Κυριακή 29 Απριλίου 2012

LINKS

ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΜΠΛΟΓΚ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

http://truthseeker-christina.blogspot.com  ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΙΝΤΕΑ Chrtsintea@gmail.com


http://jesousandmiracles.blogspot.com          ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΟΥΛΗ yotasouli@gmail.com


http://mathimatathavmaton.blogspot.com   ΚΕΛΛΥ ΠΑΛΑΝΤΖΙΔΟΥ -ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Kellythr@yahoo.com

http://www.facebook.com/groups/prayertoheal/#!/MathemataThaumaton
http://www.facebook.com/groups/prayertoheal/#!/groups/prayertoheal/
http://www.facebook.com/groups/prayertoheal/#!/groups/mathimatathavmatwn/

http://ixnilasia.blogspot.gr/2009/11/blog-post_6469.html#axzz2okPzlrFb ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ
*******************************************
URTEXT
http://courseinmiracles.com            / URTEXT

http://www.jcim.net/acim_us/Acim.php?utm_source=March+9+Lesson+68+Saturday&utm_campaign=CIMS+Daily+Lesson+2013&utm_medium=socialshare
***********************************************
http://www.acimmentor.com/macimcontents.html
http://acourseinmiraclesfordummies.com/27.pdf
http://acourseinmiraclesfordummies.com/blog/member-dummies-pdf/
u.n  finder
pw found#1
http://acim.ie/t-v-channel
/http://pc.sinus.cz/ACIM/pdf/ACIM.pdf


http://www.pathwaysoflight.org/acim_lessons/insights/lesson_1

https://www.youtube.com/watch?v=wo9d939P1Ig  audio book

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012




ΑΣΚΗΣΕΙΣ 300-360




ΜΑΘΗΜΑ 300

Μόνο μια στιγμή διαρκεί αυτός ο κόσμος.

Αυτή είναι μια σκέψη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πει ότι ο θάνατος και η θλίψη είναι τα μόνα σίγουρα για όσους έρχονται εδώ, διότι οι χαρές τους φεύγουν  πριν τις κάνουν δικές τους, ούτε καν να τις γευτούν. Και όμως, αυτή είναι επίσης η ιδέα που δεν αφήνει λανθασμένες αντιλήψεις να μας κρατήσουν αιχμάλωτους, ούτε να αντιπροσωπεύσουν κάτι περισσότερο από ένα περαστικό σύννεφο σε ένα ουρανό αιώνια γαλήνιο. Και αυτή την γαλήνη αναζητούμε, ασυννέφιαστη, ολοφάνερη και σίγουρη, σήμερα.

Σήμερα, αναζητούμε τον ιερό Σου κόσμο. Διότι εμείς, οι αγαπημένοι Σου Υιοί, έχουμε χάσει για λίγο τον δρόμο μας. Αλλά ακούσαμε την Φωνή Σου, και μάθαμε ακριβώς τι να κάνουμε για να επανέλθουμε στον Ουρανό και στην αληθινή μας Ταυτότητα. Και δίνουμε τις ευχαριστίες μας σήμερα που ο κόσμος διαρκεί μόνο για μια στιγμή. Η θέλησή μας είναι να πάμε πέρα από αυτή την μικρή στιγμή, στην αιωνιότητα.


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ;

1. Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, η οποία είναι τόσο βέβαιη όσο κι ο Θεός, είναι απλά η διόρθωση των σφαλμάτων, και η επιστροφή της σωφροσύνης. Είναι ένα μέρος της κατάστασης που επαναφέρει αυτό που ποτέ δεν χάθηκε, και διασφαλίζει εκ νέου αυτό που ήταν, είναι και θα είναι για πάντα αλήθεια. Είναι η πρόσκληση προς τον Λόγο του Θεού να πάρει την θέση των ψευδαισθήσεων ∙ η προθυμία να αφήσεις την συγχώρεση να αναπαυτεί πάνω σε όλα τα πράγματα χωρίς εξαίρεση και χωρίς επιφύλαξη.
2. Είναι η τα πάντα περιέχουσα φύση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού που της επιτρέπει να αγκαλιάζει τον κόσμο και να σε κρατά ασφαλή μέσα στην ευγενική της έλευση, η οποία περιλαμβάνει όλα τα ζώντα πράγματα μαζί με σένα. Δεν υπάρχει τέλος στην απελευθέρωση που φέρνει η Δευτέρα Παρουσία, εφόσον η δημιουργία του Θεού είναι απεριόριστη. Η συγχώρεση φωτίζει τον δρόμο της Δευτέρας Παρουσίας, διότι λάμπει πάνω στα πάντα ως ένα. Κι έτσι η ενότητα αναγνωρίζεται επιτέλους.
3. Η Δευτέρα Παρουσία τελειώνει τα μαθήματα που διδάσκει το Άγιο Πνεύμα, και ανοίγει τον δρόμο για την Έσχατη Κρίση, στην οποία τελειώνει η μάθηση με μία τελευταία συμπερίληψη που θα επεκταθεί πέρα από τον εαυτό της, και θα φτάσει στον Θεό. Η Δευτέρα Παρουσία είναι η ώρα κατά την οποία όλοι οι νόες δίδονται στα χέρια του Χριστού, για να επιστραφούν στο πνεύμα στο όνομα της αληθινής δημιουργίας και της Θέλησης του Θεού.
4. Η Δευτέρα Παρουσία είναι το μόνο γεγονός μέσα στον χρόνο που ο ίδιος ο χρόνος δεν μπορεί να επηρεάσει. Γιατί ο κάθε ένας που ήρθε ποτέ για να πεθάνει, ή πρόκειται να έρθει ή είναι παρών τώρα, απελευθερώνεται εξίσου από αυτό που έφτιαξε. Μέσα σε αυτή την ισότητα επανορθώνεται ο Χριστός ως μία Ταυτότητα, μέσα στην οποία οι Υιοί του Θεού αναγνωρίζουν ότι είναι όλοι ένα. Και ο Θεός ο Πατέρας χαμογελά στον Υιό Του, την μία Του δημιουργία και την μόνη Του χαρά.
5.  Προσευχήσου η Δευτέρα Παρουσία να συμβεί σύντομα, αλλά μην επαναπαύεσαι με αυτό. Χρειάζεται τα μάτια σου και τα αυτιά σου, τα χέρια και τα πόδια σου. Χρειάζεται την φωνή σου. Και κυρίως χρειάζεται την προθυμία σου. Ας αγαλλιάσουμε που μπορούμε να κάνουμε το Θέλημα του Θεού, και να ενωθούμε μαζί μέσα στο άγιο φως του. Δες τον Υιό του Θεού στον κάθε ένα από εμάς, και μπορούμε να φτάσουμε την Αγάπη του Πατέρα μας μέσω Αυτού.





ΜΑΘΗΜΑ 301

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

Πατέρα, δεν μπορεί να θρηνώ εκτός κι αν κρίνω. Ούτε μπορεί να βασανίζομαι από πόνο, ή να νιώθω ότι είμαι εγκαταλελειμμένος ή αχρείαστος στον κόσμο. Αυτό είναι το σπίτι μου διότι δεν το κρίνω, άρα είναι αυτό που μόνο Εσύ θέλεις. Σήμερα ας το δω χωρίς κατάκριση, μέσα από χαρούμενα μάτια που η συγχώρεση έχει απελευθερώσει από κάθε παραμόρφωση. Ας δω τον κόσμο Σου αντί για τον δικό μου. Και όλα τα δάκρυα που έχυσα θα ξεχαστούν, γιατί η πηγή τους θα έχει εξαφανιστεί. Πατέρα, δεν θα κρίνω τον κόσμο Σου σήμερα.

Ο κόσμος του Θεού είναι ευτυχισμένος. Όσοι τον κοιτούν μπορούν μόνο να προσθέσουν την χαρά τους σ’ αυτόν, και να τον ευλογήσουν σαν αιτία περισσότερης χαράς γι αυτούς. Θρηνούσαμε επειδή δεν καταλαβαίναμε. Αλλά έχουμε μάθει ότι ο κόσμος που βλέπαμε ήταν ψεύτικος, και θα δούμε τον κόσμο του Θεού σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 302

Εκεί που ήταν το σκοτάδι, βλέπω το φως.

Πατέρα, τα μάτια μας ανοίγουν επιτέλους. Ο άγιος κόσμος Σου μας περιμένει, καθώς η όρασή μας τελικά αποκαθίσταται και μπορούμε να δούμε. Νομίζαμε ότι υποφέραμε. Αλλά είχαμε ξεχάσει τον Υιό που δημιούργησες. Τώρα βλέπουμε ότι το σκοτάδι βρίσκεται στην φαντασία μας, και το φως είναι εκεί για να το δούμε. Η όραση του Χριστού μεταμορφώνει το σκοτάδι σε φως, γιατί ο φόβος πρέπει να εξαφανιστεί όταν έχει έρθει η αγάπη. Ας συγχωρέσω τον άγιο κόσμο Σου σήμερα, ώστε να μπορέσω να δω την αγιότητά του και να καταλάβω ότι δεν αντανακλά παρά μόνο την δική μου.

Η Αγάπη μάς προσμένει καθώς πηγαίνουμε προς Εκείνον, και περπατά δίπλα μας δείχνοντάς μας τον δρόμο. Δεν αποτυγχάνει σε τίποτα. Είναι ο Σκοπός που αναζητούμε, και το Μέσο με το οποίο πορευόμαστε προς Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 303

Σήμερα, γεννιέται μέσα μου ο άγιος Χριστός.

Ελάτε να κοιτάξετε μαζί μου, άγγελοι, ελάτε να βλέπουμε μαζί σήμερα. Ας με περιβάλλουν όλες οι άγιες Σκέψεις του Θεού, και ας μείνουν ακόμα μαζί μου όσο γεννιέται ο Υιός του Ουρανού. Ας ησυχάσουν όλοι η γήινοι ήχοι, και τα θεάματα που έχω συνηθίσει ας εξαφανιστούν. Ας υποδεχτώ τον Χριστό εκεί όπου είναι το σπίτι Του. Και ας Τον αφήσω ν’ ακούσει τους ήχους που καταλαβαίνει, και να δει ό,τι Του δείχνει την Αγάπη του Πατέρα Του. Ας μην είναι πια ξένος εδώ, διότι γεννιέται μέσα μου σήμερα.


Ο Υιός Σου είναι καλοδεχούμενος, Πατέρα. Έχει έρθει να με σώσει από τον κακό εαυτό που έφτιαξα εγώ. Αυτός είναι ο Εαυτός που μου έχεις δώσει Εσύ. Δεν είναι παρά αυτό που είμαι πραγματικά. Είναι ο Υιός που αγαπάς πάνω από οτιδήποτε άλλο. Είναι ο Εαυτός μου έτσι όπως Εσύ με δημιούργησες. Ο Χριστός δεν μπορεί να σταυρωθεί. Ασφαλής στην Αγκαλιά Σου ας δεχτώ τον Υιό Σου.

ΜΑΘΗΜΑ 304

Ο κόσμος μου ας μην κρύψει την όραση του Χριστού.

Μπορώ να κρύψω την άγια όραση μου, αν παρεμβάλλω τον κόσμο μου πάνω σε αυτή. Ούτε μπορώ να δω τα ιερά θεάματα που βλέπει η όραση του Χριστού αν δεν χρησιμοποιήσω την όρασή Του. Η αντίληψη είναι ένας καθρέπτης, όχι ένα γεγονός. Και αυτό που βλέπω είναι η κατάσταση του νου μου που αντανακλάται προς τα έξω. Θέλω να ευλογήσω τον κόσμο κοιτάζοντάς τον με τα μάτια του Χριστού. Και θα δω τα σίγουρα σημάδια ότι όλες οι αμαρτίες μου έχουν συγχωρεθεί.


Με οδηγείς από το σκοτάδι στο φως ∙ από την αμαρτία στην αγιότητα. Ας συγχωρήσω, και έτσι ας λάβω την σωτηρία για τον κόσμο. Είναι το δικό Σου δώρο, Πατέρα μου, που μου έχει δοθεί για να προσφέρω στον άγιο Υιό Σου, ώστε να μπορέσει να βρει ξανά την δική σου θύμηση, και του Υιού Σου έτσι όπως τον δημιούργησες Εσύ.

ΜΑΘΗΜΑ 305

Υπάρχει μια ειρήνη που μας την χαρίζει ο Χριστός.

Όποιος χρησιμοποιεί μόνο την όραση του Χριστού βρίσκει μια ειρήνη τόσο βαθιά και ήρεμη, αδιασάλευτη και απόλυτα αναλλοίωτη, που ο κόσμος δεν έχει ανάλογη. Οι συγκρίσεις σταματούν μπροστά σε αυτή την ειρήνη. Και ολόκληρος ο κόσμος αποσύρεται σιωπηλά, καθώς αυτή η ειρήνη τον περιτυλίγει, και ευγενικά τον πηγαίνει στην αλήθεια, για να μην είναι πια το σπίτι του φόβου. Διότι η Αγάπη έχει έρθει, και έχει θεραπεύσει τον κόσμο δίνοντάς του την ειρήνη του Χριστού.

Πατέρα, η ειρήνη του Χριστού, μας  δίδεται, διότι είναι το Θέλημά Σου να σωθούμε. Βοήθησε μας σήμερα να δεχτούμε το δώρο Σου, και να μην το κρίνουμε. Διότι έχει έρθει για να μας σώσει από την κρίση μας προς τον εαυτό μας.

ΜΑΘΗΜΑ 306

Το δώρο του Χριστού είναι το μόνο που αναζητώ σήμερα.

Τι άλλο εκτός από την όραση του Χριστού θα ήθελα να χρησιμοποιήσω σήμερα, όταν μου προσφέρει μια μέρα κατά την οποία βλέπω ένα κόσμο τόσο όμοιο με τον Ουρανό ώστε μια αρχαία ανάμνηση επιστρέφει σε μένα; Σήμερα μπορώ να ξεχάσω τον κόσμο που έφτιαξα. Σήμερα μπορώ να προσπεράσω όλο τον φόβο, και να επανέλθω στην αγάπη, την αγιότητα και την ειρήνη. Σήμερα λυτρώνομαι, και ξαναγεννιέμαι σε ένα κόσμο ελέους και φροντίδας ∙ στοργικής καλοσύνης και της ειρήνης του Θεού.


Και έτσι, Πατέρα μας, επιστρέφουμε σε Σένα, ενώ θυμόμαστε ότι ποτέ δεν φύγαμε μακριά Σου ∙ θυμόμαστε τα ιερά Σου δώρα προς εμάς. Με ευγνωμοσύνη και ευχαριστίες ερχόμαστε, με άδεια χέρια ,ανοιχτή καρδιά και νου, ζητώντας μόνο αυτό που Εσύ μας δίνεις. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε μια προσφορά αντάξια του Υιού Σου. Αλλά μέσα στην Αγάπη Σου το δώρο του Χριστού είναι δικό του.

ΜΑΘΗΜΑ 307

Η θέλησή μου δεν μπορεί να είναι αλληλοσυγκρουόμενες επιθυμίες.

