Πως μπορώ να είμαι θύμα
ενός κόσμου που μπορεί να αναιρεθεί ολοκληρωτικά αν εγώ το επιλέξω; Οι αλυσίδες
μου χαλαρώνουν. Μπορώ να τις πετάξω απλά μόλις το επιθυμήσω. Η πόρτα αυτής της
φυλακής είναι ανοιχτή. Μπορώ να φύγω απλά βγαίνοντας έξω. Τίποτα δεν με κρατά
σε αυτόν τον κόσμο. Μόνο η επιθυμία να μένω σε αυτόν με κρατά αιχμάλωτο. Ας
παραιτηθώ από τις παράλογες ευχές μου και ας περάσω επιτέλους στο φως.
Μάθημα 32
Εγώ έχω επινοήσει τον
κόσμο που βλέπω.
Έχω επινοήσει τη φυλακή
στην οποία βλέπω τον εαυτό μου. Το μόνο που χρειάζεται ν’ αναγνωρίσω είναι αυτό
και μετά είμαι ελεύθερος. Ξεγέλασα τον εαυτό μου και τον έκανα να πιστέψει ότι
είναι δυνατόν να αιχμαλωτιστεί ο Υιός του Θεού. Αυτή η πεποίθησή μου ήταν πικρά
εσφαλμένη και θέλω ν’ απαλλαγώ απ’ αυτήν. Ο Υιός του Θεού πρέπει να είναι πάντα
ελεύθερος. Είναι όπως τον δημιούργησε ο Θεός και όχι όπως τον έκανα εγώ. Αυτός
βρίσκεται εκεί όπου επιθυμεί ο Θεός, και όχι εκεί όπου εγώ νόμιζα ότι θα τον
κρατούσα αιχμάλωτο.
Μάθημα 33
Υπάρχει ένας άλλος
τρόπος να βλέπω τον κόσμο.
Εφόσον ο σκοπός του
κόσμου δεν είναι αυτός που εγώ του είχα αποδώσει, πρέπει να υπάρχει άλλος
τρόπος να τον βλέπω. Τα βλέπω όλα ανάποδα, και οι σκέψεις μου είναι αντίθετες
προς την αλήθεια. Βλέπω τον κόσμο σαν μια φυλακή για τον Υιό του Θεού. Τότε
πρέπει ο κόσμος να είναι ένα μέρος που ο Υιός του Θεού μπορεί να απελευθερωθεί.
Επιθυμώ να βλέπω τον κόσμο όπως είναι, σαν ένα μέρος όπου ο Υιός του Θεού
βρίσκει την ελευθερία του.
Μάθημα 34
Θα μπορούσα να βλέπω
την ειρήνη αντί γι αυτό που βλέπω τώρα.
Όταν βλέπω τον κόσμο
σαν ένα τόπο ελευθερίας, συνειδητοποιώ ότι αντανακλά τους νόμους του Θεού αντί
για αυτούς που επινόησα εγώ για να τους υπακούει. Θα καταλάβω ότι η ειρήνη και
όχι ο πόλεμος κατοικεί σε αυτόν. Και θα κατανοήσω ότι η ειρήνη βρίσκεται επίσης
στις καρδιές όλων όσων μοιράζονται αυτόν τον τόπο μαζί μου.
Μάθημα 35
Ο νους μου είναι μέρος
του Θεού. Είμαι πολύ ιερός.
Όσο μοιράζομαι την
ειρήνη του κόσμου με τους αδερφούς μου, αρχίζω να καταλαβαίνω ότι αυτή η ειρήνη
προέρχεται από βαθιά μέσα μου. Ο κόσμος που βλέπω έχει πάρει το φως της
συγχώρεσης, και μου το επιστρέφει ακτινοβολώντας. Μέσα σε αυτό το φως αρχίζω να
βλέπω αυτό που οι ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μου, μου κρατούσαν κρυμμένο.
Αρχίζω να καταλαβαίνω την ιερότητα όλων των ζωντανών πραγμάτων,
συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, και την ενότητά τους μαζί μου.
κεφ 3-3
1. Η σχέση του θυμού με την επίθεση είναι προφανής, αλλά η σχέση του θυμού με τον φόβο δεν είναι πάντα τόσο φανερή. Ο θυμός έχει να κάνει πάντα με προβολή διαχωρισμού, ο οποίος τελικά πρέπει να γίνει αποδεκτός ως ευθύνη δική σου, παρά να κατηγορείς τους άλλους. Ο θυμός δεν μπορεί να εμφανιστεί εκτός κι αν πιστεύεις ότι έχεις δεχτεί επίθεση, ότι η ανταπόδοσή της είναι δικαιολογημένη, και ότι εσύ δεν είσαι με κανένα τρόπο υπεύθυνος γι αυτήν. Με αυτούς τους εντελώς παράλογους ισχυρισμούς, πρέπει να ακολουθείκαι το εξίσου παράλογο συμπέρασμα ότι κάποιος αδελφός αξίζει την επίθεση περισσότερο από την αγάπη. Τι άλλο μπορείς να περιμένεις από παράλογους ισχυρισμούς εκτός από παράλογο συμπέρασμα; Ο τρόπος να ακυρώσεις ένα παράλογο συμπέρασμα είναι να αναλογιστείς την λογική του ισχυρισμού στον οποίο βασίζεται. Δεν γίνεταινα δεχτείςεπίθεση, η επίθεσηδεν έχεικαμία δικαιολογία, και εσύείσαιυπεύθυνος γι αυτό που πιστεύεις.
2. Σου έχει ζητηθεί να πάρεις εμένα ως πρότυπο για μάθηση, εφόσον ένα ακραίο παράδειγμα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο μαθησιακό εργαλείο. Όλοι διδάσκουν, και διδάσκουν όλη την ώρα. Αυτή είναι μία ευθύνη που αναλαμβάνεις αναπόφευκτα από την στιγμή που αποδέχεσαι οποιαδήποτε πεποίθηση, και κανένας δεν μπορεί να οργανώσει την ζωή του χωρίς κάποιο σύστημα σκέψης. Μόλις αναπτύξεις οποιοδήποτε σύστημα σκέψης, ζεις σύμφωνα με αυτό και το διδάσκεις. Η ικανότητά σου να υπακούς σε κάποιο σύστημα σκέψης μπορεί να έχει προσανατολιστεί λανθασμένα, αλλά εξακολουθεί να είναι μία μορφή πίστης και μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση.
Ι . Το Μήνυμα της Σταύρωσης
1. Ας αναλογιστούμε πάλι την σταύρωση για σκοπούς μαθησιακούς. Δεν επέμεινα σε αυτή εξαιτίας των τρομακτικών συνειρμών με τους οποίους μπορεί να την συνδέσεις. Η μόνη έμφαση που έχει δοθεί μέχρι τώρα ήταν η διευκρίνιση ότι δεν ήταν κάποια μορφή τιμωρίας. Όμως, τίποτα δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με αρνητικούς όρους. Υπάρχει μία θετική ερμηνεία της σταύρωσης που είναι εξ ολοκλήρου δίχως φόβο, κι επομένως απόλυτακαλοσυνάτη στο μήνυμα που διδάσκει, αν γίνει σωστά κατανοητή.
2. Η σταύρωση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακραίο παράδειγμα. Η αξία της, σαν την αξία οποιουδήποτε διδακτικού εργαλείου, βρίσκεται μόνο στο είδος μάθησης που διευκολύνει. Μπορεί να παρεξηγηθεί, όπως και παρεξηγήθηκε. Αυτό συμβαίνει μόνο επειδή οι φοβισμένοι έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται φοβισμένα. Σου έχω ήδη πει ότι πάντα μπορείς να με επικαλείσαι για να μοιραστείς την απόφαση μου, κι έτσι να την κάνεις ισχυρότερη. Σου έχω επίσης πει ότι η σταύρωση ήταν το τελευταίο άχρηστο ταξίδι που χρειάστηκε να κάνει η Υιότητα, και ότι αντιπροσωπεύει την απελευθέρωση από τον φόβο σε όσους την καταλαβαίνουν. Ενώ πριν έδωσα έμφαση μόνο στην ανάσταση, ο σκοπός της σταύρωσης και το πώς οδήγησε στην ανάσταση δεν ξεκαθαρίστηκε. Παρόλα αυτά, συμβάλλει καθοριστικά στην ζωή σου, και αν την αναλογιστείς χωρίς φόβο, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τον ρόλο σου ως δάσκαλος.
