Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

8-V. Η Αδιαίρετη Θέληση της Υιότητας




V. Η Αδιαίρετη Θέληση της Υιότητας

1. Είναι δυνατόν να είσαι χωρισμένος από την ταυτότητά σου και να είσαι γαλήνιος; Ο διαχωρισμός  δεν είναι λύση∙ είναι αυταπάτη. Αυτοί που έχουν αυταπάτες πιστεύουν ότι η αλήθεια θα τους επιτεθεί, και δεν την αναγνωρίζουν διότι προτιμούν την αυταπάτη. Κρίνοντας την αλήθεια ως κάτι που δεν το θέλουν, αντιλαμβάνονται ψευδαισθήσεις που μπλοκάρουν την γνώση. Βοήθησέ τους προσφέροντάς τους τον ενοποιημένο νου σου για χάρη τους, όπως εγώ σου προσφέρω τον δικό μου για χάρη σου. Από μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλά μαζί οι νόες μας συγχωνεύονται σε κάτι του οποίου η δύναμη είναι πολύ πιο πέρα από την δύναμη των ξεχωριστών τμημάτων του. Με το να μην είναι διαχωρισμένος, ο Νους του Θεού εδραιώνεται μέσα στον δικό μας σαν δικός μας. Αυτός ο Νους είναι αήττητος διότι είναι αδιαίρετος.
2. Η αδιαίρετη θέληση της Υιότητας είναι ο τέλειος δημιουργός, εφόσον βρίσκεται σε απόλυτη ομοιότητα με τον Θεό, του Οποίου είναι η Θέληση. Δεν γίνεται να εξαιρεθείς από αυτή αν θέλεις να καταλάβεις τι είναι αυτή και τι είσαι εσύ. Όταν πιστεύεις ότι η θέλησή σου είναι ξεχωριστή από την δική μου, τότε εξαιρείς τον εαυτό σου από την Θέληση του Θεού η οποία είναι εσύ ο ίδιος. Εν τούτοις, το να θεραπεύεις εξακολουθεί να σημαίνει ότι ολοκληρώνεις. Επομένως, το να θεραπεύεις είναι να ενώνεσαι με εκείνους που είναι σαν εσένα, επειδή όταν αντιλαμβάνεσαι αυτή την ομοιότητα σημαίνει ότι αναγνωρίζεις τον Πατέρα. Αν η τελειότητα  σου είναι σε Αυτόν και μόνο σε Αυτόν, πως είναι δυνατόν να το γνωρίζεις χωρίς να Τον αναγνωρίζεις ; Η αναγνώριση του Θεού είναι η αναγνώριση του εαυτού σου. Δεν υπάρχει διαχωρισμός από τον Θεό και την δημιουργία Του. Θα το συνειδητοποιήσεις αυτό όταν καταλάβεις ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στην θέλησή σου και την δική μου. Άφησε την Αγάπη του Θεού να λάμψει επάνω σου με το να με αποδεχθείς. Η πραγματικότητά μου είναι δική σου και δική Του.  Ενώνοντας το νου σου με τον δικό μου δηλώνεις την επίγνωση σου ότι η Θέληση του Θεού είναι Μία.
3.  Η Ενότητα του Θεού και η δική μας δεν είναι διαχωρισμένες διότι η Ενότητά Του περιλαμβάνει και την δική μας. Όταν ενώνεσαι με μένα σημαίνει ότι αποκαθιστάς την δύναμή Του σε σένα διότι την μοιραζόμαστε. Σου προσφέρω μόνο την αναγνώριση της δικής Του δύναμης μέσα σου, αλλά σε αυτό βρίσκεται όλη η αλήθεια. Καθώς ενωνόμαστε, ενωνόμαστε μαζί Του. Δόξα στην ένωση του Θεού και των ιερών Του Υιών! Όλη η δόξα είναι σ’ Αυτούς διότι είναι ενωμένοι. Τα θαύματα που κάνουμε φέρνουν μαρτυρίες της Θέλησης του Πατέρα για τον Υιό Του, και της χαράς  που παίρνουμε όταν ενωνόμαστε με το Θέλημα του για εμάς.
