Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΣΗ


Αγία Γραφή
Πάς ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται [Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, ιδ’11]
Όστις υψώσει εαυτόν ταπεινωθήσεται, και όστις ταπεινώσει εαυτόν υψωθήσεται [Κατά Ματθαίον κγ’12]
Καυχάσθω ο αδελφός ο ταπεινός εν τω ύψει αυτού, ο δε πλούσιος εν τη ταπεινώσει αυτού [Καινή Διαθήκη – Ιακώβου α’9]
Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν [Καινή Διαθήκη – Ιακώβου δ’6]
Ο καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω. Ου γαρ ο εαυτόν συνιστών, εκείνος εστι δόκιμος, αλλ’ όν ο Κύριος συνίστησιν [Απόστολος Παύλος, Β’Κορινθ. ι’17]
Μη τα υψηλά φρονούντες, αλλά τοις ταπεινοίς συνεπαγόμενοι. Μη γίνεσθε φρόνιμοι παρ’ εαυτοίς [Απόστολος Παύλος - Προς Ρωμαίους ιβ’16]
Ουκ εις τα άμετρα καυχησόμεθα αλλ’ εις το μέτρον του κανόνος ού εμέρισεν ημίν ο θεός μέτρου (Δεν θα καυχηθούμε για πράγματα που είναι έξω απ’ το κανονικό, αλλά για κείνα που βρίσκονται στο μέτρο του κανόνα, που μας δώρισε ο Θεός) [Απόστολος Παύλος, Κορινθ. Β’]
Μη υψηλοφρόνει, αλλά φοβού. Ει γαρ ο Θεός των κατά φύσιν κλάδων ουκ εφείσατο, μήπως ουδέ σου φείσεται [Απόστολος Παύλος – Προς Ρωμαίους ια’20-21]
Εί τις δοκεί είναί τι, μηδέν ών, φρεναπατά εαυτόν. Το δε έργον εαυτού δοκιμαζέτω έκαστος, και τότε εις εαυτόν μόνον το καύχημα έξει, και ουκ εις έτερον [Απόστολος Παύλος, Γαλάτ. στ’3]
Εί τις δοκεί είναι παρ’ υμίν εν τω αιώνι τούτω, μωρός γενέσθω, ίνα γένηται σοφός [Απόστολος Παύλος, Α’ Κορινθ. γ’18]
Είς υπέρ του ενός μη φυσιούσθε κατά του ετέρου. Τι γαρ σε διακρίνει; Τι δ’ έχεις ό ουκ έλαβες; Ει δε και έλαβες, τι καυχάσαι ως μη λαβών; [Απόστολος Παύλος, Α’ Κορινθ. δ’6]
Η γνώσις φυσιεί (προκαλεί έπαρση), η δε αγάπη οικοδομεί [Απόστολος Παύλος]
Μη σχηματίσεις το φρόνημα οτι είσαι συνετός και μην εμπιστεύεσαι τη σοφία σου [Σολομώντας] (Παροιμίαι Γ΄,4)
Εισίν οι πλουτίζοντες μηδέν έχοντες και εισίν οι ταπεινούντες εαυτούς εν πολλώ πλούτω [Σολομώντας] (Παροιμ. ιγ’7)
Εν περιβολή ιματίων μη καυχήσεις και εν ημέρα δόξης μη επαίρου [Παλαιά Διαθήκη – Σοφία Σειράχ ια’4]
Ακάρθατος παρά Θεώ πάς υψηλόκαρδιος [Παλαιά Διαθήκη – Παροιμίες ιστ’5]
Επί τη σοφία μη επαίρου [Παλαιά Διαθήκη – Παροιμίες γ’5]
Όπου εισέλθει η υπερηφάνεια, εισέρχεται η καταισχύνη, η δε σοφία είναι με το μέρος των ταπεινών (Σολομών)
Προ συντριβής ηγείται ύβρις, προ δε της πτώσεως υπερηφάνεια [Παροιμίες Σολομώντος ιστ’18]
Τι ωφέλησεν ημάς η υπερηφανία; Και τι πλούτος μετά αλαζονείας συμβέβληται ημίν; Παρήλθεν εκείνα πάντα ως σκιά (Τι μας ωφέλησε η καυχησιά; Και σε τι ο πλούτος με την αλαζονεία συνεισφέρουν για την ευτυχία μας; Σε τίποτα, γιατί συνήθως και τα δύο περνούν σα σκιά) [Σολομών 5]
Εταπείνωσας τον υψηλόν και ύψωσας ταπεινόν [Παλαιά Διαθήκη – Ιεζεκιήλ κα’25]
Μη είπης τω πλήθει των δώρων μου και εν τω προσενέγκαι με Θεώ υψίστω προσδέξεται [Παλαιά Διαθήκη – Σοφία Σειράχ ζ’19]
Μη εξύψω εαυτόν, ίνα μη πέσης και επαγάγης τη ψυχή σου ατιμίαν [Παλαιά Διαθήκη – Σοφία Σειράχ α’30]
Μη καυχάσθε και μη λαλείτε υψηλά εις υπεροχήν μηδέ εξελθέτω μεγαλορρημοσύνη εκ του στόματος υμών [Παλαιά Διαθήκη – Α’Βασιλειών β’3]
Μη καυχάσθω ο σοφός εν τη σοφία αυτού και μη καυχάσθω ο ισχυρός εν τη ισχύι αυτού και μη καυχάσθω ο πλούσιος εν τω πλούτω αυτού, αλλ’ ή εν τούτω καυχάσθω ο καυχώμενος συνίειν και γινώσκειν ότι εγώ ειμί Κύριος ο ποιών έλεος και κρίμα και δικαιοσύνην επί της γης, ότι εν τούτοις το θέλημά μου, λέγει Κύριος [Παλαιά Διαθήκη – Ιερεμίας θ’23-24]
Μη λέγε καθαρός ειμι τοις έργοις, και άμεμπτος εναντίον του Θεού [Παλαιά Διαθήκη – Ιώβ ια’4]
Οι οφθαλμοί οι μετέωροι ταπεινωθήσονται [Παλαιά Διαθήκη – Ησαϊας ε’15]
Εξολοθρεύσει Κύριος γλώσσα μεγαλορρήμονα [Παλαιά Διαθήκη – Ψαλμοί ια’14]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

IO CHE AMO SOLO TE