ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
- Από το Κεφάλαιο 16, VII. THE END OF ILLUSIONS -
1. Είναι αδύνατον να αφήσεις το παρελθόν να φύγει χωρίς να παραιτηθείς από την ιδιαίτερη σχέση. Διότι η ιδιαίτερη σχέση είναι μια προσπάθεια να ενεργοποιήσεις εκ νέου το παρελθόν και να το αλλάξεις. Φανταστικές ταπεινώσεις, πόνος που επιστρέφει στην μνήμη, παλιές απογοητεύσεις, προσωπικές αδικίες και προσβολές όλα εισχωρούν στην ιδιαίτερη σχέση, που γίνεται ένας τρόπος με τον οποίο αναζητάς να επανορθώσεις την τραυματισμένη σου αυτό – εκτίμηση. Τι βάση θα είχες στην επιλογή ενός ιδιαίτερου συντρόφου χωρίς το παρελθόν; Κάθε τέτοια επιλογή γίνεται εξαιτίας κάποιου «κακού» από το παρελθόν στο οποίο προσκολλάσαι, και για το οποίο κάποιος άλλος πρέπει να επανορθώσει.
2. Η ιδιαίτερη σχέση παίρνει εκδίκηση για το παρελθόν. Αναζητώντας να μεταθέσει τον πόνο στο παρελθόν, ασχολείται υπερβολικά με αυτό και αφοσιώνεται ολοκληρωτικά σε αυτό, παραβλέποντας έτσι το παρόν. Καμία ιδιαίτερη σχέση δεν βιώνεται στο παρόν. Σκιές του παρελθόντος την τυλίγουν, και την κάνουν αυτό που είναι. Δεν έχει κανένα νόημα στο παρόν, κι εφόσον δεν σημαίνει τίποτα τώρα, δεν μπορεί να έχει κανένα απολύτως νόημα. Με ποιο άλλο τρόπο μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν εκτός από τις φαντασιώσεις; Και ποιος μπορεί να σου δώσει αυτό που νομίζεις ότι σου έχει στερήσει το παρελθόν; Το παρελθόν δεν είναι τίποτα. Μην επιζητάς να κατηγορήσεις αυτό για ό,τι στερήθηκες, διότι το παρελθόν έχει φύγει. Δεν μπορείς να μην αφήσεις να φύγει στην πραγματικότητα αυτό που ήδη έχει φύγει. Άρα, πρέπει να διατηρείς την ψευδαίσθηση ότι δεν έχει φύγει διότι νομίζεις ότι εξυπηρετεί κάποιο σκοπό που θέλεις να εκπληρώσεις. Και μάλλον θωρείς ότι αυτός ο σκοπός δεν μπορεί να εκπληρωθεί στο παρόν, παρά μόνο στο παρελθόν.
3. Μην υποτιμάς την έντονη τάση του εγώ για εκδίκηση για το παρελθόν. Είναι εντελώς βάρβαρη και παρανοϊκή. Διότι το εγώ θυμάται όλα όσα έχεις κάνει και το έχεις προσβάλλει, και αναζητά να στο ανταποδώσει. Οι φαντασιώσεις που φέρνει στις εκλεκτές του σχέσεις μέσα στις οποίες θέλει να διαδραματίσει το μίσος του είναι φαντασιώσεις για την καταστροφή σου. Διότι το εγώ κρατά το παρελθόν εναντίον σου, κι αν εσύ διαφύγεις από το παρελθόν, θεωρεί ότι στερείται την εκδίκηση που πιστεύει ότι σου αξίζει τόσο πολύ. Εν τούτοις, δίχως τη δική σου συμμαχία για την δική σου καταστροφή, το εγώ δεν θα μπορούσε να σε κρατήσει στο παρελθόν. Στην ιδιαίτερη σχέση εσύ επιτρέπεις να συμβεί η δική σου καταστροφή. Το ότι αυτό είναι παρανοϊκό είναι προφανές. Αλλά αυτό που είναι λιγότερο προφανές είναι ότι για όσο επιδιώκεις τον στόχο του εγώ σαν σύμμαχός του, το παρόν θα σου είναι άχρηστο.
