Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.

Είμαι εδώ μόνο για να βοηθήσω.

Είμαι εδώ για να εκπροσωπήσω Αυτόν τον Οποίο με έστειλε.
...
Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχώ για το τι να πω ή το τι να κάνω, διότι Αυτός ο Οποίος με έστειλε θα με καθοδηγεί.

Είμαι ικανοποιημένος να βρίσκομαι όπου επιθυμεί Αυτός, γνωρίζοντας ότι Αυτός έρχεται εκεί μαζί μου.

Θα θεραπεύομαι καθώς Τον αφήνω να με διδάσκει να θεραπεύω.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

ΙΕΡΗ ΣΧΕΣΗ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΕΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΠΛΥΚΤΡΟΛΟΓΙΟ ΣΑΣ ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟ F ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟ ctrl ΜΑΖΙ ΕΠΑΝΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΙΝΑΚΑΚΙ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ find ΕΚΕΙ ΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΚΙΤΡΙΝΙΣΕΙ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΙΕΡΗ
Η ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ (ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΕΧΡΙ 17)
ΙΕΡΗ ΣΧΕΣΗ-
Από το Κεφάλαιο 17, V. THE HEALED RELATIONSHIP -
1. Η ιερή σχέση είναι η έκφραση της ιερής στιγμής μέσα στην ζωή σε αυτόν τον κόσμο. Όπως όλα όσα έχουν σχέση με την σωτηρία, η ιερή στιγμή είναι ένα πρακτικό εργαλείο, το οποίο αποδεικνύεται από τα αποτελέσματά του. Η ιερή στιγμή ποτέ δεν αποτυγχάνει. Η εμπειρία της πάντα βιώνεται. Εν τούτοις, χωρίς την έκφρασή της ποτέ δεν την θυμάσαι. Η ιερή σχέση είναι μια συνεχής υπενθύμιση της εμπειρίας κατά την οποία η σχέση έγινε αυτό που είναι. Και όπως η ανίερη σχέση είναι ένας συνεχής ύμνος στο μίσος επαινώντας τον δημιουργό του, έτσι και η ιερή σχέση είναι ένα χαρούμενο τραγούδι που υμνεί τον Λυτρωτή των σχέσεων.
2. Η ιερή σχέση, ένα μείζον βήμα προς την αντίληψη του πραγματικού κόσμου, μαθαίνεται. Είναι η παλιά, ανίερη σχέση, μεταμορφωμένη και ιδωμένη εκ νέου. Η ιερή σχέση είναι ένα πρωτόφαντο διδακτικό επίτευγμα. Σε όλες της τις πλευρές, έτσι όπως αρχίζει, εξελίσσεται και ολοκληρώνεται, αντιπροσωπεύει την αντιστροφή της ανίερης σχέσης. Παρηγορήσου με αυτό ∙ η μόνη δύσκολη φάση είναι η αρχή. Διότι εκεί, ο στόχος της σχέσης ανυψώνεται απότομα προς το ακριβές αντίθετο αυτού που ήταν. Αυτό είναι το πρώτο αποτέλεσμα της προσφοράς της σχέσης στο Άγιο Πνεύμα, για να την χρησιμοποιήσει για τους δικούς Του σκοπούς.

ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.
- Από το Κεφάλαιο 17, VIII. THE CONDITIONS OF PEACE -
1. Η ιερή στιγμή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ειδική περίπτωση, ή ένα ακραίο παράδειγμα, για το ποιο πρέπει να είναι το νόημα κάθε κατάστασης. Το νόημα που της έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα δίδεται και σε κάθε κατάσταση. Κάνει έκκληση ακριβώς στην ίδια παύση της απιστίας, από την οποία πρέπει να παραιτηθείς και να την αφήσεις σε αχρηστία, έτσι ώστε η πίστη να μπορέσει να απαντήσει στο κάλεσμα της αλήθειας. Η ιερή στιγμή είναι το λαμπρό παράδειγμα, η καθαρή και αμετάκλητη απόδειξη του νοήματος κάθε σχέσης και κάθε κατάστασης, ιδωμένης συνολικά. Η πίστη έχει δεχτεί κάθε όψη της κατάστασης, και η απιστία δεν έχει επιβάλλει καμία εξαίρεση πάνω σε αυτή. Είναι μια κατάσταση τέλειας ειρήνης, απλά και μόνο επειδή την έχεις αφήσει να είναι αυτό που είναι.
2. Αυτή την απλή αβροφροσύνη είναι το μόνο που ζητά από σένα το Άγιο Πνεύμα. Άφησε την αλήθεια να είναι αυτό που είναι. Μην εισβάλλεις σε αυτή, μην της επιτίθεσαι, μην διακόπτεις τον ερχομό της. Άφησέ την να συμπεριλάβει κάθε κατάσταση και να σου φέρει ειρήνη. Δεν σου ζητείται ούτε καν πίστη, διότι η αλήθεια δεν ζητά τίποτα. Άφησέ την να εισέλθει, και αυτή θα καλέσει και θα εξασφαλίσει για σένα την πίστη που χρειάζεσαι για την ειρήνη. Αλλά μην της αντιστέκεσαι, διότι δεν μπορεί να έρθει αν είσαι αντίθετος σε αυτή.
3. Δεν θα ήθελες να κάνεις κάθε κατάσταση μια ιερή στιγμή; Διότι αυτό είναι το δώρο της πίστης, που δίδεται ελεύθερα κάθε φορά που παραμερίζεις την απιστία, αχρησιμοποίητη. Και τότε η δύναμη του Αγίου Πνεύματος είναι ελεύθερη για να την χρησιμοποιήσεις στη θέση της. Αυτή η δύναμη μεταμορφώνει άμεσα όλες τις καταστάσεις σε ένα ασφαλές και συνεχές μέσον εδραίωσης του σκοπού Του, και απόδειξης της πραγματικότητάς του. Αυτό που παρουσιάζεται κάνει έκκληση για πίστη και του δίδεται. Τώρα γίνεται ένα γεγονός, από το οποίο δεν μπορεί να μείνει μακριά πια η πίστη. Η ένταση που προκαλείται από την άρνηση της πίστης προς την αλήθεια είναι τεράστια, και κατά πολύ μεγαλύτερη από ό,τι συνειδητοποιείς. Αλλά το να απαντάς στην αλήθεια με πίστη δεν εμπεριέχει καθόλου ένταση.
4. Για σένα που έχεις αναγνωρίσει το Κάλεσμα του Λυτρωτή σου, η ένταση που προκαλείται αν δεν ανταποκριθείς σε αυτό το Κάλεσμα θα φαίνεται πως είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από πριν. Δεν είναι έτσι. Η ένταση βρισκόταν εκεί και πριν, αλλά εσύ την απέδιδες σε κάτι άλλο, πιστεύοντας ότι αυτό το «κάτι άλλο» την προκαλούσε. Αυτό δεν ήταν ποτέ αλήθεια. Διότι αυτό «το κάτι άλλο» προκαλούσε θλίψη και απελπισία, ασθένεια και πόνο, σκοτάδι και θολές φαντασιώσεις τρόμου, ρίγη φόβου και άγρια όνειρα κόλασης. Και αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο εκτός από την ανυπόφορη ένταση της άρνησης να δώσεις πίστη στην αλήθεια, και να δεις την προφανή πραγματικότητα της.
5. Αυτή ήταν η σταύρωση του Υιού του Θεού. Η απιστία του το έκανε αυτό. Σκέψου προσεκτικά πριν αφήσεις τον εαυτό σου να χρησιμοποιήσει την απιστία εναντίον του. Διότι αυτός αναστήθηκε, κι εσύ έχεις δεχτεί την Αιτία της αφύπνισής του ως δική σου. Έχεις αναλάβει τον ρόλο σου στην λύτρωσή του, και τώρα είσαι απόλυτα υπεύθυνος σε αυτόν. Μην τον απογοητεύσεις τώρα, διότι σου έχει δοθεί να συνειδητοποιήσεις τι μπορεί να σημαίνει για σένα η έλλειψη πίστης σου σε αυτόν. Η σωτηρία του είναι ο μοναδικός σου σκοπός. Βλέπε αυτό μόνο σε κάθε κατάσταση, και αυτή θα γίνει ένα μέσο που θα φέρνει μόνο αυτό.
6. Όταν δέχτηκες την αλήθεια ως στόχο για την σχέση σου, έγινες με τόση βεβαιότητα ένας κομιστής της ειρήνης όσο και ο Πατέρας έδωσε την ειρήνη σε σένα. Διότι ο στόχος της ειρήνης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός ξέχωρα από τις προϋποθέσεις του, κι εσύ είχες πίστη σε αυτόν εφόσον κανένας δεν δέχεται κάτι που δεν πιστεύει ότι είναι αλήθεια. Ο σκοπός δεν έχει αλλάξει, και δεν θα αλλάξει, διότι δέχτηκες αυτό που ποτέ δεν μπορεί να αλλάξει. Και δεν μπορείς τώρα να του στερήσεις τίποτα από ό,τι χρειάζεται για να είναι παντοτινά αναλλοίωτος. Η απελευθέρωσή σου είναι βέβαιη. Δίνε όπως έλαβες. Και να αποδεικνύεις ότι έχεις ανυψωθεί πέρα από κάθε κατάσταση που θα μπορούσε να σε καθυστερήσει, και να σε κρατήσει διαχωρισμένο από Αυτόν στου Οποίου το Κάλεσμα απάντησες.

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΙΣΤΗ
- Από το Κεφάλαιο 17, VII. THE CALL FOR FAITH -
1. Τα υποκατάστατα στα οποία καταφεύγεις για να αντιμετωπίσεις κάποιες πλευρές της κατάστασης είναι οι μάρτυρες για την έλλειψη πίστης σου. Αποδεικνύουν ότι δεν πίστεψες ότι η κατάσταση και το πρόβλημα ήταν στο ίδιο μέρος. Το πρόβλημα ήταν η έλλειψη πίστης, και αυτό αποδεικνύεις όταν το μεταθέτεις από την πηγή της και το τοποθετείς κάπου αλλού. Το αποτέλεσμα είναι να μην βλέπεις το πρόβλημα. Αν δεν σου έλειπε η πίστη ότι μπορούσε να λυθεί, το πρόβλημα θα είχε εξαφανιστεί. Και η κατάσταση θα είχε νόημα για σένα, διότι το εμπόδιο στην κατανόηση σου θα είχε απομακρυνθεί. Όταν απομακρύνεις το πρόβλημα για να το τοποθετήσεις κάπου αλλού σημαίνει ότι το κρατάς, διότι απομακρύνεις τον εαυτό σου από αυτό και το κάνεις άλυτο.
2. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε καμία κατάσταση που η πίστη δεν θα επιλύσει. Δεν υπάρχει μετακίνηση σε κάποια πλευρά του προβλήματος που να μην κάνει την λύση αδύνατη. Διότι αν μετατοπίσεις μέρος του προβλήματος κάπου αλλού το νόημα του προβλήματος χάνεται, και η λύση στο πρόβλημα είναι εγγενής στο νόημά της. Δεν είναι πιθανόν όλα σου τα προβλήματα να έχουν λυθεί, αλλά εσύ να έχεις απομακρύνει τον εαυτό σου από την λύση; Εν τούτοις, η πίστη πρέπει να βρίσκεται εκεί όπου κάτι έχει γίνει, κι εκεί όπου το βλέπεις να γίνεται.
3. Η κατάσταση είναι μια σχέση, εφόσον είναι η ένωση σκέψεων. Αν γίνονται αντιληπτά προβλήματα, αυτό συμβαίνει διότι οι σκέψεις κρίνονται ότι είναι σε σύγκρουση. Αλλά αν ο στόχος είναι η αλήθεια, αυτό είναι αδύνατον. Κάποιες ιδέα για το σώμα πρέπει να έχει εισχωρήσει, διότι οι νόες δεν μπορούν να επιτεθούν. Η σκέψη για τα σώματα είναι ένδειξη απιστίας, διότι τα σώματα δεν μπορούν να επιλύσουν τίποτα. Είναι η εισβολή τους στην σχέση, ένα σφάλμα στις σκέψεις σου για την κατάσταση, που γίνεται η δικαιολογία για την έλλειψη πίστης σου. Θα κάνεις αυτό το σφάλμα, αλλά μην σε απασχολεί καθόλου αυτό. Το σφάλμα δεν έχει σημασία. Η απιστία που οδηγείται στην πίστη ποτέ δεν θα παρέμβει στην αλήθεια. Αλλά η απιστία που χρησιμοποιείται εναντίον της αλήθειας πάντα θα καταστρέφει την πίστη. Αν σου λείπει η πίστη, ζήτησε να σου επανορθωθεί εκεί όπου χάθηκε, και μην επιζητάς να επιδιορθωθεί κάπου αλλού, σαν να σου άξιζε να την στερηθείς.
4. Σε κάθε κατάσταση μπορεί να σου λείπει μόνο αυτό που εσύ δεν έχεις δώσει. Αλλά να θυμάσαι αυτό ∙ ο στόχος της ιερότητας τέθηκε για την σχέση σου, και όχι από σένα. Δεν τον έθεσες εσύ διότι η ιερότητα δεν μπορεί να ειδωθεί παρά μόνο μέσω της πίστης, και η σχέση σου δεν ήταν ιερή διότι η πίστη σου στον αδελφό σου ήταν τόσο μικρή και περιορισμένη. Η πίστη σου πρέπει να αυξηθεί για να εκπληρώσεις τον στόχο που έχει τεθεί. Η πραγματικότητα του στόχου θα προκαλέσει αυτό να συμβεί, διότι θα καταλάβεις ότι η ειρήνη και η πίστη δεν θα έρθουν ξεχωριστά. Σε ποια κατάσταση μπορείς να βρίσκεσαι δίχως πίστη, και να παραμένεις πιστός στον αδελφό σου;
5. Κάθε κατάσταση που βρίσκεσαι δεν είναι παρά ένα μέσο να εκπληρώσεις τον σκοπό που τέθηκε για την σχέση σου. Αν την δεις ως οτιδήποτε άλλο είσαι άπιστος. Μην χρησιμοποιείς την απιστία σου. Άφησέ την να εισέλθει και κοίταξέ την ήρεμα, αλλά μην την χρησιμοποιείς. Η απιστία είναι ο υπηρέτης της ψευδαίσθησης, και απόλυτα πιστός στο αφεντικό της. Αν την χρησιμοποιήσεις, θα σε οδηγήσει κατευθείαν στις ψευδαισθήσεις. Μην σε βάζουν σε πειρασμό αυτά που σου προσφέρει. Αυτά παρεμβάλλονται, όχι στον στόχο, αλλά στην αξία του στόχου για σένα. Μην αποδέχεσαι την ψευδαίσθηση ειρήνης που σου προσφέρει, παρά κοίταξε την προσφορά της και αναγνώρισε ότι είναι ψευδαίσθηση.
6. Ο στόχος της ψευδαίσθησης είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με την απιστία όπως η πίστη είναι συνδεδεμένη με την αλήθεια. Αν σου λείπει η πίστη ότι κάποιος θα εκπληρώσει τέλεια τον ρόλο του σε οποιαδήποτε κατάσταση αφιερωμένη προκαταβολικά στην αλήθεια, τότε η αφοσίωση σου είναι διαιρεμένη. Άρα υπήρξες άπιστος στον αδελφό σου, και χρησιμοποίησες την απιστία σου εναντίον του. Καμιά σχέση δεν είναι ιερή εκτός κι αν η ιερότητά της πηγαίνει μαζί της παντού. Όπως η ιερότητα και η πίστη πηγαίνουν χέρι – χέρι, έτσι και η πίστη της πηγαίνει παντού μαζί της. Η πραγματικότητα του στόχου θα προκαλέσει και θα εκπληρώσει κάθε θαύμα που χρειάζεται για την εκπλήρωσή του. Το καθετί, πολύ μικρό ή πολύ μεγάλο, πολύ αδύναμο ή πολύ δυνατό, θα στραφεί γλυκά προς όφελος της χρήσης και του σκοπού του. Το σύμπαν θα το υπηρετήσει με χαρά, όπως και αυτός υπηρετεί το σύμπαν. Αλλά εσύ μην αναμειχθείς.
7. Η δύναμη που έχει τεθεί μέσα σε σένα στον οποίο ο στόχος του Αγίου Πνεύματος έχει εδραιωθεί, είναι τόσο πέρα από ό,τι μπορεί να συλλάβει ο νους σου για το άπειρο, που δεν έχεις ιδέα πόσο σπουδαία είναι η δύναμη που έρχεται μαζί σου. Και αυτήν μπορείς να την χρησιμοποιείς με απόλυτη ασφάλεια. Εν τούτοις, παρά το σθένος της, το τόσο μεγάλο που φτάνει πέρα από τα αστέρια προς το σύμπαν, η μικρή σου απιστία μπορεί να την κάνει άχρηστη, αν εσύ προτιμήσεις την απιστία αντί γι αυτήν.
8. Όμως σκέψου αυτό, και μάθε την αιτία της απιστίας: Νομίζεις ότι κρατάς εναντίον του αδελφού σου κάτι που αυτός σου έχει κάνει. Αλλά αυτό για το οποίο τον κατηγορείς είναι αυτό που εσύ έκανες σε αυτόν. Δεν είναι το δικό του παρελθόν αλλά το δικό σου που κρατάς εναντίον του. Και έχεις έλλειψη πίστης σε αυτόν εξαιτίας αυτού που ήσουν εσύ. Όμως, είσαι τόσο αθώος για αυτό που ήσουν όσο είναι κι αυτός. Αυτό που ποτέ δεν υπήρξε δεν έχει αιτία, και δεν υπάρχει ώστε να μπορεί να παρέμβει στην αλήθεια. Δεν υπάρχει καμιά αιτία για απιστία, αλλά υπάρχει Αιτία για πίστη. Αυτή η Αιτία έχει εισέλθει σε κάθε κατάσταση που μοιράζεται τον σκοπό Της. Το φως της αλήθειας λάμπει από το κέντρο της κατάστασης, και αγγίζει όλους όσους καλεί ο σκοπός της κατάστασης. Τους καλεί όλους. Δεν υπάρχει κατάσταση που να μην περικλείει ολόκληρη την σχέση σου, από κάθε άποψη και ολοκληρωμένη μέσα σε κάθε μέρος της. Δεν μπορείς να αφήσεις απέξω τίποτα από τον εαυτό σου και να κρατήσεις την κατάσταση ιερή. Διότι μοιράζεται τον σκοπό ολόκληρης της σχέσης σου, και αντλεί το νόημά της από αυτόν.
9. Είσελθε σε κάθε κατάσταση μαζί με την πίστη που δίνεις στον αδελφό σου, ειδάλλως είσαι άπιστος στην ίδια σου την σχέση. Η πίστη σου θα καλέσει και τους άλλους να μοιραστούν τον σκοπό σου, όπως ο ίδιος σκοπός κάλεσε και την πίστη μέσα σου. Και θα βλέπεις τα μέσα που κάποτε χρησιμοποιούσες για να σε οδηγούν σε ψευδαισθήσεις να μεταμορφώνονται σε μέσα για την αλήθεια. Η αλήθεια καλεί την πίστη, και η πίστη κάνει χώρο για την αλήθεια. Όταν το Άγιο Πνεύμα άλλαξε τον σκοπό της σχέσης σου ανταλλάσοντας τον δικό σου με τον δικό Του, ο στόχος που έθεσε Αυτό εκεί επεκτάθηκε σε κάθε κατάσταση στην οποία εισέρχεσαι, ή θα εισέλθεις ποτέ. Κι έτσι κάθε κατάσταση ελευθερώθηκε από το παρελθόν, το οποίο θα την έκανε άσκοπη.
10. Κι εσύ κάνεις έκκληση για πίστη για χάρη του Άγιου Πνεύματος που πορεύεται μαζί σου σε κάθε κατάσταση. Δεν είσαι πια εντελώς παρανοϊκός, ούτε πια μόνος. Διότι η μοναξιά μέσα στον Θεό είναι ένα όνειρο. Εσύ που η σχέση σου μοιράζεται τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος αποχωρίζεσαι την μοναξιά διότι η αλήθεια έχει έρθει. Το κάλεσμά της για πίστη είναι ισχυρό. Μην χρησιμοποιείς την απιστία σου εναντίον της, διότι σε καλεί στην σωτηρία και στην ειρήνη.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ CHRISTINA ΣΤΙΣ 5:27 Μ.Μ. 0 ΣΧΟΛΙΑ

ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ.
- Από το Κεφάλαιο 17, VI. SETTING THE GOAL -
1. Η πρακτική εφαρμογή του σκοπού του Αγίου Πνεύματος είναι εξαιρετικά απλή, αλλά ξεκάθαρη. Μάλιστα, για να είναι απλή πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Απλό σημαίνει ότι είναι εύκολα κατανοητό, και γι αυτό είναι προφανές ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Η τοποθέτηση του σκοπού του Αγίου Πνεύματος είναι γενική. Τώρα Αυτό θα δουλέψει μαζί σου για να τον κάνει συγκεκριμένο, διότι η εφαρμογή είναι συγκεκριμένη. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες που σου παρέχει για κάθε κατάσταση, αλλά να θυμάσαι ότι εσύ δεν συνειδητοποιείς ακόμα την συμπαντική τους εφαρμογή. Επομένως, είναι βασικό σε αυτό το σημείο να τις χρησιμοποιείς σε κάθε κατάσταση ξεχωριστά, μέχρι να μπορείς να κοιτάζεις με μεγαλύτερη ασφάλεια πέρα από κάθε κατάσταση, με μια κατανόηση πολύ πιο ευρεία από αυτήν που έχεις τώρα.
2. Σε κάθε κατάσταση που είσαι αβέβαιος, το πρώτο πράγμα για να αναλογιστείς, πολύ απλά, είναι «Τι θέλω να προκύψει από αυτό; Ποιος είναι ο σκοπός του;» Η διευκρίνιση του στόχου ανήκει στην αρχή, διότι αυτός είναι που θα καθορίσει το αποτέλεσμα. Στην διαδικασία που ακολουθεί το εγώ αυτό γίνεται αντίστροφα. Η κατάσταση είναι αυτή που καθορίζει το αποτέλεσμα, το οποίο μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ο λόγος για αυτή την αποδιοργανωμένη προσέγγιση είναι προφανής. Το εγώ δεν γνωρίζει τι θέλει να προκύψει από την κατάσταση. Γνωρίζει μόνο τι δεν θέλει, και μόνο αυτό. Δεν έχει κανένα απολύτως θετικό στόχο.
3. Χωρίς ξεκάθαρο, θετικό στόχο, ορισμένο από την αρχή, η κατάσταση απλά φαίνεται πως εκτυλίσσεται, και δεν βγάζει νόημα μέχρι να έχει ήδη συμβεί. Έπειτα κοιτάζεις πίσω προς αυτή, και προσπαθείς να καταλάβεις τι πρέπει να σήμαινε. Και θα κάνεις λάθος. Όχι μόνο η κρίση σου είναι βασισμένη στο παρελθόν, αλλά δεν έχεις ιδέα για το τι θα έπρεπε να συμβεί. Κανένας στόχος δεν τέθηκε με τον οποίο να μπορέσεις να ευθυγραμμίσεις τα μέσα. Και τώρα η μόνη κρίση που απομένει είναι το αν θα αρέσει στο εγώ ∙ είναι αποδεκτό, ή καλεί για εκδίκηση; Η απουσία κριτηρίου για το αποτέλεσμα, που να έχει τεθεί προκαταβολικά, κάνει αμφίβολη την κατανόηση και την αξιολόγηση αδύνατη.
4. Η αξία του να αποφασίζεις από την αρχή τι θέλεις να συμβεί έγκειται απλά στο ότι έτσι θα αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση ως μέσον ώστε να κάνεις να συμβεί αυτό που θέλεις. Επομένως, θα καταβάλεις κάθε προσπάθεια να παραβλέψεις τι παρεμβάλλεται στην επίτευξη του στόχου σου, και θα συγκεντρώνεσαι σε κάθε τι που σε βοηθά να τον διεκπεραιώσεις. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η προσέγγιση σε έχει φέρει πιο κοντά στην διάκριση της αλήθειας από το ψεύδος που κάνει το Άγιο Πνεύμα. Το αληθές γίνεται αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πετύχεις τον στόχο σου. Το λανθασμένο γίνεται άχρηστο, από αυτή την άποψη. Η κατάσταση τώρα έχει νόημα, αλλά μόνο επειδή το νόημα της το έχει δώσει ο στόχος.
5. Ο στόχος της αλήθειας έχει και άλλα πρακτικά προτερήματα. Αν η κατάσταση χρησιμοποιείται για την αλήθεια και την διαύγεια, το αποτέλεσμά της πρέπει να είναι η ειρήνη. Και αυτό είναι εντελώς ξέχωρο από το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Αν η ειρήνη είναι η προϋπόθεση της αλήθειας και της διαύγειας, και δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς αυτές, τότε εκεί που είναι η ειρήνη πρέπει να βρίσκονται και αυτές. Η αλήθεια έρχεται από μόνη της. Αν βιώνεις ειρήνη, είναι επειδή η αλήθεια έχει έρθει σε σένα και θα βλέπεις το αποτέλεσμα αληθινά, διότι η πλάνη δεν θα μπορεί να υπερισχύσει σε σένα. Θα αναγνωρίσεις το αποτέλεσμα επειδή βρίσκεσαι σε ειρήνη. Εδώ βλέπεις και πάλι την αντίθετη οπτική από του εγώ, διότι το εγώ πιστεύει ότι η κατάσταση φέρνει την εμπειρία. Το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει ότι η κατάσταση είναι έτσι όπως την καθορίζει ο στόχος, και βιώνεται ανάλογα με τον στόχο.
6. Ο στόχος της αλήθειας απαιτεί πίστη. Η πίστη εξυπακούεται στην αποδοχή του σκοπού του Αγίου Πνεύματος, και αυτή η πίστη περιλαμβάνει τα πάντα. Εκεί όπου τίθεται ο στόχος της αλήθειας, εκεί πρέπει να βρίσκεται και η πίστη. Το Άγιο Πνεύμα βλέπει την κατάσταση συνολικά. Ο στόχος διασφαλίζει το γεγονός ότι ο κάθε ένας που εμπλέκεται στην κατάσταση θα παίξει τον ρόλο του για την διεκπεραίωσή του. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Κανένας δεν θα αποτύχει πουθενά. Αυτό φαίνεται πως ζητά πίστη πέρα από σένα, και πέρα από ό,τι μπορείς να δώσεις. Εν τούτοις, αυτό συμβαίνει από την άποψη του εγώ, διότι τα εγώ πιστεύει στην «επίλυση» της σύγκρουσης τμηματικά, και δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση σαν σύνολο. Επομένως, αναζητά να διαχωρίσει τμήματα της κατάστασης και να ασχοληθεί με αυτά ξεχωριστά, διότι έχει πίστη στον διαχωρισμό και όχι στην ολότητα.
7. Όταν αντιμετωπίζει κάποια πλευρά της κατάστασης που φαίνεται πως είναι δύσκολη, το εγώ θα επιχειρήσει να μεταθέσει αυτή την πλευρά κάπου αλλού, και να την επιλύσει εκεί. Και θα του φανεί πως το πετυχαίνει, εκτός από το ότι αυτή η προσπάθεια συγκρούεται με την ενότητα, και αποκρύπτει τον στόχο της αλήθειας. Και η ειρήνη δεν θα βιώνεται παρά μόνο σαν φαντασίωση. Η αλήθεια δεν ήρθε διότι η πίστη δεν έγινε δεκτή στην δικαιωματική της θέση. Έτσι χάνεις την κατανόηση της κατάστασης του στόχου που θα έφερνε η αλήθεια. Διότι οι φανταστικές λύσεις φέρνουν μόνο την ψευδαίσθηση της εμπειρίας, και η ψευδαίσθηση της ειρήνης δεν είναι η προϋπόθεση με την οποία μπορεί να εισέλθει η αλήθεια.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ CHRISTINA ΣΤΙΣ 6:39 Μ.Μ. 0 ΣΧΟΛΙΑ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ
Η ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ
- Από το Κεφάλαιο 17, V. THE HEALED RELATIONSHIP -
1. Η ιερή σχέση είναι η έκφραση της ιερής στιγμής μέσα στην ζωή σε αυτόν τον κόσμο. Όπως όλα όσα έχουν σχέση με την σωτηρία, η ιερή στιγμή είναι ένα πρακτικό εργαλείο, το οποίο αποδεικνύεται από τα αποτελέσματά του. Η ιερή στιγμή ποτέ δεν αποτυγχάνει. Η εμπειρία της πάντα βιώνεται. Εν τούτοις, χωρίς την έκφρασή της ποτέ δεν την θυμάσαι. Η ιερή σχέση είναι μια συνεχής υπενθύμιση της εμπειρίας κατά την οποία η σχέση έγινε αυτό που είναι. Και όπως η ανίερη σχέση είναι ένας συνεχής ύμνος στο μίσος επαινώντας τον δημιουργό του, έτσι και η ιερή σχέση είναι ένα χαρούμενο τραγούδι που υμνεί τον Λυτρωτή των σχέσεων.
2. Η ιερή σχέση, ένα μείζον βήμα προς την αντίληψη του πραγματικού κόσμου, μαθαίνεται. Είναι η παλιά, ανίερη σχέση, μεταμορφωμένη και ιδωμένη εκ νέου. Η ιερή σχέση είναι ένα πρωτόφαντο διδακτικό επίτευγμα. Σε όλες της τις πλευρές, έτσι όπως αρχίζει, εξελίσσεται και ολοκληρώνεται, αντιπροσωπεύει την αντιστροφή της ανίερης σχέσης. Παρηγορήσου με αυτό ∙ η μόνη δύσκολη φάση είναι η αρχή. Διότι εκεί, ο στόχος της σχέσης ανυψώνεται απότομα προς το ακριβές αντίθετο αυτού που ήταν. Αυτό είναι το πρώτο αποτέλεσμα της προσφοράς της σχέσης στο Άγιο Πνεύμα, για να την χρησιμοποιήσει για τους δικούς Του σκοπούς.
3. Αυτή η πρόσκληση γίνεται αμέσως αποδεκτή, και το Άγιο Πνεύμα δεν χάνει καθόλου χρόνο στο να εισάγει τα πρακτικά αποτελέσματα της πρόσκλησής σου να εισέλθει. Αμέσως ο δικός Του στόχος αντικαθιστά τον δικό σου. Αυτό επιτυγχάνεται πολύ γρήγορα, αλλά κάνει την σχέση να φαίνεται σε σύγχυση, διχαστική, ακόμα και έντονα οδυνηρή. Ο λόγος είναι προφανής. Διότι η σχέση έτσι όπως είναι δεν συμβαδίζει με τον δικό της στόχο, και είναι ξεκάθαρα ακατάλληλη για τον σκοπό που έχει γίνει αποδεκτός γι αυτήν. Όταν βρισκόταν σε ανίερη κατάσταση, ο δικός σου στόχος ήταν ο μόνος που φαινόταν πως της έδινε νόημα. Τώρα φαίνεται να μην έχει κανένα νόημα. Πολλές σχέσεις έχουν διαλυθεί σε αυτό το σημείο, και η αναζήτηση του παλιού στόχου εδραιώθηκε εκ νέου σε μια άλλη σχέση. Διότι μόλις η ανίερη σχέση δεχτεί τον στόχο της ιερότητας, ποτέ δεν θα μπορέσει να ξαναγίνει αυτό που ήταν.
4. Ο πειρασμός του εγώ γίνεται ιδιαίτερα έντονος με αυτή την αλλαγή στους στόχους. Διότι η σχέση δεν έχει αλλάξει ακόμα αρκετά ώστε να μην υπάρχει καθόλου πια η έλξη του προηγούμενου στόχου της, και η δομή της «απειλείται» από την αναγνώριση της ακαταλληλότητάς της για την εκπλήρωση του νέου της σκοπού. Η σύγκρουση ανάμεσα στον στόχο και την δομή της σχέσης είναι τόσο προφανής που δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Όμως τώρα ο στόχος δεν θα αλλάξει. Τοποθετημένος σταθερά μέσα στην ανίερη σχέση, δεν υπάρχει άλλη πορεία από το να αλλάξει την σχέση ώστε να ταιριάζει με τον στόχο. Μέχρι αυτή η ευτυχής λύση να γίνει ορατή και δεκτή ως η μόνη διέξοδος από την σύγκρουση, η σχέση μπορεί να περιέχει πολλή ένταση.
5. Ο πιο αργός ρυθμός αλλαγής του στόχου δεν θα ήταν καλύτερος, διότι η αντίθεση θα ήταν συγκαλυμμένη, κι έτσι θα δινόταν χρόνος στο εγώ για να ερμηνεύσει εκ νέου κάθε αργό βήμα σύμφωνα με τα δικά του γούστα. Μόνο μια ριζική αλλαγή στον σκοπό θα μπορούσε να εισάγει μια ολοκληρωτική αλλαγή του νου για τον σκοπό ολόκληρης της σχέσης. Καθώς αυτή η αλλαγή εξελίσσεται και τελικά εκπληρώνεται, γίνεται όλο και πιο ευεργετική και χαρμόσυνη. Αλλά στην αρχή, η κατάσταση βιώνεται ως πολύ αβέβαιη. Μια σχέση, που αναλαμβάνεται από δύο άτομα για τους ανίερους σκοπούς τους, ξαφνικά έχει την ιερότητα ως στόχο της. Καθώς αυτοί οι δύο αναλογίζονται την σχέση τους από την πλευρά αυτού του νέου σκοπού, αναπόφευκτα τρομοκρατούνται. Όμως, η προηγούμενη οργάνωση της αντίληψής τους δεν εξυπηρετεί πια τον σκοπό που έχουν συμφωνήσει να εκπληρώσουν.
6. Αυτή είναι η ώρα για πίστη. Επέτρεψες αυτός ο στόχος να τεθεί για λογαριασμό σου. Αυτό ήταν μια πράξη πίστης. Μην εγκαταλείπεις την πίστη, τώρα που οι ανταμοιβές της πίστης είναι έτοιμες να εισέλθουν. Αν πίστεψες ότι το Άγιο Πνεύμα ήταν εκεί για να δεχτεί την σχέση, γιατί να μην εξακολουθήσεις να πιστεύεις ότι Αυτό είναι εκεί για να εξαγνίσει αυτό που ανέλαβε κάτω από την καθοδήγηση Του; Έχε πίστη στον αδελφό σου αυτή την ώρα της δοκιμασίας. Ο στόχος έχει τεθεί. Και η σχέση σου έχει την διαύγεια ως σκοπό της. Διότι τώρα βρίσκεσαι σε μια παρανοϊκή σχέση, την οποία την αναγνωρίζεις ως τέτοια μέσα στο φως του νέου της σκοπού.
7. Τώρα το εγώ δίνει την εξής συμβουλή ∙ να αντικαταστήσεις αυτή την σχέση με μιαν άλλη στην οποία ο παλαιός σου στόχος να βρει πιο πρόσφορο έδαφος. Μπορείς να διαφύγεις από την οδύνη μόνο με το να ξεφορτωθείς τον αδελφό σου. Δεν χρειάζεται να τον αποχωριστείς ολοκληρωτικά αν δεν θέλεις να το κάνεις. Αλλά πρέπει να αποκλείσεις μείζονες περιοχές της φαντασίωσης από τον αδελφό σου, για να σώσεις την διαύγειά σου. Μην τα ακούς αυτά τώρα! Έχε πίστη στο Άγιο Πνεύμα που σου απάντησε. Σε άκουσε. Δεν ήταν πολύ συγκεκριμένο στην απάντησή Του; Τώρα δεν είσαι απόλυτα παρανοϊκός. Μπορείς να αρνηθείς ότι σου έχει δώσει μια πολύ σαφή καθοδήγηση; Τώρα σου ζητά πίστη για λίγο ακόμα, ακόμα και μέσα στο σάστισμά σου. Διότι αυτό θα φύγει, και θα δεις την δικαίωση της πίστης σου να αναδύεται, για να σου φέρει λαμπρή βεβαιότητα. Μην εγκαταλείπεις Αυτό τώρα, ούτε τον αδελφό σου. Αυτή η σχέση έχει αναγεννηθεί ως ιερή.
8. Δέξου με χαρά αυτό που δεν καταλαβαίνεις, και άφησε να σου εξηγηθεί καθώς αντιλαμβάνεσαι ότι σκοπός τώρα είναι να γίνει η σχέση ιερή. Θα βρεις πολλές ευκαιρίες να κατηγορήσεις τον αδελφό σου για την «αποτυχία» της σχέση σου, διότι κάποιες φορές θα σου φαίνεται πως δεν έχει νόημα. Θα έρθει να σε καταδιώξει μια αίσθηση απώλειας στόχου, και να σου θυμίσει όλους τους παλιούς τρόπους με τους οποίους κάποτε αναζητούσες την ικανοποίηση και νόμιζες ότι την εύρισκες. Μην ξεχνάς τώρα την δυστυχία που εύρισκες πραγματικά, και μην αναζωογονείς το απογοητευμένο εγώ σου. Η σχέση σου δεν έχει διαλυθεί. Έχει σωθεί.
9. Είσαι πολύ άπειρος στους δρόμους της σωτηρίας, και νομίζεις ότι έχεις χαθεί. Ο δικός σου δρόμος έχει χαθεί, αλλά αυτό μην το θεωρείς απώλεια. Μέσα στην απειρία σου, να θυμάσαι ότι εσύ και ο αδελφός σου έχετε αρχίσει πάλι, μαζί. Και πάρε το χέρι του, για να πορευτείτε σε ένα δρόμο πολύ πιο οικείο από ό,τι νομίζεις τώρα. Δεν είναι σίγουρο ότι θα θυμηθείς έναν στόχο που δεν έχει αλλάξει σε όλη την αιωνιότητα; Διότι δεν έχεις διαλέξει παρά τον στόχο του Θεού, από τον οποίο η αληθινή σου πρόθεση δεν έλειψε ποτέ.
10. Σε όλη την Υιότητα ακούγεται το τραγούδι της ελευθερίας, μέσα στην χαρμόσυνη ηχώ της δικής σου επιλογής. Έχεις ενωθεί με πολλούς μέσα στην ιερή στιγμή, και αυτοί έχουν ενωθεί μαζί σου. Μην θεωρείς ότι η επιλογή σου σε έχει αφήσει χωρίς ανακούφιση, διότι ο Θεός ο Ίδιος έχει ευλογήσει την ιερή σου σχέση. Ενώσου με την ευλογία Του, και μην στερείς από αυτή και την δική σου ευλογία. Διότι το μόνο που χρειάζεται τώρα είναι η δική σου ευλογία, ώστε να μπορέσεις να δεις ότι μέσα σε αυτήν αναπαύεται η σωτηρία. Μην καταδικάζεις την σωτηρία, διότι αυτή έχει έρθει σε σένα. Και καλωσορίστε την μαζί, διότι έχει έρθει για να ενώσει εσένα και τον αδελφό σου μαζί σε μια σχέση μέσα στην οποία όλη η Υιότητα ευλογείται μαζί.
13. Έχεις λάβει την ιερή στιγμή, αλλά μπορεί να έχεις εδραιώσει μια κατάσταση μέσα στην οποία δεν μπορείς να την χρησιμοποιήσεις. Το αποτέλεσμα είναι να μην συνειδητοποιείς ότι είναι ακόμα μαζί σου. Και αποκόπτοντας τον εαυτό σου από την έκφρασή της, έχεις αρνηθεί στον εαυτό σου και τα οφέλη της. Ενισχύεις αυτή την κατάσταση κάθε φορά που επιτίθεσαι στον αδελφό σου
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2011
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ


ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.
- Από το Κεφάλαιο 17, VIII. THE CONDITIONS OF PEACE -
1. Η ιερή στιγμή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ειδική περίπτωση, ή ένα ακραίο παράδειγμα, για το ποιο πρέπει να είναι το νόημα κάθε κατάστασης. Το νόημα που της έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα δίδεται και σε κάθε κατάσταση. Κάνει έκκληση ακριβώς στην ίδια παύση της απιστίας, από την οποία πρέπει να παραιτηθείς και να την αφήσεις σε αχρηστία, έτσι ώστε η πίστη να μπορέσει να απαντήσει στο κάλεσμα της αλήθειας. Η ιερή στιγμή είναι το λαμπρό παράδειγμα, η καθαρή και αμετάκλητη απόδειξη του νοήματος κάθε σχέσης και κάθε κατάστασης, ιδωμένης συνολικά. Η πίστη έχει δεχτεί κάθε όψη της κατάστασης, και η απιστία δεν έχει επιβάλλει καμία εξαίρεση πάνω σε αυτή. Είναι μια κατάσταση τέλειας ειρήνης, απλά και μόνο επειδή την έχεις αφήσει να είναι αυτό που είναι.
2. Αυτή την απλή αβροφροσύνη είναι το μόνο που ζητά από σένα το Άγιο Πνεύμα. Άφησε την αλήθεια να είναι αυτό που είναι. Μην εισβάλλεις σε αυτή, μην της επιτίθεσαι, μην διακόπτεις τον ερχομό της. Άφησέ την να συμπεριλάβει κάθε κατάσταση και να σου φέρει ειρήνη. Δεν σου ζητείται ούτε καν πίστη, διότι η αλήθεια δεν ζητά τίποτα. Άφησέ την να εισέλθει, και αυτή θα καλέσει και θα εξασφαλίσει για σένα την πίστη που χρειάζεσαι για την ειρήνη. Αλλά μην της αντιστέκεσαι, διότι δεν μπορεί να έρθει αν είσαι αντίθετος σε αυτή.
3. Δεν θα ήθελες να κάνεις κάθε κατάσταση μια ιερή στιγμή; Διότι αυτό είναι το δώρο της πίστης, που δίδεται ελεύθερα κάθε φορά που παραμερίζεις την απιστία, αχρησιμοποίητη. Και τότε η δύναμη του Αγίου Πνεύματος είναι ελεύθερη για να την χρησιμοποιήσεις στη θέση της. Αυτή η δύναμη μεταμορφώνει άμεσα όλες τις καταστάσεις σε ένα ασφαλές και συνεχές μέσον εδραίωσης του σκοπού Του, και απόδειξης της πραγματικότητάς του. Αυτό που παρουσιάζεται κάνει έκκληση για πίστη και του δίδεται. Τώρα γίνεται ένα γεγονός, από το οποίο δεν μπορεί να μείνει μακριά πια η πίστη. Η ένταση που προκαλείται από την άρνηση της πίστης προς την αλήθεια είναι τεράστια, και κατά πολύ μεγαλύτερη από ό,τι συνειδητοποιείς. Αλλά το να απαντάς στην αλήθεια με πίστη δεν εμπεριέχει καθόλου ένταση.
4. Για σένα που έχεις αναγνωρίσει το Κάλεσμα του Λυτρωτή σου, η ένταση που προκαλείται αν δεν ανταποκριθείς σε αυτό το Κάλεσμα θα φαίνεται πως είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από πριν. Δεν είναι έτσι. Η ένταση βρισκόταν εκεί και πριν, αλλά εσύ την απέδιδες σε κάτι άλλο, πιστεύοντας ότι αυτό το «κάτι άλλο» την προκαλούσε. Αυτό δεν ήταν ποτέ αλήθεια. Διότι αυτό «το κάτι άλλο» προκαλούσε θλίψη και απελπισία, ασθένεια και πόνο, σκοτάδι και θολές φαντασιώσεις τρόμου, ρίγη φόβου και άγρια όνειρα κόλασης. Και αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο εκτός από την ανυπόφορη ένταση της άρνησης να δώσεις πίστη στην αλήθεια, και να δεις την προφανή πραγματικότητα της.
5. Αυτή ήταν η σταύρωση του Υιού του Θεού. Η απιστία του το έκανε αυτό. Σκέψου προσεκτικά πριν αφήσεις τον εαυτό σου να χρησιμοποιήσει την απιστία εναντίον του. Διότι αυτός αναστήθηκε, κι εσύ έχεις δεχτεί την Αιτία της αφύπνισής του ως δική σου. Έχεις αναλάβει τον ρόλο σου στην λύτρωσή του, και τώρα είσαι απόλυτα υπεύθυνος σε αυτόν. Μην τον απογοητεύσεις τώρα, διότι σου έχει δοθεί να συνειδητοποιήσεις τι μπορεί να σημαίνει για σένα η έλλειψη πίστης σου σε αυτόν. Η σωτηρία του είναι ο μοναδικός σου σκοπός. Βλέπε αυτό μόνο σε κάθε κατάσταση, και αυτή θα γίνει ένα μέσο που θα φέρνει μόνο αυτό.
6. Όταν δέχτηκες την αλήθεια ως στόχο για την σχέση σου, έγινες με τόση βεβαιότητα ένας κομιστής της ειρήνης όσο και ο Πατέρας έδωσε την ειρήνη σε σένα. Διότι ο στόχος της ειρήνης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός ξέχωρα από τις προϋποθέσεις του, κι εσύ είχες πίστη σε αυτόν εφόσον κανένας δεν δέχεται κάτι που δεν πιστεύει ότι είναι αλήθεια. Ο σκοπός δεν έχει αλλάξει, και δεν θα αλλάξει, διότι δέχτηκες αυτό που ποτέ δεν μπορεί να αλλάξει. Και δεν μπορείς τώρα να του στερήσεις τίποτα από ό,τι χρειάζεται για να είναι παντοτινά αναλλοίωτος. Η απελευθέρωσή σου είναι βέβαιη. Δίνε όπως έλαβες. Και να αποδεικνύεις ότι έχεις ανυψωθεί πέρα από κάθε κατάσταση που θα μπορούσε να σε καθυστερήσει, και να σε κρατήσει διαχωρισμένο από Αυτόν στου Οποίου το Κάλεσμα απάντησες.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΙΣΤΗ
ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΙΣΤΗ
- Από το Κεφάλαιο 17, VII. THE CALL FOR FAITH -
1. Τα υποκατάστατα στα οποία καταφεύγεις για να αντιμετωπίσεις κάποιες πλευρές της κατάστασης είναι οι μάρτυρες για την έλλειψη πίστης σου. Αποδεικνύουν ότι δεν πίστεψες ότι η κατάσταση και το πρόβλημα ήταν στο ίδιο μέρος. Το πρόβλημα ήταν η έλλειψη πίστης, και αυτό αποδεικνύεις όταν το μεταθέτεις από την πηγή της και το τοποθετείς κάπου αλλού. Το αποτέλεσμα είναι να μην βλέπεις το πρόβλημα. Αν δεν σου έλειπε η πίστη ότι μπορούσε να λυθεί, το πρόβλημα θα είχε εξαφανιστεί. Και η κατάσταση θα είχε νόημα για σένα, διότι το εμπόδιο στην κατανόηση σου θα είχε απομακρυνθεί. Όταν απομακρύνεις το πρόβλημα για να το τοποθετήσεις κάπου αλλού σημαίνει ότι το κρατάς, διότι απομακρύνεις τον εαυτό σου από αυτό και το κάνεις άλυτο.
2. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε καμία κατάσταση που η πίστη δεν θα επιλύσει. Δεν υπάρχει μετακίνηση σε κάποια πλευρά του προβλήματος που να μην κάνει την λύση αδύνατη. Διότι αν μετατοπίσεις μέρος του προβλήματος κάπου αλλού το νόημα του προβλήματος χάνεται, και η λύση στο πρόβλημα είναι εγγενής στο νόημά της. Δεν είναι πιθανόν όλα σου τα προβλήματα να έχουν λυθεί, αλλά εσύ να έχεις απομακρύνει τον εαυτό σου από την λύση; Εν τούτοις, η πίστη πρέπει να βρίσκεται εκεί όπου κάτι έχει γίνει, κι εκεί όπου το βλέπεις να γίνεται.
3. Η κατάσταση είναι μια σχέση, εφόσον είναι η ένωση σκέψεων. Αν γίνονται αντιληπτά προβλήματα, αυτό συμβαίνει διότι οι σκέψεις κρίνονται ότι είναι σε σύγκρουση. Αλλά αν ο στόχος είναι η αλήθεια, αυτό είναι αδύνατον. Κάποιες ιδέα για το σώμα πρέπει να έχει εισχωρήσει, διότι οι νόες δεν μπορούν να επιτεθούν. Η σκέψη για τα σώματα είναι ένδειξη απιστίας, διότι τα σώματα δεν μπορούν να επιλύσουν τίποτα. Είναι η εισβολή τους στην σχέση, ένα σφάλμα στις σκέψεις σου για την κατάσταση, που γίνεται η δικαιολογία για την έλλειψη πίστης σου. Θα κάνεις αυτό το σφάλμα, αλλά μην σε απασχολεί καθόλου αυτό. Το σφάλμα δεν έχει σημασία. Η απιστία που οδηγείται στην πίστη ποτέ δεν θα παρέμβει στην αλήθεια. Αλλά η απιστία που χρησιμοποιείται εναντίον της αλήθειας πάντα θα καταστρέφει την πίστη. Αν σου λείπει η πίστη, ζήτησε να σου επανορθωθεί εκεί όπου χάθηκε, και μην επιζητάς να επιδιορθωθεί κάπου αλλού, σαν να σου άξιζε να την στερηθείς.
4. Σε κάθε κατάσταση μπορεί να σου λείπει μόνο αυτό που εσύ δεν έχεις δώσει. Αλλά να θυμάσαι αυτό ∙ ο στόχος της ιερότητας τέθηκε για την σχέση σου, και όχι από σένα. Δεν τον έθεσες εσύ διότι η ιερότητα δεν μπορεί να ειδωθεί παρά μόνο μέσω της πίστης, και η σχέση σου δεν ήταν ιερή διότι η πίστη σου στον αδελφό σου ήταν τόσο μικρή και περιορισμένη. Η πίστη σου πρέπει να αυξηθεί για να εκπληρώσεις τον στόχο που έχει τεθεί. Η πραγματικότητα του στόχου θα προκαλέσει αυτό να συμβεί, διότι θα καταλάβεις ότι η ειρήνη και η πίστη δεν θα έρθουν ξεχωριστά. Σε ποια κατάσταση μπορείς να βρίσκεσαι δίχως πίστη, και να παραμένεις πιστός στον αδελφό σου;
5. Κάθε κατάσταση που βρίσκεσαι δεν είναι παρά ένα μέσο να εκπληρώσεις τον σκοπό που τέθηκε για την σχέση σου. Αν την δεις ως οτιδήποτε άλλο είσαι άπιστος. Μην χρησιμοποιείς την απιστία σου. Άφησέ την να εισέλθει και κοίταξέ την ήρεμα, αλλά μην την χρησιμοποιείς. Η απιστία είναι ο υπηρέτης της ψευδαίσθησης, και απόλυτα πιστός στο αφεντικό της. Αν την χρησιμοποιήσεις, θα σε οδηγήσει κατευθείαν στις ψευδαισθήσεις. Μην σε βάζουν σε πειρασμό αυτά που σου προσφέρει. Αυτά παρεμβάλλονται, όχι στον στόχο, αλλά στην αξία του στόχου για σένα. Μην αποδέχεσαι την ψευδαίσθηση ειρήνης που σου προσφέρει, παρά κοίταξε την προσφορά της και αναγνώρισε ότι είναι ψευδαίσθηση.
6. Ο στόχος της ψευδαίσθησης είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με την απιστία όπως η πίστη είναι συνδεδεμένη με την αλήθεια. Αν σου λείπει η πίστη ότι κάποιος θα εκπληρώσει τέλεια τον ρόλο του σε οποιαδήποτε κατάσταση αφιερωμένη προκαταβολικά στην αλήθεια, τότε η αφοσίωση σου είναι διαιρεμένη. Άρα υπήρξες άπιστος στον αδελφό σου, και χρησιμοποίησες την απιστία σου εναντίον του. Καμιά σχέση δεν είναι ιερή εκτός κι αν η ιερότητά της πηγαίνει μαζί της παντού. Όπως η ιερότητα και η πίστη πηγαίνουν χέρι – χέρι, έτσι και η πίστη της πηγαίνει παντού μαζί της. Η πραγματικότητα του στόχου θα προκαλέσει και θα εκπληρώσει κάθε θαύμα που χρειάζεται για την εκπλήρωσή του. Το καθετί, πολύ μικρό ή πολύ μεγάλο, πολύ αδύναμο ή πολύ δυνατό, θα στραφεί γλυκά προς όφελος της χρήσης και του σκοπού του. Το σύμπαν θα το υπηρετήσει με χαρά, όπως και αυτός υπηρετεί το σύμπαν. Αλλά εσύ μην αναμειχθείς.
7. Η δύναμη που έχει τεθεί μέσα σε σένα στον οποίο ο στόχος του Αγίου Πνεύματος έχει εδραιωθεί, είναι τόσο πέρα από ό,τι μπορεί να συλλάβει ο νους σου για το άπειρο, που δεν έχεις ιδέα πόσο σπουδαία είναι η δύναμη που έρχεται μαζί σου. Και αυτήν μπορείς να την χρησιμοποιείς με απόλυτη ασφάλεια. Εν τούτοις, παρά το σθένος της, το τόσο μεγάλο που φτάνει πέρα από τα αστέρια προς το σύμπαν, η μικρή σου απιστία μπορεί να την κάνει άχρηστη, αν εσύ προτιμήσεις την απιστία αντί γι αυτήν.
8. Όμως σκέψου αυτό, και μάθε την αιτία της απιστίας: Νομίζεις ότι κρατάς εναντίον του αδελφού σου κάτι που αυτός σου έχει κάνει. Αλλά αυτό για το οποίο τον κατηγορείς είναι αυτό που εσύ έκανες σε αυτόν. Δεν είναι το δικό του παρελθόν αλλά το δικό σου που κρατάς εναντίον του. Και έχεις έλλειψη πίστης σε αυτόν εξαιτίας αυτού που ήσουν εσύ. Όμως, είσαι τόσο αθώος για αυτό που ήσουν όσο είναι κι αυτός. Αυτό που ποτέ δεν υπήρξε δεν έχει αιτία, και δεν υπάρχει ώστε να μπορεί να παρέμβει στην αλήθεια. Δεν υπάρχει καμιά αιτία για απιστία, αλλά υπάρχει Αιτία για πίστη. Αυτή η Αιτία έχει εισέλθει σε κάθε κατάσταση που μοιράζεται τον σκοπό Της. Το φως της αλήθειας λάμπει από το κέντρο της κατάστασης, και αγγίζει όλους όσους καλεί ο σκοπός της κατάστασης. Τους καλεί όλους. Δεν υπάρχει κατάσταση που να μην περικλείει ολόκληρη την σχέση σου, από κάθε άποψη και ολοκληρωμένη μέσα σε κάθε μέρος της. Δεν μπορείς να αφήσεις απέξω τίποτα από τον εαυτό σου και να κρατήσεις την κατάσταση ιερή. Διότι μοιράζεται τον σκοπό ολόκληρης της σχέσης σου, και αντλεί το νόημά της από αυτόν.
9. Είσελθε σε κάθε κατάσταση μαζί με την πίστη που δίνεις στον αδελφό σου, ειδάλλως είσαι άπιστος στην ίδια σου την σχέση. Η πίστη σου θα καλέσει και τους άλλους να μοιραστούν τον σκοπό σου, όπως ο ίδιος σκοπός κάλεσε και την πίστη μέσα σου. Και θα βλέπεις τα μέσα που κάποτε χρησιμοποιούσες για να σε οδηγούν σε ψευδαισθήσεις να μεταμορφώνονται σε μέσα για την αλήθεια. Η αλήθεια καλεί την πίστη, και η πίστη κάνει χώρο για την αλήθεια. Όταν το Άγιο Πνεύμα άλλαξε τον σκοπό της σχέσης σου ανταλλάσοντας τον δικό σου με τον δικό Του, ο στόχος που έθεσε Αυτό εκεί επεκτάθηκε σε κάθε κατάσταση στην οποία εισέρχεσαι, ή θα εισέλθεις ποτέ. Κι έτσι κάθε κατάσταση ελευθερώθηκε από το παρελθόν, το οποίο θα την έκανε άσκοπη.
10. Κι εσύ κάνεις έκκληση για πίστη για χάρη του Άγιου Πνεύματος που πορεύεται μαζί σου σε κάθε κατάσταση. Δεν είσαι πια εντελώς παρανοϊκός, ούτε πια μόνος. Διότι η μοναξιά μέσα στον Θεό είναι ένα όνειρο. Εσύ που η σχέση σου μοιράζεται τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος αποχωρίζεσαι την μοναξιά διότι η αλήθεια έχει έρθει. Το κάλεσμά της για πίστη είναι ισχυρό. Μην χρησιμοποιείς την απιστία σου εναντίον της, διότι σε καλεί στην σωτηρία και στην ειρήνη.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ
ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ.
- Από το Κεφάλαιο 17, VI. SETTING THE GOAL -
1. Η πρακτική εφαρμογή του σκοπού του Αγίου Πνεύματος είναι εξαιρετικά απλή, αλλά ξεκάθαρη. Μάλιστα, για να είναι απλή πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Απλό σημαίνει ότι είναι εύκολα κατανοητό, και γι αυτό είναι προφανές ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Η τοποθέτηση του σκοπού του Αγίου Πνεύματος είναι γενική. Τώρα Αυτό θα δουλέψει μαζί σου για να τον κάνει συγκεκριμένο, διότι η εφαρμογή είναι συγκεκριμένη. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες που σου παρέχει για κάθε κατάσταση, αλλά να θυμάσαι ότι εσύ δεν συνειδητοποιείς ακόμα την συμπαντική τους εφαρμογή. Επομένως, είναι βασικό σε αυτό το σημείο να τις χρησιμοποιείς σε κάθε κατάσταση ξεχωριστά, μέχρι να μπορείς να κοιτάζεις με μεγαλύτερη ασφάλεια πέρα από κάθε κατάσταση, με μια κατανόηση πολύ πιο ευρεία από αυτήν που έχεις τώρα.
2. Σε κάθε κατάσταση που είσαι αβέβαιος, το πρώτο πράγμα για να αναλογιστείς, πολύ απλά, είναι «Τι θέλω να προκύψει από αυτό; Ποιος είναι ο σκοπός του;» Η διευκρίνιση του στόχου ανήκει στην αρχή, διότι αυτός είναι που θα καθορίσει το αποτέλεσμα. Στην διαδικασία που ακολουθεί το εγώ αυτό γίνεται αντίστροφα. Η κατάσταση είναι αυτή που καθορίζει το αποτέλεσμα, το οποίο μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ο λόγος για αυτή την αποδιοργανωμένη προσέγγιση είναι προφανής. Το εγώ δεν γνωρίζει τι θέλει να προκύψει από την κατάσταση. Γνωρίζει μόνο τι δεν θέλει, και μόνο αυτό. Δεν έχει κανένα απολύτως θετικό στόχο.
3. Χωρίς ξεκάθαρο, θετικό στόχο, ορισμένο από την αρχή, η κατάσταση απλά φαίνεται πως εκτυλίσσεται, και δεν βγάζει νόημα μέχρι να έχει ήδη συμβεί. Έπειτα κοιτάζεις πίσω προς αυτή, και προσπαθείς να καταλάβεις τι πρέπει να σήμαινε. Και θα κάνεις λάθος. Όχι μόνο η κρίση σου είναι βασισμένη στο παρελθόν, αλλά δεν έχεις ιδέα για το τι θα έπρεπε να συμβεί. Κανένας στόχος δεν τέθηκε με τον οποίο να μπορέσεις να ευθυγραμμίσεις τα μέσα. Και τώρα η μόνη κρίση που απομένει είναι το αν θα αρέσει στο εγώ ∙ είναι αποδεκτό, ή καλεί για εκδίκηση; Η απουσία κριτηρίου για το αποτέλεσμα, που να έχει τεθεί προκαταβολικά, κάνει αμφίβολη την κατανόηση και την αξιολόγηση αδύνατη.
4. Η αξία του να αποφασίζεις από την αρχή τι θέλεις να συμβεί έγκειται απλά στο ότι έτσι θα αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση ως μέσον ώστε να κάνεις να συμβεί αυτό που θέλεις. Επομένως, θα καταβάλεις κάθε προσπάθεια να παραβλέψεις τι παρεμβάλλεται στην επίτευξη του στόχου σου, και θα συγκεντρώνεσαι σε κάθε τι που σε βοηθά να τον διεκπεραιώσεις. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η προσέγγιση σε έχει φέρει πιο κοντά στην διάκριση της αλήθειας από το ψεύδος που κάνει το Άγιο Πνεύμα. Το αληθές γίνεται αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πετύχεις τον στόχο σου. Το λανθασμένο γίνεται άχρηστο, από αυτή την άποψη. Η κατάσταση τώρα έχει νόημα, αλλά μόνο επειδή το νόημα της το έχει δώσει ο στόχος.
5. Ο στόχος της αλήθειας έχει και άλλα πρακτικά προτερήματα. Αν η κατάσταση χρησιμοποιείται για την αλήθεια και την διαύγεια, το αποτέλεσμά της πρέπει να είναι η ειρήνη. Και αυτό είναι εντελώς ξέχωρο από το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Αν η ειρήνη είναι η προϋπόθεση της αλήθειας και της διαύγειας, και δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς αυτές, τότε εκεί που είναι η ειρήνη πρέπει να βρίσκονται και αυτές. Η αλήθεια έρχεται από μόνη της. Αν βιώνεις ειρήνη, είναι επειδή η αλήθεια έχει έρθει σε σένα και θα βλέπεις το αποτέλεσμα αληθινά, διότι η πλάνη δεν θα μπορεί να υπερισχύσει σε σένα. Θα αναγνωρίσεις το αποτέλεσμα επειδή βρίσκεσαι σε ειρήνη. Εδώ βλέπεις και πάλι την αντίθετη οπτική από του εγώ, διότι το εγώ πιστεύει ότι η κατάσταση φέρνει την εμπειρία. Το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει ότι η κατάσταση είναι έτσι όπως την καθορίζει ο στόχος, και βιώνεται ανάλογα με τον στόχο.
6. Ο στόχος της αλήθειας απαιτεί πίστη. Η πίστη εξυπακούεται στην αποδοχή του σκοπού του Αγίου Πνεύματος, και αυτή η πίστη περιλαμβάνει τα πάντα. Εκεί όπου τίθεται ο στόχος της αλήθειας, εκεί πρέπει να βρίσκεται και η πίστη. Το Άγιο Πνεύμα βλέπει την κατάσταση συνολικά. Ο στόχος διασφαλίζει το γεγονός ότι ο κάθε ένας που εμπλέκεται στην κατάσταση θα παίξει τον ρόλο του για την διεκπεραίωσή του. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Κανένας δεν θα αποτύχει πουθενά. Αυτό φαίνεται πως ζητά πίστη πέρα από σένα, και πέρα από ό,τι μπορείς να δώσεις. Εν τούτοις, αυτό συμβαίνει από την άποψη του εγώ, διότι τα εγώ πιστεύει στην «επίλυση» της σύγκρουσης τμηματικά, και δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση σαν σύνολο. Επομένως, αναζητά να διαχωρίσει τμήματα της κατάστασης και να ασχοληθεί με αυτά ξεχωριστά, διότι έχει πίστη στον διαχωρισμό και όχι στην ολότητα.
7. Όταν αντιμετωπίζει κάποια πλευρά της κατάστασης που φαίνεται πως είναι δύσκολη, το εγώ θα επιχειρήσει να μεταθέσει αυτή την πλευρά κάπου αλλού, και να την επιλύσει εκεί. Και θα του φανεί πως το πετυχαίνει, εκτός από το ότι αυτή η προσπάθεια συγκρούεται με την ενότητα, και αποκρύπτει τον στόχο της αλήθειας. Και η ειρήνη δεν θα βιώνεται παρά μόνο σαν φαντασίωση. Η αλήθεια δεν ήρθε διότι η πίστη δεν έγινε δεκτή στην δικαιωματική της θέση. Έτσι χάνεις την κατανόηση της κατάστασης του στόχου που θα έφερνε η αλήθεια. Διότι οι φανταστικές λύσεις φέρνουν μόνο την ψευδαίσθηση της εμπειρίας, και η ψευδαίσθηση της ειρήνης δεν είναι η προϋπόθεση με την
Η ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ
- Από το Κεφάλαιο 17, V. THE HEALED RELATIONSHIP -
1. Η ιερή σχέση είναι η έκφραση της ιερής στιγμής μέσα στην ζωή σε αυτόν τον κόσμο. Όπως όλα όσα έχουν σχέση με την σωτηρία, η ιερή στιγμή είναι ένα πρακτικό εργαλείο, το οποίο αποδεικνύεται από τα αποτελέσματά του. Η ιερή στιγμή ποτέ δεν αποτυγχάνει. Η εμπειρία της πάντα βιώνεται. Εν τούτοις, χωρίς την έκφρασή της ποτέ δεν την θυμάσαι. Η ιερή σχέση είναι μια συνεχής υπενθύμιση της εμπειρίας κατά την οποία η σχέση έγινε αυτό που είναι. Και όπως η ανίερη σχέση είναι ένας συνεχής ύμνος στο μίσος επαινώντας τον δημιουργό του, έτσι και η ιερή σχέση είναι ένα χαρούμενο τραγούδι που υμνεί τον Λυτρωτή των σχέσεων.
2. Η ιερή σχέση, ένα μείζον βήμα προς την αντίληψη του πραγματικού κόσμου, μαθαίνεται. Είναι η παλιά, ανίερη σχέση, μεταμορφωμένη και ιδωμένη εκ νέου. Η ιερή σχέση είναι ένα πρωτόφαντο διδακτικό επίτευγμα. Σε όλες της τις πλευρές, έτσι όπως αρχίζει, εξελίσσεται και ολοκληρώνεται, αντιπροσωπεύει την αντιστροφή της ανίερης σχέσης. Παρηγορήσου με αυτό ∙ η μόνη δύσκολη φάση είναι η αρχή. Διότι εκεί, ο στόχος της σχέσης ανυψώνεται απότομα προς το ακριβές αντίθετο αυτού που ήταν. Αυτό είναι το πρώτο αποτέλεσμα της προσφοράς της σχέσης στο Άγιο Πνεύμα, για να την χρησιμοποιήσει για τους δικούς Του σκοπούς.
3. Αυτή η πρόσκληση γίνεται αμέσως αποδεκτή, και το Άγιο Πνεύμα δεν χάνει καθόλου χρόνο στο να εισάγει τα πρακτικά αποτελέσματα της πρόσκλησής σου να εισέλθει. Αμέσως ο δικός Του στόχος αντικαθιστά τον δικό σου. Αυτό επιτυγχάνεται πολύ γρήγορα, αλλά κάνει την σχέση να φαίνεται σε σύγχυση, διχαστική, ακόμα και έντονα οδυνηρή. Ο λόγος είναι προφανής. Διότι η σχέση έτσι όπως είναι δεν συμβαδίζει με τον δικό της στόχο, και είναι ξεκάθαρα ακατάλληλη για τον σκοπό που έχει γίνει αποδεκτός γι αυτήν. Όταν βρισκόταν σε ανίερη κατάσταση, ο δικός σου στόχος ήταν ο μόνος που φαινόταν πως της έδινε νόημα. Τώρα φαίνεται να μην έχει κανένα νόημα. Πολλές σχέσεις έχουν διαλυθεί σε αυτό το σημείο, και η αναζήτηση του παλιού στόχου εδραιώθηκε εκ νέου σε μια άλλη σχέση. Διότι μόλις η ανίερη σχέση δεχτεί τον στόχο της ιερότητας, ποτέ δεν θα μπορέσει να ξαναγίνει αυτό που ήταν.
4. Ο πειρασμός του εγώ γίνεται ιδιαίτερα έντονος με αυτή την αλλαγή στους στόχους. Διότι η σχέση δεν έχει αλλάξει ακόμα αρκετά ώστε να μην υπάρχει καθόλου πια η έλξη του προηγούμενου στόχου της, και η δομή της «απειλείται» από την αναγνώριση της ακαταλληλότητάς της για την εκπλήρωση του νέου της σκοπού. Η σύγκρουση ανάμεσα στον στόχο και την δομή της σχέσης είναι τόσο προφανής που δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Όμως τώρα ο στόχος δεν θα αλλάξει. Τοποθετημένος σταθερά μέσα στην ανίερη σχέση, δεν υπάρχει άλλη πορεία από το να αλλάξει την σχέση ώστε να ταιριάζει με τον στόχο. Μέχρι αυτή η ευτυχής λύση να γίνει ορατή και δεκτή ως η μόνη διέξοδος από την σύγκρουση, η σχέση μπορεί να περιέχει πολλή ένταση.
5. Ο πιο αργός ρυθμός αλλαγής του στόχου δεν θα ήταν καλύτερος, διότι η αντίθεση θα ήταν συγκαλυμμένη, κι έτσι θα δινόταν χρόνος στο εγώ για να ερμηνεύσει εκ νέου κάθε αργό βήμα σύμφωνα με τα δικά του γούστα. Μόνο μια ριζική αλλαγή στον σκοπό θα μπορούσε να εισάγει μια ολοκληρωτική αλλαγή του νου για τον σκοπό ολόκληρης της σχέσης. Καθώς αυτή η αλλαγή εξελίσσεται και τελικά εκπληρώνεται, γίνεται όλο και πιο ευεργετική και χαρμόσυνη. Αλλά στην αρχή, η κατάσταση βιώνεται ως πολύ αβέβαιη. Μια σχέση, που αναλαμβάνεται από δύο άτομα για τους ανίερους σκοπούς τους, ξαφνικά έχει την ιερότητα ως στόχο της. Καθώς αυτοί οι δύο αναλογίζονται την σχέση τους από την πλευρά αυτού του νέου σκοπού, αναπόφευκτα τρομοκρατούνται. Όμως, η προηγούμενη οργάνωση της αντίληψής τους δεν εξυπηρετεί πια τον σκοπό που έχουν συμφωνήσει να εκπληρώσουν.
6. Αυτή είναι η ώρα για πίστη. Επέτρεψες αυτός ο στόχος να τεθεί για λογαριασμό σου. Αυτό ήταν μια πράξη πίστης. Μην εγκαταλείπεις την πίστη, τώρα που οι ανταμοιβές της πίστης είναι έτοιμες να εισέλθουν. Αν πίστεψες ότι το Άγιο Πνεύμα ήταν εκεί για να δεχτεί την σχέση, γιατί να μην εξακολουθήσεις να πιστεύεις ότι Αυτό είναι εκεί για να εξαγνίσει αυτό που ανέλαβε κάτω από την καθοδήγηση Του; Έχε πίστη στον αδελφό σου αυτή την ώρα της δοκιμασίας. Ο στόχος έχει τεθεί. Και η σχέση σου έχει την διαύγεια ως σκοπό της. Διότι τώρα βρίσκεσαι σε μια παρανοϊκή σχέση, την οποία την αναγνωρίζεις ως τέτοια μέσα στο φως του νέου της σκοπού.
7. Τώρα το εγώ δίνει την εξής συμβουλή ∙ να αντικαταστήσεις αυτή την σχέση με μιαν άλλη στην οποία ο παλαιός σου στόχος να βρει πιο πρόσφορο έδαφος. Μπορείς να διαφύγεις από την οδύνη μόνο με το να ξεφορτωθείς τον αδελφό σου. Δεν χρειάζεται να τον αποχωριστείς ολοκληρωτικά αν δεν θέλεις να το κάνεις. Αλλά πρέπει να αποκλείσεις μείζονες περιοχές της φαντασίωσης από τον αδελφό σου, για να σώσεις την διαύγειά σου. Μην τα ακούς αυτά τώρα! Έχε πίστη στο Άγιο Πνεύμα που σου απάντησε. Σε άκουσε. Δεν ήταν πολύ συγκεκριμένο στην απάντησή Του; Τώρα δεν είσαι απόλυτα παρανοϊκός. Μπορείς να αρνηθείς ότι σου έχει δώσει μια πολύ σαφή καθοδήγηση; Τώρα σου ζητά πίστη για λίγο ακόμα, ακόμα και μέσα στο σάστισμά σου. Διότι αυτό θα φύγει, και θα δεις την δικαίωση της πίστης σου να αναδύεται, για να σου φέρει λαμπρή βεβαιότητα. Μην εγκαταλείπεις Αυτό τώρα, ούτε τον αδελφό σου. Αυτή η σχέση έχει αναγεννηθεί ως ιερή.
8. Δέξου με χαρά αυτό που δεν καταλαβαίνεις, και άφησε να σου εξηγηθεί καθώς αντιλαμβάνεσαι ότι σκοπός τώρα είναι να γίνει η σχέση ιερή. Θα βρεις πολλές ευκαιρίες να κατηγορήσεις τον αδελφό σου για την «αποτυχία» της σχέση σου, διότι κάποιες φορές θα σου φαίνεται πως δεν έχει νόημα. Θα έρθει να σε καταδιώξει μια αίσθηση απώλειας στόχου, και να σου θυμίσει όλους τους παλιούς τρόπους με τους οποίους κάποτε αναζητούσες την ικανοποίηση και νόμιζες ότι την εύρισκες. Μην ξεχνάς τώρα την δυστυχία που εύρισκες πραγματικά, και μην αναζωογονείς το απογοητευμένο εγώ σου. Η σχέση σου δεν έχει διαλυθεί. Έχει σωθεί.
9. Είσαι πολύ άπειρος στους δρόμους της σωτηρίας, και νομίζεις ότι έχεις χαθεί. Ο δικός σου δρόμος έχει χαθεί, αλλά αυτό μην το θεωρείς απώλεια. Μέσα στην απειρία σου, να θυμάσαι ότι εσύ και ο αδελφός σου έχετε αρχίσει πάλι, μαζί. Και πάρε το χέρι του, για να πορευτείτε σε ένα δρόμο πολύ πιο οικείο από ό,τι νομίζεις τώρα. Δεν είναι σίγουρο ότι θα θυμηθείς έναν στόχο που δεν έχει αλλάξει σε όλη την αιωνιότητα; Διότι δεν έχεις διαλέξει παρά τον στόχο του Θεού, από τον οποίο η αληθινή σου πρόθεση δεν έλειψε ποτέ.
10. Σε όλη την Υιότητα ακούγεται το τραγούδι της ελευθερίας, μέσα στην χαρμόσυνη ηχώ της δικής σου επιλογής. Έχεις ενωθεί με πολλούς μέσα στην ιερή στιγμή, και αυτοί έχουν ενωθεί μαζί σου. Μην θεωρείς ότι η επιλογή σου σε έχει αφήσει χωρίς ανακούφιση, διότι ο Θεός ο Ίδιος έχει ευλογήσει την ιερή σου σχέση. Ενώσου με την ευλογία Του, και μην στερείς από αυτή και την δική σου ευλογία. Διότι το μόνο που χρειάζεται τώρα είναι η δική σου ευλογία, ώστε να μπορέσεις να δεις ότι μέσα σε αυτήν αναπαύεται η σωτηρία. Μην καταδικάζεις την σωτηρία, διότι αυτή έχει έρθει σε σένα. Και καλωσορίστε την μαζί, διότι έχει έρθει για να ενώσει εσένα και τον αδελφό σου μαζί σε μια σχέση μέσα στην οποία όλη η Υιότητα ευλογείται μαζί.
11. Αναλάβατε, μαζί, να προσκαλέσετε το Άγιο Πνεύμα στην σχέση σας. Αυτό δεν θα μπορούσε να εισέλθει με άλλο τρόπο. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάνει πολλά λάθη από τότε, έχεις κάνει και τεράστιες προσπάθειες να Το βοηθήσεις να κάνει το έργο Του. Και Εκείνου δεν Του λείπει η εκτίμηση για όλα όσα έχεις κάνει γι Αυτό. Και ούτε βλέπει καθόλου τα λάθη. Ήσουν κι εσύ το ίδιο ευγνώμων προς τον αδελφό σου; Έχεις εκτιμήσει με συνέπεια τις καλές του προσπάθειες, και έχεις παραβλέψει τα λάθη; Ή η εκτίμησή σου τρεμοσβήνει και θολώνει μέσα σε αυτό που φαίνεται ότι είναι το φως των λαθών; Ίσως τώρα να ετοιμάζεσαι να ξεκινήσεις μια εξόρμηση κατηγοριών εναντίον του για την δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Και εξαιτίας αυτής της έλλειψης ευχαριστιών και ευγνωμοσύνης καθιστάς τον εαυτό σου ανίκανο να εκφράσει την ιερή στιγμή, κι έτσι την χάνεις από την οπτική σου.
12. Η εμπειρία μιας στιγμής, όσο δυνατή και να είναι, λησμονείται εύκολα αν επιτρέψεις στον χρόνο να την καλύψει. Πρέπει να κρατηθεί λαμπερή και μεγαλειώδης στην επίγνωση του χρόνου σου, αλλά όχι κρυμμένη μέσα σε αυτόν. Η στιγμή παραμένει. Αλλά εσύ που είσαι; Το να δίνεις ευχαριστίες στον αδελφό σου σημαίνει ότι εκτιμάς την ιερή στιγμή, κι έτσι κάνεις τα αποτελέσματά της ικανά να γίνουν αποδεκτά και να μοιραστούν. Το να επιτίθεσαι στον αδελφό σου δεν σημαίνει ότι χάνεις την στιγμή, αλλά ότι κάνεις τα αποτελέσματά της ανίσχυρα.
13. Έχεις λάβει την ιερή στιγμή, αλλά μπορεί να έχεις εδραιώσει μια κατάσταση μέσα στην οποία δεν μπορείς να την χρησιμοποιήσεις. Το αποτέλεσμα είναι να μην συνειδητοποιείς ότι είναι ακόμα μαζί σου. Και αποκόπτοντας τον εαυτό σου από την έκφρασή της, έχεις αρνηθεί στον εαυτό σου και τα οφέλη της. Ενισχύεις αυτή την κατάσταση κάθε φορά που επιτίθεσαι στον αδελφό σου, διότι η επίθεση σε τυφλώνει προς τον εαυτό σου. Και είναι αδύνατον να αρνείσαι τον εαυτό σου, και ν’ αναγνωρίζεις τι έχει δοθεί και τι έχει γίνει αποδεκτό από σένα.
14. Εσύ και ο αδελφός σου στέκεστε μαζί μέσα στην ιερή παρουσία της αλήθειας της ίδιας. Εδώ είναι ο στόχος, μαζί με σας. Νομίζεις ότι ο στόχος ο ίδιος δεν θα τακτοποιήσει με χαρά και τα μέσα για την εκπλήρωσή του; Είναι αυτή η ίδια ασυμφωνία μεταξύ του σκοπού που έχει γίνει αποδεκτός και του μέσου έτσι όπως είναι τώρα που φαίνεται πως σε κάνει να υποφέρεις, αλλά κάνει τον Ουρανό χαρούμενο. Αν ο Ουρανός ήταν έξω από σένα, δεν θα μπορούσες να μοιραστείς την χαρά του. Όμως, εφόσον είναι μέσα σου, τότε και η χαρά είναι δική σου. Είσαι ενωμένος στον σκοπό, αλλά ακόμα παραμένεις διαχωρισμένος και διαιρεμένος ως προς το μέσον. Εν τούτοις, ο στόχος έχει παγιωθεί, και είναι σταθερός και αμετάβλητος, και τα μέσα σίγουρα θα συμβαδίσουν εφόσον ο στόχος είναι βέβαιος. Και θα μοιραστείς την χαρά της Υιότητας που είναι έτσι.
15. Καθώς αρχίζεις να αναγνωρίζεις και να δέχεσαι τα δώρα που τόσο ελεύθερα έχεις δώσει στον αδελφό σου, θα δεχτείς και τα αποτελέσματα της ιερής στιγμής και θα τα χρησιμοποιήσεις για να διορθώσεις όλα σου τα λάθη και να ελευθερωθείς από τα αποτελέσματά τους. Και μαθαίνοντας αυτό, θα έχεις μάθει επίσης πώς να απελευθερώνεις όλη την Υιότητα, και να την προσφέρεις με χαρά και ευγνωμοσύνη σε Αυτόν που σου έδωσε την ελευθερία σου, και που θέλει να την επεκτείνει μέσα από σένα.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ CHRISTINA ΣΤΙΣ 10:52 Π.Μ. 0 ΣΧΟΛΙΑ

ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΚΟΝΕΣ
- Από το κεφάλαιο 17, IV. THE TWO PICTURES -
1. Ο Θεός δημιούργησε την σχέση Του μαζί σου για να σε κάνει ευτυχισμένο, και τίποτα από ό,τι κάνεις και δεν μοιράζεται τον σκοπό Του δεν μπορεί να είναι αληθινό. Ο σκοπός που έδωσε στο καθετί ο Θεός είναι η μόνη του λειτουργία. Χάρη στην δικό Του λόγο για την δημιουργία της σχέσης Του μαζί σου, η λειτουργία των σχέσεων έγινε μια για πάντα «για να σε κάνουν ευτυχισμένο». Και τίποτα άλλο. Για να εκπληρώσεις αυτή την λειτουργία σχετίζεσαι με τις δημιουργίες σου όπως ο Θεός με τις δικές Του. Διότι τίποτα από όσα δημιούργησε ο Θεός δεν βρίσκεται ξέχωρα από την ευτυχία, και όλα όσα δημιούργησε ο Θεός επεκτείνουν μόνο την ευτυχία όπως έκανε και ο Δημιουργός τους. Ό,τι δεν εκπληρώνει αυτή την λειτουργία δεν μπορεί να είναι αληθινό.
2. Σε αυτόν τον κόσμο είναι αδύνατον να δημιουργείς. Εν τούτοις, είναι δυνατόν να δίνεις ευτυχία. Έχω πει επανειλημμένα ότι το Άγιο Πνεύμα δεν θέλει να σου στερήσει τις ιδιαίτερες σχέσεις σου, αλλά να τις μεταμορφώσει. Και το μόνο που εννοώ με αυτό είναι ότι Αυτό θα επανορθώσει σε αυτές την λειτουργία που τους έδωσε ο Θεός. Η λειτουργία που τους έδωσες εσύ σίγουρα δεν είναι να σε κάνουν ευτυχισμένο. Αλλά η ιερή σχέση μοιράζεται τον σκοπό του Θεού, αντί να στοχεύει στην κατασκευή ενός υποκατάστατού της. Κάθε ιδιαίτερη σχέση που έχεις κάνει είναι ένα υποκατάστατο της Θέλησης του Θεού, και εξυμνεί την δική σου θέληση αντί για την δική Του εξαιτίας της ψευδαίσθησης ότι αυτές οι δυο είναι διαφορετικές.

