Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

19 Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

.




Το Τέταρτο Εμπόδιο: O Φόβος του Θεού
1. Τι θα έβλεπες δίχως τον φόβο του θανάτου; Τι θα ένιωθες και θα σκεπτόσουν αν ο θάνατος δεν ασκούσε καμία έλξη επάνω σου; Πολύ απλά, θα θυμόσουν τον Πατέρα σου. Θα θυμόσουν τον Δημιουργό της ζωής, την Πηγή του καθετί που ζει, τον Πατέρα του σύμπαντος και του σύμπαντος των συμπάντων, και όλων όσων βρίσκονται πέρα από αυτά. Και καθώς αυτή η θύμηση αναδύεται στο νου σου, η ειρήνη πρέπει ακόμα να υπερβεί ένα τελευταίο εμπόδιο, μετά το οποίο η σωτηρία ολοκληρώνεται, και ο Υιός του Θεού επανέρχεται στην σωφροσύνη.  Διότι εδώ πραγματικά τελειώνει ο κόσμος σου.
2. Το τέταρτο εμπόδιο που χρειάζεται να ξεπεραστεί κρέμεται σαν ένα βαρύ πέπλο μπροστά στον πρόσωπο του Χριστού. Καθώς το πρόσωπό Του προβάλλει πάνω από αυτό, λάμποντας από χαρά διότι βρίσκεται μέσα στην Αγάπη του Πατέρα Του, η ειρήνη θα παραμερίσει ανάλαφρα το πέπλο και θα τρέξει να Τον συναντήσει, και να ενωθεί επιτέλους μαζί Του. Διότι αυτό το σκοτεινό πέπλο, που φαίνεται πως κάνει το πρόσωπο του Χριστού του Ίδιου να μοιάζει με πρόσωπο λεπρού, και τις λαμπρές Ακτίνες της Αγάπης του Πατέρα Του που φωτίζουν το πρόσωπό Του με δόξα να φαίνονται σαν ποταμοί αίματος, ξεθωριάζει μέσα στο λαμπρό φως που βρίσκεται πέρα από αυτό  όταν φύγει ο φόβος του θανάτου.
3. Αυτό είναι το πιο σκοτεινό πέπλο, που στηρίζεται από την πίστη στον θάνατο και προστατεύεται από την έλξη του. Η αφοσίωση στον θάνατο και στην κυριαρχία του δεν είναι παρά ο βαρύς όρκος, η υπόσχεση που δόθηκε μυστικά στο εγώ να μην σηκώσεις ποτέ αυτό το πέπλο, να μην το πλησιάσεις, ούτε καν να υποπτευθείς ότι είναι εκεί. Αυτή είναι η μυστική συμφωνία που έκανε το εγώ για να κρατήσει αυτό που βρίσκεται πίσω από το πέπλο για πάντα σβησμένο και λησμονημένο. Εδώ βρίσκεται η δική σου υπόσχεση να μην επιτρέψεις ποτέ στην ένωση να σε καλέσει έξω από τον διαχωρισμό· η μεγάλη αμνησία με την οποία η μνήμη του Θεού φαίνεται εντελώς ξεχασμένη· το μεγάλο σχίσμα του Εαυτού σου από σένα· ο φόβος του Θεού, το τελικό βήμα στην αποσύνδεσή σου.
4. Δες πως η πίστη στον θάνατο φαινόταν πως σε «σώζει». Διότι αν αυτή φύγει, τι άλλο εκτός από την ζωή θα μπορούσες να φοβάσαι; Είναι η έλξη του θανάτου που κάνει την ζωή να φαίνεται άσχημη, σκληρή και τυραννική. Δεν φοβάσαι περισσότερο τον θάνατο από ό,τι το εγώ. Αυτοί είναι οι εκλεκτοί σου φίλοι. Διότι στην μυστική σου συμμαχία μαζί τους έχεις συμφωνήσει να μην αφήσεις ποτέ να φύγει ο φόβος του Θεού, ώστε να μπορέσεις να κοιτάξεις το πρόσωπο του Χριστού και να ενωθείς με Αυτόν και τον Πατέρα Του.
5. Κάθε εμπόδιο το οποίο πρέπει να προσπεράσει η ειρήνη ξεπερνιέται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο·  ο φόβος που το προκάλεσε υποχωρεί στην αγάπη που υπάρχει πέρα από αυτό, κι έτσι ο φόβος χάνεται. Το ίδιο γίνεται και με αυτό το εμπόδιο. Η επιθυμία να απαλλαγείς από την ειρήνη και να διώξεις το Άγιο Πνεύμα από σένα εξασθενεί στην παρουσία της σιωπηλής αναγνώρισης ότι Το αγαπάς. Παραιτείσαι από τον εκθειασμό του σώματος για χάρη του πνεύματος, το οποίο αγαπάς έτσι όπως ποτέ δεν θα μπορούσες να αγαπήσεις το σώμα. Και η έλξη του θανάτου χάνεται για πάντα καθώς αφυπνίζεται η έλξη της αγάπης και σε καλεί. Πίσω από κάθε εμπόδιο προς την αγάπη, καλεί η Ίδια η Αγάπη. Και το κάθε ένα από αυτά ξεπερνιέται  από την δύναμη της έλξης αυτού που βρίσκεται πέρα από αυτά. Ο εκούσιος φόβος σου φαινόταν πως τα κρατούσε στην θέση τους. Όμως όταν άκουσες την Φωνή της Αγάπης πέρα από αυτά, απάντησες και εξαφανίστηκαν.
6. Και τώρα στέκεσαι έντρομος μπροστά σε αυτό που ορκίστηκες να μην κοιτάξεις ποτέ. Τα μάτια σου κοιτάζουν χαμηλά, καθώς θυμάσαι την υπόσχεση που έδωσες στους «φίλους» σου. Η «ομορφιά» της αμαρτίας, η ντελικάτη έλξη της ενοχής, η «άγια» κέρινη εικόνα του θανάτου, και ο φόβος της εκδίκησης του εγώ στο οποίο έδωσες όρκο αίματος να μην το εγκαταλείψεις, όλα αυτά ξεσηκώνονται και σε προτρέπουν να μην σηκώσεις το βλέμμα σου. Διότι συνειδητοποιείς ότι αν κοιτάξεις και αφήσεις να ανασηκωθεί το πέπλο, αυτά θα φύγουν για πάντα. Όλοι σου οι «φίλοι», οι «προστάτες» και το «σπίτι» σου θα εξαφανιστούν. Δεν θα θυμάσαι τίποτα από όσα θυμάσαι τώρα.
7. Σου φαίνεται ότι ο κόσμος θα σε εγκαταλείψει εντελώς αν σηκώσεις το βλέμμα σου. Όμως το μόνο που θα συμβεί είναι ότι εσύ θα εγκαταλείψεις τον κόσμο για πάντα. Αυτή είναι η επανεδραίωση  της δικής σου θέλησής. Κοίταξέ τον με μάτια ανοιχτά, και ποτέ ξανά δεν θα πιστέψεις ότι είσαι στο έλεος πραγμάτων έξω από σένα, δυνάμεων που δεν μπορείς να ελέγξεις, και σκέψεων που έρχονται σε σένα ενάντια στην θέλησή σου. Η θέλησή σου είναι να το κοιτάξεις αυτό. Καμία τρελή επιθυμία, καμιά επιπόλαιη παρόρμηση να λησμονήσεις ξανά, καμιά σουβλιά φόβου ούτε ο κρύος ιδρώτας του φαινομενικού θανάτου δεν μπορεί να σταθεί εναντίον την θέλησής σου. Διότι αυτό που σε ελκύει πέρα από το πέπλο βρίσκεται και βαθιά μέσα σου, αδιαχώριστο και απόλυτα ένα με σένα.

