Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

ΔΥΙΣΜΟΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για PICTURES OF PULLING THE OPPOSITE DIRECTION JPG

ΔΥΙΣΜΟΣ –ΖΕΥΓΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ
Ο κόσμος μας είναι δυιστικός είναι γεμάτος αντίθετα φως –σκοτάδι, ψυχρό- θερμό, πόνος-χαρά, υγεία-ασθένεια, Η κατώτερη τριάδα που είναι αντανάκλαση της ανώτερης  όπως εκδηλώνεται μέσα στον κόσμο των φαινομένων1) ως πυκνό σώμα ,2)συναίσθηματικό, 3)νοητικό  επηρεάζεται από το περιβάλλον εν αντιθέσει με την ανώτερη τριαδική μας υπόσταση που είναι στον κόσμο της αλήθειας που δεν υπάρχουν αντίθετα . Ο άνθρωπος προικισμένος με έναν εγκέφαλο που διαφέρει  των άλλων  ζωικών μορφών έχει κατανοήσει ότι όσο απομακρύνεται από το κατώτερο νοητικό αποκτά διάκριση των αντιθέτων που τον οδηγούν στην αποφυγή των έντονων παθών που βαθαίνουν το ρήγμα στον εγκέφαλο και κατ επέκταση σε όλη την ανθρώπινη ύπαρξη .
Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα δικό του κόσμο και αυτός εδράζει μέσα στην σκέψη του. Αν θελήσει να αλλάξει αυτόν τον κόσμο δεν έχει παρά να αλλάξει την εικόνα που έχει για αυτόν και να διαλέξει έναν άλλο τρόπο να βλέπει ,μετατρέποντας την αντίληψη του.
 Τα Μαθήματα θαυμάτων είναι μια μέθοδος κατάλληλη για αυτήν την εργασία ,μας οδηγούν έξω από τον λαβύρινθο των νοητικών μας πλανών, ως ένας μίτος που μας απομακρύνει από τον Μινώταυρο των ψεύτικων αντιλήψεων (εγώ) ,και να δούμε τον κόσμο καθαρά χωρίς τα σκοτεινά γυαλιά της προκατάληψης και της χωριστικότητας .Θα ήθελα να σας προτείνω μερικά από τα μαθήματα για αυτήν την εργασία ,αλλά τελικά τα βρίσκω όλα κατάλληλα .Τελικά θα το αφήσω σε σας να αποφασίσετε.
Σας εύχομαι καλή συνέχεια.

Π.Σούλη

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

φόβος


Αποτέλεσμα εικόνας για pictures of fear

ΦΟΒΟΣ
Εξετάζοντας τα νοητικά προβλήματα δεν έχουμε παρά να παραδεχτούμε ότι ο φόβος είναι ένα πρόβλημα μεγάλης κλίμακας που βασανίζει τους ανθρώπους. Την εποχή που ο άνθρωπος  ζούσε σε επαφή  με την φύση και που δεν μπορούσε να εξηγήσει  την αιτία των φυσικών φαινομένων οι φοβίες του προερχόταν από  το γεγονός ότι δεν καταλάβαινε πως να χειριστεί αυτά τα θέματα και κατέληγε να τα δαιμονοποιήσει η να τα θεοποιήσει .Στην σημερινή εποχή δεν διαφέρει και πολύ ο τρόπος που χειρίζεται αυτά τα θέματα. Η ανθρωπότητα περνώντας δυσανάλογα γρήγορα στην εξερεύνηση του νου και χωρίς να έχει το υπόβαθρο να το κάνει αντιμετωπίζει πολλά νοητικά προβλήματα .Πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι στην προσπάθεια τους να κατανοήσουν αυτά τα νοητικά φαινόμενα .πέφτουν σε καταστροφικές πλάνες και παρασύρουν μαζί τους και πολλούς  που επιθυμούν να γνωρίσουν αυτά τα πεδία πριν να είναι έτοιμοι να το κάνουν, με αποτέλεσμα να έχουμε ανθρώπους που ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι είναι κάποια σπουδαία οντότητα. ενώ στην πραγματικότητα χρήζουν ψυχιατρικής βοηθείας…….

Συνεχίζεται….

ΝΟΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ -ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ


Αποτέλεσμα εικόνας για pictures of mind problems in autism
ΝΟΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ  -ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ  ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Στην εποχή μας ζούμε σε μια διανοητική έξαρση. Ενώ κάνεις κάτι η προσοχή σου στρέφετε σε κάτι άλλο και μετά σε κάτι άλλο και ο νους σου δεν μπορεί να ησυχάσει και να αφήσει χώρο στην γαλήνη και στην σκέψη ότι όλα αυτά δεν μπορούν να σε οδηγήσουν στην ησυχία που έχεις ανάγκη και να έρθεις σε περισυλλογή ,με αποτέλεσμα ο νους να τρέχει σαν αφηνιασμένο άλογο που δεν μπορεί να ηρεμήσει. Μια προσεκτική μελέτη των μαθημάτων 1-10 Θα βοηθήσει να δούμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε εντελώς διαφορετικά.
Π.Σούλη

ΝΟΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΑΘΗ




ΝΟΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΑΘΗ
Η Ανθρωπότητα στην παρούσα φάση ,  έχει περάσει στην προσπάθεια κατάκτησης του νοητικού πεδίου σε αντίθεση με τις προηγούμενες εποχές που ασχολείτο με το συναισθηματικό της μέρος, Ως εκ τούτου και επειδή δεν υπάρχει η ανάλογη εμπειρία Ο άνθρωπος κάνει και πολλά λάθη, που μπορεί να οδηγήσουν σε πλάνες από τις οποίες αν  δεν γίνουν αντιληπτές εγκαίρως μπορεί να αποβούν καταστροφικές για τον άνθρωπο .Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να υπάρξουν φαινόμενα νοητικής υπερηφάνειας και μεγαλομανίας όπου ο άνθρωπος απομονώνεται από το σύνολο ζει μόνος του και δεν δέχεται βοήθεια από άλλους λόγω του ότι θεωρεί τον εαυτό του φωτισμένη ιδιοφυία .Τα προβλήματα φαίνεται να είναι πολλά αν και όλα έχουν κοινό υπόβαθρο ,την λάθος αντίληψη και την έλλειψη γνώσης και εμπειρίας. Είναι επιτακτική ανάγκη καθώς εργαζόμαστε στην εξερεύνηση του νου να προσέχουμε τι πιστεύουμε γιατί τα ψυχιατρεία είναι γεμάτα από  ανθρώπους που έχουν κάνει λάθος εγγραφές σε αυτό το ευαίσθητο όργανο που είναι ο εγκέφαλος.

Π.Σούλη 

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

ΓΕΦΥΡΑ ,ΚΛΙΜΑΚΑ,ΑΝΤΑΧΚΑΡΑΝΑ


Αποτέλεσμα εικόνας για PICTURES OF ANTAHKARANA BRIDGE

Ένα από τα θέματα που απασχολεί αυτούς που θέλουν να διαβούν την γέφυρα που ενώνει τον άνθρωπο με τον πνευματικό του Εαυτό ή τον  άνθρωπο που το μεν σώμα του του ανήκει στο   ζωικό βασίλειο το δε λογιστικό του μέρος που διαφέρει κατά πολύ των λοιπών ζώων και αυτό τον καθιστά τον συνδετικό κρίκο με το επόμενο βασίλειο το πνευματικό. Ειναι  η ενίσχυση αυτής της σύνδεσης Η οποία ποτέ δεν αποκόπηκε αλλά χρειάζεται να ενδυναμωθεί από το νήμα της συνείδησης.

  Στις εσωτερικές παραδόσεις αναφέρεται ως Γέφυρα η Κλίμακα του Ιακώβ η Αντακχάρανα .Όσοι έχουν διαβεί αυτήν την Γέφυρα  την προσδιορίζουν ως  μια κατ αρχήν περίοδο δοκιμασίας κατόπιν έρχεται μια περίοδος μαθητείας που αρχίζει και η κατασκευή της γέφυρας και ότανν έχει προχωρήσει η εργασία μέχρι το πρώτο μισό της γέφυρας όπου το νήμα της συνείδησης έχει περάσει τρείς μεγάλες αλλαγές η τρείς μυήσεις όπως θα λέγαμε μιλώντας με όρους εσωτερισμού.

 Τότε ο διαβάτης έλκεται πλέον πολύ δυνατά προς το τέταρτο πνευματικό βασίλειο όπου και επιθυμεί πλέον να γίνει μόνιμος κάτοικος ,χωρίς αυτό να τον εμποδίζει να είναι μέσα στο ζωικό του σώμα .Αυτό που κάνει αυτήν την διάβαση ούτως η άλλως είναι ο Νους. 

Τα μαθήματα Θαυμάτων είναι ένας οδοδείκτης για όλη αυτή την εργασία . Με απλό και εύκολο τρόπο μας θυμίζει τον δρόμο της επιστροφής. Μας οδηγεί από την ψευδή αντίληψη στην ορθή μέσω της κατανόησης ότι δεν χρειάζεται να συγχωρήσεις τίποτε εφόσον όλα αυτά  που νομίζουμε ότι συμβαίνουν  είναι αντίληψη μιας Ονειρικής κατάστασης που ζούμε .

Καλή συνέχεια

                                                                                            10-10-2017

παναγιώτα σούλη


 

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

ΔΑΒΙΔ ΚΑΙ ΒΗΡΣΑΒΕΕ




ΣΚΗΝΙΚΟ-Η ιστορία διαδραματίζεται στο Ισραήλ παλιά μέσα στο χρόνο. Αλλά και οπουδήποτε υπάρχουν άνθρωποι.

Ο Δαβίδ από την βεράντα των ανακτόρων του βλέπει την Βήρσαβεε   μια πολύ όμορφη γυναίκα να κάνει το μπάνιο τηςΑποτέλεσμα εικόνας για pictures of bathsheba BATH
Η περιέργεια τον έκανε να μείνει και να παρατηρεί την λουομένη. Σε ελάχιστο χρόνο η περιέργεια μετατράπηκε σε επιθυμία ,μετά από εκεί η απορρόφηση του νου του Δαβίδ ήταν δεδομένη . 

Αποτέλεσμα εικόνας για pictures of king david and bathsheba

Ο Δαβίδ είναι μια παλιά ψυχή που από μικρό παιδί του δόθηκε να θυμηθεί την αποστολή του και να θυμηθεί την πραγματική αγάπη και ζωή και να μην παρασύρετε μέσα στα όνειρα και τους εφιάλτες .
Αποτέλεσμα εικόνας για pictures of king david as a child



Για να το πετύχει αυτό Ο Δαβίδ  είχε να ξεπεράσει κάποιες αδυναμίες . 
         
Πρώτη αδυναμία του ήταν ότι παρασύρθηκε από την εξουσία.

Αποτέλεσμα εικόνας για pictures of king david and bathsheba

γΑποτέλεσμα εικόνας για pictures of king david and bathsheba

Δεύτερη αδυναμία του η επιθυμία να κάνει δικό του κάτι που ανήκε σε άλλον έστω και καταπατώντας όλο τον θείο νόμο.

 Και τρίτη να ανταλλάξει τον Θείο Έρωτα με τον έρωτα μιας γυναίκας που ήταν γυναίκα του αξιωματικού του. Θα παρατηρήσουμε ότι αυτοί οι πειρασμοί είναι μέρος της καθημερινής ζωής των ανθρώπων.

Το σημαντικό όμως είνα ότι ο Δαβίδ  δεν έχασε την επαφή του με τον Θεό .Πίστευε στην μεγαλοσύνη του και κατάφερε να ξεπεράσει τα λάθη του. Αποτέλεσμα εικόνας για pictures of king david and bathsheba ε

Οι ενοχές του δεν τον έσπρωξαν στην απομάκρυνση από τον  Θεό  όπως τον Ιούδα που θεώρησε ότι η αγάπη του Πατέρα  δεν ήταν αρκετή για να τον συγχωρήσει, αλλά αντίθετα εστράφη με όλες του τις δυνάμεις προς αυτόν και μέσα από την κατανόηση των λαθών του μετανόησε, βγήκε από το εφιαλτικό όνειρο των ψευδαισθήσεων και επέστρεψε στον Θεό .







Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Η ΓΕΦΥΡΑ

Η ΓΕΦΥΡΑ

 

Γλωσσάριο -Γέφυρα                                                                                                                                                          Η  Γέφυρα είναι το σύμβολο της μετάβασης από την αντίληψη στην γνώση ,και έτσι εξισώνεται με το Άγιο Πνεύμα, τον Αληθινό κόσμο και το τελικό βήμα του Θεού. Χρησιμοποιείτε επίσης για να υποδηλώσει την μετατροπή από την ψευδή αντίληψη στην αληθινή και στον πραγματικό Κόσμο

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ;



1.  Το Άγιο Πνεύμα μεσολαβεί ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και την αλήθεια. Εφόσον πρέπει να γεφυρώσει το κενό ανάμεσα στην πραγματικότητα και τα όνειρα, η αντίληψη οδηγεί στην γνώση μέσω της χάριτος που ο Θεός έχει δώσει σε Αυτό, ως δώρο Του σε όλους όσους στρέφονται προς Αυτό για την αλήθεια. Περνώντας την γέφυρα που παρέχει το Άγιο Πνεύμα, τα όνειρα οδηγούνται στην αλήθεια, για να σκορπίσουν μπροστά στο φως της γνώσης. Εκεί οι εικόνες και οι ήχοι παραμερίζονται μια για πάντα. Και στο μέρος που ήταν αντιληπτά πριν, η συγχώρεση κάνει δυνατή την γαλήνια λήξη της αντίληψης.
2. Ο στόχος που θέτει η διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος είναι απλά το τέλος των ονείρων. Διότι οι εικόνες και οι ήχοι πρέπει να μεταφραστούν από μαρτυρίες φόβου σε μαρτυρίες αγάπης. Και όταν αυτό έχει επιτευχθεί ολοκληρωτικά, η μάθηση θα έχει επιτύχει τον μόνο στόχο που έχει στην πραγματικότητα.  Διότι η μάθηση, έτσι όπως την οδηγεί το Άγιο Πνεύμα προς την έκβαση που αντιλαμβάνεται Εκείνο γι αυτή, γίνεται το μέσον για να ξεπεράσει τον εαυτό της, και να αντικατασταθεί από την αιώνια αλήθεια.
3. Αν μόνο ήξερες πόσο λαχταρά ο Πατέρας σου να σε κάνει ν’ αναγνωρίσεις την αθωότητά σου, δεν θα άφηνες την Φωνή Του να σε καλεί μάταια, ούτε θα απομακρυνόσουν από αυτό που σου δίνει Εκείνος για ν’ αντικαταστήσεις τις τρομακτικές εικόνες και τα όνειρα που έφτιαξες. Το Άγιο Πνεύμα καταλαβαίνει το μέσον που έφτιαξες, με το οποίο θέλεις να πετύχεις αυτό που είναι για πάντα ανέφικτο. Και αν εσύ Του το προσφέρεις, Αυτό θα χρησιμοποιήσει τα μέσα που έφτιαξες εσύ για να εξορίσεις τον εαυτό σου, έτσι ώστε να επαναφέρει το νου σου εκεί όπου βρίσκεται πραγματικά στο σπίτι του.
4.Από την γνώση, εκεί όπου Εκείνο έχει τοποθετηθεί από τον Θεό, το Άγιο Πνεύμα σε καλεί, να αφήσεις την συγχώρεση να αναπαυτεί πάνω στα όνειρά σου, και να επανέλθεις στα λογικά σου και στην πνευματική σου γαλήνη. Δίχως την συγχώρεση τα όνειρά σου θα παραμένουν για να σε τρομοκρατούν. Και η θύμηση όλης της Αγάπης του Πατέρας σου δεν θα επανέλθει για να σηματοδοτήσει τον ερχομό του τέλους των ονείρων.

5. Δέξου το δώρο του Πατέρα σου. Είναι ένα Κάλεσμα από την Αγάπη προς την Αγάπη να μην είναι παρά ο Εαυτός Της. Το Άγιο Πνεύμα είναι το δώρο Του, με το οποίο επανορθώνεται η ησυχία του Ουρανού στον αγαπημένο Υιό του Θεού. Θα ήθελες ν’ αρνηθείς να αναλάβεις την λειτουργία της ολοκλήρωσης του Θεού, όταν το μόνο που θέλει Εκείνος είναι να είσαι ολοκληρωμένος;


ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ
1 NOYΣ- ΠΝΕΥΜΑ
2 ΤΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ
3 Η ΣΥΓΧΩΡΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
4 ΟΡΘΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ-ΟΡΘΗ ΓΝΩΣΗ
5 ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ



1 ΝΟΥΣ – ΠΝΕΥΜΑ
Ο όρος νους χρησιμοποιείται για να αντιπροσωπεύσει τον παράγοντα του πνεύματος που το δραστηριοποιεί, παρέχοντάς του την δημιουργική ενέργεια. Όταν ο όρος είναι με κεφαλαίο αναφέρεται στον Θεό ή τον Χριστό (δηλ. το Νου του Θεού ή το Νου του Χριστού). Πνεύμα είναι η Σκέψη του Θεού την Οποία δημιούργησε κατ’ εικόνα Του. Το ενοποιημένο πνεύμα είναι ο μονογενής Υιός του Θεού, ή ο Χριστός.
Σε αυτό τον κόσμο, επειδή ο νους είναι διχασμένος, οι Υιοί του Θεού φαίνονται σαν να είναι ξεχωριστοί. Και ούτε οι νόες τους φαίνονται να έχουν κάποια σύνδεση. Σε αυτή την κατάσταση ψευδαίσθησης, η σύλληψη ενός «ατομικού νου» φαίνεται ότι έχει κάποιο νόημα. Γι αυτό σε αυτά τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ο νους περιγράφεται σαν να έχει δύο μέρη: το πνεύμα και το εγώ.
Το πνεύμα είναι το μέρος που βρίσκεται ακόμα σε επαφή με τον Θεό μέσω του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο ενοικεί σε αυτό το μέρος αλλά βλέπει και το άλλο μέρος επίσης. Ο όρος «ψυχή» δεν χρησιμοποιείται εκτός από άμεσες αναφορές σε βιβλικά εδάφια, εξαιτίας της πολύ αμφισβητήσιμης φύσης του. Θα ήταν, όμως, ένας όρος ισοδύναμος με το «πνεύμα», υπό την έννοια ότι, όντας του Θεού, είναι αιώνια και αγέννητη.
Το άλλο μέρος του νου είναι εντελώς απατηλό και φτιάχνει μόνο ψευδαισθήσεις. Το πνεύμα διατηρεί το δυναμικό του για δημιουργία, αλλά η Θέλησή του, η οποία είναι του Θεού, φαίνεται σαν να έχει αιχμαλωτιστεί ενόσω ο νους δεν είναι ενοποιημένος. Η δημιουργία συνεχίζει αμείωτη διότι αυτό είναι το Θέλημα του Θεού. Αυτή η Θέληση είναι πάντα ενοποιημένη και γι αυτό δεν έχει κανένα νόημα σε αυτόν τον κόσμο. Δεν έχει ούτε αντίθετα ούτε διαβαθμίσεις.
Ο νους μπορεί να είναι είτε ορθός είτε λάθος, ανάλογα με το ποια φωνή ακούει. Ο ορθός νους ακούει το Άγιο Πνεύμα, συγχωρεί τον κόσμο, και μέσα από την όραση του Χριστού βλέπει τον αληθινό κόσμο στην θέση του. Αυτή είναι η τελική όραση, η τελευταία οπτική της αντίληψης, η κατάσταση στην οποία ο Θεός κάνει το τελικό βήμα ο Ίδιος. Εδώ χρόνος και ψευδαισθήσεις λήγουν μαζί.
Ο εσφαλμένος νους ακούει το εγώ και φτιάχνει ψευδαισθήσεις ∙ αντιλαμβάνεται την αμαρτία και δικαιώνει τον θυμό, και βλέπει την ενοχή, την ασθένεια και τον θάνατο σαν αληθινά. Και αυτός ο κόσμος και ο αληθινός είναι ψευδαισθήσεις διότι ο ορθός νους απλά παραβλέπει, ή συγχωρεί, αυτό που ποτέ δεν συνέβη. Άρα δεν είναι ο Ένας νους του Νου του Χριστού, του Οποίου η Θέληση είναι ένα με του Θεού.
Σε αυτό τον κόσμο η μόνη ελευθερία που έχει απομείνει είναι η ελευθερία επιλογής ∙ πάντα ανάμεσα σε δύο επιλογές ή δύο φωνές. Η θέληση δεν αναμιγνύεται καθόλου με την αντίληψη σε κανένα επίπεδο, και δεν έχει να κάνει καθόλου με ην επιλογή. Η συνειδητότητα είναι ο δεκτικός μηχανισμός, και δέχεται μηνύματα από πάνω ή από κάτω ∙ από το Άγιο Πνεύμα ή από το εγώ. Η συνειδητότητα έχει επίπεδα και η επίγνωση μπορεί να μεταβληθεί δραματικά, αλλά δεν μπορεί να υπερβεί την σφαίρα της οπτικής της αντίληψης. Στο ανώτατο επίπεδό της γίνεται γνώστης του πραγματικού κόσμου, και αυτό μπορεί να το πετύχει σταδιακά, αν εκπαιδευτεί. Όμως, το γεγονός ότι έχει επίπεδα και μπορεί να εκπαιδευτεί φανερώνει ότι δεν μπορεί να φτάσει στην γνώση.