3. Πιθανόν για χρόνια αντιδρούσες σαν να σταυρωνόσουν. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική τάση των διαχωρισμένων, που πάντα αρνούνται να αναλογιστούν τι έχουν κάνει στον εαυτό τους. Η προβολή σημαίνει θυμό, ο θυμός δημιουργεί την επίθεση, και η επίθεση παράγει τον φόβο. Η αληθινή σημασία της σταύρωσης βρίσκεται στηνφαινομενικήένταση της επίθεσης κάποιων Υιών του Θεού εναντίον κάποιων άλλων. Αυτό, φυσικά είναι αδύνατον, και πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητόωςαδύνατον. Ειδάλλως, δεν μπορώ ναγίνω για σένα πρότυπο για μάθηση.
4. Η επίθεση, σε τελική ανάλυση, μπορεί να γίνει μόνο στο σώμα. Λίγες αμφιβολίες υπάρχουν για το ότι ένα σώμα μπορεί να επιτεθεί σε ένα άλλο, και μπορεί ακόμα και να το καταστρέψει. Εν τούτοις, αν η καταστροφή η ίδια είναι αδύνατη, οτιδήποτε μπορεί να καταστραφεί δεν μπορεί να είναι αληθινό. Επομένως, η καταστροφή του δεν δικαιολογεί τον θυμό. Στο βαθμό που πιστεύεις ότι ο θυμός είναι δικαιολογημένος, δέχεσαι ψευδείς ισχυρισμούς και τους διδάσκεις και σε άλλους. Το μήνυμα της σταύρωσης είχε την πρόθεση να σε διδάξει ότι δεν είναι ανάγκη να αντιλαμβάνεσαι οποιαδήποτε μορφή επίθεσης όταν διώκεσαι, διότιδεν είναι δυνατόννα καταδιώκεσαι. Αν ανταποκριθείς με θυμό, τότε εξισώνεις τον εαυτό σου με αυτό που είναι δυνατόν να καταστραφεί, και επομένως βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από μια παρανοϊκή οπτική.
5. Έχω ξεκαθαρίσει απόλυτα ότι κι εγώ είμαι σαν εσένα κι εσύ είσαι σαν εμένα, αλλά η θεμελιώδης ομοιότητά μας μπορεί να εκδηλωθεί μόνο μέσω της κοινής μας απόφασης. Είσαι ελεύθερος να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως διωκόμενο αν αυτό επιλέγεις. Όταν το κάνεις αυτό επιλέγεις να αντιδράς με αυτό τον τρόπο, όμως θυμήσου ότι κι εγώ καταδιώχτηκα σύμφωνα με την κρίση του κόσμου, κι ότι εγώ ο ίδιος δεν μοιράστηκα αυτή την κρίση για μένα. Και επειδή δεν την μοιράστηκα, δεν την ενδυνάμωσα. Επομένως πρόσφερα μία διαφορετική ερμηνεία της επίθεσης, αυτή που θέλω να μοιραστώ και μαζί σου. Αν την πιστέψεις, θα με βοηθήσεις να την διδάξω.
6. Όπως έχω πει και παλαιότερα, «Αυτό που διδάσκεις, αυτό μαθαίνεις.» Αν αντιδράς σαν να έχεις διωχθεί, τότε διδάσκεις την καταδίωξη. Αυτό δεν είναι ένα μάθημα που θα ήθελε να διδάξει ένας Υιός του Θεού αν πρόκειται να συνειδητοποιήσει την δική του σωτηρία. Αντί γι αυτό, δίδασκε την δική σου απόλυτη ασφάλεια, η οποία είναι η αλήθεια μέσα σου, και συνειδητοποίησε ότι αυτή δεν είναι δυνατόννα υποστεί επίθεση. Μην προσπαθείς να την προστατέψεις ο ίδιος, γιατί έτσι πιστεύεις ότι είναι δυνατόν να υποστεί επίθεση. Δεν σου ζητείται να σταυρωθείς, πράγμα το οποίο ήταν μέρος της δικής μου διδακτικής προσφοράς. Απλά σου ζητείται να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου αντιμετωπίζοντας πολύ λιγότερο ακραίους πειρασμούς να αντιλαμβάνεσαι εσφαλμένα, και χωρίς να τους δέχεσαι ως ψευδείς δικαιολογίες για να εκδηλώνεις θυμό. Δεν γίνεται να υπάρχει δικαιολογία για το αδικαιολόγητο. Μην πιστεύεις ότι υπάρχει, και μην διδάσκεις ότι υπάρχει. Να θυμάσαι πάντα ότι θα διδάσκεις αυτό που πιστεύεις. Πίστευε μαζί με μένα, και θα γίνουμε ίσοι ως διδάσκαλοι.
7.Η ανάστασή σου είναι η αφύπνισή σου. Εγώ είμαι το πρότυπο για την αναγέννηση, αλλά η ίδια η αναγέννηση είναι απλά η αυγή μέσα στο νου σου αυτού που ήδη βρίσκεται εκεί. Ο Θεός ο Ίδιος το τοποθέτησε εκεί, άρα είναι αληθινό για πάντα. Εγώ πίστεψα σε αυτό, και επομένως το δέχτηκα ως αληθινό για τον εαυτό μου. Βοήθησέ με να το διδάξω στους αδελφούς μας στο όνομα της Βασιλείας του Θεού, αλλά πρώτα πίστεψε ότι είναι η αλήθεια και για σένα, αλλιώς η διδασκαλία σου θα είναι λανθασμένη. Οι αδελφοί μου κοιμόντουσαν κατά την διάρκεια της επονομαζόμενης «αγωνίας στον κήπο», αλλά δεν μπορούσα να θυμώσω μαζί τους διότι ήξερα ότι δεν γινόταν ναεγκαταλειφθώ.
8. Λυπάμαι όταν οι αδελφοί μου δεν μοιράζονται την απόφασή μου να ακούν μόνο μία Φωνή, διότι αυτό τους εξασθενεί ως διδασκάλους και ως μαθητές. Εν τούτοις, γνωρίζω ότι δεν γίνεται να προδώσουν πραγματικά τους εαυτούς τους ή εμένα, και ότι μέσα τους θα κτίσω τη εκκλησία μου. Δεν υπάρχει επιλογή σε αυτό, διότι μόνο εσύ μπορείς να είσαι το θεμέλιο της εκκλησίας του Θεού. Μια εκκλησία βρίσκεται εκεί που βρίσκεται ένας βωμός, και η παρουσία του βωμού είναι αυτό που κάνει την εκκλησία ιερή. Μία εκκλησία που δεν εμπνέει αγάπη έχει ένα κρυφό βωμό που δεν υπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο το προόρισε ο Θεός. Πρέπει να ιδρύσω την εκκλησία Του πάνω σε σένα, διότι εκείνοι που με δέχονται ως πρότυπο είναι στην κυριολεξία μαθητές μου. Οι μαθητές είναι ακόλουθει, και αν το πρότυπο που ακολουθούν έχει επιλέξει να τους σώσει από τον πόνο με κάθε τρόπο, τότε δεν είναι σοφοί αν δεν τον ακολουθούν
9. Εγώ επέλεξα, για χάρη δική σου και δική μου, να καταδείξω ότι και η πιο εξωφρενική επίθεση, σύμφωνα με την κρίση του εγώ, δεν έχει καμία σημασία. Έτσι όπως κρίνει αυτά τα πράγματα ο κόσμος, αλλά όχι έτσι όπως τα γνωρίζει ο Θεός, προδόθηκα, εγκαταλείφτηκα, μαστιγώθηκα, βασανίστηκα, και τελικά θανατώθηκα. Ήταν ξεκάθαρο ότι αυτό έγινε μόνο εξαιτίας της προβολής των άλλωνπάνω σε μένα, εφόσον δεν έβλαψα κανέναν και θεράπευσα πολλούς.
10. Ακόμα είμαστε ίσοι ως μαθητές, παρόλο που δεν χρειάζεται να έχουμε τις ίδιες εμπειρίες. Το Άγιο Πνεύμα χαίρεται όταν μαθαίνεις από τις δικές μου εμπειρίες, και όταν αφυπνίζεσαι από αυτές. Αυτός είναι και ο μοναδικός τους σκοπός, και αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να είμαι η οδός , η αλήθεια και η ζωή. Όταν ακούς μόνο μία Φωνή ποτέ δεν καλείσαι να κάνεις θυσίες. Αντίθετα, όταν μπορείς και ακούς το Άγιο Πνεύμα μέσα σε άλλους μπορείς να μαθαίνεις από τις εμπειρίες τους, και μπορείς να ωφελείσαι από αυτές χωρίς να τις βιώνεις άμεσα ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει διότι το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα, και όποιος το ακούει αναπόφευκτα οδηγείται να δείχνει τον δικό Του δρόμο σε όλους τους άλλους.