v  Το Ανασήκωμα του Πέπλου

8. Μην ξεχνάς ότι εσύ και ο αδελφός σου έχετε φτάσει μέχρι εδώ μαζί. Και σίγουρα δεν ήταν το εγώ που σας οδήγησε εδώ. Κανένα εμπόδιο προς την ειρήνη δεν μπορεί να ξεπεραστεί μέσω της βοήθειάς του. Το εγώ δεν φανερώνει τα μυστικά του, και δεν σε προτρέπει να τα κοιτάξεις και να πας πέρα από αυτά. Δεν θέλει να δεις την αδυναμία του, και να μάθεις ότι δεν έχει καμιά δύναμη να σε κρατήσει μακριά από την αλήθεια. Ο Οδηγός ο Οποίος σε έφερε εδώ παραμένει μαζί σου, και όταν σηκώσεις τα μάτια σου θα είσαι έτοιμος να αντικρίσεις τον τρόμο χωρίς καθόλου φόβο. Αλλά πρώτα, σήκωσε το βλέμμα σου και κοίταξε τον αδελφό σου με αθωότητα γεννημένη από την ολοκληρωτική συγχώρεση των ψευδαισθήσεών του, και μέσα από τα μάτια της πίστης που δεν βλέπει τις ψευδαισθήσεις του.
9. Κανένας δεν μπορεί να κοιτάξει τον φόβο του Θεού χωρίς να τρομοκρατηθεί, εκτός κι αν έχει δεχτεί την Επανόρθωση κι έχει μάθει ότι οι ψευδαισθήσεις δεν είναι πραγματικές. Κανένας δεν μπορεί να σταθεί μπροστά σε αυτό το εμπόδιο μόνος του, διότι δεν θα μπορούσε να έχει φτάσει τόσο μακριά εκτός κι αν ο αδελφός του πορευόταν δίπλα του. Και κανένας δεν θα τολμούσε να το κοιτάξει χωρίς την πλήρη συγχώρεση του αδελφού του μέσα στην καρδιά του. Στάσου εδώ λίγο και μην τρέμεις. Είσαι έτοιμος. Ας ενωθούμε μαζί σε μια άγια στιγμή, εδώ σε αυτό το μέρος όπου σε έχει οδηγήσει ο σκοπός που δόθηκε στην ίδια την  άγια στιγμή. Κι ας ενωθούμε με την πίστη ότι Αυτός ο Οποίος μας έφερε εδώ θα σου προσφέρει την αθωότητα που χρειάζεσαι, και ότι θα την δεχτείς για χάρη της δικής μου αγάπης και της δικής Του.
10. Και δεν είναι δυνατόν να κοιτάξεις αυτό το εμπόδιο πριν έρθει η κατάλληλη ώρα. Αυτό είναι το μέρος στο οποίο ο καθένας πρέπει να έρθει όταν είναι έτοιμος. Μόλις έχει βρει τον αδελφό του είναι έτοιμος. Ωστόσο, το να φτάσεις απλά και μόνο σε αυτό το μέρος δεν αρκεί. Ένα ταξίδι χωρίς σκοπό εξακολουθεί να μην έχει σημασία, και ακόμα και όταν τελειώσει φαίνεται να μην βγάζει κανένα νόημα. Πως μπορείς να ξέρεις ότι τελείωσε εκτός κι αν συνειδητοποιήσεις ότι ο σκοπός του έχει επιτευχθεί; Εδώ, με το τέλος του ταξιδιού μπροστά σου, βλέπεις τον σκοπό του. Και εδώ είναι που επιλέγεις αν θα τον κοιτάξεις ή θα συνεχίσεις να περιπλανιέσαι, μόνο και μόνο για να επιστρέψεις για να επιλέξεις πάλι.
11. Πραγματικά χρειάζεσαι κάποια προετοιμασία για να αντικρίσεις τον φόβο του Θεού.  Μόνο οι σώφρονες μπορούν να κοιτούν την απόλυτη παράνοια και το παραλήρημα της τρέλας με οίκτο και συμπόνια, αλλά όχι με φόβο. Διότι μόνο αν τις συμμερίζεσαι φαίνονται τρομακτικές, και πραγματικά τις συμμερίζεσαι μέχρι να κοιτάξεις τον αδελφό σου με απόλυτη πίστη, αγάπη και τρυφερότητα. Πριν συγχωρέσεις ολοκληρωτικά θα τον βλέπεις χωρίς συγχώρεση. Φοβάσαι τον Θεό επειδή φοβάσαι τον αδελφό σου. Εκείνους που δεν συγχωρείς τους φοβάσαι. Και κανένας δεν φτάνει στην αγάπη με τον φόβο δίπλα του.
12. Αυτός ο αδελφός που στέκει δίπλα σου εξακολουθεί να σου φαίνεται ξένος. Δεν τον γνωρίζεις, και η ερμηνεία σου γι αυτόν είναι πολύ τρομακτική. Και εξακολουθείς να του επιτίθεσαι, για να μην πειραχτεί αυτό που σου φαίνεται ότι είναι ο εαυτός σου. Ωστόσο, στα δικά του χέρια είναι η σωτηρία σου. Βλέπεις την τρέλα του, την οποία μισείς διότι την μοιράζεσαι. Και όλος ο οίκτος και η συγχώρεση που θα την θεράπευε υποχωρεί μπροστά στον φόβο. Αδελφέ, χρειάζεσαι την συγχώρεση του αδελφού σου, διότι μαζί μοιράζεστε την τρέλα ή τον Ουρανό. Κι εσύ κι αυτός ή θα υψώσετε τα μάτια σας με πίστη, ή καθόλου.
13. Δίπλα σου είναι κάποιος που σου προσφέρει το δισκοπότηρο της Επανόρθωσης, διότι το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα σε αυτόν. Θέλεις να κρατήσεις τις αμαρτίες του εναντίον του, ή να δεχτείς το δώρο του σε σένα; Είναι αυτός ο δότης της σωτηρίας φίλος σου ή εχθρός σου; Διάλεξε τι από τα δύο είναι, και θυμήσου πως ό,τι θα λάβεις από αυτόν θα είναι σύμφωνα με την επιλογή σου. Αυτός έχει μέσα του την δύναμη να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου, όπως εσύ τις δικές του. Κανένας δεν μπορεί να την δώσει μόνο στον εαυτό του. Κι όμως ο σωτήρας σας στέκει δίπλα στον καθένα σας. Άφησέ τον να είναι αυτό που είναι, και μην αναζητάς να φτιάξεις έναν εχθρό μέσα από την αγάπη.
14. Κοίταξε τον Φίλο σου, τον Χριστό ο Οποίος στέκεται δίπλα σου. Πόσο άγιος και πόσο ωραίος είναι! Νόμιζες ότι αμάρτησε διότι είχες ρίξει το πέπλο της αμαρτίας επάνω Του για να κρύψεις την ωραιότητά Του. Όμως Αυτός ακόμα σου προσφέρει την συγχώρεση, για να μοιραστείς την Αγιότητα  Του. Αυτός ο «εχθρός»,  αυτός ο «ξένος» ακόμα σου προσφέρει την σωτηρία σαν σε Φίλο Του. Οι «εχθροί» του Χριστού, οι λάτρεις της αμαρτίας, δεν γνωρίζουν σε Ποιον επιτίθενται.