4.  Όταν ενώνεσαι μαζί μου ενώνεσαι χωρίς το εγώ, διότι εγώ έχω αποκηρύξει το εγώ στον εαυτό μου κι επομένως δεν μπορώ να ενωθώ με το δικό σου. Η ένωσή μας, λοιπόν, είναι ο τρόπος να αποκηρύξεις το εγώ μέσα σου. Η αλήθεια και στους δυο μας είναι πέρα από το εγώ. Η επιτυχία μας στην υπέρβαση του εγώ είναι εγγυημένη από τον Θεό, κι εγώ μοιράζομαι αυτή την βεβαιότητα και για τους δυο μας και για όλους μας. Φέρνω την ειρήνη του Θεού πίσω σε όλα τα παιδιά Του διότι την έλαβα από Αυτόν για όλους μας. Τίποτα δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια στην ενωμένη θέλησή μας διότι τίποτα δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια στην Θέληση του Θεού.
5.  Θα ήθελες να ξέρεις το Θέλημα του Θεού για σένα; Ζήτησέ το από μένα που το γνωρίζω και θα το μάθεις. Δεν θα σου αρνηθώ τίποτα, όπως και ο Θεός δεν μου αρνιέται τίποτα. Δικό μας είναι απλά το ταξίδι του γυρισμού προς τον Θεό ο Οποίος είναι το σπίτι μας. Όποτε εισβάλει ο φόβος οπουδήποτε στον δρόμο προς την ειρήνη, αυτό γίνεται διότι το εγώ έχει επιχειρήσει να έρθει στο ταξίδι μαζί μας και δεν μπορεί να το κάνει. Το εγώ  εξαγριώνεται νιώθοντας την ήττα, βλέπει απόρριψη και γίνεται εκδικητικό. Είσαι άτρωτος απέναντι στην  εκδίκησή του επειδή είμαι μαζί σου. Σε αυτό το ταξίδι με έχεις επιλέξει σαν σύντροφό σου αντί για το εγώ. Μην επιχειρείς όμως να κρατηθείς και από τους δύο, γιατί θα παίρνεις  διαφορετικές κατευθύνσεις και θα χάσεις τον δρόμο .
6. Ο δρόμος του εγώ δεν είναι δικός μου, όπως επίσης δεν είναι και δικός σου. Το Άγιο Πνεύμα έχει μια κατεύθυνση για όλους τους νόες, και αυτή που με δίδαξε είναι η δική σου. Ας μην χάσουμε από τα μάτια μας την καθοδήγηση Του εξαιτίας των ψευδαισθήσεων, διότι μόνο οι ψευδαισθήσεις κάποιας άλλης καθοδήγησης μπορούν να συγκαλύψουν αυτή για την οποία η Φωνή του Θεού μιλά σε όλους μας. Ποτέ μην παραχωρήσεις στο εγώ την δύναμη να αναμιχθεί στο ταξίδι. Δεν έχει καμία δύναμη, διότι το ταξίδι είναι ο δρόμος προς αυτό που είναι αληθινό. Άφησε πίσω σου όλες τις ψευδαισθήσεις, και προσπέρασε  κάθε προσπάθεια του εγώ να σε καθυστερήσει. Πιάσε, λοιπόν,  το χέρι μου διότι θέλεις να ξεπεράσεις το εγώ. Η δύναμή μου ποτέ δεν θα σου λείψει, κι αν επιλέξεις να την μοιραστείς θα τα καταφέρεις. Την δίνω πρόθυμα και με χαρά, επειδή σε χρειάζομαι όσο με χρειάζεσαι κι εσύ.
ΜΕΤ Χ ΤΣΙΝΤΕΑ-Κ ΠΑΛΑΝΤΖΙΔΟΥ


Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Κ 8.4 Το Δώρο της Ελευθερίας


IV. Το Δώρο της Ελευθερίας (Το φως έχει έρθει)

1. Αν η Θέληση του Θεού για σένα είναι η απόλυτη γαλήνη και χαρά, τότε αν δεν βιώνεις αυτό και μόνο σημαίνει ότι αρνείσαι να αναγνωρίσεις την Θέλησή Του. Η Θέληση Του δεν ταλαντεύεται, και παραμένει για πάντα αμετάβλητη. Όταν δεν είσαι σε γαλήνη αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή δεν πιστεύεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε Αυτόν. Και όμως Αυτός είναι το Παν μέσα σε όλα. Η ειρήνη Του είναι πλήρης, και εσύ πρέπει να συμπεριλαμβάνεσαι μέσα σ’αυτήν. Οι νόμοι του σε κυβερνούν διότι κυβερνούν τα πάντα. Δεν μπορείς να εξαιρεθείς από τους νόμους Του, αν και μπορείς να μην τους υπακούς. Εν τούτοις, αν κάνεις κάτι τέτοιο, θα νιώθεις μόνος και αβοήθητος, διότι θα έχεις αρνηθεί τα πάντα στον εαυτό σου.
2. Έχω έρθει ως φως σε ένα κόσμο που όντως αρνείται στον εαυτό του τα πάντα. Αυτό το κάνει απλά με το να διαχωρίζει τον εαυτό του από τα πάντα. Επομένως είναι μια ψευδαίσθηση απομόνωσης, που στηρίζεται στον φόβο της ίδιας της μοναξιάς που είναι η ψευδαίσθησή της. Είπα ότι θα είμαι για  πάντα μαζί σου, ακόμα και μέχρι το τέλος του κόσμου. Γι αυτό είμαι το φως του κόσμου. Αν είμαι μαζί σου στην μοναξιά του κόσμου, η μοναξιά φεύγει. Δεν μπορείς να υποστηρίζεις την ψευδαίσθηση της μοναξιάς του κόσμου αν  δεν είσαι μόνος. Σκοπός μου, λοιπόν, εξακολουθεί να είναι να η υπέρβαση του  κόσμου. Δεν του επιτίθεμαι, αλλά το φως μου  τον διαλύει  εξαιτίας αυτού που είναι. Το φως δεν επιτίθεται στο σκοτάδι, απλά το φωτίζει και αυτό χάνεται. Αφού το φως μου πηγαίνει παντού μαζί σου, τότε κι εσύ το φωτίζεις μαζί με μένα και αυτό χάνεται. Το φως γίνεται δικό μας, κι εσύ δεν μπορείς να κατοικείς πια στο σκοτάδι όπως και το σκοτάδι δεν μπορεί να βρίσκεται εκεί όπου πηγαίνεις. Όταν θυμάσαι εμένα, θυμάσαι τον εαυτό σου, και Αυτόν που με έστειλε σε σένα.
3. Βρισκόσουν στο σκοτάδι μέχρι που το Θέλημα του Θεού εκπληρώθηκε ολοκληρωτικά από κάθε μέρος της Υιότητας . Όταν έγινε αυτό, επιτεύχθηκε τέλεια από όλους. Πως αλλιώς θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί τέλεια ; Η δική μου αποστολή ήταν απλά να ενώσει την θέληση της Υιότητας , με την Θέληση του Πατέρα αποκτώντας την επίγνωση της Θέλησης του Πατέρα εγώ ο ίδιος. Αυτή την επίγνωση ήρθα να σου δώσω, και το πρόβλημά σου να την αποδεχτείς είναι και το πρόβλημα αυτού του κόσμου. Η επίλυση του είναι η σωτηρία, και με αυτή την έννοια είμαι η σωτηρία αυτού του κόσμου. Ο κόσμος λοιπόν με απεχθάνεται και  με απορρίπτει, διότι ο κόσμος είναι η πίστη ότι η αγάπη είναι αδύνατη. Αν δεχτείς το γεγονός ότι είμαι μαζί σου, αρνείσαι τον κόσμο και δέχεσαι τον Θεό. Το θέλημα μου είναι το δικό Του, και η απόφασή σου να με ακούσεις είναι η απόφαση ν’ ακούσεις  την Φωνή Του και να κατοικείς μέσα στο Θέλημα Του. Όπως ο Θεός με έστειλε σε σένα, έτσι κι εγώ θα σε στείλω στους άλλους. Μαζί σου θα πορεύομαι προς αυτούς  κι έτσι θα μπορούμε να τους διδάσκουμε την ειρήνη και την ενότητα.