Πατέρα, η Θέλησή Σου είναι δική μου, και μόνο αυτή. Δεν υπάρχει άλλη θέληση για να έχω. Ας μην προσπαθώ να φτιάξω μια άλλη θέληση, διότι δεν έχει νόημα και μου προκαλεί πόνο. Μόνο η Θέλησή Σου μπορεί να μου φέρει χαρά, και μόνο η δική Σου υπάρχει. Αν θέλω να λάβω αυτό που μόνο Εσύ μπορείς να δώσεις, πρέπει να δεχτώ το Θέλημά Σου για μένα, και να εισέλθω σε μια ειρήνη όπου κάθε σύγκρουση είναι αδύνατη, ο Υιός Σου είναι ένα με Σένα σε ύπαρξη και θέληση, και τίποτα δεν μπορεί ν’ αντικρούσει την ιερή αλήθεια ότι παραμένω έτσι όπως με δημιούργησες.


Και μ’ αυτή την προσευχή εισερχόμαστε σιωπηλά σε μια κατάσταση όπου καμιά σύγκρουση δεν μπορεί να έρθει, διότι ενώνουμε την ιερή μας θέληση με του Θεού αναγνωρίζοντας  ότι είναι οι ίδιες.


ΜΑΘΗΜΑ 308

Αυτή η στιγμή είναι ο μόνος χρόνος που υπάρχει.

Έχω φανταστεί τον χρόνο με ένα τέτοιο τρόπο που ματαιώνει τον στόχο μου. Αν επιλέξω να οδηγήσω το παρελθόν στην αιωνιότητα, πρέπει να αλλάξω την αντίληψη που έχω για τον σκοπό του χρόνου. Ο σκοπός του χρόνου δεν μπορεί να είναι να κρατά το παρελθόν και το μέλλον ως ένα. Το μόνο διάστημα κατά το οποίο μπορώ να σωθώ από τον χρόνο είναι το τώρα. Γιατί αυτή την στιγμή η συγχώρεση έχει έρθει να με απελευθερώσει. Η γέννηση του Χριστού είναι τώρα, χωρίς παρελθόν ή μέλλον. Έχει έρθει να δώσει την παρούσα ευλογία Του στον κόσμο, αποκαθιστώντας τον στην συγχώρεση και την αγάπη. Και η αγάπη είναι πάντα παρούσα, εδώ και τώρα.


Σε ευχαριστώ γι αυτή την στιγμή, Πατέρα. Τώρα λυτρώνομαι. Αυτή η στιγμή είναι ο χρόνος που έχεις ορίσει Εσύ για την απελευθέρωση του Υιού Σου, και για την σωτηρία του κόσμου μέσα σ’ αυτόν.


ΜΑΘΗΜΑ 309

Δεν θα φοβηθώ να κοιτάξω μέσα μου σήμερα.

Μέσα μου βρίσκεται η Αιώνια Αθωότητα, διότι είναι Θέλημα του Θεού να βρίσκεται εκεί αιώνια. Εγώ, ο Υιός Του, του οποίου η θέληση είναι χωρίς όρια όπως και η δική Του, δεν γίνεται να θελήσω καμία αλλαγή σε αυτό. Διότι αν αρνηθώ την Θέληση του Πατέρα μου σημαίνει πως αρνούμαι την δική μου. Το να κοιτάζω μέσα μου σημαίνει πως βρίσκω την θέλησή μου έτσι όπως την δημιούργησε ο Θεός, και όπως είναι πραγματικά. Φοβάμαι να κοιτάξω μέσα μου διότι νομίζω πως έφτιαξα μια άλλη θέληση που δεν είναι αληθινή, και εγώ την έκανα πραγματική. Παρόλα αυτά, δεν έχει καμία επίδραση. Μέσα μου βρίσκεται η αγιότητα του Θεού. Μέσα μου βρίσκεται η ανάμνηση Του.

Το βήμα που κάνω σήμερα, Πατέρα μου, είναι η βέβαιη απελευθέρωσή μου από τα άσκοπα όνειρα της αμαρτίας. Ο βωμός Σου είναι γαλήνιος και άσπιλος. Είναι ο ιερός βωμός του Εαυτού μου, κι εκεί βρίσκω την αληθινή μου Ταυτότητα.


ΜΑΘΗΜΑ 310

Με αφοβία και αγάπη περνώ την σημερινή μέρα.

Αυτή την ημέρα, Πατέρα μου, θέλω να την περάσω μαζί με Σένα, όπως Εσύ έχεις επιλέξει ότι θα πρέπει να είναι όλες οι μέρες μου. Και αυτό που θα βιώσω δεν είναι καθόλου από τον χρόνο. Η χαρά που έρχεται σε μένα δεν είναι των ημερών ούτε των ωρών, διότι έρχεται από τον Ουρανό προς τον Υιό Σου. Αυτή η ημέρα θα είναι η γλυκιά υπενθύμιση Σου για να Σε θυμηθώ, το γλυκό κάλεσμά Σου προς τον άγιο Υιό Σου, το σημάδι ότι η χάρις Σου έχει έρθει σε μένα, και ότι είναι το Θέλημά Σου να είμαι ελεύθερος σήμερα.


Αυτή την ημέρα, την περνούμε μαζί, εσύ κι εγώ. Και όλος ο κόσμος ενώνεται μαζί μας στο τραγούδι των ευχαριστιών και της χαράς μας προς Αυτόν ο Οποίος μας έδωσε την σωτηρία, και μας απελευθέρωσε. Επανερχόμαστε στην ειρήνη και στην αγιότητα. Δεν υπάρχει χώρος για τον φόβο μέσα μας σήμερα, διότι έχουμε καλωσορίσει την αγάπη μέσα στις καρδιές μας.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΣΧΑΤΗ ΚΡΙΣΗ;

1. Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού δίνει στον Υιό του Θεού αυτό το δώρο: να ακούει την Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού να διακηρύσσει ότι αυτό που είναι ψεύτικο είναι ψεύτικο, και αυτό που είναι αλήθεια ποτέ δεν έχει αλλάξει. Και αυτή είναι η κρίση με την οποία λήγει η αντίληψη. Στην αρχή βλέπεις έναν κόσμο που έχει δεχτεί αυτό ως αληθές, ο οποίος τώρα προβάλλεται από ένα διορθωμένο νου. Και με αυτή την ιερή θέαση, η αντίληψη δίνει μια σιωπηλή ευλογία και έπειτα εξαφανίζεται, εφόσον ο στόχος της έχει επιτευχθεί και η αποστολή της εκπληρώθηκε.

2. Η τελευταία κρίση για τον κόσμο δεν περιέχει καμιά καταδίκη. Διότι βλέπει τον κόσμο ως ολότελα συγχωρεμένο, δίχως αμαρτία και χωρίς απολύτως κανένα σκοπό. Δίχως κάποια αιτία, και τώρα δίχως κάποια λειτουργία μέσα στην όραση του Χριστού, απλά αποσύρεται στο τίποτα. Εκεί γεννήθηκε, και εκεί καταλήγει. Και όλες οι φιγούρες στο όνειρο στο οποίο άρχισε ο κόσμος, πηγαίνουν μαζί του. Τα σώματα τώρα δεν έχουν χρησιμότητα, και επομένως σιγά - σιγά ξεθωριάζουν, διότι ο Υιός του Θεού είναι απεριόριστος

3. Εσύ που πίστευες ότι η Έσχατη Κρίση θα καταδίκαζε τον κόσμο στην κόλαση μαζί σου, δέξου αυτή την άγια αλήθεια: η Έσχατη Κρίση του Θεού είναι το δώρο της Διόρθωσης που χάρισε Αυτός για όλα σου τα σφάλματα, ελευθερώνοντάς σε από αυτά, και όλα τα αποτελέσματα που φαινόντουσαν ότι είχαν. Ο φόβος προς την σωτήρια χάρη του Θεού δεν είναι τίποτα άλλο από φόβος προς την πλήρη απελευθέρωση από τον πόνο, την επιστροφή στην ειρήνη, την ασφάλεια και την ευτυχία, και την ένωση με την δική σου Ταυτότητα.

4. Η Έσχατη Κρίση του Θεού είναι τόσο ελεήμων όσο κάθε βήμα μέσα στο καθορισμένο σχέδιό Του να ευλογήσει τον Υιό Του, και να τον καλέσει να επανέλθει στην αιώνια ειρήνη που Αυτός μοιράζεται μαζί του. Μην φοβάσαι την αγάπη. Γιατί μόνο αυτή μπορεί να θεραπεύσει κάθε θλίψη, να σκουπίσει όλα τα δάκρυα, και να ξυπνήσει γλυκά από το όνειρό του τον Υιό που ο Θεός αναγνωρίζει ως δικό Του. Μην το φοβάσαι αυτό. Η σωτηρία σου ζητά να την καλωσορίσεις. Και ο κόσμος περιμένει την δική σου χαρμόσυνη αποδοχή, που θα τον απελευθερώσει.

5. Αυτή είναι η Έσχατη Κρίση του Θεού: «Είσαι ακόμα ο άγιος Υιός Μου, παντοτινά αθώος, πάντα αγαπών και πάντα αγαπημένος, τόσο απεριόριστος όσο ο Δημιουργός σου, και εντελώς αμετάβλητος και παντοτινά αγνός. Γι αυτό ξύπνα και γύρισε σε Μένα. Εγώ είμαι ο Πατέρας σου και εσύ είσαι ο Υιός Μου.»

ΜΑΘΗΜΑ 311

Κρίνω όλα τα πράγματα έτσι όπως θα ήθελα να είναι.

Η κρίση φτιάχτηκε για να χρησιμοποιηθεί ως όπλο ενάντια στην αλήθεια. Διαχωρίζει αυτό εναντίον του οποίου χρησιμοποιείται, και το απομονώνει σαν να ήταν ένα πράγμα ξέχωρο. Και έπειτα το φτιάχνει έτσι όπως θα ήθελες εσύ να είναι. Κρίνει αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει, διότι δεν μπορεί να δει ολοκληρωμένα, άρα κρίνει εσφαλμένα. Ας μην την χρησιμοποιήσουμε σήμερα, παρά ας την προσφέρουμε σαν δώρο προς Εκείνον που μπορεί να την χρησιμοποιήσει διαφορετικά. Αυτός θα μας ανακουφίσει από την αγωνία όλων των κρίσεων που έχουμε κάνει εναντίον του εαυτού μας, και θα επαναφέρει την ειρήνη του νου δίνοντάς μας την κρίση του Θεού για τον Υιό Του.

Πατέρα, περιμένουμε με ανοιχτό νου σήμερα, για ν’ ακούσουμε την δική Σου κρίση για τον Υιό που αγαπάς. Εμείς δεν τον γνωρίζουμε, και δεν μπορούμε να τον κρίνουμε. Άρα αφήνουμε την δική Σου Αγάπη να αποφασίσει τι πρέπει να είναι αυτός που Εσύ δημιούργησες ως Υιό Σου.


312
Βλέπω όλα τα πράγματα έτσι όπως θα ήθελα να είναι.

Η αντίληψη ακολουθεί την κρίση. Έχοντας κρίνει, βλέπουμε αυτό που θα θέλαμε να δούμε. Γιατί η όραση των ματιών του σώματος χρησιμεύει μόνο για να μας προσφέρει αυτό που θα θέλαμε να έχουμε. Είναι αδύνατον να παραβλέψουμε αυτό που θέλουμε να δούμε, και να μην βλέπουμε αυτό που έχουμε επιλέξει να δούμε. Πόσο βέβαιο είναι λοιπόν ότι θα έρθει ο πραγματικός κόσμος να χαιρετίσει την αγία όραση όποιου κάνει δικό του τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος, και βλέπει σύμφωνα με αυτόν. Και δεν γίνεται να μην δει αυτό που θα ήθελε να δει ο Χριστός, και να μοιραστεί την Αγάπη του Χριστού για όσα βλέπει.


 Σήμερα δεν έχω άλλο σκοπό από το να δω ένα απελευθερωμένο κόσμο, ελεύθερο από όλες τις κρίσεις που έχω κάνει. Πατέρα, αυτό είναι το Θέλημά Σου για μένα σήμερα, άρα αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος μου.
 Σήμερα δεν έχω άλλο σκοπό από το να δω ένα απελευθερωμένο κόσμο, ελεύθερο από όλες τις κρίσεις που έχω κάνει. Πατέρα, αυτό είναι το Θέλημά Σου για μένα σήμερα, άρα αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος μου.


ΜΑΘΗΜΑ 313

Μια νέα αντίληψη ας έρθει σε μένα, τώρα.

Πατέρα, υπάρχει μια όραση που βλέπει όλα τα πράγματα ως αναμάρτητα, έτσι ώστε ο φόβος φεύγει, και στην θέση του προσκαλούμε την αγάπη. Και η αγάπη θα έρθει όποτε της ζητηθεί. Αυτή η όραση είναι το δώρο Σου. Τα μάτια του Χριστού βλέπουν ένα κόσμο που έχει συγχωρεθεί. Με την δική Του όραση όλες οι αμαρτίες του συγχωρούνται, διότι Αυτός δεν βλέπει καμιά αμαρτία πουθενά όπου εναποθέτει το βλέμμα Του. Τώρα ας έρθει σε μένα η ορθή Του όραση, ώστε να ξυπνήσω από το όνειρο της αμαρτίας και να κοιτάξω μέσα μου και να δω την  αθωότητά μου, την οποία Εσύ έχεις κρατήσει εντελώς αμόλυντη πάνω στο βωμό του αγίου Υιού Σου, του Εαυτού με τον οποίο θέλω να ταυτιστώ.


Σήμερα ας δούμε ο ένας τον άλλο με την όραση του Χριστού. Πόσο όμορφοι είμαστε! Αδερφέ, έλα και ενώσου μαζί μου σήμερα. Σώζουμε τον κόσμο όταν έχουμε ενωθεί. Γιατί στην όρασή μας αυτός γίνεται τόσο άγιος όσο το φως μέσα μας.


ΜΑΘΗΜΑ 314

Αναζητώ ένα μέλλον διαφορετικό από το παρελθόν.

Από την νέα αντίληψη του κόσμου έρχεται ένα μέλλον πολύ διαφορετικό από το παρελθόν. Το μέλλον τώρα αναγνωρίζεται ως επέκταση του παρόντος. Τα λάθη του παρελθόντος δεν μπορούν να ρίξουν καμιά σκιά πάνω σε αυτό ∙ έτσι ο φόβος έχει χάσει τα είδωλά και τις εικόνες του, και εφόσον δεν έχει μορφή, δεν έχει και επιδράσεις. Ο θάνατος δεν θα διεκδικεί το μέλλον τώρα, διότι η ζωή είναι τώρα ο στόχος του και όλα τα αναγκαία παρέχονται με χαρά. Ποιος μπορεί να λυπάται ή να υποφέρει όταν το παρόν έχει ελευθερωθεί, επεκτείνοντας την ασφάλεια και την ειρήνη του σε ένα ήσυχο μέλλον γεμάτο χαρά;


Πατέρα, σφάλαμε στο παρελθόν, κι επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε το παρόν για να ελευθερωθούμε. Τώρα αφήνουμε το μέλλον στα δικά Σου Χέρια, αφήνοντας πίσω τα λάθη μας από το παρελθόν, και σίγουροι ότι Εσύ θα κρατήσεις τις τωρινές Σου υποσχέσεις, και θα οδηγήσεις το μέλλον στο ιερό τους φως.