11. Δεν καταδιώκεσαι, όπως ούτε κι εγώ καταδιώχτηκα. Δεν σου ζητείται να επαναλάβεις τις δικές μου εμπειρίες διότι το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο μοιραζόμαστε, το καθιστά μη αναγκαίο. Για να χρησιμοποιήσεις όμως τις δικές μου εμπειρίες δημιουργικά, πρέπει να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου ως προς το πώς να τις αντιληφθείς. Οι αδελφοί μου και οι δικοί σου είναι συνεχώς απασχολημένοι στο να δικαιολογούν το αδικαιολόγητο. Το ένα μάθημα, που πρέπει να διδάξω όπως το έμαθα, είναι ότι καμία αντίληψη που δεν είναι σύμφωνη με την κρίση του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να είναι δικαιολογημένη. Ανέλαβα να δείξω ότι αυτό ήταν αλήθεια σε μια ακραία περίπτωση, απλά για να αποτελέσει ένα καλό διδακτικό βοήθημα για εκείνους στους οποίους ο πειρασμός να ενδώσουν στον θυμό και την επίθεση δεν θα ήταν τόσο ακραίος. Θέλω, όπως και ο Θεός, να μην υποφέρει κανένας από τους Υιούς Του.
12. Η σταύρωση δεν μπορεί να μοιραστεί διότι είναι ένα σύμβολο προβολής, αλλά η ανάσταση είναι το σύμβολο του μοιράσματος διότι η αφύπνιση κάθε Υιού του Θεού είναι αναγκαία ώστε η Υιότητα να γνωρίσει την Ολότητά της. Αυτό και μόνο είναι γνώση.
13. Το μήνυμα της σταύρωσης είναι απόλυτα ξεκάθαρο:
Δίδασκε μόνο αγάπη, γιατί αυτό μόνο είσαι.
14. Αν ερμηνεύσεις την σταύρωση με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, την χρησιμοποιείς σαν όπλο για επίθεση παρά σαν κάλεσμα για ειρήνη που ήταν ο προορισμός της. Οι Απόστολοι συχνά την παρεξήγησαν, για τον ίδιο λόγο που την παρεξηγούν όλοι. Η δική τους ατελής αγάπη τους έκανε ευάλωτους σε προβολή, και μίλησαν για την «οργή του Θεού» ως δικό Του όπλο εκδίκησης, λόγω του δικού τους φόβου. Και δεν μπόρεσαν να μιλήσουν για την σταύρωση χωρίς καθόλου θυμό, επειδή η δική τους αίσθηση ενοχής τους έκανε να θυμώνουν.
15. Αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα αντίστροφης σκέψης στην Καινή Διαθήκη, παρόλο που το ευαγγέλιό της είναι μόνο το μήνυμα της αγάπης. Αν οι Απόστολοι δεν είχαν νιώσει ένοχοι, ποτέ δεν θα είχαν αναφέρει ότι είπα, «Δεν ήρθα για να φέρω ειρήνη αλλά μάχαιρα». Αυτό είναι ξεκάθαρα το αντίθετο όλων όσων δίδαξα. Ούτε θα είχαν περιγράψει τις αντιδράσεις μου προς τον Ιούδα έτσι όπως έκαναν, αν με είχαν πραγματικά καταλάβει. Δεν θα μπορούσα να είχα πει, «Προδίδεις εσύ τον Υιό του ανθρώπου με ένα φιλί;» εκτός κι αν πίστευα στην προδοσία. Ολόκληρο το μήνυμα της σταύρωσης ήταν απλά ότι δεν το πίστευα. Η «τιμωρία» που λέχτηκε ότι επικαλέστηκα για τον Ιούδα ήταν ένα παρόμοιο λάθος. Ο Ιούδας ήταν αδελφός μου και ένας Υιός του Θεού, μέρος της Υιότητας όσο και εγώ ο ίδιος. Ήταν ποτέ δυνατόν να τον καταδικάσω ενώ ήμουν έτοιμος να αποδείξω ότι η καταδίκη είναι αδύνατη;
16. Όταν διαβάζεις τις διδασκαλίες των Αποστόλων, να θυμάσαι ότι εγώ ο ίδιος τους είπα ότι υπήρχαν πολλά που θα τα καταλάβαιναν αργότερα, διότι δεν ήταν απόλυτα έτοιμοι να με ακολουθήσουν εκείνο τον καιρό. Δεν θέλω να επιτρέψω να εισέλθει καθόλου φόβος στο σύστημα σκέψης προς το οποίο σε καθοδηγώ. Δεν καλώ μάρτυρες, μόνο δασκάλους. Κανένας δεν τιμωρείται για αμαρτίες, και οι Υιοί του Θεού δεν είναι αμαρτωλοί. Οποιαδήποτε ιδέα τιμωρίας έχει να κάνει με την προβολή κατηγορίας , και ενισχύει την ιδέα ότι οι κατηγορίες είναι δικαιολογημένες. Το αποτέλεσμα είναι ένα μάθημα πάνω στην μομφή, διότι όλη η συμπεριφορά διδάσκει τα πιστεύω που την κινητοποιούν. Η σταύρωση ήταν το αποτέλεσμα ξεκάθαρα αντικρουόμενων συστημάτων σκέψης ∙ το τέλειο σύμβολο της σύγκρουσης ανάμεσα στο εγώ και τον Υιό του Θεού. Αυτή η σύγκρουση φαίνεται το ίδιο αληθινή τώρα, και τα μαθήματά της πρέπει να μαθευτούν το ίδιο καλά όσο τότε.
17. Εγώ δεν χρειάζομαι ευγνωμοσύνη, αλλά εσύ χρειάζεται να αναπτύξεις την εξασθενημένη σου ικανότητα να είσαι ευγνώμων, αλλιώς δεν θα εκτιμάς τον Θεό. Αυτός δεν χρειάζεται την δική σου εκτίμηση, αλλάεσύτην χρειάζεσαι. Δεν μπορείς να αγαπάς αυτό που δεν εκτιμάς, διότι ο φόβος κάνει την εκτίμηση αδύνατη. Όταν φοβάσαι αυτό που είσαι δεν το εκτιμάς, και επομένως θα το απορρίπτεις. Και το αποτέλεσμα θα είναι να διδάσκεις την απόρριψη.
18. Η δύναμη των Υιών του Θεού είναι παρούσα όλη την ώρα, διότι δημιουργήθηκαν ως δημιουργοί. Η επίδραση που έχουν ο ένας στονάλλο είναι δίχως όρια, και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την κοινή σωτηρία τους. Ο κάθε ένας πρέπει να μάθει να διδάσκει ότι όλες οι μορφές απόρριψης δεν έχουν νόημα. Ο διαχωρισμός είναι η ιδέα της απόρριψης. Όσο το διδάσκεις αυτό θα το πιστεύεις. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που σκέφτεται ο Θεός, και εσύ πρέπει να σκέφτεσαι όπως Αυτός αν θέλεις να Τον γνωρίσεις ξανά.
19. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο Σύνδεσμος Επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό -Πατέρα και τους διαχωρισμένους Υιούς Του. Αν ακούσεις την Φωνή Του θα γνωρίσεις ότι δεν μπορείς να πληγωθείς ούτε να πληγώσεις, και ότι πολλοί είναι αυτοί που χρειάζονται την ευλογία σου για να τους βοηθήσει να μάθουν το ίδιο για τον εαυτό τους. Όταν αντιλαμβάνεσαι μόνο αυτή την ανάγκη σε αυτούς, και δεν ανταποκρίνεσαι σε καμία άλλη, θα έχεις διδαχθεί από εμένα και θα είσαι εξίσου πρόθυμος να μοιραστείς αυτό που έμαθες με τους άλλους όπως κι εγώ.
1. Κάθε διχασμένος νους περιλαμβάνει κάποια απόρριψη ενός δικού του, τμήματος και αυτό είναιη πίστη στον διαχωρισμό. Η Ολότητα του Θεού, η οποία είναι η ειρήνη Του, δεν μπορεί να εκτιμηθεί παρά μόνο από ένα ολοκληρωμένο νου που αναγνωρίζει την Ολότητα της δημιουργίας του Θεού. Με αυτή την αναγνώριση γνωρίζει τον Δημιουργό του. Ο αποκλεισμός και ο διαχωρισμός είναι συνώνυμα, όπως είναι και ο διαχωρισμός με την αποσύνδεση. Έχουμε πει ξανά ότι ο διαχωρισμός ήταν και είναι αποσύνδεση(απομάκρυνση), και ότι μόλις συμβεί αυτό, η προβολή γίνεται η κύρια άμυνά του, ή το τέχνασμα που τον κάνει να συνεχίζεται. Ο λόγος, όμως, μπορεί να μην είναι τόσο εμφανής όσο νομίζεις.