2 ΤΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ. 
Οι ψευδαισθήσεις δεν διαρκούν. Ο θάνατος τους είναι σίγουρος και αυτό και μόνο είναι βέβαιο στον κόσμο τους. Είναι ο κόσμος του εγώ εξαιτίας αυτού.
Τι είναι το εγώ; 
Δεν είναι παρά ένα όνειρο αυτού που πραγματικά είσαι. Μια σκέψη ότι είσαι διαχωρισμένος από τον Δημιουργό σου και μια επιθυμία να είσαι αυτό που Εκείνος δεν δημιούργησε. Είναι ένα προϊόν παράνοιας, καθόλου πραγματικό. Μια ονομασία για την ανωνυμία είναι όλο κι όλο αυτό που είναι. Ένα σύμβολο μιας αδύνατης κατάστασης ∙ μια επιλογή που δεν υπάρχει. Του δίνουμε όνομα μόνο και μόνο για να βοηθηθούμε να καταλάβουμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο από μια αρχαία σκέψη πως αυτό που φτιάξαμε είναι αθάνατο. Αλλά τι άλλο θα μπορούσε να βγει από αυτό εκτός από ένα όνειρο, που σαν όλα τα όνειρα, μπορεί να λήξει μόνο με τον θάνατο;
Τι είναι το εγώ; Το τίποτα, αλλά με μια μορφή που φαίνεται σαν να είναι τα πάντα. Σε ένα κόσμο μορφών το εγώ δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί γιατί αυτό και μόνο φαίνεται αληθινό. Όμως είναι ποτέ δυνατόν, ο Υιός του Θεού όπως τον δημιούργησε Εκείνος να κατοικεί σε ένα κόσμο μορφών;
Όποιος σας ζητά να προσδιορίσετε το εγώ και να εξηγήσετε το πώς προήλθε δεν μπορεί παρά να πιστεύει ότι είναι αληθινό, και να αναζητά να βρει κάποιον ορισμό για να διασφαλίσει ότι η ψευδαισθητική του φύση είναι καλυμμένη πίσω από τις λέξεις.
Δεν υπάρχει ορισμός για ένα ψέμα που να μπορεί να το κάνει αλήθεια.
Ούτε μπορεί να υπάρχει αλήθεια που να μπορούν τα ψέματα να καλύψουν αποτελεσματικά. Την μη πραγματικότητα του εγώ, οι λέξεις δεν μπορούν να την αρνηθούν, ούτε γίνεται ξεκάθαρη η σημασία του επειδή η φύση του φαίνεται ότι αποκτά κάποια μορφή. 
Ποιος μπορεί να προσδιορίσει αυτό που δεν προσδιορίζεται; 
Και όμως υπάρχει κάποια απάντηση ακόμα και σε αυτό το ερώτημα. 
Δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα ορισμό για το τι είναι το εγώ, αλλά μπορούμε να πούμε τι δεν είναι. Και αυτό μας δείχνεται με απόλυτη καθαρότητα. 
Από αυτό ανάγουμε όλα όσα είναι το εγώ. Κοιτάξτε το αντίθετό του και θα έχετε την μοναδική απάντηση που βγάζει νόημα.
Το αντίθετο του εγώ από όλες τις απόψεις, - σε προέλευση, επίδραση και συνέπειες – το ονομάζουμε θαύμα.
Και εδώ είναι που βρίσκουμε τι δεν είναι το εγώ σε αυτόν τον κόσμο. 
Εδώ είναι το αντίθετο του εγώ και μόνο εδώ βλέπουμε τι ήταν το εγώ, γιατί εδώ βλέπουμε όλα όσα φαινόταν ότι έκανε, και οι αιτίες και τα αποτελέσματά του πρέπει να είναι τα ίδια.


Εκεί όπου υπήρχε σκοτάδι τώρα βλέπουμε το φως.

Τι είναι το εγώ; 

Αυτό που ήταν το σκοτάδι. 

Που βρίσκεται το εγώ;

Εκεί που βρισκόταν το σκοτάδι. 

Τώρα το φως έχει έρθει: το αντίθετο του έχει φύγει χωρίς να αφήσει ούτε ένα ίχνος. Εκεί που ήταν το κακό τώρα είναι η ιερότητα. 

Τι είναι το εγώ; 

Αυτό που ήταν το κακό. 

Που είναι το εγώ; 

Μέσα σε ένα κακό όνειρο που έμοιαζε αληθινό όσο το ονειρευόσουνα. 
Εκεί όπου υπήρχε σταύρωση στέκεται ο Υιός του Θεού. 

Τι είναι το εγώ; 

Ποιος χρειάζεται να ρωτήσει; 

Που είναι το εγώ; 

Ποιος χρειάζεται να ψάξει για μια ψευδαίσθηση τώρα που τα όνειρα έχουν φτάσει στο τέλος τους;

Τι είναι θαύμα; 

Κι αυτό ένα όνειρο. 

Αλλά για κοίταξε όλες τις όψεις αυτού του ονείρου και ποτέ δεν θα το αμφισβητήσεις ξανά. Κοίτα τον όμορφο κόσμο που εκτείνεται μπροστά σου καθώς βαδίζεις με χάρη. Κοίτα όλους αυτούς τους βοηθούς δίπλα σου καθώς ταξιδεύεις, χαρούμενος με την βεβαιότητα του Ουρανού και την σιγουριά της ειρήνης. Και κοίταξε, για μια στιγμή, μόνο, αυτά που έχεις αφήσει πίσω σου και επιτέλους έχεις προσπεράσει.


Αυτό ήταν το εγώ – όλο το σκληρό μίσος, η ανάγκη για εκδίκηση και οι κραυγές του πόνου, ο φόβος του θανάτου και η παρόρμηση να σκοτώσεις, η ψευδαίσθηση ότι δεν έχεις αδελφούς και ο εαυτός που φαινόταν μόνος μέσα σε ολόκληρο το σύμπαν.

Αυτό το τρομερό λάθος για τον εαυτό σου το θαύμα το διορθώνει τόσο απαλά όσο μια τρυφερή μητέρα τραγουδάει για να νανουρίσει το παιδί της. 

Ένα τραγούδι σαν αυτό δεν είναι ό,τι θα ήθελες να ακούσεις;


Δεν θα απαντούσε σε ό,τι είχες σκεφτεί να ρωτήσεις, κάνοντας όλες τις ρωτήσεις να μην έχουν κανένα νόημα πια;
Οι ερωτήσεις σου δεν έχουν απάντηση, γιατί έγιναν για να σιγάσουν την Φωνή του Θεού, η οποία κάνει στους πάντες μόνο μια ερώτηση: 

«Είσαι έτοιμος να Με βοηθήσεις να σώσω τον κόσμο;» Αυτό ρώτα αντί για το τι είναι το εγώ, και θα δεις μια ξαφνική λάμψη να καλύπτει τον κόσμο που έφτιαξε το εγώ. Τώρα κανένα θαύμα δεν παρακρατείται από κανέναν. Ο κόσμος σώζεται από αυτό που νόμιζες ότι ήταν. Και αυτό που είναι, είναι εντελώς χωρίς κατάκριση και απόλυτα αγνό.
Το θαύμα συγχωρεί, το εγώ καταδικάζει. Τίποτα άλλο δεν χρειάζεται να οριστεί εκτός από αυτό. Και όμως, θα μπορούσε ένα ορισμός να είναι πιο σίγουρος και ευθυγραμμισμένος με αυτό που είναι η σωτηρία; Το πρόβλημα και η απάντηση βρίσκονται εδώ μαζί, και έχοντας επιτέλους συναντηθεί η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Ποιος διαλέγει την κόλαση όταν την αναγνωρίσει; Και ποιος δε θα συνέχιζε για λίγο ενώσω του έχει δοθεί να καταλάβει ότι ο δρόμος είναι σύντομος και ότι ο Ουρανός είναι ο στόχος του; 




3-Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Η συγχώρεση είναι για τον Θεό και προς τον Θεό αλλά όχι από Αυτόν. Είναι αδύνατον να σκεφτείς κάτι που Αυτός δημιούργησε που θα μπορούσε να χρειάζεται συγχώρεση. Η συγχώρεση, τότε, είναι μια ψευδαίσθηση, αλλά εξαιτίας του σκοπού της, ο οποίος είναι του Αγίου Πνεύματος, έχει μια διαφορά. Αντίθετα με τις άλλες ψευδαισθήσεις, οδηγεί μακριά από το σφάλμα και όχι προς αυτό.
Την συγχώρεση θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε ένα είδος ευχάριστου παραμυθιού ∙ ένας τρόπος με τον οποίο αυτοί που δεν γνωρίζουν μπορούν να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα στην αντίληψή τους και την αλήθεια. Δεν μπορούν να πάνε κατευθείαν από την αντίληψη στην γνώση διότι δεν πιστεύουν ότι είναι η θέλησή τους να πράξουν αυτό. Αυτό κάνει τον Θεό να φαίνεται σαν εχθρός αντί γι αυτό που είναι στ’ αλήθεια. Και είναι μόνο αυτή η παράλογη αντίληψη που τους κάνει απρόθυμους να ανυψωθούν, έτσι απλά, και να επιστρέψουν σε Αυτόν ειρηνικά.
Γι αυτό χρειάζονται μια ψευδαίσθηση βοήθειας διότι αυτοί είναι
αβοήθητοι ∙ μια Σκέψη ειρήνης διότι βρίσκονται σε σύγκρουση. Ο Θεός γνωρίζει τι χρειάζεται ο Υιός Του πριν ακόμα αυτός το ζητήσει. Δεν νοιάζεται καθόλου για την μορφή, αλλά έχοντας δώσει το περιεχόμενο είναι Θέλημά Του να γίνει κατανοητός. Και αυτό αρκεί. Η μορφή προσαρμόζεται στην ανάγκη ∙ το περιεχόμενο δεν αλλάζει, όντας αιώνιο σαν τον Δημιουργό Του.

Το πρόσωπο του Χριστού πρέπει να γίνει ορατό πριν επανέλθει η μνήμη του θεού. Ο λόγος είναι προφανής. Χρησιμοποιείς την αντίληψή σου για να δεις το πρόσωπο του Χριστού. Κανένας δεν μπορεί να κοιτάξει την γνώση. Αλλά το πρόσωπο του Χριστού είναι το μεγάλο σύμβολο της συγχώρεσης. Είναι η σωτηρία. Είναι το σύμβολο του αληθινού κόσμου. Όποιος το κοιτάξει, δεν βλέπει πια τον κόσμο. Βρίσκεται τόσο κοντά στον Ουρανό μόλις έξω από τις πύλες του. Και όμως από αυτή την πύλη δεν είναι παρά ένα βήμα η είσοδος της. Είναι το τελικό βήμα. Και αυτό το αφήνουμε στον Θεό.
Και η συγχώρεση είναι ένα σύμβολο, αλλά σαν σύμβολο μόνο της Θέλησής Του δεν μπορεί να διαιρεθεί. Και έτσι η ενότητα που αντανακλά γίνεται η Θέλησή Του. Είναι το μόνο πράγμα που εν μέρει βρίσκεται στον κόσμο, και παράλληλα είναι και η γέφυρα προς τον Ουρανό.
Η Θέληση του Θεού είναι το μόνο που υπάρχει. Δεν έχουμε παρά να πάμε από το τίποτα στα πάντα ∙ από την κόλαση στα Ουράνια. Είναι αυτό ένα ταξίδι;
Όχι, όχι στην πραγματικότητα, γιατί η αλήθεια δεν πάει πουθενά. Αλλά οι ψευδαισθήσεις μετατοπίζονται από εδώ και από εκεί, από χρονική στιγμή σε χρονική στιγμή. Και το τελικό βήμα δεν είναι παρά μια μετατόπιση. Σαν μέρος της αντίληψης είναι εν μέρει μη πραγματικό. Και όμως αυτό το μέρος θα εξαφανιστεί. Και αυτό που παραμένει είναι αιώνια γαλήνη και το Θέλημα του Θεού.
Τώρα πια δεν υπάρχουν επιθυμίες γιατί οι επιθυμίες μεταβάλλονται. Ακόμα και το επιθυμητό μπορεί να γίνει μη ευπρόσδεχτο. Έτσι πρέπει να συμβαίνει διότι το εγώ δεν μπορεί να βρίσκεται σε γαλήνη. Αλλά η Θέληση είναι διαρκής, εφόσον είναι το δώρο του Θεού. Και ό,τι δίνει Αυτός είναι πάντα σαν τον Ίδιο. Αυτός είναι ο σκοπός του προσώπου του Χριστού. Είναι το δώρο του Θεού για να σώσει τον Υιό Του. Μόνο να κοιτάξεις πάνω σε αυτό και έχεις συγχωρεθεί.
Πόσο όμορφος γίνεται αυτός ο κόσμος εκείνη την μοναδική στιγμή που θα δεις την αλήθεια για τον εαυτό σου να αντανακλάται εκεί. Τώρα είσαι αναμάρτητος και αντικρίζεις την αθωότητά σου. Τώρα είσαι ιερός και το αντιλαμβάνεσαι. Και τώρα ο νους επιστρέφει στον Δημιουργό του ∙ και η ένωση του Πατέρα και του Υιού, η Ενοποίηση των ενοποιήσεων που στέκει πίσω από όλες τις ενώσεις αλλά και πέρα από αυτές. Ο Θεός δεν είναι ορατός παρά μόνο κατανοητός. Ο Υιός Του δεν δέχεται επίθεση παρά αναγνωρίζεται. 

4-ΟΡΘΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ – ΓΝΩΣΗ. 
Ο κόσμος που βλέπεις είναι ψευδαίσθηση κόσμου. Ο Θεός δεν τον δημιούργησε, διότι ό,τι δημιουργεί Αυτός πρέπει να είναι αιώνιο σαν τον Ίδιο. Όμως δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που βλέπεις που θα διαρκέσει για πάντα. Μερικά πράγματα μπορεί να κρατήσουν μέσα στο χρόνο περισσότερο από κάποια άλλα. Αλλά θα έρθει η ώρα που όλα τα ορατά πράγματα θα έχουν ένα τέλος.
Άρα τα μάτια του σώματος δεν είναι τα μέσα με τα οποία μπορεί να γίνει ορατός ο πραγματικός κόσμος, γιατί οι ψευδαισθήσεις που κοιτάζουν πρέπει να οδηγούν σε ακόμα περισσότερες ψευδαισθήσεις για την πραγματικότητα. Και αυτό κάνουν. Γιατί όλα όσα βλέπουν όχι μόνο δεν θα διαρκέσουν, αλλά κάνουν χώρο σε σκέψεις αμαρτίας και ενοχής. Ενώ όλα όσα δημιούργησε ο θεός είναι χωρίς αμαρτία για πάντα άρα και χωρίς ενοχή για πάντα.
Η γνώση, δεν είναι η θεραπεία για την λανθασμένη αντίληψη εφόσον, όντας σε άλλο επίπεδο, ποτέ δεν μπορούν να συναντηθούν. Η μόνη δυνατή διόρθωση για την λανθασμένη αντίληψη πρέπει να είναι η ορθή αντίληψη. Δεν θα διαρκέσει. Αλλά όσο διαρκεί, έρχεται να θεραπεύσει. Γιατί η ορθή αντίληψη είναι μια θεραπεία με πολλά ονόματα. Συγχώρεση, σωτηρία, Επανόρθωση, σωστή αντίληψη, είναι όλα ένα. Είναι η μοναδική αρχή, με το τέλος να οδηγεί στην Ενότητα πολύ πέρα από αυτά τα ίδια. Η σωστή αντίληψη είναι το μέσο με το οποίο ο κόσμος σώζεται από την αμαρτία, γιατί η αμαρτία δεν υπάρχει. Και αυτό είναι που βλέπει η σωστή αντίληψη.
Ο κόσμος στέκεται σαν εμπόδιο μπροστά από την όραση του Χριστού. Αλλά η σωστή αντίληψη τον βλέπει σαν ένα εύθραυστο πέπλο, που αποσύρεται τόσο εύκολα και δεν μπορεί να διαρκέσει πάνω από μια στιγμή. Επιτέλους τον βλέπει σαν αυτό που είναι πραγματικά. Και τώρα δεν γίνεται να μην εξαφανιστεί, γιατί τώρα υπάρχει ένα κενό μέρος που έχει καθαριστεί και ετοιμαστεί. Εκεί όπου γινόταν αντιληπτή η καταστροφή παρουσιάζεται το πρόσωπο του Χριστού, και εκείνη την στιγμή ο κόσμος ξεχνιέται, και ο χρόνος τελειώνει για πάντα καθώς ο κόσμος στροβιλίζεται μέσα στο τίποτα από το οποίο προήλθε.
Ένας κόσμος που έχει συγχωρεθεί δεν είναι δυνατόν να διαρκέσει. Ήταν ο κόσμος των σωμάτων. Αλλά η συγχώρεση βλέπει πέρα από τα σώματα. Αυτή είναι η ιερότητά της ∙ αυτός είναι ο τρόπος που θεραπεύει. Ο κόσμος των σωμάτων είναι ο κόσμος της αμαρτίας, γιατί μόνο αν υπάρχει σώμα είναι δυνατή η αμαρτία. Από την αμαρτία προέρχεται η ενοχή τόσο βέβαια όσο η συγχώρεση απομακρύνει κάθε ενοχή. Και μόλις φύγει η ενοχή τι άλλο μένει να κρατήσει στην θέση του ένα κόσμο διαχωρισμένο; Γιατί ο χώρος έχει φύγει κι αυτός, μαζί με τον χρόνο. Μόνο το σώμα κάνει τον κόσμο να φαίνεται αληθινός, γιατί όντας διαχωρισμένο δεν θα μπορούσε να παραμείνει εκεί όπου ο διαχωρισμός είναι αδύνατος. Η συγχώρεση αποδεικνύει ότι είναι αδύνατος διότι δεν τον βλέπει. Και αυτό που θα παραβλέπεις τότε δεν θα το καταλαβαίνεις, ακριβώς όπως κάποτε η παρουσία του ήταν η μοναδική βεβαιότητά σου.
Αυτή είναι η αλλαγή που φέρνει η ορθή αντίληψη: Αυτό που είχε προβληθεί προς τα έξω γίνεται ορατό στο εσωτερικό, και εκεί η συγχώρεση το αφήνει να εξαφανιστεί. Γιατί εκεί στήνεται ο βωμός στον Υιό, και εκεί ο Πατέρας επανέρχεται στην μνήμη. Ό,τι είναι ορατό εξωτερικά πρέπει να βρίσκεται πέρα από την συγχώρεση, γιατί φαίνεται ότι είναι για πάντα αμαρτωλό. Που βρίσκεται η ελπίδα ενώσω η αμαρτία γίνεται ορατή σαν εξωτερική; Τι θεραπεία μπορεί να περιμένει η ενοχή; Αλλά όταν την βλέπεις μέσα στο νου σου, η ενοχή και η συγχώρεση για μια στιγμή βρίσκονται μαζί, δίπλα - δίπλα, πάνω στον ίδιο βωμό. Εκεί επιτέλους η ασθένεια και η μοναδική της θεραπεία ενώνονται με μια θεραπευτική φωτεινότητα. Ο Θεός έχει έρθει να διεκδικήσει ό,τι είναι δικό Του. Η συγχώρεση είναι ολοκληρωμένη. 
Και τώρα η γνώση του Θεού, αναλλοίωτη, βέβαιη, αγνή και απόλυτα κατανοητή, εισέρχεται στο βασίλειο της. Φεύγει πια η αντίληψη, η ορθή και η λανθασμένη. Φεύγει και συγχώρεση, διότι έχει επιτελέσει το έργο της. Και φεύγουν και τα σώματα μέσα στο λαμπερό φως πάνω στην αγία τράπεζα του Υιού του Θεού. Ο Θεός γνωρίζει πως είναι δικιά Του, όπως και του Υιού Του. Και εδώ Αυτοί ενώνονται, γιατί εδώ το πρόσωπο του Χριστού απομακρύνει με την λάμψη του την τελική στιγμή του χρόνου, και τώρα λαμβάνει χώρα και η τελική αντίληψη του κόσμου που τον βλέπει πλέον χωρίς σκοπό και αιτία. Γιατί εκεί όπου έχει έρθει η θύμηση του Θεού επιτέλους δεν υπάρχει ταξίδι, ούτε πίστη στην αμαρτία, ούτε τείχη, ούτε σώματα, και η αμείλικτη έλξη της ενοχής και του θανάτου έχει εκπνεύσει για πάντα.
Ω αδερφοί μου, αν μόνο γνωρίζατε την γαλήνη που θα σας αγκαλιάζει και θα σας κρατά ασφαλείς και αγνούς κι αγαπημένους μέσα στον Νου του Θεού, τότε δεν θα μπορούσατε να αντισταθείτε και θα σπεύδατε να Τον συναντήσετε εκεί που βρίσκεται η αγία τράπεζά Του. Αγιασμένο ας είναι το Όνομά σου και το δικό Του, διότι είναι ενωμένα εδώ σε αυτό το ιερό μέρος. Εδώ Εκείνος σκύβει για να σε ανυψώσει προς Αυτόν, μακριά από τις ψευδαισθήσεις μέσα στην ιερότητα ∙ έξω από τον κόσμο, στην αιωνιότητα ∙ και όντας μακριά από κάθε φόβο επιστρέφεις στην αγάπη.



5   Το Άγιο Πνεύμα.