ΜΑΘΗΜΑ 315

Όλα τα δώρα που δίνουν οι αδελφοί μου ανήκουν σε μένα.

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή που περνά,  χίλιοι θησαυροί έρχονται σε μένα. Είμαι ευλογημένος όλη την ημέρα με δώρα, που η αξία τους υπερβαίνει όλα τα πράγματα που μπορώ να συλλάβω με το νου μου. Ένας αδελφός χαμογελά σε έναν άλλο, και η καρδιά μου αναγαλλιάζει. Κάποιος λέει ένα λόγο ευγνωμοσύνης ή ελέους, και ο νους μου λαμβάνει αυτό το δώρο και το παίρνει σαν δικό του. Και ο κάθε ένας που βρίσκει τον δρόμο του για τον Θεό γίνεται σωτήρας μου, δείχνοντάς μου τον δρόμο, και δίνοντάς μου την βεβαιότητά του ότι όσα έχει μάθει είναι σίγουρα και δικά μου.


Σε ευχαριστώ, Πατέρα, για τα πολλά δώρα που έρχονται σε μένα σήμερα και κάθε μέρα από κάθε Υιό του Θεού. Τα δώρα των αδελφών μου  προς εμένα είναι απεριόριστα. Τώρα μπορώ να τους προσφέρω τις ευχαριστίες μου, έτσι ώστε η ευγνωμοσύνη προς αυτούς να μπορέσει να με οδηγήσει στον Δημιουργό μου και στην θύμηση Του.

ΜΑΘΗΜΑ 316

Όλα τα δώρα που δίνω στους αδελφούς μου είναι δικά μου.

Όπως κάθε δώρο που δίνουν οι αδελφοί μου είναι δικό μου, έτσι και κάθε δώρο που δίνω εγώ ανήκει σε μένα. Το κάθε ένα επιτρέπει σε ένα λάθος από το παρελθόν να φύγει, και να μην αφήσει καμία σκιά πάνω στον άγιο νου που αγαπά ο Πατέρας μου. Η χάρη Του μου δίνεται σε κάθε δώρο που έχει λάβει ένας αδελφός μέσα σε όλο το χρόνο, και πέρα από αυτόν. Το σπίτι των θησαυρών μου είναι γεμάτο, και άγγελοι προσέχουν τις ανοιχτές του πόρτες ώστε κανένα δώρο να μην χαθεί, και μόνο περισσότερα να προστεθούν. Ας έρθω εκεί όπου βρίσκονται οι θησαυροί μου, και ας εισέλθω εκεί όπου είμαι αληθινά καλοδεχούμενος και στο σπίτι μου, ανάμεσα στα δώρα που μου έχει δώσει ο Θεός.

Πατέρα, θέλω να δεχτώ τα δώρα Σου σήμερα. Εγώ δεν τα αναγνωρίζω. Και όμως εμπιστεύομαι ότι Εσύ που μου τα έδωσες θα μου παρέχεις και τα μέσα με τα οποία να μπορέσω να δω, να καταλάβω την αξία τους, και να κρατήσω μέσα στην καρδιά μου μόνο αυτά, ως αυτό που θέλω.


ΜΑΘΗΜΑ 317

Ακολουθώ τον δρόμο που έχει οριστεί για μένα.

Έχω μια ιδιαίτερη θέση να πληρώσω ∙ ένα ρόλο για μένα μόνο. Η σωτηρία περιμένει μέχρι να αναλάβω αυτό το ρόλο με δική μου επιλογή. Μέχρι να κάνω αυτή την επιλογή, είμαι σκλάβος του χρόνου και της ανθρώπινης μοίρας. Αλλά όταν με προθυμία και χαρά ακολουθήσω τον δρόμο που το σχέδιο του Πατέρα μου όρισε για μένα, τότε θα αναγνωρίσω ότι η σωτηρία είναι ήδη εδώ, έχει ήδη δοθεί στους αδελφούς μου και είναι ήδη και δική μου.


Πατέρα, ο δικός Σου δρόμος είναι αυτός που διαλέγω σήμερα. Εκεί που με οδηγεί επιλέγω να πάω ∙ αυτό που θα ήθελε να κάνω επιλέγω να κάνω. Ο δρόμος Σου είναι βέβαιος, και το τέλος ασφαλές. Η δική Σου θύμηση περιμένει εκεί. Και όλες μου οι θλίψεις τελειώνουν μέσα στο αγκάλιασμά Σου, που έχεις υποσχεθεί στον Υιό Σου, που νόμιζε εσφαλμένα ότι είχε απομακρυνθεί από την σίγουρη προστασία στης στοργικής Αγκαλιάς Σου.

ΜΑΘΗΜΑ 318

Μέσα μου το μέσον και ο σκοπός της σωτηρίας είναι ένα.

Μέσα μου, στον άγιο Υιό του Θεού, εναρμονίζονται όλα τα μέρη του σχεδίου του Ουρανού να σωθεί ο κόσμος. Τι σύγκρουση θα μπορούσε να υπάρξει, όταν όλα τα μέρη δεν έχουν παρά ένα σκοπό και ένα στόχο; Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει ένα κομμάτι που να στέκει μόνο του, ή κάποιο με περισσότερη ή λιγότερη σημασία από τα υπόλοιπα;  Εγώ είμαι το μέσον με το οποίο σώζεται ο Υιός του Θεού, διότι ο σκοπός της σωτηρίας είναι να βρει την αθωότητα που ο Θεός έχει τοποθετήσει μέσα μου. Δημιουργήθηκα σαν αυτό το οποίο αναζητώ. Εγώ είμαι ο στόχος που ψάχνει ο κόσμος. Είμαι ο Υιός του Θεού, η μία αιώνια Αγάπη Του. Είμαι το μέσον αλλά και ο σκοπός της σωτηρίας.


Σήμερα, Πατέρα μου, ας αναλάβω τον ρόλο που Εσύ μου προσφέρεις ζητώντας μου να αποδεχτώ την Επανόρθωση για τον εαυτό μου. Γιατί έτσι αυτό που εναρμονίζεται μέσα μου με την ίδια βεβαιότητα θα εναρμονιστεί και με Σένα.
ΑΝΑΡΤΉΘΗΚΕ ΑΠΌ CHRISTINA TSINTEA ΣΤΙΣ 8:07 Μ.Μ. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ 


ΜΑΘΗΜΑ 319

Ήρθα για την σωτηρία του κόσμου.

Εδώ είναι μια σκέψη από την οποία έχει αφαιρεθεί κάθε αλαζονεία, και παραμένει μόνο η αλήθεια. Γιατί η αλαζονεία αντιτίθεται στην αλήθεια. Αλλά όταν δεν υπάρχει αλαζονεία η αλήθεια θα έρθει αμέσως, και θα συμπληρώσει το χώρο που το εγώ έχει αφήσει χωρίς να καλύψει με ψέματα. Μόνο το εγώ μπορεί να είναι περιορισμένο, και επομένως αναζητά στόχους που έχουν υποστεί περικοπές και είναι περιοριστικοί. Το εγώ νομίζει ότι όταν κάποιος κερδίζει, η ολότητα πρέπει να χάνει. Και όμως, είναι Θέλημα του Θεού να μάθω ότι αυτό που κερδίζει ένας, δίνεται σε όλους.


Πατέρα, η Θέλησή Σου είναι καθολική. Και ο στόχος που προκύπτει από αυτή μοιράζεται την καθολικότητα της. Ποιον άλλον στόχο εκτός από την σωτηρία του κόσμου θα μπορούσες να μου έχεις δώσει; Και τι άλλο εκτός από αυτό θα μπορούσε να είναι η Θέληση που ο Εαυτός μου έχει μοιραστεί μαζί Σου;


ΜΑΘΗΜΑ 320

 Ο Πατέρας μου δίνει όλη την δύναμη σε μένα.

Ο Υιός του Θεού είναι απεριόριστος. Δεν υπάρχουν όρια στην δύναμή του, την γαλήνη του, την χαρά του, ή σε κάποια από τις ιδιότητες που του έδωσε ο Πατέρας του όταν τον δημιούργησε. Ό,τι βούλεται μαζί με τον Δημιουργό και Λυτρωτή του πρέπει να γίνει. Τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στην ιερή του θέληση, διότι ο Πατέρας του φωτίζει με την λάμψη Του το νου του, και αφήνει ενώπιων του όλη την δύναμη και την αγάπη της  γης και του Ουρανού. Εγώ είμαι αυτός στον οποίο δίνονται όλα αυτά. Εγώ είμαι αυτός μέσα στον οποίο κατοικεί η δύναμη της Θέλησης του Πατέρα μου.

  Η Θέλησή Σου μπορεί να κάνει τα πάντα μέσα σε μένα, και έπειτα να επεκταθεί και  σε όλο τον κόσμο μέσα από μένα. Δεν υπάρχει όριο στην Θέλησή Σου. Κι έτσι όλη η δύναμη έχει δοθεί στον Υιό Σου.


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ;

1. Δημιουργία είναι το σύνολο όλων των Σκέψεων του Θεού, σε άπειρο αριθμό, και παντού χωρίς κανένα όριο. Μόνο η αγάπη δημιουργεί, και δημιουργεί μόνο σαν την ίδια. Δεν υπήρξε χρόνος που όλα όσα δημιούργησε να μην υπήρχαν. Ούτε θα υπάρξει χρόνος που οτιδήποτε από αυτά που δημιούργησε να υποστεί κάποια απώλεια. Μέσα στην αιωνιότητα οι Σκέψεις του Θεού είναι ακριβώς έτσι όπως ήταν και είναι, αμετάβλητες μέσα στο χρόνο και αφού ο χρόνος θα έχει τελειώσει.
2. Στις Σκέψεις του Θεού δίδεται όλη η δύναμη που έχει ο Δημιουργός τους. Διότι Αυτός θα προσθέτει στην αγάπη επεκτείνοντας την. Επομένως ο Υιός Του μοιράζεται την δημιουργία, και πρέπει επομένως να μοιράζεται και τη δύναμη να δημιουργεί. Αυτό που ο Θεός έχει θελήσει να είναι για πάντα Ένα θα εξακολουθεί να είναι Ένα όταν ο χρόνος τελειώσει ∙ και δεν θα αλλάξει όσο διαρκεί ο χρόνος, παραμένοντας όπως ήταν πριν καν αρχίσει η σκέψη του χρόνου.
3. Η δημιουργία είναι το αντίθετο από όλες τις ψευδαισθήσεις, διότι η δημιουργία είναι η αλήθεια. Η δημιουργία είναι ο άγιος Υιός του Θεού, διότι στην δημιουργία η Θέλησή Του ολοκληρώνεται από κάθε άποψη, κάνοντας κάθε μέρος να περιέχει το όλον. Η ενότητά του είναι για πάντα εγγυημένα απαραβίαστη ∙ για πάντα μέσα στην αγία Του Θέληση, πέρα από κάθε δυνατότητα βλάβης, διαχωρισμού, ατέλειας και σπίλωσης της αθωότητάς της.
4. Εμείς είμαστε η δημιουργία ∙ εμείς οι Υιοί του Θεού. Φαίνεται σαν να υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσά μας, και σαν να μην έχουμε επίγνωση της αιώνιας ενότητάς μας με Αυτόν. Ωστόσο, πίσω από όλες τις αμφιβολίες μας, πέρα από όλους μας τους φόβους, ακόμα υπάρχει βεβαιότητα. Διότι η αγάπη παραμένει μαζί με όλες της Σκέψεις της, και με την βεβαιότητα δική τους. Η θύμηση του Θεού βρίσκεται μέσα στους αγίους νόες μας, οι οποίοι γνωρίζουν ότι είναι ένα και ενωμένοι με τον Δημιουργό τους. Η μόνη μας λειτουργία ας είναι μόνο να αφήσουμε αυτή την μνήμη να επιστρέψει, να αφήνουμε μόνο την Θέληση του Θεού να γίνεται στην γη, να  επανέλθουμε στην νοητική μας διαύγεια, και να είμαστε όπως μας δημιούργησε ο Θεός.
5. Ο Πατέρας μας μάς καλεί. Ακούμε την Φωνή Του, και συγχωρούμε την δημιουργία στο Όνομα του Δημιουργού της, της Ίδιας της Αγιότητας, που την μοιράζεται η δική Του δημιουργία ∙ του Οποίου η Αγιότητα είναι ακόμα μέρος από εμάς.




ΜΑΘΗΜΑ 321

Πατέρα, η ελευθερία μου βρίσκεται σε Σένα μόνο.

Δεν είχα καταλάβει τι με ελευθερώνει, ούτε τι είναι η ελευθερία μου, ούτε που να ψάξω να την βρω. Πατέρα, έψαχνα μάταια μέχρι που άκουσα την Φωνή Σου να με καθοδηγεί. Τώρα δεν θέλω να καθοδηγώ εγώ τον εαυτό μου πια..  Γιατί ούτε έχω φτιάξει, ούτε καταλαβαίνω τον τρόπο για να βρω την ελευθερία μου. Αλλά εναποθέτω την εμπιστοσύνη μου σε Σένα. Εσύ που μου κληροδότησες την ελευθερία μου ως άγιο Υιό Σου, δεν είσαι χαμένος για μένα. Η Φωνή σου με καθοδηγεί, και ο δρόμος προς τα Σένα ανοίγει και ξεκαθαρίζει επιτέλους. Πατέρα, η ελευθερία μου βρίσκεται σε Σένα μόνο. Πατέρα ,θέλησή μου είναι να επιστρέψω.

Σήμερα απαντούμε για τον κόσμο, που θα απελευθερωθεί μαζί με μας. Πόσο χαρούμενοι είμαστε που βρίσκουμε την ελευθερία μας μέσα από τον βέβαιο δρόμο που έχει εξασφαλίσει ο Πατέρας μας. Και πόσο σίγουρη είναι η σωτηρία όλου του κόσμου, όταν μαθαίνουμε ότι η ελευθερία μας μπορεί να βρεθεί μόνο στον Θεό.


ΜΑΘΗΜΑ 322

Μπορώ να αφήσω μόνο αυτό που δεν ήταν ποτέ αληθινό.

Θυσιάζω τις ψευδαισθήσεις ∙ τίποτα περισσότερο. Και καθώς οι ψευδαισθήσεις φεύγουν βρίσκω τα δώρα που προσπαθούσαν να κρύψουν, να με περιμένουν με λαμπερό καλωσόρισμα, έτοιμα να παραδώσουν σε μένα τα πανάρχαια μηνύματα του Θεού. Η θύμησή Του κατοικεί σε κάθε δώρο που λαμβάνω από Αυτόν. Και κάθε όνειρο χρησιμεύει μόνο για να κρύβει τον Εαυτό που είναι ο μοναδικός Υιός του Θεού, κατ’ εικόνα Εκείνου, του Αγίου  Ενός που κατοικεί μέσα σ’ Αυτόν για πάντα, όπως κατοικεί και σε μένα, ακόμα.