4. Το παρελθόν έχει φύγει ∙ μην επιδιώκεις να το διατηρήσεις στην ιδιαίτερη σχέση που σε δένει με αυτό, και θέλει να σε διδάξει ότι η σωτηρία σου είναι παρελθόν άρα πρέπει να επιστρέψεις σε αυτό για να την βρεις. Δεν υπάρχει καμία φαντασίωση που να μην περιέχει το όνειρο της ανταπόδοσης για το παρελθόν. Θέλεις να πραγματοποιείς το όνειρο, ή να το αφήσεις να φύγει;
5. Στην ιδιαίτερη σχέση δεν φαίνεται πως πραγματοποιείς την εκδίκηση που αναζητάς. Και ακόμα κι όταν το μίσος και η αγριότητα εισβάλλουν για λίγο, η ψευδαίσθηση της αγάπης δεν κλονίζεται συθέμελα. Όμως, το ένα πράγμα που το εγώ ποτέ δεν επιτρέπει να φτάσει στην επίγνωση είναι ότι η ιδιαίτερη σχέση είναι η πραγματοποίηση της εκδίκησης πάνω στον εαυτό σου. Όμως, τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Όταν αναζητάς την ιδιαίτερη σχέση, δεν ψάχνεις για την δόξα μέσα σου. Έχεις αρνηθεί ότι βρίσκεται εκεί, και η σχέση γίνεται το υποκατάστατο αυτής. Και η εκδίκηση γίνεται το δικό σου υποκατάστατο για την Επανόρθωση, και η διαφυγή από την εκδίκηση γίνεται η δική σου απώλεια.
Η ΓΕΦΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΟΣΜΟ
- Από το Κεφάλαιο 16, VI. THE BRIDGE TO THE REAL WORLD -
1. Η αναζήτηση για την ιδιαίτερη σχέση είναι το σημάδι ότι εξισώνεις τον εαυτό σου με το εγώ και όχι με τον Θεό. Διότι η ιδιαίτερη σχέση έχει αξία μόνο για το εγώ. Για το εγώ έχουν νόημα μόνο οι σχέσεις με κάποια ιδιαίτερη αξία, διότι αντιλαμβάνεται την αγάπη ως ιδιαίτερη. Όμως, αυτό δεν μπορεί να είναι φυσικό, διότι είναι ανόμοιο με την σχέση του Θεού και του Υιού Του, και όλες οι σχέσεις που είναι ανόμοιες με αυτή την σχέση πρέπει να είναι αφύσικες. Διότι ο Θεός δημιούργησε την αγάπη έτσι όπως Αυτός την ήθελε να είναι, και την έδωσε έτσι. Η αγάπη δεν έχει κανένα νόημα εκτός όπως την όρισε ο Δημιουργός της με την Θέλησή Του. Είναι αδύνατον να την ορίσεις διαφορετικά και να την καταλάβεις.

Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο το Άγιο Πνεύμα ζητά την βοήθειά σου, αν κι εσύ θέλεις την δική Του βοήθεια. Η ιερή στιγμή είναι το πιο χρήσιμο βοήθημά Του για να σε προστατέψει από την έλξη της ενοχής, το πραγματικό δόλωμα στην ιδιαίτερη σχέση. Δεν αναγνωρίζεις ότι αυτή είναι η αληθινή έλξη της, διότι το εγώ σε έχει διδάξει ότι εκεί βρίσκεται η ελευθερία. Όμως όσο κοιτάζεις την ιδιαίτερη σχέση από πιο κοντά, τόσο πιο προφανές γίνεται ότι ενισχύει την ενοχή άρα είναι κάτι που σε φυλακίζει.


4. Η ιδιαίτερη σχέση είναι χωρίς απολύτως κανένα νόημα δίχως ένα σώμα. Αν της δίνεις αξία, πρέπει να δίνεις αξία και στο σώμα. Και αυτό που δίνεις αξία θέλεις να το κρατήσεις. Η ιδιαίτερη σχέση είναι ένα τέχνασμα να περιορίζει τον εαυτό σου σε ένα σώμα, και για να περιορίζει την αντίληψή σου για τους άλλους στα δικά τους σώματα. Οι Μεγάλες Αχτίδες θα εδραίωναν την απόλυτη έλλειψη αξίας στην ιδιαίτερη σχέση, αν μπορούσες να τις δεις. Διότι μόλις τις έβλεπες το σώμα θα εξαφανιζόταν, διότι η αξία του θα χανόταν. Κι έτσι όλη σου η επένδυση στο να το βλέπεις θα αποσυρόταν από αυτό.