15. Αυτός είναι ο αδελφός σου, σταυρωμένος από την αμαρτία που περιμένει την απελευθέρωση από τον πόνο. Δεν θα του πρόσφερες συγχώρεση, όταν μόνο αυτός μπορεί να την προσφέρει και σε σένα; Για την δική του λύτρωση θα σου δώσει την δική σου, τόσο σίγουρα όσο ο Θεός δημιούργησε κάθε ζωντανό πράγμα και το αγαπά. Και θα σου την δώσει αληθινά, διότι και θα την προσφέρει και θα την λαμβάνει. Δεν υπάρχει χάρη του Ουρανού που να μην μπορείς να προσφέρεις στον αδελφό σου, και να μην την λάβεις από τον πιο άγιο Φίλο σου. Και θα λάβει από σένα αυτό που έλαβες εσύ από αυτόν. Η λύτρωση σου έχει δοθεί για να την δώσεις στον αδελφό σου, κι έτσι να την λάβεις. Όποιον συγχωρείς είναι ελεύθερος, και ό,τι  δίνεις το μοιράζεσαι. Συγχώρεσε τις αμαρτίες που ο αδελφός σου νομίζει ότι διέπραξε, και όλη την ενοχή που νομίζεις ότι βλέπεις σε αυτόν.
16. Εδώ βρίσκεται ο άγιος τόπος της ανάστασης, στον οποίον ερχόμαστε πάλι·  στον οποίο θα επιστρέψουμε μέχρι να εκπληρωθεί και να ληφθεί η λύτρωση. Σκέψου ποιος είναι ο αδελφός σου, πριν τον καταδικάσεις. Και πρόσφερε ευχαριστίες στον Θεό που είναι άγιος, και του έχει δοθεί το δώρο της αγιότητας  για σένα. Ενώσου μαζί του με χαρά, και απομάκρυνε κάθε ίχνος ενοχής από τον διαταραγμένο και βασανισμένο νου του. Βοήθησέ τον να ανασηκώσει το βαρύ φορτίο της αμαρτίας που έθεσες επάνω του και αυτός το δέχτηκε για δικό του, και τίναξέ το ανάλαφρα γελώντας χαρούμενα, μακριά από αυτόν. Μην το πιέζεις σαν ακάνθινο στεφάνι πάνω στο μέτωπό του, ούτε να τον καρφώσεις πάνω σ’ αυτό, αφήνοντάς τον χωρίς λύτρωση κι ελπίδα.
17. Έχε  πίστη στον αδελφό σου, διότι η πίστη, η ελπίδα και το έλεος είναι δικά σου για να τα δώσεις. Το δώρο δίδεται στα χέρια που δίνουν. Κοίταξε τον αδελφό σου, και δες σε αυτόν το δώρο που θα ήθελε ο Θεός να λάβεις. Πλησιάζει το Πάσχα, η ώρα της ανάστασης. Ας δώσουμε την λύτρωση ο ένας στον άλλο και ας την μοιραστούμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ανυψωθούμε σαν ένα στην ανάσταση, και όχι διαχωρισμένοι στον θάνατο. Δες το δώρο της ελευθερίας που έδωσα στο Άγιο Πνεύμα για σένα. Ας ελευθερωθείτε μαζί εσύ και ο αδελφός σου,  καθώς προσφέρετε στο Άγιο Πνεύμα αυτό το ίδιο δώρο. Και δίνοντάς το,  λάβε το από Αυτό σε  ανταπόδοση αυτού που έδωσες. Το Άγιο Πνεύμα οδηγεί εσένα κι εμένα μαζί, για να μπορέσουμε να συναντηθούμε εδώ σε αυτό τον άγιο τόπο, και να πάρουμε την ίδια απόφαση.
18. Ελευθέρωσε τον αδελφό σου εδώ, όπως σε ελευθέρωσα εγώ. Δώσε του το ίδιο και απαράλλαχτο δώρο, και μην τον κοιτάζεις με κανενός είδους κατάκριση. Δες τον σαν αθώο έτσι όπως εγώ βλέπω εσένα, και παράβλεψε τις αμαρτίες που νομίζει ότι βλέπει μέσα στον εαυτό του. Πρόσφερε στον αδελφό σου ελευθερία και πλήρη απαλλαγή από την αμαρτία, εδώ στον κήπο της φαινομενικής αγωνίας και του θανάτου. Έτσι θα προετοιμάσουμε μαζί τον δρόμο για την ανάσταση του Υιού του Θεού, και θα τον αφήσουμε να αναστηθεί πάλι σε χαρούμενη ενθύμηση του Πατέρα του, ο Οποίος δεν γνωρίζει αμαρτία, ούτε θάνατο, παρά μόνο την αιώνια ζωή.
19. Μαζί θα εξαφανιστούμε μέσα στην Παρουσία πέρα από το πέπλο, όχι για να χαθούμε αλλά για να βρεθούμε·  όχι απλά για να γίνουμε ορατοί αλλά   με γνώση.  Κι εφόσον θα γνωρίσουμε, τίποτα δεν θα μείνει ατελές στο σχέδιο που ο Θεός εδραίωσε για την σωτηρία. Αυτός είναι ο σκοπός του ταξιδιού, χωρίς τον οποίο το ταξίδι δεν έχει νόημα. Εδώ είναι η ειρήνη του Θεού, δοσμένη σε σένα αιώνια από Αυτόν. Εδώ είναι η ανάπαυση και η ησυχία που αναζητάς, ο λόγος για το ταξίδι από το ξεκίνημα του. Ο Ουρανός είναι το δώρο που χρωστάς στον αδελφό σου, το χρέος της ευγνωμοσύνης που προσφέρεις στον Υιό του Θεού ευχαριστώντας τον γι αυτό που είναι, και γι αυτό που τον δημιούργησε ο Πατέρας του να είναι.
20. Σκέψου προσεκτικά πως θέλεις να βλέπεις αυτόν που δίνει αυτό το δώρο, διότι όπως τον κοιτάς έτσι θα φαίνεται και το δώρο. Όπως τον βλέπεις, είτε ως δότη της ενοχής ή της σωτηρίας, έτσι θα βλέπεις την προσφορά του κι έτσι θα την λαμβάνεις. Οι σταυρωμένοι δίνουν πόνο διότι πονούν. Αλλά οι λυτρωμένοι δίνουν χαρά διότι έχουν θεραπευτεί από τον πόνο. Ο καθένας δίνει έτσι όπως λαμβάνει, αλλά πρέπει να διαλέξει τι θα είναι αυτό που λαμβάνει. Και θα αναγνωρίζει την επιλογή του από αυτό που δίνει, και αυτό που του δίδεται. Και δεν  του δίνεται τίποτε στην κόλαση ή στον Ουρανό που επεμβαίνει  στην δική του απόφασή.
21. Έφτασες μέχρις εδώ διότι το ταξίδι ήταν η δική σου επιλογή. Και κανένας δεν αναλαμβάνει να κάνει κάτι που πιστεύει ότι δεν έχει νόημα. Αυτό στο οποίο πίστεψες είναι ακόμα αξιόπιστο, και σε παρακολουθεί με πίστη τόσο ήπια και ωστόσο τόσο δυνατή που θα σε ανασηκώσει μακριά πέρα από το πέπλο, και θα τοποθετήσει τον Υιό του Θεού με ασφάλεια μέσα στην σίγουρη προστασία του Πατέρα του. Εδώ βρίσκεται ο μόνος σκοπός που δίνει στον κόσμο, και στο μακρύ ταξίδι μέσα από αυτό τον κόσμο, την όποια σημασία έχουν. Πέρα από αυτή, δεν έχουν κανένα νόημα. Εσύ και ο αδελφός σου στέκεστε μαζί, χωρίς ακόμα να έχετε πειστεί ότι έχουν κάποιο σκοπό. Ωστόσο, σας δίδεται να δείτε αυτόν τον σκοπό μέσα στον άγιο Φίλο σας, και να τον αναγνωρίσετε για δικό σας.


Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

19- Η ΕΛΞΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ




Το Άφθαρτο Σώμα.
3. Από το εγώ προήλθε η αμαρτία, η ενοχή και ο θάνατος, σε αντίθεση με την ζωή και την αθωότητα, και το Θέλημα του Ίδιου του Θεού. Πού μπορεί να βρίσκεται μια τέτοια αντίθεση εκτός από τον αρρωστημένο νου των παραφρόνων, των αφοσιωμένων στην τρέλα και εναντιωμένων στην ειρήνη του Ουρανού; Ένα πράγμα είναι σίγουρο·  ο Θεός, ο Οποίος δεν δημιούργησε ούτε την αμαρτία ούτε τον θάνατο, δεν επιθυμεί να δεσμεύεσαι από αυτά. Εκείνος δεν γνωρίζει ούτε την αμαρτία ούτε τα αποτελέσματά της. Οι σαβανωμένες φιγούρες στην επικήδεια πομπή  δεν πορεύονται προς τιμήν του Δημιουργού τους, του Οποίου το Θέλημα είναι να ζήσουν. Δεν ακολουθούν το Θέλημα  Του·  αντιτίθενται σε αυτό.
4. Και τι είναι το μαυροντυμένο σώμα που θέλουν να θάψουν; Ένα σώμα που αφιέρωσαν στον θάνατο, ένα σύμβολο της φθοράς, μία θυσία στην αμαρτία, που προσφέρεται στην αμαρτία για να τραφεί και να κρατηθεί ζωντανή·  ένα σύμβολο καταδικασμένο, καταραμένο  από τον κατασκευαστή του που θρηνείται από κάθε πενθούντα που το βλέπει ως εαυτό του. Εσύ που πιστεύεις ότι έχεις καταδικάσει τον Υιό του Θεού σε αυτό είσαι αλαζόνας. Αλλά εσύ που θέλεις να τον απελευθερώσεις τιμάς το Θέλημα του Δημιουργού του. Η αλαζονεία της αμαρτίας, η περηφάνια της ενοχής, το πένθος του διαχωρισμού, όλα είναι μέρος την αφοσίωσής σου στον θάνατο που δεν την αναγνωρίζεις. Η λάμψη της ενοχής που έθεσες πάνω στο σώμα θέλει να το σκοτώσει. Διότι ό,τι το εγώ αγαπά, το σκοτώνει για να το υπακούει. Διότι ό,τι δεν το υπακούει, δεν μπορεί να το σκοτώσει.
5. Έχεις άλλη μία αφοσίωση που θέλει να κρατήσει το σώμα άφθαρτο και τέλειο για όσο διάστημα είναι χρήσιμο για τον ιερό σκοπό του. Το σώμα δεν πεθαίνει όπως δεν μπορεί να αισθάνεται. Δεν κάνει τίποτα. Από μόνο του δεν είναι ούτεφθαρτό ούτε άφθαρτο. Δεν είναι τίποτα.  Είναι το αποτέλεσμα μιας μικροσκοπικής, τρελής ιδέας φθοράς που μπορεί να διορθωθεί. Διότι ο Θεός έχει απαντήσει σε αυτή την παρανοϊκή ιδέα με την Δική Του·  μια Απάντηση που δεν Τον εγκατέλειψε, κι επομένως φέρνει τον Δημιουργό στην επίγνωση κάθε νου που άκουσε την Απάντησή Του και Την δέχτηκε.
6. Εσύ που είσαι αφοσιωμένος στο άφθαρτο, σου έχει δοθεί μέσω της αποδοχής σου, η δύναμη να απελευθερώνεις από την φθορά. Τι καλύτερος τρόπος υπάρχει να διδάξεις την πρώτη και βασική αρχή σε μαθήματα θαυμάτων από το να σου δείξουμε ότι αυτή που φαίνεται πως είναι η δυσκολότερη μπορεί να επιτευχθεί πρώτη; Το σώμα δεν μπορεί παρά να υπηρετεί τον σκοπό σου. Έτσι όπως το κοιτάζεις, έτσι θα φαίνεται πως είναι. Ο θάνατος, αν ήταν αληθινός, θα ήταν η τελική και ολοκληρωτική διακοπή της επικοινωνίας, η οποία είναι ο στόχος του εγώ.
7. Εκείνοι που φοβούνται τον θάνατο δεν βλέπουν πόσο συχνά και πόσο δυνατά τον φωνάζουν, και τον καλούν να τους σώσει από την επικοινωνία. Διότι ο θάνατος θεωρείται ασφάλεια, ο σπουδαίος σκοτεινός σωτήρας από το φως της αλήθειας, η απάντηση στην Απάντηση, αυτός που θέλει να αποσιωπήσει την  Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού. Όμως η υποχώρηση προς τον θάνατο δεν είναι το τέλος της σύγκρουσης. Μόνο η Απάντηση του Θεού είναι το τέλος της σύγκρουσης. Το εμπόδιο της φαινομενικής σου αγάπης για τον θάνατο το οποίο πρέπει να προσπεράσει η ειρήνη φαίνεται πως είναι πολύ μεγάλο. Διότι μέσα σε αυτό βρίσκονται κρυμμένα όλα τα μυστικά του εγώ, όλες οι παράξενες τεχνικές του για την εξαπάτηση, όλες οι αρρωστημένες ιδέες του και οι αλλόκοτες φαντασιώσεις του. Εδώ είναι το ύστατο τέλος της ένωσης, ο θρίαμβος της κατασκευής του εγώ πάνω στην δημιουργία, η νίκη του  άψυχου  πάνω στην Ίδια την Ζωή.
8. Κάτω από τις σκονισμένες παρυφές του παραμορφωμένου κόσμου του, το εγώ θα ήθελε να τοποθετήσει τον Υιό του Θεού, σφαγιασμένο σύμφωνά με τις προσταγές του, αποδεικνύοντας με την φθορά του ότι ο Θεός ο Ίδιος είναι ανίσχυρος μπροστά στην δύναμη του εγώ, ανίκανος να προστατέψει την ζωή που δημιούργησε ενάντια στην άγρια επιθυμία του εγώ να σκοτώνει. Αδελφέ μου, παιδί του Πατέρα μας, αυτό είναι ένα όνειρο θανάτου. Δεν υπάρχει καμιά κηδεία, ούτε σκοτεινοί βωμοί, ούτε μακάβριες εντολές ούτε διαστρεβλωμένες  τελετουργίες καταδίκης στις οποίες να σε οδηγεί το σώμα. Μην ζητάς να απελευθερωθείς από αυτό. Παρά ελευθέρωσέ το από τις ανελέητες και αμείλικτες εντολές που του έδωσες, και συγχώρεσε το γι αυτό που το διέταξες να κάνει. Μέσα στην αποθέωση του, του έδωσες την εντολή να πεθάνει, διότι μόνο ο θάνατος θα μπορούσε να κατακτήσει την ζωή. Και τι άλλο από την παραφροσύνη θα μπορούσε να κοιτάζει την ήττα του Θεού, και να νομίζει ότι είναι πραγματική;
9. Ο φόβος του θανάτου θα φύγει καθώς η γοητεία του θα υποχωρήσει μπροστά στην αληθινή έλξη της αγάπης. Το τέλος της αμαρτίας, που περιθάλπεται ήσυχα μέσα στην ασφάλεια της σχέσης σου, προστατευμένο από την ένωσή σου με τον αδελφό σου, και έτοιμο να αναπτυχθεί σε μια ισχυρή δύναμη υπέρ του Θεού πλησιάζει. Τα πρώτα βήματα της σωτηρίας φρουρούνται προσεκτικά από την αγάπη, φυλάσσονται από κάθε σκέψη που θα ήθελε να τους επιτεθεί, και ετοιμάζονται ήσυχα  να εκπληρώσουν το ισχυρό έργο για τον οποίο σου δόθηκε. Τον νεογέννητο σκοπό σου τον φροντίζουν άγγελοι, τον περιθάλπει το  Άγιο Πνεύμα και τον προστατεύει ο  Ίδιος ο Θεός. Δεν χρειάζεται την δική σου προστασία·  είναι δικός σου. Διότι είναι αθάνατος, και μέσα σε αυτόν βρίσκεται το τέλος του θανάτου.
10. Ποιος κίνδυνος μπορεί να προσβάλλει τον απόλυτα αθώο; Τι μπορεί να του  επιτεθεί; Τι φόβος μπορεί να εισέλθει να διαταράξει  την γαλήνη της αθωότητας; Αυτό που σου έχει δοθεί, ακόμα και στην βρεφική του ηλικία, είναι σε πλήρη επικοινωνία με τον Θεό και με σένα. Μέσα στα μικρά του χέρια κρατά, με τέλεια ασφάλεια, κάθε θαύμα που θα κάνεις, και σου προσφέρεται. Το θαύμα της ζωής είναι άχρονο, γεννημένο μέσα στον χρόνο αλλά θρεμμένο στην αιωνιότητα. Κοίταξε αυτό το βρέφος, στο οποίο έδωσες ένα χώρο ανάπαυσης με την συγχώρεση του αδελφού σου, και δες σε αυτό το Θέλημα του Θεού. Εδώ το μωρό της Βηθλεέμ ξαναγεννιέται. Και ο καθένας που του δίνει καταφύγιο θα το ακολουθεί, όχι προς τον σταυρό, αλλά προς την ανάσταση και την ζωή.
11. Όταν κάτι σου φαίνεται ως πηγή φόβου, όταν κάποια κατάσταση σου προκαλεί τρόμο και κάνει το σώμα σου να τρέμει και τον κρύο ιδρώτα του φόβου να κυλά, θυμήσου ότι αυτό γίνεται πάντα για έναν λόγο·  το εγώ το έχει αντιληφθεί σαν σύμβολο φόβου, σημάδι αμαρτίας και θανάτου. Θυμήσου, τότε, ότι κανένα σημάδι ούτε σύμβολο δεν θα πρέπει να συγχέεται με την πηγή, διότι αυτά πρέπει να αντιπροσωπεύουν κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό τους. Το νόημά τους δεν μπορεί να βρίσκεται μέσα σε αυτά, αλλά πρέπει να αναζητηθεί σε αυτό που αντιπροσωπεύουν. Άρα μπορεί να σημαίνουν τα πάντα ή τίποτα, ανάλογα με την αλήθεια ή το ψεύδος της ιδέας που αντανακλούν. Εφόσον αντιμετωπίζεις μια τέτοια αβεβαιότητα νοήματος, μην το κρίνεις. Θυμήσου την άγια Παρουσία του Ενός που σου έχει δοθεί για να είναι η Πηγή της κρίσης.  Δώσε το σε  Αυτό  να κρίνει για λογαριασμό σου, και πες:
Πάρε αυτό από μένα και κοίταξέ το, κρίνοντάς το για μένα. Ας μην το βλέπω ως σημάδι αμαρτίας και θανάτου, ούτε να το χρησιμοποιήσω για την καταστροφή. Δίδαξέ με πώς να μην το κάνω εμπόδιο προς την ειρήνη, παρά να αφήσω Εσένα να το χρησιμοποιήσεις για μένα, για να διευκολύνεις τον ερχομό της.


