Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΖΕΙΝ

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΠΟ ΖΩΗ ΣΕ ΖΩΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

ΑΡΧΗ Η ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ;

1)Ο άνθρωπος ως νεογέννητο αντικρίζει το φυσικό φως.

Προηγουμένως διέσχισε την σκοτεινή κοιλάδα που είναι η έξοδος από την φυσική θαλπωρή που απολάμβανε στα προστατευτικά σπλάχνα της μητέρας του.

Το σοκ είναι έντονο και οι φυσικοί πόνοι πολύ δυνατοί δεν είναι και εύκολο να περνάς απο μια τόσο στενή πύλη αυτά όλα εκφράζονται με γοερά κλάματα,και μετά ακολουθεί ένας βαθύς ύπνος στην αγκαλιά της μητέρας που έπλεξες. Μετά από τόση ταλαιπωρία το δικαιούσαι ούτως η άλλως.

ΕΠΕΛΕΞΑ ;;;;Υπάρχει επιλογή ποια θα είναι η μητέρα μου ; Μα αυτό χρειάζεται επεξήγηση. Άστο για αργότερα ας μην ξεχνάμε πως μέσα στον χρόνο έχουμε χρόνο όσο χρειάζεται.

Εν τέλει είσαι μέσα στο χωροχρόνο εσύ το επέλεξες. Αργότερα θα αρχίσεις να αναρωτιέσαι πως βρέθηκες εδώ.

΄
Τώρα το μόνο σου μέλημα είναι να τρως τις τροφές που χρειάζεσαι για να αναπτυχθείς , εξ άλλου οι γονείς φροντίζουν γι αυτό. Γάλα για το υλικό σώμα, αγάπη και στοργή για το συναισθηματικό σου, νανουρίσματα και τραγουδάκια καθώς και κουβεντούλες για το νοητικό σου σώμα οι μητέρες τα γνωρίζουν αυτά είναι μέσα στην φύση τους για αυτό αρχίζουν και τρέφουν το παιδί τους από την ώρα της σύλληψης του. Χαϊδεύουν στοργικά την κοιλιά τους Μιλάνε στο μωρό τους. Το θρέφουν με τις ουσίες που έχουν για να τραφούν αυτές άσχετα αν φτάνουν για να ζήσουν οι ίδιες γι αυτό στις φτωχές περιοχές του πλανήτη οι μητέρες καταλήγουν με πλήρη απώλεια των στοιχείων που με αυταπάρνηση έδωσαν στο μωρό τους Μάλιστα σε μερικά ζώα παρατηρείται ακόμα και η απώλεια της ζωής του γονέα μετά την γέννηση των νεογνών του. Αυτή είναι η δύναμη της φύσης.

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

Μέσα στον εγκέφαλο μας οι πρώτες εικόνες οι πρώτοι ήχοι κάνουν τις εγκαταστάσεις τους δημιουργούν τις υποδοχές που θα δεχτούν ένα ολόκληρο σύστημα σκέψης Αυτό είναι το σύστημα σκέψης του εγώ. Το πρωτόγονο σύστημα που θα μας οδηγεί για την υπόλοιπη ζωή μας και που μας έφερε σε αυτόν τον κόσμο .Είναι στηριγμένο στον διαχωρισμό και στον φόβο. Αγώνας για την επιβίωση του σώματος.

Ο θάνατος σου η ζωή μου.

Ή εσύ η εγώ.

Ένα λογισμικό που έχει δημιουργηθεί για να οδηγήσει τον άνθρωπο μέσα στην πλανητική του ζωή

που έχει όμως τόσα καταστροφικά προγράμματα μέσα που τελικά στρέφεται κατά του φορέα του και τον καταστρέφει διοχετεύοντας τον ΦΟΒΟ καταλύει ότι καλό υπάρχει και διαλύει εντελώς τα σώματα του ανθρώπου και εννοώ το υλικό το αισθηματικό και το κατώτερο νοητικό με έδρα τον εγκέφαλο .

