Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018


ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
ΜΑΘΗΜΑ 227
 15-8

Αυτή είναι η άγια στιγμή της απελευθέρωσής μου.

Πατέρα, σήμερα είμαι ελεύθερος, διότι η θέλησή μου είναι δική Σου. Σκέφτηκα να φτιάξω μία άλλη θέληση. Όμως, τίποτα από όσα έχω σκεφτεί ξέχωρα από Σένα δεν υπάρχει. Και είμαι ελεύθερος επειδή έκανα λάθος, και με τις ψευδαισθήσεις μου δεν επηρέασα καθόλου την δική μου πραγματικότητα. Τώρα παραιτούμαι από αυτές, και τις καταθέτω μπροστά στα πόδια της αλήθειας, για να απομακρυνθούν μια για πάντα από το νου μου. Αυτή είναι η άγια στιγμή της απελευθέρωσής μου. Πατέρα, γνωρίζω ότι η θέλησή μου είναι ένα με την δική Σου.


Κι έτσι σήμερα βρίσκουμε την χαρμόσυνη επιστροφή μας στον Ουρανό, από όπου ποτέ δεν φύγαμε πραγματικά. Σήμερα ο Υιός του Θεού εγκαταλείπει τα όνειρά του. Σήμερα, ο Υιός του Θεού γυρίζει και πάλι σπίτι του, απελευθερωμένος από την αμαρτία και τυλιγμένος με αγιότητα, με τον ορθό νου του ανακτημένο επιτέλους.
ΜΑΘΗΜΑ 228
16-8

Ο Θεός δεν με έχει καταδικάσει. Ούτε κι εγώ καταδικάζω πια τον εαυτό μου.

Ο Πατέρας μου γνωρίζει την αγιότητά μου. Θα αρνηθώ την γνώση Του, και θα πιστεύω αυτό που η δική Του γνώση καθιστά αδύνατο; Θα δεχτώ ως αληθινό αυτό που Εκείνος διακηρύσσει ως εσφαλμένο; Ή θα δεχτώ τον Λόγο Του γι αυτό που είμαι, εφόσον Αυτός είναι ο Δημιουργός μου, και Αυτός που γνωρίζει την αληθινή κατάσταση του Υιού Του;


ΜΑΘΗΜΑ 229
17-8
Είμαι η Αγάπη που με δημιούργησε.

Αναζητώ την δική μου Ταυτότητα, και Την βρίσκω σε αυτά τα λόγια: «Είμαι η Αγάπη που με δημιούργησε». Τώρα δεν χρειάζεται να ψάχνω άλλο. Η Αγάπη έχει επικρατήσει. Τόσο ήρεμα περίμενε την επιστροφή στο σπίτι μου, που κι εγώ δεν θα απαρνηθώ πια το πρόσωπο του Χριστού. Και αυτό που θα δω θα μαρτυρεί την αλήθεια της Ταυτότητας που επιδίωξα να χάσω, αλλά που ο Πατέρας μου έχει κρατήσει ασφαλή για μένα.

Πατέρα, δίνω τις ευχαριστίες μου σε Σένα γι αυτό που είμαι ∙ που κράτησες την Ταυτότητά μου ανέπαφη και αναμάρτητη, αναμεσίς όλων των σκέψεων αμαρτίας που επινόησε ο ανόητος νους μου. Και Σε ευχαριστώ που με έσωσες από αυτές. Αμήν.



Πατέρα, έκανα λάθος για μένα, διότι δεν μπόρεσα να καταλάβω την Πηγή από την οποία προήλθα. Δεν έχω αφήσει αυτή την Πηγή για να εισέλθω σε ένα σώμα και να πεθάνω. Η αγιότητά μου παραμένει μέρος από μένα, όπως κι εγώ είμαι μέρος από Σένα. Και τα λάθη μου για τον εαυτό μου είναι όνειρα. Σήμερα τα αφήνω να φύγουν. Και είμαι έτοιμος να λάβω τον Λόγο Σου μόνο για το τι είμαι πραγματικά.

ΜΑΘΗΜΑ 230
18-8

Τώρα θέλω να αναζητήσω και να βρω την ειρήνη του Θεού.

Μέσα στην ειρήνη δημιουργήθηκα. Και μέσα στην ειρήνη παραμένω. Δεν μου έχει δοθεί να αλλάξω τον Εαυτό μου. Πόσο ελεήμων είναι ο Θεός ο Πατέρας μου, που όταν με δημιούργησε μου έδωσε την ειρήνη για πάντα. Τώρα ζητώ να είμαι μόνο αυτό που είμαι. Και μπορεί αυτό να μου το αρνηθεί κανείς ενώ είναι για πάντα αλήθεια;

Πατέρα, αναζητώ την ειρήνη που μου έδωσες ως δική μου όταν με δημιούργησες. Ό,τι δόθηκε τότε πρέπει να είναι εδώ και τώρα, διότι η δημιουργία ήταν πέρα από τον χρόνο, και ακόμα παραμένει πέρα από κάθε αλλαγή. Η ειρήνη με την οποία ο Υιός Σου γεννήθηκε μέσα στο Νου Σου λάμπει εκεί αμετάβλητη. Είμαι έτσι όπως με δημιούργησες Εσύ. Δεν χρειάζεται παρά να επικαλεστώ Εσένα για να βρω την ειρήνη που μου έδωσες. Είναι η Θέλησή Σου που την έδωσες στον Υιό Σου.