2. Αυτό που προβάλλεις το αποποιείσαι, και επομένως δεν πιστεύεις ότι είναι δικό σου. Αποκλείεις τον εαυτό σου κρίνοντας ότι είσαι διαφορετικός από αυτόν πάνω στον οποίο προβάλλεις. Εφόσον έχεις ήδη κρίνει εναντίον αυτού που προβάλλεις, συνεχίζεις να του επιτίθεσαι διότι συνεχίζεις να τον κρατάς διαχωρισμένο. Κάνοντας αυτό ασυνείδητα, προσπαθείς να κρατήσεις έξω από την επίγνωσή σου το γεγονός ότι επιτέθηκες στον εαυτό σου, κι έτσι φαντάζεσαι ότι έχεις κάνει τον εαυτό σου ασφαλή.
3. Εν τούτοις,η προβολή πάντα θα σε βλάπτει. Ενισχύει την πίστη στον δικό σου διχασμένο νου, και ο μόνος της σκοπός είναι να συνεχίζει τον διαχωρισμό. Είναι αποκλειστικά ένα τέχνασμα του εγώ για να σε κάνει να νιώθεις διαφορετικός και ξεχωριστός από τους αδελφούς σου. Το εγώ το δικαιολογεί αυτό στην βάση του ότι σε κάνει να φαίνεσαι «καλύτερος» από αυτούς, αποκρύπτοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ισότητά σου με αυτούς. Η προβολή και η επίθεση είναι αναπόφευκτα συνδεδεμένες, διότι η προβολή είναι πάντα ένα μέσο να δικαιολογείς την επίθεση. Ο θυμός είναι αδύνατος χωρίς προβολή. Το εγώ χρησιμοποιεί την προβολή μόνο για να καταστρέψει την αντίληψη του εαυτού σου και των αδελφών σου. Η διαδικασία αρχίζει με το να αποκλείει κάτι που υπάρχει μέσα σε σένα το οποίο εσύ δεν το θέλεις, και αυτό οδηγεί κατευθείαν στο να αποκλείει εσένα από τους αδελφούς σου.
4. Έχουμε μάθει, όμως, ότιυπάρχειμία εναλλακτική λύση για την προβολή. Για κάθε ικανότητα του εγώ υπάρχει μια καλύτερη χρήση, διότι οι ικανότητές του κατευθύνονται από το νου, ο οποίος έχει μία καλύτερη Φωνή. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει και το εγώ προβάλλει. Όπως είναι αντίθετοι οι στόχοι τους, έτσι είναι και το αποτέλεσμα.
5. Το Άγιο Πνεύμα αρχίζει με το να σε αντιλαμβάνεται τέλειο. Γνωρίζοντας ότι αυτή η αντίληψη μοιράζεται, την αναγνωρίζει και σε άλλους, ισχυροποιώντας την έτσι και στους δύο. Αντί για θυμό αυτό προκαλεί αγάπη και στους δύο, διότι διασφαλίζει την συμμετοχή όλων. Το Άγιο Πνεύμα αντιλαμβάνεται την ισότητα, άρα αντιλαμβάνεται ίσες ανάγκες. Αυτό προσκαλεί αυτόματα την Επανόρθωση, διότι η Επανόρθωση είναι η μοναδική ανάγκη σε αυτό τον κόσμο που είναι παγκόσμια. Το να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου κατ’ αυτό τον τρόπο είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να βρεις την ευτυχία σε αυτό τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει, επειδή είναι η αναγνώριση ότι δεν βρίσκεσαι σε αυτό τον κόσμο, που είναιδυστυχής.
6. Πως αλλιώς μπορείς να βρεις χαρά σε έναν τόπο δίχως χαρά παρά με την συνειδητοποίηση ότι δεν βρίσκεσαι εκεί; Δεν μπορεί να βρίσκεσαι κάπου όπου ο Θεός δεν σε έβαλε, και ο Θεός σε δημιούργησε ως μέρος δικό Του. Αυτός είναι ο τόπος όπου βρίσκεσαι, και αυτό που είσαι. Είναι ολοκληρωτικά αμετάβλητο. Είναι καθολική συμπερίληψη. Εσύ δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ούτε τώρα ούτε ποτέ. Είναι για πάντα αληθινό. Είναι για πάντα αληθινό. Δενείναιπίστη,είναιΓεγονός.Όλα όσα δημιούργησε ο Θεός είναι εξίσου αληθή όσο Αυτός. Η αλήθεια τους βρίσκεται μόνο στην τέλεια συμπερίληψη τους μέσα σε Αυτόν ο Οποίος είναι τέλειος. Αν το αρνείσαι αυτό, σημαίνει πως αρνείσαι τον εαυτό σου και Αυτόν, εφόσον είναι αδύνατον να δεχτείς το ένα χωρίς το άλλο.
7. Η απόλυτη ισότητα της αντίληψης του Αγίου Πνεύματος είναι η αντανάκλαση της τέλειας ισότητας της γνώσης του Θεού. Η αντίληψη του εγώ δεν έχει το αντίστοιχο της στον Θεό, αλλά το Άγιο Πνεύμα παραμένει η Γέφυρα ανάμεσα στην αντίληψη και την γνώση. Με το να σου δίνει την ικανότητα να χρησιμοποιείς την αντίληψη με ένα τρόπο που να αντανακλά γνώση, εν τέλει θα την θυμηθείς. Το εγώ θα προτιμούσε να πιστεύει ότι αυτή η μνήμη είναι αδύνατη, όμωςτην δική σουαντίληψη είναι που καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα. Η αντίληψή σου θα τελειώσει εκεί όπου άρχισε. Τα πάντα συναντώνται μέσα στον Θεό, διότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από Αυτόν και μέσα σ’ Αυτόν.
8. Ο Θεός δημιούργησε του Υιούς Του επεκτείνοντας την Σκέψη Του, και κρατώντας τις επεκτάσεις της Σκέψης Του μέσα στο Νου Του. Όλες οι Σκέψεις Του είναι επομένως τέλεια ενοποιημένες μέσα στον εαυτό τους και αναμεταξύ τους. Το Άγιο Πνεύμα σε καθιστά ικανό να αντιλαμβάνεσαι αυτή την ολότητατώρα. Ο Θεός σε δημιούργησε να δημιουργείς. Δεν μπορείς να επεκτείνεις την Βασιλεία Του μέχρι που να γνωρίσεις την ολότητά της.
9. Οι σκέψεις αρχίζουν μέσα στο νου αυτού που τις σκέφτεται, από όπου επεκτείνονται προς τα έξω. Αυτό ισχύει τόσο για την Σκέψη του Θεού όσο και για την δική σου. Επειδή ο νους σου είναι διχασμένος, μπορείς και να αντιλαμβάνεσαι όπως μπορείς και να σκέπτεσαι. Εν τούτοις, η αντίληψη δεν μπορεί να ξεφύγει από τους βασικούς νόμους του νου. Αντιλαμβάνεσαι με το νου σου και προβάλλεις τις αντιλήψεις σου προς τα έξω. Παρόλο που η αντίληψη οποιουδήποτε είδους είναι μη πραγματική, την έφτιαξες εσύ και επομένως το Άγιο Πνεύμα μπορεί να την χρησιμοποιήσει ωφέλιμα. Αυτός μπορεί να εμπνεύσει την αντίληψη και να την οδηγήσει προς τον Θεό. Αυτή η σύγκλιση φαίνεται ότι είναι μακριά στο μέλλον μόνο και μόνο επειδή ο νους σου δεν βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με αυτή την ιδέα, και γι αυτό δεν την θέλει τώρα.
10. Το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί τον χρόνο, αλλά δεν πιστεύει σ’ αυτόν. Προερχόμενο από τον Θεό, χρησιμοποιεί τα πάντα για καλό, αλλά δεν πιστεύει σε ό,τι δεν είναι αληθινό. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα στο νου σου, ο νους σου μπορεί επίσης να πιστεύει μόνο ό,τι είναι αληθινό. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μιλά μόνο γι αυτό, διότι μιλά για τον Θεό. Σου λέει να επιστρέψεις ολόκληρο το νου σου στον Θεό, επειδή ποτέ δεν Τον έχει αφήσει. Αν δεν Τον έχει αφήσει ποτέ, τότε χρειάζεται να το αντιλαμβάνεσαι αυτό για να έχει επιστρέψει. Η πλήρης επίγνωση της Επανόρθωσης, λοιπόν, είναι η αναγνώριση ότιοδιαχωρισμός ποτέ δεν συνέβη.Το εγώ δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια σε αυτό διότι είναι μία ξεκάθαρη δήλωση ότι το εγώ ποτέ δεν υπήρξε.
