1. Θεραπεία και Πίστη. Κεφάλαιο 19

 Κεφάλαιο 19

Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

1. Θεραπεία και Πίστη.

1. Είπαμε και προηγουμένως ότι όταν μια κατάσταση έχει αφιερωθεί εξολοκλήρου στην αλήθεια, η ειρήνη είναι αναπόφευκτη. Η επίτευξή της είναι το κριτήριο με το οποίο μπορούμε να αξιολογήσουμε με βεβαιότητα  την πληρότητα της αφοσίωσης. Ωστόσο, είπαμε επίσης ότι η ειρήνη ποτέ δεν θα επιτευχθεί δίχως την πίστη, διότι αυτό που είναι αφιερωμένο στην αλήθεια ως μοναδικό του στόχο οδηγείται στην αλήθεια μέσω της πίστης. Αυτή η πίστη περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους, διότι μόνο έτσι μπορείς να αντιληφθείς την κατάσταση με νόημα και ολικά. Και όλοι πρέπει να συμπεριληφθούν, ειδάλλως η πίστη σου θα είναι περιορισμένη και η αφοσίωσή σου ατελής.

2. Κάθε κατάσταση, αν την αντιληφθείς σωστά, γίνεται μια ευκαιρία για να θεραπεύσεις τον Υιό του Θεού. Και θεραπεύεται επειδή πρόσφερες πίστη σε αυτόν, δίνοντάς τον στο Άγιο Πνεύμα και απελευθερώνοντάς τον από κάθε απαίτηση που θα είχε το εγώ σου από αυτόν. Έτσι τον βλέπεις ελευθερωμένο, και το Άγιο Πνεύμα μοιράζεται αυτήν την όραση. Κι εφόσον την μοιράζεται την έχει δώσει, κι έτσι θεραπεύει μέσα από εσένα. Αυτή ή ένωση μαζί Του σε έναν κοινό σκοπό κάνει αυτό τον σκοπό πραγματικό, διότι εσύ τον ολοκληρώνεις. Και αυτό είναι η θεραπεία. Το σώμα θεραπεύεται διότι ήρθες δίχως αυτό, κι ενώθηκες με το Νου μέσα στον οποίο βρίσκεται όλη η θεραπεία.

3. Το σώμα δεν μπορεί να θεραπεύσει, διότι δεν μπορεί να προκαλέσει καμία αρρώστια  στο ίδιο. Δεν χρειάζεται θεραπεία. Η υγεία του ή η ασθένειά του εξαρτώνται απόλυτα από το πώς το αντιλαμβάνεται ο νους, και από τον σκοπό για τον οποίο θέλει ο νους να το χρησιμοποιήσει. Είναι προφανές ότι ένα κομμάτι του νου μπορεί να βλέπει τον εαυτό του ως διαχωρισμένο από τον Συμπαντικό Σκοπό. Όταν συμβαίνει αυτό το σώμα γίνεται το όπλο του, που χρησιμοποιείται εναντίον αυτού του Σκοπού, για να αποδείξει το «γεγονός» ότι ο διαχωρισμός έχει συμβεί. Το σώμα γίνεται έτσι το όργανο της ψευδαίσθησης, και ενεργεί ανάλογα·  βλέπει κάτι που δεν υπάρχει, ακούει κάτι που η αλήθεια ποτέ δεν είπε και συμπεριφέρεται παράλογα, όντας φυλακισμένο από την παράνοια.

4. Μην παραβλέψεις της προηγούμενη δήλωσή μας ότι η απιστία οδηγεί κατευθείαν στις ψευδαισθήσεις. Διότι η απιστία είναι η αντίληψη ενός αδελφού σαν σώμα, και το σώμα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς ένωσης. Αν, λοιπόν, βλέπεις τον αδελφό σου σαν σώμα, έχεις εδραιώσει μια κατάσταση στην οποία η ένωση μαζί του καθίσταται αδύνατη. Η απιστία σου προς αυτόν σε έχει διαχωρίσει από αυτόν, και σας έχει κρατήσει και τους δυο χωριστά μακριά από την θεραπεία. Η απιστία σου, λοιπόν, έχει αντιτεθεί στον σκοπό του Αγίου Πνεύματος, και έχει φέρει ψευδαισθήσεις, επικεντρωμένες στο σώμα, για να παρεμβάλλονται ανάμεσά σας. Και το σώμα θα φαίνεται πως ασθενεί, διότι το έχεις κάνει «εχθρό» της θεραπείας και αντίθετο της αλήθειας.