Πατέρα, σε Σένα κάθε θυσία παραμένει για πάντα αδιανόητη. Επομένως δεν μπορώ να θυσιάσω παρά μόνο στα όνειρα. Έτσι όπως με δημιούργησες, δεν μπορώ να αφήσω τίποτα από ό,τι μου έδωσες Εσύ. Ό,τι δεν μου έχεις δώσει δεν έχει πραγματικότητα. Τι απώλεια γίνεται να περιμένω εκτός από την απώλεια του φόβου, και την επιστροφή της αγάπης μέσα στο νου μου;


ΜΑΘΗΜΑ 323

Μετά χαράς κάνω την «θυσία» του φόβου.

Εδώ βρίσκεται η μόνη «θυσία» που Εσύ ζητάς από τον αγαπημένο Σου Υιό ∙ του ζητάς να παραιτηθεί από όλα τα βάσανα, κάθε έννοια απώλειας και θλίψης, κάθε άγχος και αμφιβολία, και να αφήσει να εισέλθει σαν χείμαρρος η Αγάπη Σου μέσα στην επίγνωσή του, θεραπεύοντας τον από τον πόνο, και δίνοντάς του την δική Σου αιώνια Χαρά. Τέτοια είναι η «θυσία» που Εσύ ζητάς από μένα, και η μόνη που κάνω μετά χαράς ∙ το μόνο «κόστος» της επανόρθωσης της θύμησής Σου σε μένα, για την σωτηρία του κόσμου.


Και καθώς πληρώνουμε το χρέος που χρωστάμε στην αλήθεια, - ένα χρέος που είναι απλά η απελευθέρωση των αυταπατών και των εικόνων που λατρεύαμε εσφαλμένα – η αλήθεια επιστρέφει σε μας με πληρότητα και χαρά. Δεν τρέφουμε πια αυταπάτες. Η αγάπη έχει τώρα επιστρέψει στην επίγνωσή μας. Και βρισκόμαστε πάλι σε ειρήνη, γιατί ο φόβος έχει φύγει και παραμένει μόνο η αγάπη.

ΜΑΘΗΜΑ 324

Εγώ απλά ακολουθώ, διότι δεν θέλω να ηγούμαι.

Πατέρα, Εσύ είσαι ο Ένας που μου έδωσε το σχέδιο για την σωτηρία. Εσύ έχεις ορίσει τον δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσω, τον ρόλο που πρέπει να πάρω, και κάθε βήμα στην καθορισμένη μου διαδρομή. Δεν γίνεται να χάσω τον δρόμο. Μπορώ μόνο να επιλέξω να περιπλανηθώ άσκοπα για λίγο, κι έπειτα να επιστρέψω. Η στοργική Σου Φωνή πάντα θα με καλεί πίσω, και θα οδηγεί τα βήματά μου στον σωστό δρόμο. Όλοι οι αδελφοί μου μπορούν ν’ ακολουθήσουν στον δρόμο που τους οδηγώ. Αλλά εγώ απλά ακολουθώ τον δρόμο προς Εσένα, όπως Εσύ με καθοδηγείς και θέλεις να πορεύομαι.


Γι αυτό ας ακολουθήσουμε Έναν ο Οποίος γνωρίζει τον δρόμο. Δεν χρειάζεται να αργήσουμε και δεν γίνεται να ξεστρατίσουμε  πάνω από μια στιγμή μακριά από το στοργικό Του Χέρι. Πορευόμαστε μαζί, διότι ακολουθούμε Εκείνον. Και είναι Αυτός που κάνει το τέλος σίγουρο, και εγγυάται μια ασφαλή επιστροφή στην εστία μας.

ΜΑΘΗΜΑ 325

Όλα όσα νομίζω ότι βλέπω αντανακλούν ιδέες.

Το κλειδί για την σωτηρία είναι αυτή η ιδέα: Ό,τι βλέπω αντανακλά μια διαδικασία μέσα στο νου μου, η οποία αρχίζει με την ιδέα που έχω για το τι θέλω. Από εκεί, ο νους φτιάχνει μια εικόνα του πράγματος που θέλει, το κρίνει πολύτιμο, και επομένως αναζητά να το βρει. Αυτές οι εικόνες τότε προβάλλονται προς τα έξω, τις κοιτώ, τις εκτιμώ ως πραγματικές και τις περιφρουρώ ως δικές μου. Από παρανοϊκές ιδέες έρχεται ένας παρανοϊκός κόσμος. Από την κρίση έρχεται ένα κόσμος καταδικασμένος. Και από σκέψεις συγχώρεσης παρουσιάζεται ένας κόσμος ήπιος, γεμάτος έλεος για τον άγιο Υιό του Θεού, για να του προσφέρει ένα φιλικό σπίτι όπου μπορεί να αναπαυθεί για λίγο πριν συνεχίσει το ταξίδι του, και να βοηθήσει τους αδελφούς του να προχωρήσουν μαζί του, και να βρουν τον δρόμο για τον Ουρανό και τον Θεό.


Πατέρα μας, οι ιδέες Σου αντανακλούν την αλήθεια, ενώ οι δικές μου χωριστά από τις δικές Σου δεν φτιάχνουν παρά όνειρα. Ας βλέπω μόνο ό,τι αντανακλούν οι δικές Σου, διότι Αυτές και μόνο Αυτές εξασφαλίζουν την αλήθεια.


ΜΑΘΗΜΑ 326

Είμαι παντοτινά ένα Αποτέλεσμα του Θεού.

Πατέρα, δημιουργήθηκα μέσα στο Νου Σου, μια άγια Σκέψη που ποτέ δεν άφησε την εστία της. Είμαι παντοτινά  δικό Σου Αποτέλεσμα, και Εσύ για πάντα είσαι η Αιτία μου. Έτσι όπως με δημιούργησες έχω παραμείνει. Εκεί όπου με εγκατέστησες ακόμα κατοικώ. Και όλες Σου οι ιδιότητες ενοικούν σε μένα, διότι είναι το Θέλημά Σου να έχεις έναν Υιό τόσο όμοιο με την Αιτία του ώστε η Αιτία και το Αποτέλεσμά Της να είναι αδιαίρετα. Σήμερα ας γνωρίζω ότι είμαι ένα Αποτέλεσμα του Θεού, κι επομένως έχω την δύναμη να δημιουργώ όπως Εσύ. Και όπως στον Ουρανό, έτσι και στην γη. Το σχέδιό Σου ακολουθώ εδώ, και στο τέλος γνωρίζω ότι θα συγκεντρώσεις όλα Σου τα αποτελέσματα μέσα στον γαλήνιο Ουρανό της Αγάπης Σου, εκεί όπου η γη θα εξαφανιστεί, και όλες οι σκέψεις διαχωρισμού θα ενωθούν ένδοξα ως Ένας Υιός του Θεού.

Σήμερα ας δούμε την γη να εξαφανίζεται, στην αρχή μεταμορφωμένη, και έπειτα, αφού την συγχωρέσουμε, να σβήσει ολοκληρωτικά μέσα στο άγιο Θέλημα του Θεού.


ΜΑΘΗΜΑ 327

Δεν χρειάζεται παρά να Σε καλέσω κι Εσύ θα μου απαντήσεις.

Δεν μου ζητείται να πάρω την σωτηρία βασισμένος σε μια ανυποστήρικτη πίστη. Διότι ο Θεός μου έχει υποσχεθεί ότι θ’ ακούσει το κάλεσμά μου, και θ’ απαντήσει ο Ίδιος. Ας μαθαίνω μόνο από την εμπειρία μου ότι αυτό είναι αλήθεια, και η πίστη σίγουρα θα έρθει σε μένα. Αυτή είναι η πίστη που θα διαρκέσει, και θα με πάει ακόμα μακρύτερα στον δρόμο που οδηγεί σε Αυτόν. Διότι έτσι θα είμαι σίγουρος ότι Εκείνος δεν με έχει εγκαταλείψει και με αγαπά ακόμα, περιμένοντας μόνο το κάλεσμά μου για να μου δώσει όλη την βοήθεια που χρειάζομαι για να έρθω σε Αυτόν.

Πατέρα, Σε ευχαριστώ που οι υποσχέσεις Σου ποτέ δεν θα απογοητεύσουν την εμπειρία μου, αν απλά τις δοκιμάσω. Επομένως, ας επιχειρήσω να τις δοκιμάσω, και να μην τις κρίνω. Ο Λόγος Σου είναι ένα με Σένα. Εσύ μου δίνεις τα μέσα με τα οποία έρχεται η βεβαιότητα, και αποκτώ επιτέλους την σιγουριά της ενοικούσας Αγάπης Σου.


ΜΑΘΗΜΑ 328

Διαλέγω την δεύτερη θέση για να κερδίσω την πρώτη.

Αυτό που φαίνεται ότι είναι η δεύτερη θέση είναι η πρώτη, διότι όλα τα πράγματα που αντιλαμβανόμαστε είναι ανάποδα μέχρι να ακούσουμε την Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού. Φαίνεται ότι θα αποκτήσουμε αυτονομία μόνο με τον αγώνα μας να είμαστε ξεχωριστοί, και ότι η ανεξαρτησία μας από την υπόλοιπη δημιουργία του Θεού είναι ο τρόπος με τον οποίο αποκτάται η σωτηρία. Και όμως, το μόνο που βρίσκουμε είναι ασθένεια, βάσανα, απώλεια και θάνατο. Αυτό δεν είναι το Θέλημα του Πατέρα μας για εμάς, ούτε υπάρχει δεύτερη στην Θέλησή Του. Το να ενωνόμαστε με την δική Του Θέληση σημαίνει ότι απλά βρίσκουμε την δική μας. Και εφόσον η θέλησή μας είναι η δική Του, σε Αυτόν είναι που πρέπει να πάμε για να αναγνωρίσουμε την δική μας θέληση.

Δεν υπάρχει άλλη θέληση από την δική Σου. Και χαίρομαι που τίποτα από όσα φαντάζομαι δεν αντικρούει αυτό που Εσύ θέλεις να είμαι. Η Θέλησή Σου είναι να είμαι απόλυτα ασφαλής, αιώνια σε ειρήνη. Και μετά χαράς μοιράζομαι αυτή την Θέληση την οποία Εσύ, ο Πατέρας μου, έδωσες ως μέρος από μένα.


ΜΑΘΗΜΑ 329

Έχω ήδη επιλέξει αυτό που θέλεις Εσύ.

Πατέρα, νόμιζα ότι είχα απομακρυνθεί από το Θέλημά Σου, ότι το είχα αψηφήσει, είχα παραβεί τους νόμους του, και ότι είχα παρεμβάλλει μια δεύτερη θέληση πιο ισχυρή από την δική Σου. Και όμως, αυτό που είμαι στ’ αλήθεια δεν είναι παρά η Θέλησή Σου, που έχει επεκταθεί και επεκτείνεται. Αυτό είμαι, και αυτό ποτέ δεν θ’ αλλάξει. Όπως Εσύ είσαι Ένας, έτσι κι εγώ είμαι Ένα μαζί Σου. Και αυτό επέλεξα την στιγμή της δημιουργίας μου, όπου η θέλησή μου έγινε για πάντα ένα με την δική Σου. Αυτή η επιλογή έγινε για όλη την αιωνιότητα. Δεν μπορεί ν’ αλλάξει, και να είναι σε αντίθεση με τον εαυτό της. Πατέρα, η θέλησή μου είναι δική Σου. Και είμαι ασφαλής, ατάραχος και γαλήνιος, σε ατέλειωτη χαρά, διότι είναι η Θέλησή Σου να είναι έτσι.


Σήμερα, θα δεχτούμε την ένωσή μας ο ένας με τον άλλο και την Πηγή μας. Δεν έχουμε θέληση άλλη ξεχωριστή από την δική Του, και όλοι μας είμαστε ένα διότι η Θέλησή Του μοιράζεται από όλους μας. Μέσα από αυτή αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ένα. Μέσα από αυτή βρίσκουμε επιτέλους τον δρόμο μας για τον Θεό.


ΜΑΘΗΜΑ 330

Δεν θα πληγώσω ξανά τον εαυτό μου σήμερα.

Αυτή την ημέρα ας δεχτούμε την συγχώρεση ως μοναδική μας λειτουργία. Γιατί να επιτεθούμε στο νου μας, και να του δώσουμε εικόνες πόνου; Γιατί να τον διδάσκουμε ότι είναι αδύναμος, όταν ο Θεός προσφέρει την δύναμη Του και την Αγάπη Του, και τον παροτρύνει να πάρει αυτό που είναι ήδη δικό του; Ο νους που έχει γίνει πρόθυμος να δεχτεί τα δώρα του Θεού έχει επανέλθει στο πνεύμα, και επεκτείνει την ελευθερία του και την χαρά του, καθώς η Θέληση του Θεού ενώνεται με την δική του. Ο Εαυτός που ο Θεός δημιούργησε δεν γίνεται να αμαρτήσει, επομένως δεν μπορεί να υποφέρει. Σήμερα ας επιλέξουμε να είναι Αυτός η Ταυτότητά μας, κι έτσι να ξεφύγουμε για πάντα από όλα τα πράγματα που φαίνεται ότι μας προσφέρει το όνειρο του φόβου.


Πατέρα, ο Υιός Σου δεν μπορεί να πληγωθεί. Και αν νομίζουμε ότι υποφέρουμε, απλά δεν καταφέραμε να γνωρίσουμε την μια Ταυτότητά μας που μοιραζόμαστε μαζί Σου. Επιθυμούμε να επιστρέψουμε σε Αυτή σήμερα, για να ελευθερωθούμε για πάντα  από όλα τα λάθη μας, και για να σωθούμε από αυτό που νομίζαμε ότι ήμασταν.


ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΓΩ;

1. Το εγώ είναι ειδωλολατρία ∙ το σύμβολο του περιορισμένου και διαχωρισμένου εαυτού, αυτού που έχει γεννηθεί μέσα σε ένα σώμα, καταδικασμένος να υποφέρει και η ζωή του να καταλήξει στον θάνατο. Είναι η «θέληση» που βλέπει την Θέληση του Θεού ως εχθρό, και παίρνει μια μορφή με την οποία την αρνείται. Το εγώ είναι η «απόδειξη» ότι η δύναμη είναι ασθενής και η αγάπη τρομακτική, η ζωή είναι πραγματικά θάνατος, και μόνο ό,τι έρχεται σε αντίθεση με τον Θεό είναι αληθές.
2. Το εγώ είναι παρανοϊκό. Στέκει μέσα στον φόβο πέρα από το Παντού, ξέχωρο από το Όλον, διαχωρισμένο από το Άπειρο. Μέσα στην παραφροσύνη του νομίζει ότι έχει νικήσει τον Ίδιο τον Θεό. Και μέσα στην τρομερή του αυτονομία «βλέπει» ότι η Θέληση του Θεού έχει καταστραφεί. Ονειρεύεται την τιμωρία, και τρέμει με τις φιγούρες μέσα στα όνειρά του ∙ τους εχθρούς του, που επιδιώκει να δολοφονήσει πριν μπορέσει να εξασφαλίσει την ασφάλειά του με το να τους επιτεθεί.
3. Ο Υιός του Θεού δεν έχει εγώ. Τι γνωρίζει αυτός από την τρέλα και τον θάνατο του Θεού, εφόσον ενοικεί σε Εκείνον; Τι μπορεί να ξέρει από την θλίψη και τα βάσανα, όταν ζει μέσα σε αιώνια χαρά; Τι μπορεί να γνωρίζει από τον φόβο και την τιμωρία, την αμαρτία και την ενοχή, το μίσος και την σύγκρουση, όταν όλα όσα τον περιβάλλουν είναι η αιώνια ειρήνη, όντας για πάντα ελεύθερος από σύγκρουση και ανενόχλητος μέσα σε βαθύτατη γαλήνη και μακαριότητα;
4. Το να γνωρίζεις την πραγματικότητα σημαίνει ότι δεν βλέπεις το εγώ και τις σκέψεις του, τα έργα του, τις πράξεις του, τους νόμους και τις δοξασίες του, τα όνειρά του, τις ελπίδες του, τα σχέδιά του για την σωτηρία του, και το κόστος που εμπεριέχει η πίστη σε αυτό. Με τον πόνο, το τίμημα για την πίστη σε αυτό είναι τόσο τεράστιο, που η σταύρωση του Υιού του Θεού προσφέρεται καθημερινά στον σκοτεινό ναό του, και το αίμα κυλά μπροστά στον βωμό όπου οι αρρωστημένοι ακόλουθοί του προετοιμάζονται για να πεθάνουν.