7. Όταν το σώμα πάψει να ασκεί έλξη πάνω σου, και όταν δεν θέτεις πια καμιά αξία σε αυτό ως μέσο απόκτησης του οτιδήποτε, τότε δεν θα υπάρχει καμία παρεμβολή στην επικοινωνία και οι σκέψεις σου θα είναι τόσο ελεύθερες όσο του Θεού. Καθώς επιτρέπεις στο Άγιο Πνεύμα να σε διδάξει πώς να χρησιμοποιείς το σώμα μόνο για σκοπούς επικοινωνίας, και να αποκηρύσσεις την χρήση του για τον διαχωρισμό και την επίθεση που βλέπει το εγώ μέσα σε αυτό, θα μάθεις ότι δεν χρειάζεσαι καθόλου σώμα. Την ιερή στιγμή δεν υπάρχουν καθόλου σώματα, και βιώνεις μόνο την έλξη του Θεού. Κι εφόσον την αποδέχεσαι ως αδιαίρετη ενώνεσαι με Αυτόν ολοκληρωτικά, σε μια στιγμή, διότι δεν επιθυμείς να θέτεις όρια στην ένωσή σου με Αυτόν. Η πραγματικότητα αυτής της σχέσης γίνεται η μόνη αλήθεια που θα μπορούσες ποτέ να θελήσεις. Όλη η αλήθεια είναι εδώ.
- Από το Κεφάλαιο 15, VIII. THE ONLY REAL RELATIONSHIP-
1. Η ιερή στιγμή δεν αντικαθιστά την ανάγκη για μάθηση, διότι το Άγιο Πνεύμα δεν πρέπει να φύγει από Δάσκαλός σου μέχρι η ιερή στιγμή να έχει επεκταθεί πολύ πέρα από τον χρόνο. Για μια τέτοια διδακτική αποστολή σαν την δική Του, Αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσει τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο για να σε απελευθερώσει. Πρέπει να συμπαραταχθεί με κάθε σημάδι ή ένδειξη προθυμίας σου να μάθεις από Αυτόν ποια πρέπει να είναι η αλήθεια
2. Άκουσέ Το με χαρά, και μάθε από Αυτό ότι δεν έχεις ανάγκη από καμιά ιδιαίτερη σχέση καθόλου. Το μόνο που κάνεις είναι να αναζητάς σε αυτές αυτό που έχεις πετάξει. Και μέσω αυτών δεν θα μάθεις ποτέ την αξία αυτού που έχεις παραπετάξει, αλλά ακόμα ποθείς με όλη σου την καρδιά. Ας ενωθούμε μαζί στο να κάνουμε την ιερή στιγμή το μόνο που υπάρχει, επιθυμώντας να είναι το μόνο που υπάρχει
Διότι ο ιερός οικοδεσπότης του Θεού είναι πέρα από την αποτυχία, και κανείς δεν μπορεί να του αρνηθεί τίποτα από ό,τι θελήσει. Βρίσκεσαι παντοτινά σε μια σχέση τόσο ιερή που καλεί τους πάντες να ξεφύγουν από την μοναξιά, και να ενωθούν μαζί σου στην αγάπη σου. Και εκεί όπου είσαι εσύ πρέπει ο καθένας να ψάχνει, και να σε βρίσκει εκεί.
14. Μέσα από την ιερή στιγμή επιτυγχάνεται αυτό που φαίνεται αδύνατον, κάνοντας έτσι προφανές ότι δεν είναι αδύνατον. Στην ιερή στιγμή η ενοχή δεν ασκεί καμιά έλξη, εφόσον η επικοινωνία έχει επανορθωθεί. Και η ενοχή, της οποίας ο σκοπός είναι να διακόπτει την επικοινωνία, δεν έχει καμιά λειτουργία εδώ
Στην ιερή στιγμή μοιραζόμαστε την πίστη μας στον Υιό του Θεού διότι αναγνωρίζουμε, μαζί, ότι είναι απόλυτα άξιος αυτής, και εκτιμώντας την αξία του δεν μπορούμε να αμφιβάλλουμε για την ιερότητά του. Κι έτσι τον αγαπούμε.
. Μέσα σε ένα κόσμο ελλείψεων, η αγάπη δεν έχει κανένα νόημα και η ειρήνη είναι αδύνατη. Διότι το όφελος και η απώλεια είναι και τα δύο αποδεκτά, κι έτσι κανείς δεν έχει επίγνωση της τέλειας αγάπης μέσα του. Την ιερή στιγμή αναγνωρίζεις την ιδέα της αγάπης μέσα σου, κι ενώνεις αυτή την ιδέα με το Νου που την σκέφτηκε, και δεν θα μπορούσε να αφήσει. Εφόσον την κρατά μέσα του, δεν υπάρχει απώλεια. Επομένως, η ιερή στιγμή γίνεται ένα μάθημα στο πώς να κρατάς όλους σου τους αδελφούς μέσα στο νου σου, μην βιώνοντας απώλεια αλλά ολοκλήρωση. Από αυτό είναι επακόλουθο ότι μπορείς μόνο να δίνεις. Κι αυτή είναι η αγάπη, διότι αυτό μόνο είναι φυσικό και σύμφωνο με τους νόμους του Θεού. Την ιερή στιγμή επικρατούν οι νόμοι του Θεού, και μόνο αυτοί έχουν νόημα. Όταν ο Υιός του Θεού δέχεται τους νόμους του Θεού ως αυτό που θέλει και ο ίδιος με χαρά, είναι αδύνατον να είναι δέσμιος, ή περιορισμένος με οποιοδήποτε τρόπο. Εκείνη την στιγμή είναι τόσο ελεύθερος όσο θα ήθελε ο Θεός να είναι. Διότι την στιγμή που αρνηθεί να είναι δέσμιος, δεν είναι.
8. Την ιερή στιγμή θυμάσαι τον Θεό, και μαζί με Αυτόν θυμάσαι και την γλώσσα της επικοινωνίας με όλους τους αδελφούς σου. Διότι την επικοινωνία την θυμόσαστε από κοινού, όπως και την αλήθεια. Την ιερή στιγμή δεν υπάρχει καμιά εξαίρεση διότι το παρελθόν έχει φύγει, και μαζί με αυτό φεύγει και η όλη βάση για εξαίρεση. Χωρίς την πηγή του, η εξαίρεση εξαφανίζεται. Κι αυτό επιτρέπει στην δική σου Πηγή, και όλων των αδελφών σου, να την αντικαταστήσει στην επίγνωσή σου. Ο Θεός και η δύναμη του Θεού θα πάρουν την θέση που Τους αρμόζει μέσα σου, κι εσύ θα βιώνεις την ολοκληρωμένη επικοινωνία των ιδεών με ιδέες. Μέσα από την ικανότητά σου να το κάνεις αυτό θα μάθεις τι πρέπει να είσαι, διότι θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις τι είναι ο Δημιουργός σου, και τι πρέπει να είναι και η δημιουργία Του μαζί με Αυτόν.
- Από το Κεφάλαιο 15, V. THE HOLY INSTANT AND SPECIAL RELATIONSHIPS -
1. Η ιερή στιγμή είναι το πιο χρήσιμο διδακτικό μέσον του Αγίου Πνεύματος για να σε διδάξει το νόημα της αγάπης. Διότι ο σκοπός του είναι να αναστείλει την κρίση ολοκληρωτικά
Πως μπορείς να αποφασίσεις ότι κάποιες ιδιαίτερες πλευρές της Υιότητας μπορούν να σου δώσουν περισσότερα από άλλες; Το παρελθόν αυτό σε έχει διδάξει. Εν τούτοις, η ιερή στιγμή σε διδάσκει ότι δεν είναι έτσι.
Ο καθένας πάνω στην γη έχει σχηματίσει ιδιαίτερες σχέσεις, και παρόλο που αυτό δεν συμβαίνει στον Ουρανό, το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει πώς να φέρνει μια χροιά του Ουρανού σε αυτές τις σχέσεις εδώ. Στην ιερή στιγμή κανένας δεν είναι ξεχωριστός, διότι οι προσωπικές σου ανάγκες δεν εισβάλλουν σε κανέναν για να κάνουν τους αδελφούς σου να φαίνονται διαφορετικοί. Δίχως τις αξίες από το παρελθόν, θα τους έβλεπες όλους το ίδιο και σαν τον εαυτό σου. Ούτε θα έβλεπες κάποιο διαχωρισμό ανάμεσα σε σένα κι αυτούς. Στην ιερή στιγμή, σε κάθε σχέση βλέπεις τι θα είναι όταν αντιλαμβάνεσαι μόνο το παρόν.
***9. Ο Θεός σε γνωρίζει τώρα. Αυτός δεν θυμάται τίποτα, εφόσον πάντα σε γνώριζε ακριβώς όπως σε γνωρίζει τώρα. Η ιερή στιγμή αντανακλά την γνώση Του αποσπώντας όλη την αντίληψη από το παρελθόν, βγάζοντας έτσι το πλαίσιο αναφοράς που έχεις κατασκευάσει σύμφωνα με το οποίο να κρίνεις τους αδελφούς σου. Μόλις αυτό φύγει, το Άγιο Πνεύμα το αντικαθιστά με το δικό Του πλαίσιο αναφοράς γι αυτό. Το δικό Του πλαίσιο αναφοράς είναι απλά ο Θεός. Η άχρονη κατάσταση του Αγίου Πνεύματος βρίσκεται μόνο εδώ. Διότι στην ιερή στιγμή, την ελεύθερη από το παρελθόν, βλέπεις ότι η αγάπη είναι μέσα σου, και ότι δεν χρειάζεται να κοιτάξεις έξω και να αρπάξεις την αγάπη ένοχα από εκεί που νόμιζες ότι βρισκόταν.
10. Όλες σου οι σχέσεις είναι ευλογημένες μέσα στην ιερή στιγμή, διότι η ευλογία δεν περιορίζεται. Μέσα στην ιερή στιγμή η Υιότητα κερδίζει σαν ένα, κι ενωμένη μέσα στην ευλογία σου γίνεται ένα για σένα. Το νόημα της αγάπης είναι το νόημα που έδωσε ο Θεός σ’ αυτή. Αν της δώσεις εσύ οποιοδήποτε άλλο νόημα εκτός από το δικό Του θα είναι αδύνατον να το καταλάβεις. Ο Θεός αγαπά κάθε αδελφό όπως αγαπά εσένα ∙ ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο. Αυτός τους χρειάζεται όλους εξίσου, το ίδιο κι εσύ. Μέσα στον χρόνο, σου έχει ειπωθεί να προσφέρεις θαύματα έτσι όπως σε καθοδηγώ εγώ, και να αφήνεις το Άγιο Πνεύμα να σου φέρει εκείνους που σε αναζητούν. Όμως, την ιερή στιγμή ενώνεσαι απευθείας με τον Θεό, και όλοι σου οι αδελφοί ενώνονται μέσα στον Χριστό. Εκείνοι που ενώνονται μέσα στον Χριστό δεν είναι με κανένα τρόπο διαχωρισμένοι. Διότι ο Χριστός είναι ο Εαυτός που μοιράζεται η Υιότητα, όπως ο Θεός μοιράζεται τον Εαυτό Του με τον Χριστό.
11. Νομίζεις ότι μπορείς να κρίνεις τον Εαυτό του Θεού; Ο Θεός Τον δημιούργησε πέρα από κρίση, από την ανάγκη Του να επεκτείνει την Αγάπη Του. Με την αγάπη μέσα σου, δεν έχεις καμιά ανάγκη άλλη εκτός από το να την επεκτείνεις. Την ιερή στιγμή δεν υπάρχει σύγκρουση αναγκών, διότι υπάρχει μόνο μία. Διότι η ιερή στιγμή φτάνει μέχρι την αιωνιότητα, και μέχρι το Νου του Θεού. Και μόνο εκεί είναι που η αγάπη έχει νόημα, και μόνο εκεί, μπορεί να γίνει κατανοητή.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων



ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ *
* Τα Κεφάλαια αυτά δόθηκαν την περίοδο των Χριστουγέννων..
- Από το Κεφάλαιο 15, XI. CHRISTMAS AS THE END OF SACRIFICE -
1. Μην φοβάσαι να αναγνωρίσεις ότι όλη η ιδέα της θυσίας είναι αποκλειστικά δικής σου κατασκευής. Και μην αναζητείς την ασφάλεια επιχειρώντας να προστατέψεις τον εαυτό σου από εκεί όπου δεν βρίσκεται. Οι αδελφοί σου και ο Πατέρας σου έχουν γίνει πολύ τρομαχτικοί για σένα. Και θα ήθελες να κάνεις δοσοληψίες μαζί τους για λίγες ιδιαίτερες σχέσεις, στις οποίες θεωρείς πως βλέπεις μερικά ψήγματα ασφάλειας. Μην προσπαθείς άλλο να κρατήσεις διαχωρισμένες τις σκέψεις σου και την Σκέψη που σου έχει δοθεί. Όταν αυτές έρθουν στο ίδιο σημείο και γίνει αντιληπτές εκεί που βρίσκονται, η επιλογή ανάμεσά στους δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένα γλυκό ξύπνημα, τόσο απλό όσο το άνοιγμα των ματιών σου στο φως της ημέρας όταν δεν χρειάζεσαι άλλο ύπνο.
2. Το σύμβολο των Χριστουγέννων είναι ένα αστέρι, ένα φως στο σκοτάδι. Μην το βλέπεις έξω από σένα, αλλά δες το που λάμπει στον Ουρανό μέσα σου, και αποδέξου ότι συμβολίζει πως έχει έρθει η ώρα του Χριστού. Αυτός έρχεται δίχως να ζητά τίποτα. Αυτός δεν ζητά καμιά θυσία κανενός είδους, από κανέναν. Στην Παρουσία Του ολόκληρη η ιδέα της θυσίας χάνει κάθε νόημα. Διότι Αυτός είναι Οικοδεσπότης στον Θεό. Και δεν χρειάζεται παρά να Τον προσκαλέσεις να εισέλθει, Αυτός ο Οποίος είναι ήδη εκεί, αναγνωρίζοντας ότι ο Οικοδεσπότης Του είναι Ένας, και ότι καμιά σκέψη ξένη προς την Ενότητά Του δεν μπορεί να ενοικήσει μαζί με Αυτόν εκεί. Η αγάπη πρέπει να είναι ολοκληρωτική για να Τον καλωσορίσει, διότι η Παρουσία της Ιερότητας δημιουργεί την ιερότητα που την περιβάλλει. Κανένας φόβος δεν μπορεί να αγγίξει τον Οικοδεσπότη που είναι το λίκνο του Θεού την ώρα του Χριστού, διότι ο Οικοδεσπότης είναι το ίδιο ιερός με τη τέλεια Αθωότητα την οποία προστατεύει, και την Οποίας η δύναμη προστατεύει Αυτόν.
3. Αυτά τα Χριστούγεννα δώσε στο Άγιο Πνεύμα όλα όσα σε πληγώνουν. Επέτρεψε στον εαυτό σου να θεραπευτεί ολοκληρωτικά έτσι ώστε να μπορείς να ενωθείς μαζί Του στην θεραπεία, κι ας γιορτάσουμε μαζί απελευθερώνοντας τον καθένα μαζί μας. Μην αφήνεις τίποτα πίσω σου, διότι η απελευθέρωση είναι ολοκληρωτική, και όταν την έχεις αποδεχτεί μαζί μου θα την δίνεις μαζί με μένα. Κάθε πόνος και θυσία και μικρότητα θα εξαφανιστούν στην σχέση σου, που είναι τόσο αθώα όσο η σχέση μας με τον Πατέρα μας, και το ίδιο ισχυρή. Ο πόνος θα οδηγηθεί σε εμάς και θα εξαφανιστεί ενώπιων της παρουσίας μας, και δίχως πόνο δεν μπορεί να υπάρχει θυσία. Και χωρίς την θυσία εκεί πρέπει να υπάρχει η αγάπη.
4. Εσύ που πιστεύεις ότι η θυσία είναι αγάπη πρέπει να μάθεις ότι η θυσία είναι διαχωρισμός από την αγάπη. Διότι η θυσία φέρνει την ενοχή τόσο σίγουρα όσο η αγάπη φέρνει την ειρήνη. Η ενοχή είναι η προϋπόθεση της θυσίας, όπως η ειρήνη είναι η προϋπόθεση για την επίγνωση της σχέσης σου με τον Θεό. Μέσω της ενοχής αποκλείεις τον Πατέρα σου και τους αδελφούς σου από σένα. Μέσω της ειρήνης τους προσκαλείς πίσω, συνειδητοποιώντας ότι αυτοί είναι εκεί όπου τους καλεί η πρόσκλησή σου. Αυτό που αποκλείεις από τον εαυτό σου φαίνεται τρομακτικό, διότι το προικίζεις με φόβο και προσπαθείς να το αποβάλλεις, παρόλο που είναι κομμάτι δικό σου. Ποιος μπορεί να αντιλαμβάνεται κομμάτι του εαυτού του ως μισητό, και να μπορεί ζει ειρηνικά με τον εαυτό του; Και ποιος μπορεί να προσπαθεί να επιλύσει την «σύγκρουση» του Ουρανού και της κόλασης μέσα του αποβάλλοντας τον Ουρανό δίνοντάς του τις ιδιότητες της κόλασης, δίχως να νιώθει ελλιπής και μόνος;
5. Όσο αντιλαμβάνεσαι το σώμα ως πραγματικότητά σου, τόσο θα αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου μόνο και ελλιπή. Και για τόσο καιρό θα αντιλαμβάνεσαι επίσης τον εαυτό σου ως θύμα της θυσίας, και γι αυτό θα θεωρείς δικαιολογημένο να θυσιάζεις άλλους. Διότι ποιος θα μπορούσε να εκδιώξει τον Ουρανό και τον Δημιουργό του χωρίς να νιώθει θυσία και απώλεια; Και ποιος θα μπορούσε να βασανίζεται από την θυσία και την απώλεια χωρίς να επιχειρεί να συνέλθει; Όμως, πως θα μπορούσες να το πετύχεις μόνος σου, όταν η βάση των προσπαθειών σου είναι η πίστη στην πραγματικότητα της στέρησης; Η στέρηση γεννά επίθεση, εφόσον είναι η πίστη ότι η επίθεση είναι δικαιολογημένη. Και για όσο επιθυμείς να διατηρείς την στέρηση, η επίθεση γίνεται η σωτηρία και η θυσία γίνεται αγάπη.
6. Έτσι, λοιπόν, σε όλη σου την αναζήτηση για την αγάπη, αναζητάς την θυσία και την βρίσκεις. Όμως δεν βρίσκεις την αγάπη. Είναι αδύνατον να αρνείσαι αυτό που είναι η αγάπη και να μπορείς να την αναγνωρίζεις. Το νόημα της αγάπης βρίσκεται σε ό,τι έχεις αποβάλλει έξω από τον εαυτό σου, και δεν έχει κανένα νόημα χώρια από σένα. Αυτό που προτιμάς να κρατήσεις δεν έχει κανένα νόημα, ενώ όλα όσα θέλεις να κρατήσεις μακριά σου έχουν όλο το νόημα του σύμπαντος, και κρατούν την συνοχή του σύμπαντος μέσα στο νόημά τους. Αν το σύμπαν δεν ήταν ενωμένο μαζί σου θα ήταν διαχωρισμένο από τον Θεό, και το να είσαι χωρίς Αυτόν είναι να μην έχεις κανένα νόημα.
7. Την ιερή στιγμή εκπληρώνεται η προϋπόθεση της αγάπης, διότι οι νόες είναι ενωμένοι χωρίς την παρεμβολή του σώματος, κι εκεί όπου υπάρχει επικοινωνία υπάρχει ειρήνη. Ο Πρίγκιπας της Ειρήνης γεννήθηκε για να εδραιώσει εκ νέου την προϋπόθεση της αγάπης διδάσκοντας ότι η επικοινωνία παραμένει αδιάσπαστη ακόμα κι αν το σώμα καταστραφεί, φτάνει να μην βλέπεις το σώμα ως απαραίτητο μέσον επικοινωνίας. Κι αν καταλάβεις αυτό το μάθημα, θα συνειδητοποιήσεις ότι το να θυσιάζεις το σώμα σημαίνει ότι δεν θυσιάζεις τίποτα, και η επικοινωνία, που πρέπει να είναι του νου, δεν μπορεί να θυσιαστεί. Που είναι, λοιπόν, η θυσία; Το μάθημα που γεννήθηκα για να διδάξω, και ακόμα θέλω να το διδάξω σε όλους τους αδελφούς μου, είναι ότι θυσία δεν είναι πουθενά και ότι η αγάπη είναι παντού. Διότι η επικοινωνία αγκαλιάζει τα πάντα, και μέσα στην ειρήνη που εδραιώνει εκ νέου, η αγάπη έρχεται από μόνη της.
8. Μην επιτρέψεις στην απελπισία να σκιάσει την χαρά των Χριστουγέννων, διότι η ώρα του Χριστού δεν έχει νόημα δίχως την χαρά. Ας ενωθούμε μέσα στην εορταστική ειρήνη μην απαιτώντας πια καμιά θυσία από κανέναν, διότι έτσι μου προσφέρεις την αγάπη που σου προσφέρω. Τι μπορεί να είναι πιο χαρμόσυνο από το να αντιληφθείς ότι δεν σου λείπει τίποτα; Αυτό είναι το μήνυμα της ώρας του Χριστού, το οποίο δίνω σε σένα ώστε να μπορείς να το δίνεις και να το επιστρέψεις στον Πατέρα, ο Οποίος το έδωσε σε μένα. Διότι την ώρα του Χριστού επανορθώνεται η επικοινωνία, και Αυτός ενώνεται μαζί μας στον εορτασμό της δημιουργίας του Υιού Του.
9. Ο Θεός προσφέρει τις ευχαριστίες Του στον ιερό οικοδεσπότη που επιθυμεί να Τον δεχτεί, και να Τον αφήσει να εισέλθει και να κατοικήσει εκεί που Αυτός θέλει να βρίσκεται. Και με το καλωσόρισμά σου σε καλωσορίζει και ο Ίδιος στον Εαυτό Του, διότι αυτό που περιέχεται μέσα σε σένα που Τον καλωσορίζεις επιστρέφεται σε Αυτόν. Και εορτάζουμε μόνο την Ολότητά Του καθώς Τον καλωσορίζουμε στον εαυτό μας. Εκείνοι που δέχονται τον Πατέρα είναι ένα με Αυτόν, όντας οικοδεσπότες σε Αυτόν που τους δημιούργησε. Και επιτρέποντάς Του να εισέλθει, η θύμηση του Πατέρα εισέρχεται μαζί Του, και μαζί με Αυτόν θυμούνται την μόνη σχέση που είχαν ποτέ, και που θα θέλουν ποτέ να έχουν.
10. Αυτή είναι η ώρα που πολύ σύντομα θα γεννηθεί ένας νέος χρόνος από την ώρα του Χριστού. Έχω τέλεια πίστη σε εσένα ότι θα κάνεις αυτό που χρειάζεται να πετύχεις. Τίποτα δεν θα σου λείψει, θα ολοκληρώνεις και δεν θα καταστρέφεις. Πες, λοιπόν, στον αδελφό σου:
Σε δίνω στο Άγιο Πνεύμα ως μέρος του εαυτού μου. Γνωρίζω ότι θα απελευθερωθείς, εκτός κι αν θέλω να σε χρησιμοποιήσω για να φυλακίσω τον εαυτό μου. Στο όνομα της ελευθερίας επιλέγω την απελευθέρωσή σου, διότι αναγνωρίζω ότι θα απελευθερωθούμε μαζί.
Έτσι θα αρχίσει η χρονιά με χαρά κι ελευθερία. Έχουμε πολλά να κάνουμε, και έχουμε καθυστερήσει πολύ. Δέξου την ιερή στιγμή καθώς γεννιέται αυτός ο χρόνος, και ανάλαβε τον ρόλο σου, που τόσο καιρό έχεις αφήσει ανεκπλήρωτο, στην Μεγάλη Αφύπνιση. Κάνε αυτό τον χρόνο διαφορετικό κάνοντας τα πάντα ίδια. Και άφησε όλες σου τις σχέσεις να γίνουν ιερές για λογαριασμό σου. Αυτό είναι το θέλημά μας. Αμήν.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ
- Από το Κεφάλαιο 15, X. THE TIME OF REBIRTH -
1. Έχεις την δύναμη, μέσα στον χρόνο, να καθυστερείς την τέλεια ένωση του Πατέρα και του Υιού. Διότι σε αυτόν τον κόσμο, η έλξη της ενοχής πραγματικά στέκει ανάμεσα τους. Ούτε ο χρόνος ούτε η εποχή σημαίνουν τίποτα στη αιωνιότητα. Αλλά εδώ είναι λειτουργία του Αγίου Πνεύματος να τις χρησιμοποιήσει και τα δύο, αν και όχι όπως τα χρησιμοποιεί το εγώ. Αυτή είναι η εποχή που θα γιορτάζεις την γέννησή μου σε αυτό τον κόσμο. Όμως δεν ξέρεις πώς να το κάνεις. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να σε διδάξει, και άφησε εμένα να γιορτάζω την δική σου γέννηση μέσω Αυτού. Το μόνο δώρο που μπορώ να δεχτώ από σένα είναι το δώρο που σου έδωσα εγώ. Απελευθέρωσέ με όπως κι εγώ επιλέγω την δική σου απελευθέρωση. Την ώρα του Χριστού την γιορτάζουμε μαζί, διότι δεν έχει νόημα αν είμαστε χώρια.
2. Η ιερή στιγμή είναι πραγματικά η ώρα του Χριστού. Διότι αυτή την απελευθερωτική στιγμή δεν υπάρχει καμιά ενοχή πάνω στον Υιό του Θεού, κι έτσι η απεριόριστη δύναμή του επανέρχεται σε αυτόν. Τι άλλο δώρο μπορείς να μου προσφέρεις, όταν αυτό είναι το μόνο δώρο που διαλέγω να προσφέρω εγώ σε σένα; Και το να με βλέπεις σημαίνει ότι με βλέπεις σε όλους, και ότι προσφέρεις σε όλους το δώρο που προσφέρεις σε μένα. Είμαι τόσο ανίκανος να δεχτώ θυσία όσο κι ο Θεός, και κάθε θυσία που ζητάς από τον εαυτό σου την ζητάς από μένα. Μάθε τώρα ότι οποιουδήποτε είδους θυσία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας περιορισμός που εσύ επιβάλλεις στο να δίνεις. Και με αυτό τον περιορισμό περιορίζεις την αποδοχή του δώρου που σου προσφέρω.
3. Εμείς που είμαστε ένα δεν μπορούμε να δίνουμε ξεχωριστά. Όταν είσαι πρόθυμος να δεχτείς την σχέση σου ως πραγματική, η ενοχή δεν θα ασκεί πια καμιά έλξη για σένα. Διότι στην ένωσή σου θα δεχτείς όλους τους αδελφούς μας. Το δώρο της ένωσης είναι το μόνο δώρο που γεννήθηκα να δώσω. Δώσε το σε μένα, για να μπορείς να το έχεις. Η ώρα του Χριστού είναι η ώρα η ορισμένη για το δώρο της ελευθερίας, που προσφέρεται σε όλους. Και με την αποδοχή αυτής, την προσφέρεις σε όλους.
4. Έχεις την δύναμη να κάνεις αυτή την εποχή ιερή, διότι έχεις την δύναμη να κάνεις την ώρα του Χριστού να είναι τώρα. Είναι δυνατόν να τα κάνεις όλα αυτά αμέσως διότι δεν υπάρχει παρά μία μεταβολή στην αντίληψη που είναι απαραίτητη, διότι δεν έχεις κάνει παρά ένα λάθος. Φαίνεται σαν να είναι πολλά, αλλά όλα είναι το ίδιο. Διότι παρόλο που το εγώ παίρνει πολλές μορφές, είναι πάντα η ίδια ιδέα. Ό,τι δεν είναι αγάπη είναι πάντα φόβος, και τίποτα άλλο.
5. Δεν είναι απαραίτητο να ακολουθείς τον φόβο σε όλες τις περιστροφικές διαδρομές του με τις οποίες τρυπώνει κάτω από το έδαφος και κρύβεται στο σκοτάδι, για να αναδυθεί και πάλι σε μορφές εντελώς διαφορετικές από τις προηγούμενες. Εν τούτοις, όσο επιθυμείς να διατηρήσεις την αρχή που τις κυβερνά όλες, είναι απαραίτητο να εξετάσεις την κάθε μία. Όταν είσαι πρόθυμος να τις θεωρήσεις, όχι ως ξεχωριστές, αλλά ως διαφορετικές εκδηλώσεις της ίδιας ιδέας, αυτής που δεν θέλεις, τότε πάνε μαζί. Η ιδέα είναι απλά αυτή: Πιστεύεις ότι μπορείς να είσαι οικοδεσπότης του εγώ ή οικοδεσπότης στον Θεό. Αυτή είναι η επιλογή που νομίζεις ότι έχεις, και η απόφαση που πιστεύεις ότι πρέπει να πάρεις. Δεν βλέπεις άλλες εναλλακτικές, διότι δεν μπορείς να δεχτείς το γεγονός ότι η θυσία δεν κάνει τίποτα. Η θυσία είναι τόσο βασική στο σύστημα σκέψης σου ώστε η σωτηρία χωρίς την θυσία δεν σημαίνει τίποτα για σένα. Η σύγχυση της θυσίας και της αγάπης είναι τόσο έντονη για σένα που δεν μπορείς να αντιληφθείς την αγάπη χωρίς την θυσία. Και αυτό είναι που πρέπει να κοιτάξεις ∙ η θυσία είναι επίθεση, όχι αγάπη. Αν ήθελες να δεχτείς αυτή την ιδέα μόνο, ο φόβος σου προς την αγάπη θα εξαφανιζόταν. Η ενοχή δεν μπορεί να διαρκέσει όταν αφαιρεθεί η ιδέα της θυσίας. Διότι αν υπάρχει θυσία, κάποιος πρέπει να πληρώσει ενώ κάποιος άλλος να αποκτήσει. Και το μόνο ερώτημα που παραμένει είναι πόσο είναι το τίμημα, και τι είναι αυτό που θα αποκτήσεις.
6. Ως οικοδεσπότης στο εγώ, πιστεύεις ότι μπορείς να δώσεις όλη σου την ενοχή όποτε θέλεις, κι έτσι να εξαγοράσεις την ειρήνη. Και η πληρωμή δεν φαίνεται πως είναι δική σου. Αν και είναι φανερό ότι το εγώ πραγματικά απαιτεί πληρωμή ποτέ δεν φαίνεται να την απαιτεί από σένα. Δεν είσαι πρόθυμος ν’ αναγνωρίσεις ότι το εγώ, το οποίο προσκάλεσες, είναι ύπουλο μόνο σε εκείνους που νομίζουν ότι είναι οικοδεσπότες του. Το εγώ ποτέ δεν θα σε αφήσει να το αντιληφθείς αυτό, εφόσον αυτή η αναγνώριση θα το καθιστούσε άστεγο. Διότι όταν η αναγνώριση ανατείλει με καθαρότητα, καμιά μορφή που παίρνει το εγώ για να προστατευτεί από την όρασή σου δεν θα σε εξαπατά πλέον. Θα αναγνωρίζεις κάθε μορφή ως τίποτα άλλο από ένα κάλυμμα για την μία ιδέα που κρύβεται πίσω από όλες τις μορφές ∙ ότι δηλαδή η αγάπη απαιτεί θυσία, άρα είναι αδιαχώριστη από την επίθεση και τον φόβο. Και ότι η ενοχή είναι το τίμημα της αγάπης, που πρέπει να πληρωθεί μέσα από τον φόβο.
7. Πόσο τρομακτικός, λοιπόν, έχει γίνει ο Θεός για σένα, και πόσο μεγάλη θυσία πιστεύεις ότι απαιτεί η Αγάπη Του! Διότι η ολοκληρωτική αγάπη θα απαιτούσε ολοκληρωτική θυσία. Κι έτσι το εγώ φαίνεται πως απαιτεί λιγότερα από σένα από ό,τι ο Θεός, και από τα δύο το κρίνεις ως το μικρότερο από τα δύο κακά, γιατί το ένα το φοβάσαι, ίσως, λίγο αλλά το άλλο πρέπει να καταστραφεί. Διότι βλέπεις την αγάπη ως καταστροφική, και το μόνο σου ερώτημα είναι ποιος πρόκειται να καταστραφεί, εσύ ή κάποιος άλλος; Αναζητείς την απάντηση σε αυτή την ερώτηση στις ιδιαίτερες σχέσεις σου, μέσα στις οποίες φαίνεται πως είσαι και καταστροφέας και κατεστραμμένος εν μέρει, αλλά δεν μπορείς να είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο ολοκληρωτικά. Και αυτό νομίζεις ότι σε σώζει από τον Θεό, του Οποίου η ολοκληρωτική Αγάπη θα σε κατέστρεφε ολοκληρωτικά.
8. Νομίζεις ότι ο καθένας έξω από σένα απαιτεί την θυσία σου, αλλά δεν βλέπεις ότι μόνο εσύ απαιτείς θυσία, και μόνο από τον εαυτό σου. Εν τούτοις, η απαίτηση για θυσία είναι τόσο βάναυση και τόσο τρομακτική που δεν μπορείς να την δεχτείς εκεί που είναι. Το αληθινό τίμημα της μη αποδοχής αυτού είναι τόσο μεγάλο που προτίμησες να ξεφορτωθείς τον Θεό από το να το κοιτάξεις. Διότι αν ο Θεός ήθελε να απαιτήσει ολοκληρωτική θυσία από σένα, φαίνεται πιο ασφαλές να Τον προβάλλεις προς τα έξω και να Τον απομακρύνεις από σένα, και να μην είσαι οικοδεσπότης σε Αυτόν. Σε Αυτόν αποδίδεις την προδοσία του εγώ, προσκαλώντας το να πάρει την θέση Του για να σε προστατέψει από Αυτόν. Και δεν αναγνωρίζεις ότι αυτό που προσκάλεσες είναι αυτό που θέλει να σε καταστρέψει, και πραγματικά απαιτεί ολοκληρωτική θυσία από σένα. Καμία μερική θυσία δεν θα εξευμενίσει αυτόν τον βάρβαρο προσκεκλημένο, διότι είναι ένας εισβολέας που μόνο φαινομενικά προσφέρει καλοσύνη, μόνο και μόνο για να κάνει την θυσία ολοκληρωτική.
9. Δεν θα πετύχεις να είσαι εν μέρει αιχμάλωτος στο εγώ, διότι αυτό δεν κρατά συμφωνίες και δεν θα σου αφήσει τίποτα. Ούτε μπορείς να είσαι εν μέρει οικοδεσπότης σε αυτό. Πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στην απόλυτη ελευθερία και την απόλυτη σκλαβιά, διότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές από αυτές. Έχεις δοκιμάσει πολλούς συμβιβασμούς στην προσπάθεια να αποφύγεις να αναγνωρίσεις την μία απόφαση που πρέπει να πάρεις. Και όμως, είναι η αναγνώριση της απόφασης, ακριβώς όπως είναι, που κάνει την απόφαση τόσο εύκολη. Η σωτηρία είναι απλή, όντας του Θεού, κι επομένως πολύ εύκολα κατανοητή. Μην προσπαθείς να την προβάλλεις από σένα και να την δεις έξω από τον εαυτό σου. Μέσα σου είναι και η ερώτηση και η απάντηση ∙ η απαίτηση για θυσία και η ειρήνη του Θεού.

