η δόξα του είναι «χαμένες» για σένα και το ίδιο χαμένες θα είναι και οι δικές σου. Του έχεις επιτεθεί, αλλά πρώτα επιτέθηκες στον εαυτό σου. Μην τον βλέπεις με αυτό τον τρόπο για χάρη της δικής σου σωτηρίας, η οποία πρέπει να του φέρει και την δική του. Μην του επιτρέπεις να υποτιμά τον εαυτό του μέσα στο νου σου, αλλά ελευθέρωσε τον από την πίστη του στην μικρότητά του, και έτσι θα ελευθερωθείς και εσύ. Είναι ιερός ως μέρος δικό σου. Κι εσύ είσαι ιερός, ως μέρος δικό μου. Το να επικοινωνείς με κάποιο μέρος του Θεού του Ίδιου σημαίνει ότι φτάνεις πολύ πιο πέρα από την Βασιλεία των Ουρανών, στον Δημιουργό της, μέσω της Φωνής Του την οποία έχει εξασφαλίσει ως μέρος δικό σου.
6. Να χαίρεσαι, λοιπόν, που από μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν προέρχεσαι από σένα. Αυτός από τον Οποίο είσαι θέλει την δύναμη και την δόξα για σένα, με τις οποίες μπορείς τέλεια να εκπληρώσεις την Ιερή Του Θέληση για σένα όταν την αποδεχτείς για τον εαυτό σου. Αυτός δεν έχει αποσύρει τα δώρα Του από σένα, αλλά εσύ πιστεύεις ότι τα έχεις αποσύρει από Αυτόν. Μην αφήνεις κανέναν Υιό του Θεού να παραμένει κρυμμένος για χάρη του Ονόματος Εκείνου, διότι το Όνομά του είναι δικό σου.
7. Η Βίβλος λέγει, «Ο Λόγος (ή η σκέψη) έγινε σάρκα.» Μιλώντας κυριολεκτικά αυτό είναι αδύνατον, εφόσον φαίνεται να εμπλέκει την μετάφραση ενός επιπέδου πραγματικότητας σε κάποια άλλη. Τα διαφορετικά επίπεδα πραγματικότητας υπάρχουν μόνο φαινομενικά, ακριβώς όπως και τα διαφορετικά επίπεδα των θαυμάτων. Η σκέψη δεν μπορεί να γίνει σάρκα παρά μόνο με την πίστη, εφόσον η σκέψη δεν είναι σωματική. Εν τούτοις, η σκέψη είναι επικοινωνία, για την οποία μπορεί το σώμα να χρησιμοποιηθεί. Αυτή είναι η μόνη φυσιολογική χρήση του. Το να χρησιμοποιείς το σώμα μη φυσιολογικά σημαίνει ότι χάνεις από μπροστά σου τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι συγχέεις τον στόχο των μαθημάτων Του.
8. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απογοητευτικό για έναν μαθητή όσο κάποια μαθήματα που δεν μπορεί να μάθει. Η αίσθηση της επάρκειας του δοκιμάζεται και στενοχωριέται. Το να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια αδύνατη μαθησιακή κατάσταση είναι το πιο θλιβερό πράγμα στον κόσμο. Μάλιστα, αυτός είναι και ο τελικός λόγος που και ο ίδιος ο κόσμος είναι καταθλιπτικός. Τα μαθήματα του Αγίου Πνεύματος ποτέ δεν προκαλούν κατάθλιψη, διότι είναι μαθήματα χαράς. Όποτε η αντίδραση σου στην μάθηση είναι η κατάθλιψη, αυτό συμβαίνει επειδή έχει χαθεί από μπροστά σου ο αληθινός στόχος των μαθημάτων.