5. Δεν μπορεί να είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ότι η πίστη πρέπει να είναι το αντίθετο της απιστίας. Όμως η διαφορά στην λειτουργία τους είναι λιγότερο φανερή, αν και είναι επακόλουθο της βασικής διαφοράς ανάμεσά τους. Η απιστία πάντα θα περιορίζει και θα επιτίθεται·  η πίστη θα αφαιρεί όλους τους περιορισμούς και θα ολοκληρώνει. Η απιστία θα καταστρέφει και θα διαχωρίζει· η πίστη θα ενώνει και θα θεραπεύει. Η απιστία θα παρεμβάλλει ψευδαισθήσεις ανάμεσα στον Υιό του Θεού και τον Δημιουργό του· η πίστη θα αφαιρεί όλα τα εμπόδια που φαίνεται πως αναδύονται ανάμεσά τους. Η απιστία είναι ολοκληρωτικά αφοσιωμένη στις ψευδαισθήσεις· η πίστη ολοκληρωτικά αφοσιωμένη στην αλήθεια. Μερική αφοσίωση είναι αδύνατη. Η αλήθεια είναι η απουσία ψευδαισθήσεων·  η ψευδαίσθηση είναι η απουσία της αλήθειας. Και τα δύο δεν γίνεται να συνυπάρχουν, ούτε να γίνονται αντιληπτά στο ίδιο μέρος. Το να αφοσιώνεσαι και στα δύο σημαίνει ότι θέτεις έναν στόχο για πάντα ανεπίτευκτο, διότι ένα μέρος του  επιδιώκεται μέσω του σώματος, το οποίο το θεωρείς μέσον αναζήτησης της πραγματικότητας μέσω της επίθεσης. Το άλλο μέρος θα θεραπεύει, κι επομένως επικαλείται το νου και όχι το σώμα.

6. Ο αναπόφευκτος συμβιβασμός είναι η πεποίθηση ότι το σώμα πρέπει να θεραπευθεί, και όχι ο νους. Διότι αυτός ο διαιρεμένος στόχος έχει δώσει και στα δύο μια ίση πραγματικότητα, η οποία θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο αν ο νους περιοριζόταν στο σώμα και διαιρείτο σε μικρά κομμάτια φαινομενικής ολότητας, αλλά δίχως σύνδεση. Αυτό δεν θα βλάψει το σώμα, αλλά θα κρατήσει το απατηλό σύστημα σκέψης μέσα στο νου. Εδώ, λοιπόν, χρειάζεται η θεραπεία. Κι εδώ είναι που βρίσκεται η θεραπεία. Διότι ο Θεός δεν  έδωσε την θεραπεία ξέχωρα από την ασθένεια, ούτε εξασφάλισε την ίαση εκεί όπου δεν μπορεί να βρίσκεται η ασθένεια. Αυτά είναι μαζί, και όταν ειδωθούν μαζί, όλες οι προσπάθειες να κρατηθούν και η αλήθεια και η ψευδαίσθηση στο νου, εκεί όπου και οι δύο βρίσκονται, αναγνωρίζονται ως αφοσίωση στην ψευδαίσθηση·  και εγκαταλείπονται όταν οδηγηθούν στην αλήθεια, και γίνει κατανοητό ότι είναι απόλυτα ασυμβίβαστες με την αλήθεια, από οποιαδήποτε άποψη και  καθ’οποιοδήποτε τρόπο.

7. Η αλήθεια και η ψευδαίσθηση δεν συνδέονται καθόλου. Αυτό θα παραμείνει παντοτινά αληθινό, όσο και να προσπαθείς εσύ να τις συνδέσεις. Αλλά οι ψευδαισθήσεις είναι πάντα συνδεδεμένες, όπως και η αλήθεια. H κάθε μια από αυτές είναι ενιαία, ένα ολοκληρωμένο σύστημα σκέψης, αλλά αυτά τα δύο συστήματα σκέψης είναι εντελώς αποσυνδεδεμένα αναμεταξύ τους. Και όταν το αντιληφθείς αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεις που είναι ο διαχωρισμός, και που πρέπει να θεραπευθεί. Το αποτέλεσμα μιας ιδέας ποτέ δεν είναι διαχωρισμένο από την πηγή του. Η ιδέα του διαχωρισμού έφτιαξε το σώμα και παραμένει συνδεδεμένη με αυτό, κάνοντάς το να ασθενεί εξαιτίας της ταύτισης του νου μαζί του. Νομίζεις ότι προστατεύεις το σώμα κρύβοντας αυτή την σχέση, διότι αυτή η απόκρυψη φαίνεται να  κρατά ασφαλή την ταύτιση σου από την «επίθεση» της αλήθειας.

