Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ «ΦΙΛΟΥ»

 

• Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ «ΦΙΛΟΥ» ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ από τον Robert Perry

• 
  

• Στο χθεσινό μάθημα, επεσήμανα ποιο είναι το σημαντικό ζήτημα της φιλίας για τον καθένα μας. Έχουμε αρκετούς φίλους; Είμαστε ευχαριστημένοι με την ποιότητα των φιλιών μας; Γιατί περισσότεροι άνθρωποι δεν ήθελαν να γίνουν φίλοι μας; Γιατί οι φίλοι μας δεν είναι καλύτεροι φίλοι για εμάς; Αυτές οι ερωτήσεις πάνε στην καρδιά της αυτοαντίληψης μας.

• Το μάθημα, είπα, χαρακτηρίζει την κατάστασή μας σαν να νιώθουμε «μόνοι και χωρίς φίλο». Είναι αλήθεια ότι έχουμε φίλους, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά στοιχεία «εχθρού», «ξένου» και «εξωγήινου» αναμειγνύονται σε κάθε φιλία που είναι πιο ακριβές να μιλάμε για «κάποιον που αποκαλείτε φίλο» ή «αυτούς που νομίζετε είναι φίλοι." Μια «προσεκτική φιλία» δεν είναι καθόλου πραγματική φιλία. Όταν είναι πραγματικά κάτω, είμαστε ουσιαστικά μόνοι σε αυτόν τον κόσμο.

• Η χαρακτηριστική μας εξήγηση βέβαια είναι ότι αυτό προκαλείται από άλλους. Δεν ήταν αρκετά πρόθυμοι να γίνουν φίλοι μας ή τουλάχιστον να είναι καλοί φίλοι. Ωστόσο, το μάθημα (όπως θα περιμέναμε) λέει ότι αυτή η κατάσταση του να είμαστε χωρίς φίλους οφείλεται αυστηρά στις δικές μας επιλογές. Επιλέξαμε να είμαστε μόνοι και χωρίς φίλους.

• Πώς κάναμε αυτή την επιλογή; Η σταθερή απάντηση σε όλες τις αναφορές του μαθήματος στον «φίλο» είναι απλή και συναρπαστική: Αντ' αυτού, επιλέξαμε τις ψευδαισθήσεις ως φίλους μας. Ποιοι είναι οι εκλεκτοί μας φίλοι;

• Το εγώ μας, το σώμα μας, η ιδιαιτερότητά μας, ο φόβος και η θλίψη, η αμαρτία και η ενοχή και ο θάνατος, ο πόνος, και τέλος, τα φυσικά πράγματα αυτού του κόσμου. Αποφασίσαμε ότι αυτές οι ψευδαισθήσεις είναι πιο σημαντικές για εμάς από τα αδέρφια μας. Και η επιλογή τους ως φίλους έχει αυτομάτως αποκλείσει την πραγματική φιλία με τα αδέρφια μας. Ως αποτέλεσμα, είμαστε μόνοι με τις ψευδαισθήσεις μας. Είμαστε μόνοι μας με τους φανταστικούς συμπαίκτες μας.

• Αυτό, ωστόσο, είναι κάτι που μπορούμε να αλλάξουμε. Και όταν το κάνουμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι σε όλη τη διάρκεια ήμασταν περιτριγυρισμένοι από φίλους. Θα δούμε έναν κόσμο στον οποίο όλοι και όλα μας καλούν με απαλή έκκληση να γίνουμε φίλοι μας (T-31.I.8:2). Και θα αναγνωρίσουμε σε όλους τον πιο αγαπημένο μας φίλο (W-pI.rI.60.3:5). «Δεν είναι πλέον εχθρός μας ο κόσμος, γιατί επιλέξαμε να είμαστε φίλοι του» (W-pI.194.9:6).

• Πώς γίνεται να είναι όλοι φίλοι μας; Οι φιλίες απαιτούν ορισμένες προϋποθέσεις για να δημιουργηθούν. Πρέπει να γνωρίζετε ο ένας τον άλλον. Χρειάζεστε ένα κοινό ιστορικό. Χρειάζεστε πολλή ομοιότητα. να έχουν ορισμένα κοινά πράγματα. Και χρειάζεσαι πάνω από όλα μια αμοιβαία στοργή.