4. Δεν θεωρείς ότι ο κόσμος χρειάζεται την ειρήνη όσο την χρειάζεσαι κι εσύ; Δεν θέλεις να την δώσεις στον κόσμο τόσο όσο θέλεις και να την δεχτείς ; Γιατί αν δεν το κάνεις δεν θα τη  λάβεις. Αν θέλεις να την πάρεις  από μένα, πρέπει πρώτα να την  δώσεις. Η θεραπεία δεν προέρχεται από κάποιον άλλον. Δέξου την καθοδήγηση από μέσα σου. Την καθοδήγηση πρέπει να την θέλεις, διαφορετικά  δεν θα έχει κανένα νόημα για σένα. Αυτός είναι ο λόγος που η θεραπεία είναι ένα συλλογικό εγχείρημα. Εγώ μπορώ να σου πω τι να κάνεις, αλλά εσύ πρέπει να συνεργάζεσαι πιστεύοντας  ότι ξέρω τι πρέπει να κάνεις. Μόνο τότε ο νους σου θα επιλέξει να με ακολουθήσει. Χωρίς αυτή την επιλογή δεν θα μπορούσες να θεραπευτείς διότι θα είχες αποφασίσει ενάντια στην θεραπεία, και αυτή η απόρριψη της απόφασής μου για σένα κάνει την θεραπεία αδύνατη.
5. Η θεραπεία αντανακλά την κοινή μας θέληση. Αυτό είναι προφανές όταν αναλογιστείς για τι πράγμα είναι η θεραπεία. Η θεραπεία είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεπερνιέται ο διαχωρισμός. Ο διαχωρισμός ξεπερνιέται με την ενότητα. Δεν μπορεί να ξεπεραστεί διαχωρίζοντας. Η απόφαση να ενωθείς πρέπει να είναι ξεκάθαρη, ειδάλλως ο νους ο ίδιος θα είναι διχασμένος και όχι ολοκληρωμένος. Ο νους σου είναι το μέσον με το οποίο εσύ καθορίζεις την δική σου κατάσταση, διότι ο νους είναι ο μηχανισμός της απόφασης. Είναι η δύναμη με την οποία διαχωρίζεσαι ή ενώνεσαι, και ανάλογα βιώνεις πόνο ή χαρά. Η απόφασή μου δεν μπορεί να παραβλέψει την δική σου, διότι και η δική σου είναι το ίδιο ισχυρή με την δική μου. Αν δεν ήταν έτσι οι Υιοί του Θεού δεν θα ήταν ίσοι. Τα πάντα είναι δυνατά μέσα από την κοινή μας θέληση, αλλά η δική μου από μόνη της δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Η θέλησή σου είναι τόσο ελεύθερη όσο και η δική μου, και ούτε ο Θεός ο Ίδιος δεν θα πήγαινε ενάντια σε αυτή. Εγώ δεν μπορώ να θελήσω κάτι που δεν θέλει ο Θεός. Μπορώ να σου προσφέρω την δύναμή μου για να κάνουμε την δική σου αήττητη, όμως αν  αντιτεθώ στην απόφασή σου θα γίνω ανταγωνιστικός και θα παραβιάσω το Θέλημα του Θεού για σένα.