Ο άνθρωπος οδηγείται μεθοδικά στο τέλος της επίγειας ζωής Άρρωστος ,εξαντλημένος από τον φόβο .και από τις διαμάχες και τις συγκρούσεις μη γνωρίζοντας τίποτα άλλο εκτός από φόβο αντί την αγάπη και την διαχωριστικότητα αντί την ενότητα και την συγχώρεση και τον αισθησιασμό αντί την στοργή

.Όλα αυτά θα δούμε πως τον οδηγούν στην πτώση μέσα στην ύλη από την μια ζωή στην άλλη(η ειδολολατρία μέσα στο κατώτερο νοητικό καλά εγκατεστημένη αναγνωρίζει ως μοναδική αλήθεια το είδωλο αντί της πραγματικής και αιώνιας ουσίας, το σώμα αντί της αιώνιας τριαδικής εκδήλωσης του ΕΝΟΣ της ψυχής με τα αιώνια και αδιάφθορα μέρη της και πλανάται λατρεύοντας τον αντικατοπτρισμό της και έτσι πέφτει μέσα στα σκοτεινά νερά της ύλης και ξεχνάει την ουράνια καταγωγή της το ταξίδι μοιάζει να έχει το ίδιο τέλος δεν είναι όμως το ίδιο.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Πάλι ΦΩΣ μόνο που τώρα δεν είσαι μέσα στο σώμα σου αλλά μόλις βγήκες από αυτό κοιτάς το σώμα κάτω και εσύ πλέεις σε ένα υπέροχο φως. Πόσο κρατάει αυτό δεν μπορούμε να το προσδιορίσουμε χρονικά γιατί εδώ δεν υπάρχει χρόνος .Υπάρχει μόνο μια επιλογή η θα ανέλθεις προς την πυγή του φωτός η θα προχωρήσεις προς τον κόσμο των μορφών που εξ άλλου είσαι εξοικειωμένος με αυτόν.Ο δρόμος προς το φως λέγεται και κάθετος άξονας γιατί είναι άμεσος και σε οδηγεί κατ ευθείαν προς το σημείο απ' όπου ξεκίνησες εδώ τελειώνει το ταξίδι της ψυχής μέσα στην ύλη και στις ψευδαισθήσεις Ο άλλος είναι ο οριζόντιος άξονας το ταξείδι της ψυχής μέσα στις ψευδαισθήσεις Είναι μια μη συνειδητή και ενστικτώδης απόφαση.
- Ας πάω προς εκεί που γνωρίζω καλύτερα.

Το φως χάνεται και από την μια σκέψη στην άλλη η συνείδηση σου βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι, αν έχεις κάνει αυτήν την διαδρομή όσο ήσουν μέσα στο σώμα δηλαδή αν είχες προετοιμασθεί για αυτό το ταξίδι ακόμα και αν δεν επέλεξες να ακολουθήσεις το φως, ξέρεις τι θα επακολουθήσει

Αυτά που αντιμετωπίζει η ψυχή όταν βγει από το σώμα είναι τα ίδια βιώματα που έχει αντιμετωπίσει σαν ενσαρκωμένη οντότητα και που απέτυχε να τα δει ως ψευδαισθήσεις και ταυτίστηκε με τις αισθήσεις και λησμόνησε την θεία καταγωγή της.

Πολλές ψυχές βιώνουν το μαρτύριο του Ταντάλου όπου πεινάς και δεν μπορείς να φας ,διψάς και δεν μπορείς να πιεις καθώς και παγωνιά η πολύ ζέστη. Είναι όλα μια ψευδαίσθηση

-Μορφές που θα υποκινήσουν τον αισθησιασμό σου θα σε καλέσουν να πας κοντά τους. Μην το κάνεις. Επικαλέσου τον Ιησού Χριστό(για όσους είναι χριστιανοί) να σε απαλλάξει από αυτήν την ψευδαίσθηση και πες.

Είσαι μια ψευδαίσθηση.