Ο Ιησούς είναι η εκδήλωση του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο κάλεσε πάνω στην γη όταν αυτός ανήλθε στον Ουρανό, ή ταυτίστηκε απόλυτα με τον Χριστό, τον Υιό του Θεού όπως Αυτός τον δημιούργησε. Το Άγιο Πνεύμα, όντας δημιουργία του ενός Δημιουργού, δημιουργώντας μαζί Του και κατ’ ομοίωσή Του στο πνεύμα, είναι αιώνιο και δεν έχει ποτέ αλλάξει. «Καλέστηκε στην γη» με την έννοια ότι ήταν τώρα δυνατόν να Τον δεχτεί και ν’ ακούσει την Φωνή Του. Δική Του είναι η Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού, και επομένως έχει πάρει μορφή. Αυτή η μορφή δεν είναι η πραγματικότητά Του, την οποία ο Θεός μόνο την γνωρίζει μαζί με τον Χριστό, τον αληθινό Του Υιό, ο Οποίος είναι μέρος από Αυτόν. 
Το Άγιο Πνεύμα περιγράφεται μέσα από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ σαν να δίνει την απάντηση στον διαχωρισμό και να φέρνει το σχέδιο της Επανόρθωσης σε μας, καθιερώνοντας τον συγκεκριμένο ρόλο μας σε αυτό και δείχνοντάς μας ακριβώς τι είναι. Έχει καθιερώσει τον Ιησού ως ηγέτη στην διεκπεραίωση του σχεδίου Του εφόσον ήταν ο πρώτος που ολοκλήρωσε τέλεια το δικό του μέρος. Όλη η δύναμη στον Ουρανό και στην γη του έχει λοιπόν δοθεί και θα την μοιραστεί μαζί σας όταν ολοκληρώσετε το δικό σας μέρος. To αξίωμα της Επανόρθωσης είχε δοθεί στο Άγιο Πνεύμα πολύ πριν το ενεργοποιήσει ο Ιησούς.
Το Άγιο Πνεύμα περιγράφεται σαν ο εναπομείνας Σύνδεσμος Επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό και τους διαχωρισμένους Υιούς Του. Για να εκπληρώσει αυτή την ειδική λειτουργία το Άγιο Πνεύμα έχει αναλάβει μια διπλή λειτουργία. Αυτός γνωρίζει διότι είναι μέρος του Θεού. Αντιλαμβάνεται διότι στάλθηκε για να σώσει την ανθρωπότητα. Είναι η μεγάλη διορθωτική αρχή, ο κομιστής της ορθής αντίληψης, η έμφυτη δύναμη της όρασης του Χριστού. Είναι το φως με το οποίο γίνεται αντιληπτός ο κόσμος που έχει συγχωρεθεί, στον οποίο μόνο το πρόσωπο του Χριστού είναι ορατό. Ποτέ δεν ξεχνά τον Δημιουργό ή την δημιουργία Του. Ποτέ δεν ξεχνά τον Υιό του Θεού. Ποτέ δεν ξεχνά εσένα. Φέρει την Αγάπη του Πατέρα σε σένα με μια αιώνια λάμψη που ποτέ δεν θα σβήσει διότι ο Θεός την τοποθέτησε εκεί.
Το Άγιο Πνεύμα ενοικεί μέσα στο μέρος του νου σου που είναι τμήμα του Χριστικού Νου. Αντιπροσωπεύει τον Εαυτό σου και τον δημιουργό σου, που είναι ένα. Μιλά εκ μέρους του Θεού και εκ μέρους δικού σου, όντας ενωμένο και με τους δύο. Άρα Αυτός είναι που τους πιστοποιεί ως ένα. Φαίνεται ότι είναι μια Φωνή, γιατί με αυτή την μορφή σου λέει τον Λόγο του Θεού. Φαίνεται ότι είναι Οδηγός μέσα από μια μακρινή χώρα, διότι χρειάζεσαι αυτή την μορφή βοήθειας. Φαίνεται ότι είναι οτιδήποτε απαντά στις ανάγκες που νομίζεις ότι έχεις. Αλλά Αυτός δεν εξαπατάται όταν αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου παγιδευμένο σε ανάγκες που δεν έχεις. Από αυτές είναι που επιθυμεί να σε απελευθερώσει. Από αυτές είναι που επιθυμεί να σε καταστήσει ασφαλή.
Εσύ είσαι η εκδήλωσή Του σε αυτόν τον κόσμο. Ο αδερφός σου σε καλεί να γίνεις η Φωνή Του μαζί με αυτόν. Μόνος δεν μπορεί να είναι ο Βοηθός του Υιού του Θεού γιατί μόνος είναι δίχως λειτουργία. Αλλά, ενωμένος μαζί σου, είναι ο λαμπερός Σωτήρας του κόσμου, του Οποίου ο ρόλος στην σωτηρία του σε έχει καταστήσει ολοκληρωμένο. Σου προφέρει τις ευχαριστίες Του, όπως και σ’ αυτόν, γιατί εγέρθηκες μαζί με αυτόν όταν ξεκίνησε να σώσει τον κόσμο. Θα είσαι μαζί του όταν ο χρόνος τελειώσει και δεν παραμείνει κανένα ίχνος ονείρων μίσους στα οποία να χορεύεις με την μουσική του θανάτου. Γιατί στην θέση του ακούγεται ο ύμνος προς τον Θεό για λίγη ώρα. Και μετά η Φωνή φεύγει, για να μην πάρει μορφή ποτέ ξανά παρά μόνο για να επιστρέψει στην αιώνια απουσία μορφής του Θεού. 


ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ

Μην ξεχνάς ότι μόλις αυτό το ταξίδι αρχίσει το τέλος είναι βέβαιο. Κατά την διάρκεια της διαδρομής οι αμφιβολίες θα έρχονται, θα φεύγουν για να επιστρέψουν και πάλι. Και όμως, η κατάληξη του ταξιδιού είναι σίγουρη. Κανένας δεν είναι δυνατόν να αποτύχει στην αποστολή που του ανέθεσε ο Θεός. Όταν το ξεχνάς, να θυμάσαι ότι βαδίζεις με Αυτόν και τον Λόγο Του επί της καρδιάς σου. Ποιος είναι δυνατόν να απελπιστεί όταν τέτοια ελπίδα είναι δική του; Ψευδαισθήσεις και απελπισία μπορεί να φαίνεται ότι κάνουν την εμφάνισή τους, αλλά μάθε να μην απατάσαι από αυτές. Πίσω από κάθε μια υπάρχει η πραγματικότητα και εκεί βρίσκεται ο Θεός. Γιατί θα πρέπει να αφήσεις κάτι τέτοιο να περιμένει και να το ανταλλάσσεις με ψευδαισθήσεις, όταν η Αγάπη Εκείνου βρίσκεται μια στιγμή μονάχα μακριά σου στον δρόμο εκεί που τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις; Το τέλος είναι σίγουρο και εγγυημένο από τον Θεό. Ποιος στέκεται μπροστά από μια εικόνα χωρίς ζωή όταν ένα μόνο ένα βήμα μακριά ο Ιερός των Ιερών του ανοίγει μια αρχαία θύρα που οδηγεί πέρα από τον κόσμο; 

Είσαι ξένος εδώ. Αλλά ανήκεις σε Εκείνον που σε αγαπά όπως αγαπά τον Εαυτό Του. Δεν έχεις παρά να ζητήσεις την βοήθειά μου να κυλίσουμε την πέτρα μακριά, και αυτό γίνεται σύμφωνά με το Θέλημά Του. Έχουμε αρχίσει το ταξίδι. Πολύ πριν, το τέλος γράφτηκε στα άστρα και τοποθετήθηκε στα Ουράνια με μια λαμπρή Ακτίνα που το κράτησε ασφαλές στην αιωνιότητα όπως και στον χρόνο. Και εκεί το κρατά ακόμα ∙ σταθερό, αναλλοίωτο, και μη αναστρέψιμο.


Μη φοβάσαι. Απλά αρχίζουμε ένα αρχαίο ταξίδι που έχει ξεκινήσει από πολύ παλιά αλλά φαίνεται σαν καινούργιο. Έχουμε αρχίσει πάλι πάνω σε ένα δρόμο που ταξιδεύαμε και παλαιότερα και απλά χάσαμε τον δρόμο μας για λίγο. Και τώρα προσπαθούμε ξανά. Η νέα αρχή μας έχει την βεβαιότητα που έλειπε στο ταξίδι μας μέχρι τώρα. Κοίταξε ψηλά και δες τον Λόγο Του ανάμεσα στα αστέρια, εκεί όπου έχει τοποθετήσει το Όνομά σου μαζί με το δικό Του. Κοίτα ψηλά και βρες τον βέβαιο προορισμό σου, αυτόν που ο κόσμος ήθελε να σου κρύψει αλλά ο Θεός θέλει να τον δεις.


Ας περιμένουμε εδώ με ησυχία, και ας γονατίσουμε μια στιγμή με ευγνωμοσύνη προς Αυτόν που μας κάλεσε και μας βοήθησε να ακούσουμε το κάλεσμά Του. Και έπειτα ας σηκωθούμε να και ας πορευτούμε με πίστη προς Αυτόν. Τώρα είμαστε σίγουροι ότι δεν βαδίζουμε μόνοι. Γιατί ο Θεός είναι εδώ, και μαζί με Αυτόν όλα τα αδέλφια μας. Τώρα γνωρίζουμε ότι ποτέ δεν θα χάσουμε ξανά τον δρόμο. Το τραγούδι αρχίζει πάλι, αυτό που είχε σταματήσει μόνο για μια στιγμή, αν και φαίνεται ότι δεν έχει ξανατραγουδηθεί ποτέ. Αυτό που έχει αρχίσει εδώ τώρα θα αυξηθεί σε ζωή και δύναμη και ελπίδα, μέχρι που ο κόσμος να ακινητοποιηθεί για μια στιγμή και να ξεχάσει όλα όσα το όνειρο της αμαρτίας έχει φτιάξει.


Ας βγούμε να συναντήσουμε τον νεογέννητο κόσμο, γνωρίζοντας ότι ο Χριστός έχει ξαναγεννηθεί μέσα σε αυτόν, και ότι η ιερότητα αυτής της αναγέννησης θα διαρκέσει για πάντα. Είχαμε χάσει τον δρόμο μας αλλά Αυτός τον βρήκε για μας. Ας πάμε να υποδεχτούμε Αυτόν που επιστρέφει σε μας για να γιορτάσει την σωτηρία και το τέλος όλων όσων νομίσαμε πως φτιάξαμε. Το πρωινό άστρο αυτής νέας μέρας κοιτά ένα διαφορετικό κόσμο όπου ο Θεός είναι καλοδεχούμενος και ο Υιός μαζί Του. Εμείς που συμπληρώνουμε Αυτόν Του προσφέρουμε τις ευχαριστίες μας, όπως Αυτός μας δίνει τις δικές Του. Ο Υιός είναι γαλήνιος, και μέσα στην ησυχία που του έχει δώσει ο Θεός εισέρχεται στο σπίτι του και βρίσκεται επιτέλους εν ειρήνη..


Κεφ 1 -2
Αποκάλυψη χρόνος και θαύματα
https://scontent.fath3-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/264921_219566441398155_1878741_n.jpg?oh=13be7f71c06466e6ecc9b8c434322c1c&oe=5A825CF01. Η αποκάλυψη επιφέρει πλήρη αλλά προσωρινή διακοπή της αμφιβολίας και του φόβου. Αντανακλά την αρχική μορφή επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό και τα δημιουργήματα Του, περιλαμβάνοντας την εξαιρετικά προσωπική αίσθηση δημιουργίας που μερικές φορές αναζητείται στις σωματικές σχέσεις. Η σωματική εγγύτητα δεν μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο. Τα θαύματα, όμως, είναι γνήσια διαπροσωπικά, και επιφέρουν την πραγματική εγγύτητα προς τους άλλους. Η αποκάλυψη σε ενώνει απευθείας με τον Θεό. Τα θαύματα σε ενώνουν απευθείας με τον αδερφό σου. Κανένα από αυτά – είτε η αποκάλυψη ή τα θαύματα – δεν πηγάζει από τη συνείδηση αλλά και τα δύο βιώνονται εκεί. Η συνείδηση είναι η κατάσταση που προτρέπει προς την δράση, παρόλο που η ίδια δεν την εμπνέει. Είσαι ελεύθερος να πιστεύεις ό,τι επιλέξεις, και αυτό που επιλέγεις γίνεται μάρτυρας σε αυτό που πιστεύεις.
2. Η αποκάλυψη είναι έντονα προσωπική και η ερμηνεία της δεν μπορεί να γίνει κατανοητή κυριολεκτικά. Γι αυτό και οποιαδήποτε προσπάθεια να περιγραφεί με λέξεις είναι αδύνατη. Η αποκάλυψη επιφέρει μόνο εμπειρία. Τα θαύματα, από την άλλη, επιφέρουν δράση. Είναι πιο χρήσιμα τώρα εξαιτίας της διαπροσωπικής τους φύσης. Σε αυτή την φάση μάθησης, το να επιτελείς θαύματα είναι σημαντικό διότι η ελευθερία από τον φόβο δεν μπορεί να σου επιβληθεί. Η αποκάλυψη είναι κυριολεκτικά άρρητη  διότι είναι μια εμπειρία ανείπωτης αγάπης.
3. Το δέος θα πρέπει να αποδίδεται στην αποκάλυψη, στην οποία αρμόζει σωστά και απόλυτα. Δεν αρμόζει στα θαύματα γιατί μια κατάσταση δέους φανερώνει λατρεία, υπονοώντας έτσι ότι κάποιος κατώτερος στέκεται ενώπιον του Δημιουργού του. Είσαι μια τέλεια δημιουργία, και θα πρέπει να βιώνεις δέος μόνο ενώπιον της Παρουσίας του Δημιουργού της τελειότητας. Άρα, το θαύμα είναι ένα σημάδι αγάπης ανάμεσα σε ίσους. Οι ίσοι δεν θα πρέπει να νοιώθουν δέος ο ένας για τον άλλο γιατί το δέος φανερώνει ανισότητα. Γι αυτό είναι μια μη αρμόζουσα στάση προς εμένα. Ένας μεγαλύτερος αδερφός δικαιούται τον σεβασμό για την μεγαλύτερη εμπειρία του, και υπακοή για την μεγαλύτερη σοφία του. Επίσης δικαιούται την αγάπη επειδή είναι αδελφός, και αφοσίωση εφόσον είναι αφοσιωμένος. Μόνο η δική μου αφοσίωση με κάνει να δικαιούμαι την δική σου αφοσίωση. Δεν έχω τίποτα που να μη μπορείς κι εσύ να κατορθώσεις. Δεν έχω τίποτα που να μην προέρχεται από τον Θεό. Η διαφορά μεταξύ μας είναι ότι δεν έχω τίποτα άλλο. Αυτό με τοποθετεί σε μια κατάσταση που υπάρχει ως δυνατότητα μέσα σου.
4. Το «Κανένας άνθρωπος δεν έρχεται στον Πατέρα εκτός μέσω εμού» δεν σημαίνει πως με οποιοδήποτε τρόπο είμαι ξεχωριστός ή διαφορετικός από εσένα παρά μόνο μέσα στον χρόνο, και ο χρόνος δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Αυτή η δήλωση έχει νόημα σε σχέση κάθετου άξονα παρά οριζόντιου. Εσύ βρίσκεσαι  κάτω από εμένα και εγώ βρίσκομαι κάτω από τον Θεό. Στην πορεία της «εξύψωσης», βρίσκομαι ψηλότερα διότι χωρίς εμένα η απόσταση ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο θα ήταν υπερβολικά μεγάλη για να την διανύσεις. Γεφυρώνω την απόσταση σαν μεγαλύτερος αδερφός σου που είμαι, από την μία, αλλά και σαν Υιός του Θεού από την άλλη. Η αφοσίωσή μου στους αδερφούς μου με έχει θέσει  επικεφαλή της Υιότητας, την οποία καθιστώ πλήρη διότι τη μοιράζομαι. Αυτό μπορεί να φαίνεται ότι έρχεται σε αντίφαση με την δήλωση «Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα,» αλλά υπάρχουν δύο μέρη στην δήλωση αυτή που αναγνωρίζουν ότι ο Πατέρας είναι σπουδαιότερος.
5. Οι αποκαλύψεις εμπνέονται έμμεσα από εμένα διότι βρίσκομαι κοντά στο Άγιο Πνεύμα, και επαγρυπνώ ως προς την δεκτικότητα – αποκάλυψης των αδερφών μου. Έτσι, μπορώ να μεταφέρω προς αυτούς περισσότερα από ό,τι μπορούν μόνοι τους να ελκύσουν προς τον εαυτό τους. Το Άγιο Πνεύμα μεσολαβεί για την επικοινωνία από το υψηλότερο πεδίο προς το χαμηλότερο, κρατώντας ανοιχτό το  κανάλι από τον Θεό προς εσένα για την αποκάλυψη. Η αποκάλυψη δεν είναι αμφίδρομη. Κατευθύνεται από τον Θεό προς  εσένα, αλλά όχι από εσένα προς τον Θεό.
6. Το θαύμα ελαχιστοποιεί την ανάγκη του χρόνου. Στο επίμηκες  ή  οριζόντιο πεδίο η αναγνώριση της ισότητας των Υιών του Θεού φαίνεται να προϋποθέτει άπειρο χρόνο. Όμως, το θαύμα συνεπάγεται μια αιφνίδια μεταστροφή της αντίληψης από οριζόντια σε κάθετη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα διάκενο από το οποίο και ο δότης και ο αποδέκτης αναδύονται πιο μακριά στον χρόνο από ότι θα μπορούσαν να είχαν κάνει σε άλλη περίπτωση. Άρα, το θαύμα έχει την μοναδική ιδιότητα να καταργεί το χρόνο στο μέτρο που καθιστά μη αναγκαίο το διάστημα του χρόνου που διανύει. Δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στον χρόνο που χρειάζεται  να γίνει ένα θαύμα και στον χρόνο που καλύπτει. Το θαύμα αναπληρώνει την μάθηση που σε άλλη περίπτωση θα χρειαζόταν χιλιάδες χρόνια. Αυτό το κάνει αναγνωρίζοντας την θεμελιώδη απόλυτη ισότητα δότη και αποδέκτη στην οποία βασίζεται το θαύμα. Το θαύμα συντομεύει τον χρόνο καταρρίπτοντάς τον, εκμηδενίζοντας έτσι κάποια διαστήματα μέσα σε αυτόν. Όμως, αυτό το κάνει μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της χρονικής ακολουθίας.






Bridge of Glory by mystic painter Nicholas Roerich
Φωτογραφία του χρήστη A Course in Miracles Bridge Passages.

ΚΕΦ 4 VI. Οι Ανταμοιβές του Θεού
7 Θα πορευτώ μαζί σου προς τον Ιερό Ένα, και μέσω της δική μου αντίληψης Αυτός μπορεί να γεφυρώσει το μικρό κενό

Το εγώ δεν αναγνωρίζει την αληθινή πηγή της «απειλής», και αν συνδέσεις τον εαυτό σου με το εγώ, δεν καταλαβαίνεις την κατάσταση έτσι όπως είναι πραγματικά. Μόνο η αφοσίωση σου σε αυτό δίνει στο εγώ οποιαδήποτε δύναμη έχει επάνω σου.
Έχω μιλήσει για το εγώ σαν να είναι κάτι ξέχωρο, που ενεργεί από μόνο του. Αυτό ήταν απαραίτητο για να σε πείσω ότι δεν μπορείς να το παραμερίσεις έτσι ανάλαφρα και ξένοιαστα, και ότι πρέπει να συνειδητοποιήσεις πόση από την σκέψη σου κατευθύνεται από το εγώ

.Δεν μπορούμε όμως να το αφήσουμε να συνεχίσει έτσι με ασφάλεια, διότι θα θεωρείς τον εαυτό σου ότι βρίσκεται αναγκαστικά σε σύγκρουση όσο είσαι εδώ, ή όσο πιστεύεις ότι είσαι εδώ.
1.                   Το εγώ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κομμάτι του τι πιστεύεις για τον εαυτό σου.
2.                    
3.                   Η άλλη σου ζωή συνεχίζεται χωρίς διακοπή, και πάντα ήταν, είναι και θα είναι απόλυτα ανεπηρέαστη από τις προσπάθειές σου να αποσυνδεθείς από αυτή.

2***************************************************************************************. Ενώ μαθαίνεις να διαφεύγεις από τις ψευδαισθήσεις, κάτι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς είναι το χρέος προς τον αδελφό σου. Είναι το ίδιο χρέος που οφείλεις και σε μένα.

* Όποτε ενεργείς εγωιστικά προς κάποιον άλλο, πετάς την χάρη της ιερής αντίληψης που αυτή η ηθική υποχρέωση θα έφερνε

Ο όρος «ιερή» μπορεί να χρησιμοποιηθεί εδώ διότι καθώς μαθαίνεις πόσα πολύ οφείλεις σε όλη την Υιότητα, η οποία συμπεριλαμβάνει και μένα, τόσο πλησιάζεις προς την γνώση όσο είναι αυτό δυνατόν με την αντίληψη.

Το κενό είναι τότε τόσο μικρό που η γνώση *μπορεί εύκολα να το διασχίσει και να το εξαλείψει για πάντα.(το διάστημα από την ιερή αντίληψη στην γνώση)

Μου έχεις ακόμα πολύ λίγη εμπιστοσύνη, αλλά θα αυξάνει καθώς θα στρέφεσαι προς εμένα όλο και περισσότερο για καθοδήγηση αντί για το εγώ σου. Τα αποτελέσματα θα σε πείθουν σταδιακά όλο και περισσότερο ότι αυτή είναι η μόνη υγιής επιλογή που μπορείς να κάνεις.
Κανένας που να έχει μάθει από την εμπειρία του ότι κάποια επιλογή φέρνει γαλήνη και χαρά ενώ η άλλη φέρνει χάος και καταστροφή δεν χρειάζεται περεταίρω πειθώ.

Το να μαθαίνεις μέσα από ανταμοιβές είναι πιο αποτελεσματικό από το να μαθαίνεις μέσα από τον πόνο, διότι ο πόνος είναι μία ψευδαίσθηση του εγώ, και ποτέ δεν μπορεί να προκαλέσει κάτι παραπάνω από ένα προσωρινό αποτέλεσμα.

Οι ανταμοιβές του Θεού, όμως, αναγνωρίζονται αμέσως ως αιώνιες. Εφόσον αυτή η αναγνώριση γίνεται από σένα και όχι από το εγώ, η ίδια η αναγνώριση διασφαλίζει ότι εσύ* και το εγώ δεν μπορεί να είστε ταυτόσημοι.

Μπορεί να πιστεύεις ότι ήδη έχεις δεχτεί αυτή την διαφορά, αλλά σίγουρα δεν είσαι ακόμα καθόλου πεπεισμένος. Το γεγονός ότι πιστεύεις ότι πρέπει να διαφύγεις από το εγώ αυτό δείχνει ∙ αλλά δεν μπορείς να ξεφύγεις από το εγώ με το να το ταπεινώνεις, να το ελέγχεις ή να το τιμωρείς.
(Εσύ ο νούς που έχεις επιτρέψει να δημιουργηθεί το σώμα και οι αντίθετες προς το θεό καταγραφές καλείσαι τώρα να αναθεωρήσεις)

Το εγώ και το πνεύμα δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Ο διαχωρισμένος νους δεν μπορεί να διατηρήσει τον διαχωρισμό παρά με το να αποσυνδεθεί.

Κάνοντας αυτό, αρνείται όλες τις αληθινές φυσικές παρορμήσεις, όχι επειδή το εγώ είναι κάτι το διαχωρισμένο, αλλά επειδή εσύ θέλεις να πιστέψεις ότι εσύ είσαι διαχωρισμένος.