5. Παρόλα αυτά, ένα μόνο κρίνο συγχώρεσης θα μεταμορφώσει το σκοτάδι σε φως ∙ τον βωμό των ψευδαισθήσεων σε ναό της Ίδιας της Ζωής. Και η ειρήνη θα επανορθωθεί μια για πάντα στους αγίους νόες που ο Θεός δημιούργησε ως Υιό Του, κατοικία Του, χαρά Του, αγάπη Του, απόλυτα δικό Του, ολοκληρωτικά ένα με Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 331

Δεν υπάρχει σύγκρουση, γιατί η θέλησή μου είναι δική Σου.

Πόσο ανόητο ήταν, Πατέρα, να πιστεύω ότι ο Υιός Σου μπορεί να κάνει τον εαυτό του να υποφέρει! Θα μπορούσε ποτέ να φτιάξει ένα σχέδιο για την καταδίκη του, και να μείνει χωρίς βέβαιο τρόπο για την απελευθέρωσή του; Με αγαπάς, Πατέρα. Ποτέ δεν θα μπορούσες να μ’ αφήσεις εγκαταλειμμένο, να πεθάνω μέσα σ’ ένα κόσμο πόνου και σκληρότητας. Πώς μπόρεσα να πιστέψω ότι η Αγάπη εγκατέλειψε τον Εαυτό της; Δεν υπάρχει θέληση άλλη από την Θέληση της Αγάπης. Ο φόβος είναι ένα όνειρο, και δεν έχει θέληση που μπορεί να αντικρούσει την δική Σου. Η σύγκρουση είναι ύπνος, και η ειρήνη αφύπνιση. Ο θάνατος είναι ψευδαίσθηση ∙ η ζωή, αιώνια αλήθεια. Δεν υπάρχει αντίσταση στην Θέλησή Σου. Δεν υπάρχει σύγκρουση, διότι η θέλησή μου είναι δική Σου.

Η συγχώρεση δείχνει ότι η Θέληση του Θεού είναι Μία, και ότι την μοιραζόμαστε. Σήμερα, ας δούμε τα άγια θεάματα που μας δείχνει η συγχώρεση, ώστε να μπορέσουμε να βρούμε την ειρήνη 

ΜΑΘΗΜΑ 332

Ο φόβος κρατά τον κόσμο φυλακισμένο. Η συγχώρεση τον απελευθερώνει.

Το εγώ φτιάχνει ψευδαισθήσεις. Η αλήθεια ακυρώνει τα άσχημα όνειρά του διώχνοντάς τα μακριά με την λάμψη της. Η αλήθεια ποτέ δεν κάνει επίθεση. Απλά είναι. Και με την παρουσία της ο νους ανακαλείται από τις φαντασιώσεις, ξυπνώντας στην πραγματικότητα. Η συγχώρεση προσκαλεί αυτή την παρουσία να εισέλθει, και να πάρει τη δικαιωματική της θέση μέσα στο νου. Χωρίς συγχώρεση ο νους είναι αλυσοδεμένος, πιστεύοντας στην δική του ματαιότητα. Όμως με την συγχώρεση το φως λάμπει μέσα από το όνειρο του σκότους, προσφέροντας του ελπίδα, και δίνοντάς του το μέσο να συνειδητοποιήσει την ελευθερία που είναι η κληρονομιά του.


Δεν θέλουμε να κρατήσουμε φυλακισμένο ξανά τον κόσμο σήμερα. Ο φόβος τον κρατά αιχμάλωτο. Και όμως η Αγάπη Σου μας έχει δώσει τα μέσα να τον ελευθερώσουμε. Πατέρα, θέλουμε να τον απελευθερώσουμε τώρα. Διότι καθώς προσφέρουμε ελευθερία, δίδεται και σε μας. Και δεν θέλουμε να μείνουμε φυλακισμένοι, ενώ Εσύ μας προσφέρεις την ελευθερία. 

ΜΑΘΗΜΑ 333

Η συγχώρεση δίνει τέλος στο όνειρο της σύγκρουσης εδώ.

Η σύγκρουση πρέπει να επιλυθεί. Δεν μπορείς να την παρακάμψεις, να την παραμερίσεις, να την αρνηθείς, να την μεταμφιέσεις, να την δεις κάπου αλλού, να την αποκαλέσεις με ένα άλλο όνομα, ούτε να την κρύψεις παραπλανητικά με οποιοδήποτε τρόπο, αν θέλεις να ξεφύγεις από αυτή. Πρέπει να την δεις ακριβώς έτσι όπως είναι, εκεί όπου νομίζεις ότι είναι, μέσα στην πραγματικότητα που της έχει δοθεί, και με τον σκοπό που της έχει αποδώσει ο νους. Γιατί μόνο τότε θα αρθούν όλες οι άμυνες, και η αλήθεια θα μπορέσει να λάμψει πάνω της καθώς εξαφανίζεται.

Πατέρα, η συγχώρεση είναι το φως που διάλεξες Εσύ για να διώξει με την λάμψη του όλη την σύγκρουση και όλη την αμφιβολία, και να φωτίσει τον δρόμο για την επιστροφή μας προς Εσένα. Κανένα άλλο φως δεν μπορεί να δώσει τέλος στα κακά μας όνειρα. Κανένα άλλο φως από αυτό δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο. Γιατί αυτό μόνο δεν θα αποτύχει σε τίποτα, εφόσον είναι το δικό Σου δώρο προς τον αγαπημένο Σου Υιό.

ΜΑΘΗΜΑ 334

Σήμερα διεκδικώ τα δώρα που δίνει η συγχώρεση.


Δεν θα περιμένω άλλη μια μέρα για να βρω τους θησαυρούς που μου προσφέρει ο Πατέρας μου. Οι ψευδαισθήσεις είναι όλες μάταιες, και τα όνειρα φεύγουν ακόμα και την στιγμή που υφαίνονται από σκέψεις βασισμένες σε εσφαλμένες αντιλήψεις. Ας μην δεχτώ τέτοια ασήμαντα δώρα ξανά, σήμερα. Η Φωνή του Θεού προσφέρει την ειρήνη του Θεού σε όλους όσους ακούν και επιλέγουν να Τον ακολουθήσουν. Αυτή είναι η επιλογή μου σήμερα. Επομένως πηγαίνω να βρω τους θησαυρούς που μου έχει δώσει ο Θεός.

Αναζητώ μόνο το αιώνιο. Διότι ο Υιός Σου δεν γίνεται να ικανοποιηθεί με τίποτα λιγότερο από αυτό. Ποια, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι η παρηγοριά του εκτός από αυτό που προσφέρεις Εσύ στον συγχυσμένο νου του και την τρομαγμένη του καρδιά, για να του δώσει σιγουριά και να του φέρει ειρήνη; Σήμερα θέλω να δω τον αδερφό μου αναμάρτητο. Αυτό είναι το Θέλημά Σου για μένα, διότι έτσι θα δω την αθωότητά μου.


ΜΑΘΗΜΑ 335

Σήμερα επιλέγω να δω την αθωότητα του αδελφού μου.

Η συγχώρεση είναι μια επιλογή. Ποτέ δεν βλέπω τον αδελφό μου έτσι όπως είναι, διότι αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια της αντίληψης. Αυτό που βλέπω σε αυτόν είναι απλά αυτό που επιθυμώ να δω, διότι αυτό συμβολίζει αυτό που θέλω να είναι η αλήθεια. Μόνο σε αυτό ανταποκρίνομαι, όσο και να μου φαίνεται ότι εξαναγκάζομαι από εξωτερικά συμβάντα. Επιλέγω να δω αυτό που θέλω, και αυτό και μόνο βλέπω. Η αθωότητα του αδελφού μου, δείχνει σε μένα ότι θα ήθελα να δω και την δική μου. Και θα την δω, εφόσον έχω επιλέξει να δω τον αδελφό μου μέσα στο ιερό της φως.


Τι άλλο θα μπορούσε να επαναφέρει την θύμησή Σου σε μένα, εκτός από το να δω την αθωότητα του αδελφού μου; Η αθωότητά του μου θυμίζει ότι αυτός δημιουργήθηκε ένα μαζί μου, όμοιος με μένα. Σε αυτόν βρίσκω τον Εαυτό μου, και στον Υιό Σου βρίσκω και την δική Σου θύμηση. 

ΜΑΘΗΜΑ 336

Η συγχώρεση με αφήνει να γνωρίσω ότι οι νόες είναι ενωμένοι.

Η συγχώρεση είναι το μέσο που έχει οριστεί για την λήξη της αντίληψης. Η γνώση επανορθώνεται αφού πρώτα η αντίληψη αλλάξει, και έπειτα δίνει την θέση της ολοκληρωτικά σε αυτό που παραμένει για πάντα πέρα και από τις υψηλότερες επιδόσεις της. Γιατί τα θεάματα και οι ήχοι, στην καλύτερη περίπτωση, μπορούν να υπηρετήσουν μόνο για ν’ ανακαλέσουν την μνήμη εκείνου που βρίσκεται πέρα από όλα αυτά. Η συγχώρεση εξαλείφει τις διαστρεβλώσεις, και ανοίγει τον κρυμμένο βωμό στην αλήθεια. Τα κρίνα του στέλνουν την λάμψη τους μέσα στο νου, και τον καλούν να επιστρέψει και να κοιτάξει προς τα μέσα, για να βρει αυτό που μάταια αναζητούσε έξω. Διότι εδώ, και μόνο εδώ, επανορθώνεται η ειρήνη του νου, διότι αυτή είναι η κατοικία του Θεού του Ίδιου.

Μέσα στην σιωπή η συγχώρεση εξαλείφει τα όνειρα του διαχωρισμού και της αμαρτίας. Τότε λοιπόν Πατέρα, ας κοιτάξω μέσα μου, κι ας βρω ότι έχεις κρατήσει την υπόσχεσή Σου για την αθωότητά μου ∙ ο Λόγος Σου παραμένει αναλλοίωτος μέσα στο νου μου, η Αγάπη Σου ακόμα κατοικεί μέσα στην καρδιά μου.


ΜΑΘΗΜΑ 337

Η αθωότητά μου με προστατεύει από κάθε κακό.

Η αθωότητά μου μού εξασφαλίζει τέλεια ειρήνη, αιώνια ασφάλεια, παντοτινή αγάπη, ελευθερία μια για πάντα από κάθε σκέψη απώλειας ∙ ολοκληρωτική απαλλαγή από τα βάσανα. Και μόνο η ευτυχία μπορεί να είναι η κατάστασή μου, γιατί μόνο η ευτυχία μου δίδεται. Τι πρέπει να κάνω για να γνωρίσω ότι όλα αυτά είναι δικά μου; Πρέπει να δεχτώ την Επανόρθωση για τον εαυτό μου, και τίποτα άλλο. Ο Θεός ήδη έχει κάνει όλα όσα χρειάζεται να γίνουν. Κι εγώ πρέπει να μάθω ότι δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα από μόνος μου, διότι το μόνο που χρειάζεται είναι ν’ αποδεχτώ τον Εαυτό μου, την αθωότητά μου, την δημιουργημένη για μένα, τώρα ήδη δική μου, για να νιώσω την Αγάπη του Θεού να με προστατεύει από κάθε κακό, για να καταλάβω ότι ο Πατέρας μου αγαπά τον Υιό Του ∙ για να γνωρίσω ότι εγώ είμαι ο Υιός που αγαπά ο Πατέρας μου.


Εσύ που με δημιούργησες μέσα στην αθωότητα, δεν κάνεις λάθος για το τι είμαι. Εγώ έκανα λάθος όταν νόμισα ότι αμάρτησα, αλλά δέχομαι την Επανόρθωση για τον εαυτό μου. Πατέρα, το όνειρό μου φτάνει τώρα στο τέλος του. Αμήν.

ΜΑΘΗΜΑ 338

Επηρεάζομαι μόνο από τις σκέψεις μου.

Μόνο αυτό χρειάζεται για να αφήσεις την σωτηρία να έρθει σε όλο τον κόσμο. Γιατί με αυτή την σκέψη και μόνο ο καθένας επιτέλους απελευθερώνεται από τον φόβο. Τώρα μαθαίνει ότι κανένας δεν τον τρομάζει, και τίποτα δεν μπορεί να τον θέσει σε κίνδυνο. Δεν έχει εχθρούς, και είναι ασφαλής από όλα τα εξωτερικά πράγματα. Οι σκέψεις του μπορούν να τον φοβίσουν, αλλά εφόσον αυτές οι σκέψεις ανήκουν σε αυτόν και μόνο, έχει την δύναμη να τις αλλάξει και να ανταλλάξει κάθε σκέψη φόβου με μια χαρούμενη σκέψη αγάπης. Αυτός σταύρωσε τον εαυτό του. Και όμως, ο Θεός έχει σχεδιάσει ο αγαπημένος Του Υιός να λυτρωθεί.

 Το σχέδιό Σου είναι σίγουρο, Πατέρα μου, - μόνο το δικό Σου. Όλα τα άλλα σχέδια θα αποτύχουν. Και θα έχω σκέψεις που θα με φοβίζουν, μέχρι να μάθω ότι Εσύ μου έχεις δώσει την μόνη Σκέψη που με οδηγεί στην σωτηρία. Η δική μου μόνη της θα αποτύχει, και με οδηγεί στο πουθενά. Αλλά η Σκέψη που μου έδωσες Εσύ υπόσχεται να με οδηγήσει στην εστία μου, διότι περιέχει την δική Σου υπόσχεσή προς τον Υιό Σου.

ΜΑΘΗΜΑ 339

Θα λάβω ό,τι κι αν ζητήσω.