11. Το εγώ μπορεί να δεχτεί την ιδέα ότι η επιστροφή είναι απαραίτητη διότι μπορεί πολύ εύκολα να κάνει την ιδέα να φαντάζει δύσκολη. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα σου λέει ακόμα ότι και η επιστροφή είναι μη αναγκαία, διότι αυτό που δεν συνέβη ποτέ δεν γίνεται να είναι δύσκολο. Όμως, εσύ μπορείς νακάνειςτην ιδέα της επιστροφής και αναγκαία και δύσκολη. Εν τούτοις, είναι σίγουρα ξεκάθαρο ότι οι τέλειοι δεν χρειάζονται τίποτα, και δεν μπορείς να βιώσεις την τελειότητα σαν δύσκολο επίτευγμα, διότι αυτό είναι που είσαι. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τις δημιουργίες του Θεού, φέρνοντας όλες τις αντιλήψεις σου στην μία και μοναδική γραμμή που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Αυτή η γραμμή είναι η άμεση γραμμή επικοινωνίας με τον Θεό, και αφήνει το νου σου να συγκλίνει με τον δικό Του. Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση πουθενά σε αυτή την αντίληψη, διότι σημαίνει ότι όλη η αντίληψη καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα, του Οποίου ο Νους είναι σταθερά μέσα στον Θεό. Μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να επιλύσει την σύγκρουση, διότι μόνο το Άγιο Πνεύμα είναι ελεύθερο από σύγκρουση. Αυτό αντιλαμβάνεται μόνο ό,τι είναι αληθινό μέσα στο νου σου, και επεκτείνεται προς τα έξω μόνο σε ό,τι είναι αληθινό μέσα σε άλλους νόες.
12. Η διαφορά ανάμεσα στην προβολή του εγώ και την επέκταση του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ απλή. Το εγώ προβάλλει για να αποκλείσει, κι επομένως για να εξαπατήσει. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει αναγνωρίζοντας τον Εαυτό Του μέσα σε κάθε νου, κι επομένως τους αντιλαμβάνεται όλους ως ένα. Τίποτα δεν συγκρούεται με αυτή την αντίληψη, διότι όλα όσα αντιλαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα είναι το ίδιο. Όπου και να κοιτάξει βλέπει τον Εαυτό Του, κι επειδή είναι ενοποιημένος πάντα προσφέρει ολόκληρη την Βασιλεία. Αυτό είναι το μοναδικό μήνυμα που Του έδωσε ο Θεός και για το οποίο πρέπει να μιλά, διότι αυτό ακριβώς είναι Αυτός. Η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε αυτό το μήνυμα, κι επομένως η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε σένα. Η μεγάλη ειρήνη της Βασιλείας λάμπει μέσα στο νου σου για πάντα, αλλά αυτή πρέπει να λάμψει και προς τα έξω για να αποκτήσεις την επίγνωσή της.
13. Το Άγιο Πνεύμα σου δόθηκε με τέλεια αμεροληψία, και μόνο όταν το αναγνωρίσεις αμερόληπτα μπορείς να Το αναγνωρίσεις πραγματικά. Το εγώ είναι λεγεώνα , αλλά το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα. Το σκοτάδι δεν βρίσκεται πουθενά μέσα στην Βασιλεία, αλλά ο δικός σου ρόλος είναι μόνο να μην επιτρέψεις στο σκοτάδι να κατοικήσει μέσα στον δικό σου νου. Αυτή η ευθυγράμμιση με το φως είναι απεριόριστη, διότι είναι σε ευθυγράμμιση με το φως του κόσμου. Ο κάθε ένας από εμάς είναι το φως του κόσμου, κι ενώνοντας τους νόες μας με αυτό το φως διακηρύσσουμε την Βασιλεία του Θεού μαζί ως ένα.
1. Όπως έχουμε ήδη τονίσει, κάθε ιδέα αρχίζει μέσα στο νου αυτού που την σκέφτεται. Επομένως, ό,τι επεκτείνεται από το νου είναι ακόμα μέσα σε αυτόν, και γνωρίζει τον εαυτό του απόαυτό το οποίοεπεκτείνεται. Η λέξη «γνωρίζει» είναι σωστή εδώ, διότι το Άγιο Πνεύμα κρατά ακόμα την γνώση ασφαλή μέσα στο νου σου μέσω της αμερόληπτης αντίληψής Του. Με το να μην επιτίθεται σε τίποτε, δεν παρουσιάζει κανένα εμπόδιο στην επικοινωνία με τον Θεό. Επομένως, η ύπαρξη δεν απειλείται ποτέ. Ο νους σου που είναι καθ’ομοίωση του Θεού ποτέ δεν γίνεται να βεβηλωθεί. Το εγώ ποτέ δεν ήταν ούτε θα είναι μέρος από αυτόν, αλλά μέσα από το εγώ μπορείς να ακούσεις και να διδάξεις και να μάθεις ό,τι δεν είναι αληθινό. Έχεις διδάξει τον εαυτό σου να πιστεύει ότι δεν είσαι αυτό που είσαι. Δεν μπορείς να διδάξεις αυτό που δεν έχεις μάθει, και αυτό που διδάσκεις το ενδυναμώνεις στον εαυτό σου διότι το μοιράζεσαι. Κάθε μάθημα που διδάσκεις το μαθαίνεις.
2. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διδάσκεις μόνο ένα μάθημα. Αν θέλεις να ελευθερωθείς από την σύγκρουση, πρέπει να μαθαίνεις μόνο από το Άγιο Πνεύμα και να διδάσκεις μόνο μέσω Αυτού. Είσαι μόνο αγάπη, αλλά όταν το αρνείσαι, κάνεις αυτό που είσαι κάτι που πρέπει να το μάθεις για να το θυμηθείς. Είπα και πριν ότι το μήνυμα της σταύρωσης ήταν «Δίδασκε μόνο αγάπη, επειδή αυτό είσαι.» Αυτό είναι το μόνο μάθημα που είναι απόλυτα ενοποιημένο, διότι είναι το μόνο μάθημα που είναι ένα. Μόνο διδάσκοντάς το μπορείς να το μάθεις. «Έτσι όπως διδάσκεις, θα μαθαίνεις.» Αν αυτό είναι αλήθεια, και πραγματικά είναι, μην ξεχνάς ότι αυτό που διδάσκεις σε διδάσκει. Και αυτό που προβάλλεις ή επεκτείνεις, το πιστεύεις.
3. Η μοναδική ασφάλεια βρίσκεται στο να επεκτείνεις το Άγιο Πνεύμα, διότι καθώς βλέπεις την ευγένειά Του στους άλλους, ο δικός σου νους αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως απόλυτα ακίνδυνο. Μόλις το δεχτεί αυτό ολοκληρωτικά, δεν βλέπει καμιά ανάγκη να προστατεύει τον εαυτό του. Τότε αρχίζει να ανατέλλει σε αυτόν η προστασία του Θεού, διαβεβαιώνοντάς τον πως είναι απόλυτα ασφαλής για πάντα. Οι απόλυτα ασφαλείς είναι απόλυτα αγαθοί. Ευλογούν διότι γνωρίζουν ότι είναι ευλογημένοι. Χωρίς την ανησυχία ο νους είναι απόλυτα καλός, και εφόσον επεκτείνει την αγαθοεργία ευεργετείται και ο ίδιος . Ασφάλεια σημαίνει απόλυτη απελευθέρωση από την επίθεση. Κανένας συμβιβασμός δεν είναι δυνατός σε αυτό. Αν διδάσκεις την επίθεση τότε την μαθαίνεις, και αυτό θα σε πληγώνει. Όμως αυτό το μάθημα δεν είναι αθάνατο, και μπορείς να ελευθερωθείς από αυτό με το να μην το διδάσκεις.