Το εγώ είναι μόνο ένας μηχανισμός για να διατηρήσεις αυτή την πεποίθηση, αλλά είναι μόνο δική σου η απόφαση να χρησιμοποιείς αυτό το μηχανισμό που την κάνει να διαρκεί.
[ Το εγώ είναι ο μηχανισμός που έχει δημιουργήσει ο συγκεκριμένος νους κατά τον διαχωρισμό του από τον αφηρημένο]

5.************************************************************************************* Πως μπορείς να διδάξεις σε κάποιον την αξία κάποιου πράγματος που αυτός έχει σκόπιμα πετάξει; Πρέπει να το πέταξε διότι δεν πίστευε ότι άξιζε. Μπορείς μόνο να του δείξεις το πόσο δυστυχισμένος είναι χωρίς αυτό, και αργά-αργά να το φέρνεις πιο κοντά έτσι ώστε να μπορέσει να μάθει το πως η δυστυχία του μειώνεται όσο το πλησιάζει.

Αυτό τον διδάσκει να συσχετίζει την δυστυχία του με την απουσία του, και το αντίθετο της δυστυχίας με την παρουσία του. Σταδιακά γίνεται επιθυμητό καθώς αλλάζει γνώμη σε σχέση με την αξία του.


Σε διδάσκω να συσχετίζεις την δυστυχία με το εγώ και την χαρά με το πνεύμα.
Εσύ έχεις διδάξει τον εαυτό σου το αντίθετο. Ακόμα είσαι ελεύθερος να διαλέξεις, αλλά μπορείς πραγματικά να θέλεις τις ανταμοιβές του εγώ όταν οι ανταμοιβές του Θεού βρίσκονται μπροστά σου;

6.********************************************************************************** Για την ώρα, η εμπιστοσύνη μου σε σένα είναι μεγαλύτερη από την δική σου προς εμένα, αλλά δεν θα είναι πάντα έτσι.

Η αποστολή σου είναι πολύ απλή. Σου ζητείται να ζήσεις έτσι που να αποδεικνύεις ότι δεν είσαι ένα εγώ, και εγώ δεν επιλέγω εσφαλμένα τα κανάλια του Θεού.

Ο Ιερός Ένας συμμερίζεται την εμπιστοσύνη μου, και δέχεται τις αποφάσεις της Επανόρθωσής μου διότι η θέλησή μου ποτέ δεν είναι σε δυσαρμονία με την δική Του. Έχω πει και παλαιότερα ότι είμαι επικεφαλής της Επανόρθωσης
.
Αυτό συμβαίνει μόνο επειδή ολοκλήρωσα το ρόλο μου σ΄αυτήν ως άνθρωπος, και τώρα μπορώ να τον ολοκληρώσω μέσω άλλων. Τα επιλεγμένα κανάλια μου δεν γίνεται ν’ αποτύχουν, διότι θα τους δανείζω την δική μου δύναμη όταν η δική τους είναι ελλιπής.

7.              Θα πορευτώ μαζί σου προς τον Ιερό Ένα, και μέσω της δική μου αντίληψης Αυτός μπορεί να γεφυρώσει το μικρό κενό.

Η ευγνωμοσύνη σου προς τον αδελφό σου είναι το μόνο δώρο που θέλω.

Θα το φέρω στον Θεό για σένα, γνωρίζοντας ότι όταν γνωρίζεις τον αδελφό σου σημαίνει ότι γνωρίζεις τον Θεό.
Αν είσαι ευγνώμων προς τον αδελφό σου, είσαι ευγνώμων και προς τον Θεό για ό,τι δημιούργησε. Μέσω της ευγνωμοσύνης σου γνωρίζεις τον αδελφό σου, και μία στιγμή αληθινής αναγνώρισης κάνει τους πάντες αδελφούς σου διότι ο κάθε ένας από αυτούς προέρχεται από τον Πατέρα σου.
Η αγάπη δεν κατακτά όλα τα πράγματα, επανορθώνει όμως όλα τα πράγματα. Εφόσον είσαι η Βασιλεία του Θεού μπορώ να σε οδηγήσω πίσω στις δικές σου δημιουργίες. Τώρα δεν τις αναγνωρίζεις, αλλά ό,τι έχει αποσυνδεθεί από σένα βρίσκεται ακόμα εκεί.
8.                   ********************************************************************************Καθώς έρχεσαι κοντά σε έναν έναν αδελφό έρχεσαι κοντά μου, και όταν απομακρύνεσαι από αυτόν τότε γίνομαι απόμακρος για σένα.
Η σωτηρία είναι ένα εγχείρημα συνεργασίας.
Εκείνοι που αποσυνδέονται από την Υιότητα δεν μπορούν να το αναλάβουν με επιτυχία, διότι αποσυνδέουν τους εαυτούς τους από μένα.[ΧΡΙΣΤΟ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ]
Ο Θεός θα έρθει σε σένα μόνο καθώς Τον δίνεις στους αδελφούς σου[ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ]. Μάθε πρώτα από αυτούς και θα είσαι έτοιμος ν’ ακούσεις τον Θεό.
Και αυτό επειδή η λειτουργία της αγάπης είναι μία.[ΟΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ]


16.4.Μ .Θ Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣhttps://s.ytimg.com/yts/img/pixel-vfl3z5WfW.gif 

IV. Η Ψευδαίσθηση και η Πραγματικότητα της Αγάπης
1. Μην φοβάσαι να κοιτάξεις την ιδιαίτερη σχέση  μίσους, διότι η ελευθερία βρίσκεται στο να την κοιτάξεις. Γιατί αυτός είναι ο μόνος λόγος που δεν γνωρίζεις το νόημα της αγάπης. Διότι η ιδιαίτερη σχέση αγάπης, μέσα στην οποία το νόημα της αγάπης είναι κρυμμένο, δημιουργείται αποκλειστικά για να εξισορροπήσει το μίσος, αλλά όχι για να το αφήσει να φύγει. Η σωτηρία σου θα ανατείλει ξεκάθαρα μπροστά στα ανοιχτά μάτια σου καθώς εσύ κοιτάζεις εκεί. Δεν μπορείς να περιορίσεις το μίσος. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης δεν θα το εξισορροπήσει, απλά θα το καταχωνιάσει βαθιά στο υποσυνείδητό σου και δεν θα μπορείς να το δεις. Είναι πολύ σημαντικό να το δεις αυτό, και να μην κάνεις καμιά προσπάθεια να το κρύψεις. Διότι είναι η προσπάθεια εξισορρόπησης του μίσους με την αγάπη που κάνει την αγάπη να μην έχει νόημα για σένα. Δεν  συνειδητοποιείς το μέγεθος του διχασμού που βρίσκεται εδώ. Και μέχρι να το συνειδητοποιήσεις, θα παραμένει εκεί χωρίς να το αναγνωρίζεις, άρα αθεράπευτο.
2. Τα σύμβολα του μίσους ενάντια στα σύμβολα της αγάπης παίζουν ένα παιχνίδι σύγκρουσης που όμως δεν υπάρχει. Διότι τα σύμβολα εκπροσωπούν κάτι άλλο, και αν η αγάπη είναι τα πάντα το σύμβολό της δεν έχει νόημα. Θα περάσεις από αυτή την τελευταία κατάργηση χωρίς να πάθεις τίποτα, κι επιτέλους θα αναδυθείς ως ο εαυτός σου. Αυτό είναι το τελευταίο βήμα στην προετοιμασία σου για τον Θεό. Μην χάνεις την προθυμία σου τώρα ∙ είσαι πολύ κοντά, και θα διασχίσεις την γέφυρα με απόλυτη ασφάλεια, μεταφράζοντας τον πόλεμο σε ειρήνη. Διότι στην ψευδαίσθηση της αγάπης ποτέ δεν θα βρεις ικανοποίηση, αλλά η πραγματικότητά της, που σε περιμένει στην άλλη πλευρά, θα σου δώσει τα πάντα.
3. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι μια προσπάθεια να περιορίσεις τα καταστροφικά αποτελέσματα του μίσους βρίσκοντας ένα καταφύγιο μέσα στην καταιγίδα της ενοχής. Δεν κάνει καμιά προσπάθεια να αναδυθεί πάνω από την καταιγίδα, στο ηλιόφως. Αντίθετα, τονίζει την ενοχή έξω από το καταφύγιο επιχειρώντας να κτίσει φράγματα εναντίον της, και να την κρατήσει μέσα σε αυτά. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης δεν γίνεται αντιληπτή σαν αξία από μόνη της, αλλά σαν ένας τόπος ασφάλειας όπου το μίσος διχάζεται και κρατιέται διαχωρισμένο. Ο σύντροφος στην ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι αποδεκτός μόνο για όσο υπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Το μίσος μπορεί να εισέλθει, και είναι πραγματικά ευπρόσδεκτο σε μερικές πλευρές της σχέσης, αλλά η σχέση διατηρείται χάρη στην ψευδαίσθηση της αγάπης. Αν φύγει η ψευδαίσθηση, η σχέση διαλύεται ή γίνεται μη ικανοποιητική και απογοητευτική.
4. Η αγάπη δεν είναι ψευδαίσθηση. Είναι γεγονός. Εκεί όπου είναι δυνατή η απογοήτευση, δεν υπήρχε αγάπη αλλά μίσος. Διότι το μίσος είναι μια ψευδαίσθηση, και αυτό που μπορεί να αλλάζει ποτέ δεν ήταν  αγάπη. Είναι σίγουρο ότι εκείνοι που επιλέγουν κάποιους συγκεκριμένους για συντρόφους τους σε οποιαδήποτε πλευρά της ζωής τους, και τους χρησιμοποιούν για οποιοδήποτε σκοπό που δεν θέλουν να μοιραστούν με άλλους, προσπαθούν να ζήσουν με την ενοχή αντί να πεθάνουν από αυτή. Αυτή είναι η επιλογή που βλέπουν. Και η αγάπη, γι αυτούς, είναι μόνο μια διαφυγή από τον θάνατο. Την αναζητούν απεγνωσμένα, αλλά όχι στην ειρήνη μέσω της  οποίας θα ερχόταν ήσυχα και χαρούμενα σε αυτούς. Και όταν ανακαλύψουν ότι ο φόβος του θανάτου βρίσκεται ακόμα μαζί τους, τότε η σχέση αγάπης χάνει την ψευδαίσθηση ότι είναι κάτι που δεν είναι. Όταν τα φράγματα εναντίον της πέσουν, τότε ο φόβος εισβάλλει και το μίσος θριαμβεύει.
5. Δεν υπάρχουν θρίαμβοι αγάπης. Μόνο το μίσος ασχολείται με τον «θρίαμβο της αγάπης». Η ψευδαίσθηση της αγάπης μπορεί να θριαμβεύσει πάνω στην ψευδαίσθηση του μίσους, αλλά πάντα με το τίμημα να κάνει και τα δύο ψευδαισθήσεις. Για όσο διαρκεί η ψευδαίσθηση του μίσους, τόσο η αγάπη θα παραμένει ψευδαίσθηση για σένα. Και τότε, η μοναδική επιλογή που απομένει είναι μόνο το ποια ψευδαίσθηση προτιμάς.Δεν υπάρχει καμιά σύγκρουση στην επιλογή ανάμεσα στην αλήθεια και στην ψευδαίσθηση. Υπό αυτούς τους όρους δεν θα δίσταζε κανένας. Αλλά η σύγκρουση εισέρχεται την στιγμή που η επιλογή φαίνεται ότι είναι ανάμεσα σε ψευδαισθήσεις, αλλά αυτή η επιλογή δεν έχει νόημα. Εκεί όπου η μία επιλογή είναι το ίδιο επικίνδυνη όσο η άλλη, η απόφαση πρέπει να είναι απόφαση απελπισίας.
6. Έργο σου δεν είναι να αναζητάς την αγάπη, αλλά απλά να αναζητήσεις και να βρεις μέσα σου όλα τα εμπόδια που έχεις κτίσει εναντίον της. Δεν είναι απαραίτητο να αναζητήσεις αυτό που είναι αληθινό, είναι, όμως, αναγκαίο να ψάξεις για το τι είναι εσφαλμένο. Κάθε ψευδαίσθηση προέρχεται από τον φόβο, όποια μορφή και να παίρνει. Και η προσπάθεια να διαφύγεις από μια ψευδαίσθηση και να πας σε μια άλλη είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Αν ψάχνεις για την αγάπη έξω από τον εαυτό σου τότε να είσαι βέβαιος ότι αντιλαμβάνεσαι μέσα σου το μίσος, και το φοβάσαι. Όμως, η ειρήνη δεν θα έρθει ποτέ από την ψευδαίσθηση της αγάπης, αλλά μόνο από την πραγματικότητά της.
7. Αναγνώρισέ το αυτό, διότι είναι αλήθεια, και η αλήθεια πρέπει να αναγνωριστεί για να μπορέσεις να την ξεχωρίσεις από την ψευδαίσθηση: Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι μια προσπάθεια να φέρεις την αγάπη στον διαχωρισμό. Άρα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια να φέρεις την αγάπη στον φόβο, και να την κάνεις πραγματική μέσα στον φόβο. Παραβιάζοντας στην βάση της την μοναδική κατάσταση της αγάπης, η ιδιαίτερη σχέση αγάπης θέλει να πετύχει το αδύνατο. Θα μπορούσε αυτό να γίνει με άλλο τρόπο εκτός από την ψευδαίσθηση; Είναι βασικό να κοιτάξουμε από πολύ κοντά τι είναι ακριβώς αυτό που νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις για να επιλύσεις το δίλημμα που σου φαίνεται πολύ αληθινό, αλλά δεν υπάρχει. Έχεις πλησιάσει την αλήθεια, και μόνο αυτό είναι που στέκει ανάμεσα σε σένα και την γέφυρα που σε οδηγεί σε αυτή.
8. Ο Ουρανός περιμένει σιωπηλά, και οι δημιουργίες σου σού απλώνουν το χέρι τους για να σε βοηθήσουν να περάσεις απέναντι και να τις καλωσορίσεις. Διότι αυτές είναι που αναζητάς. Αναζητάς μόνο την δική σου ολοκλήρωση, και αυτές είναι που σε ολοκληρώνουν. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης δεν είναι παρά ένα άθλιο υποκατάστατο αυτού που σε ολοκληρώνει στην πραγματικότητα, και όχι στην ψευδαίσθηση. Η σχέση σου μαζί τους είναι δίχως ενοχή, και αυτό σου δίνει την ικανότητα να κοιτάς όλους τους αδελφούς σου με ευγνωμοσύνη, διότι οι δημιουργίες σου δημιουργήθηκαν από κοινού με αυτούς. Η αποδοχή των δημιουργιών σου είναι η αποδοχή της ενότητας της δημιουργίας, χωρίς την οποία ποτέ δεν θα μπορούσες να είσαι ολοκληρωμένος. Καμία ιδιαίτερη σχέση  δεν μπορεί να σου προσφέρει αυτό που έχει δώσει ο Θεός, και αυτό που είσαι όταν ενώνεσαι μαζί Του στην προσφορά.
9. Πέρα από την γέφυρα βρίσκεται η ολοκλήρωσή σου, διότι θα είσαι απόλυτα μέσα στον Θεό, μην επιθυμώντας τίποτα ιδιαίτερο, παρά μόνο να είσαι απόλυτα όμοιος με Αυτόν, ολοκληρώνοντάς Τον με την ολοκλήρωσή σου. Μην φοβάσαι να φτάσεις στον  οίκο της ειρήνης και της τέλειας αγιότητας. Μόνο εκεί βρίσκεται εδραιωμένη για πάντα η ολοκλήρωση του Θεού και του Υιού Του. Μην την αναζητάς στον ψυχρό κόσμο της ψευδαίσθησης, εκεί όπου τίποτα δεν είναι βέβαιο και όπου τίποτα δεν μπορεί να σε ικανοποιήσει. Στο Όνομα του Θεού, να είσαι απόλυτα πρόθυμος να εγκαταλείψεις όλες τις ψευδαισθήσεις. Σε κάθε σχέση στην οποία είσαι απόλυτα πρόθυμος να αποδεχτείς την ολοκλήρωση, και μόνο αυτή, εκεί ολοκληρώνεται ο Θεός, και ο Υιός Του μαζί Του.
10. Η γέφυρα που οδηγεί στην ενότητα μέσα σου πρέπει να οδηγεί στην γνώση, διότι κτίστηκε με τον Θεό δίπλα σου, και θα σε οδηγήσει κατευθείαν σε Εκείνον όπου στηρίζεται η ολοκλήρωσή σου, σε απόλυτη συμφωνία με την δική Του. Κάθε ψευδαίσθηση που αποδέχεσαι μέσα στο νου σου κρίνοντάς την ως εφικτή αφαιρεί την δική σου αίσθηση ολοκλήρωσης, κι έτσι αρνείται την Ολότητα του Πατέρα σου. Κάθε φαντασίωση, είτε είναι αγάπης ή μίσους, σου στερεί την γνώση διότι οι φαντασιώσεις είναι το πέπλο πίσω από το οποίο είναι κρυμμένη η αλήθεια. Για να ανασηκώσεις το πέπλο που σου φαίνεται τόσο σκοτεινό και βαρύ, το μόνο που χρειάζεται είναι να δώσεις αξία στην αλήθεια πέρα από κάθε φαντασίωση, και να είσαι εντελώς απρόθυμος να συμβιβαστείς με την ψευδαίσθηση στην θέση της αλήθειας.
11. Δεν θα ήθελες να περάσεις από τον φόβο στην αγάπη; Διότι τέτοιο φαίνεται πως είναι το ταξίδι. Η αγάπη σε καλεί, αλλά το μίσος θέλει να μείνεις μαζί του. Μην ακούς το κάλεσμα του μίσους, και μην βλέπεις φαντασιώσεις. Διότι η ολοκλήρωσή σου βρίσκεται στην αλήθεια, και πουθενά αλλού. Στο κάλεσμα του μίσους, και σε κάθε φαντασίωση που ξεπροβάλλει για να σε καθυστερήσει, βλέπε μόνο το κάλεσμα για βοήθεια που αναδύεται ασταμάτητα από σένα προς τον Δημιουργό σου. Είναι δυνατόν Εκείνος να μην απαντήσει σε σένα που η ολοκλήρωσή σου είναι η δική Του; Σε αγαπά, ολοκληρωτικά χωρίς ψευδαίσθηση, όπως πρέπει να αγαπάς κι εσύ. Διότι η αγάπη είναιολοκληρωτικά χωρίς ψευδαίσθηση, κι επομένως ολοκληρωτικά χωρίς φόβο. Αυτόν που θυμάται ο Θεός πρέπει να είναι ολοκληρωμένος. Και ο Θεός ποτέ δεν έχει λησμονήσει τι Τον ολοκληρώνει. Μέσα στην δική σου ολοκλήρωση βρίσκεται η θύμηση της Ολότητάς Του και της ευγνωμοσύνης Του προς εσένα για την ολοκλήρωσή Του. Στην σύνδεσή Του μαζί σου βρίσκεται και η έλλειψη ικανότητας να λησμονεί και η δική σου ικανότητα να θυμάσαι. Μέσα σε Αυτόν ενώνονται και η προθυμία σου ν’ αγαπάς και όλη η Αγάπη του Θεού, ο Οποίος δεν σε λησμόνησε.
12. Ο Πατέρας σου δεν μπορεί να ξεχάσει την αλήθεια μέσα σου περισσότερο από ό,τι εσύ μπορείς να αποτύχεις να την θυμηθείς. Το Άγιο Πνεύμα είναι η Γέφυρα προς Αυτόν, η οποία είναι φτιαγμένη από την προθυμία σου να ενωθείς μαζί Του και δημιουργημένη από την χαρά Του για την ένωση μαζί σου. Το ταξίδι που φαινόταν ότι ήταν δίχως τέλος έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, διότι αυτό που είναι ατέλειωτο βρίσκεται πολύ κοντά. Το έχεις σχεδόν αναγνωρίσει. Στρέψου μαζί μου, μακριά από τις ψευδαισθήσεις τώρα, και μην επιτρέπεις σε τίποτα να σταθεί στον δρόμο της αλήθειας. Θα κάνουμε το τελευταίο ανώφελο ταξίδι μακριά από την αλήθεια μαζί, και έπειτα μαζί θα πάμε κατευθείαν στον Θεό, απαντώντας με χαρά στο Κάλεσμά Του για την ολοκλήρωσή Του.
13. Αν οι ιδιαίτερες σχέσεις οποιουδήποτε  είδους εμποδίζουν την ολοκλήρωση του Θεού, μπορεί να έχουν κάποια αξία για σένα; Ό,τι παρεμβάλλεται στον Θεό  παρεμβάλλεται και σε σένα. Μόνο μέσα στον χρόνο φαίνεται δυνατή η παρεμβολή στην ολοκλήρωση του Θεού. Η γέφυρα με την οποία  Εκείνος  θα σε περάσει απέναντι, σε υψώνει έξω  από τον χρόνο στην αιωνιότητα. Αφυπνίσου από το χρόνο, και απάντησε άφοβα στο Κάλεσμα Εκείνου που σου έδωσε την αιωνιότητα όταν σε δημιούργησε. Σε αυτή την πλευρά της γέφυρας προς την αιωνιότητα δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Αλλά καθώς περνάς ανάλαφρα απέναντι, στηριγμένος από το άχρονο, οδηγείσαι κατευθείαν στην Καρδιά του Θεού. Στο κέντρο της, και μόνο εκεί, είσαι παντοτινά ασφαλής, διότι είσαι παντοτινά ολοκληρωμένος. Δεν υπάρχει πέπλο που να μην μπορεί να ανασηκώσει η Αγάπη του Θεού μέσα μας. Η  οδός για την αλήθεια  είναι ανοιχτή.  Ακολούθησέ την μαζί μου.