5. Βλέπεις τον κόσμο στον οποίο δίνεις αξία. Σε αυτή την πλευρά της γέφυρας βλέπεις τον κόσμο των διαχωρισμένων σωμάτων, και αναζητάς να ενωθείς με τους άλλους σε ξεχωριστές ενώσεις και να γίνεις ένα με το να χάνεις. Όταν δύο άτομα επιζητούν να γίνουν ένα, προσπαθούν να μειώσουν την μεγαλοσύνη τους. Ο κάθε ένας θέλει να αρνηθεί την δική του δύναμη, διότι η ξεχωριστή ένωση αφήνει έξω από αυτήν το σύμπαν. Πολύ περισσότερα αφήνει απέξω παρά επιτρέπει μέσα, διότι αφήνει τον Θεό έξω άρα τίποτα δεν εισέρχεται σε αυτή. Όμως η ιδιαίτερη σχέση που αναζητά το εγώ δεν περιλαμβάνει ούτε καν ένα ολοκληρωμένο άτομο. Το εγώ θέλει μόνο ένα κομμάτι του, και βλέπει μόνο αυτό το κομμάτι και τίποτα άλλο.
6. Μόλις περάσεις την γέφυρα όλα είναι τόσο διαφορετικά! Για κάποιο χρονικό διάστημα το σώμα είναι ακόμα ορατό, αλλά όχι αποκλειστικά μόνο αυτό, όπως είναι ορατό εδώ. Ο μικρός σπινθήρας που κρατά τις Μεγάλες Αχτίδες στο εσωτερικό, είναι επίσης ορατός, κι αυτός ο σπινθήρας δεν μπορεί να περιοριστεί για πολύ στην μικρότητα. Μόλις έχεις διασχίσει την γέφυρα, η αξία του σώματος υποβιβάζεται τόσο πολύ στην όρασή σου που δεν θα νιώθεις καμιά απολύτως ανάγκη να την μεγεθύνεις. Διότι θα συνειδητοποιήσεις ότι η μόνη αξία που έχει το σώμα είναι να φέρει τους αδελφούς σου στην γέφυρα μαζί σου, και να απελευθερωθείτε εκεί μαζί.
7. Η γέφυρα η ίδια δεν είναι παρά μια μετάβαση στην οπτική της πραγματικότητας. Σε αυτή την πλευρά, όλα όσα βλέπεις είναι χονδροειδώς διαστρεβλωμένα κι εντελώς εκτός οπτικής. Αυτό που είναι μικρό και ασήμαντο μεγεθύνεται, κι αυτό που είναι ισχυρό και δυνατό υποβιβάζεται στην μικρότητα. Κατά την μετάβαση υπάρχει μια περίοδος σύγχυσης, στην οποία μπορεί να συμβεί κάποια αίσθηση αποπροσανατολισμού. Αλλά μην την φοβάσαι, διότι αυτό σημαίνει μόνο ότι είσαι πρόθυμος να αφήσεις να φύγει το παραμορφωμένο πλαίσιο αναφοράς που σου φαινόταν πως κρατούσε την συνοχή του κόσμου σου. Αυτό το πλαίσιο αναφοράς χτίζεται γύρω από την ιδιαίτερη σχέση. Χωρίς αυτή την ψευδαίσθηση δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάποιο νόημα που να ήθελες ακόμα να αναζητήσεις εδώ.
Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο το Άγιο Πνεύμα ζητά την βοήθειά σου, αν κι εσύ θέλεις την δική Του βοήθεια. Η ιερή στιγμή είναι το πιο χρήσιμο βοήθημά Του για να σε προστατέψει από την έλξη της ενοχής, το πραγματικό δόλωμα στην ιδιαίτερη σχέση. Δεν αναγνωρίζεις ότι αυτή είναι η αληθινή έλξη της, διότι το εγώ σε έχει διδάξει ότι εκεί βρίσκεται η ελευθερία. Όμως όσο κοιτάζεις την ιδιαίτερη σχέση από πιο κοντά, τόσο πιο προφανές γίνεται ότι ενισχύει την ενοχή άρα είναι κάτι που σε φυλακίζει.