ΜΕΤ Χ ΤΣΙΝΤΕΑ 
ΠΑΛΑΝΤΖΙΔΟΥ.Κ

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Η ΕΛΞΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑ











 Η Έλξη του Πόνου
9. Ο δικός σου μικρός ρόλος δεν είναι παρά να δώσεις στο Άγιο Πνεύμα ολόκληρη την ιδέα της θυσίας. Και να δεχτείς την ειρήνη που δίνει στην θέση της, δίχως τα όρια που θα αναχαίτιζαν την επέκτασή της, κι έτσι θα περιόριζαν την δική σου επίγνωση γι’αυτήν. Διότι ό,τι δίνει Αυτό πρέπει να επεκτείνεται αν θέλεις να έχεις την απεριόριστη δύναμή του, και να την χρησιμοποιήσεις για την απελευθέρωση του Υιού του Θεού. Δεν είναι η ειρήνη που θα ήθελες να ξεφορτωθείς, κι έχοντάς την δεν μπορείς να την περιορίσεις. Αν η ειρήνη είναι άστεγη, το ίδιο είσαι κι εσύ κι εγώ. Και Εκείνος που είναι ο οίκος μας είναι άστεγος όπως κι εμείς. Αυτή είναι η επιθυμία σου; Θα ήθελες να είσαι πάντα ένας περιπλανώμενος  σε αναζήτηση της ειρήνης; Θα ήθελες να επενδύεις την ελπίδα ειρήνης κι ευτυχίας σε κάτι που πρέπει να αποτύχει;
10. Η πίστη στο αιώνιο πάντα δικαιώνεται, διότι το αιώνιο  είναι παντοτινά καλοσυνάτο, με απεριόριστη υπομονή και ολοκληρωτικά στοργικό. Θα σε δεχτεί ολοκληρωτικά, και θα σου δώσει ειρήνη. Όμως μπορεί να ενωθεί μόνο με ό,τι βρίσκεται σε ειρήνη μέσα σου, αθάνατο  όπως και το ίδιο. Το σώμα δεν μπορεί να σου φέρει ούτε ειρήνη ούτε αναταραχή·  ούτε χαρά ούτε πόνο. Είναι ένα μέσο, και όχι ένας σκοπός. Δεν έχει κανένα σκοπό από μόνο του, αλλά μόνο αυτόν που του δίδεται. Το σώμα θα φαίνεται πως είναι οτιδήποτε αποτελεί το μέσον προς αναζήτηση του στόχου που του αποδίδεις. Μόνο ο νους μπορεί να θέσει ένα σκοπό, και μόνο ο νους μπορεί να δει το μέσον για την  επίτευξή του και να δικαιολογήσει την χρήση του. Η ειρήνη και η ενοχή είναι και οι δύο καταστάσεις του νου, προς επίτευξη. Και αυτές οι καταστάσεις είναι το σπίτι του συναισθήματος που τις επικαλείται, και επομένως είναι συμβατό μαζί τους.
11. Αλλά σκέψου ποια είναι η κατάσταση  που είναι συμβατή με σένα. Εδώ είναι η επιλογή σου, και είναι ελεύθερη. Αλλά όλα όσα εμπεριέχονται σε αυτήν θα έρθουν με αυτή, και αυτό που νομίζεις ότι είσαι ποτέ δεν μπορεί να είναι ξέχωρο από αυτήν. Το σώμα είναι ο μεγάλος φαινομενικός προδότης της πίστης. Σε αυτό βρίσκεται η απογοήτευση και οι σπόροι της απιστίας, αλλά μόνο αν του ζητήσεις αυτό που δεν μπορεί να δώσει. Μπορεί το λάθος σου να είναι λογική αιτία για την θλίψη και την απογοήτευση, και για την επίθεση εκδίκησης εναντίον αυτού που σε απογοήτευσε; Μην χρησιμοποιείς το σφάλμα σου σαν δικαιολογία για την απιστία σου. Δεν έχεις αμαρτήσει, αλλά έχεις κάνει λάθος ως προς το τι αξίζει την πίστη σου. Και η διόρθωση του λάθους σου θα σου δώσει λόγο για την πίστη.
12. Είναι αδύνατον να αναζητάς την ευχαρίστηση μέσω του σώματος και να μην βρίσκεις πόνο. Είναι βασικό αυτή η σχέση να γίνει κατανοητή, διότι είναι μια σχέση που το εγώ βλέπει ως απόδειξη της αμαρτίας. Δεν είναι πραγματικά καθόλου σωφρονιστική. Δεν είναι παρά το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ταύτισης του εαυτού σου με το σώμα, που  είναι η πρόσκληση προς τον πόνο. Διότι προσκαλεί τον φόβο να εισέλθει και να γίνει ο σκοπός σου. Η έλξη της ενοχής πρέπει να εισέλθει μαζί του, και ο φόβος κατευθύνει το σώμα να κάνει κάτι που είναι οδυνηρό. Θα πάρει μέρος στον πόνο όλων των ψευδαισθήσεων, και η ψευδαίσθηση της ευχαρίστησης θα είναι η ίδια με τον πόνο.
13. Δεν είναι αναπόφευκτο; Κάτω από τις εντολές του φόβου το σώμα θα επιδιώκει την ενοχή, υπηρετώντας τον αφέντη του οποίου η έλξη προς την ενοχή συντηρεί ολόκληρη την ψευδαίσθηση της ύπαρξής του. Αυτή, λοιπόν, είναι η έλξη του πόνου. Όταν κυβερνάται από αυτή την αντίληψη το σώμα γίνεται ο υπηρέτης του πόνου, αναζητώντας τον πιστά και υπακούοντας την ιδέα ότι ο πόνος είναι ευχαρίστηση. Αυτή είναι η ιδέα που υποβόσκει σε όλες τις ισχυρές επενδύσεις του εγώ στο σώμα. Και αυτή την παρανοϊκή σχέση είναι που κρατά κρυμμένη, και όμως την τρέφει. Εσένα σε διδάσκει ότι η ευχαρίστηση του σώματος είναι ευτυχία. Όμως στον εαυτό του ψιθυρίζει, «είναι θάνατος.»
14. Γιατί θα πρέπει να το σώμα να σημαίνει κάτι για σένα; Σίγουρα αυτό από το οποίο είναι φτιαγμένο δεν είναι πολύτιμο. Και το ίδιο σίγουρα δεν έχει κανένα συναίσθημα. Μεταδίδει σε σένα τα συναισθήματα που θέλεις. Όπως κάθε μέσον επικοινωνίας το σώμα δέχεται και στέλνει τα μηνύματα που του δίδονται. Δεν έχει συναισθήματα γι αυτά. Όλα τα συναισθήματα με τα οποία επενδύονται τα μηνύματα δίδονται από τον αποστολέα και τον αποδέκτη. Και το εγώ και το Άγιο Πνεύμα το αναγνωρίζουν αυτό, και τα δύο επίσης αναγνωρίζουν ότι εδώ ο αποστολέας και ο παραλήπτης είναι ο ίδιος. Το Άγιο Πνεύμα στο λέει αυτό με χαρά. Το εγώ το αποκρύπτει, διότι δεν θέλει να το γνωρίζεις. Ποιος θα έστελνε μηνύματα μίσους κι επίθεσης αν καταλάβαινε ότι τα στέλνει στον εαυτό του;. Ποιος θα κατηγορούσε, θα ενοχοποιούσε και θα καταδίκαζε τον εαυτό του;  
15. Τα μηνύματα του εγώ πάντα στέλνονται μακριά από σένα, με την πεποίθηση ότι για το μήνυμα της επίθεσης και της ενοχής κάποιος άλλος εκτός από σένα θα υποφέρει. Και ακόμα κι αν υποφέρεις κι εσύ, κάποιος άλλος θα υποφέρει περισσότερο. Ο μεγάλος απατεώνας  αναγνωρίζει ότι δεν είναι έτσι, αλλά σαν εχθρός της «ειρήνης», σε προτρέπει να στείλεις έξω όλα σου τα μηνύματα μίσους και να ελευθερωθείς. Και για να σε πείσει ότι αυτό είναι δυνατόν, στέλνει το σώμα σε αναζήτηση του πόνου στην επίθεση εναντίον κάποιου άλλου, ονομάζοντάς το αυτό ευχαρίστηση και προσφέροντάς το σε σένα ως ελευθερία από την επίθεση.
16. Μην ακούς την παραφροσύνη του, και μην πιστεύεις ότι το αδύνατον είναι αληθινό. Μην ξεχνάς ότι το εγώ έχει αφιερώσει το σώμα στον στόχο της αμαρτίας, και τοποθετεί σε αυτό όλη του την πίστη ότι μπορεί να επιτευχθεί. Οι θλιμμένοι μαθητές του ψάλλουν διαρκώς τον ύμνο του σώματος, σε μια επίσημη τελετή της  εξουσίας του εγώ. Ούτε ένας δεν πρέπει να υπάρχει που να πιστεύει ότι η υποχώρηση στην έλξη της ενοχής είναι η διαφυγή από τον πόνο. Ούτε ένας δεν πρέπει να υπάρχει που να θεωρεί το σώμα ως ταυτότητά του, χωρίς το οποίο θα πέθαινε, και ωστόσο και  μέσα σε αυτό ο θάνατος του είναι εξίσου αναπόφευκτος.
17. Δεν έχει δοθεί στους μαθητές του εγώ να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν αφιερώσει τον εαυτό τους στον θάνατο. Η ελευθερία τους προσφέρεται αλλά δεν την έχουν δεχτεί, και ό,τι προσφέρεται πρέπει να γίνει επίσης αποδεκτό, για να δοθεί αληθινά. Διότι το Άγιο Πνεύμα, είναι, επίσης, ένα μέσον επικοινωνίας, που λαμβάνει από τον Πατέρα και προσφέρει τα μηνύματά Του στον Υιό.  Το Άγιο Πνεύμα είναι, όπως το εγώ, και ο αποστολέας και ο παραλήπτης. Διότι ό,τι στέλνεται μέσω Αυτού επιστρέφει σε Αυτό, αναζητώντας τον εαυτό του σε όλη την διαδρομή, και βρίσκοντας αυτό που αναζητά. Έτσι το εγώ βρίσκει τον θάνατο που αναζητά, επιστρέφοντας τον σε εσένα.


Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

19-4 Β. Το Δεύτερο Εμπόδιο: Η Πίστη ότι το Σώμα είναι Πολύτιμο γι Αυτό που Προσφέρει.




Β. Το Δεύτερο Εμπόδιο: Η Πίστη ότι το Σώμα είναι Πολύτιμο γι Αυτό που Προσφέρει.

1. Είπαμε ότι η ειρήνη πρέπει πρώτα να υπερβεί το εμπόδιο της επιθυμίας σου να απαλλαγείς από αυτήν. Εκεί που η ενοχή κρατά την εξουσία, η ειρήνη δεν είναι επιθυμητή. Το δεύτερο εμπόδιο που πρέπει να προσπεράσει η ειρήνη, που έχει στενή σχέση με το προηγούμενο, είναι η πίστη ότι το σώμα είναι πολύτιμο γι αυτό που προσφέρει. Διότι εδώ η έλξη της ενοχής εκδηλώνεται στο σώμα, και την βλέπεις  σε αυτό.
2. Αυτή είναι η αξία που νομίζεις ότι η ειρήνη θέλει να σου κλέψει. Αυτό  πιστεύεις ότι θα σου πάρει, και θα σε αφήσει άστεγο. Και γι αυτό τον λόγο αρνείσαι στην ειρήνη την κατοικία της. Νιώθεις ότι αυτή η «θυσία» είναι πολύ μεγάλη για να την κάνεις, και πως σου ζητείται κάτι υπερβολικό. Είναι θυσία, ή απελευθέρωση; Τι σου έχει δώσει το σώμα πραγματικά που να δικαιολογεί την παράξενη πίστη σου ότι η σωτηρία βρίσκεται σε αυτό; Δεν βλέπεις ότι αυτή είναι η πίστη στον θάνατο; Εδώ βρίσκεται το επίκεντρο της αντίληψης της Επανόρθωσης ως φόνος. Εδώ είναι η πηγή της ιδέας ότι η αγάπη είναι φόβος.
3. Οι αγγελιαφόροι του Αγίου Πνεύματος αποστέλλονται πολύ πιο πέρα από το σώμα, καλώντας το νου να ενωθεί σε ιερή κοινωνία και να είναι γαλήνιος. Αυτό είναι το μήνυμα που τους έδωσα για σένα. Είναι μόνο οι αγγελιαφόροι του φόβου που βλέπουν το σώμα, διότι ψάχνουν για κάτι που μπορεί να υποφέρει. Είναι θυσία να απομακρυνθείς από κάτι που μπορεί να υποφέρει; Το Άγιο Πνεύμα δεν σου απαιτεί να θυσιάσεις την ελπίδα για την ευχαρίστηση του σώματος· αυτό δεν έχει ελπίδα ευχαρίστησης. Αλλά ούτε και μπορεί να σου φέρει τον φόβο του πόνου. Ο πόνος είναι η μόνη «θυσία» που ζητά το Άγιο Πνεύμα, και αυτόν είναι πουθέλει να απομακρύνει.
4. Η ειρήνη επεκτείνεται από σένα μόνο προς το αιώνιο, και από το αιώνιο φτάνει σε σένα. Προσπερνά όλα τα άλλα. Το δεύτερο εμπόδιο δεν είναι πιο σταθερό από το πρώτο. Διότι δεν θέλεις ούτε να απαλλαγείς από την ειρήνη ούτε να την περιορίσεις. Τι άλλο είναι αυτά τα εμπόδια που θέλεις να παρεμβάλλεις ανάμεσα στην ειρήνη και την προέλασή της εκτός από φραγμοί που θέτεις ανάμεσα στην θέλησή σου και την  επίτευξή της; Θέλεις επικοινωνία, όχι τους πανηγυρισμούς του φόβου. Θέλεις την σωτηρία, όχι τον πόνο της ενοχής. Και θέλεις ο Πατέρας σου να είναι το σπίτι σου, όχι ένας σωρός από πηλό. Μέσα στην άγια σχέση σου  βρίσκεται ο Υιός του Πατέρα σου. Αυτός δεν έχει χάσει την επικοινωνία μαζί Του, ούτε με τον εαυτό του. Όταν συμφώνησες να ενωθείς με τον αδελφό σου, αναγνώρισες ότι έτσι είναι. Αυτό δεν έχει κόστος, αλλά  έχει την απελευθέρωση από το κόστος.
5. Έχεις πληρώσει πολύ ακριβά για τις ψευδαισθήσεις σου, και τίποτα από ό,τι πλήρωσες δεν σου έφερε ειρήνη. Δεν χαίρεσαι που ο Ουρανός δεν είναι δυνατόν να θυσιαστεί, και ότι δεν μπορεί να σου ζητηθεί καμιά θυσία; Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο που να μπορείς να τοποθετήσεις μπροστά στην ένωσή μας, διότι βρίσκομαι ήδη μέσα στην άγια σχέση σου. Θα υπερβούμε όλα τα εμπόδια μαζί, διότι στεκόμαστε εντός των πυλών και όχι απέξω. Πόσο εύκολα ανοίγουν οι πύλες από μέσα, για να αφήσουν την ειρήνη να περάσει και να ευλογήσει τον κουρασμένο κόσμο! Πως μπορεί να είναι δύσκολο να προσπεράσουμε τα εμπόδια μαζί, εφόσον έχεις ενωθεί με το απεριόριστο; Το τέλος της ενοχής βρίσκεται στα χέρια σου για να το δώσεις. Θα ήθελες τώρα να σταματήσεις να ψάχνεις για την ενοχή μέσα στον αδελφό σου;
6. Ας είμαι για σένα το σύμβολο του τέλους της ενοχής, και κοίταζε τον αδελφό σου όπως θα κοίταζες κι εμένα. Συγχώρησέ* μου όλες τις αμαρτίες που νομίζεις ότι διέπραξε ο Υιός του Θεού. Και μέσα στο φως της συγχώρεσής σου θα θυμηθεί ποιος είναι, και θα ξεχάσει αυτό που δεν ήταν ποτέ. Σου ζητώ την συγχώρεσή σου, διότι αν εσύ είσαι ένοχος, το ίδιο πρέπει να είμαι κι εγώ. Αλλά αν εγώ υπερνίκησα την ενοχή και ξεπέρασα τον κόσμο, ήσουν κι εσύ μαζί μου. Θέλεις να βλέπεις σε μένα το σύμβολο της ενοχής ή το τέλος της ενοχής, ενθυμούμενος ότι αυτό που συμβολίζω για σένα το βλέπεις μέσα στον εαυτό σου;
7. Από την άγια σχέση σου διακηρύσσεται η αλήθεια, και η αγάπη κοιτάζει τον εαυτό της. Η σωτηρία ρέει από βαθιά μέσα από το σπίτι που πρόσφερες στον Πατέρα μου και σε μένα. Και είμαστε εκεί μαζί, μέσα στην σιωπηλή επικοινωνία στην  οποία ενώνονται ο Πατέρας και ο Υιός. Ω, έλα με πίστη στην ιερή ένωση του Πατέρα και του Υιού εντός σου! Και μην κρατιέσαι χωρισμένος από αυτό που σου προσφέρεται με ευγνωμοσύνη γιατί έδωσες στην ειρήνη το σπίτι της στον Ουρανό. Στείλε σε όλο τον κόσμο το χαρμόσυνο μήνυμα του τέλους της ενοχής, και όλος ο κόσμος θα απαντήσει. Σκέψου την ευτυχία σου καθώς ο καθένας σου προσφέρει την μαρτυρία του για το τέλος της αμαρτίας, και σου δείχνει ότι η δύναμή της έχει φύγει για πάντα. Που μπορεί να είναι η ενοχή, όταν η πίστη στην αμαρτία έχει φύγει; Και που είναι ο θάνατος τώρα που ο μεγάλος  συνήγορος  του έχει σιωπήσει;
8. Συγχώρεσε μου**(παράδωσε μου) τις ψευδαισθήσεις σου, και απελευθέρωσέ* με από την τιμωρία για ό,τι δεν έχω κάνει. Έτσι θα μάθεις την ελευθερία που δίδαξα διδάσκοντας την ελευθερία στον αδελφό σου, απελευθερώνοντας έτσι κι εμένα. Είμαι μέσα στην άγια σχέση σου, όμως θα με φυλάκιζες πίσω από τα εμπόδια που υψώνεις  μπροστά στην ελευθερία, και θα έφραζες  τον δρόμο μου προς εσένα. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να κρατήσεις μακριά  Έναν ο Οποίος είναι ήδη εκεί. Και μέσα σε Αυτόν, εκεί που είμαστε ήδη ενωμένοι,  είναι δυνατόν η επικοινωνία μας να γίνει η εστία  της νέας αντίληψης που θα φέρει φως σε όλο τον κόσμο που περιέχεται εντός σου.