Η ΙΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ Η ΕΛΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
- Από το Κεφάλαιο 15, IX. THE HOLY INSTANT AND THE ATTRACTION OF GOD -
1. Όπως το εγώ θέλει να περιορίσει την αντίληψή σου για τους αδελφούς σου στο σώμα, έτσι και το Άγιο Πνεύμα θέλει να απελευθερώσει την όρασή σου και να σου επιτρέψει να δεις τις Μεγάλες Αχτίνες που λάμπουν από αυτούς, τόσο απεριόριστες που φτάνουν μέχρι τον Θεό. Αυτή η μεταβολή στην όραση επιτυγχάνεται την ιερή στιγμή. Εν τούτοις, χρειάζεται να μάθεις ακριβώς τι περιλαμβάνει αυτή η μεταβολή, έτσι ώστε να θελήσεις να την κάνεις μόνιμη. Αν έχεις αυτή την προθυμία η ιερή στιγμή δεν θα σε αφήσει, διότι είναι μόνιμη. Μόλις την έχεις δεχτεί ως την μόνη αντίληψη που θέλεις, μετουσιώνεται σε γνώση από το ρόλο που ο Θεός ο Ίδιος παίζει την Επανόρθωση, διότι αυτό είναι το μόνο βήμα σε αυτή που καταλαβαίνει. Επομένως, σε αυτό δεν θα υπάρξει καμία καθυστέρηση όταν εσύ είσαι έτοιμος γι αυτήν. Ο Θεός είναι έτοιμος τώρα, αλλά εσύ δεν είσαι.
2. Το έργο μας είναι μόνο να συνεχίσουμε, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, την απαραίτητη διαδικασία να κοιτάξουμε κατευθείαν σε όλες τις παρεμβολές και να τις δούμε ακριβώς όπως είναι. Διότι είναι αδύνατον να αναγνωρίσεις ως απόλυτα δυσάρεστο αυτό που νομίζεις ότι θέλεις. Το σώμα είναι το σύμβολο του εγώ, όπως το εγώ είναι το σύμβολο του διαχωρισμού. Και τα δύο δεν είναι τίποτα περισσότερο από προσπάθειες να περιοριστεί η επικοινωνία, κι έτσι να την κάνουν αδύνατη. Διότι η επικοινωνία πρέπει να είναι απεριόριστη για να έχει νόημα, και αν στερείται νοήματος, δεν θα σε ικανοποιεί ολοκληρωτικά. Εν τούτοις, παραμένει το μόνο μέσον με το οποίο μπορείς να εδραιώσεις αληθινές σχέσεις, που δεν έχουν όρια, εφόσον έχουν ιδρυθεί από τον Θεό.
3. Την ιερή στιγμή, εκεί όπου η Μεγάλες Αχτίνες αντικαθιστούν το σώμα στην επίγνωση, σου δίδεται η αναγνώριση των σχέσεων δίχως όρια. Αλλά για να το δεις αυτό, είναι απαραίτητο να παραιτηθείς από κάθε χρήση του εγώ για το σώμα, και να δεχτείς το γεγονός ότι το εγώ δεν έχει κανένα σκοπό που εσύ θα ήθελες να μοιραστείς μαζί του. Διότι το εγώ θέλει να τους περιορίσει όλους μέσα σε ένα σώμα για τους δικούς του σκοπούς, και όσο εσύ νομίζεις ότι έχει κάποιο σκοπό, θα επιλέγεις να αξιοποιείς τα μέσα με τα οποία αυτό προσπαθεί να πετύχει τον σκοπό του. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Όμως, έχεις σίγουρα αναγνωρίσει ότι το εγώ, του οποίου οι στόχοι είναι εντελώς ανεπίτευκτοι, θα αγωνίζεται γι αυτούς με όλη του την δύναμη, και θα το κάνει αυτό με την δύναμη που του έχεις δώσει εσύ.
4. Είναι αδύνατον να μοιράζεις την δύναμή σου ανάμεσα στον Ουρανό και την κόλαση, τον Θεό και το εγώ, και να απελευθερώνεις την δύναμή σου στην δημιουργία, η οποία είναι ο μόνος σκοπός για τον οποίο σου δόθηκε. Η αγάπη πάντα θέλει να αυξάνει. Το εγώ είναι αυτό που απαιτεί όρια, και αυτά αντιπροσωπεύουν τις απαιτήσεις του για μικρότητα και αναποτελεσματικότητα. Αν βλέπεις τον αδελφό σου περιορισμένο μέσα στο σώμα του, πράγμα που θα κάνεις όσο δεν θέλεις να τον απελευθερώσεις από αυτό, θα αρνείσαι το δώρο του σε σένα. Το σώμα του δεν μπορεί να στο δώσει. Και μην το αναζητάς μέσα από το δικό σου σώμα. Εν τούτοις, οι νόες σας είναι πάντα ενωμένοι, και μόλις η ένωσή τους γίνει αποδεκτή θα γνωρίζεις ότι μοναξιά στον Ουρανό δεν υπάρχει.
5. Αν μόνο ήθελες να επιτρέψεις στο Άγιο Πνεύμα να σου πει για την Αγάπη του Θεού για σένα, και για την ανάγκη που έχουν οι δημιουργίες σου να είναι μαζί σου για πάντα, τότε θα βίωνες την έλξη του αιώνιου. Όλοι όσοι Το ακούν να μιλά γι αυτό για πολύ, δεν γίνεται πια να θέλουν να καθυστερήσουν εδώ. Διότι το θέλημά σου είναι να είσαι στον Ουρανό, όπου είσαι ολοκληρωμένος και ήσυχος, με τόσο ασφαλείς και γεμάτες αγάπη σχέσεις ώστε κάθε όριο να είναι αδύνατο. Δεν θα ήθελες να ανταλλάξεις τις μικρές σου σχέσεις με αυτό; Διότι το σώμα είναι μικρό και περιορισμένο, και μόνο εκείνοι του οποίους θα έβλεπες δίχως τα όρια που θέλει να επιβάλλει το εγώ, μπορούν να σου προσφέρουν το δώρο της ελευθερίας.
6. Δεν μπορείς να διανοηθείς τα όρια που έχεις θέσει στην αντίληψή σου, και δεν έχεις ιδέα για όλη την ομορφιά που θα μπορούσες να δεις. Αλλά αυτό πρέπει να το θυμάσαι ∙ η έλξη της ενοχής αντιτίθεται στην έλξη του Θεού. Η δική Του έλξη προς εσένα παραμένει απεριόριστη, αλλά επειδή η δύναμή σου, όντας δική Του, είναι τόσο μεγάλη όσο η δική Του, εσύ μπορείς να απομακρύνεσαι από την αγάπη. Ό,τι επενδύεις στην ενοχή το αποσύρεις από τον Θεό. Και η όρασή σου γίνεται όλο και πιο αδύναμη , θολή και περιορισμένη, διότι έχεις επιχειρήσει να διαχωρίσεις τον Πατέρα από τον Υιό, και να περιορίσεις την επικοινωνία τους. Μην αναζητάς την Επανόρθωση σε ακόμα περισσότερο διαχωρισμό. Και μην περιορίζεις την όραση του Υιού του Θεού σε αυτό που παρεμβαίνει στην απελευθέρωσή του, και σε αυτό που πρέπει να καταργήσει το Άγιο Πνεύμα για να τον ελευθερώσει. Διότι η πίστη του στα όρια τον έχει φυλακίσει.
7. Όταν το σώμα πάψει να ασκεί έλξη πάνω σου, και όταν δεν θέτεις πια καμιά αξία σε αυτό ως μέσο απόκτησης του οτιδήποτε, τότε δεν θα υπάρχει καμία παρεμβολή στην επικοινωνία και οι σκέψεις σου θα είναι τόσο ελεύθερες όσο του Θεού. Καθώς επιτρέπεις στο Άγιο Πνεύμα να σε διδάξει πώς να χρησιμοποιείς το σώμα μόνο για σκοπούς επικοινωνίας, και να αποκηρύσσεις την χρήση του για τον διαχωρισμό και την επίθεση που βλέπει το εγώ μέσα σε αυτό, θα μάθεις ότι δεν χρειάζεσαι καθόλου σώμα. Την ιερή στιγμή δεν υπάρχουν καθόλου σώματα, και βιώνεις μόνο την έλξη του Θεού. Κι εφόσον την αποδέχεσαι ως αδιαίρετη ενώνεσαι με Αυτόν ολοκληρωτικά, σε μια στιγμή, διότι δεν επιθυμείς να θέτεις όρια στην ένωσή σου με Αυτόν. Η πραγματικότητα αυτής της σχέσης γίνεται η μόνη αλήθεια που θα μπορούσες ποτέ να θελήσεις. Όλη η αλήθεια είναι εδώ.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ CHRISTINA ΣΤΙΣ 5:31 Μ.Μ. 0 ΣΧΟΛΙΑ

Η ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΧΕΣΗ
- Από το Κεφάλαιο 15, VIII. THE ONLY REAL RELATIONSHIP-
1. Η ιερή στιγμή δεν αντικαθιστά την ανάγκη για μάθηση, διότι το Άγιο Πνεύμα δεν πρέπει να φύγει από Δάσκαλός σου μέχρι η ιερή στιγμή να έχει επεκταθεί πολύ πέρα από τον χρόνο. Για μια τέτοια διδακτική αποστολή σαν την δική Του, Αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσει τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο για να σε απελευθερώσει. Πρέπει να συμπαραταχθεί με κάθε σημάδι ή ένδειξη προθυμίας σου να μάθεις από Αυτόν ποια πρέπει να είναι η αλήθεια. Το Άγιο Πνεύμα πολύ γρήγορα αξιοποιεί ό,τι και να Του προσφέρεις για χάρη αυτού του σκοπού. Η έγνοια Του και η φροντίδα Του για σένα είναι απεριόριστη. Αντιμετωπίζοντας τον φόβο σου για την συγχώρεση, τον οποίο αντιλαμβάνεται τόσο ξεκάθαρα όσο γνωρίζει ότι η συγχώρεση είναι η απελευθέρωση, θα σε διδάξει πώς να θυμηθείς ότι η συγχώρεση δεν είναι απώλεια, αλλά η σωτηρία σου. Και ότι στην ολοκληρωτική συγχώρεση, μέσα στην οποία αναγνωρίζεις ότι δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρέσεις, απαλλάσσεσαι ολοκληρωτικά.
2. Άκουσέ Το με χαρά, και μάθε από Αυτό ότι δεν έχεις ανάγκη από καμιά ιδιαίτερη σχέση καθόλου. Το μόνο που κάνεις είναι να αναζητάς σε αυτές αυτό που έχεις πετάξει. Και μέσω αυτών δεν θα μάθεις ποτέ την αξία αυτού που έχεις παραπετάξει, αλλά ακόμα ποθείς με όλη σου την καρδιά. Ας ενωθούμε μαζί στο να κάνουμε την ιερή στιγμή το μόνο που υπάρχει, επιθυμώντας να είναι το μόνο που υπάρχει. Ο Υιός του Θεού έχει τόσο μεγάλη ανάγκη της προθυμίας σου να αγωνιστείς γι αυτό ώστε δεν μπορείς να διανοηθείς άλλη ανάγκη τόσο μεγάλη. Δες την μόνη ανάγκη που μοιράζονται ο Θεός και οι Υιοί Του, και την θέληση να βρεθούν μαζί. Δεν είσαι μόνος σε αυτό. Η θέληση των δημιουργιών σου σε καλεί, να μοιραστείς την θέλησή σου μαζί τους. Απομακρύνσου, λοιπόν, με ειρήνη από την ενοχή και στρέψου προς τον Θεό και τις δημιουργίες σου.
3. Να σχετίζεσαι μόνο με αυτό που ποτέ δεν θα σε αφήσει, και που ποτέ δεν μπορείς να αφήσεις ούτε κι εσύ. Η μοναξιά του Υιού του Θεού είναι η μοναξιά του Πατέρα του. Μην αρνείσαι την επίγνωση της ολοκλήρωσής σου, και μην αναζητάς να την επαναφέρεις μόνος σου. Μην φοβάσαι να παραδώσεις την λύτρωση στην Αγάπη του Λυτρωτή σου. Αυτός δεν θα σε απογοητεύσει, διότι προέρχεται από Έναν που δεν μπορεί να αποτύχει. Διότι ο ιερός οικοδεσπότης του Θεού είναι πέρα από την αποτυχία, και κανείς δεν μπορεί να του αρνηθεί τίποτα από ό,τι θελήσει. Βρίσκεσαι παντοτινά σε μια σχέση τόσο ιερή που καλεί τους πάντες να ξεφύγουν από την μοναξιά, και να ενωθούν μαζί σου στην αγάπη σου. Και εκεί όπου είσαι εσύ πρέπει ο καθένας να ψάχνει, και να σε βρίσκει εκεί.
4. Σκέψου αυτό για μια στιγμή: Ο Θεός έδωσε την Υιότητα σε σένα, για να διασφαλίσεις την τέλεια δημιουργία. Αυτό ήταν το δώρο Του, διότι έτσι όπως Αυτός δεν στέρησε τον Εαυτό Του από σένα, δεν σου στέρησε ούτε την δημιουργία Του. Δεν υπάρχει τίποτα που να δημιουργήθηκε ποτέ που να μην είναι δικό σου. Οι σχέσεις σου είναι με το σύμπαν. Κι αυτό το σύμπαν, όντας του Θεού, βρίσκεται πολύ πέρα από το ασήμαντο σύνολο όλων των διαχωρισμένων σωμάτων που αντιλαμβάνεσαι. Διότι όλα του τα μέρη είναι ενωμένα μέσα στον Θεό μέσω του Χριστού, όπου γίνονται όμοια με τον Πατέρα τους. Ο Χριστός δεν γνωρίζει τον διαχωρισμό από τον Πατέρα Του, ο Οποίος είναι η μία Του σχέση, μέσα στην οποία Αυτός δίνει όπως ο Πατέρας Του δίνει σε Αυτόν.
5. Το Άγιο Πνεύμα είναι η προσπάθεια του Θεού να σε ελευθερώσει από αυτό που ο Ίδιος δεν καταλαβαίνει. Κι εξαιτίας της Πηγής της προσπάθειας, θα πετύχει. Το Άγιο Πνεύμα σου ζητά να απαντάς όπως απαντά ο Θεός, διότι Αυτό θέλει να σε διδάξει ό,τι δεν καταλαβαίνεις. Ο Θεός θα ανταποκρίνεται σε κάθε ανάγκη, όποια μορφή και να πάρει. Κι έτσι κρατά αυτό το κανάλι ανοιχτό για να δεχτεί την επικοινωνία Του προς εσένα, και την δική σου προς Αυτόν. Ο Θεός δεν καταλαβαίνει το πρόβλημά σου στην επικοινωνία, διότι δεν το μοιράζεται μαζί σου. Μόνο εσύ είσαι που πιστεύεις ότι αυτό είναι κατανοητό. Το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει ότι αυτό το πρόβλημα δεν είναι κατανοητό, εν τούτοις το καταλαβαίνει διότι το έφτιαξες εσύ.
6. Μέσα στο Άγιο Πνεύμα και μόνο βρίσκεται η επίγνωση αυτού που ο Θεός δεν μπορεί να γνωρίζει, και αυτού που εσύ δεν καταλαβαίνεις. Είναι η ιερή Του λειτουργία να τα δέχεται και τα δύο, και αφαιρώντας κάθε στοιχείο διαφωνίας, να τα ενώνει σε ένα. Θα το κάνει αυτό διότι αυτή είναι η λειτουργία Του. Άφησε, λοιπόν, ό,τι φαίνεται σε σένα αδύνατον, σε Αυτό που γνωρίζει ότι πρέπει να είναι δυνατόν διότι είναι η Θέληση του Θεού. Και άφησέ Αυτό του Οποίου η διδασκαλία είναι μόνο του Θεού να σε διδάξει το μοναδικό νόημα των σχέσεων. Διότι ο Θεός δημιούργησε την μόνη σχέση που έχει νόημα, και αυτή είναι η δική Του σχέση με σένα.