4. Εφόσον δεν γίνεται ναμηνδιδάσκεις, η σωτηρία σου βρίσκεται στο να διδάσκεις το ακριβώς αντίθετο από όλα όσα πιστεύει το εγώ. Έτσι θα μάθεις την αλήθεια που θα σε απελευθερώσει, και θα σε κρατά ελεύθερο την ίδια στιγμή που οι άλλοι την μαθαίνουν από σένα. Ο μόνος τρόπος να έχεις ειρήνη είναι να διδάσκεις ειρήνη. Με το να διδάσκεις ειρήνη πρέπει να την μαθαίνεις και ο ίδιος, διότι δεν μπορείς να διδάσκεις κάτι από το οποίο ακόμα διαχωρίζεσαι. Μόνο έτσι μπορείς να κερδίσεις πίσω την γνώση που έδιωξες μακριά. Μια ιδέα που μοιράζεσαι πρέπει να την έχεις. Ξυπνάει μέσα στο νου σου μέσα από την σιγουριά της διδασκαλίας της. Όλα όσα διδάσκεις τα μαθαίνεις. Δίδασκε μόνο αγάπη, και μάθαινε ότι η αγάπη είναι δική σου και ότι είσαι αγάπη.
IV. Η Μόνη Απάντηση
1. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η Απάντηση, όχι η ερώτηση. Το εγώ πάντα μιλάει πρώτο. Είναι ιδιότροπο και δεν έχει καλές προθέσεις γι αυτόν που το έφτιαξε. Πιστεύει, και σωστά, ότι ο κατασκευαστής του μπορεί να αποσύρει την υποστήριξή του από αυτό, οποιαδήποτε στιγμή. Αν είχε καλές προθέσεις για σένα, τότε θα χαιρόταν, όπως το Άγιο Πνεύμα θα χαρεί όταν σε έχει φέρει πίσω στην εστία σου και δεν θα χρειάζεσαι άλλο την καθοδήγηση Του. Το εγώ δεν θεωρεί τον εαυτό του ως μέρος δικό σου. Εδώ βρίσκεται το πρωταρχικό του σφάλμα, η βάση του όλου συστήματος σκέψης του.
2. Όταν ο Θεός σε δημιούργησε σε έκανε μέρος δικό Του. Αυτός είναι ο λόγος που η επίθεση είναι αδύνατη μέσα στη Βασιλεία. Εσύ έφτιαξες το εγώ δίχως αγάπη, κι επομένως ούτε κι αυτό σε αγαπά. Δεν θα μπορούσες να παραμείνεις μέσα στην Βασιλεία χωρίς αγάπη, και εφόσον η Βασιλεία είναιαγάπη, εσύ πιστεύεις ότι είσαι δίχως αυτή. Αυτό δίνει την δυνατότητα στο εγώ να θεωρεί τον εαυτό του διαχωρισμένο και έξω από αυτόν που το έφτιαξε, μιλώντας έτσι για το μέρος του νου σου που πιστεύει ότιεσύείσαι διαχωρισμένος και έξω από το Νου του Θεού. Το εγώ, λοιπόν, έκανε την πρώτη ερώτηση που τέθηκε ποτέ, αλλά που ποτέ δεν μπορεί να απαντήσει. Αυτή η ερώτηση, «Τι είσαι;» ήταν η αρχή της αμφιβολίας. Το εγώ δεν έχει απαντήσει σε καμία ερώτηση από τότε, παρόλο που έχει κάνει και πολλές άλλες. Οι πιο επινοητικές δραστηριότητες του εγώ ποτέ δεν έχουν πετύχει κάτι περισσότερο από το να συγκαλύψουν και άλλο την ερώτηση, διότι εσύ έχεις την απάντηση καιτο εγώ σε φοβάται.
3. Εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις την σύγκρουση μέχρι να καταλάβεις πλήρως το βασικό γεγονός ότι το εγώ δεν μπορεί να γνωρίζει τίποτα. Το Άγιο Πνεύμα δεν μιλάει πρώτο, αλλά πάντα απαντά.Όλοι Το έχουν επικαλεστεί για βοήθεια κάποια στιγμή, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, και τους έχει απαντήσει. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα απαντά αληθινά, απαντά για πάντα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο κάθε ένας έχει την απάντηση τώρα.
4. Το εγώ δεν μπορεί ν’ ακούσει το Άγιο Πνεύμα, πιστεύει όμως ότι μέρος του νου που το έφτιαξε είναι εναντίον του. Αυτό το ερμηνεύει ως μια δικαιολογία επίθεσης εναντίον του κατασκευαστή του. Πιστεύει ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, και θέλει να το πιστέψεις κιεσύ.Μόνο αν το πιστέψεις αυτό θα συμπαραταχτείς μαζί του, και το εγώ χρειάζεται απελπισμένα συμμάχους, και όχι αδελφούς. Με το να αντιλαμβάνεται κάτι ξένο προς αυτό μέσα στο νου σου, το εγώ στρέφεται στο σώμα ως σύμμαχο, διότι το σώμαδενείναι μέρος δικό σου. Αυτό κάνει το σώμα φίλο του εγώ. Είναι μία συμμαχία καθαρά και ξάστερα βασισμένη στον διαχωρισμό. Αν συμπαραταχτείς με αυτή την συμμαχία θα φοβάσαι, διότι θα συμπαρατάσσεσαι με μία συμμαχία φόβου.
5. Το εγώ χρησιμοποιεί το σώμα για να συνωμοτήσει εναντίον του νου σου, και επειδή το εγώ συνειδητοποιεί ότι ο «εχθρός» του μπορεί να δώσει τέλος και στους δυο τους απλά με το να αναγνωρίσεις ότι δεν είναι μέρος δικό σου, ενώνονται μαζί για επίθεση. Αυτή είναι ίσως η πιο παράξενη αντίληψη από όλες, αν αναλογιστείς τι στ’ αλήθεια περιλαμβάνει. Το εγώ, που δεν είναι πραγματικό, επιχειρεί να πείσει το νου, πουείναιπραγματικός, ότι ο νους είναι το μαθησιακό εργαλείο του εγώ∙ και ακόμα, ότι το σώμα είναι πιο πραγματικό από ό,τι είναι ο νους. Κανένας στα λογικά του δεν θα μπορούσε να πιστέψει κάτι τέτοιο, και κανένας, στα λογικά του, δεν το πιστεύει.
6. Άκου, λοιπόν, την μόνη απάντηση του Αγίου Πνεύματος σε όλες τις ερωτήσεις που κάνει το εγώ: Είσαι ένα παιδί του Θεού, ένα ανεκτίμητο μέρος της Βασιλείας Του, το οποίο Αυτός δημιούργησε ως μέρος δικό Του. Τίποτα άλλο δεν υπάρχει, και μόνο αυτό είναι πραγματικό. Έχεις επιλέξει έναν ύπνο στον οποίο έβλεπες κακά όνειρα, αλλά ο ύπνος δεν είναι αλήθεια και ο Θεός σε καλεί να ξυπνήσεις. Δεν θα έχει απομείνει τίποτα από το όνειρό σου όταν Τον ακούσεις, διότι θα ξυπνήσεις. Τα όνειρά σου περιέχουν πολλά από τα σύμβολα του εγώ και σε έχουν μπερδέψει. Όμως, αυτό συνέβαινε επειδή κοιμόσουν και δεν ήξερες. Όταν ξυπνήσεις θα δεις την αλήθεια γύρω σου και μέσα σου, και δεν θα πιστεύεις πια στα όνειρα διότι δεν θα έχουν πραγματικότητα για σένα. Εν τούτοις, η Βασιλεία και όλα όσα έχεις δημιουργήσει εκεί θα είναι πολύ πραγματικά για σένα, διότι είναι όμορφα και αληθινά.
7. Μέσα στην Βασιλεία, το που είσαι και το τι είσαι είναι απόλυτα βέβαιο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, διότι η πρώτη ερώτηση δεν τέθηκε ποτέ. Και εν τέλει, έχοντας απαντηθεί ολοκληρωτικά,ποτέ δεν υπήρξε.Το είναιμόνο ζει μέσα στην Βασιλεία, όπου τα πάντα ζουν μέσα στον Θεό χωρίς αμφισβήτηση. Ο χρόνος που πέρασε ρωτώντας μέσα στο όνειρο δίνει την θέση του στην δημιουργία και την αιωνιότητα της. Είσαι τόσο βέβαιος όσο ο Θεός διότι είσαι τόσο αληθινός όσο Αυτός, αλλά αυτό που κάποτε ήταν βέβαιο μέσα στο νου σου, έχει γίνει τώρα μόνο η ικανότητα για βεβαιότητα.