16.6 Η ΓΈΦΥΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

VI. Η Γέφυρα για τον Πραγματικό Κόσμο
1. Η αναζήτηση για την ιδιαίτερη σχέση είναι το σημάδι ότι εξισώνεις τον εαυτό σου με το εγώ και όχι με τον Θεό. Διότι η ιδιαίτερη σχέση έχει αξία μόνο για το εγώ. Για το εγώ μόνο οι σχέσεις με κάποια ιδιαίτερη αξία, έχουν νόημα διότι αντιλαμβάνεται την αγάπη ως ιδιαίτερη. Όμως, αυτό δεν μπορεί να είναι φυσικό, διότι δεν μοιάζει καθόλου με την σχέση του Θεού με τον  Υιό Του, και όλες οι σχέσεις που δεν είναι όμοιες με αυτήπρέπει να είναι αφύσικες. Διότι ο Θεός δημιούργησε την αγάπη έτσι όπως ο Ίδιος την ήθελε να είναι, και την έδωσε έτσι. Η αγάπη δεν έχει κανένα νόημα εκτός όπως την όρισε ο Δημιουργός της με την Θέλησή Του. Είναι αδύνατον να την ορίσεις διαφορετικά και να την καταλάβεις.
2. Η αγάπη είναι ελευθερία. Όταν την αναζητάς θέτοντας τον εαυτό σου σε δεσμά σημαίνει ότι διαχωρίζεσαι από αυτή. Διότι η αγάπη του Θεού, δεν αναζητά πλέον την ένωση στον διαχωρισμό, ούτε την ελευθερία στην σκλαβιά! Όπως ελευθερώνεις, θα ελευθερώνεσαι. Αυτό μην  το ξεχνάς, ειδάλλως η Αγάπη δεν θα μπορεί να σε βρει και να σε ανακουφίσει.
3. Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο το Άγιο Πνεύμα ζητά την βοήθειά σου, αν κι εσύ θέλεις την δική Του βοήθεια. Η άγια στιγμή είναι το πιο χρήσιμο βοήθημά Του για να σε προστατέψει από την έλξη της ενοχής, το πραγματικό δόλωμα στην ιδιαίτερη σχέση. Δεν αναγνωρίζεις ότι αυτή είναι η αληθινή έλξη της, διότι το εγώ σε έχει διδάξει ότι εκεί βρίσκεται η ελευθερία. Όμως όσο κοιτάζεις την ιδιαίτερη σχέση από πιο κοντά, τόσο πιο προφανές γίνεται ότι ενισχύει  την ενοχή άρα είναι κάτι που σε φυλακίζει.
4. Η ιδιαίτερη σχέση είναι χωρίς απολύτως κανένα νόημα δίχως ένα σώμα. Αν της δίνεις αξία, πρέπει να δίνεις αξία και στο σώμα. Και αυτό που δίνεις αξία θέλεις να το κρατήσεις. Η ιδιαίτερη σχέση είναι ένα τέχνασμα για να περιορίζει τον εαυτό σου σε ένα σώμα, και  την αντίληψή σου για τους άλλους στα δικά τους σώματα. Οι Μεγάλες Αχτίνες θα εδραίωναν την απόλυτη έλλειψη αξίας στην ιδιαίτερη σχέση, αν μπορούσες να τις δεις. Διότι μόλις τις έβλεπες το σώμα θα εξαφανιζόταν, επειδή θα χανόταν η αξία του. Κι έτσι όλη σου η επένδυση στο να το βλέπεις θα αποσυρόταν από αυτό.
5. Βλέπεις τον κόσμο στον οποίο δίνεις αξία. Σε αυτή την πλευρά της γέφυρας βλέπεις τον κόσμο των διαχωρισμένων σωμάτων, και αναζητάς να ενωθείς με τους άλλους μέσα από ξεχωριστές ενώσεις και να γίνεις ένα  χάνοντας. Όταν δύο άτομα επιζητούν να γίνουν ένα, προσπαθούν να μειώσουν την μεγαλοσύνη τους. Ο κάθε ένας θέλει να αρνηθεί την δική του δύναμη, διότι η ξεχωριστή ένωση αποκλείει το σύμπαν. Πολλά περισσότερα αποκλείονται παρά συμπεριλαμβάνονται, διότι αποκλείει   τον Θεό καιτίποτα δεν εισέρχεται σε αυτή. Όμως η ιδιαίτερη σχέση που το εγώ αναζητά δεν περιλαμβάνει ούτε καν ένα ολοκληρωμένο άτομο. Το εγώ θέλει μόνο ένα κομμάτι του, και βλέπει μόνο αυτό το κομμάτι και τίποτα άλλο. 
6. Μόλις περάσεις την γέφυρα όλα είναι τόσο διαφορετικά! Για κάποιο χρονικό διάστημα το σώμα είναι ακόμα ορατό, αλλά όχι μόνο αυτό αποκλειστικά, όπως το βλέπει κανείς  εδώ. Ο μικρός σπινθήρας που κρατά τις Μεγάλες Αχτίνες στο εσωτερικό, είναι επίσης ορατός, κι αυτός ο σπινθήρας δεν μπορεί να περιοριστεί για πολύ στην μικρότητα. Μόλις έχεις διασχίσει την γέφυρα, η αξία του σώματος υποβιβάζεται τόσο πολύ στην όρασή σου που δεν θα νιώθεις καμιά απολύτως ανάγκη να το μεγιστοποιείς. Διότι θα συνειδητοποιήσεις ότι η μόνη αξία που έχει το σώμα είναι να φέρει τους αδελφούς σου στην γέφυρα μαζί σου, και να απελευθερωθείτε εκεί μαζί.
7. Η γέφυρα η ίδια δεν είναι παρά μια μετάβαση στην πλευρά της πραγματικότητας. Σε αυτή την πλευρά, όλα όσα βλέπεις είναι χονδροειδώς διαστρεβλωμένα κι εντελώς εκτός προοπτικής. Αυτό που είναι μικρό και ασήμαντο μεγεθύνεται, κι αυτό που είναι ισχυρό και δυνατό υποβιβάζεται στην μικρότητα. Κατά την μετάβαση υπάρχει μια περίοδος σύγχυσης, στην οποία μπορεί να συμβεί κάποια αίσθηση αποπροσανατολισμού. Αλλά μην την φοβάσαι, διότι αυτό σημαίνει μόνο ότι είσαι πρόθυμος να αφήσεις να φύγει το παραμορφωμένο πλαίσιο αναφοράς που σου φαινόταν πως κρατούσε την συνοχή του κόσμου σου. Αυτό το πλαίσιο αναφοράς χτίζεται γύρω από την ιδιαίτερη σχέση. Χωρίς αυτή την ψευδαίσθηση δεν θα υπήρχε κάποιο νόημα που θα ήθελες να αναζητήσεις ακόμα εδώ.
8. Μην φοβάσαι ότι θα σηκωθείς απότομα και θα εκτοξευθείς μέσα στην πραγματικότητα. Ο χρόνος είναι ευγενικός, και αν τον χρησιμοποιείς για χάρη της πραγματικότητας, θα κάνει την μετάβασή σου γλυκιά και ανάλαφρη. Αυτό που επείγει είναι μόνο να μετατοπίσεις το νου σου από την προσκόλλησή του  εδώ. Αυτό δεν θα σε αφήσει άστεγο και δίχως πλαίσιο αναφοράς. Η περίοδος αποπροσανατολισμού, που προηγείται της αληθινής μετάβασης, είναι πολύ πιο σύντομη από ό,τι ο χρόνος που χρειάστηκε για να αγκιστρώσεις το νου σου τόσο σφικτά πάνω στις ψευδαισθήσεις. Η καθυστέρηση θα πονάει περισσότερο τώρα από ό,τι πριν, μόνο και μόνο επειδή συνειδητοποιείς ότι είναι καθυστέρηση, και ότι η διαφυγή από τον πόνο είναι πραγματικά δυνατή. Βρες ελπίδα και ανακούφιση, αντί γι απελπισία,  σε αυτό: Δεν θα μπορούσες πλέον να βρεις ούτε καν την ψευδαίσθηση αγάπης σε οποιαδήποτε  ιδιαίτερη σχέση εδώ. Διότι δεν είσαι πια εντελώς παρανοϊκός, και σύντομα θα αναγνωρίσεις τι είναι πραγματικά η ενοχή της προδοσίας του εαυτού.
9. Τίποτα από ό,τι προσπαθείς να ενδυναμώσεις μέσα στην ιδιαίτερη σχέση δεν είναι πραγματικά μέρος δικό σου. Και δεν γίνεται να κρατάς μέρος από το σύστημα σκέψης που σε δίδαξε ότι ήταν πραγματικό, και να κατανοείς την Σκέψη που γνωρίζει τι είσαι. Έχεις επιτρέψει στην Σκέψη της πραγματικότητας να εισέλθει στο νου σου, και επειδή την προσκάλεσες, θα διαμείνει μαζί σου. Η αγάπη σου γι αυτήν δεν θα σου επιτρέψει να προδώσεις τον εαυτό σου, και δεν θα μπορούσες να εισέλθεις σε μια σχέση όπου δεν θα ερχόταν  μαζί σου, διότι δεν θα ήθελες να είσαι χώρια από αυτήν.
10. Να χαίρεσαι που έχεις ξεφύγει από την κοροϊδία της σωτηρίας που σου προσέφερε το εγώ, και μην κοιτάς πίσω λαχταρώντας την παρωδία που έφτιαξες  από τις σχέσεις σου. Τώρα δεν χρειάζεται κανένας να υποφέρει, διότι έχεις κάνει πολύ δρόμο για να υποχωρήσεις στην ψευδαίσθηση της ομορφιάς και στην αγιότητα της ενοχής. Μόνο οι απόλυτα παρανοϊκοί θα μπορούσαν να κοιτούν τον θάνατο και τα βάσανα, την ασθένεια και την απελπισία, και να τα βλέπουν έτσι. Αυτό που έχει σφυρηλατήσει η ενοχή είναι άσχημο, τρομακτικό και πολύ επικίνδυνο. Μην βλέπεις καμιά ψευδαίσθηση αλήθειας και ομορφιάς εκεί. Και να είσαι ευγνώμων που υπάρχει ένα μέρος όπου η αλήθεια και η ομορφιά σε περιμένουν. Πήγαινε να τις συναντήσεις χαρωπά και μάθε πόσα σε περιμένουν χάρη στην απλή σου προθυμία να παρατήσεις το τίποτα διότι δεν είναι τίποτα.
11. Η νέα οπτική που θα κερδίσεις όταν  διασχίσεις την γέφυρα θα είναι η κατανόηση του που είναι ο Ουρανός. Από αυτή την πλευρά, φαίνεται σαν να είναι απέξω και απέναντι. Ωστόσο, καθώς την διασχίζεις για να ενωθείς μαζί του, αυτός θα ενωθεί μαζί σου και θα γίνει ένα με σένα. Και θα σκεφτείς, προς μεγάλη σου έκπληξη, ότι δεν άφησες τίποτα για όλο αυτό! Η χαρά του Ουρανού, που δεν έχει όρια, αυξάνεται με κάθε φως που επιστρέφει για να πάρει την δικαιωματική του θέση μέσα σε αυτόν. Μην περιμένεις άλλο, για την Αγάπη του Θεού και για σένα. Και είθε η άγια στιγμή να επισπεύσει την διαδρομή σου, όπως σίγουρα θα κάνει αν μόνο την αφήσεις να έρθει σε σένα.

12. Το Άγιο Πνεύμα ζητά από σένα μόνο αυτή την μικρή βοήθεια: Όποτε οι σκέψεις σου περιπλανώνται σε μια ιδιαίτερη σχέση που ακόμα ασκεί έλξη επάνω σου, είσελθε μαζί Του σε μια άγια στιγμή, και εκεί άφησέ Το να σε απελευθερώσει. Χρειάζεται μόνο την προθυμία σου να μοιραστείς την οπτική Του για να στην δώσει ολοκληρωτικά. Και η προθυμία σου δεν χρειάζεται να είναι ολοκληρωτική διότι η δική Του είναι τέλεια. Έργο Του είναι να επανορθώσει την δική σου απροθυμία με την δική Του τέλεια πίστη, και την πίστη  Του  είναι που μοιράζεσαι μαζί Του εκεί. Και αναγνωρίζοντας την δική σου απροθυμία να απελευθερωθείς, σου δίδεται η δική Του τέλεια προθυμία. Επικαλέσου Το, διότι ο Ουρανός βρίσκεται στο Κάλεσμά Του. Και άφησέ Το να καλέσει τον Ουρανό για σένα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΜΑΘΗΜΑ 96

Η σωτηρία προέρχεται από τον ένα μου Εαυτό.

1. Παρόλο που είσαι ένας Εαυτός, βιώνεις τον εαυτό σου ως δύο ∙ ως καλό και κακό, στοργικό αλλά και γεμάτο μίσος, νου και σώμα. Αυτή η αίσθηση του διχασμού σε αντίθετα εισάγει συναισθήματα έντονης και διαρκούς σύγκρουσης, και οδηγεί σε ξέφρενες προσπάθειες να συμφιλιώσεις τις αντιφατικές πλευρές αυτής της αντίληψης για τον εαυτό σου. Έχεις αναζητήσει πολλές τέτοιες λύσεις, και καμία από αυτές δεν έχει λειτουργήσει. Τα αντίθετα που βλέπεις μέσα σου ποτέ δεν θα είναι συμβατά. Αλλά το ένα μόνο υπάρχει.
2. Το γεγονός ότι η αλήθεια και η ψευδαίσθηση δεν μπορούν να συμφιλιωθούν, όσο κι αν προσπαθήσεις, ό,τι μέσα και να χρησιμοποιήσεις και όπου και να βλέπεις το πρόβλημα, πρέπει να γίνει αποδεκτό αν θέλεις να σωθείς. Μέχρι να το δεχτείς αυτό, θα αναλαμβάνεις μία ατέλειωτη σειρά από στόχους που δεν μπορείς να φτάσεις ∙ μία παράλογη σειρά εγχειρημάτων χρόνου και προσπάθειας, ελπίδας και αμφιβολίας, το κάθε ένα τόσο μάταιο όσο και το προηγούμενο, και αποτυχημένο με την ίδια βεβαιότητα όσο και το επόμενο.
3. Προβλήματα που δεν έχουν κανένα νόημα δεν μπορούν να λυθούν μέσα στο πλαίσιο που δημιουργήθηκαν. Δύο εαυτοί σε σύγκρουση δεν μπορούν να μονιάσουν, και το καλό και το κακό δεν έχουν σημείο συνάντησης. Ο εαυτός που έφτιαξες εσύ δεν μπορεί ποτέ να είναι ο Εαυτός σου, ούτε μπορεί ο Εαυτός σου να διαιρεθεί σε δύο, και να είναι ακόμα αυτό που είναι και πάντα πρέπει να είναι. Νους και σώμα δεν γίνεται να υπάρχουν και τα δύο. Μην κάνεις καμία προσπάθεια να συμφιλιώσεις αυτά τα δύο, διότι το ένα αρνείται ότι το άλλο μπορεί να είναι αληθινό. Αν είσαι σώμα, ο νους σου δεν περιέχεται μέσα  στην αντίληψη που έχεις για τον εαυτό σου, διότι δεν έχει θέση σε αυτό το οποίο θα μπορούσε να είναι πραγματικά μέρος από σένα. Αν είσαι πνεύμα, τότε το σώμα πρέπει να μην έχει νόημα στην πραγματικότητά σου.
4. Το πνεύμα κάνει χρήση του νου ως μέσο για να βρει την Αυτό-έκφρασή του. Και ο νους που υπηρετεί το πνεύμα βρίσκεται σε ειρήνη και είναι γεμάτος χαρά. Η δύναμή του προέρχεται από το πνεύμα, και εκπληρώνει χαρούμενα την λειτουργία του εδώ. Όμως ο νους μπορεί επίσης να βλέπει τον εαυτό του ως διαζευγμένο από το πνεύμα, και να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα σε ένα σώμα που το συγχέει με τον εαυτό του. Τότε, χωρίς την λειτουργία του δεν έχει ειρήνη, και η ευτυχία είναι ξένη προς τις σκέψεις του. 
5. Όμως ο νους χωρισμένος από το πνεύμα δεν μπορεί να σκεφτεί. Έχει αρνηθεί την Πηγή της δύναμής του, και βλέπει τον εαυτό του αβοήθητο, περιορισμένο και αδύναμο. Αποσυνδεδεμένος από την λειτουργία του τώρα, νομίζει ότι είναι μόνος και διαχωρισμένος, ότι δέχεται επίθεση από στρατούς παραταγμένους εναντίον του και κρύβεται μέσα στην εύθραυστη προστασία που του παρέχει το σώμα. Τώρα πρέπει να συμφιλιώσει πάλι τα όμοια με τα ανόμοια, διότι αυτός νομίζει ότι είναι ο σκοπός του.
6. Μην χάνεις άλλο χρόνο γι αυτό. Ποιος μπορεί να επιλύσει τις ανόητες συγκρούσεις που αντιπροσωπεύει ένα όνειρο; Τι θα μπορούσε να σημαίνει στ’ αλήθεια η λύση; Τι σκοπό θα εξυπηρετούσε; Για ποιο λόγο; Η σωτηρία δεν μπορεί να κάνει τις ψευδαισθήσεις αλήθεια, ούτε να λύσει ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει. Ίσως ελπίζεις ότι μπορεί, όμως θα ήθελες το σχέδιο του Θεού για την απελευθέρωση του αγαπητού Του Υιού να προκαλεί πόνο σε αυτόν, και να αποτύχει να τον ελευθερώσει;
7. Ο Εαυτός σου διασφαλίζει τις Σκέψεις Του, και αυτές παραμένουν μέσα στο νου σου και μέσα στο Νου του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα κρατά την σωτηρία μέσα στο νου σου, και του προσφέρει τον δρόμο προς την ειρήνη. Η σωτηρία είναι μία σκέψη που μοιράζεσαι με τον Θεό, διότι η Φωνή Του την δέχτηκε για σένα και απάντησε εν ονόματί σου ότι έγινε. Έτσι η σωτηρία φυλάσσεται ανάμεσα στις Σκέψεις που ο Εαυτός σου κρατά και φροντίζει με αγάπη για σένα.

8. Σήμερα θα επιχειρήσουμε να βρούμε αυτή την σκέψη, της οποίας η παρουσία μέσα στο νου σου είναι εγγυημένη από Εκείνον που σου μιλά από τον ένα Εαυτό σου. Οι ωριαίες πεντάλεπτες ασκήσεις μας θα είναι μία έρευνα για Εκείνον μέσα στο νου σου. Η σωτηρία έρχεται από αυτόν τον ένα Εαυτό μέσω Εκείνου ο Οποίος είναι η Γέφυρα ανάμεσα στο νου σου και Αυτόν. Περίμενε υπομονετικά, και άφησέ Τον να σου μιλήσει για τον Εαυτό σου, και για το τι μπορεί να κάνει ο νους σου, όταν επανορθωθεί μέσα σε Αυτόν και είναι ελεύθερος να υπηρετεί την Θέλησή Του.

9. Άρχισε λέγοντας αυτά:
Η σωτηρία προέρχεται από τον ένα μου Εαυτό. Οι Σκέψεις Του είναι δικές μου για να τις χρησιμοποιήσω.
Έπειτα αναζήτησε τις Σκέψεις Του, και διεκδίκησέ τες ως δικές σου. Αυτές είναι οι δικές σου αληθινές σκέψεις που έχεις αρνηθεί, και έχεις αφήσει το νου σου να περιπλανηθεί σε ένα κόσμο ονείρων, για να βρίσκει ψευδαισθήσεις στην θέση εκείνων. Εδώ είναι οι σκέψεις σου, οι μόνες που έχεις. Η σωτηρία είναι ανάμεσά τους∙  βρες την εκεί.
10. Αν επιτύχεις, οι σκέψεις που έρχονται σε σένα θα σου πουν πως σώζεσαι, και ότι ο νους σου έχει βρει την λειτουργία που επιδίωξε να χάσει. Ο Εαυτός σου θα την καλωσορίσει και θα της δώσει ειρήνη. Έχοντας ανακτήσει την δύναμή του, θα ρέει πάλι από το πνεύμα προς το πνεύμα μέσα σε όλα τα πράγματα που το Πνεύμα έχει δημιουργήσει σαν τον Εαυτό Του. Ο νους σου θα ευλογεί όλα τα πράγματα. Η σύγχυση έχει φτάσει στο τέλος της, έχεις επανορθωθεί στην πραγματικότητά σου, διότι έχεις βρει τον Εαυτό σου. 
11. Ο Εαυτός σου γνωρίζει ότι δεν γίνεται να αποτύχεις σήμερα. Ίσως ο νους παραμένει αβέβαιος για λίγο ακόμα. Μην αποθαρρύνεσαι από αυτό. Την  χαρά που βιώνει ο Εαυτός σου, θα την φυλάξει για σένα, και θα είναι δική σου σε πλήρη επίγνωση. Κάθε φορά που περνάς πέντε λεπτά της ώρας αναζητώντας Εκείνον που ενώνει το νου σου και τον Εαυτό σου, προσφέρεις σε Εκείνον άλλον ένα θησαυρό για να σου τον κρατήσει.
12. Κάθε φορά σήμερα που λες στον έξαλλο νου σου ότι η σωτηρία προέρχεται από τον ένα σου Εαυτό, θέτεις άλλον ένα θησαυρό στα αυξανόμενα αποθέματά σου. Και όλοι αυτοί δίνονται σε όλους αυτούς που τους ζητούν, και θέλουν να δεχτούν το δώρο. Σκέψου, λοιπόν, πόσα σου δίνονται σήμερα, ώστε να δοθούν σε σένα! 
μετ χ τσιντέα