ΜΑΘΗΜΑ 231
19-8

Πατέρα,  το μόνο που θέλω είναι να Σε θυμηθώ.

Τι άλλο εκτός από την Αγάπη σου, Πατέρα, μπορώ να αναζητήσω; Ίσως να νομίζω πως αναζητώ κάτι άλλο ∙ κάτι που έχω αποκαλέσει με πολλά ονόματα. Όμως η Αγάπη Σου είναι το μόνο πράγμα που αναζητώ, ή αναζήτησα ποτέ. Διότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο που θα μπορούσα ποτέ να θέλω να βρω. Ας Σε θυμηθώ. Τι άλλο θα μπορούσα να θέλω εκτός από την αλήθεια για τον εαυτό μου;

Αυτή είναι η θέλησή σου, αδελφέ μου. Και μοιράζεσαι αυτή την θέληση με μένα, καθώς και με Αυτόν που είναι ο Πατέρας μας. Η θύμηση Του είναι ο Ουρανός. Αυτό αναζητούμε. Και μόνο αυτό θα μας δοθεί να βρούμε.

ΜΑΘΗΜΑ 232    20-8

Να είσαι μέσα στο νου μου, Πατέρα, όλη την ημέρα.

Να είσαι μέσα στο νου μου, Πατέρα, όταν ξυπνώ, και λάμπε πάνω μου όλη την ημέρα σήμερα. Κάθε λεπτό ας είναι ώρα που κατοικώ μαζί Σου. Και ας μην ξεχνώ να Σου δίνω κάθε ώρα τις ευχαριστίες μου που έμεινες μαζί μου, και θα είσαι πάντα εκεί για να ακούς το κάλεσμά μου προς Εσένα και να μου απαντάς. Και όταν έρθει το βράδυ, όλες μου οι σκέψεις ας είναι ακόμα μαζί με Σένα και με την Αγάπη Σου. Και ας κοιμηθώ σίγουρος για την ασφάλειά μου, βέβαιος για την φροντίδα Σου, και με χαρά γνωρίζοντας ότι είμαι ο Υιός Σου.


Έτσι θα πρέπει να είναι κάθε μέρα. Σήμερα, ασκήσου στο τέλος του φόβου. Έχε πίστη σε Αυτόν που είναι ο Πατέρας Σου. Εμπιστεύσου τα πάντα σε Αυτόν. Άφησέ Τον να σου αποκαλύψει τα πάντα, και μην αποθαρρύνεσαι διότι είσαι ο Υιός Του.

ΜΑΘΗΜΑ 233
21-8

Δίνω την ζωή μου στον Θεό για να την καθοδηγεί, σήμερα.

Πατέρα, Σου δίνω όλες μου τις σκέψεις σήμερα. Δεν επιθυμώ να κρατήσω καμία δική μου. Στην θέση τους, δώσε μου τις Δικές Σου. Σου δίνω και όλες μου τις πράξεις, ώστε να μπορέσω να κάνω το Θέλημά σου αντί να αναζητώ ανικανοποίητους στόχους, και να σπαταλώ τον χρόνο μου σε μάταιες φαντασιώσεις. Σήμερα, έρχομαι σε Σένα. Εγώ θα αποσυρθώ και απλά θα Σε ακολουθώ. Ας είσαι Εσύ ο Οδηγός, και εγώ αυτός που ακολουθεί  χωρίς να αμφισβητεί την σοφία του Άπειρου, ούτε την Αγάπη που την τρυφερότητά της δεν μπορώ καν να συλλάβω με το νου μου, αλλά που είναι συνάμα το τέλειο δώρο Σου σε μένα.


Σήμερα έχουμε έναν Οδηγό, να μας καθοδηγεί. Και καθώς πορευόμαστε μαζί, θα δώσουμε αυτή την ημέρα σε Αυτόν χωρίς καμία επιφύλαξη. Αυτή είναι η ημέρα Του. και γι αυτό είναι μέρα αμέτρητων δώρων και ελέους σε μας.

ΜΑΘΗΜΑ 234
22-8

Πατέρα, σήμερα είμαι πάλι ο Υιός Σου.