9. Σε αυτό τον κόσμο, ούτε καν το σώμα δεν γίνεται αντιληπτό ως ολοκληρωμένο. Ο σκοπός του γίνεται αντιληπτός ως θρυμματισμένος σε πολλές λειτουργίες με μικρή ή και καθόλου σχέση η μία με την άλλη, έτσι ώστε φαίνεται πως κυβερνάται από το χάος. Όταν καθοδηγείται από το εγώ, όντως κυβερνάται από το χάος. Όταν όμως καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα, δεν συμβαίνει αυτό. Γίνεται ένα μέσον με το οποίο εκείνο το μέρος του νου που προσπάθησες να διαχωρίσεις από το πνεύμα μπορεί να ξεπεράσει τις διαστρεβλώσεις του και να επανέλθει στο πνεύμα. Ο ναός του εγώ γίνεται, λοιπόν, ναός του Αγίου Πνεύματος, όπου η αφοσίωση σε Αυτόν αντικαθιστά την αφοσίωση στο εγώ. Κατ’ αυτή την έννοια το σώμα γίνεται ένα ναός προς τον Θεό ∙ η Φωνή Του ενοικεί σε αυτό κατευθύνοντας την χρήση στην οποία έχει τεθεί.
10. Η θεραπεία είναι το αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης του σώματος αποκλειστικά για επικοινωνία. Εφόσον αυτό είναι το φυσιολογικό, θεραπεύει ολοκληρώνοντας, πράγμα το οποίο είναι επίσης φυσιολογικό. Ολόκληρος ο νους είναι ολοκληρωμένος, και η πίστη ότι μέρος από αυτόν είναι σωματικό, ή όχι νους, είναι μια αποσπασματική ή αρρωστημένη ερμηνεία. Ο νους δεν μπορεί να γίνει σωματικός, αλλά μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από το σώμα αν το χρησιμοποιήσει για να διευρυνθεί. Όταν απλώνεται προς τα έξω, ο νους επεκτείνει τον εαυτό του. Δεν σταματά στο σώμα, διότι αν κάνει κάτι τέτοιο εμποδίζεται ο σκοπός του. Ένας νους που έχει μπλοκαριστεί, έχει επιτρέψει στον εαυτό του να είναι ευάλωτος σε επίθεση, διότι έχει στραφεί εναντίον του εαυτού του.
11. Η αφαίρεση των εμποδίων, λοιπόν, είναι ο μόνος τρόπος που εγγυάται την βοήθεια και την θεραπεία. Η βοήθεια και η θεραπεία είναι οι φυσιολογικές εκφράσεις ενός νου που λειτουργεί μέσα από το σώμα, αλλά όχι μέσα σε αυτό. Αν ο νους πιστεύει ότι στόχος του είναι το σώμα, τότε θα διαστρεβλώνει την δική του αντίληψη για το σώμα, και εμποδίζοντας την δική του επέκταση πέρα από αυτό, θα προκαλέσει ασθένεια ενθαρρύνοντας τον διαχωρισμό. Η αντίληψη του σώματος ως ξεχωριστή οντότητα δεν γίνεται παρά να υποθάλψει την ασθένεια, διότι αυτό δεν είναι αληθεια. Ένα μέσον επικοινωνίας χάνει την χρησιμότητά του αν χρησιμοποιηθεί για οτιδήποτε άλλο. Αν χρησιμοποιείς ένα μέσον επικοινωνίας ως μέσον επίθεσης, τότε γίνεται μια προφανής σύγχυση για τον σκοπό του.
12. Το να επικοινωνείς σημαίνει να ενώνεις και το να επιτίθεσαι σημαίνει να διαχωρίζεις. Πως μπορείς να κάνεις και τα δύο με το ίδιο πράγμα συγχρόνως και να μην υποφέρεις; Η αντίληψη του σώματος μπορεί να ενοποιηθεί μόνο κάτω από ένα σκοπό. Αυτό απελευθερώνει το νου από τον πειρασμό να βλέπει το σώμα κάτω από πολλά πρίσματα οπτικής, και το παραδίδει ολοκληρωτικά στο Ένα Φως στο οποίο μπορεί πραγματικά να γίνει κατανοητό. Το να συγχέεις ένα μαθησιακό εργαλείο με τον στόχο των μαθημάτων είναι μια θεμελιώδης σύγχυση που εμποδίζει την κατανόηση και των δύο. Η μάθηση πρέπει να οδηγεί πέρα από το σώμα προς την επαναφορά της δύναμης του νου μέσα σε αυτό. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ο νους επεκτείνεται προς άλλους νόες, και δεν συγκρατείται στην επέκτασή του. Αυτή η συγκράτηση είναι η αιτία όλων των ασθενειών, διότι η λειτουργία του νου είναι μόνο η επέκταση.