**Συγχώρεσε μου εδώ η λέξη έχει την έννοια εγκατέλειψε σε μένα,παρέδωσε μου 

*και απελευθέρωσέ με από την τιμωρία για ό,τι δεν έχω κάνει. Η αναφορά σε αυτά που ζητάμε και δεν γίνονται είναι ότι δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε την ελευθερία μας ,και  να μην στηριζόμαστε στην αιώνια οντότητα μας αποβλέποντας για όλα στον Ιησού που θέλει να μας διδάξει ακριβώς αυτό ότι είμαστε γεννημένοι από το πνεύμα του Πατέρα και έχουμε την δύναμη να λειτουργούμε σαν επέκταση του.

http://xartografos.wordpress.com/2012/04/09/458-%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AD%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9-%CE%B1%CF%86%CE%BF%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CF%8C%CF%86-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC-%CE%B9/

Etymology[edit]

From Middle English forgiven (to forgive), from Old English forġiefan (to forgive, give up, provide), from Proto-Germanic *fragebaną (to give away; give up; release; forgive), corresponding to for- +‎ give. Cognate with Scots forgeveforgifforgie (to forgive), West Frisian ferjaan (to forgive), Dutch vergeven (to forgive), German vergeben (to forgive), Icelandic fyrirgefa (to forgive).

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19 -4 Η ΕΛΞΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ







v  Η Έλξη της Ενοχής

10. Η έλξη της ενοχής προκαλεί τον φόβο για την αγάπη, διότι η αγάπη δεν θα κοίταζε ποτέ την ενοχή. Είναι η φύση της αγάπης να κοιτάζει μόνο την αλήθεια, διότι εκεί βλέπει την εαυτό της, με τον οποίο θέλει να ενωθεί με ιερή ένωση και ολοκλήρωση. Όπως η αγάπη πρέπει να κοιτάζει πέρα από τον φόβο, έτσι και ο φόβος δεν πρέπει να βλέπει την αγάπη. Διότι η αγάπη περιέχει το τέλος της ενοχής, τόσο σίγουρα όσο ο φόβος εξαρτάται από αυτήν. Η αγάπη ελκύεται μόνο από την αγάπη. Παραβλέποντας ολοκληρωτικά την ενοχή, δεν βλέπει τον φόβο καθόλου. Όντας εξολοκλήρου χωρίς επίθεση, δεν θα μπορούσε να φοβάται. Ο φόβος ελκύεται προς αυτό που η αγάπη δεν βλέπει, και το κάθε ένα πιστεύει πως αυτό που κοιτάζει το άλλο δεν υπάρχει. Ο φόβος κοιτάζει την ενοχή ακριβώς με την ίδια αφοσίωση που η αγάπη κοιτάζει τον εαυτό της. Και ο φόβος και η αγάπη έχουν τους αγγελιαφόρους που στέλνουν μπροστά τους, και που επιστρέφουν με μηνύματα γραμμένα στην γλώσσα που ζήτησαν.

11. Οι αγγελιαφόροι της αγάπης στέλλονται ευγενικά, με μηνύματα αγάπης και πραότητας. Οι αγγελιαφόροι του φόβου έχουν ρητές εντολές να αναζητήσουν την ενοχή, και να περιθάλψουν κάθε κομματάκι κακού και αμαρτίας που θα βρουν, μην χάνοντας ούτε ένα κομματάκι πόνου και θανάτου, αφήνοντάς τα με σεβασμό μπροστά στον κύριο και αφέντη τους. Η αντίληψη δεν μπορεί να υπακούει δύο αφέντες, που ο καθένας τους ζητά μηνύματα με διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές γλώσσες. Αυτό που τροφοδοτεί ο φόβος, η αγάπη το παραβλέπει.Αυτό που απαιτεί ο φόβος, η αγάπη δεν μπορεί ούτε καν να το δει. Η άγρια έλξη που ασκεί η ενοχή στον φόβο είναι εντελώς απούσα από την ευγενική αντίληψη της αγάπης. Αυτό που θα έβλεπε η αγάπη  δεν έχει νόημα για τον φόβο, και είναι εντελώς αόρατο.