• Το μάθημα ισχυρίζεται ότι όλα αυτά τα έχουμε κυριολεκτικά με κάθε άτομο. Γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον και γνωριζόμαστε από τότε που δημιουργηθήκαμε από τον Θεό. Επομένως δεν υπάρχουν ξένοι, μόνο «φαινομενικά ξένοι». Έχουμε μια κοινή ιστορία, στην οποία επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον κάθε στιγμή και βρισκόμαστε από την αυγή του χρόνου. Έχουμε πράγματι μια ομοιότητα, στο ότι ο Θεός μας δημιούργησε ακριβώς όμοιους. Και έχουμε μια αμοιβαία αγάπη. Στο επίπεδο της αληθινής μας φύσης, αγαπάμε ήδη ο ένας τον άλλον με μια αγάπη που είναι πολύ βαθιά για λόγια.

• Εάν, επομένως, νιώθουμε απογοητευμένοι από άτομα στο επίπεδο της φιλίας, εάν νιώθουμε ότι οι άνθρωποι μας έχουν αρνηθεί την πραγματική φιλία, τότε το Μάθημα θα μας ζητούσε να δούμε τις ψευδαισθήσεις που επιλέξαμε ως φίλους μας. Αυτή είναι μια επιλογή που μπορούμε να αλλάξουμε και που θα μας επιτρέψει να ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο αγαπάμε τους πάντες επειδή είναι «αρχαίοι φίλοι» μας.

•  

• [Παρακαλώ σημειώστε: Τα αποσπάσματα του ACIM που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο αναφέρονται στην Έκδοση Foundation for Inner Peace (FIP).]

• Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ «ΦΙΛΟΥ» ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΕΡΟΣ 2από τον Robert Perry

• Στην προηγούμενη τάξη, εξετάσαμε πώς είμαστε αυτή τη στιγμή μόνοι και χωρίς φίλους. ακόμα και οι φιλίες που νομίζουμε ότι έχουμε είναι φιλία ανάμεικτη με το αντίθετό της: την αντίληψη του ξένου και του εχθρού. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, όλοι είναι ο «αρχαίος φίλος» μας, όχι ξένος, ούτε εχθρός.

• 
  

• Σε αυτό το μάθημα, είδαμε ότι το να αναγνωρίσουμε τον αδελφό μας ως φίλο μας είναι η επιλογή μας. Τίποτα δεν μας εμποδίζει να αναγνωρίσουμε τον αδελφό μας ως φίλο μας. Και αν το κάνουμε αυτό, θα δούμε έναν κόσμο γεμάτο φίλους. Και δεδομένου ότι ο «φίλος» ορίζεται ως κάποιος που υποστηρίζει και ωφελεί τα συμφέροντά μας, τότε το να βλέπουμε έναν κόσμο φίλων σημαίνει να βλέπουμε έναν κόσμο ασφάλειας, έναν κόσμο ευγενικό, έναν κόσμο που μπορούμε να εμπιστευτούμε, έναν κόσμο στον οποίο μπορούμε να είμαστε ειρήνη μέσα.

• 
  

• Εδώ είναι τα αποσπάσματα που συζήτησα στην τάξη. Θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω οποιεσδήποτε σκέψεις, αντιδράσεις ή ερωτήσεις. Αποφάσισα να κάνω την τελική άσκηση ως πρακτική μου σήμερα. Μέχρι στιγμής, έχει μια εντελώς νέα επίδραση σε μένα. Δεν έχω βιώσει ποτέ το μάθημα 68 με αυτόν τον τρόπο.

• 
  

• ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗ

• Όταν επιλέγουμε να είμαστε φίλοι του κόσμου, πώς μπορεί να είναι εχθρός μας;

• 
  

• Ο κόσμος δεν είναι πλέον εχθρός μας, γιατί επιλέξαμε να είμαστε φίλοι του. (W pI.194.9:6)

• 
  

• Αυτός ο αδελφός είναι ο δότης της σωτηρίας μας; Επιλέγουμε να είναι φίλος ή εχθρός μας;

• 
  

• Αυτός ο δότης της σωτηρίας είναι φίλος ή εχθρός σας; Επιλέξτε ποιος είναι, να θυμάστε ότι θα λάβετε από αυτόν σύμφωνα με την επιλογή σας. Έχει μέσα του τη δύναμη να συγχωρεί την αμαρτία σου, όπως εσύ για εκείνον. Κανείς δεν μπορεί να το δώσει μόνος του. Κι όμως ο σωτήρας σου στέκεται δίπλα στον καθένα. Αφήστε τον να είναι αυτό που είναι και μην προσπαθήσετε να κάνετε την αγάπη εχθρό. (Τ 19.IV(Δ). 13:3-8)

• Τ=ΚΕΦΑΛΑΙΟ

• W=ΜΑΘΗΜΑ

 

[Please note: ACIM passages quoted in this article reference the Foundation for Inner Peace (FIP) Edition.]

————————
If you enjoyed this article, you might like this one!
To learn more about our community of A Course in Miracles students, visit Course Companions.