6. Καμία δημιουργία του Θεού δεν μπορεί να αντιτεθεί στην απόφασή σου, όπως και καμία δημιουργία του Θεού δεν μπορεί να αντιτεθεί στην δική Του Θέληση. Ο Θεός έδωσε δύναμη στην θέλησή σου, την οποία μπορώ ν’ αναγνωρίσω μόνο προς τιμήν της δικής Του. Αν θέλεις να γίνεις σαν εμένα θα σε βοηθήσω, γνωρίζοντας ότι είμαστε όμοιοι. Αν θέλεις να είσαι διαφορετικός  θα σε περιμένω μέχρι ν’αλλάξεις γνώμη. Μπορώ να σε διδάξω, αλλά μόνο εσύ μπορείς να επιλέξεις να ακούσεις την διδασκαλία μου. Πως αλλιώς είναι δυνατόν να γίνει, εφόσον η Βασιλεία του Θεού είναι ελευθερία; Η ελευθερία δεν μπορεί να μαθευτεί μέσω της τυραννίας οποιουδήποτε είδους, και η τέλεια ισότητα όλων των Υιών του Θεού δεν μπορεί να αναγνωριστεί μέσω της κυριαρχίας ενός νου πάνω σε κάποιον άλλον. Οι Υιοί του Θεού είναι ίσοι σε θέληση, εφόσον όλοι είναι το Θέλημα του Πατέρα τους. Αυτό είναι το μόνο μάθημα που ήρθα να διδάξω.
7. Αν η θέλησή σου δεν ήταν δική μου δεν θα ήταν ούτε του Πατέρα μας. Αυτό θα σήμαινε ότι έχεις φυλακίσει την δική σου, και δεν την αφήνεις ελεύθερη. Από μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, διότι  μόνος σου είσαι ένα τίποτα. Εγώ είμαι τίποτα χωρίς τον Πατέρα και εσύ είσαι τίποτα χωρίς εμένα, γιατί με το να αρνείσαι τον Πατέρα αρνείσαι τον εαυτό σου. Θα σε θυμάμαι πάντα, και στην θύμησή μου για σένα βρίσκεται και η δική σου θύμηση για τον εαυτό σου. Στην δική μας θύμηση του ενός για τον άλλον βρίσκεται και θύμησή μας για τον Θεό. Και σε αυτή την ανάμνηση βρίσκεται η ελευθερία σου διότι η ελευθερία σου είναι σ’ Αυτόν. Ενώσου, λοιπόν, μαζί μου υμνώντας Αυτόν και εσένα τον οποίο δημιούργησε. Αυτό είναι το δικό μας δώρο ευγνωμοσύνης προς Αυτόν, το οποίο θα το μοιραστεί με όλες τις δημιουργίες Του, στις οποίες δίνει εξίσου ό,τι είναι αποδεκτό από  Αυτόν. Η Θέλησή Του για όλους τους Υιούς Του είναι το δώρο της ελευθερίας που δέχεται ευπρόσδεκτα. Προσφέροντας ελευθερία θα ελευθερώνεσαι.
8. Η ελευθερία είναι το μόνο δώρο που μπορείς να προσφέρεις στους Υιούς του Θεού, εφόσον είναι μια αναγνώριση του τι είναι οι ίδιοι  και του τι είναι Αυτός. Η ελευθερία είναι δημιουργία, διότι είναι αγάπη. Όποιον επιζητάς να φυλακίσεις δεν τον αγαπάς. Επομένως, όταν επιζητάς να φυλακίσεις κάποιον, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σου, δεν τον  αγαπάς και δεν μπορείς να ταυτιστείς μαζί του. Όταν φυλακίζεις τον εαυτό σου δεν μπορείς να δεις την πραγματική σου ταύτιση με μένα και με τον Πατέρα. Η ταύτισή σου είναι και με τον Πατέρα και με τον Υιό. Δεν μπορεί να είναι μόνο  με τον Ένα και όχι με τον Άλλο. Αν είσαι μέρος του Ενός, πρέπει να είσαι και μέρος του Άλλου επειδή Αυτοί είναι Ένα. Η Αγία Τριάδα είναι ιερή επειδή είναι Ένα. Αν αποκλείσεις τον εαυτό σου από αυτή την ενότητα, τότε αντιλαμβάνεσαι την Αγία Τριάδα ως διαχωρισμένη. Εσύ πρέπει να συμπεριλαμβάνεσαι μέσα σ’ Αυτήν διότι Αυτή είναι τα πάντα. Αν δεν πάρεις την θέση σου μέσα σ’ Αυτήν  για να εκπληρώσεις την λειτουργία σου ως μέρος Της  η Αγία Τριάδα θα είναι κι Αυτή τόσο στερημένη όσο κι εσύ. Κανένα μέρος Της δεν μπορεί παραμένει φυλακισμένο  αν είναι να γίνει  γνωστή η αλήθεια Της.
ΜΕΤ Χ ΤΣΙΝΤΕΑ