ΜΑΘΗΜΑ 198
Μόνο η δική μου κατάκριση με πληγώνει
1. Βλάβη είναι αδύνατον να συμβεί. Και όμως η ψευδαίσθηση φτιάχνει ψευδαισθήσεις. Αν μπορείς να κατακρίνεις, μπορείς και να πληγώνεσαι.. Γιατί έχεις πιστέψει ότι μπορείς να πληγώσεις, και το δικαίωμα που έχεις εξασφαλίσει για τον εαυτό σου τώρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου, μέχρι να το παρατήσεις ως άνευ αξίας, ανεπιθύμητο και μη πραγματικό. Τότε πια οι ψευδαισθήσεις παύουν να έχουν επίδραση, και αυτές που φαινόντουσαν πως είχαν ακυρώνονται. Τότε είσαι ελεύθερος, γιατί η ελευθερία είναι το δώρο σου, και τώρα εσύ μπορείς να παραλάβεις το δώρο που έδωσες.
2. Καταδίκασε και κάνεις τον εαυτό σου αιχμάλωτο. Συγχώρεσε και απελευθερώνεσαι. Αυτός είναι ο νόμος που κυβερνά την αντίληψη. Δεν είναι ένας νόμος που η γνώση καταλαβαίνει, διότι η ελευθερία είναι μέρος της γνώσης. Η καταδίκη είναι επομένως αδύνατη στην πραγματικότητα. Αυτά που φαίνονται ότι είναι η επιρροή και τα αποτελέσματά της δεν έχουν συμβεί καθόλου. Εν τούτοις πρέπει να ασχοληθούμε με αυτά σαν να είχαν συμβεί. Οι ψευδαισθήσεις φτιάχνουν ψευδαισθήσεις. Όλες εκτός από μία. Η συγχώρεση είναι μία ψευδαίσθηση που είναι η απάντηση σε όλες τις υπόλοιπες.
3. Η συγχώρεση καθαρίζει όλα τα άλλα όνειρα, και παρόλο που και η ίδια είναι όνειρο, δεν δίνει τροφή για άλλα. Όλες οι ψευδαισθήσεις εκτός από αυτή πολλαπλασιάζονται στο χιλιαπλάσιο. Αλλά αυτή είναι εκεί που τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις. Η συγχώρεση είναι το τέλος των ονείρων, διότι είναι όνειρο ξυπνήματος. Η ίδια δεν είναι η αλήθεια. Και όμως δείχνει προς τα εκεί που πρέπει να βρίσκεται η αλήθεια, και δίνει κατευθύνσεις με την βεβαιότητά του Ίδιου του Θεού. Είναι ένα όνειρο κατά το οποίο ο Υιός του Θεού ξυπνά μέσα στον Εαυτό του και στον Πατέρα του, γνωρίζοντας ότι Αυτοί οι δύο είναι ένα.
4. Η συγχώρεση είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί έξω από την καταστροφή, προσπερνώντας όλα τα βάσανα, και τελικά απομακρύνεται από τον θάνατο. Πως θα μπορούσε να υπάρχει άλλος τρόπος, όταν αυτός εδώ είναι το σχέδιο του Θεού του Ίδιου; Και εσύ γιατί να αντιτεθείς σε αυτόν, να λογομαχήσεις μαζί του, και να αναζητάς να βρεις χίλιους τρόπους με τους οποίους να αποδείξεις ότι είναι λάθος ∙ χίλιες άλλες πιθανότητες;
5. Δεν είναι πιο σοφό να χαίρεσαι που κρατάς στα χέρια σου την απάντηση στα προβλήματά σου; Δεν είναι πιο έξυπνο να ευχαριστείς τον Ένα που δίνει την σωτηρία, και να δεχτείς το δώρο Του με ευγνωμοσύνη; Και δεν είναι καλοσύνη προς τον εαυτό σου ν’ ακούς την Φωνή Του και να μαθαίνεις τα απλά μαθήματα που θέλεις να σε διδάξει, αντί να προσπαθείς να εκδιώξεις τα λόγια Του, και να τα αντικαταστήσεις με τα δικά σου;
6. Τα λόγια Του θα λειτουργήσουν. Τα λόγια Του θα σώζουν. Τα λόγια Του περιέχουν όλη την ελπίδα, όλες τις ευλογίες και όλη την χαρά που μπορεί ποτέ να βρεθεί πάνω σε αυτή την γη. Τα λόγια Του είναι γεννημένα μέσα στον Θεό, και έρχονται σε σένα με την αγάπη του Θεού πάνω σ’ αυτά. Εκείνοι που ακούνε τα λόγια Του έχουν ακούσει το τραγούδι του Ουρανού. Διότι αυτά είναι τα λόγια με τα οποία όλα τα λόγια γίνονται επιτέλους ένα. Και καθώς αυτό το ένα σιγά – σιγά ξεθωριάσει, ο Λόγος του Θεού θα έρθει να πάρει την θέση του, διότι τότε θα επανέλθει στην μνήμη και θα γίνει δεκτός με αγάπη.
7. Αυτός ο κόσμος έχει πολλές φαινομενικά ξεχωριστές επικίνδυνες καταστάσεις όπου το έλεος δεν έχει κανένα νόημα, και η επίθεση φαίνεται δικαιολογημένη. Και όμως όλες αυτές είναι ένα ∙ ένας τόπος όπου ο θάνατος προσφέρεται στον Υιό του Θεού και στον Πατέρα του. Μπορεί να νομίζεις ότι Αυτοί τον δέχτηκαν. Αλλά αν κοιτάξεις πάλι στον μέρος που έβλεπες το αίμα τους, θα αντιληφθείς στην θέση του ένα θαύμα. Τι ανόητο που ήταν να πιστεύεις ότι Αυτοί ήταν δυνατόν να πεθάνουν! Πόσο ανόητο ήταν που πίστεψες ότι εσύ μπορείς να επιτεθείς! Πόσο τρελό ήταν που νόμιζες ότι μπορούσες να καταδικαστείς, και ότι ο ιερός Υιός του Θεού είναι δυνατόν να πεθάνει!
8. Η ηρεμία του Εαυτού σου παραμένει ακλόνητη, ανέγγιχτη από τέτοιες σκέψεις, και δεν έχει ιδέα για καμία καταδίκη που θα μπορούσε να χρειάζεται συγχώρεση. Τα όνειρα οιουδήποτε είδους είναι ξένα και αλλογενή για την αλήθεια. Και τι άλλο εκτός από την αλήθεια θα μπορούσε να είχε μία Σκέψη που κτίζει μία γέφυρα προς αυτήν που φέρνει τις ψευδαισθήσεις στην άλλη πλευρά;
9. Σήμερα ασκούμαστε αφήνοντας την ελευθερία να έρθει να φτιάξει τον οίκο της μαζί σου. Η αλήθεια χαρίζει αυτά τα λόγια μέσα στο νου σου, ώστε να μπορέσεις να βρεις το κλειδί προς το φως και ν’ αφήσεις το σκοτάδι να τελειώσει:
Μόνο η δική μου καταδίκη με πληγώνει. Μόνο η δική μου συγχώρεση με απελευθερώνει
Μην ξεχνάς σήμερα ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία μορφή ταλαιπωρίας που να μην κρύβει μια σκέψη μη συγχώρεσης. Ούτε μπορεί να υπάρχει κάποια μορφή πόνου που να μην μπορεί να θεραπεύσει η συγχώρεση.
10. Δέξου την μία ψευδαίσθηση που διακηρύσσει ότι δεν υπάρχει καμία καταδίκη στον Υιό του Θεού, και θα θυμηθείς αμέσως τον Ουρανό ∙ ο κόσμος θα ξεχαστεί, όλες οι παράδοξες πεποιθήσεις του θα ξεχαστούν κι αυτές μαζί του, καθώς το πρόσωπο του Χριστού θα εμφανίζεται αποκεκαλυμμένο επιτέλους σε αυτό το ένα όνειρο. Αυτό είναι το δώρο που κρατά το Άγιο Πνεύμα για σένα από τον Θεό τον Πατέρα σου. Η σημερινή ημέρα ας γίνει δεκτή με γιορτές στην γη, αλλά και στον ιερό σου οίκο. Να είσαι καλός και με τους Δύο, καθώς θα συγχωρείς τα παραπτώματα για τα οποία Τους θεωρούσες ενόχους, και δες την αθωότητά σου να λάμπει πάνω σου από το πρόσωπο του Χριστού.
11. Τώρα υπάρχει σιγαλιά σε όλο τον κόσμο. Τώρα υπάρχει ηρεμία εκεί που πριν υπήρχαν φρενήρεις σκέψεις που δεν έβγαζαν κανένα νόημα. Τώρα υπάρχει γαλήνιο φως που διασχίζει το πρόσωπο της γης, που ησυχάζει σε έναν ύπνο χωρίς όνειρα. Και τώρα ο Λόγος του Θεού μόνο, παραμένει πάνω στην γη. Μόνο αυτό θα μπορεί να γίνεται αντιληπτό για ακόμα μια στιγμή. Έπειτα τα σύμβολα τελειώνουν, και όλα όσα νόμιζες ότι έφτιαξες εξαφανίζονται εντελώς από το νου που ο Θεός γνωρίζει πάντα ότι είναι ο μοναδικός Του Υιός.
12. Δεν υπάρχει καταδίκη σε αυτόν. Είναι τέλειος μέσα στην ιερότητά του. Δεν χρειάζεται σκέψεις ελέους. Ποιος θα μπορούσε να του δώσει δώρα όταν τα πάντα είναι δικά του; Και ποιος θα μπορούσε να ονειρευτεί ότι προσφέρει συγχώρεση στον Υιό της Αθωότητας της Ίδιας, τόσο όμοιος με Αυτόν του Οποίου είναι Υιός, ώστε το να βλέπεις τον Υιό σημαίνει ότι πια δεν χρησιμοποιείς την αντίληψη, και ότι μόνο γνωρίζεις τον Πατέρα; Με αυτή την όραση του Υιού, τόσο σύντομη που ούτε μία στιγμή δεν στέκει ανάμεσα σε αυτό το μοναδικό θέαμα και την ίδια την αιωνιότητα, βλέπεις την θέαση του εαυτού σου, και έπειτα εξαφανίζεσαι για πάντα μέσα στον Θεό.
13. Σήμερα πλησιάζεις και άλλο στο τέλος όλων όσων στέκονται ακόμα ανάμεσα σε αυτή την όραση και την δική μας. Και χαιρόμαστε που έχουμε έρθει τόσο μακριά, και αναγνωρίζουμε ότι Αυτός που μας έφερε εδώ δεν θα μας εγκαταλείψει τώρα. Διότι Αυτός θέλει να μας δώσει το δώρο που μας έχει δώσει ο Θεός μέσω Αυτού σήμερα. Τώρα είναι η ώρα της απελευθέρωσής σου. Η ώρα έφτασε. Η ώρα ήρθε σήμερα.
ΜΑΘΗΜΑ 200
Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού
1. Μην ψάχνεις άλλο. Δεν θα βρεις άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού. Αποδέξου αυτό το γεγονός, και σώσε τον εαυτό σου από την αγωνία και από τις ακόμα πιο πικρές απογοητεύσεις, την ψυχρή απελπισία, και την αίσθηση της παγωμένης απόγνωσης και αμφιβολίας. Μην αναζητάς άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να βρεις εκτός από την ειρήνη του Θεού, εκτός κι αν αναζητάς την δυστυχία και τον πόνο.
2. Αυτό είναι το τελικό σημείο στο οποίο πρέπει να φτάσουν όλοι στο τέλος, για να παρατήσουν κάθε ελπίδα ότι θα βρουν ευτυχία εκεί όπου δεν υπάρχει καθόλου, ότι μπορούν να σωθούν από αυτό που γίνεται μόνο να προκαλεί πόνο ∙ ότι θα φτιάξουν ειρήνη από το χάος, χαρά από τον πόνο, και Παράδεισο από την κόλαση. Μην επιχειρείς πια να κερδίσεις μέσα από το να χάνεις, ούτε να πεθαίνεις για να ζήσεις. Δεν γίνεται παρά να αναζητάς την ήττα.
3. Και όμως, το ίδιο εύκολα μπορείς να ζητήσεις αγάπη, ευτυχία, αιώνια ζωή μέσα σε ειρήνη που δεν έχει τέλος. Ζήτα αυτό, και γίνεται μόνο να κερδίσεις. Όταν ζητάς αυτό που ήδη έχεις, η επιτυχία είναι σίγουρη. Όταν ζητάς αυτό που είναι εσφαλμένο να γίνει αληθινό, τότε η αποτυχία είναι εξασφαλισμένη. Συγχώρεσε τον εαυτό σου για τις μάταιες φαντασιώσεις του, και μην αναζητάς πια, αυτό που δεν μπορείς να βρεις. Γιατί τι θα ήταν πιο ανόητο από το να ψάχνεις και να ξαναψάχνεις για την κόλαση, όταν δεν έχεις παρά να κοιτάξεις με ανοιχτά μάτια για να βρεις ότι ο Ουρανός βρίσκεται ακριβώς μπροστά σου, μέσα από μία πόρτα που ανοίγει εύκολα για να σε καλωσορίσει;
4. Γύρισε στην εστία σου. Δεν έχεις βρει την ευτυχία σε ξένα μέρη και σε αλλογενείς μορφές που δεν έχουν κανένα νόημα για σένα., παρόλο που προσπάθησες να τους αποδώσεις νόημα. Αυτός ο κόσμος δεν είναι ο τόπος που ανήκεις. Είσαι ξένος εδώ. Αλλά σου έχει δοθεί να βρεις το μέσον με το οποίο ο κόσμος δεν θα φαντάζει πια σαν φυλακή ή κρατητήριο για κανέναν.
5. Η ελευθερία σου δίδεται εκεί όπου πριν έβλεπες μόνο αλυσίδες και σιδερένιες πόρτες. Αλλά πρέπει ν’ αλλάξεις γνώμη για τον σκοπό του κόσμου, αν θέλεις πραγματικά να βρεις διαφυγή. Θα είσαι δέσμιος μέχρι να δεις όλο τον κόσμο ως ευλογημένο, και όλους απελευθερωμένους από τα λάθη σου και με τις τιμές που τους αρμόζουν έτσι όπως είναι. Δεν τους έφτιαξες εσύ ∙ ούτε και τον εαυτό σου. Και καθώς ελευθερώνεις τον ένα, ο άλλος γίνεται δεκτός έτσι όπως είναι.
6. Τι κάνει η συγχώρεση; Στην αλήθεια, δεν έχει καμία λειτουργία, και δεν κάνει τίποτα. Διότι είναι άγνωστη στον Ουρανό. Μόνο στην κόλαση χρειάζεται, και εκεί έχει να υπηρετήσει μια ισχυρή λειτουργία. Δεν είναι άξιος σκοπός η απόδραση του αγαπημένου Υιού του Θεού από τα κακά όνειρα που φαντάζεται, και όμως θεωρεί αληθινά; Ποιος θα μπορούσε να ελπίζει για περισσότερο, ενώ φαίνεται πως υπάρχει επιλογή ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία ∙ την αγάπη και τον φόβο;
7. Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού, διότι Αυτός έχει έναν Υιό που δεν μπορεί να φτιάξει ένα κόσμο σε αντίθεση με το Θέλημα του Θεού και το δικό του, που είναι ίδιο με Εκείνου. Τι θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα βρει σε ένα τέτοιο κόσμο; Δεν μπορεί να έχει πραγματικότητα, διότι δεν δημιουργήθηκε ποτέ. Εδώ είναι που θα πρέπει να αναζητήσει την ειρήνη; Ή πρέπει να καταλάβει ότι, έτσι όπως τον βλέπει, ο κόσμος το μόνο που κάνει είναι να εξαπατά; Όμως μπορεί να μάθει να τον βλέπει με έναν άλλο τρόπο, και να βρει την ειρήνη του Θεού.
8. Η ειρήνη ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΦΥΡΑ που όλοι πρέπει να διασχίσουν, για να αφήσουν πίσω τους αυτό τον κόσμο. Αλλά η ειρήνη αρχίζει μέσα στον κόσμο όταν γίνει αντιληπτός διαφορετικά, και οδηγεί από αυτή την νέα αντίληψη στην πύλη του Ουρανού και στον δρόμο πέρα από αυτή. Η ειρήνη είναι η απάντηση σε συγκρουόμενους στόχους, σε παράλογα ταξίδια, φρενήρεις, μάταιες αναζητήσεις, και ανούσιες προσπάθειες. Τώρα ο δρόμος είναι εύκολος, που γέρνει απαλά προς την γέφυρα όπου η ελευθερία βρίσκεται μέσα στην ειρήνη του Θεού.
9. Ας μην χάσουμε ξανά τον δρόμο μας σήμερα. Πηγαίνουμε προς τον Ουρανό, και το μονοπάτι είναι ευθύ. Μόνο αν επιχειρήσουμε να παρεκτραπούμε μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση, και αχρείαστη σπατάλη χρόνου σε παράδρομους γεμάτους αγκάθια. Μόνο ο Θεός είναι σίγουρος, και Αυτός θα καθοδηγήσει τα βήματά μας. Δεν θα εγκαταλείψει τον Υιό Του όταν Τον χρειάζεται, ούτε θα τον αφήσει να περιπλανιέται για πάντα μακριά από το σπίτι του. Ο Πατέρας καλεί, ο Υιός ακούει. Και μόνο αυτό υπάρχει σε αυτό που φαίνεται ότι είναι ένας κόσμος διαχωρισμένος από τον Θεό, όπου τα σώματα έχουν πραγματικότητα.
10. Τώρα υπάρχει ησυχία. Μην αναζητάς άλλο. Έχεις φτάσει εκεί όπου ο δρόμος είναι στρωμένος με φύλλα λανθασμένων επιθυμιών, που έχουν πέσει από τα δέντρα της απελπισίας που έψαχνες πριν. Τώρα βρίσκονται κάτω από τα πόδια σου. Και εσύ κοιτάς επάνω προς τον Ουρανό, με τα μάτια του σώματος να υπηρετούν μόνο για μια ακόμα στιγμή. Η ειρήνη είναι επιτέλους αναγνωρισμένη, και μπορείς να νιώσεις το απαλό της αγκάλιασμα να περιβάλλει την καρδιά σου και τον νου σου με θαλπωρή και αγάπη.
11. Σήμερα δεν αναζητούμε είδωλα. Η ειρήνη δεν μπορεί να βρεθεί σ’ αυτά. Η ειρήνη του Θεού είναι δική μας, και μόνο αυτό θα δεχόμαστε και θέλουμε. Ειρήνη σ’ εμάς, σήμερα. Γιατί έχουμε βρει ένα απλό, χαρούμενο δρόμο για να αφήσουμε τον κόσμο της αμφιβολίας, και ν’ αντικαταστήσουμε όλους τους εναλλασσόμενους στόχους μας και τα μοναχικά μας όνειρα με ένα και μοναδικό σκοπό και συντροφικότητα. Γιατί η ειρήνη είναι ένωση, αν είναι από τον Θεό. Δεν αναζητούμε άλλο. Είμαστε κοντά στην εστία μας, και ερχόμαστε όλο και πιο κοντά κάθε φορά που λέμε:
Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη από την ειρήνη του Θεού.
Και χαίρομαι που έτσι είναι.

ΜΑΘΗΜΑ 159
Δίνω τα θαύματα που έχω λάβει
1. Κανένας δεν μπορεί να δώσει αυτό που δεν έχει λάβει. Για να δώσεις ένα πράγμα χρειάζεται πρώτα να το έχεις στην κατοχή σου. Εδώ συμφωνούν οι νόμοι του Ουρανού και του κόσμου. Αλλά εδώ επίσης διαχωρίζονται. Ο κόσμος πιστεύει ότι για να έχεις ένα πράγμα στην κατοχή σου, πρέπει να το κρατήσεις. Η σωτηρία διδάσκει διαφορετικά. Το να δίνεις είναι ο τρόπος να αναγνωρίζεις ότι έχεις λάβει. Είναι η απόδειξη ότι αυτό που έχεις είναι δικό σου.
2. Καταλαβαίνεις ότι έχεις θεραπευτεί όταν προσφέρεις θεραπεία. Δέχεσαι ότι η συγχώρεση έχει επιτευχθεί σε σένα όταν συγχωρείς. Αναγνωρίζεις στον αδερφό σου τον εαυτό σου, κι έτσι αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι ολοκληρωμένος. Δεν υπάρχει θαύμα που δεν μπορείς να δώσεις, γιατί όλα σου έχουν δοθεί. Δέξου τα τώρα ανοίγοντας το θησαυροφυλάκιο του νου σου όπου φυλάσσονται, και χάρισε τα.