Σήμερα προσδοκούμε την ώρα που τα όνειρα αμαρτίας και ενοχής φεύγουν, και φτάνουμε στην άγια ειρήνη από την οποία δεν φύγαμε ποτέ. Μια μόνο μικρή στιγμούλα έχει παρέλθει ανάμεσα στην αιωνιότητα και το σημείο που ο χρόνος τελειώνει. Τόσο μικρό ήταν αυτό το διάλειμμα που δεν υπήρξε καμιά διακοπή στην συνέχεια, ούτε κανένα ρήγμα στις σκέψεις που είναι για πάντα ενοποιημένες σαν ένα. Τίποτα δεν έχει συμβεί ποτέ που να ενοχλήσει την ειρήνη του Θεού του Πατέρα και του Υιού. Αυτό το δεχόμαστε ως απόλυτα αληθινό σήμερα.


  Σε ευχαριστούμε, Πατέρα, που δεν είναι δυνατόν να χάσουμε από την μνήμη μας Εσένα και την Αγάπη Σου. Αναγνωρίζουμε την ασφάλειά μας, και δίνουμε ευχαριστίες για όλα τα δώρα που μας έχεις χαρίσει, και για όλη την βοήθεια και την αγάπη που έχουμε λάβει, για την αιώνια υπομονή Σου, και τον Λόγο που μας έδωσες ότι έχουμε σωθεί.

ΜΑΘΗΜΑ 235
23-8

Ο Θεός με το έλεος Του θέλει να σωθώ.

Δεν χρειάζεται παρά να κοιτάξω όλα τα πράγματα που φαίνεται ότι με πληγώνουν, και να διαβεβαιώσω τον εαυτό μου με απόλυτη σιγουριά, «Ο Θεός θέλει να σωθώ από αυτό», και απλά να τα παρακολουθήσω καθώς εξαφανίζονται. Δεν χρειάζεται παρά να κρατήσω στο νου μου ότι το Θέλημα του Θεού για μένα είναι μόνο η ευτυχία, για να διαπιστώσω ότι μόνο ευτυχία έρχεται σε μένα. Και δεν χρειάζεται παρά να θυμηθώ ότι η Αγάπη του Θεού περιβάλλει τον Υιό Του και κρατά την αθωότητά του για πάντα τέλεια, ώστε να σιγουρευτώ ότι έχω σωθεί και είμαι ασφαλής για πάντα μέσα στην Αγκαλιά Του. Είμαι ο Υιός που αγαπά. Και έχω σωθεί διότι ο Θεός με το έλεός Του θέλει να γίνει έτσι.


Πατέρα, η Αγιότητά Σου είναι δική μου. Η Αγάπη Σου με δημιούργησε, και έκανε την αθωότητά μου για πάντα μέρος δικό Σου. Δεν έχω ούτε ενοχή ούτε αμαρτία μέσα μου, γιατί δεν υπάρχει καμία ενοχή και αμαρτία σε Σένα.




ΜΑΘΗΜΑ 236
24-8

Κυβερνώ το νου μου, τον οποίο εγώ μόνο  πρέπει να κυβερνώ.

Έχω ένα βασίλειο που πρέπει να κυβερνήσω. Κάποιες φορές, φαίνεται σαν να μην είμαι καθόλου ο βασιλιάς του. Φαίνεται σαν να θριαμβεύει αυτό επάνω μου, και να μου λέει τι να σκέφτομαι, τι να κάνω και τι να νιώθω. Και όμως, μου έχει δοθεί για να υπηρετεί όποιο σκοπό αντιλαμβάνομαι εγώ σε αυτό. Ο νους μου μπορεί μόνο να υπηρετεί. Σήμερα τον θέτω στην υπηρεσία του Αγίου Πνεύματος για να τον απασχολήσει όπως Αυτό θεωρεί κατάλληλο. Αυτή την οδηγία δίνω στο νου μου, που μόνο εγώ μπορώ να κυβερνήσω. Κι έτσι τον απελευθερώνω για να κάνει το Θέλημα του Θεού.


Πατέρα, ο νους μου είναι ανοιχτός στις Σκέψεις Σου, και κλειστός σήμερα σε κάθε άλλη σκέψη εκτός από τις δικές Σου. Κυβερνώ το νου μου, και τον προσφέρω σε Σένα. Δέξου το δώρο μου, γιατί είναι το δικό Σου δώρο προς εμένα.

ΜΑΘΗΜΑ 237
25-8

Τώρα θέλω να είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός.

Σήμερα θα δεχτώ την αλήθεια για μένα. Θα ανυψωθώ με μεγαλείο, και θα αφήσω το φως μέσα μου να λάμπει πάνω στον κόσμο, όλη την ημέρα. Φέρνω στον κόσμο τα νέα της σωτηρίας τα οποία ακούω καθώς ο Πατέρας μου μού μιλά. Και βλέπω τον κόσμο που ο Χριστός θέλει να δω, γνωρίζοντας ότι το πικρό όνειρο του θανάτου φτάνει στο τέλος του ∙ γνωρίζοντας ότι αυτό είναι το Κάλεσμα του Πατέρα μου προς εμένα.