Μην φοβάσαι ότι θα σηκωθείς απότομα και θα εκτοξευθείς μέσα στην πραγματικότητα. Ο χρόνος είναι ευγενικός, και αν τον χρησιμοποιείς για χάρη της πραγματικότητας, θα κάνει την μετάβασή σου γλυκιά και ανάλαφρη. Αυτό που επείγει είναι μόνο να μετατοπίσεις το νου σου από την προσκόλλησή του εδώ. Αυτό δεν θα σε αφήσει άστεγο και δίχως πλαίσιο αναφοράς. Η περίοδος αποπροσανατολισμού, που προηγείται της αληθινής μετάβασης, είναι πολύ πιο σύντομη από ό,τι ο χρόνος που χρειάστηκε για να αγκιστρώσεις το νου σου τόσο σφικτά πάνω στις ψευδαισθήσεις. Η καθυστέρηση θα σε βλάπτει τώρα περισσότερο από ό,τι πριν, μόνο και μόνο επειδή συνειδητοποιείς ότι είναι καθυστέρηση, και ότι η διαφυγή από τον πόνο είναι πραγματικά δυνατή. Βρες ελπίδα και ανακούφιση, αντί γι απελπισία, σε αυτό: Δεν θα μπορούσες πλέον να βρεις ούτε καν την ψευδαίσθηση αγάπης στην ιδιαίτερη σχέση εδώ. Διότι δεν είσαι πια εντελώς παρανοϊκός, και σύντομα θα αναγνωρίσεις τι είναι πραγματικά η ενοχή της προδοσίας του εαυτού.

12. Το Άγιο Πνεύμα ζητά από σένα μόνο αυτή την μικρή βοήθεια: Όποτε οι σκέψεις σου περιπλανώνται σε μια ιδιαίτερη σχέση που ακόμα ασκεί έλξη επάνω σου, είσελθε μαζί Του μέσα σε μια ιερή στιγμή, κι εκεί άφησέ Το να σε απελευθερώσει. Χρειάζεται μόνο την προθυμία σου να μοιραστείς την οπτική Του για να στην δώσει ολοκληρωτικά. Και η προθυμία σου δεν χρειάζεται να είναι ολοκληρωτική διότι η δική Του είναι τέλεια. Έργο Του είναι να επανορθώσει την δική σου απροθυμία με την δική Του τέλεια πίστη, και την δική Του πίστη είναι που μοιράζεσαι μαζί Του εκεί. Και αναγνωρίζοντας την δική σου απροθυμία να απελευθερωθείς, σου δίδεται η δική Του τέλεια προθυμία. Επικαλέσου Το, διότι ο Ουρανός βρίσκεται στο Κάλεσμά Του. Και άφησέ Το να καλέσει τον Ουρανό για λογαριασμό σου.


Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ
- Από το Κεφάλαιο 16, V. THE CHOICE FOR COMPLETION -
1. Όταν κοιτάς την ιδιαίτερη σχέση, είναι απαραίτητο πρώτα να συνειδητοποιήσεις ότι εμπεριέχει πολύ πόνο. Η ανησυχία, η απελπισία, η ενοχή και η επίθεση όλα εισέρχονται σε αυτή, με την παρεμβολή κάποιων διαλλειμάτων που κατά την διάρκειά τους φαίνεται πως λείπουν. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν κατανοητά γι αυτό που είναι. Όποια μορφή και να παίρνουν, είναι πάντα μια επίθεση στον εαυτό για να ενοχοποιήσουν τον άλλον. Έχω μιλήσει ξανά γι αυτό στο παρελθόν, αλλά υπάρχουν μερικές πλευρές αυτού που επιχειρείται εδώ, τις οποίες δεν έχουμε αγγίξει ακόμα.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ
- Από το Κεφάλαιο 16, V. THE CHOICE FOR COMPLETION -
1. Όταν κοιτάς την ιδιαίτερη σχέση, είναι απαραίτητο πρώτα να συνειδητοποιήσεις ότι εμπεριέχει πολύ πόνο. Η ανησυχία, η απελπισία, η ενοχή και η επίθεση όλα εισέρχονται σε αυτή, με την παρεμβολή κάποιων διαλλειμάτων που κατά την διάρκειά τους φαίνεται πως λείπουν. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν κατανοητά γι αυτό που είναι. Όποια μορφή και να παίρνουν, είναι πάντα μια επίθεση στον εαυτό για να ενοχοποιήσουν τον άλλον. Έχω μιλήσει ξανά γι αυτό στο παρελθόν, αλλά υπάρχουν μερικές πλευρές αυτού που επιχειρείται εδώ, τις οποίες δεν έχουμε αγγίξει ακόμα.

. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι το δώρο για το οποίο καυχιέται περισσότερο το εγώ, και είναι και το πιο ελκυστικό για κείνους που δεν είναι πρόθυμοι να αφήσουν την ενοχή να φύγει. Η «δυναμική» του εγώ είναι πεντακάθαρη εδώ, διότι βασισμένη στην έλξη αυτής της προσφοράς, οι φαντασιώσεις που επικεντρώνονται γύρω της είναι συχνά εντελώς απροκάλυπτες. Εδώ κρίνονται συνήθως ως αποδεκτές, ακόμα και φυσιολογικές. Κανένας δεν το θεωρεί παράξενο να αγαπά και να μισεί συγχρόνως, και ακόμα κι εκείνοι που πιστεύουν ότι το μίσος είναι αμαρτία απλά νιώθουν ένοχοι, αλλά δεν το διορθώνουν. Αυτή είναι η «φυσιολογική» κατάσταση του διαχωρισμού, κι εκείνοι που μαθαίνουν ότι δεν είναι καθόλου φυσιολογικό θεωρούνται οι αφύσικοι. Διότι αυτός ο κόσμος είναι το αντίθετο του Ουρανού, όντας φτιαγμένος για να είναι το αντίθετό του, και τα πάντα εδώ παίρνουν μια κατεύθυνση ακριβώς αντίθετη από την αλήθεια. Στον Ουρανό, όπου είναι γνωστό το νόημα της αγάπης, η αγάπη είναι το ίδιο όπως και η ένωση. Εδώ, όπου γίνεται αποδεκτή στην θέση της αγάπης η ψευδαίσθηση της αγάπης, η αγάπη γίνεται αντιληπτή ως διαχωρισμός και εξαίρεση.
4. Στην ιδιαίτερη σχέση, την γεννημένη από την κρυφή επιθυμία για ιδιαίτερη αγάπη από τον Θεό, είναι που θριαμβεύει το μίσος του εγώ. Διότι η ιδιαίτερη σχέση είναι η αποκήρυξη της Αγάπης του Θεού, και η προσπάθεια να κατοχυρώσει για τον εαυτό την ιδιαιτερότητα που Αυτός αρνήθηκε. Είναι βασικό για την διατήρηση του εγώ να πιστεύεις ότι αυτή η ιδιαιτερότητα δεν είναι η κόλαση, αλλά ο Ουρανός. Διότι το εγώ ποτέ δεν θα ήθελε να δεις ότι ο διαχωρισμός θα μπορούσε να είναι μόνο απώλεια, εφόσον είναι η μόνη κατάσταση στην οποία δεν θα μπορούσε να βρίσκεται ο Ουρανός.


. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι ένα παράξενο και αφύσικο τέχνασμα του εγώ για να ενώσει την κόλαση με τον Ουρανό, και να κάνει τις διαφορές τους δυσδιάκριτες. Και η προσπάθεια να βρει τα φανταστικά «καλύτερα» στοιχεία και από τους δύο κόσμος έχει οδηγήσει σε φαντασιώσεις και των δύο, και στην ανικανότητα να αντιληφθεί κανέναν από τους δύο έτσι όπως είναι. Η ιδιαίτερη σχέση είναι ο θρίαμβος αυτής της σύγχυσης. Είναι ένα είδος ένωσης από την οποία η ένωση είναι αποκλεισμένη, και η βάση για την προσπάθεια στην ένωση βασίζεται στον αποκλεισμό. Τι άλλο καλύτερο παράδειγμα θα μπορούσε να υπάρξει για το ρητό του εγώ, «Αναζήτησε αλλά μην βρεις»;
Πιο περίεργη από όλα είναι η αντίληψη του εαυτού που προωθεί το εγώ στην ιδιαίτερη σχέση. Αυτός ο «εαυτός» αναζητά την σχέση για να ολοκληρωθεί. Όμως όταν βρίσκει την ιδιαίτερη σχέση στην οποία νομίζει ότι μπορεί να το πετύχει αυτό ξεπουλάει τον εαυτό του, και προσπαθεί να τον «παζαρέψει» σε αντάλλαγμα με τον εαυτό κάποιου άλλου. Αυτό δεν είναι ένωση, διότι δεν υπάρχει ούτε αύξηση, ούτε επέκταση. Ο κάθε σύντροφος προσπαθεί να θυσιάσει τον εαυτό που δεν θέλει για κάποιον που νομίζει ότι θα προτιμούσε. Και νιώθει ένοχος για την «αμαρτία» που διαπράττει όταν παίρνει, και δεν δίνει τίποτα αξίας σε αντάλλαγμα. Πόση αξία μπορεί να θέσει σε έναν εαυτό που θα ήθελε να ξεπουλήσει για να αποκτήσει έναν «καλύτερο»;
9. Η ελκυστικότητα της κόλασης βρίσκεται μόνο στην τρομερή έλξη της ενοχής, την οποία προτείνει το εγώ σε εκείνους που θέτουν την πίστη τους στην μικρότητα. Η βεβαιότητα της μικρότητας βρίσκεται σε κάθε ιδιαίτερη σχέση, διότι μόνο οι στερημένοι θα μπορούσαν να θέτουν αξία την ιδιαιτερότητα. Η απαίτηση για ιδιαιτερότητα, και η αντίληψη του να δίνεις την ιδιαιτερότητα σαν μια πράξη αγάπης, κάνει την αγάπη μισητή. Ο πραγματικός σκοπός της ιδιαίτερης σχέσης, σε αυστηρή συμφωνία με τους στόχους του εγώ, είναι να καταστρέψει την πραγματικότητα και να την αντικαθιστά με την ψευδαίσθηση. Διότι το εγώ είναι το ίδιο μια ψευδαίσθηση, και μόνο οι ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι μάρτυρες για την «πραγματικότητά» του.
10. Αν αντιλαμβανόσουν την ιδιαίτερη σχέση ως θρίαμβο πάνω στον Θεό, θα την ήθελες; Ας μην σκεφτόμαστε την τρομακτική της φύση, ούτε την ενοχή που πρέπει να περιέχει, ούτε την λύπη και την μοναξιά. Διότι αυτές είναι μόνο κάποιες ιδιότητες ολόκληρης της θρησκείας του διαχωρισμού, και του συνολικού πλαισίου στο οποίο θεωρείται ότι συμβαίνουν. Το κεντρικό θέμα στην λιτανεία της προς τη θυσία είναι ότι ο Θεός πρέπει να πεθάνει έτσι ώστε να ζήσεις εσύ. Και αυτό είναι το θέμα που παίζεται στην ιδιαίτερη σχέση. Μέσω του θανάτου του δικού σου εαυτού νομίζεις ότι μπορείς να επιτεθείς σε έναν άλλο εαυτό, και να τον αρπάξεις από τον άλλον για να αντικαταστήσεις τον εαυτό που απεχθάνεσαι. Και τον απεχθάνεσαι διότι δεν θεωρείς ότι προσφέρει την ιδιαιτερότητα που απαιτείς. Και μισώντας τον, τον έχεις κάνει μικρόν και ανάξιο, διότι τον φοβάσαι.

11. Πως μπορείς να αποδώσεις απεριόριστη δύναμη σε αυτό που νομίζεις ότι έχεις επιτεθεί; Η αλήθεια έχει γίνει τόσο τρομακτική για σένα που μόνο αν ήταν αδύναμη και μικρή, και ανάξια εκτίμησης, θα τολμούσες να την κοιτάξεις. Νομίζεις ότι είναι πιο ασφαλές να αποδώσεις στον μικρό εαυτό που έφτιαξες εσύ, την δύναμη που άρπαξες από την αλήθεια, θριαμβεύοντας πάνω σε αυτή κι αφήνοντάς την αβοήθητη. Δες πως ακριβώς διεξάγεται αυτό το τελετουργικό στην ιδιαίτερη σχέση. Ένας βωμός αναγείρεται ανάμεσα σε δύο διαχωρισμένους ανθρώπους, πάνω στον οποίο ο κάθε ένας τους αναζητά να σκοτώσει τον εαυτό του, και πάνω στο σώμα του να ανορθώσει έναν άλλον εαυτό να πάρει την δύναμη του από τον θάνατο του. Αυτό το τελετουργικό επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Και ποτέ δεν ολοκληρώνεται, ούτε θα ολοκληρωθεί ποτέ. Η τελετή της ολοκλήρωσης δεν μπορεί να φέρει την ολοκλήρωση, διότι η ζωή δεν προκύπτει από τον θάνατο, ούτε ο Ουρανός από την κόλαση.