8. Η εισαγωγή ικανοτήτων στο είναι ήταν η αρχή της αβεβαιότητας, διότι οι ικανότητες δείχνουν κάτι εν δυνάμει και όχι επιτεύγματα. Οι ικανότητές σου είναι άχρηστες ενώπιον της παρουσίας των επιτευγμάτων του Θεού, καθώς και των δικών σου. Τα επιτεύγματα είναι αποτελέσματα που έχουν πραγματοποιηθεί. Όταν είναι τέλεια, οι ικανότητες δεν έχουν κανένα νόημα. Είναιπερίεργοτώραπουοιτέλειοιπρέπεινατελειοποιηθούν.Μάλιστα, αυτό είναι αδύνατον. Να θυμάσαι, όμως, ότι όταν θέτεις τον εαυτό σου σε μία αδύνατη κατάσταση, τότε πιστεύεις ότι το αδύνατονείναιδυνατόν.
9. Οι ικανότητες πρέπει να αναπτυχθούν πριν μπορέσεις να τις χρησιμοποιήσεις. Αυτό δεν ισχύει για ό,τι δημιούργησε ο Θεός, αλλά είναι η πιο καλή δυνατή λύση γι αυτό που έφτιαξες εσύ. Σε μία αδύνατη κατάσταση, μπορείς να αναπτύξεις τις ικανότητεςσου μέχρι που να μπορούν να σε βγάλουν από αυτή. Έχεις έναν Οδηγό για το πώς να τις αναπτύξεις, αλλά δεν έχεις κανέναν άλλο που να προστάζει εκτός από τον εαυτό σου. Αυτό σε αφήνει υπεύθυνο της Βασιλείας, μαζί με έναν Οδηγό για να την βρεις και τα μέσα για να την κρατήσεις. Έχεις ένα πρότυπο ν’ ακολουθείς που θα ισχυροποιεί την δική σου προσταγή, και ποτέ δεν θα την μειώνει με κανένα τρόπο. Επομένως θα διατηρείς την κεντρική θέση στην φανταστική σου σκλαβιά, η οποία από μόνη της φανερώνει ότι δεν είσαι πραγματικά σε κατάσταση σκλαβιάς.
10. Βρίσκεσαι σε μία αδύνατη κατάσταση μόνο και μόνο επειδή εσύ θεώρησες ότι ήταν δυνατόν να είσαι σε αυτή.Θαήσουν όντωςσε μία αδύνατη κατάσταση αν ο Θεός σου έδειχνε την τελειότητά σου, και ταυτόχρονα σου αποδείκνυε ότι σφάλλεις. Αυτό θα φανέρωνε ότι οι τέλειοι είναι ανεπαρκείς στο να φέρουν στον εαυτό τους την επίγνωση της τελειότητάς τους, και έτσι συμπαρατάσσονται με την άποψη ότι αυτοί που έχουν τα πάντα χρειάζονται βοήθεια και ως εκ τούτου είναι ανήμποροι. Αυτό είναι το είδος της «αιτιολογίας» με την οποία καταπιάνεται το εγώ. Ο Θεός, που γνωρίζει ότι οι δημιουργίες Του είναι τέλειες, δεν τις προσβάλλει. Αυτό θα ήταν το ίδιο αδύνατον όσο και η ιδέα του εγώ ότι έχει προσβάλλει Αυτόν.
11. Αυτός είναι ο λόγος που το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν προστάζει. Όταν προστάζεις σημαίνει πως ισχυρίζεσαι την ιδέα της ανισότητας , την οποία το Άγιο Πνεύμα αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει. Η αφοσίωση στις αρχές είναι ένας νόμος του νου, και όλα όσα ο Θεός δημιούργησε είναι πιστά στους νόμους Του. Η αφοσίωση σε άλλους νόμους είναι επίσης δυνατή, όχι όμως επειδή οι νόμοι είναι αληθινοί, αλλά επειδή τους έφτιαξες εσύ. Ποιο θα ήταν το όφελος αν ο Θεός σου αποδείκνυε ότι σκέφτεσαι παρανοϊκά; Μπορεί ο Θεός να χάσει την δική Του βεβαιότητα; Συχνά έχω πει ότι αυτό που διδάσκεις είσαι. Θα ήθελες ο Θεός να σε διδάσκει ότι έχεις αμαρτήσει; Αν Αυτός έθετε σε αντιπαράθεση τον εαυτό που έφτιαξες εσύ με την αλήθεια που δημιούργησε Αυτός για σένα, τι άλλο θα μπορούσε να γίνει παρά να φοβηθείς; Θα αμφέβαλλες κατά πόσο είσαι καλά στο νου σου, που είναι και το μόνο μέρος όπου μπορείς να βρεις την νοητική υγεία που Εκείνος σου έδωσε.
12. Ο Θεός δεν διδάσκει. Η διδασκαλία υπονοεί κάποια έλλειψη, που ο Θεός γνωρίζει ότι δεν υπάρχει. Ο Θεός δεν έχει συγκρούσεις. Η διδασκαλία στοχεύει στην αλλαγή, αλλά ο Θεός δημιούργησε μόνο το αμετάβλητο. Ο διαχωρισμός δεν ήταν κάποια απώλεια τελειότητας, ήταν μόνο μία αποτυχία στην επικοινωνία. Μια τραχιά και οξεία μορφή επικοινωνίας προέκυψε, και αυτή ήταν η φωνή του εγώ. Δεν μπόρεσε να καταστρέψει την ειρήνη του Θεού, αλλά μπόρεσε να καταστρέψειτην δική σουγαλήνη. Ο Θεός δεν την εξάλειψε, διότι το να την εξαλείψει θα σήμαινε ότι επιτίθεται. Όντας υπό αμφισβήτηση, Αυτός δεν αμφισβήτησε. Απλά έδωσε την Απάντηση. Η Απάντησή Του είναι ο Δάσκαλός
1. Όπως κάθε καλός δάσκαλος, το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει περισσότερα από ό,τι εσύ τώρα, αλλά σε διδάσκει μόνο για να σε κάνει ίσον με Αυτό. Είχες ήδη διδάξει τον εαυτό σου εσφαλμένα, πιστεύοντας αυτό που δεν ήταν αλήθεια. Δεν πίστεψες στην δική σου τελειότητα. Θα σε δίδασκε ο Θεός ότι έφτιαξες ένα διχασμένο νου, ενώ γνωρίζει το νου σου μόνο ως ολοκληρωμένο; Αυτό που γνωρίζει ο Θεός είναι ότι τα κανάλια επικοινωνίας Του δεν είναι ανοιχτά σε Αυτόν, και έτσι δεν μπορεί να μεταδώσει την χαρά Του και να γνωρίζει ότι τα παιδιά Του είναι απόλυτα χαρούμενα. Η προσφορά της χαράς Του είναι μια διαδικασία που συνεχίζεται διαρκώς, όχι μέσα στο χρόνο αλλά στην αιωνιότητα. Η επέκταση του Θεού προς τα έξω, όχι όμως και η ολότητά Του, μπλοκάρεται όταν η Υιότητα δεν επικοινωνεί μαζί Του ως ένα. Έτσι Αυτός σκέφτηκε, «Τα παιδιά μου κοιμούνται και πρέπει να ξυπνήσουν.»
2. Με ποιο άλλο τρόπο μπορείς να ξυπνήσεις γλυκά τα παιδιά, εκτός με μια απαλή Φωνή που δεν θα τα τρομάξει, παρά απλά θα τους θυμίσει ότι η νύχτα τέλειωσε και το φως έχει έρθει; Δεν τα πληροφορείς ότι οι εφιάλτες που τα τρόμαξαν τόσο πολύ δεν είναι αληθινοί, διότι τα παιδιά πιστεύουν στην μαγεία. Απλά τους διαβεβαιώνεις ότι είναι ασφαλήτώρα. Μετά τα εκπαιδεύεις ν’ αναγνωρίσουν την διαφορά ανάμεσα στο να κοιμάται κανείς και στο να έχει ξυπνήσει, έτσι ώστε να καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να φοβούνται τα όνειρα. Κι έτσι όταν έρχονται τα κακά όνειρα, θα επικαλούνται τα ίδια το φως, για να τα διώξουν.
3. Ένας σοφός δάσκαλος διδάσκει μέσα από την προσέγγιση, όχι την αποφυγή. Δεν τονίζει τι πρέπει να αποφεύγεις για να μην πάθεις κακό, αλλά τι χρειάζεται να μάθεις για να έχεις χαρά. Αναλογίσου τον φόβο και την σύγχυση που θα βίωνε ένα παιδί αν του έλεγαν, «Μην το κάνεις αυτό γιατί θα πάθεις κακό και κινδυνεύεις∙ αλλά αν κάνεις αυτό στην θέση του θα γλυτώσεις από το κακό, θα είσαι ασφαλής, και τότε δεν θα φοβάσαι.» Σίγουρα είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσεις τρεις λέξεις: «Κάνε μόνο αυτό!» Αυτή η απλή πρόταση είναι απόλυτα ξεκάθαρη, ευκολονόητη και εύκολη να τη θυμάσαι.