Κανένας δεν επιθυμεί πόνο. Αλλά μπορεί να νομίζει ότι ο πόνος είναι ευχαρίστηση. Κανένας δεν θα ήθελε να αποφύγει την ευτυχία του. Μπορεί, όμως, να νομίζει ότι η χαρά είναι οδυνηρή, απειλητική και επικίνδυνη. Ο κάθε ένας θα λάβει αυτό που ζητά. Αλλά μπορεί να βρίσκεται πραγματικά σε σύγχυση  όσον αφορά τα πράγματα που θέλει ∙ την κατάσταση στην οποία θα επιθυμούσε να φτάσει.. Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να ζητήσει που να το θέλει όταν το λάβει; Έχει ζητήσει αυτό που θα τον φοβίζει, και θα του φέρνει βάσανα. Σήμερα, ας αποφασίσουμε να ζητήσουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, και μόνο αυτό, ώστε να μπορέσουμε να περάσουμε αυτή την μέρα χωρίς φόβο, χωρίς να συγχέουμε τον πόνο με την χαρά, ή τον φόβο με την αγάπη.


Πατέρα, αυτή είναι η μέρα Σου. Είναι μια μέρα που δεν θέλω να κάνω τίποτα από μόνος μου, παρά θέλω ν’ ακούω την Φωνή Σου σε όλα όσα κάνω ∙ να ζητώ μόνο ό,τι μου προσφέρεις Εσύ, και να δέχομαι μόνο τις Σκέψεις που Εσύ μοιράζεσαι μαζί μου.


ΜΑΘΗΜΑ 340

Μπορώ να ελευθερωθώ από τον πόνο σήμερα.

Πατέρα, Σε ευχαριστώ για την σημερινή μέρα, και για την ελευθερία που είμαι βέβαιος ότι θα φέρει. Αυτή η μέρα είναι άγια, διότι σήμερα ο Υιός σου θα λυτρωθεί. Τα δεινά του τελειώνουν. Διότι θα ακούει την Φωνή Σου να τον καθοδηγεί για να βρει την όραση του Χριστού μέσα από την συγχώρεση, και να ελευθερωθεί για πάντα από όλα τα δεινά. Σε ευχαριστώ για την σημερινή μέρα, Πατέρα μου. Γεννήθηκα σε αυτό τον κόσμο μόνο και μόνο για να πετύχω αυτή την ημέρα, και αυτό που φέρει μαζί της σε χαρά και ελευθερία για τον άγιο Σου Υιό και για τον κόσμο που έφτιαξε, που απελευθερώνεται μαζί του σήμερα.


Να είσαι χαρούμενος σήμερα! Να είσαι χαρούμενος! Δεν υπάρχει χώρος για τίποτα άλλο εκτός από χαρά και ευχαριστίες σήμερα. Ο Πατέρας μας έχει λυτρώσει τον Υιό Του την σημερινή ημέρα. Κανένας δεν θα μείνει που δεν θα σωθεί σήμερα. Κανένας δεν  θα παραμείνει στον φόβο, και κανέναν δεν θ’ αφήσει ο Πατέρας που να μην τον φέρει κοντά Του, αφυπνισμένο στον Ουρανό μέσα στην Καρδιά της Αγάπης.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ;

1. Το θαύμα είναι μια διόρθωση. Δεν δημιουργεί, ούτε αλλάζει πραγματικά κάτι. Απλά κοιτάζει τον όλεθρο, κι υπενθυμίζει στο νου ότι αυτό που βλέπει είναι ψευδές. Καταργεί το σφάλμα, αλλά δεν επιχειρεί να πάει πέρα από την αντίληψη, ούτε να υπερβεί την λειτουργία της συγχώρεσης. Επομένως, μένει μέσα στα όρια του χρόνου. Ωστόσο, στρώνει τον δρόμο για την επιστροφή της αιωνιότητας και της αφύπνισης της αγάπης, διότι ο φόβος απομακρύνεται σιγά σιγά μετά από την ευγενική θεραπεία που προφέρει το θαύμα 
2. Το θαύμα περιέχει το δώρο της χάριτος, διότι δίδεται και λαμβάνεται σαν ένα. Κι επομένως παρουσιάζει τον νόμο της αλήθειας που ο κόσμος δεν υπακούει, διότι δεν μπορεί καθόλου να καταλάβει τους τρόπους του. Το θαύμα αντιστρέφει την αντίληψη που ήταν ανάποδη πριν, κι επομένως δίνει τέλος στις παράξενες παραμορφώσεις που είχαν εκδηλωθεί. Τώρα η αντίληψη ανοίγει στην αλήθεια. Τώρα η συγχώρεση γίνεται αντιληπτή ως δικαιωμένη.
3. Η συγχώρεση είναι το σπίτι των θαυμάτων. Τα μάτια του Χριστού τα παραδίδουν με έλεος και αγάπη σε όλους όσους βλέπουν. Η αντίληψη στέκει διορθωμένη στην όρασή Του, και αυτό που πριν είχε σκοπό να κατηγορεί τώρα ευλογεί. Κάθε κρίνο συγχώρεσης προσφέρει σε όλο τον κόσμο το σιωπηλό θαύμα της αγάπης. Και το κάθε ένα εναποθέτεται ενώπιον του Λόγου του Θεού, πάνω στον συμπαντικό βωμό προς τον Δημιουργό και την δημιουργία στο φως της τέλειας αγνότητας και της ατέλειωτης χαράς.
4. Το θαύμα γίνεται δεκτό πρώτα με την πίστη, διότι όταν το ζητάς σημαίνει ότι ο νους έχει ετοιμαστεί να συλλάβει αυτό που δεν μπορεί να δει και να καταλάβει. Όμως η πίστη θα φέρει τις μαρτυρίες της για να δείξει ότι αυτό στο οποίο βασίστηκε είναι πραγματικά εκεί. Κι έτσι το θαύμα θα δικαιώσει την πίστη σου σ’ αυτό, και θα δείξει ότι βασίστηκε σε ένα κόσμο πιο πραγματικό από αυτόν που έβλεπες πριν ∙ ένα κόσμο λυτρωμένο από αυτό που νόμιζες ότι ήταν εκεί.

5. Τα θαύματα πέφτουν σαν σταγόνες θεραπευτικής βροχής από τον Ουρανό πάνω σε ένα στεγνό και σκονισμένο κόσμο, όπου πεινασμένα και διψασμένα πλάσματα έρχονται για να πεθάνουν. Τώρα έχουν νερό. Τώρα ο κόσμος πρασίνισε. Και παντού ξεπηδούν τα σημάδια της ζωής, για να δείξουν ότι αυτό που έχει γεννηθεί δεν μπορεί ποτέ να πεθάνει, διότι ό,τι έχει ζωή έχει αθανασία.

ΜΑΘΗΜΑ 341

Μπορώ να επιτεθώ μόνο εναντίον της δικής μου αθωότητας, και μόνο αυτή είναι  που με κρατά ασφαλή.

Πατέρα, ο Υιός Σου είναι άγιος. Εγώ είμαι αυτός στον οποίο χαμογελάς με αγάπη και τρυφερότητα τόσο γλυκιά, βαθιά και σταθερή που το σύμπαν Σου ανταποδίδει το χαμόγελο, και μοιράζεται την Αγιότητά Σου. Πόσο αγνοί, πόσο ασφαλείς, πόσο άγιοι, λοιπόν, είμαστε εμείς, που κατοικούμε μέσα στο Χαμόγελό Σου, με όλη Σου την Αγάπη χαρισμένη σε μας, ζώντας μαζί Σου ως ένα, με αδελφότητα και Πατρότητα ολοκληρωτική ∙ με αθωότητα τόσο τέλεια που ο Κύριος της Αθωότητας μας θεωρεί Υιό Του, ένα Σύμπαν Σκέψης που Τον συμπληρώνει.

Ας μην επιτεθούμε, λοιπόν, εναντίον της αθωότητάς μας, διότι αυτή περιέχει τον Λόγο του Θεού προς εμάς. Και μέσα στην ευγενική της αντανάκλαση σωζόμαστε.


ΜΑΘΗΜΑ 342

Αφήνω την συγχώρεση να αναπαυτεί πάνω σε όλα τα πράγματα, διότι έτσι η συγχώρεση δίδεται και σε μένα.

Σε ευχαριστώ, Πατέρα, για το σχέδιό Σου να με σώσεις από την κόλαση που έφτιαξα. Δεν είναι πραγματική.  Κι Εσύ μου έχεις δώσει τα μέσα να αποδείξω την μη πραγματικότητά της σε μένα. Το κλειδί βρίσκεται στο χέρι μου, κι έχω φτάσει στην πύλη πέρα από την οποία βρίσκεται το τέλος των ονείρων. Στέκομαι μπροστά στην θύρα του Ουρανού, και αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να εισέλθω και να βρεθώ στην εστία μου. Ας μην περιμένω πάλι σήμερα. Ας συγχωρέσω όλα τα πράγματα, και ας αφήσω την δημιουργία να είναι όπως θα ήθελες Εσύ να είναι και όπως είναι στην πραγματικότητα. Ας θυμηθώ ότι είμαι ο Υιός Σου, και ανοίγοντας την πόρτα επιτέλους, ας ξεχάσω τις ψευδαισθήσεις μέσα στο λαμπερό φως της αλήθειας, καθώς η θύμηση Σου επιστρέφει σε μένα.

Αδελφέ, συγχώρεσε με τώρα. Έρχομαι σε σένα για να σε πάρω σπίτι μαζί μου. Και καθώς θα πηγαίνουμε, ο κόσμος θα έρχεται μαζί μας καθώς θα πορευόμαστε προς τον Θεό.

ΜΑΘΗΜΑ 343

Δεν μου ζητείται να κάνω κάποια θυσία για να βρω το έλεος και την ειρήνη του Θεού.

Το τέλος των δεινών δεν μπορεί να είναι απώλεια. Το δώρο που περιέχει τα πάντα δεν μπορεί παρά να είναι κέρδος. Εσύ μόνο δίνεις. Ποτέ δεν στερείς. Και Εσύ με δημιούργησες για να είμαι σαν Εσένα, άρα η θυσία γίνεται αδύνατη και για μένα όσο και για Σένα. Και εγώ πρέπει να δίνω. Επομένως όλα τα πράγματα δίνονται σε μένα για πάντα. Έτσι όπως δημιουργήθηκα, έτσι παραμένω. Ο Υιός Σου δεν γίνεται να κάνει καμιά θυσία, διότι πρέπει να είναι ολοκληρωμένος, εφόσον έχει την λειτουργία να ολοκληρώνει Εσένα. Είμαι ολοκληρωμένος διότι είμαι Υιός Σου. Δεν γίνεται να χάνω, διότι μπορώ μόνο να δίνω, και τα πάντα είναι αιώνια δικά μου.


Το έλεος και η ειρήνη του Θεού είναι ελεύθερα. Η σωτηρία δεν έχει κόστος. Είναι ένα δώρο που πρέπει να δίδεται και να λαμβάνεται ελεύθερα. Και αυτό είναι που επιθυμούμε να μάθουμε σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 344

Σήμερα μαθαίνω τον νόμο της αγάπης ∙ ότι αυτό που δίνω στον αδελφό μου είναι το δώρο μου προς εμένα.

Αυτός είναι ο δικός Σου νόμος , Πατέρα μου, όχι ο δικός μου. Δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει το να δίνω, και σκέφτηκα να κρατήσω αυτό που επιθυμούσα μόνο για τον εαυτό μου. Και καθώς κοίταξα τον θησαυρό που νόμιζα ότι είχα, βρήκα έναν άδειο χώρο όπου τίποτα ποτέ δεν υπήρξε ούτε υπάρχει και θα υπάρξει. Ποιος μπορεί να μοιραστεί ένα όνειρο; Και τι μπορεί να μου προσφέρει μια ψευδαίσθηση; Όμως αυτός που συγχωρώ θα μου δώσει δώρα πέρα από την αξία που έχει οτιδήποτε εδώ στην γη. Οι αδελφοί που έχω συγχωρέσει ας γεμίσουν την αποθήκη μου με θησαυρούς του Ουρανού, οι οποίοι είναι οι μόνοι αληθινοί. Έτσι εκπληρώνεται ο νόμος της αγάπης. Κι έτσι ο Υιός σου σηκώνεται και επιστρέφει σε Σένα. 

Πόσο κοντά είμαστε ο ένας στον άλλο, καθώς πορευόμαστε προς τον Θεό. Πόσο κοντά σε μας είναι Εκείνος. Πόσο κοντά είναι το τέλος του ονείρου της αμαρτίας, και η λύτρωση του Υιού του Θεού. 


ΜΑΘΗΜΑ 345

Σήμερα προσφέρω μόνο θαύματα, διότι θα ήθελα να επιστραφούν σε μένα.

Πατέρα, το θαύμα αντανακλά τα δώρα Σου σε μένα, τον Υιό Σου. Και το κάθε ένα που δίνω επιστρέφει σε μένα, θυμίζοντάς μου ότι ο νόμος της αγάπης είναι συμπαντικός. Ακόμα κι εδώ, παίρνει μια μορφή που να μπορώ ν’ αναγνωρίσω και να δω να λειτουργεί. Τα θαύματα που δίνω μου δίνονται πίσω ακριβώς στην μορφή που χρειάζομαι για να με βοηθήσει με τα προβλήματα που αντιλαμβάνομαι. Πατέρα, στον Ουρανό είναι διαφορετικά, διότι εκεί, δεν υπάρχουν ανάγκες. Αλλά εδώ,  στην γη, το θαύμα βρίσκεται πιο κοντά στα δικά Σου δώρα από οποιοδήποτε άλλο δώρο που μπορώ να προσφέρω. Ας δίνω, σήμερα, λοιπόν αυτό το δώρο και μόνο, το οποίο γεννημένο από αληθινή συγχώρεση, φωτίζει τον δρόμο που πρέπει να ταξιδέψω για να Σε θυμηθώ.


Σήμερα, ας γαληνέψουν όλες οι καρδιές που αναζητούν. Το φως έχει έρθει για να προσφέρει θαύματα για να ευλογήσουν τον κουρασμένο κόσμο. Αυτός θα αναπαυτεί σήμερα, διότι θα προσφέρουμε αυτό που έχουμε λάβει.

Ένας μαθητής ρωτά το εσωτερικό δάσκαλο
Θέλω να με διδάξεις . Πώς μπορώ να προσφέρω θαύματα;
Ε.Δ Όταν ζεις μέσα στα θαύματα μπορείς και να τα προσφέρεις .
ΕΡ Και πώς μπορώ να ζω μέσα στα θαύματα;
ΕΔ Αγάπα
ΕΡ Και που θα βρω την αγάπη;
ΕΔ ζήτα την από τον δότη της Αγάπης τον Ιησού Χριστό
Από έναν μαθητή.

ΜΑΘΗΜΑ 346

Σήμερα με αγκαλιάζει η ειρήνη του Θεού, και ξεχνώ όλα τα πράγματα εκτός από την Αγάπη Του.

Πατέρα, σήμερα ξυπνώ με θαύματα να διορθώνουν την αντίληψή μου για όλα τα πράγματα. Και έτσι αρχίζει η μέρα που μοιράζομαι μαζί Σου όπως θα μοιράζομαι και την αιωνιότητα διότι ο χρόνος έχει παραμερίσει σήμερα. Δεν αναζητώ τα πράγματα του χρόνου, και έτσι δεν θα έχω στραμμένη την προσοχή μου σε αυτά. Αυτό που αναζητώ σήμερα υπερβαίνει όλους τους νόμους του χρόνου και τα πράγματα που αντιλαμβανόμαστε μέσα σ’ αυτόν. Θέλω να ξεχάσω τα πάντα εκτός από την Αγάπη Σου. Θέλω να κατοικώ μέσα σε Σένα, και να μην γνωρίζω άλλους νόμους εκτός από τον δικό Σου νόμο τις αγάπης. Και θέλω να βρω την ειρήνη που δημιούργησες Εσύ για τον Υιό Σου, ξεχνώντας όλα τα ανόητα παιχνίδια που έφτιαξα, καθώς θα βλέπω την δόξα την δική Σου και την δική μου.