Ο Χριστός είναι τα μάτια μου σήμερα, και Αυτός είναι τα αυτιά με τα οποία ακούω την Φωνή του Θεού σήμερα. Πατέρα, έρχομαι σε Σένα μέσω Εκείνου ο Οποίος είναι ο Υιός Σου, και ο αληθινός μου Εαυτός. Αμήν.

ΜΑΘΗΜΑ 238
26-8

Στην απόφασή μου βασίζεται ολόκληρη η σωτηρία.

Πατέρα, η εμπιστοσύνη σου προς εμένα είναι τόσο μεγάλη, που πρέπει να είμαι άξιος. Εσύ με δημιούργησες, και με γνωρίζεις έτσι όπως είμαι. Και όμως ανέθεσες την σωτηρία του Υιού Σου στα χέρια μου, και την άφησες να βασίζεται στην απόφασή μου. Πρέπει να με αγαπάς πραγματικά. Και η αγιότητά μου πρέπει να είναι ακλόνητη κι αυτή, εφόσον μου έδωσες τον Υιό Σου με την βεβαιότητα ότι είναι ασφαλής, Αυτός που είναι μέρος δικό Σου, αλλά είναι και δικός μου, διότι Αυτός είναι ο Εαυτός μου.


Κι έτσι, γι άλλη μια φορά σήμερα, σταματούμε για να αναλογιστούμε πόσο μας αγαπά ο Πατέρας μας. Και πόσο αγαπητός παραμένει σε Αυτόν ο Υιός Του, ο δημιουργημένος από την Αγάπη Του και του Οποίου η Αγάπη ολοκληρώνεται μέσα σ’ αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 239

Η δόξα του Πατέρα μου είναι δική μου.

Σήμερα η αλήθεια ας μην μείνει κρυμμένη πίσω από μια ψεύτικη ταπεινότητα. Αντί γι αυτό ας είμαστε ευγνώμονες για τα δώρα που μας έδωσε ο Πατέρας μας. Είναι δυνατόν να βλέπουμε σε εκείνους που Αυτός μοιράζεται την δόξα Του μαζί τους κάποιο ίχνος αμαρτίας και ενοχής; Και είναι δυνατόν να μην βρισκόμαστε κι εμείς ανάμεσά τους, όταν Αυτός αγαπά τον Υιό Του για πάντα και με τέλεια συνέπεια, γνωρίζοντας ότι είναι έτσι όπως Αυτός τον δημιούργησε;


Σε ευχαριστούμε, Πατέρα, για το φως που λάμπει μέσα μας. Και το τιμούμε, διότι Εσύ το μοιράζεσαι μαζί μας. Μέσα σε αυτό το φως είμαστε ένα, ενωμένοι και ένα μαζί Σου, σε ειρήνη με όλη την δημιουργία και με τον εαυτό μας.

ΜΑΘΗΜΑ 240

Ο φόβος δεν δικαιολογείται σε καμία μορφή.

Ο φόβος είναι αυταπάτη. Επιμαρτυρεί ότι βλέπεις τον εαυτό σου έτσι όπως ποτέ δεν γίνεται να είναι, άρα βλέπεις ένα κόσμο που είναι αδύνατον να υπάρχει. Ούτε ένα πράγμα σε αυτό τον κόσμο δεν είναι αληθινό. Δεν έχει σημασία η μορφή με την οποία μπορεί να εμφανίζεται. Απλά φέρει μαρτυρίες των ψευδαισθήσεων που έχεις για τον εαυτό σου. Σήμερα ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Είμαστε οι Υιοί του Θεού. δεν υπάρχει φόβος μέσα μας, γιατί ο κάθε ένας από εμάς είναι μέρος της Ίδιας της Αγάπης.


Πόσο ανόητοι είναι οι φόβοι μας! Θα άφηνες Εσύ ποτέ τον Υιό Σου να υποφέρει; Δώσε μας πίστη σήμερα να αναγνωρίσουμε τον Υιό Σου, και να τον απελευθερώσουμε. Ας τον συγχωρήσουμε στο Όνομά Σου, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε την αγιότητά μας, και να νιώσουμε την αγάπη γι αυτόν που είναι και Δικός Σου.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ;

1. Η σωτηρία είναι μία υπόσχεση, δοσμένη από τον Θεό, ότι θα βρεις τον δρόμο σου προς Αυτόν στο τέλος. Δεν γίνεται παρά να τηρηθεί. Εγγυάται ότι ο χρόνος θα έχει ένα τέλος, και ότι όλες οι σκέψεις που έχουν γεννηθεί μέσα στον χρόνο θα τελειώσουν κι αυτές. Ο Λόγος του Θεού δίδεται σε κάθε νου που νομίζει ότι έχει ξέχωρες σκέψεις, και θα αντικαταστήσει αυτές τις σκέψεις σύγκρουσης με την Σκέψη της ειρήνης.
2. Η Σκέψη της ειρήνης δόθηκε στον Υιό του Θεού την στιγμή που ο νους του σκέφτηκε τον πόλεμο. Δεν υπήρχε ανάγκη για τέτοια Σκέψη πριν, διότι η ειρήνη είχε δοθεί δίχως αντίθετο, και απλά ήταν. Αλλά όταν ο νους διχάστηκε υπήρξε ανάγκη θεραπείας. Έτσι η Σκέψη που έχει την δύναμη να θεραπεύσει τον διχασμό έγινε μέρος κάθε θραύσματος του νου που κάποτε ήταν ένα, αλλά δεν μπορούσε να αναγνωρίσει την ενότητά του. Τώρα δεν γνώριζε τον εαυτό του, και νόμιζε ότι η Ταυτότητά του χάθηκε.