Η ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ ΘΥΣΙΑ
- Από το Κεφάλαιο 15, VII. THE NEEDLESS SACRIFICE -
1. Πέρα από την αδύναμη έλξη της σχέσης ιδιαίτερης αγάπης, και πάντα κρυμμένη πίσω από αυτή, είναι η ισχυρή έλξη του Πατέρα για τον Υιό Του. Δεν υπάρχει άλλη αγάπη που να μπορεί να σε ικανοποιήσει, διότι δεν υπάρχει άλλη αγάπη. Αυτή είναι η μόνη αγάπη που δίνεται ολοκληρωτικά κι επιστρέφεται ολοκληρωτικά. Εφόσον είναι πλήρης, δεν ζητά τίποτα. Κι εφόσον είναι απόλυτα αγνή, ο καθένας που έχει ενωθεί με αυτήν έχει τα πάντα. Αυτή δεν είναι η βάση σε καμία σχέση στην οποία εισέρχεται το εγώ. Διότι κάθε σχέση με την οποία καταπιάνεται το εγώ είναι ιδιαίτερη.
2. Το εγώ φτιάχνει σχέσεις μόνο για να αποκομίσει κάτι. Και θέλει να κρατήσει αυτόν που δίνει δέσμιο στην σχέση μέσω της ενοχής. Είναι αδύνατον το εγώ να εισέλθει σε κάποια σχέση δίχως θυμό, διότι το εγώ πιστεύει ότι ο θυμός κάνει φίλους. Δεν είναι αυτή η δήλωσή του, αλλά είναι ο σκοπός του. Διότι το εγώ πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί να αποκτά και να κρατά προκαλώντας ενοχή. Αυτή είναι το δικό του θέλγητρο ∙ ένα θέλγητρο τόσο αδύναμο που δεν θα είχε καμιά απολύτως ισχύ, αν και κανένας δεν το αναγνωρίζει αυτό. Διότι το εγώ φαίνεται πως ελκύει μέσω της αγάπης, και δεν ασκεί καμιά απολύτως έλξη σε κάποιον που αντιλαμβάνεται ότι αυτό ελκύει μέσω της ενοχής.
3. Η αρρωστημένη έλξη της ενοχής πρέπει να αναγνωρίζεται γι αυτό που είναι. Διότι έχοντας γίνει αληθινή για σένα, είναι σημαντικό να την κοιτάξεις ανοιχτά, και αποσύροντας την επένδυσή σου σε αυτή, να μάθεις να την αφήνεις να φύγει. Κανένας δεν θα διάλεγε να αφήσει να φύγει αυτό που πιστεύει ότι έχει αξία. Εν τούτοις η έλξη της ενοχής έχει αξία για σένα μόνο και μόνο επειδή δεν κοίταξες αυτό που είναι πραγματικά, και την έχεις κρίνει εντελώς στα τυφλά. Καθώς την φέρνεις στο φως, το μόνο σου ερώτημα θα είναι το γιατί την θέλησες ποτέ. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα με το να κοιτάξεις με ανοιχτά τα μάτια, διότι τέτοια ασχήμια δεν ανήκει στον ιερό σου νου. Αυτός ο οικοδεσπότης του Θεού δεν μπορεί να έχει καμιά αληθινή επένδυση εδώ.
4. Είπαμε και προηγουμένως ότι το εγώ επιχειρεί να διατηρήσει και να αυξήσει την ενοχή, αλλά με τέτοιο τρόπο που εσύ να μην αναγνωρίζεις τι θέλει να σου κάνει. Διότι είναι βασική διδασκαλία του εγώ ότι αυτό που κάνεις στους άλλους εσύ το γλυτώνεις. Το εγώ δεν εύχεται το καλό κανενός. Εν τούτοις, η επιβίωσή του βασίζεται στην δική σου πίστη ότι εσύ εξαιρείσαι από τις κακές προθέσεις του. Επομένως, εισηγείται ότι αν είσαι οικοδεσπότης σε αυτό, θα σε κάνει ικανό να κατευθύνεις τον θυμό σου προς τα έξω, κι έτσι θα σε προστατεύει. Κι έτσι ξεκινά μια ατέλειωτη και χωρίς ανταμοιβή αλυσίδα από ιδιαίτερες σχέσεις, πλασμένες από τον φόβο και αφιερωμένες σε μια μόνο παρανοϊκή πίστη ∙ ότι όσο περισσότερο θυμό επενδύεις έξω από τον εαυτό σου, τόσο πιο ασφαλής γίνεσαι.
5. Αυτή είναι η αλυσίδα που δένει τον Υιό του Θεού στην ενοχή, κι αυτήν την αλυσίδα θέλει να αφαιρέσει το Άγιο Πνεύμα από τον ιερό σου νου. Διότι η αλυσίδα της βαναυσότητας δεν ανήκει στο εκλεκτό οικοδεσπότη του Θεού, που δεν μπορεί να κάνει τον εαυτό του οικοδεσπότη στο εγώ. Στο όνομα της απελευθέρωσής του, και στο Όνομα Αυτού του Οποίου θέλει να τον απελευθερώσει, ας κοιτάξουμε από πιο κοντά τις σχέσεις που επινοεί το εγώ, κι ας αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να τις κρίνει σωστά. Διότι είναι σίγουρο ότι αν θελήσεις να τις κοιτάξεις, θα τις προσφέρεις μετά χαράς στο Άγιο Πνεύμα. Το τι μπορεί να κάνει με αυτές δεν το γνωρίζεις, αλλά θα προθυμοποιηθείς να το μάθεις, αν πρώτα δείξεις προθυμία να αντιληφθείς το τι έχεις κάνει εσύ με αυτές.
6. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κάθε σχέση που φτιάχνει το εγώ είναι βασισμένη στην ιδέα ότι με το να θυσιάζεται, γίνεται μεγαλύτερο. Η «θυσία,» την οποία θεωρεί ως εξαγνισμό, είναι στην πραγματικότητα η ρίζα της πικρής δυσφορίας του. Διότι θα προτιμούσε να επιτεθεί άμεσα, και να αποφύγει την καθυστέρηση αυτού που πραγματικά θέλει. Εν τούτοις, το εγώ αναγνωρίζει την «πραγματικότητα» όπως την βλέπει, και αναγνωρίζει ότι κανείς δεν θα μπορούσε να ερμηνεύσει την επίθεση ως αγάπη. Εν τούτοις, το να φτιάχνεις ενοχή είναι άμεση επίθεση, αν και δεν δείχνει έτσι. Διότι οι ένοχοι περιμένουν επίθεση, κι έχοντας ζητήσει αυτήν ελκύονται σε αυτή.
7. Σε τέτοιες παρανοϊκές σχέσεις, η έλξη αυτού που δεν θέλεις φαίνεται πως είναι πολύ πιο ισχυρή από την έλξη αυτού που πραγματικά θέλεις. Διότι ο καθένας νομίζει ότι έχει θυσιάσει κάτι στον άλλον, και τον μισεί γι αυτό. Όμως, αυτό είναι που νομίζει ότι θέλει. Δεν αγαπά καθόλου τον άλλο. Απλά πιστεύει ότι αγαπά την θυσία. Και γι αυτή την θυσία, την οποία απαιτεί από τον εαυτό του, απαιτεί ο άλλος να δεχτεί την ενοχή και να θυσιαστεί κι αυτός. Η συγχώρεση γίνεται αδύνατη, διότι το εγώ πιστεύει ότι όταν συγχωρεί τον άλλον τον χάνει. Μόνο μέσω της επίθεσης χωρίς την συγχώρεση μπορεί το εγώ να εδραιώσει την ενοχή που δίνει συνοχή σε όλες τις σχέσεις του.
8. Εν τούτοις, στις σχέσεις του εγώ, μόνο φαινομενικά είσαι μαζί με κάποιον. Διότι για το εγώ, οι σχέσεις σημαίνουν μόνο ότι τα σώματα είναι μαζί. Αυτό απαιτεί πάντα το εγώ, και δεν έχει αντίρρηση για το που πηγαίνει ο νους ή για το τι σκέφτεται, διότι αυτό του φαίνεται ασήμαντο. Όσο το σώμα βρίσκεται εκεί να δεχτεί την θυσία του, είναι ικανοποιημένο. Για το εγώ ο νους είναι ιδιωτικός, και μόνο το σώμα μπορεί να μοιραστεί. Οι ιδέες βασικά δεν το απασχολούν καθόλου, μόνο στον βαθμό που φέρνουν το σώμα κάποιου πιο κοντά ή πιο μακριά. Και με αυτά τα κριτήρια αξιολογεί τις ιδέες ως καλές ή κακές. Αυτό που κάνει κάποιον ένοχο και τον κρατά μέσω της ενοχής είναι «καλό». Αυτό που τον απελευθερώνει από την ενοχή είναι «κακό», διότι δεν θα πιστεύει πια ότι τα σώματα επικοινωνούν, κι έτσι θα «φύγει».
9. Τα βάσανα και οι θυσίες είναι τα δώρα με τα οποία το εγώ θέλει να «ευλογεί» όλες τις σχέσεις. Και εκείνοι που ενώνονται στον βωμό του δέχονται τα βάσανα και τις θυσίες ως τίμημα της σχέσης. Μέσα στις θυμωμένες συμμαχίες τους, τις γεννημένες από τον φόβο της μοναξιάς και παρόλα αυτά αφιερωμένες στην συνέχισή της μοναξιάς, ο καθένας αναζητά την ανακούφιση από την ενοχή αυξάνοντάς την στον άλλον. Διότι ο καθένας πιστεύει ότι έτσι μειώνει την ενοχή στον εαυτό του. Ο άλλος φαίνεται πως του επιτίθεται και τον πληγώνει, ίσως με μικρούς τρόπους, ίσως «ασυνείδητα», αλλά όμως ποτέ δίχως την απαίτηση της θυσίας. Η οργή εκείνων που έχουν ενωθεί στον βωμό του εγώ υπερβαίνει την επίγνωσή σου. Διότι αυτό που πραγματικά θέλει το εγώ, εσύ δεν το συνειδητοποιείς.
10. Όποτε θυμώνεις, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι έχεις σχηματίσει μια ιδιαίτερη σχέση την οποία το εγώ έχει «ευλογήσει,» διότι ο θυμός είναι η ευλογία του. Ο θυμός παίρνει πολλές μορφές, αλλά δεν μπορεί πια να εξαπατά εκείνους που θέλουν να μάθουν ότι η αγάπη δεν φέρνει καθόλου ενοχή, και πως ό,τι φέρνει ενοχή δεν μπορεί να είναι αγάπη και πρέπει να είναι θυμός. Όλος ο θυμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια να κάνεις κάποιον να νιώσει ένοχος, κι αυτή η προσπάθεια είναι η μόνη βάση που δέχεται το εγώ για τις ιδιαίτερες σχέσεις. Η ενοχή είναι η μόνη ανάγκη που έχει το εγώ, και όσο ταυτίζεσαι με αυτό, η ενοχή θα ασκεί έλξη επάνω σου. Όμως να θυμάσαι αυτό ∙ το να είσαι με ένα σώμα δεν είναι επικοινωνία. Κι αν νομίζεις ότι είναι, θα νιώθεις ένοχος για την επικοινωνία και θα φοβάσαι να ακούσεις το Άγιο Πνεύμα, αναγνωρίζοντας στην Φωνή Του την δική σου ανάγκη για επικοινωνία.
11. Το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να διδάξει μέσω του φόβου. Και πώς να μπορέσει να επικοινωνήσει μαζί σου, όσο εσύ πιστεύεις ότι το να επικοινωνείς σημαίνει να απομονώνεσαι; Είναι προφανώς παράλογο να πιστεύεις ότι με την επικοινωνία θα εγκαταλειφθείς. Εν τούτοις, πολλοί το πιστεύουν. Διότι νομίζουν ότι ο νους τους πρέπει να φυλάσσεται ως ιδιωτικός χώρος για να μην τον χάσουν, αλλά αν τα σώματά τους είναι μαζί ο νους του μπορεί να παραμείνει μόνο δικός τους. Η ένωση των σωμάτων γίνεται έτσι ο τρόπος με τον οποίο θέλουν να κρατήσουν το νου τους διαχωρισμένο. Διότι τα σώματα δεν μπορούν να συγχωρούν. Αυτά μπορούν να πράττουν μόνο όπως τους κατευθύνει ο νους.
12. Η ψευδαίσθηση της αυτονομίας του σώματος και η ικανότητα του να ξεπερνά την μοναξιά δεν είναι παρά το έργο του σχεδίου του εγώ για να εδραιώσει την δική του αυτονομία. Όσο πιστεύεις ότι το να είσαι με ένα σώμα είναι συντροφικότητα, θα είσαι αναγκασμένος να επιχειρείς να κρατήσεις τον αδελφό σου στο σώμα του, παγιδεύοντάς τον με την ενοχή. Και θα βλέπεις ασφάλεια στην ενοχή και κίνδυνο στην επικοινωνία. Διότι το εγώ πάντα θα διδάσκει ότι μοναξιά λύνεται με την ενοχή, και ότι η επικοινωνία είναι η αιτία της μοναξιάς. Και παρά την προφανή παράνοια αυτού του μαθήματος, πολλοί το έχουν μάθει.
13. Η συγχώρεση βρίσκεται στην επικοινωνία τόσο σίγουρα όσο η καταδίκη βρίσκεται στην ενοχή . Είναι η διδακτική λειτουργία του Αγίου Πνεύματος να διδάσκει εκείνους που πιστεύουν πως η επικοινωνία είναι καταδίκη, ότι επικοινωνία είναι η σωτηρία. Και Αυτό θα το κάνει, διότι η δύναμη του Θεού μέσα σε Αυτό και σε σένα ενώνεται σε μια αληθινή σχέση τόσο ιερή και τόσο δυνατή, που μπορεί να ξεπερνά ακόμα κι αυτό δίχως φόβο.
14. Μέσα από την ιερή στιγμή επιτυγχάνεται αυτό που φαίνεται αδύνατον, κάνοντας έτσι προφανές ότι δεν είναι αδύνατον. Στην ιερή στιγμή η ενοχή δεν ασκεί καμιά έλξη, εφόσον η επικοινωνία έχει επανορθωθεί. Και η ενοχή, της οποίας ο σκοπός είναι να διακόπτει την επικοινωνία, δεν έχει καμιά λειτουργία εδώ. Εδώ δεν υπάρχει καθόλου απόκρυψη, και καθόλου ιδιωτικές σκέψεις. Η προθυμία για επικοινωνία ελκύει την επικοινωνία προς αυτή, και ξεπερνά την μοναξιά ολοκληρωτικά. Υπάρχει απόλυτη συγχώρεση εδώ, διότι δεν υπάρχει καμιά επιθυμία για την εξαίρεση κανενός από την ολοκλήρωση, αναγνωρίζοντας ξαφνικά την αξία του ρόλου του σε αυτή. Μέσα στην προστασία της ολότητάς σου, όλοι είναι καλεσμένοι και καλοδεχούμενοι. Κι εσύ καταλαβαίνεις ότι η ολοκλήρωσή σου είναι του Θεού, του Οποίου η μόνη ανάγκη είναι να είσαι ολοκληρωμένος. Διότι η ολοκλήρωσή σου σε κάνει δικό Του στην επίγνωσή σου. Κι εδώ είναι που βιώνεις τον εαυτό σου έτσι όπως δημιουργήθηκες, κι έτσι όπως είσαι.

Η ΙΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
- Από το Κεφάλαιο 15, VI. THE HOLY INSTANT AND THE LAWS OF GOD -
1. Είναι αδύνατον να χρησιμοποιείς μια σχέση εις βάρος μιας άλλης και να μην υποφέρεις από ενοχή. Και είναι εξίσου αδύνατον να καταδικάζεις μέρος μιας σχέσης και να βρίσκεις ειρήνη μέσα σε αυτήν. Κάτω από την διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος όλες οι σχέσεις γίνονται ορατές ως ολοκληρωτική δέσμευση, κι εν τούτοις, δεν συγκρούονται η μία με την άλλη με κανένα τρόπο. Η τέλεια πίστη στην κάθε μία, για την ικανότητά της να σε ικανοποιεί απόλυτα, προκύπτει μόνο από την τέλεια πίστη στον εαυτό σου. Κι αυτό δεν μπορείς να το έχεις για όσο διάστημα παραμένει η ενοχή. Και θα υπάρχει ενοχή όσο δέχεσαι την πιθανότητα, και την ασπάζεσαι, ότι μπορείς να μετατρέψεις έναν αδελφό σε κάτι που δεν είναι, διότι εσύ τον θέλεις να είναι έτσι.
6. Ο στόχος της ψευδαίσθησης είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με την απιστία όπως η πίστη είναι συνδεδεμένη με την αλήθεια. Αν σου λείπει η πίστη ότι κάποιος θα εκπληρώσει τέλεια τον ρόλο του σε οποιαδήποτε κατάσταση αφιερωμένη προκαταβολικά στην αλήθεια, τότε η αφοσίωση σου είναι διαιρεμένη. Άρα υπήρξες άπιστος στον αδελφό σου, και χρησιμοποίησες την απιστία σου εναντίον του. Καμιά σχέση δεν είναι ιερή εκτός κι αν η ιερότητά της πηγαίνει μαζί της παντού. Όπως η ιερότητα και η πίστη πηγαίνουν χέρι – χέρι, έτσι και η πίστη της πηγαίνει παντού μαζί της. Η πραγματικότητα του στόχου θα προκαλέσει και θα εκπληρώσει κάθε θαύμα που χρειάζεται για την εκπλήρωσή του. Το καθετί, πολύ μικρό ή πολύ μεγάλο, πολύ αδύναμο ή πολύ δυνατό, θα στραφεί γλυκά προς όφελος της χρήσης και του σκοπού του. Το σύμπαν θα το υπηρετήσει με χαρά, όπως και αυτός υπηρετεί το σύμπαν. Αλλά εσύ μην αναμειχθείς.

IO CHE AMO SOLO TE