Και όταν έρθει το βράδυ σήμερα, θα θυμάμαι μόνο την ειρήνη του Θεού. Διότι σήμερα θα μάθουμε ποια ειρήνη είναι δική μας, όταν ξεχάσουμε όλα τα πράγματα εκτός από την Αγάπη του Θεού.

ΜΑΘΗΜΑ 347

Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

 Πατέρα, θέλω αυτό που πηγαίνει ενάντια στην θέλησή μου, και δεν θέλω αυτό που είναι η θέλησή μου να έχω. Φέρε το νου μου σε ισορροπία, Πατέρα μου. Είναι άρρωστος. Αλλά Εσύ μου έχεις προσφέρει ελευθερία, και επιλέγω να διεκδικήσω το δώρο Σου σήμερα. Επομένως παραδίδω όλη την κρίση σε Εκείνον που μου έδωσες Εσύ για να κρίνει στην θέση μου. Αυτός βλέπει αυτά που βλέπω, και όμως γνωρίζει την αλήθεια. Αυτός βλέπει τον πόνο, και όμως καταλαβαίνει ότι δεν είναι αληθινός, και με την κατανόησή Του θεραπεύεται. Προσφέρει τα θαύματα που τα όνειρά μου ήθελαν να κρύψουν από την επίγνωσή μου. Ας κρίνει Αυτός σήμερα. Εγώ δεν γνωρίζω την θέληση μου, αλλά Αυτός είναι βέβαιος ότι είναι η δική Σου. Και θα μιλήσει στην θέση μου, και θα καλέσει τα θαύματά Σου να έρθουν σε μένα.


Σήμερα άκου. Να είσαι πολύ ήσυχος, και άκουσε την απαλή Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού διαβεβαιώνοντάς σε ότι Αυτός σε έχει κρίνει ως τον Υιό που αγαπά.


ΜΑΘΗΜΑ 348

Δεν έχω λόγο για θυμό ή φόβο, διότι Εσύ με περιβάλλεις. Και σε κάθε ανάγκη που αντιλαμβάνομαι, η χάρη Σου με ικανοποιεί.

Πατέρα, ας θυμηθώ ότι βρίσκεσαι εδώ, και δεν είμαι μόνος. Περιβάλλομαι από παντοτινή Αγάπη. Δεν έχω λόγο για τίποτα άλλο εκτός από την απόλυτη ειρήνη και χαρά που μοιράζομαι μαζί Σου. Τι ανάγκη έχω για θυμό ή φόβο; Περιβάλλομαι από απόλυτη ασφάλεια. Είναι δυνατόν να φοβάμαι, όταν η αιώνια υπόσχεσή Σου πηγαίνει μαζί μου; Γύρω μου βρίσκεται τέλεια αθωότητα. Τι μπορώ να φοβηθώ, όταν Εσύ με δημιούργησες με αγιότητα τόσο τέλεια όσο η δική Σου;


Η χάρις του Θεού μας ικανοποιεί σε όλα όσα Αυτός θα ήθελε να κάνουμε. Και μόνο αυτό επιλέγουμε να είναι η θέλησή μας όπως και η δική Του.

ΜΑΘΗΜΑ 349

Σήμερα αφήνω την όραση του Χριστού να βλέπει όλα τα πράγματα στην θέση μου και αντί να τα κρίνει, να δίνει στο κάθε ένα από ένα θαύμα αγάπης.

Έτσι θα απελευθερώσω όλα τα πράγματα που βλέπω, και θα δώσω σ’ αυτά την ελευθερία που αναζητώ. Διότι έτσι υπακούω το νόμο της αγάπης, και δίνω αυτό που θέλω να βρω και να κάνω δικό μου. Θα μου δοθεί, διότι το  έχω επιλέξει σαν το δώρο που θέλω να δίνω. Πατέρα, τα δώρα Σου είναι δικά μου. Το κάθε ένα που δέχομαι μου δίνει ένα θαύμα για να το χαρίσω. Και δίνοντας καθώς λαμβάνω, μαθαίνω ότι τα θεραπευτικά Σου θαύματα ανήκουν σε μένα.

Ο Πατέρας μας γνωρίζει τις ανάγκες μας. Μας δίνει την χάρη Του για να τις ικανοποιήσουμε όλες. Κι έτσι εμπιστευόμαστε Αυτόν να μας στείλει θαύματα για να ευλογήσουμε τον κόσμο, και να θεραπεύσουμε το νου μας καθώς επιστρέφουμε σε Αυτόν.


ΜΑΘΗΜΑ 350

Τα θαύματα καθρεφτίζουν την αιώνια Αγάπη του Θεού. Όταν τα προσφέρω Τον θυμάμαι, και μέσα από την θύμησή Του σώζω τον κόσμο.

Ό,τι συγχωρούμε γίνεται μέρος από εμάς, έτσι όπως αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας. Ο Υιός του Θεού ενσωματώνει τα πάντα μέσα του έτσι όπως τον δημιούργησες Εσύ. Η θύμηση Σου εξαρτάται από την συγχώρεσή του. Αυτό που είναι, δεν επηρεάζεται από τις σκέψεις του. Αυτό που βλέπει όμως είναι το άμεσο αποτέλεσμά τους. Γι αυτό, Πατέρα μου, θα ήθελα να στραφώ προς τα Σένα. Μόνο η δική Σου θύμηση θα με απελευθερώσει. Και μόνο η συγχώρεσή μου με διδάσκει να αφήσω την δική Σου θύμηση να επιστρέψει σε μένα. και να την δώσω στον κόσμο με ευγνωμοσύνη.


Και καθώς μαζεύουμε θαύματα από Αυτόν, πραγματικά θα είμαστε ευγνώμονες. Διότι καθώς Τον θυμόμαστε, ο Υιός Του θα επανορθώνεται μέσα μας στην πραγματικότητα της Αγάπης.


ΤΙ ΕΙΜΑΙ;

1. Είμαι ο Υιός του Θεού, ολοκληρωμένος, θεραπευμένος και πλήρης, και λάμπω μέσα στην αντανάκλαση της Αγάπης Του. Μέσα σε μένα καθαγιάζεται η δημιουργία Του και είναι εγγυημένη η αιώνια ζωή. Μέσα σε μένα τελειοποιείται η αγάπη, ο φόβος είναι αδύνατος, και η χαρά διασφαλίζεται δίχως αντίθετο. Είμαι ο ιερός οίκος του Θεού του Ίδιου. Είμαι ο Ουρανός όπου διαμένει η Αγάπη Του. Είμαι η ιερή Του Αθωότητα η Ίδια, διότι μέσα στην αγνότητά μου ενοικεί και η δική Του.
2. Η χρήση των λέξεων έχει φτάσει σχεδόν στο τέλος της τώρα. Ωστόσο, αυτές τις τελευταίες ημέρες αυτού του χρόνου που δώσαμε στον Θεό μαζί, εσύ κι εγώ, βρήκαμε ένα και μοναδικό σκοπό που μοιραστήκαμε. Κι έτσι ενώθηκες μαζί μου, άρα αυτό που είμαι εγώ είσαι κι εσύ. Η αλήθεια αυτού που είμαστε δεν λέγεται ούτε περιγράφεται με λόγια. Και όμως μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την λειτουργία μας εδώ, και τα λόγια μπορούν να μιλήσουν γι αυτήν, όπως και να την διδάξουν, αν εμείς οι ίδιοι γίνουμε τα παραδείγματα των λόγων μέσα μας.
3. Είμαστε οι κομιστές της σωτηρίας. Δεχόμαστε τον ρόλο μας ως σωτήρες του κόσμου, ο οποίος λυτρώνεται μέσα από την ενωμένη συγχώρεσή μας. Και αυτό το δώρο που δίνουμε, δίδεται και σε εμάς. Βλέπουμε τον κάθε έναν ως αδελφό, και αντιλαμβανόμαστε όλα τα πράγματα ως ευγενικά και καλά. Δεν αναζητούμε μια λειτουργία που είναι πέρα από την πύλη του Ουρανού. Η γνώση θα επανέλθει όταν έχουμε επιτελέσει τον ρόλο μας. Το μόνο μας μέλημα είναι να καλωσορίσουμε την αλήθεια.
4. Δικά μας είναι τα μάτια μέσα από τα οποία η όραση του Χριστού βλέπει ένα κόσμο λυτρωμένο από κάθε σκέψη αμαρτίας. Δικά μας είναι τα αυτιά που ακούν την Φωνή του Θεού να ανακηρύσσει τον κόσμο αναμάρτητο. Δικοί μας είναι οι νόες που ενώνονται καθώς ευλογούμε τον κόσμο. Και από τη ενότητα που κερδίσαμε καλούμε όλους τους αδελφούς μας, και τους ζητούμε να μοιραστούν την ειρήνη μας και να ολοκληρώσουν την χαρά μας.

5. Είμαστε οι ιεροί αγγελιαφόροι του Θεού που μιλούν γι Αυτόν, και φέρουμε τον Λόγο Του στον κάθε έναν που μας στέλνει Αυτός και έτσι μαθαίνουμε ότι είναι γραμμένος στις καρδιές μας. Κι επομένως αλλάζουμε γνώμη για τον σκοπό για τον οποίο έχουμε έρθει, και τον οποίο επιζητούμε να υπηρετούμε. Φέρουμε τα χαρμόσυνα νέα στον Υιό του Θεού, που νόμιζε ότι υπέφερε. Τώρα αυτός λυτρώνεται. Και καθώς βλέπει την πύλη του Ουρανού να στέκει ανοιχτή μπροστά του, θα εισέλθει και θα εξαφανιστεί μέσα στην καρδιά του Θεού.

ΜΑΘΗΜΑ 351

Ο αναμάρτητος αδελφός μου είναι οδηγός μου προς την ειρήνη. Ο αμαρτωλός αδελφός μου είναι οδηγός μου προς τον πόνο. Και ό,τι επιλέγω να δω, αυτό θα βλέπω.


Ποιος άλλος εκτός από τον άγιο Υιό Σου είναι ο αδελφός μου; Και αν τον βλέπω γεμάτο αμαρτία ανακηρύσσω τον εαυτό μου αμαρτωλό, και όχι Υιό του Θεού ∙ μόνον, δίχως φίλους μέσα σε ένα τρομακτικό κόσμο. Και όμως, αυτή η αντίληψη είναι μια επιλογή που κάνω, και μπορώ να αφήσω. Μπορώ επίσης να δω τον αδελφό μου αναμάρτητο, ως άγιο Υιό Σου. Και με αυτή την επιλογή βλέπω την δική μου αθωότητα, τον παντοτινό Εμψυχωτή μου και Φίλο δίπλα μου, και τον δρόμο μου ασφαλή και καθαρό. Διάλεξε, λοιπόν, για λογαριασμό μου, Πατέρα μου, μέσα από την Φωνή Σου. Διότι μόνο Αυτός προσφέρει κρίση με το Όνομά Σου.

352

Η κρίση και η αγάπη είναι αντίθετα. Από την μία προέρχεται όλη η θλίψη του κόσμου. Και από την άλλη έρχεται η ειρήνη του Θεού του Ίδιου.


Η συγχώρεση κοιτάζει μόνο την αθωότητα, και δεν κρίνει. Μέσω αυτής έρχομαι σε Σένα. Η κρίση μου δένει τα μάτια και με κάνει τυφλό. Όμως, η αγάπη, που εδώ αντανακλάται ως συγχώρεση, μου θυμίζει ότι μου έχεις δώσει έναν τρόπο να βρω και πάλι την ειρήνη Σου. Λυτρώνομαι όταν επιλέγω να ακολουθήσω αυτόν τον τρόπο. Δεν με έχεις αφήσει δίχως υποστήριξη. Έχω μέσα μου και την δική Σου θύμηση, και Κάποιον που με οδηγεί σε αυτή. Πατέρα, θέλω να ακούσω την Φωνή Σου και να βρω την ειρήνη Σου σήμερα. Διότι θέλω να αγαπήσω την δική μου Ταυτότητα, και να βρω σε Αυτήν την δική Σου θύμηση.


ΜΑΘΗΜΑ 353

Τα μάτια μου, η γλώσσα μου, τα πόδια μου σήμερα δεν έχουν παρά μόνο ένα σκοπό ∙ να δοθούν στον Χριστό για να τα χρησιμοποιήσει για να ευλογεί τον κόσμο με θαύματα.


Πατέρα, σήμερα δίνω ό,τι είναι δικό μου στον Χριστό, για να το χρησιμοποιήσει με όποιο τρόπο εξυπηρετεί καλύτερα τον σκοπό που μοιράζομαι μαζί Του. Τίποτα δεν είναι μόνο δικό μου, διότι Αυτός κι εγώ έχουμε ενωθεί σε σκοπό. Επομένως η μάθηση έχει φτάσει στο καθορισμένο τέλος της. Για λίγο δουλεύω μαζί με Αυτόν για να υπηρετήσω τον σκοπό Του. Έπειτα χάνομαι μέσα στην Ταυτότητά μου, και αναγνωρίζω ότι ο Χριστός δεν είναι παρά ο Εαυτός μου.

ΜΑΘΗΜΑ 354

Στεκόμαστε μαζί, ο Χριστός κι εγώ, με ειρήνη και βέβαιο σκοπό. Και μέσα σε Αυτόν βρίσκεται ο Δημιουργός Του, όπως και σε μένα.


Η ενότητά μου με τον Χριστό με καθιερώνει ως Υιό Σου, πέρα από τα όρια του χρόνου, και απόλυτα ελεύθερο από κάθε άλλο νόμο εκτός από τον δικό Σου. Δεν έχω άλλο εαυτό εκτός από τον Χριστό μέσα μου. Δεν έχω σκοπό άλλο από τον δικό Του. Και Αυτός είναι σαν τον Πατέρα Του. Επομένως κι εγώ πρέπει να είμαι ένα με Σένα όπως και με Αυτόν. Γιατί ποιος είναι ο Χριστός εκτός από τον Υιό Σου έτσι όπως τον δημιούργησες Εσύ; Και τι άλλο είμαι εγώ εκτός από τον Χριστό μέσα μου; 


ΜΑΘΗΜΑ 355

Δεν υπάρχει τέλος σε όλη την ειρήνη και χαρά, και όλα τα θαύματα που θα δίνω, όταν δεχτώ τον Λόγο του Θεού. Γιατί όχι σήμερα;

Γιατί να περιμένω, Πατέρα μου, για την χαρά που μου υποσχέθηκες; Διότι Εσύ θα κρατήσεις τον Λόγο Σου που έδωσες στον εξόριστο Υιό Σου. Είμαι σίγουρος ότι ο θησαυρός μου με περιμένει, και ότι δεν χρειάζεται παρά να απλώσω το χέρι μου για να τον βρω. Ακόμα και τώρα τα δάχτυλά μου τον αγγίζουν. Είναι πολύ κοντά. Δεν χρειάζεται να περιμένω στιγμή παραπάνω για να βρεθώ για πάντα σε ειρήνη. Εσένα επιλέγω, και την Ταυτότητά μου μαζί με Σένα. Ο Υιός Σου επιθυμεί να είναι ο Εαυτός Του, και να Σε γνωρίσει ως Πατέρα και Δημιουργό και Αγάπη Του.