3. Η σωτηρία είναι ακύρωση με την έννοια ότι δεν κάνει τίποτα, μην μπορώντας να υποστηρίξει τον κόσμο των ονείρων και της κακίας. Επομένως αφήνει τις ψευδαισθήσεις να φύγουν.
 Μην υποστηρίζοντάς τες, απλά τις αφήνει να γίνουν σκόνη. Και αυτό που έκρυβαν τώρα αποκαλύπτεται ∙ ένας βωμός   στο άγιο Όνομα του Θεού όπου είναι γραμμένος ο Λόγος Του, με τα δώρα της συγχώρεσής σου τοποθετημένα μπροστά του, και με την θύμηση του Θεού όχι μακριά πια.

4. Ας ερχόμαστε καθημερινά σε αυτό το ιερό μέρος, και ας περνάμε λίγη ώρα μαζί. Εδώ μοιραζόμαστε το τελευταίο μας όνειρο. Είναι ένα όνειρο στο οποίο δεν υπάρχει θλίψη, διότι περιέχει έναν υπαινιγμό όλης της δόξας που μας δόθηκε από τον Θεό. Το χορτάρι βγαίνει από το χώμα, τα δέντρα μπουμπουκιάζουν τώρα, και τα πουλιά έρχονται να ζήσουν μέσα στις φυλλωσιές τους. Η γη ξαναγεννιέται με μια νέα οπτική.
 Η νύχτα έχει φύγει, και έχουμε έρθει στο φως μαζί

5. Από εδώ δίνουμε σωτηρία στον κόσμο, διότι εδώ την δεχτήκαμε. Το τραγούδι της χαράς μας είναι το κάλεσμα προς όλο τον κόσμο, ότι η ελευθερία έχει επιστρέψει, ο χρόνος έχει σχεδόν τελειώσει, και ο Υιός του Θεού μόνο μια στιγμή ακόμα θα περιμένει μέχρι να θυμηθεί τον Πατέρα του, να τελειώσουν τα όνειρά του, η αιωνιότητα να διώξει με την λάμψη της τον κόσμο, και ο Ουρανός να είναι το μόνο που υπάρχει.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;


1. Ο κόσμος είναι μια εσφαλμένη αντίληψη. Είναι γεννημένος από το σφάλμα, και δεν έχει αφήσει την πηγή του. Θα παραμείνει για όσο εσύ συνεχίζεις να ασπάζεσαι την σκέψη που τoν γέννησε. Όταν η σκέψη του διαχωρισμού έχει αλλάξει σε σκέψη αληθινής συγχώρεσης, τότε ο κόσμος θα γίνει ορατός μέσα σε ένα πολύ διαφορετικό φως ∙ κάποιο που οδηγεί στην αλήθεια, όπου όλος ο κόσμος εξαφανίζεται και όλα του τα σφάλματα εξαλείφονται. Τώρα η πηγή του έχει φύγει, οπότε φεύγουν και οι επιδράσεις του. 

2. Ο κόσμος φτιάχτηκε σαν μια επίθεση εναντίον του Θεού. Συμβολίζει τον φόβο. Και τι άλλο είναι ο φόβος εκτός από απουσία αγάπης; Επομένως ο κόσμος ήταν προορισμένος να είναι ένας τόπος όπου ο Θεός δεν θα μπορούσε να εισέλθει, και όπου ο Υιός Του θα μπορούσε να είναι χωριστά από Αυτόν. Εδώ γεννήθηκε η αντίληψη, διότι η γνώση δεν θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες παρανοϊκές σκέψεις. Αλλά τα μάτια εξαπατούν, και τα αυτιά ακούν λανθασμένα. Τώρα τα σφάλματα γίνονται πολύ πιθανά, διότι η βεβαιότητα έχει φύγει.
 

3. Στην θέση της έχουν γεννηθεί οι μηχανισμοί της ψευδαίσθησης. Και τώρα πηγαίνουν να βρουν αυτό που τους έχει δοθεί να αναζητούν. Σκοπεύουν να εκπληρώσουν τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε να αποδείξει ο κόσμος και να τον πραγματοποιήσουν. Μέσα στις ψευδαισθήσεις του βλέπουν μόνο μία γερή βάση όπου υπάρχει η αλήθεια, διατηρημένη μακριά από τα ψέματα. Ωστόσο, όλα όσα αναφέρουν δεν είναι παρά ψευδαίσθηση που παραμένει μακριά από την αλήθεια.
 