8. Αν μόνο καταλάβαινες το πόσο έχει βλάψει το νου σου αυτή η παράξενη απόκρυψη , και το πόσο μπερδεμένη έχει γίνει η δική σου ταυτότητα εξαιτίας της! Δεν καταλαβαίνεις πόσο μεγάλη ερήμωση έχει επιφέρει η απιστία σου, διότι η απιστία είναι μια επίθεση που φαινομενικά δικαιώνεται από τα αποτελέσματά της. Διότι όταν εμποδίζεις την πίστη βλέπεις αυτό που είναι ανάξιό της, και δεν μπορείς να κοιτάξεις πέρα από εμπόδιο και να δεις αυτό που είναι ενωμένο μαζί σου.

9. Το να έχεις πίστη σημαίνει να θεραπεύεις. Είναι το σημάδι ότι έχεις δεχτεί την Επανόρθωση για τον εαυτό σου, κι ότι θέλεις να την μοιραστείς. Μέσω της πίστης, προσφέρεις το δώρο της ελευθερίας από το παρελθόν, το οποίο το έλαβες ο ίδιος. Δεν χρησιμοποιείς τίποτα από ό,τι έχει κάνει ο αδελφός σου στο παρελθόν για να τον καταδικάσεις τώρα. Επιλέγεις ελεύθερα να παραβλέψεις τα σφάλματα του, κοιτάζοντας πέρα από όλα τα εμπόδια ανάμεσα σε σένα και αυτόν, βλέποντάς τα ως ένα. Και σε αυτό το ένα βλέπεις την πίστη σου να δικαιώνεται απόλυτα. Για την απιστία δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία, αλλά η πίστη πάντα δικαιώνεται.

10. Η πίστη είναι το αντίθετο του φόβου, και είναι τόσο μέρος της αγάπης όσο ο φόβος είναι μέρος της επίθεσης. Η πίστη είναι η αναγνώριση της ένωσης. Είναι η μεγαλειώδης αναγνώριση του καθενός ως Υιού του πιο στοργικού Πατέρα, ο Οποίος τον αγαπά όσο κι εσένα, κι επομένως κι εσύ τον αγαπάς σαν τον εαυτό σου. Και είναι η δική Του Αγάπη που ενώνει εσένα και τον αδελφό σου, και για την Αγάπη Του δεν θέλεις να κρατήσεις κανέναν διαχωρισμένο από την δική σου αγάπη. Ο κάθε ένας εμφανίζεται ακριβώς όπως είναι αντιληπτός κατά την άγια στιγμή, ενωμένος στον σκοπό σου για να απελευθερωθεί από την ενοχή. Βλέπεις τον Χριστό μέσα σε αυτόν, κι αυτός θεραπεύεται διότι κοιτάζεις αυτό που δικαιώνει την πίστη στον καθένα.

11. Η πίστη είναι το δώρο του Θεού, μέσω Αυτού που σου έχει δώσει ο Θεός. Η απιστία κοιτάζει τον Υιό του Θεού, και τον κρίνει ανάξιο συγχώρεσης. Αλλά μέσα από τα μάτια της πίστης, ο Υιός του Θεού γίνεται ορατός ως ήδη συγχωρεμένος, ελεύθερος από κάθε ενοχή που είχε επιβάλλει στον εαυτό του. Η πίστη τον βλέπει μόνο τώρα διότι δεν κοιτάζει προς το παρελθόν για να τον κρίνει, αλλά θέλει να βλέπει σε αυτόν μόνο αυτό που θα έβλεπε και σε σένα. Δεν βλέπει μέσα από τα μάτια του σώματος, ούτε κοιτάζει προς τα σώματα για δικαίωση. Είναι ο αγγελιοφόρος  της νέας αντίληψης, σταλμένος να συγκεντρώσει μάρτυρες για τον ερχομό της, και να επιστρέψει τα μηνύματά της σε σένα.