12. Οι σχέσεις σε αυτό τον κόσμο είναι το αποτέλεσμα του πως βλέπεις τον κόσμο. Και αυτό εξαρτάται από το ποιο συναίσθημα κλήθηκε για να στείλει τους αγγελιαφόρους του να τον κοιτάξουν, και να επιστρέψουν αναφέροντας το τι είδαν. Οι αγγελιαφόροι του φόβου εκπαιδεύονται μέσω του τρόμου, και τρέμουν όταν ο αφέντης τους, τους καλεί να τον υπηρετήσουν. Διότι ο φόβος είναι ανελέητος ακόμα και στους φίλους του. Οι αγγελιαφόροι του φεύγουν σαν ένοχοι στα κλεφτά αναζητώντας λιμασμένα την ενοχή, διότι ο αφέντης τους, τους κρατά στο κρύο και στην πείνα και γίνονται μοχθηροί από το αφεντικό τους, που τους επιτρέπει να πανηγυρίζουν μόνο με τα λάφυρα που του φέρνουν. Κανένα  ψήγμα ενοχής δεν ξεφεύγει από τα πεινασμένα μάτια τους. Και στην άγρια  αναζήτηση τους για αμαρτία ορμούν εναντίον κάθε ζωντανού πλάσματος που βλέπουν, και το μεταφέρουν με κραυγές στον αφέντη τους, για να το καταβροχθίσει.

13. Μην στέλνεις τέτοιους βάρβαρους αγγελιαφόρους στον κόσμο, για να  πανηγυρίζουν εις βάρος του λυμαίνοντας  την πραγματικότητα. Διότι θα σου φέρνουν μηνύματα από οστά δέρμα και σάρκα. Αυτοί έχουν διδαχτεί να αναζητούν το φθαρτό, και να επιστρέφουν με τα στομάχια τους  γεμάτα από πράγματα σαπισμένα και αποσυντεθημένα. Γι αυτούς αυτά τα πράγματα είναι όμορφα, διότι τους φαίνεται πως έτσι κατευνάζουν τις άγριες σουβλιές της πείνας. Διότι είναι έξαλλοι από τον πόνο του φόβου, και θα ήθελαν να αποφύγουν την τιμωρία αυτού που τους στέλνει προσφέροντάς του ό,τι αγαπούν.

14. Το Άγιο Πνεύμα σου έχει δώσει τους αγγελιαφόρους της αγάπης για να τους στείλεις στην θέση εκείνων που εκπαίδευσες μέσω του φόβου. Αυτοί είναι τόσο πρόθυμοι να σου επιστρέψουν αυτό που αγαπούν όσο είναι και οι άλλοι. Αν στείλεις αυτούς, αυτοί θα βλέπουν μόνο το άμεμπτο και το ωραίο, το ευγενικό και το καλό. Θα είναι τόσο προσεχτικοί ώστε να μην ξεφύγει από την προσοχή τους ούτε η παραμικρή ευσπλαχνική πράξη, ούτε η πιο μικρή έκφραση συγχώρεσης, ούτε η πιο μικρή ανάσα αγάπης. Και θα επιστρέψουν με όλα τα χαρούμενα πράγματα που βρήκαν, για να τα μοιραστούν μαζί σου με αγάπη. Μην τουςφοβάσαι. Σου προσφέρουν την σωτηρία. Τα μηνύματα ασφάλειας είναι δικά τους, διότι θεωρούν τον κόσμο καλό.

15. Αν στέλνεις μόνο τους αγγελιαφόρους που σου δίνει το Άγιο Πνεύμα, μην θέλοντας άλλα μηνύματα εκτός από τα δικά τους, δεν θα βλέπεις πια τον φόβο. Ο κόσμος θα μεταμορφωθεί μπροστά στα μάτια σου, καθαρισμένος από κάθε ενοχή με το ανάλαφρο χάδι της ομορφιάς. Ο κόσμος δεν περιέχει κανένα φόβο που δεν  έθεσες επάνω του. Ούτε κανέναν φόβο που να μην μπορείς να ζητήσεις από τους  αγγελιοφόρους της αγάπης να τον αφαιρέσουν από αυτόν και να τον δεις γαλήνιο.  Το Άγιο Πνεύμα σου έχει δώσει τους αγγελιαφόρους Του να τους στείλεις στον αδελφό σου και να επιστρέψουν σε σένα με αυτό που βλέπει η αγάπη. Σου έχουν δοθεί για να αντικαταστήσουν τα πεινασμένα σκυλιά του φόβου που έστειλες. Και αυτοί προχωρούν για να σηματοδοτήσουν το τέλος του φόβου.

16. Και η αγάπη θέλει να στήσει μια γιορτή μπροστά σου, πάνω σε ένα τραπέζι καλυμμένο με ένα άσπιλο τραπεζομάντιλο, στρωμένο  σε έναν ήσυχο κήπο όπου κανένας ήχος δεν ακούγεται ποτέ εκτός από τραγούδια και ένας απαλός ψίθυρος. Αυτή είναι μια γιορτή που τιμά την άγια σχέση σου, και στην οποία ο καθένας είναι καλοδεχούμενος σαν επίτιμος  καλεσμένος. Και σε μια άγια στιγμή η χάρις λέγεται από όλους μαζί, καθώς ενώνονται με ευγένεια μπροστά στην τράπεζα της κοινωνίας. Κι εγώ θα ενωθώ μαζί σας εκεί, έτσι όπως σας το υποσχέθηκα πριν από καιρό και σας το υπόσχομαι ακόμα. Διότι στην νέα σας σχέση είμαι καλοδεχούμενος. Κι όπου είμαι καλοδεχούμενος, βρίσκομαι εκεί.

17. Γίνομαι καλοδεχούμενος στην κατάσταση χάριτος, που σημαίνει ότι επιτέλους με έχεις συγχωρέσει. Διότι έγινα το σύμβολο της αμαρτίας σου, κι έτσι έπρεπε να πεθάνω στην θέση σου. Για το εγώ αμαρτία σημαίνει θάνατος, κι έτσι η επανόρθωση επιτυγχάνεται μέσω του φόνου. Σωτηρία θεωρήθηκε η θανάτωση του Υιού του Θεού αντί για σένα. Όμως, θα  προσέφερα σε σένα που αγαπώ, το σώμα μου, γνωρίζοντας την μικρότητά του;  Ή θα δίδασκα ότι τα σώματα δεν μπορούν να μας κρατήσουν χώρια;  Το δικό μου σώμα δεν είχε μεγαλύτερη αξία από το δικό σου·  ούτε ήταν καλύτερο μέσον για την επικοινωνία της σωτηρίας, αλλά όχι η Πηγή της. Κανένας δεν μπορεί να πεθάνει για κανέναν, και ο θάνατος δεν μπορεί να επανορθώσει για την αμαρτία. Αλλά μπορείς να ζεις για να δείχνεις ότι δεν είναι πραγματικός. Το σώμα όντως εμφανίζεται ως σύμβολο της αμαρτίας όσο πιστεύεις ότι μπορεί να σου δώσει αυτό που θέλεις. Όσο πιστεύεις ότι μπορεί να σου δώσει ευχαρίστηση, θα πιστεύεις και ότι μπορεί να σου φέρει πόνο. Το να νομίζεις ότι θα μπορούσες να είσαι ικανοποιημένος και χαρούμενος με τόσα λίγα σημαίνει ότι βλάπτεις τον εαυτό σου, και το να περιορίζεις την ευτυχία που θα μπορούσες να έχεις καλεί τον πόνο να συμπληρώσει τα φτωχικά σου αποθέματα και να ολοκληρώσει την ζωή σου. Αυτή είναι η ολοκλήρωση έτσι όπως την βλέπει το εγώ. Διότι η ενοχή τρυπώνει εκεί όπου η ευτυχία έχει απομακρυνθεί, και την αντικαθιστά. Η  επικοινωνία είναι ένα άλλο είδος ολοκλήρωσης, το οποίο πηγαίνει πέρα από την ενοχή, διότι πηγαίνει πέρα από το σώμα.
v 




IO CHE AMO SOLO TE