4. Η όραση αν και φτιάχτηκε για να σε οδηγήσει μακριά από την αλήθεια, μπορεί να αποκτήσει νέα κατεύθυνση. Οι ήχοι μπορούν να γίνουν το κάλεσμα για τον Θεό, και όλη η αντίληψη μπορεί να πάρει ένα νέο σκοπό από Αυτόν που ο Θεός όρισε ως Σωτήρα στον κόσμο. Ακολούθησε το φως Του, και δες τον κόσμο έτσι όπως τον βλέπει Αυτός. Άκου μόνο την Φωνή Του σε όλα όσα σου λέει. Και άφησε Αυτόν να σου δίνει την ειρήνη και την βεβαιότητα που έχεις πετάξει μακριά σου, αλλά ο Ουρανός έχει διατηρήσει μέσα σε Αυτόν για σένα.
 

5. Ας μην επαναπαυτούμε ικανοποιημένοι μέχρις ότου όλος ο κόσμος να ενωθεί με την αλλαγμένη αντίληψή μας. Ας μην ικανοποιηθούμε έως ότου η συγχώρεση να ολοκληρωθεί.
 Και ας μην επιχειρήσουμε να αλλάξουμε την λειτουργία μας. Πρέπει να σώσουμε τον κόσμο. Διότι εμείς που τον φτιάξαμε πρέπει να τον δούμε μέσα από τα μάτια του Χριστού, έτσι ώστε αυτό που φτιάχτηκε για να πεθάνει να μπορεί να επανορθωθεί στην αιώνια ζωή.

ΜΑΘΗΜΑ 241

Αυτή την άγια στιγμή έρχεται η σωτηρία.

Πόση χαρά έχουμε σήμερα! Είναι μια ώρα ξεχωριστού εορτασμού. Γιατί η σημερινή μέρα φέρει την στιγμή της απελευθέρωσης στον σκοτεινιασμένο κόσμο. Η μέρα ήρθε που οι λύπες φεύγουν και ο πόνος τελειώνει. Η δόξα της σωτηρίας ανατέλλει σήμερα σε ένα κόσμο απελευθερωμένο. Αυτή είναι μια ώρα ελπίδας για αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπων. Θα ενώνονται μαζί σου καθώς τους συγχωρείς όλους. Διότι εγώ συγχωρούμαι από εσένα σήμερα.


 Έχουμε συγχωρέσει ο ένας τον άλλο τώρα, και επιτέλους έχουμε έρθει σε Σένα πάλι. Πατέρα, ο Υιός Σου, που ποτέ δεν έφυγε, επιστρέφει στον Ουρανό και στο σπίτι του. Πόσο χαρούμενοι είμαστε που η σωφροσύνη μας επανορθώνεται, και που θυμόμαστε ότι όλοι είμαστε ένα.

ΜΑΘΗΜΑ 242

Αυτή η μέρα είναι του Θεού. Είναι το δώρο μου προς Αυτόν.

Δεν θα ζήσω την ζωή μου μόνος μου σήμερα. Δεν καταλαβαίνω τον κόσμο, άρα το να προσπαθώ να ζήσω την ζωή μου μόνος δεν μπορεί να είναι παρά ανοησία. Αλλά υπάρχει Ένας ο Οποίος γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο για μένα. Και Αυτός χαίρεται να μην κάνει για μένα άλλες επιλογές εκτός από αυτές που με οδηγούν στον Θεό. Δίνω αυτή την μέρα σε Αυτόν, διότι δεν  θα ήθελα να καθυστερήσω την επιστροφή μου στο σπίτι μου, και Αυτός είναι που γνωρίζει τον δρόμο για τον Θεό.





ΜΑΘΗΜΑ 243

Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Θα είμαι ειλικρινής με το εαυτό μου σήμερα. Δεν θα θεωρώ ότι ήδη γνωρίζω αυτό που πρέπει να μείνει πέρα από την τωρινή κατανόησή μου. Δεν θα θεωρώ ότι μπορώ να καταλάβω το όλον από κομμάτια της αντίληψής μου, τα οποία είναι το μόνο που μπορώ να δω. Σήμερα αναγνωρίζω ότι έτσι είναι. Κι έτσι απαλλάσσομαι από κρίσεις που δεν μπορώ να κάνω. Έτσι ελευθερώνω τον εαυτό μου και όλα όσα βλέπω, και τα αφήνω να είναι σε ειρήνη έτσι όπως μας δημιούργησε ο Θεός.


Πατέρα, σήμερα αφήνω την δημιουργία να είναι ο εαυτός της. Τιμώ όλα της τα μέρη, στα οποία συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ. Είμαστε ένα διότι το κάθε μέρος περιέχει την μνήμη Σου, και η αλήθεια πρέπει να λάμψει σε όλους μας σαν ένα.