12. Η πίστη ανταλλάσσεται εύκολα με την γνώση όπως και ο πραγματικός κόσμος. Διότι η πίστη προκύπτει από την αντίληψη του Αγίου Πνεύματος, και είναι το σημάδι ότι εσύ την μοιράζεσαι μαζί Του. Η πίστη είναι ένα δώρο που προσφέρεις στον Υιό του Θεού μέσω του Αγίου Πνεύματος, και είναι απόλυτα αποδεκτό στον Πατέρα του όπως και σε Εκείνο. Επομένως σου προσφέρθηκε. Η άγια σου σχέση, με τον νέο της σκοπό, σου προσφέρει πίστη για να την δώσεις στον αδελφό σου. Η απιστία σου σας έχει οδηγήσει στον χωρισμό, κι έτσι δεν αναγνωρίζεις την σωτηρία σε αυτόν. Ωστόσο, η πίστη σας ενώνει στην αγιότητα που βλέπετε, όχι μέσα από τα μάτια του σώματος, αλλά μέσω της  όρασης  Εκείνου ο Οποίος ενώθηκε μαζί σας, και μέσα στον Οποίο είστε ενωμένοι.

13. Η χάρις δεν δίδεται σε ένα σώμα, αλλά σε ένα νου. Και ο νους που την λαμβάνει κοιτάζει αμέσως πέρα από το σώμα, και βλέπει τον άγιο τόπο όπου θεραπεύτηκε. Εκεί είναι ο βωμός όπου δόθηκε η χάρις, μέσα στην οποία βρίσκεται. Πρόσφερε, λοιπόν, την χάρη και την ευλογία στον αδελφό σου, διότι στέκεσαι στον ίδιο βωμό όπου η χάρις τοποθετήθηκε και για τους δυο σας. Και ας θεραπευτείτε από την χάρη μαζί, έτσι ώστε να μπορείτε να θεραπεύετε μέσω της πίστης.

14. Στην άγια  στιγμή, εσύ και ο αδελφός σου στέκεστε ενώπιον του βωμού που ο Θεός έχει υψώσει για τον Εαυτό Του και για τους δυο σας. Αφήστε κατά μέρος την απιστία, και ελάτε μαζί σε αυτόν. Εκεί θα δείτε το θαύμα της σχέσης σας έτσι όπως φτιάχτηκε εκ νέου μέσω της πίστης. Κι εκεί θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν υπάρχει τίποτα που η πίστη να μην μπορεί να συγχωρήσει. Κανένα σφάλμα δεν εμποδίζει την ήρεμη όρασή της, η οποία φέρει το θαύμα της θεραπείας με την ίδια ευκολία σε όλους. Διότι αυτό για το οποίο αποστέλλονται να κάνουν οι αγγελιοφόροι της αγάπης το κάνουν, επιστρέφοντας τα χαρμόσυνα νέα ότι αυτό έγινε για σένα και τον αδελφό σου που στέκεστε μαζί μπροστά στον βωμό από τον οποίον αυτοί απεστάλησαν.

15. Έτσι όπως η απιστία θα κρατά τα μικρά σου βασίλεια άγονα και διαχωρισμένα, έτσι η πίστη θα βοηθά το Άγιο Πνεύμα να προετοιμάζει το έδαφος για τον πιο άγιο κήπο που θα έφτιαχνε με αυτήν. Διότι η πίστη φέρνει ειρήνη, κι έτσι καλεί την αλήθεια να εισέλθει και να ομορφύνει αυτό που ήδη έχει προετοιμαστεί για την ωραιότητα. Η αλήθεια ακολουθεί την πίστη και την ειρήνη, ολοκληρώνοντας την διαδικασία της ωραιότητας που αυτές ξεκινάν. Διότι η πίστη εξακολουθεί να είναι ένας μαθησιακός στόχος, που δεν θα χρειάζεται πια όταν το μάθημα έχει μαθευτεί. Όμως η αλήθεια θα μείνει για πάντα.

16. Η αφοσίωση σου, λοιπόν, ας είναι προς το αιώνιο, και μάθε πώς να μην το εμποδίζεις  και το κάνεις σκλάβο στον χρόνο. Διότι αυτό που νομίζεις ότι κάνεις στο αιώνιο το κάνεις σε σένα. Αυτός που ο Θεός δημιούργησε ως Υιό Του δεν είναι σκλάβος σε τίποτα, όντας κύριος των όλων, μαζί με τον Δημιουργό του. Μπορείς να σκλαβώσεις ένα σώμα, αλλά μια ιδέα είναι ελεύθερη, ανίκανη να κρατηθεί μέσα σε μια φυλακή ή να περιοριστεί κατά οποιοδήποτε τρόπο εκτός από το νου που την σκέφτηκε. Διότι παραμένει ενωμένη με την πηγή της, η οποία είναι ή ο δεσμοφύλακας ή ο απελευθερωτής της, ανάλογα με το ποιο σκοπό θα διαλέξει για τον εαυτό της.