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ (στα ελληνικά)

Μια ιστορία που απεικονίζει την ανάγκη του εξαγνισμού για να λάμψει το φως


Αποτέλεσμα εικόνας για picture of an uncultivated field
Μια ιστορία που απεικονίζει την ανάγκη του εξαγνισμού για να λάμψει το φως

Ένας νέος πήγε με βαριά καρδιά στον Πνευματικό του κι εξομολογήθηκε:
- Ο λογισμός με βασανίζει Γέροντα, να εγκαταλείψω τον αγώνα, αφού και ύστερα από την επιστροφή μου στο Χριστό και την μετάνοιά μου, δεν μπορώ ακόμα να βγάλω από πάνω μου όλες τις αδυναμίες.

- Μου θυμίζεις, με αυτά που λες, κάτι που συνέβη πριν κάμποσο καιρό σ’  ένα φίλο αγρότη, είπε ο Πνευματικός. Έλα, κάθισε εδώ κοντά, παιδί μου, να σου διηγηθώ τη μικρή μου ιστορία.

Ο νέος άκουγε πάντοτε μ’ ενδιαφέρον τα χαριτωμένα αυτοσχέδια ανέκδοτα του αγαθού Γέροντα:

"Ο φίλος μου που λες, είχε ένα χωράφι στην άκρη του χωριού, που είχε μείνει χρόνια ακαλλιέργητο και ήταν πια γεμάτο αγκάθια και τριβόλια. Μια καλή χρονιά όμως, σκέφτηκε να το σπείρει. Αλλά έπρεπε πρώτα να καθαριστεί. Έστειλε λοιπόν το μεγάλο του γιο να κάνει τη δουλειά αυτή. Μα, σαν είδε το παλικάρι τα πελώρια αγκάθια και τ’ αγριοβότανα, έπεσε σε απελπισία.
- Δεν γίνεται να φτιάξει ποτέ τούτο το χωράφι, έλεγε και ξανάλεγε στον εαυτό του. Πως να ξεριζώσω τόσα αγριόχορτα;
Έτσι, έπεισε για τα καλά τον εαυτό του πως ήταν αδύνατο να γίνει η δουλειά. Ξάπλωσε κάτω από ένα θάμνο και κοιμήθηκε. Σαν ξύπνησε ήταν πια μεσημέρι. Έριξε το νυσταγμένο βλέμμα του στην αγριάδα και τρόμαξε. Έμεινε καρφωμένος στη θέση του ως το βράδυ χωρίς να κάνει τίποτε. Το ίδιο και την άλλη μέρα, και την τρίτη... Χασμουριόταν, στριφογύριζε με τεμπελιά, έπεφτε στον ύπνο, ξύπναγε και μόνο δουλειά δεν αποφάσιζε να κάνει.
- Τίποτα δεν έκανες τόσες μέρες, του είπε θυμωμένος ο πατέρας του, σαν πήγε και είδε πως ο γιος του δεν έβγαλε ούτε ένα αγκάθι.
- Βαραίνει η ψυχή μου πατέρα, όταν γυρίζω και βλέπω πόση δουλειά με περιμένει και δεν μπορώ να πάρω απόφαση ν’ αρχίσω.
- Αν κάθε μέρα παιδί μου, καθάριζες τόση γη όση πιάνεις με το μπόι σου σαν ξαπλώνεις και κοιμάσαι, θα κόντευες τώρα να τελειώσεις.
Ντροπιασμένος για την τεμπελιά του ο γιος, έβαλε αμέσως σε πράξη τη συμβουλή του πατέρα του. Σε λίγο είδε με τα μάτια του, πως δεν ήταν ακατόρθωτο να καθαρίσει το χέρσο χωράφι.
Μιμήσου τον κι εσύ παιδί μου κι όταν ξανάρθεις, θα μου πεις αν στ’ αλήθεια είναι τόσο δύσκολο να ξεριζώσεις με υπομονή τα πάθη της ψυχής σου.
Ο νέος έφυγε με καινούργια δύναμη από την εξομολόγηση, αποφασισμένος να συνεχίσει τον καλό αγώνα!"


Λόγια της ερήμου

IO CHE AMO SOLO TE