Έτσι δίνουμε την σημερινή μέρα σε Σένα. Ερχόμαστε με απόλυτα ανοιχτό νου. Δεν ζητούμε τίποτα που μπορεί να νομίζουμε ότι θέλουμε. Δώσε μας αυτό που Εσύ θα ήθελες να λάβουμε. Γνωρίζεις όλες τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Και θα μας δώσεις όλα όσα χρειαζόμαστε για να μας βοηθήσουν να βρούμε τον δρόμο προς τα Σένα.

ΜΑΘΗΜΑ 244

Πουθενά στον κόσμο δεν κινδυνεύω.

Ο Υιός Σου είναι ασφαλής όπου και να βρίσκεται, διότι Εσύ είσαι εκεί μαζί του. Δεν χρειάζεται παρά να επικαλεστεί το Όνομά Σου, και θα ξαναθυμηθεί την ασφάλειά του και την Αγάπη Σου, γιατί αυτά είναι ένα. Πώς είναι δυνατόν να φοβηθεί ή ν’ αμφιβάλλει ή να μην μπορέσει να αναγνωρίσει ότι δεν γίνεται να υποφέρει, να βρεθεί σε κίνδυνο, ή να νιώσει δυστυχία, όταν ανήκει σε Σένα, που τον αγαπάς με τόση στοργή, μέσα στην ασφάλεια της Πατρικής αγκαλιάς Σου;


Και στ’ αλήθεια εκεί βρισκόμαστε. Καμία καταιγίδα δεν μπορεί να έλθει μέσα στο καθαγιασμένο λιμάνι του σπιτιού μας. Μέσα στον Θεό είμαστε ασφαλείς. Γιατί τι μπορεί να έρθει να απειλήσει τον Θεό τον Ίδιο, ή να φοβίσει αυτό που είναι δικό Του κομμάτι για πάντα; 

ΜΑΘΗΜΑ 245

Η ειρήνη Σου είναι μαζί μου, Πατέρα. Είμαι ασφαλής.

Η ειρήνη Σου με περιβάλλει, Πατέρα. Όπου πάω, η ειρήνη Σου έρχεται μαζί μου. Ρίχνει το φως της πάνω σε όλους όσους συναντώ. Την φέρνω στους απελπισμένους, στους θλιμμένους λόγω μοναξιάς και τους φοβισμένους. Δίνω την ειρήνη Σου σε εκείνους που βασανίζονται από τον πόνο, θλίβονται για  απώλεια, ή θεωρούν ότι η ελπίδα και η ευτυχία τους έχει εγκαταλείψει. Στείλε τους σε μένα, Πατέρα μου. Ας φέρω την ειρήνη Σου μαζί μου. Διότι επιθυμώ να σώσω τον Υιό Σου, όπως είναι το Θέλημά Σου, ώστε να μπορέσω ν’ αναγνωρίσω τον Εαυτό μου.

Κι έτσι πορευόμαστε εν ειρήνη. Σε όλο τον κόσμο φέρουμε το μήνυμα που έχουμε λάβει. Κι έτσι ερχόμαστε ν’ ακούσουμε την Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού, που μιλά σε μας καθώς ενστερνιζόμαστε τον Λόγο Του ∙ του Οποίου την Αγάπη αναγνωρίζουμε διότι μοιραζόμαστε τον Λόγο που Εκείνος μας έχει δώσει.


ΜΑΘΗΜΑ 246

Το ότι αγαπώ τον Πατέρα μου σημαίνει ότι αγαπώ τον Υιό Του.

Ας μην θεωρώ ότι μπορώ να βρω τον δρόμο μου προς τον Θεό, αν έχω μίσος μέσα στην καρδιά μου. Ας μην προσπαθώ να πληγώσω τον Υιό του Θεού, και να θεωρώ ότι γνωρίζω τον Πατέρα του ή τον Εαυτό μου. Ας μην αποτύχω ν’ αναγνωρίσω τον εαυτό μου, και να πιστεύω ακόμη ότι η επίγνωση μου μπορεί να περιέχει τον Πατέρα μου, ή ότι ο νους μου μπορεί να συλλάβει όλη την αγάπη που έχει ο Πατέρας μου για μένα, και όλη την αγάπη που επιστρέφω σ’ Αυτόν.

Θα δεχτώ τον δρόμο που Εσύ επιλέγεις για μένα για να έρθω σε Σένα, Πατέρα μου. Γιατί σε αυτό θα επιτύχω, διότι αυτό είναι το Θέλημά Σου. Και αναγνωρίζω ότι αυτό που θέλεις είναι αυτό που θέλω κι εγώ, και μόνο αυτό. Κι έτσι επιλέγω ν’ αγαπώ τον Υιό Σου. Αμήν.