13. Το αντίθετο της χαράς είναι η θλίψη. Όταν η μάθησή σου προωθεί την θλίψη αντί για την χαρά, τότε δεν μπορεί να ακούσεις τον χαρμόσυνο Διδάσκαλο του Θεού και να μάθεις τα δικά Του μαθήματα. Το να βλέπεις το σώμα ως οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα μέσον επικοινωνίας σημαίνει ότι περιορίζεις το νου σου και βλάπτεις τον εαυτό σου. Επομένως η υγεία δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ενοποιημένος σκοπός. Αν το σώμα τίθεται κάτω από τον σκοπό του νου, γίνεται ολοκληρωμένο διότι ο σκοπός του νου είναι ένας. Την επίθεση σαν σκοπό του σώματος μπορεί μόνο να την υποθέσει κανείς διότι ξεχωριστά από το νου το σώμα δεν έχει κανέναν απολύτως σκοπό.
14. Εσύ δεν περιορίζεσαι από το σώμα, και η σκέψη δεν μπορεί να γίνει σάρκα. Όμως ο νους μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από το σώμα αν πάει πέρα από αυτό και δεν το ερμηνεύει ως περιορισμό. Όποτε βλέπεις κάποιον άλλο ως περιορισμένο σε σώμα ή από το σώμα, τότε επιβάλλεις αυτόν τον περιορισμό στον εαυτό σου. Είσαι πρόθυμος να το δεχτείς αυτό, όταν ο μοναδικός σου σκοπός στην μάθηση θα πρέπει να είναι το πώς να διαφύγεις από τους περιορισμούς; Το να αντιλαμβάνεσαι το σώμα ως μέσον επίθεσης και το να πιστεύεις ότι αυτό θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα την χαρά, είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη ενός αδύνατου μαθητή. Έχει δεχτεί ένα μαθησιακό στόχο σε προφανή αντίθεση με τον ενοποιημένο στόχο των μαθημάτων, έναν στόχο που τον καθιστά ανίκανο να δεχτεί τον σκοπό των μαθημάτων ως δικό του.
15. Η χαρά είναι ενοποιημένος σκοπός, και ο ενοποιημένος σκοπός είναι μόνο του Θεού. Όταν ο δικός σου σκοπός ενοποιείται γίνεται δικός Του. Αν πιστεύεις ότι μπορείς να παρέμβεις στον δικό Του σκοπό, χρειάζεσαι σωτηρία. Έχεις καταδικάσει τον εαυτό σου, όμως η καταδίκη δεν είναι από τον Θεό. Άρα δεν είναι αληθινή. Ούτε και τα φαινομενικά της αποτελέσματα. Όταν βλέπεις έναν αδελφό ως σώμα, τον καταδικάζεις διότι έχεις καταδικάσει τον εαυτό σου. Όμως, αν κάθε καταδίκη είναι μη πραγματική, και πρέπει να είναι μη πραγματική εφόσον είναι μια μορφή επίθεσης, τότε δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα.
16. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να υποφέρει από φανταστικά αποτελέσματα από κάτι που δεν είναι πραγματικό. Απελευθέρωσε το νου σου από την πίστη ότι αυτό είναι δυνατό. Η μόνη σου ελπίδα για απελευθέρωση βρίσκεται στο ότι αυτό είναι εντελώς αδύνατον. Αλλά ποια άλλη ελπίδα θα ήθελες; Η ελευθερία από τις ψευδαισθήσεις βρίσκεται μόνο στο να μην τις πιστεύεις. Δεν υπάρχει επίθεση, αλλά υπάρχει απεριόριστη επικοινωνία κι επομένως απεριόριστη δύναμη και ολότητα. Η δύναμη της ολότητας είναι η επέκταση. Μην δεσμεύεις την σκέψη σου μέσα σε αυτό τον κόσμο, και θα ανοίξεις το νου σου στην δημιουργία εν Θεώ.