12. Όποτε κάποια μορφή ιδιαίτερης σχέσης σε βάλει στον πειρασμό να αναζητήσεις την αγάπη στο τελετουργικό, θυμήσου ότι η αγάπη είναι αυτάρκης, και καθόλου μορφή οιουδήποτε είδους. Η ιδιαίτερη σχέση είναι μια τελετουργία μορφής, που στοχεύει στο να εξυψώσει την μορφή για να πάρει την θέση του Θεού εις βάρος του περιεχομένου. Δεν υπάρχει νόημα στην μορφή, και ποτέ δεν θα υπάρξει. Η ιδιαίτερη σχέση πρέπει να αναγνωριστεί γι αυτό που είναι ∙ μία ανούσια τελετή κατά την οποία η δύναμη αποσπάται από τον θάνατο του Θεού, κι επενδύεται στον φονιά του σαν σημάδι ότι η μορφή έχει θριαμβεύσει πάνω στο περιεχόμενο, και ότι η αγάπη έχει χάσει το νόημά της. Θα ήθελες να ήταν δυνατό κάτι τέτοιο, παρά το ότι είναι ολοφάνερα αδύνατον; Αν ήταν δυνατόν, τότε θα είχες κάνει τον εαυτό σου αβοήθητο. Ο Θεός δεν είναι θυμωμένος. Απλά δεν θα μπορούσε να αφήσει να συμβεί αυτό. Εσύ δεν μπορείς να αλλάξεις τον δικό Του Νου. Καμία τελετουργία από αυτές που έχεις στήσει στις οποίες βρίσκεις χαρά στον χορό του θανάτου, δεν μπορεί να φέρει θάνατο στο αιώνιο. Ούτε μπορούν τα υποκατάστατα που έχεις επιλέξει για να αντικαταστήσεις την Ολότητα του Θεού να έχουν οποιαδήποτε επίδραση πάνω σε αυτή.

13. Στην ιδιαίτερη σχέση μην βλέπεις τίποτα άλλο εκτός από μια ανούσια προσπάθεια να ανυψώσεις άλλους θεούς μπροστά από Αυτόν, και λατρεύοντάς τους να αποκρύπτεις την ασημαντότητά τους και την δική Του σπουδαιότητα. Στο όνομα της ολοκλήρωσής σου δεν το θέλεις αυτό. Διότι κάθε είδωλο που υψώνεις για να το τοποθετήσεις μπροστά από Αυτόν στέκεται μπροστά από σένα, στην θέση αυτού που είσαι.
Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
- Από το Κεφάλαιο 16, IV. THE ILLUSION AND THE REALITY OF LOVE -
1. Μην φοβάσαι να κοιτάξεις την ιδιαίτερη σχέση μίσους, διότι η ελευθερία βρίσκεται στο να την κοιτάξεις. Αυτός είναι ο μόνος λόγος που δεν γνωρίζεις το νόημα της αγάπης. Διότι η ιδιαίτερη σχέση αγάπης, μέσα στην οποία το νόημα της αγάπης είναι κρυμμένο, δημιουργείται αποκλειστικά για να εξισορροπήσει το μίσος, αλλά όχι για να το αφήσει να φύγει. Η σωτηρία σου θα ανατείλει ξεκάθαρα μπροστά στα ανοιχτά μάτια σου καθώς εσύ κοιτάζεις εκεί. Δεν μπορείς να περιορίσεις το μίσος. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης δεν θα το εξισορροπήσει, απλά θα το καταχωνιάσει βαθιά στο υποσυνείδητό σου και δεν θα μπορείς να το δεις. Είναι πολύ σημαντικό να το δεις αυτό, και να μην κάνεις καμιά προσπάθεια να το κρύψεις. Διότι είναι η προσπάθεια εξισορρόπησης του μίσους με την αγάπη που κάνει την αγάπη να μην έχει νόημα για σένα. Το μέγεθος του διχασμού που βρίσκεται εδώ, δεν το συνειδητοποιείς. Και μέχρι να το συνειδητοποιήσεις, θα παραμένει εκεί χωρίς να το αναγνωρίζεις, άρα αθεράπευτο.
3Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι μια προσπάθεια να περιορίσεις τα καταστροφικά αποτελέσματα του μίσους βρίσκοντας ένα καταφύγιο μέσα στην καταιγίδα της ενοχής. Δεν κάνει καμιά προσπάθεια να αναδυθεί πάνω από την καταιγίδα, στο ηλιόφως. Αντίθετα, τονίζει την ενοχή έξω από το καταφύγιο επιχειρώντας να κτίσει φράγματα εναντίον της, και να την κρατήσει μέσα σε αυτά. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης δεν γίνεται αντιληπτή σαν αξία από μόνη της, αλλά σαν ένας τόπος ασφάλειας όπου το μίσος διχάζεται και κρατιέται διαχωρισμένο. Ο σύντροφος στην ιδιαίτερη αγάπη είναι αποδεκτός μόνο για όσο υπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Το μίσος μπορεί να εισέλθει, και είναι πραγματικά ευπρόσδεκτο σε μερικές πλευρές της σχέσης, αλλά η σχέση διατηρείται χάρη στην ψευδαίσθηση της αγάπης. Αν φύγει η ψευδαίσθηση, η σχέση διαλύεται ή γίνεται μη ικανοποιητική και απογοητευτική.


7. Αναγνώρισέ το αυτό, διότι είναι αλήθεια, και η αλήθεια πρέπει να αναγνωριστεί για να μπορέσεις να την ξεχωρίσεις από την ψευδαίσθηση: Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι μια προσπάθεια να φέρεις την αγάπη στον διαχωρισμό. Άρα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια να φέρεις την αγάπη στον φόβο, και να την κάνεις αληθινή μέσα στον φόβο. Παραβιάζοντας στην βάση της την μόνη προϋπόθεση της αγάπης, η ιδιαίτερη σχέση αγάπης θέλει να πετύχει το αδύνατο. Θα μπορούσε αυτό να γίνει με άλλο τρόπο εκτός από την ψευδαίσθηση; Είναι βασικό να κοιτάξουμε από πολύ κοντά τι είναι ακριβώς αυτό που νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις για να επιλύσεις το δίλημμα που σου φαίνεται πολύ αληθινό, αλλά δεν υπάρχει. Έχεις πλησιάσει την αλήθεια, και μόνο αυτό είναι που στέκει ανάμεσα σε σένα και την γέφυρα που σε οδηγεί σε αυτή.
8. Ο Ουρανός περιμένει σιωπηλά, και οι δημιουργίες σου σού απλώνουν το χέρι τους για να σε βοηθήσουν να περάσεις και να τις καλωσορίσεις. Διότι αυτές είναι που αναζητάς. Αναζητάς μόνο την δική σου ολοκλήρωση, και αυτές είναι που σε ολοκληρώνουν. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης δεν είναι παρά ένα άθλιο υποκατάστατο αυτού που σε ολοκληρώνει στην πραγματικότητα, και όχι στην ψευδαίσθηση. Η σχέση σου μαζί τους είναι δίχως ενοχή, και αυτό σου δίνει την ικανότητα να κοιτάς όλους τους αδελφούς σου με ευγνωμοσύνη, διότι οι δημιουργίες σου δημιουργήθηκαν από κοινού με αυτούς. Η αποδοχή των δημιουργιών σου είναι η αποδοχή της ενότητας της δημιουργίας, χωρίς την οποία ποτέ δεν θα μπορούσες να είσαι ολοκληρωμένος. Καμία ιδιαιτερότητα δεν μπορεί να σου προσφέρει αυτό που έχει δώσει ο Θεός, και αυτό που είσαι ενωμένος μαζί Του για να δίνεις.