ΜΑΘΗΜΑ 247

Χωρίς συγχώρεση θα παραμείνω  τυφλός.

Η αμαρτία είναι ένα σύμβολο επίθεσης. Όπου και να την βλέπω θα υποφέρω. Γιατί η συγχώρεση είναι το μόνο μέσο με το οποίο έρχεται σε μένα η όραση του Χριστού. Ας δεχτώ αυτό που μου δείχνει η όρασή Του ως απλή αλήθεια, και θεραπεύομαι ολοκληρωτικά. Αδερφέ, έλα και άσε με να σε κοιτάξω. Η ομορφιά σου αντανακλά την δική μου. Η αθωότητά σου είναι δική μου. Στέκεις μέσα στο φως της συγχώρεσης, και εγώ στέκομαι μαζί σου.

Έτσι θέλω να τους βλέπω όλους σήμερα. Οι αδελφοί μου είναι Υιοί Σου. Η Πατρότητά Σου τους δημιούργησε, και τους έδωσε όλους σε μένα σαν μέρος δικό Σου, και του δικού μου Εαυτού. Σήμερα Σε τιμώ μέσω αυτών, κι έτσι ελπίζω αυτή την ημέρα ν’ αναγνωρίσω τον Εαυτό μου.


ΜΑΘΗΜΑ 248

Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος από μένα.

Έχω απαρνηθεί την αλήθεια. Τώρα, με την ίδια πίστη, ας απαρνηθώ το ψέμα. Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος από μένα. Ό,τι θλίβεται δεν είναι ο εαυτός μου. Ό,τι πονά δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση μέσα στο νου μου. Ό,τι πεθαίνει ποτέ δεν ζούσε στην πραγματικότητα, παρά μόνο περιγελούσε την αλήθεια για τον εαυτό μου. Τώρα αποκηρύσσω την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου και τις αυταπάτες και τα ψέματα για τον άγιο Υιό του Θεού. Τώρα είμαι έτοιμος να τον δεχτώ πίσω όπως ο Θεός τον δημιούργησε, και έτσι όπως είναι.

Πατέρα, η αρχαία αγάπη για Σένα επιστρέφει, και με αφήνει να αγαπώ και τον Υιό Σου ξανά. Πατέρα, είμαι έτσι όπως με δημιούργησες. Τώρα θυμάμαι την Αγάπη Σου, και την δική μου. Τώρα καταλαβαίνω ότι είναι ένα.




ΜΑΘΗΜΑ 249

Η συγχώρεση δίνει τέλος σε κάθε βάσανο και απώλεια.

Η συγχώρεση ζωγραφίζει μια εικόνα ενός κόσμου όπου κάθε βάσανο έχει τελειώσει. Κάθε απώλεια καθίσταται αδύνατη και ο θυμός δεν έχει κανένα νόημα. Η επίθεση τελειώνει, και η τρέλα φτάνει στο τέλος της. Ποιο βάσανο τώρα είναι δυνατόν να διανοηθείς; Ποια απώλεια είναι δυνατόν να βρει κάποιο στήριγμα; Ο κόσμος γίνεται ένας τόπος χαράς, αφθονίας, φιλευσπλαχνίας και ατέλειωτης προσφοράς. Τώρα μοιάζει τόσο με τον Ουρανό που πολύ γρήγορα μεταμορφώνεται στο φως το οποίο αντανακλά. Κι έτσι το ταξίδι που άρχισε ο Υιός του Θεού έχει καταλήξει στο φως από το οποίο προήλθε.

Πατέρα, θέλουμε να επιστρέψουμε το νου μας σε Σένα. Τον έχουμε προδώσει, κρατώντας τον στην μέγγενη της πικρίας, και τον τρομοκρατήσαμε με σκέψεις βίας και θανάτου. Τώρα ας αναπαυτούμε πάλι μέσα σε Σένα, έτσι όπως μας δημιούργησες.

ΜΑΘΗΜΑ 250
Ας μην βλέπω τον εαυτό μου περιορισμένο

Σήμερα, ας κοιτάξω τον Υιό του Θεού, και ας γίνω μάρτυρας της δόξας του. Ας μην προσπαθήσω να κρύψω το άγιο φως μέσα του, ούτε να δω την δύναμή του μειωμένη και υποβαθμισμένη σε αδυναμία ∙ ούτε να αντιληφθώ σε αυτόν ελλείψεις με τις οποίες να επιτεθώ στην υπέρτατη κυριαρχία του.

Αυτός είναι ο Υιός Σου, Πατέρα μου. Και σήμερα θέλω να δω την ευγένειά του αντί για τις ψευδαισθήσεις μου. Αυτός είναι ό,τι είμαι, κι έτσι όπως τον βλέπω, βλέπω και τον εαυτό μου. Σήμερα θέλω να δω αληθινά, έτσι ώστε αυτή την ημέρα να μπορέσω επιτέλους να ταυτιστώ μαζί του.


IO CHE AMO SOLO TE