ΜΑΘΗΜΑ 356

Η ασθένεια δεν είναι παρά ένα άλλο όνομα για την αμαρτία. Η θεραπεία δεν είναι παρά ένα άλλο όνομα για τον Θεό. Άρα το θαύμα είναι ένα κάλεσμα προς Εκείνον.


Πατέρα, υποσχέθηκες ότι πάντα θα απαντάς σε κάθε κάλεσμα προς Εσένα από τον Υιό Σου. Δεν έχει σημασία πού είναι, ποιο φαίνεται ότι είναι το πρόβλημά του, ούτε τι πιστεύει ότι έχει γίνει. Είναι ο Υιός Σου, και θα του απαντήσεις. Το θαύμα αντανακλά την Αγάπη Σου, και επομένως του απαντά. Το Όνομά Σου αντικαθιστά κάθε σκέψη αμαρτίας, και όποιος είναι αναμάρτητος δεν γίνεται να υποφέρει πόνο. Το Όνομά Σου δίνει απάντηση στον Υιό Σου, διότι όταν καλεί το Όνομά Σου σημαίνει πως καλεί το δικό του.

ΜΑΘΗΜΑ 357

Η αλήθεια απαντά σε κάθε κάλεσμα που κάνουμε προς τον Θεό, απαντώντας πρώτα με θαύματα, και έπειτα επιστρέφοντας σ’ εμάς για να είναι ο εαυτός της.

Η συγχώρεση, η αντανάκλαση της αλήθειας, μου λέει πώς να προσφέρω θαύματα, κι έτσι να ξεφύγω από την φυλακή στην οποία νομίζω ότι ζω. Μου υποδεικνύει τον άγιο Υιό Σου, πρώτα στον αδελφό μου, και έπειτα σε μένα. Η Φωνή Σου με καθοδηγεί υπομονετικά να ακούσω τον Λόγο Σου, και να δίνω καθώς λαμβάνω. Και καθώς κοιτώ τον Υιό Σου σήμερα, ακούω την Φωνή Σου να με οδηγεί να βρω τον δρόμο προς Εσένα, έτσι όπως Εσύ όρισες να είναι:

«Δες την αθωότητά του, και θεραπεύσου.»

ΜΑΘΗΜΑ 358

Κανένα κάλεσμα προς τον Θεό δεν γίνεται να μην εισακουστεί ούτε να μείνει αναπάντητο. Και γι αυτό μπορώ να είμαι σίγουρος ∙ η απάντησή Του είναι αυτή που πραγματικά θέλω.

Εσύ που θυμάσαι τι είμαι στην πραγματικότητα, μόνο εσύ θυμάσαι και τι πραγματικά θέλω. Εσύ μιλάς εκ μέρους του Θεού, άρα και εκ μέρους μου. Και ό,τι μου δίνεις Εσύ έρχεται από τον Θεό τον Ίδιο. Η Φωνή Σου, λοιπόν Πατέρα μου, είναι και δική μου, και αυτό που θέλω είναι ό,τι μου προσφέρεις Εσύ, ακριβώς στην μορφή που επιλέγεις για να είναι δική μου. Ας θυμηθώ όλα όσα δεν ξέρω, και η φωνή μου ας σιωπήσει, όσο θυμάμαι. Αλλά ας μην ξεχνώ την Αγάπη και την φροντίδα Σου, κρατώντας στην επίγνωσή μου πάντα την υπόσχεσή Σου προς τον Υιό Σου. Ας μην ξεχνώ ότι ο εαυτός που έφτιαξα εγώ δεν είναι τίποτα, ενώ ο Εαυτός μου είναι τα πάντα.

ΜΑΘΗΜΑ 359

Η απάντηση του Θεού είναι κάποια μορφή ειρήνης. Κάθε πόνος θεραπεύεται ∙ κάθε δυστυχία αντικαθίσταται με χαρά. Όλες οι πόρτες της φυλακής ανοίγουν. Και όλη η αμαρτία γίνεται κατανοητή ως απλά ένα λάθος.

Πατέρα, σήμερα θα συγχωρέσουμε τον κόσμο Σου, και θ’ αφήσουμε την δημιουργία να είναι δική Σου. Έχουμε παρανοήσει τα πάντα. Αλλά δεν έχουμε κάνει αμαρτωλούς τους άγιους Υιούς του Θεού. Ό,τι Εσύ δημιούργησες αναμάρτητο παραμένει έτσι παντοτινά. Έτσι είμαστε. Και χαιρόμαστε που μαθαίνουμε ότι έχουμε κάνει λάθη που δεν είχαν καμιά πραγματική επίδραση επάνω μας. Η αμαρτία είναι αδύνατη, και πάνω σε αυτό το γεγονός η συγχώρεση βασίζεται σε μια σίγουρη βάση πιο στερεή από τον κόσμο των σκιών που βλέπουμε. Βοήθησέ μας να συγχωρέσουμε, διότι θέλουμε να λυτρωθούμε. Βοήθησέ μας να συγχωρέσουμε διότι θέλουμε να είμαστε σε ειρήνη.


ΜΑΘΗΜΑ 360

Ειρήνη σε μένα, τον άγιο Υιό του θεού. Ειρήνη στους αδελφούς μου, που είναι ένα μαζί μου. Ας είναι όλος ο κόσμος ευλογημένος με ειρήνη μέσα από εμάς.


Πατέρα, την δική Σου ειρήνη θέλω να δίνω, λαμβάνοντάς την από Σένα. Είμαι ο Υιός Σου, για πάντα ακριβώς όπως με δημιούργησες Εσύ, διότι οι Μεγάλες Αχτίδες παραμένουν για πάντα ακλόνητες και ατάραχες μέσα μου. Θέλω να τις φτάσω με ησυχία και βεβαιότητα, διότι πουθενά αλλού δεν μπορεί να βρεθεί η βεβαιότητα. Ειρήνη σε μένα, και ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Μέσα στην αγιότητα δημιουργηθήκαμε, και μέσα στην αγιότητα παραμένουμε. Ο Υιός Σου είναι όμοιος με Σένα στην τέλεια αθωότητα. Και με αυτή την σκέψη με χαρά λέμε Αμήν.

Εισαγωγή
1. Τα τελευταία μας μαθήματα θα είναι όσο το δυνατόν ελεύθερα από λέξεις. Τα χρησιμοποιούμε μόνο στην αρχή της πρακτικής μας, και μόνο για να μας υπενθυμίζουν ότι αναζητούμε να πάμε πέρα από αυτά. Ας στραφούμε προς Αυτόν που μας δείχνει τον δρόμο και κάνει βέβαια τα βήματα μας. Σε Αυτόν αφήνουμε αυτά τα μαθήματα, όπως σε Αυτόν αφήνουμε και την ζωή μας από τώρα και στο εξής. Διότι δεν θέλουμε να επανέλθουμε στην πίστη της αμαρτίας που έκανε τον κόσμο να μοιάζει άσχημος και ανασφαλής, επιθετικός και καταστροφικός σε όλους του τους δρόμους, και προδοτικός πέρα από ελπίδα εμπιστοσύνης και διαφυγής από τον πόνο. 

2. Δικός Του είναι ο μόνος τρόπος για να βρούμε την ειρήνη που μας έχει δώσει ο Θεός. Δικός Του είναι ο δρόμος που ο καθένας πρέπει να ταξιδέψει στο τέλος, διότι αυτό είναι το τέλος που όρισε ο Ίδιος ο Θεός. Μέσα στο όνειρο του χρόνου φαίνεται πως είναι μακριά. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι ήδη εδώ ∙ ήδη μας υπηρετεί ως ευσπλαχνική καθοδήγηση στην πορεία μας. Ας ακολουθήσουμε μαζί τον δρόμο που μας δείχνει η αλήθεια. Και ας είμαστε εμείς οι οδηγοί πολλών αδελφών μας που αναζητούν τον δρόμο αλλά δεν τον βρίσκουν. 

3. Και σε αυτό τον σκοπό ας αφιερώσουμε το νου μας, κατευθύνοντας τις σκέψεις μας έτσι ώστε να υπηρετούν την λειτουργία της σωτηρίας. Σ’ εμάς δίδεται ο στόχος να συγχωρέσουμε τον κόσμο. Είναι ο στόχος που μας έχει δώσει ο Θεός. Το δικό Του τέλος στο όνειρο είναι που αναζητούμε, και όχι το δικό μας. Γιατί όλα όσα συγχωρούμε δεν θα αποτύχουμε να τα αναγνωρίσουμε ως μέρος του Θεού του Ίδιου. Κι έτσι η θύμηση Του επιστρέφει, ολοκληρωμένη και πλήρης.


ΜΑΘΗΜΑΤΑ 361 – 365
Αυτή την άγια στιγμή δίνω σε Σένα. Ας είσαι Εσύ ο υπεύθυνος. Διότι εγώ θέλω να Σε ακολουθώ. Βέβαιος ότι η καθοδήγησή Σου μου δίνει ειρήνη.



ΕΠΙΛΟΓΟΣ


1. Αυτά τα μαθήματα είναι μια αρχή, όχι ένα τέλος. Ο Φίλος σου πηγαίνει μαζί σου. Δεν είσαι μόνος. Κανένας που Τον καλεί δεν καλεί μάταια.  Ό,τι και να σε απασχολεί, να είσαι βέβαιος ότι Αυτός έχει την απάντηση, και ότι θα σου την δώσει με χαρά, αν απλά στραφείς σε Αυτόν και την ζητήσεις από Αυτόν. Αυτός δεν θα παρακρατήσει καμιά απάντηση που χρειάζεσαι για οτιδήποτε φαίνεται να σε απασχολεί. Αυτός γνωρίζει τον τρόπο να λύνει όλα τα προβλήματα, και να διαλύει όλες τις αμφιβολίες. Η βεβαιότητά Του είναι δική σου. Δεν χρειάζεται παρά να την ζητήσεις από Αυτόν, και θα σου δοθεί.

2. Είναι τόσο βέβαιη η επιστροφή σου στο σπίτι όσο είναι το μονοπάτι του ήλιου που ξεδιπλώνεται πριν αυτός ανατείλει, μετά την δύση του, και στο ημίφως ενδιαμέσως. Πραγματικά, το δικό σου μονοπάτι είναι ακόμα πιο βέβαιο. Διότι δεν μπορεί να είναι δυνατόν να αλλάξει η πορεία εκείνων που ο Θεός έχει καλέσει κοντά Του. Επομένως υπάκουσε στην θέλησή σου, και ακολούθησε Αυτόν που δέχτηκες ως δική σου φωνή, για να μιλά γι αυτό που πραγματικά θέλεις και πραγματικά χρειάζεσαι. Δική Του είναι η Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού αλλά και δική σου. Κι έτσι Αυτός μιλά για την ελευθερία και την αλήθεια.

3.  Δεν ορίζεται κανένα συγκεκριμένο μάθημα, διότι δεν υπάρχει πια ανάγκη γι αυτά. Από τώρα και στο εξής, άκου την Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού και του Εαυτού σου όταν αποσύρεσαι από τον κόσμο, για να αναζητήσεις την πραγματικότητα στην θέση του. Αυτός θα σου καθοδηγεί τις προσπάθειες, λέγοντάς σου ακριβώς τι να κάνεις, πώς να κατευθύνεις το νου σου, και πότε να έρχεσαι σε Αυτόν μέσα στην σιωπή, ζητώντας την σίγουρη καθοδήγησή Του και τον βέβαιο Λόγο Του. Δικός Του είναι ο Λόγος που ο Θεός σου έχει δώσει. Δικός Του είναι ο Λόγος που διάλεξες να είναι δικός σου. 

4. Και τώρα σε αφήνω στα χέρια Του, να είσαι ο πιστός Του ακόλουθος, μαζί με Αυτόν για Οδηγό σε κάθε δυσκολία και κάθε πόνο που μπορεί να νομίσεις ότι είναι πραγματικός. Ούτε Αυτός θα σου δώσει απολαύσεις που θα περάσουν, διότι Αυτός δίνει μόνο το αιώνιο και το καλό. Άφησε Τον να σε προετοιμάσει κι άλλο. Έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη σου μιλώντας σου καθημερινά για τον Πατέρα σου, τον αδελφό σου και τον Εαυτό σου. Θα συνεχίσει.  Τώρα περπατάς μαζί Του, τόσο βέβαιος όσο είναι Αυτός για το πού πηγαίνεις ∙ τόσο σίγουρος όσο Αυτός για το πώς θα πρέπει να προχωρήσεις ∙ τόσο βέβαιος όσο είναι Αυτός για τον στόχο, και για την ασφαλή σου άφιξη στο τέλος.

5. Το τέλος είναι βέβαιο, και το μέσον επίσης. Σε αυτό λέμε «Αμήν». Θα σου ειπωθεί ακριβώς τι θέλει για σένα ο Θεός κάθε φορά που υπάρχει κάποια επιλογή για να κάνεις. Και Αυτός θα μιλά εκ μέρους του Θεού και εκ μέρους του Εαυτού σου, διασφαλίζοντας έτσι ότι η κόλαση δεν θα σε διεκδικήσει, και ότι κάθε επιλογή που κάνεις φέρνει τον Ουρανό όλο και πιο κοντά σου. Κι έτσι πορευόμαστε μαζί Του από τώρα και στο εξής, και στρεφόμαστε σε Αυτόν για καθοδήγηση και για ειρήνη και βέβαιη κατεύθυνση. Η χαρά μας συνοδεύει. Διότι πηγαίνουμε προς τον οίκο μας σε μια ανοιχτή πόρτα την οποία ο Θεός έχει κρατήσει ανοιχτή για να μας καλωσορίσει.

6. Εμπιστευόμαστε τον δρόμο μας σε Αυτόν και λέμε «Αμήν.» Με ειρήνη θα συνεχίσουμε στον δικό Του δρόμο, και εμπιστευόμαστε όλα τα πράγματα σε Αυτόν. Με εμπιστοσύνη περιμένουμε τις απαντήσεις Του, καθώς ρωτάμε την Θέλησή Του στο καθετί που κάνουμε. Αυτός αγαπά τον Υιό του Θεού όπως τον αγαπούμε κι εμείς. Και μας διδάσκει πώς να τον βλέπουμε μέσα από τα δικά Του μάτια, και να τον αγαπούμε όπως Αυτός. Δεν πορεύεσαι μόνος. Οι άγγελοι του Θεού πετούν παντού γύρω σου. Η Αγάπη Του σε περιβάλλει, και γι αυτό να είσαι σίγουρος ∙ ότι εγώ ποτέ δεν θα σε αφήσω χωρίς παρηγοριά.


IO CHE AMO SOLO TE