Η ΟΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
3. Η όραση του Χριστού είναι ένα θαύμα. Έρχεται από κάπου πολύ πέρα από την ίδια, διότι αντανακλά αιώνια αγάπη και αναγέννηση αγάπης που δεν πεθαίνει ποτέ, παρά μόνο είχε συγκαλυφθεί. Η όραση του Χριστού απεικονίζει τον Ουρανό, διότι βλέπει έναν κόσμο τόσο όμοιο με τον Ουρανό που ό,τι ο Θεός έχει δημιουργήσει τέλειο μπορεί να καθρεπτιστεί εκεί. Το σκοτεινό γυαλί που παρουσιάζει ο κόσμος δεν μπορεί να δείξει παρά διαστρεβλωμένες, κομματιασμένες εικόνες. Ο αληθινός κόσμος απεικονίζει την αθωότητα του Ουρανού.
4. Η όραση του Χριστού είναι το θαύμα μέσα στο οποίο γεννιούνται όλα τα θαύματα. Είναι η πηγή τους, η οποία παραμένει με το κάθε θαύμα που δίνεις, και όμως εξακολουθεί να παραμένει δική σου. Είναι ο δεσμός με τον οποίο ο δότης και ο αποδέκτης ενώνονται επεκτεινόμενοι εδώ στην γη, έτσι όπως είναι ένα και στον Ουρανό. Ο Χριστός δεν βλέπει αμαρτία σε κανέναν. Και στα μάτια Του οι αναμάρτητοι είναι σαν ένα. Η ιερότητά τους δόθηκε από τον Πατέρα Του και τον Ίδιο.
5. Η όραση του Χριστού είναι η γέφυρα ανάμεσα στους δύο κόσμους. Και μπορείς να εμπιστευτείς απόλυτα την δύναμή της για να σε μεταφέρει από αυτόν τον κόσμο σε έναν κόσμο που καθαγιάστηκε από την συγχώρεση. Πράγματα που φαίνονται τόσο στέρεα εδώ είναι απλές σκιές εκεί ∙ διάφανα, πολύ αμυδρά ορατά, και μερικές φορές ξεχασμένα, και ποτέ ικανά να σκιάσουν το φως που λάμπει πέρα από αυτά. Η ιερότητα έχει αποκατασταθεί στην όραση, και οι τυφλοί μπορούν να δουν.
6. Αυτό είναι το μοναδικό δώρο του Αγίου Πνεύματος ∙ το θησαυροφυλάκιο στο οποίο μπορείς να ανατρέξεις με απόλυτη βεβαιότητα για όλα τα πράγματα που μπορούν να συνεισφέρουν στην ευτυχία σου. Όλα ευρίσκονται ήδη εκεί. Όλα μπορείς να τα λάβεις φτάνει να τα ζητήσεις. Εδώ η πόρτα δεν είναι ποτέ κλειδωμένη, και σε κανέναν δεν απορρίπτεται ούτε το παραμικρό αίτημα ούτε η πιο επείγουσα ανάγκη. Δεν υπάρχει ασθένεια που να μην έχει ήδη θεραπευτεί, ούτε έλλειψη που να μην έχει καλυφθεί, καμία ανάγκη ανεκπλήρωτη μέσα σε αυτό το χρυσό θησαυροφυλάκιο του Χριστού.
7. Εδώ ο κόσμος θυμάται τι χάθηκε όταν αυτός φτιάχτηκε. Διότι εδώ επισκευάζεται, γίνεται πάλι καινούργιος, αλλά με ένα άλλο φως. Αυτό που ήταν το σπίτι της αμαρτίας γίνεται το κέντρο της λύτρωσης και το λίκνο του ελέους, όπου οι βασανισμένοι θεραπεύονται και καλωσορίζονται. Κανένας δεν θα εκδιωχθεί από αυτό το νέο σπίτι, όπου τον περιμένει η σωτηρία. Κανένας δεν είναι ξένος σε αυτόν. Κανένας δεν του ζητά τίποτα εκτός από το δώρο της αποδοχής του καλωσορίσματός του.
8. Η όραση του Χριστού είναι το ιερό έδαφος όπου τα κρίνα της συγχώρεσης έχουν τις ρίζες τους. Αυτό είναι το σπίτι τους. Μπορούν να μεταφερθούν από εδώ πίσω στον κόσμο, αλλά ποτέ δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν στο στέρφο και ρηχό του χώμα. Χρειάζονται το φως και την ζεστασιά και την τρυφερή φροντίδα που παρέχει η φιλευσπλαχνία του Χριστού. Χρειάζονται την αγάπη με την οποία Αυτός τα κοιτά. Και γίνονται οι αγγελιαφόροι Του, που δίνουν καθώς λαμβάνουν.
9. Πάρε από το θησαυροφυλάκιό Του, για να αυξηθούν οι θησαυροί του. Τα κρίνα Του ποτέ δεν αφήνουν την εστία τους όταν τα πηγαίνεις στον κόσμο. Οι ρίζες τους παραμένουν. Δεν αφήνουν την πηγή τους, παρά μεταφέρουν μαζί τους την ευεργεσία, και μεταμορφώνουν τον κόσμο σε ένα κήπο σαν αυτό από τον οποίο προήλθαν, και στον οποίο θα ξαναγυρίσουν με περισσότερο άρωμα. Τώρα είναι διπλά ευλογημένοι. Τα μηνύματα που έφεραν από τον Χριστό έχουν παραδοθεί, και έχουν επιστραφεί σε αυτούς. Και αυτοί τα επιστρέφουν με χαρά σε Εκείνον.
10. Θαύμασε το απόθεμα θαυμάτων που βρίσκονται στην διάθεση σου για να τα προσφέρεις. Δεν σου αξίζει αυτό το δώρο, αφού ο Ίδιος ο Θεός έχει ορίσει να σου δοθεί; Μην κρίνεις τον Υιό του Θεού, παρά ακολούθησε τον δρόμο που Αυτός έχει χαράξει. Ο Χριστός έχει ονειρευτεί το όνειρο ενός κόσμου που έχει συγχωρεθεί. Είναι το δώρο Του με το οποίο μπορεί να επιτευχτεί μια γλυκιά μετάβαση από τον θάνατο στην ζωή ∙ από την απελπισία στην ελπίδα. Ας ονειρευτούμε για μια στιγμή μαζί Του. Το όνειρό Του μας αφυπνίζει στην αλήθεια. Η όρασή Του δίνει τα μέσα για την επιστροφή στην αιώνια αγιότητα που ποτέ δεν χάσαμε πραγματικά, μέσα στον Θεό.

Μετ Χ Τσιντέα



Ας αντιληφθώ την συγχώρεση όπως είναι πραγματικά .134
1. Ας κάνουμε μια επανάληψη της σημασίας του «συγχωρώ», γιατί είναι εύκολο να διαστρεβλωθεί και να γίνει αντιληπτή σαν κάτι που συνεπάγεται μια άδικη θυσία δίκαιας οργής, ένα δώρο αδικαιολόγητο και ανάξιο, και μια ολοκληρωτική άρνηση της αλήθειας. Από μια τέτοια άποψη, η συγχώρεση πρέπει να θεωρηθεί σαν μια εκκεντρική ανοησία, και αυτά τα Μαθήματα θα φανούν ότι βασίζουν την σωτηρία σε ένα καπρίτσιο.
2. Αυτή η διαστρεβλωμένη άποψη του τι σημαίνει συγχώρεση διορθώνεται εύκολα, όταν μπορέσεις να αποδεχτείς το γεγονός ότι η συγγνώμη δεν ζητείται για αυτό που είναι αληθινό. Πρέπει να περιορίζεται σε ό,τι είναι λανθασμένο. Είναι άσχετη με οτιδήποτε εκτός από τις ψευδαισθήσεις. Η αλήθεια είναι δημιουργία του Θεού, και το να συγχωρείς κάτι τέτοιο είναι χωρίς νόημα. Όλη η αλήθεια ανήκει σε Αυτόν, αντανακλά τους νόμους Του και ακτινοβολεί την Αγάπη Του. Αυτό χρειάζεται συγχώρεση; Πως γίνεται να συγχωρείς το αναμάρτητο και το αιώνια καλό;
3. Η πιο σοβαρή δυσκολία που βρίσκεις στην γνήσια συγχώρεση από πλευράς σου είναι ότι ακόμα μέσα στο μυαλό σου πιστεύεις ότι πρέπει να συγχωρέσεις την αλήθεια, και όχι τις ψευδαισθήσεις. Αντιλαμβάνεσαι την συγχώρεση σαν μια μάταιη προσπάθεια να παραβλέψεις κάτι που βρίσκεται εκεί ∙ να παραβλέψεις την αλήθεια, σε μια αβάσιμη προσπάθεια να εξαπατήσεις τον εαυτό σου κάνοντας μια ψευδαίσθηση αληθινή. Αυτή η διαστρεβλωμένη άποψη αντανακλά το γεγονός ότι η ιδέα της αμαρτίας κρατά ακόμα έδαφος μέσα στο μυαλό σου, έτσι όπως βλέπεις τον εαυτό σου.
4. Επειδή πιστεύεις ότι οι αμαρτίες σου είναι πραγματικές, βλέπεις την συγχώρεση σαν πλάνη. Γιατί είναι αδύνατον να θεωρείς την αμαρτία αληθινή και να μην πιστεύεις ότι η συγχώρεση είναι ένα ψέμα. Επομένως η συγχώρεση δεν είναι παρά μία αμαρτία, σαν όλες τις άλλες. Λέει ότι η αλήθεια είναι ψέμα, και χαμογελά στο διεφθαρμένο σαν να είναι αθώος όπως το χορτάρι ,τόσο λευκός σαν το χιόνι. Πλανάται σε αυτό που θεωρεί ότι μπορεί να πετύχει. Θα βλέπει σαν σωστό το ολοφάνερο λάθος, και το αποκρουστικό ως καλό.
5. Η συγχώρεση δεν είναι απελευθέρωση από αυτή την άποψη. Είναι απλά άλλο ένα σημάδι ότι η αμαρτία είναι ασυγχώρητη, στην καλύτερη περίπτωση καλυμμένη, ή την αρνείσαι ή της βρίσκεις ένα άλλο όνομα, γιατί η συγχώρεση είναι πια προδοσία προς την αλήθεια. Η ενοχή δεν μπορεί να συγχωρεθεί. Αν αμαρτήσεις, η ενοχή σου είναι αιώνια. Εκείνοι που έχουν συγχωρεθεί από την άποψη ότι οι αμαρτίες τους είναι αληθινές γελιούνται οικτρά και είναι διπλά καταδικασμένοι ∙ πρώτα, από τους ίδιους τους εαυτούς τους γι αυτό που νομίζουν ότι έκαναν, και άλλη μια φορά από εκείνους που τους συγχωρούν.
6. Είναι η μη πραγματικότητα της αμαρτίας που κάνει την συγχώρεση φυσική και απόλυτα υγιή, μια βαθιά ανακούφιση σε αυτούς που την προσφέρουν ∙ μια ήσυχη ευλογία σε αυτούς που την λαμβάνουν. Δεν ενθαρρύνει τις ψευδαισθήσεις, μόνο τις περισυλλέγει ανάλαφρα, με ένα μικρό γέλιο, και απαλά τις αποθέτει στα πόδια της αλήθειας. Και εκεί εξαφανίζονται εντελώς.
7. Η συγχώρεση είναι το μόνο πράγμα που αντιπροσωπεύει την αλήθεια στις ψευδαισθήσεις του κόσμου. Βλέπει την μηδαμινότητά τους, και κοιτάζει κατευθείαν μέσα από τις χιλιάδες μορφές που μπορούν να εμφανίζονται. Κοιτά τα ψέματα, αλλά δεν εξαπατάται. Δεν δίνει καμία προσοχή στις στριγκλιές  αυτό- κατηγόριας των αμαρτωλών που έχουν τρελαθεί από ενοχή. Τους κοιτά με ήσυχα μάτια και απλά τους λέει, «Αδερφέ μου, αυτό που σκέφτεσαι δεν είναι η αλήθεια.»
8. Η δύναμη της συγχώρεσης είναι η εντιμότητα της, που είναι τόσο αδιάφθορη ώστε βλέπει τις ψευδαισθήσεις ως ψευδαισθήσεις, όχι σαν αλήθεια. Γι αυτό το λόγο ανοίγει τα μάτια ώστε να αντιμετωπίσουν τα ψέματα ∙ γίνεται ο μεγάλος αποκαταστάτης της απλής αλήθειας. Με την ικανότητά της να παραβλέπει αυτό που δεν βρίσκεται εκεί, ανοίγει το δρόμο για την αλήθεια, η οποία έχει μπλοκαριστεί από όνειρα ενοχής. Τώρα είσαι ελεύθερος να ακολουθήσεις τον δρόμο που ανοίγει η αληθινή σου συγχώρεση για σένα. Διότι αν ένας αδελφός λάβει αυτό το δώρο από σένα, η πόρτα είναι ανοιχτή για σένα.
9. Υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να βρεις την πόρτα προς την αληθινή συγχώρεση, και να την δεις ορθάνοιχτη σε καλωσόρισμα. Όταν αισθάνεσαι ότι μπαίνεις σε πειρασμό να κατηγορήσεις κάποιον για αμαρτία οιασδήποτε μορφής, μην αφήσεις το νου σου να μείνει σε αυτό που νομίζεις ότι έκανε, γιατί αυτό είναι αυταπάτη. Αντί γι αυτό ρώτα: «Θα κατηγορούσα τον εαυτό μου γι αυτό;»
10. Έτσι θα βλέπεις εναλλακτικές επιλογές ώστε η επιλογές σου ν’ αποκτήσουν νόημα, και να κρατήσουν το νου σου τόσο ελεύθερο από ενοχές και πόνο όσο σκόπευε ο Ίδιος ο Θεός να είναι, και όπως είναι στ’ αλήθεια. Μόνο τα ψέματα καταδικάζουν. Μόνο η αθωότητα υπάρχει στ’ αλήθεια. Η συγχώρεση στέκεται ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και στην αλήθεια ∙ ανάμεσα στον κόσμο που βλέπεις και σε εκείνον πέρα από αυτόν ∙ ανάμεσα στην κόλαση της ενοχής και στην θύρα του Ουρανού.
11. Πέρα από αυτή την γέφυρα, τόσο ισχυρή όσο η αγάπη που άφησε την ευλογία της πάνω της, όλα τα όνειρα του κακού και του μίσους και της επίθεσης φέρονται σιωπηλά ενώπιον της αλήθειας. Δεν διατηρούνται για να διογκωθούν και να φαντάζουν απειλητικά για να τρομοκρατήσουν τον ανόητο ονειρευτή που πιστεύει σε αυτά. Αυτός έχει ξυπνήσει γλυκά από το όνειρό του καταλαβαίνοντας ότι αυτό που νόμιζε ότι έβλεπε δεν βρισκόταν ποτέ εκεί. Και τώρα πια δεν γίνεται να αισθάνεται ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο.
12. Δεν χρειάζεται να μάχεται για να σωθεί. Δεν χρειάζεται να σκοτώσει τους δράκους που νόμιζε ότι τον καταδίωκαν. Ούτε χρειάζεται να υψώσει τους βαριούς τοίχους με τις πέτρινες και σιδερένιες πόρτες που νόμιζε ότι τον κρατούσαν ασφαλή. Μπορεί να αφαιρέσει την βαριά και άχρηστη πανοπλία που είχε φτιάξει για να αλυσοδέσει το νου του στον φόβο και την δυστυχία. Το βήμα του είναι ανάλαφρο, και καθώς σηκώνει το πόδι του για να προχωρήσει, ένα αστέρι μένει πίσω του, για να δείχνει τον δρόμο σε αυτούς που τον ακολουθούν.
13. Η συγχώρεση πρέπει να εφαρμόζεται , διότι ο κόσμος δεν μπορεί να αντιληφθεί την σημασία της, ούτε να παρέχει κάποιον καθοδηγητή για να σου διδάξει την ωφελιμότητά της. Δεν υπάρχει ούτε μία σκέψη σε όλο τον κόσμο που να οδηγεί στην κατανόηση των νόμων που αυτή ακολουθεί, ούτε της Σκέψης που αντανακλά. Είναι ξένη προς τον κόσμο όπως είναι και η πραγματικότητά σου. Και όμως ενώνει το νου σου με την πραγματικότητα μέσα σου.
14. Σήμερα ασκούμε την αληθινή συγχώρεση, ώστε η ώρα της ένωσης να μην καθυστερεί πια. Γιατί επιθυμούμε να συναντηθούμε με την πραγματικότητά μας ελεύθερα και ειρηνικά. Οι ασκήσεις μας γίνονται τα βήματα που φωτίζουν τον δρόμο για όλους τους αδελφούς μας, που θ’ ακολουθήσουν εμάς στην πραγματικότητα που μοιραζόμαστε μαζί τους. Για να εκπληρωθεί αυτή η μέρα, ας δώσουμε ένα τέταρτο της ώρας δύο φορές σήμερα, και ας το περάσουμε με τον Οδηγό ο Οποίος καταλαβαίνει την σημασία της συγχώρεσης, και στάλθηκε σ’ εμάς για να το διδάξει. Ας ζητήσουμε από Αυτόν:
Ας αντιληφθώ την συγχώρεση έτσι όπως είναι πραγματικά.
15. Έπειτα διάλεξε έναν αδελφό σύμφωνα με την καθοδήγηση Εκείνου, και κάνε ένα κατάλογο των «αμαρτιών» του όπως περνούν μια - μια από το μυαλό σου. Βεβαιώσου ότι δεν μένεις σε καμία ιδιαίτερα, και συνειδητοποίησε ότι χρησιμοποιείς τις «προσβολές» του για να σώσεις τον κόσμο από όλες τις ιδέες της αμαρτίας. Για λίγο συλλογίσου όλα τα κακά πράγματα που νόμιζες γι αυτόν, και κάθε φορά ρώτα τον εαυτό σου «Θα καταδίκαζα τον εαυτό μου γι αυτό;»
16. Άφησέ τον να ελευθερωθεί από όλες τις σκέψεις αμαρτίας που είχες γι αυτόν. Και τώρα είσαι προετοιμασμένος για την ελευθερία. Αν μέχρι τώρα έχεις ασκηθεί με προθυμία και ειλικρίνεια, θα αρχίσεις να νιώθεις ανάταση, ένα ξελάφρωμα του φορτίου πάνω στο στήθος σου, μία βαθιά και βέβαιη αίσθηση ανακούφισης. Η ώρα που απομένει θα πρέπει να αφιερωθεί στην εμπειρία της διαφυγής από όλες τις βαριές αλυσίδες που επιδίωξες να επιβάλεις στον αδελφό σου, αλλά στην πραγματικότητα τις επέβαλες στον εαυτό σου.
17. Θα πρέπει να ασκείσαι στην συγχώρεση κατά την διάρκεια όλης της ημέρας, διότι θα υπάρχουν ακόμα πολλές φορές που θα ξεχνάς την σημασία της και θα επιτίθεσαι στον εαυτό σου. Όταν συμβαίνει αυτό, επέτρεψε στο νου σου να δει μέσα από την ψευδαίσθηση καθώς θα λες στον εαυτό σου:
Ας αντιληφθώ την συγχώρεση όπως είναι πραγματικά. Θα κατηγορούσα τον εαυτό μου γι αυτό; Δεν θα θέσω αυτή την αλυσίδα στον εαυτό μου.
Και σε ό,τι κάνεις να θυμάσαι:
Κανένας δεν σταυρώνεται μόνος, και όμως, κανένας δεν μπορεί να εισέλθει στον Παράδεισο μόνος του

ΜΑΘΗΜΑ 151

Όλα τα πράγματα είναι απόηχοι της Φωνής του Θεού

Κανένας δεν μπορεί να κρίνει βασισμένος σε ελλιπείς μαρτυρίες. Αυτό δεν είναι κρίση. Είναι απλά μία γνώμη βασισμένη στην άγνοια και την αμφιβολία. Η φαινομενική της βεβαιότητα δεν είναι παρά ένας μανδύας για την αβεβαιότητα που θα ήθελε να καλύψει. Χρειάζεται παράλογη άμυνα διότι είναι παράλογη. Και η άμυνά της φαίνεται ισχυρή, πειστική, και δίχως αμφιβολία εξαιτίας όλης αυτής της υποβόσκουσας αμφιβολίας .

2. Δεν φαίνεσαι ν’ αμφισβητείς τον κόσμο που βλέπεις. Δεν αναρωτιέσαι  για αυτό που τα μάτια του σώματος σου παρουσιάζουν . Ούτε  αναρωτιέσαι γιατί  το πιστεύεις, αν και έχεις μάθει εδώ και αρκετό καιρό ότι οι αισθήσεις του σώματος εξαπατούν. Και το ότι τις πιστεύεις ως την τελευταία λεπτομέρεια είναι ακόμα πιο παράξενο, όταν σταματήσεις και φέρεις στην μνήμη σου πόσο  συχνά  σου έχουν δώσει  λανθασμένες μαρτυρίες πραγματικά! Γιατί να τις εμπιστεύεσαι χωρίς να αμφιβάλεις;   Για ποιον άλλο λόγο εκτός από κάποια κρυμμένη  αμφιβολία, την οποία επιχειρείς να κρύψεις δείχνοντας σιγουριά;

3. Πώς μπορείς να κρίνεις δίκαια; Η κρίση σου βασίζεται σε μαρτυρίες που σου παρέχουν οι αισθήσεις σου. Όμως, δεν υπάρχουν πιο ψευδείς μάρτυρες  από αυτές. Αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσες να κρίνεις τον κόσμο που βλέπεις; Εναποθέτεις  παθητική πίστη σε αυτό που σου αναφέρουν τα μάτια σου και τα αυτιά σου. Νομίζεις ότι τα δάχτυλά σου αγγίζουν την πραγματικότητα, και είναι κοντά στην  αλήθεια. Αυτή είναι η επίγνωση που καταλαβαίνεις, και την θεωρείς πιο αληθινή από τις μαρτυρίες της αιώνιας Φωνής που μιλά εκ μέρους του Ίδιου του Θεού.

4. Πώς μπορεί αυτό να είναι δίκαια κρίση ; Συχνά σε έχουμε προτρέψει να απέχεις από την κρίση, όχι για να σου στερηθεί αυτό το δικαίωμα. Αλά διότι δεν μπορείς να κρίνεις. Απλά μπορείς να πιστέψεις τις κρίσεις του εγώ που είναι όλες ψευδείς. Το εγώ κατευθύνει τις αισθήσεις σου κατά τέτοιον τρόπο, για να σου αποδείξει πόσο αδύναμος είσαι ∙ πόσο αβοήθητος και φοβισμένος, με χαμένη την αίσθηση της λογικής   για επικείμενη δίκαιη τιμωρία στο μέλλον, μαύρος  από αμαρτία, ελεεινός  μέσα στην ενοχή σου.

5. Αυτό το πράγμα είναι που μιλάει ,που αμύνεται , και σου λέει ότι είναι ο εαυτός σου. Και εσύ πεισματικά βέβαιος πιστεύεις ότι έτσι είναι . Ωστόσο  δεν πιστεύει  αυτό που σου δείχνει ως πραγματικότητα με τόση πεποίθηση. Μόνο τον εαυτό του καταδικάζει, μέσα  του βλέπει την ενοχή. Την απελπισία του βλέπει  μέσα σε σένα.

6.Mην ακούς την φωνή του. Οι μάρτυρες που στέλνει για να σου αποδείξει ότι το κακό είναι δικό σου είναι ψεύτικες , και με βεβαιότητα μιλούν  για αυτό που δεν γνωρίζουν. Η πίστη σου σε αυτές είναι τυφλή .Διαφορετικά δεν θα συμμεριζόσουν  τις αμφιβολίες που ο κύριός τους δεν μπορεί να νικήσει εντελώς. Πιστεύεις ότι το να αμφισβητείς τους υποτελείς του σημαίνει ότι αμφισβητείς τον εαυτό σου.

7. Ωστόσο, το να μάθεις να αμφισβητείς τις μαρτυρίες τους θα σου ανοίξει τον δρόμο προς την αναγνώριση του εαυτού σου, και άφησε  την Φωνή του Θεού να είναι ο μόνος Κριτής του τι αξίζει να πιστεύεις. Αυτός  δεν θα σου πει ότι ο αδελφός σου πρέπει να κρίνεται από αυτό που βλέπουν τα μάτια σου, ούτε από αυτά που λέει το στόμα του σώματός του στ’ αυτιά σου, ή από αυτό που το άγγιγμα των δαχτύλων σου σε πληροφορεί γι αυτόν. Προσπερνά τέτοιους αβάσιμους μάρτυρες, που απλά φέρουν λανθασμένες μαρτυρίες στον Υιό του Θεού. Αναγνωρίζει μόνο ό,τι αγαπά ο Θεός, και μέσα στο ιερό φως που βλέπει ,όλα τα όνειρα του εγώ  για το ποιος είσαι να εξαφανίζονται μπροστά στο μεγαλείο της όρασής Του.

8. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να είναι ο Κριτής του τι είσαι, διότι Αυτός έχει βεβαιότητα στην οποία δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, γιατί βασίζεται σε Βεβαιότητα τόσο μεγάλη που η αμφιβολία δεν έχει κανένα νόημα μπροστά στην παρουσία του. Ο Χριστός δεν είναι δυνατόν να αμφιβάλλει για τον Εαυτό Του. Η Φωνή του Θεού μπορεί μόνο να Τον τιμά, αγαλλιάζοντας για την τέλεια, αιώνια αγνότητα Του. Αυτόν που έχει κρίνει Εκείνος μπορεί μόνο να γελά με την ενοχή, και να μην επιθυμεί να παίζει πια με τα παιχνίδια της αμαρτίας ∙ αδιαφορεί  για τις μαρτυρίες του σώματος μπροστά στην αγαλλίαση του ιερού προσώπου του Χριστού.

9. Και έτσι σε κρίνει το Άγιο Πνεύμα. Δέξου τον Λόγο Του γι αυτό που είσαι, διότι Αυτό φέρει μαρτυρίες για την όμορφη δημιουργία σου, και για το Νου του Οποίου η Σκέψη δημιούργησε την πραγματικότητά σου. Τι μπορεί να σημαίνει το σώμα γι Αυτόν τον Οποίο γνωρίζει την δόξα του Πατέρα και του Υιού; Ποιους ψιθύρους του εγώ είναι δυνατόν ν’ ακούσει; Τι θα μπορούσε να Τον πείσει ότι οι αμαρτίες σου είναι πραγματικές; Άφησε το Άγιο Πνεύμα να είναι ο Κριτής του καθετί που φαίνεται ότι σου συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο. Τα μαθήματά Του θα σου δώσουν την ικανότητα να γεφυρώσεις το χάσμα ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και την πραγματικότητα.

10. Αυτό θα σου απομακρύνει κάθε πίστη που είχες εναποθέσει στον πόνο, στην καταστροφή, στα βάσανα και στην απώλεια. Σου δίνει όραμα που βλέπει πέρα από αυτά τα μακάβρια φαινόμενα, και βλέπει το ευγενικό πρόσωπο του Χριστού σε όλα αυτά. Δεν θα αμφιβάλλεις πια ότι μόνο καλό μπορεί να έρθει σε σένα που είσαι ο αγαπημένος του Θεού, διότι Αυτός  θα κρίνει όλα τα συμβάντα, και διδάσκει το μοναδικό μάθημα που περιέχουν όλα.

11. Θα επιλέγει  όλα τα στοιχεία  που εκπροσωπούν την αλήθεια, και θα αγνοεί αυτές τις πλευρές που μόνο μάταια όνειρα αντανακλούν. Και θα ερμηνεύει εκ νέου όλα όσα βλέπεις, και όλα όσα σου συμβαίνουν, όλες τις περιστάσεις, και κάθε γεγονός που φαίνεται να σε αγγίζει με οποιοδήποτε τρόπο, με το δικό Του μοναδικό τρόπο ολοκληρωτικά ενοποιημένο και βέβαιο. Και πέρα από το μίσος θα βλέπεις την αγάπη , την σταθερότητα  μέσα στην αλλαγή, την αγνότητα μέσα στην αμαρτία  και μόνο την ευλογία του Ουρανού πάνω στον κόσμο.

12. Αυτή είναι η ανάστασή σου, διότι η ζωή σου δεν είναι κομμάτι από τίποτα από όσα βλέπεις. Στέκει πέρα από το σώμα και τον κόσμο, ξεπερνά  κάθε μαρτυρία ανιερότητας, μέσα στην Αγιότητα, άγια όπως και Αυτή. Μέσα στους πάντες και τα πάντα η Φωνή Του σου μιλά μόνο για τον Εαυτό σου και τον Δημιουργό σου, ο Οποίος είναι Ένα με Αυτόν. Έτσι θα βλέπεις το άγιο πρόσωπο του Χριστού μέσα στα πάντα, και πουθενά δεν θ’ ακούς κανένα άλλο ήχο παρά μόνο την ηχώ της Φωνής του Θεού.

13. Ασκούμαστε χωρίς λόγια σήμερα, εκτός από την αρχή του χρονικού διαστήματος που περνάμε με τον Θεό. Αρχίζουμε αυτά τα διαστήματα με μια μοναδική, αργή επανάληψη της σκέψης με την οποία αρχίζουμε την μέρα μας. Και έπειτα παρατηρούμε τις σκέψεις μας, κάνοντας σιωπηλή έκκληση στο Άγιο Πνεύμα που βλέπει τα στοιχεία της αλήθειας μέσα σε αυτές. Το αφήνουμε να αξιολογήσει την κάθε μία σκέψη που έρχεται στο νου, να απομακρύνει τα στοιχεία των ονείρων, και να τις επιστρέψει πάλι σε καθαρές ιδέες που δεν αντικρούουν το Θέλημα του Θεού.

14. Δώσε Του τις σκέψεις σου, και Αυτός θα σου τις επιστρέψει ως θαύματα που διακηρύσσουν χαρμόσυνα την ολότητα και την ευτυχία που επιθυμεί ο Θεός για τον Υιό Του, ως απόδειξη της αιώνιας Αγάπης Του. Και καθώς κάθε σκέψη μεταμορφώνεται κατ’ αυτό τον τρόπο, παίρνει την θεραπευτική δύναμη από το Νου που είδε την αλήθεια μέσα σ’ αυτή, και δεν μπόρεσε να εξαπατηθεί από ό,τι εσφαλμένο είχε προστεθεί. Όλα να νήματα της φαντασίωσης φεύγουν. Και αυτό που παραμένει είναι ενοποιημένο μέσα σε μία τέλεια Σκέψη που προσφέρει την τελειότητά της παντού.

15. Πέρνα δεκαπέντε λεπτά όταν ξυπνήσεις με αυτό τον τρόπο, και με χαρά δώσε άλλα δεκαπέντε πριν πας για ύπνο το βράδυ. Η υπηρεσία σου αρχίζει καθώς εξαγνίζονται όλες σου οι σκέψεις. Έτσι διδάσκεσαι να διδάσκεις στον Υιό του Θεού το ιερό μάθημα της ιερότητάς του. Κανένας δεν θα μείνει που να μην ακούσει, όταν εσύ ακούς την Φωνή του Θεού να αποδίδει τιμές στον Υιό του Θεού. Και ο κάθε ένας θα μοιράζεται μαζί σου τις σκέψεις τις οποίες Αυτό έχει μεταφράσει εκ νέου μέσα στο νου σου.

16. Αυτή είναι η Λαμπρή σου. Και έτσι εναποθέτεις τα δώρα των χιονάτων κρίνων στον κόσμο, αντικαθιστώντας τις μαρτυρίες της αμαρτίας και του θανάτου. Μέσα από την δική σου μεταμόρφωση σώζεται ο κόσμος, και με χαρά απελευθερώνεται από την ενοχή. Τώρα ανυψώνουμε με χαρά το νου μας που έχει αναστηθεί με ευγνωμοσύνη προς Αυτόν που έχει αποκαταστήσει την πνευματική μας υγεία.

17. Και κάθε ώρα θα θυμόμαστε Αυτό που είναι η σωτηρία και η απελευθέρωση. Καθώς δίνουμε τις ευχαριστίες μας ο κόσμος ενώνεται μαζί μας και με χαρά δέχεται τις ιερές μας σκέψεις, τις οποίες ο Ουρανός έχει διορθώσει και εξαγνίσει. Τώρα επιτέλους έχει αρχίσει η υπηρεσία μας να διαδώσουμε στον κόσμο τα χαρμόσυνα νέα ότι η αλήθεια δεν έχει ψευδαισθήσεις, και ότι η γαλήνη του Θεού μέσα από εμάς, ανήκει σε όλους.
Μετάφραση  χ τσιντέα

Απόδοση  γ σούλη


IIH Εναλλακτική Λύση στην Προβολή

1. Κάθε διχασμένος νους περιλαμβάνει κάποια απόρριψη  ενός δικού του, τμήματος και αυτό είναι η πίστη στον διαχωρισμό. Η Ολότητα του Θεού, η οποία είναι η ειρήνη Του, δεν μπορεί να εκτιμηθεί παρά μόνο από ένα ολοκληρωμένο νου που αναγνωρίζει την Ολότητα της δημιουργίας του Θεού. Με αυτή την αναγνώριση γνωρίζει τον Δημιουργό του. Ο αποκλεισμός και ο διαχωρισμός είναι συνώνυμα, όπως είναι και ο διαχωρισμός με την αποσύνδεση. Έχουμε πει ξανά ότι ο διαχωρισμός ήταν και είναι αποσύνδεση(απομάκρυνση), και ότι μόλις συμβεί αυτό, η προβολή γίνεται η κύρια άμυνά του, ή το τέχνασμα που τον κάνει να συνεχίζεται. Ο λόγος, όμως, μπορεί να μην είναι τόσο εμφανής όσο νομίζεις.
2. Αυτό που προβάλλεις το αποποιείσαι, και επομένως δεν πιστεύεις ότι είναι δικό σου. Αποκλείεις τον εαυτό σου κρίνοντας ότι είσαι διαφορετικός από αυτόν πάνω στον οποίο προβάλλεις. Εφόσον έχεις ήδη κρίνει εναντίον αυτού που προβάλλεις, συνεχίζεις να του επιτίθεσαι διότι συνεχίζεις να τον κρατάς διαχωρισμένο. Κάνοντας αυτό ασυνείδητα, προσπαθείς να κρατήσεις έξω από την επίγνωσή σου το γεγονός ότι επιτέθηκες στον εαυτό σου, κι έτσι φαντάζεσαι ότι έχεις κάνει τον εαυτό σου ασφαλή.
3. Εν τούτοις, η προβολή πάντα θα σε βλάπτει. Ενισχύει την πίστη στον δικό σου διχασμένο νου, και ο μόνος της σκοπός είναι να συνεχίζει τον διαχωρισμό. Είναι αποκλειστικά ένα τέχνασμα του εγώ για να σε κάνει να νιώθεις διαφορετικός και ξεχωριστός από τους αδελφούς σου. Το εγώ το δικαιολογεί αυτό στην βάση του ότι σε κάνει να φαίνεσαι «καλύτερος» από αυτούς, αποκρύπτοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ισότητά σου με αυτούς. Η προβολή και η επίθεση είναι αναπόφευκτα συνδεδεμένες, διότι η προβολή είναι πάντα ένα μέσο να δικαιολογείς την επίθεση. Ο θυμός είναι αδύνατος χωρίς προβολή. Το εγώ χρησιμοποιεί την προβολή μόνο για να καταστρέψει την αντίληψη του εαυτού σου και των αδελφών σου. Η διαδικασία αρχίζει με το να αποκλείει κάτι που υπάρχει μέσα σε σένα το οποίο εσύ δεν το θέλεις, και αυτό οδηγεί κατευθείαν στο να αποκλείει εσένα από τους αδελφούς σου.
4. Έχουμε μάθει, όμως, ότι υπάρχει μία εναλλακτική λύση για την προβολή. Για κάθε ικανότητα του εγώ υπάρχει μια καλύτερη χρήση, διότι οι ικανότητές του κατευθύνονται από το νου, ο οποίος έχει μία καλύτερη Φωνή. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει και το εγώ προβάλλει. Όπως είναι αντίθετοι  οι στόχοι τους, έτσι είναι και το αποτέλεσμα.
5. Το Άγιο Πνεύμα αρχίζει με το να σε αντιλαμβάνεται τέλειο. Γνωρίζοντας ότι αυτή η αντίληψη μοιράζεται, την αναγνωρίζει και σε άλλους, ισχυροποιώντας την έτσι και στους δύο. Αντί για θυμό αυτό προκαλεί αγάπη και στους δύο, διότι διασφαλίζει την συμμετοχή όλων. Το Άγιο Πνεύμα αντιλαμβάνεται την ισότητα, άρα αντιλαμβάνεται ίσες ανάγκες. Αυτό προσκαλεί αυτόματα την Επανόρθωση, διότι η Επανόρθωση είναι η μοναδική ανάγκη σε αυτό τον κόσμο που είναι παγκόσμια. Το να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου κατ’ αυτό τον τρόπο είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να βρεις την ευτυχία σε αυτό τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει, επειδή είναι η αναγνώριση ότι δεν βρίσκεσαι  σε αυτό τον κόσμο, που είναι δυστυχής.
6. Πως αλλιώς μπορείς να βρεις χαρά σε έναν τόπο δίχως χαρά παρά με την συνειδητοποίηση ότι δεν βρίσκεσαι εκεί; Δεν μπορεί να βρίσκεσαι κάπου όπου ο Θεός δεν σε έβαλε, και ο Θεός σε δημιούργησε ως μέρος δικό Του. Αυτός είναι ο τόπος όπου βρίσκεσαι, και αυτό που είσαι. Είναι ολοκληρωτικά αμετάβλητο. Είναι καθολική συμπερίληψη. Εσύ δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ούτε τώρα ούτε ποτέ. Είναι για πάντα αληθινό. Είναι για πάντα αληθινό. Δεν είναι πίστη, είναι Γεγονός. Όλα όσα δημιούργησε ο Θεός είναι εξίσου αληθή όσο Αυτός. Η αλήθεια τους βρίσκεται μόνο στην τέλεια συμπερίληψη τους  μέσα σε Αυτόν ο Οποίος είναι τέλειος. Αν το αρνείσαι αυτό, σημαίνει πως αρνείσαι τον εαυτό σου και Αυτόν, εφόσον είναι αδύνατον να δεχτείς το ένα χωρίς το άλλο.
7. Η απόλυτη ισότητα της αντίληψης του Αγίου Πνεύματος είναι η αντανάκλαση της τέλειας ισότητας της γνώσης του Θεού. Η αντίληψη του εγώ δεν έχει το αντίστοιχο της στον Θεό, αλλά το Άγιο Πνεύμα παραμένει η Γέφυρα ανάμεσα στην αντίληψη και την γνώση. Με το να σου δίνει την ικανότητα να χρησιμοποιείς την αντίληψη με ένα τρόπο που να αντανακλά γνώση, εν τέλει θα την θυμηθείς. Το εγώ θα προτιμούσε να πιστεύει ότι αυτή η μνήμη είναι αδύνατη, όμως την δική σου αντίληψη είναι που καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα. Η αντίληψή σου θα τελειώσει εκεί όπου άρχισε. Τα πάντα συναντώνται μέσα στον Θεό, διότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από Αυτόν και μέσα σ’ Αυτόν.
8. Ο Θεός δημιούργησε του Υιούς Του επεκτείνοντας την Σκέψη Του, και κρατώντας  τις επεκτάσεις της Σκέψης Του μέσα στο Νου Του. Όλες οι Σκέψεις Του είναι επομένως τέλεια ενοποιημένες μέσα στον εαυτό τους  και αναμεταξύ τους. Το Άγιο Πνεύμα σε καθιστά ικανό να αντιλαμβάνεσαι αυτή την ολότητα τώρα. Ο Θεός σε δημιούργησε να δημιουργείς. Δεν μπορείς να επεκτείνεις την Βασιλεία Του μέχρι που να γνωρίσεις την ολότητά της.
9. Οι σκέψεις αρχίζουν μέσα στο νου αυτού που τις σκέφτεται, από όπου επεκτείνονται προς τα έξω. Αυτό ισχύει τόσο για την Σκέψη του Θεού όσο και για την δική σου. Επειδή ο νους σου είναι διχασμένος, μπορείς και να αντιλαμβάνεσαι όπως μπορείς και να σκέπτεσαι. Εν τούτοις, η αντίληψη δεν μπορεί να ξεφύγει από τους βασικούς νόμους του νου. Αντιλαμβάνεσαι με το νου σου και προβάλλεις τις αντιλήψεις σου προς τα έξω. Παρόλο που η αντίληψη οποιουδήποτε είδους είναι μη πραγματική, την έφτιαξες εσύ και επομένως το Άγιο Πνεύμα μπορεί να την χρησιμοποιήσει ωφέλιμα. Αυτός μπορεί να εμπνεύσει  την αντίληψη και να την οδηγήσει προς τον Θεό. Αυτή η σύγκλιση φαίνεται ότι είναι μακριά στο μέλλον μόνο και μόνο επειδή ο νους σου δεν βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με αυτή την ιδέα, και γι αυτό δεν την θέλει τώρα.
10. Το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί τον χρόνο, αλλά δεν πιστεύει σ’ αυτόν. Προερχόμενο  από τον Θεό, χρησιμοποιεί τα πάντα για καλό, αλλά δεν πιστεύει σε ό,τι  δεν είναι αληθινό. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα στο νου σου, ο νους σου μπορεί επίσης να πιστεύει μόνο ό,τι είναι αληθινό. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μιλά μόνο γι αυτό, διότι μιλά για τον Θεό. Σου λέει να επιστρέψεις ολόκληρο το νου σου στον Θεό, επειδή ποτέ δεν Τον έχει αφήσει. Αν δεν Τον έχει αφήσει ποτέ, τότε χρειάζεται να το αντιλαμβάνεσαι αυτό  για να έχει επιστρέψει. Η πλήρης επίγνωση της Επανόρθωσης, λοιπόν, είναι η αναγνώριση ότι ο διαχωρισμός ποτέ δεν συνέβη. Το εγώ δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια σε αυτό διότι είναι μία ξεκάθαρη δήλωση ότι το εγώ ποτέ δεν υπήρξε.
11. Το εγώ μπορεί να δεχτεί την ιδέα ότι η επιστροφή είναι απαραίτητη διότι μπορεί πολύ εύκολα να κάνει την ιδέα να φαντάζει δύσκολη. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα σου λέει ακόμα ότι και η επιστροφή είναι μη αναγκαία, διότι αυτό που δεν συνέβη ποτέ δεν γίνεται να είναι δύσκολο. Όμως, εσύ μπορείς να κάνεις την ιδέα της επιστροφής και αναγκαία και δύσκολη. Εν τούτοις, είναι σίγουρα ξεκάθαρο ότι οι τέλειοι δεν χρειάζονται τίποτα, και δεν μπορείς να βιώσεις την τελειότητα σαν δύσκολο επίτευγμα, διότι αυτό είναι που είσαι. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τις δημιουργίες του Θεού, φέρνοντας όλες τις αντιλήψεις σου στην μία και μοναδική γραμμή που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Αυτή η γραμμή είναι η άμεση γραμμή επικοινωνίας με τον Θεό, και αφήνει το νου σου να συγκλίνει με τον δικό Του. Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση πουθενά σε αυτή την αντίληψη, διότι σημαίνει ότι όλη η αντίληψη καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα, του Οποίου ο Νους είναι σταθερά μέσα στον Θεό. Μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να επιλύσει την σύγκρουση, διότι μόνο το Άγιο Πνεύμα είναι ελεύθερο από σύγκρουση. Αυτό αντιλαμβάνεται μόνο ό,τι είναι αληθινό μέσα στο νου σου, και επεκτείνεται προς τα έξω μόνο   σε ό,τι είναι αληθινό μέσα σε άλλους νόες.
12. Η διαφορά ανάμεσα στην προβολή του εγώ και την επέκταση του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ απλή. Το εγώ προβάλλει για να αποκλείσει, κι επομένως για να εξαπατήσει. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει αναγνωρίζοντας τον Εαυτό Του μέσα σε κάθε νου, κι επομένως τους αντιλαμβάνεται όλους ως ένα. Τίποτα δεν συγκρούεται με αυτή την αντίληψη, διότι όλα όσα αντιλαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα είναι το ίδιο. Όπου και να κοιτάξει βλέπει τον Εαυτό Του, κι επειδή είναι ενοποιημένος πάντα προσφέρει ολόκληρη την Βασιλεία. Αυτό είναι το μοναδικό μήνυμα που Του έδωσε ο Θεός και για το οποίο πρέπει να μιλά, διότι αυτό ακριβώς είναι Αυτός. Η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε αυτό το μήνυμα, κι επομένως η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε σένα. Η μεγάλη ειρήνη της Βασιλείας λάμπει μέσα στο νου σου για πάντα, αλλά αυτή πρέπει να λάμψει και προς τα έξω για να αποκτήσεις την επίγνωσή της.
13. Το Άγιο Πνεύμα σου δόθηκε με τέλεια αμεροληψία, και μόνο όταν το αναγνωρίσεις αμερόληπτα μπορείς να Το αναγνωρίσεις πραγματικά. Το εγώ είναι λεγεώνα , αλλά το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα. Το σκοτάδι δεν βρίσκεται πουθενά μέσα στην Βασιλεία, αλλά ο δικός σου ρόλος είναι μόνο να μην επιτρέψεις στο σκοτάδι να κατοικήσει μέσα στον δικό σου νου. Αυτή η ευθυγράμμιση με το φως είναι απεριόριστη, διότι είναι σε ευθυγράμμιση με το φως του κόσμου. Ο κάθε ένας από εμάς είναι το φως του κόσμου, κι ενώνοντας τους νόες μας με αυτό το φως διακηρύσσουμε την Βασιλεία του Θεού μαζί ως ένα.
Μετ,Χ.Τσιντέα







~excerpted from Chapter 28, III. The Agreement to Join
excerpted from Chapter 28, I. The Present Memory
xcerpted from Chapter 26, V. The Little Hindrance
xcerpted from Chapter 17, II. The Forgiven World
from Chapter 16, VI. The Bridge to the Real World
Your bridge is builded stronger than you think, and your foot is planted firmly on it. Have no fear that the attraction of those who stand on the other side and wait for you will not draw you safely across. For you will come where you would be, and where your Self awaits you.

~excerpted from Chapter 16, III. The Reward of Teaching***********

excerpted from Chapter 2, II. The Atonement as Defense

 BRIDGE 

IO CHE AMO SOLO TE