4. Το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν αναλύει τα σφάλματα διότι δεν τρομάζει τα παιδιά, και εκείνοι που τους λείπει η σοφίαείναιπαιδιά. Εν τούτοις, πάντα απαντά στο κάλεσμά τους, και η αξιοπιστία Του τους δίνει μεγαλύτερη ασφάλεια. Τα παιδιάόντως μπερδεύουν την φαντασία με την πραγματικότητα, και φοβούνται διότι δεν αναγνωρίζουν την διαφορά. Το Άγιο Πνεύμα δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στα όνειρα. Απλά με την λάμψη Του τα διώχνει. Το φως Του είναι πάντα το Κάλεσμα προς αφύπνιση, ό,τι και να ονειρεύεσαι. Τίποτα που να διαρκεί δεν βρίσκεται στα όνειρα, και το Άγιο Πνεύμα, λάμποντας με το φως από τον Θεό τον Ίδιο, μιλά μόνο για ό,τι διαρκεί για πάντα.
Α. Για να Έχεις, Δίνε τα Όλα σε Όλους
1. Όταν το σώμα σου και το εγώ σου και τα όνειρά σου τελειώσουν, τότε θα γνωρίσεις ότι θα διαρκέσεις για πάντα. Ίσως πιστεύεις ότι αυτό θα το πετύχεις με τον θάνατο, αλλά τίποτα δεν επιτυγχάνεται μέσα από τον θάνατο, διότι ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Τα πάντα επιτυγχάνονται μέσα από την ζωή, και η ζωή είναι του νου και μέσα στο νου. Το σώμα ούτε ζει ούτε πεθαίνει, διότι δεν μπορεί να περιέχει εσένα που είσαι ζωή. Αν μοιραζόμαστε τον ίδιο νου, τότε κι εσύ μπορείς να ξεπεράσεις τον θάνατο διότι τον ξεπέρασα εγώ. Ο θάνατος είναι μία προσπάθεια να επιλύσεις την σύγκρουση χωρίς να πάρεις καμία απόφαση. Όπως όλες οι άλλες αδύνατες λύσεις που επιχειρεί το εγώ,δεν θα λειτουργήσει.
2. Ο Θεός δεν έφτιαξε το σώμα, επειδή μπορεί να καταστραφεί, κι επομένως δεν είναι της Βασιλείας των Ουρανών. Το σώμα είναι το σύμβολο αυτού που νομίζεις ότι είσαι. Είναι ξεκάθαρα ένα εργαλείο διαχωρισμού, κι επομένως δεν υπάρχει. Το Άγιο Πνεύμα, όπως πάντα, παίρνει ότι έχεις φτιάξει εσύ και το μεταφράζει σε εργαλείο μάθησης. Ξανά, όπως πάντα, ερμηνεύει εκ νέου αυτό που το εγώ χρησιμοποιεί ως επιχείρημα για τον διαχωρισμό, σε μία μαρτυρία εναντίον του. Αν ο νους μπορεί να θεραπεύει το σώμα, αλλά το σώμα δεν μπορεί να θεραπεύει το νου, τότε ο νους πρέπει να είναι ισχυρότερος από το σώμα. Κάθε θαύμα αυτό φανερώνει.
3. Έχω πει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο υποκινητής των θαυμάτων. Πάντα σου λέει ότι μόνο ο νους είναι πραγματικός, διότι ο νους μπορεί να μοιράζεται. Το σώμα είναι διαχωρισμένο, κι επομένως δεν μπορεί να είναι μέρος από σένα. Το να είσαι ένας νους έχει νόημα, αλλά το να είσαι ένα σώμα δεν έχει νόημα. Σύμφωνα με τους νόμους του νου, λοιπόν, το σώμα δεν έχει κανένα νόημα.
4. Για το Άγιο Πνεύμα, δεν υπάρχει βαθμός δυσκολίας στα θαύματα. Αυτό σου είναι αρκετά οικείο τώρα, αλλά δεν έχει γίνει ακόμα πιστευτό. Επομένως, δεν το καταλαβαίνεις και δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Έχουμε πάρα πολλά που πρέπει να εκπληρώσουμε για χάρη της Βασιλείας των Ουρανών για να επιτρέψουμε σε αυτή την κρίσιμη αντίληψη να μας ξεφύγει. Είναι ένας πραγματικός θεμέλιος λίθος του συστήματος σκέψης που διδάσκω και θέλω να διδάξεις κι εσύ. Δεν μπορείς να κάνεις θαύματα χωρίς να το πιστεύεις αυτό, διότι είναι μία πίστη στην απόλυτη ισότητα. Μόνο ένα ίσο δώρο μπορεί να προσφερθεί στους ίσους Υιούς του Θεού, και αυτό είναι μία πλήρης εκτίμηση. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Χωρίς κάποια κλίμακα, ο βαθμός δυσκολίας δεν έχει νόημα, και δεν πρέπει να υπάρχει κλίμακα σε αυτό που προσφέρεις στον αδελφό σου.
5. Το Άγιο Πνεύμα, που οδηγεί στον Θεό, μεταφράζει την επικοινωνία σε ύπαρξη, ακριβώς όπως εν τέλει μεταφράζει την αντίληψη σε γνώση. Δεν χάνεις αυτό που επικοινωνείς. Το εγώ χρησιμοποιεί το σώμα για επίθεση, για ευχαρίστηση και για υπερηφάνεια. Η παράνοια αυτής της αντίληψης το κάνει πραγματικά τρομακτικό. Το Άγιο Πνεύμα βλέπει το σώμα μόνο σαν ένα μέσο επικοινωνίας, και εφόσον το να επικοινωνείς σημαίνει ότι μοιράζεσαι, τότε γίνεται κοινωνία. Ίσως νομίζεις ότι ο φόβος όπως και η αγάπη μπορεί να γίνει προϊόν κοινωνίας ∙ και επομένως να μπορεί να μοιραστεί. Εν τούτοις, αυτό δεν είναι τόσο αληθινό όσο φαίνεται. Αυτοί που κοινωνούν φόβο προωθούν την επίθεση, και η επίθεση πάντα διασπά την επικοινωνία, και την κάνει αδύνατη. Τα εγώ ενώνονται μόνο σε προσωρινή συμμαχία, αλλά πάντα γι αυτό που το κάθε ένα μπορεί να αποκτήσειξεχωριστά.Το Άγιο Πνεύμα επικοινωνεί μόνο αυτό που ο κάθε ένας μπορεί να δώσει σε όλους. Ποτέ δεν παίρνει τίποτα πίσω, διότι θέλει να το κρατήσεις. Επομένως, η διδασκαλία Του αρχίζει με το μάθημα:
Για να έχεις,δίνε τα όλα σε όλους.
6. Αυτό είναι ένα πολύ προκαταρκτικό βήμα, και το μόνο που πρέπει να κάνεις για τον εαυτό σου. Δεν είναι καν απαραίτητο να ολοκληρώσεις το βήμα μόνος σου, αλλά είναι απαραίτητο να στραφείς προς αυτή την κατεύθυνση. Έχοντας επιλέξει να πας προς αυτή την κατεύθυνση, τοποθετείς τον εαυτό σου επικεφαλής του ταξιδιού, εκεί όπου εσύ και μόνο εσύ πρέπει να παραμένεις. Αυτό το βήμα μπορεί να φαίνεται πως αυξάνει την επίθεση παρά να την επιλύει, διότι είναι το αρχικό βήμα στην αντιστροφή της αντίληψής σου και στην ορθή της επαναφορά. Αυτό συγκρούεται με την ανάποδη αντίληψη που δεν έχεις εγκαταλείψει ακόμα, ειδάλλως η αλλαγή στην κατεύθυνση δεν θα ήταν αναγκαία. Μερικοί παραμένουν σε αυτό το βήμα για πολύ καιρό, βιώνοντας πολύ έντονη σύγκρουση. Σε αυτό το σημείο μπορεί να προσπαθήσουν να δεχτούν την σύγκρουση, παρά να κάνουν το επόμενο βήμα προς την επίλυση της. Έχοντας κάνει το πρώτο βήμα, όμως, θα βοηθηθούν. Μόλις επιλέξουν αυτό που δεν μπορούν να ολοκληρώσουν μόνοι τους, δεν είναι πια μόνοι.