Όταν πεις είσαι μια ψευδαίσθηση ο αισθησιασμός μετατρέπεται σε τρόμο αυτές οι αισθησιακές μορφές μετατρέπονται σε τρομερές οπτασίες που θέλουν να τρομάξουν την ψυχή Μην αφήσεις τον τρόμο να σε κυριεύσει. Οι μορφές θέλουν να σε τρομάξουν αλλά δεν είναι αληθινές συγκέντρωσε τις δυνάμεις σου και πες

Είσαι μια ψευδαίσθηση. Επικαλούμαι τον κύριο μου τον Ιησού Χριστό να με βοηθήσει να διαφύγω από αυτήν την ψευδαίσθηση.

-Αυτό θα επαναληφθεί πολλές φορές και αν δεν έχεις συνειδητοποιήσει όταν είσαι μέσα στο σώμα ότι αυτές είναι ψευδαισθήσεις ο φόβος θα καταλάβει όλη την συνείδηση σου.άλλη μια προσπάθεια του ΕΓΩ να σε κρατήσει στον κόσμο των μορφών και των ψευδαισθήσεων και να μην σε αφήσει να αναγνωρίσεις ποιος είσαι πραγματικά
Γι αυτό είναι σημαντικό κάθε φορά να επικαλείσαι τον Ιησού Χριστό.

Αν ξεφύγεις και από αυτές τις ψευδαισθήσεις θα πρέπει να αντιμετωπίσεις την οπτασία σου να σε καλεί να ταυτιστείς μαζί της και έτσι να σε παρασύρει στον κόσμο των μορφών . και ο νοών νοείτω.

Οι ψευδαισθήσεις ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά είναι το ίδιο τρομακτικές όταν η ψυχή μπει στην διαδικασία των πειρασμών το πιο πιθανόν είναι να γυρίσει στον κόσμο της πλάνης και των ψευδαισθήσεων αφού πρώτα επιλέξει τους γονείς της.

Για αυτό είναι καλό ο άνθρωπος να προετοιμάζεται για αυτό το ταξίδι να βλέπει τον κόσμο σαν κάτι εφήμερο και να επικεντρώνεται στην άμεση ένωση με την πυγή ακολουθώντας τον κάθετο άξονα και να μην βγει καθόλου από το φως.Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει πάρει τις αποφάσεις του και να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή.

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι που μας οδηγούν στην πυγή μας, από εκεί που προερχόμαστε και που είναι στόχος αυτής της γήινης ζωής άσχετα αν δεν το θυμόμαστε,

Η γνώση αυτή προέρχεται από προσωπικά βιώματα αλλά και βιώματα άλλων ανθρώπων αυτά που θεωρώ ότι είναι πιο αξιόπιστα είναι αυτά που γίνονται εντός σώματος και όταν ο άνθρωπος είναι σε συνείδηση του τι του συμβαίνει.Είναι το βιωματικό ταξίδι που κάνει η συνείδηση περνώντας από τα κατώτερα επίπεδα και κινείται προς την ανώτερα κινούμενη από την ανάγκη να ενωθεί με τον πατέρα Θεό από όπου προήλθε . Εδώ περνάει όλους τους πειρασμούς .Αν θυμηθούμε τους πειρασμούς που πέρασε ο Ιησούς θα δούμε ότι ακριβώς τους ίδιους περνάει η ψυχή για να απαρνηθεί την ύλη και την εξουσία που προσφέρει το Εγώ και να ενωθεί με το σώμα του Χριστού .

Στην περίπτωση αυτή όλα αυτά τα βιβλία που γράφτηκαν για να χαρτογραφήσουν αυτήν την νοητική διαδρομή είναι οδηγίες για τους ζωντανούς και όχι για αυτούς που άφησαν το υλικό σώμα .Και επειδή συνήθως ο άνθρωπος είναι απασχολημένος πως θα απορροφηθεί από τις υλικές ψευδαισθήσεις και όχι πως θα αποταυτιστεί από αυτές Οι ιερείς διαβάζουν τις οδηγίες όταν έχουν μπροστά τους τα υλικά απομεινάρια και είναι πλέον αργά γιατί η ψυχή έχει πάρει ήδη τον δρόμο της.

Τον δρόμο που διάλεξα είναι ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ και να αποφύγουν τους παράπλευρους δρόμους που είναι και οδυνηροί. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι αλλά αυτός είναι ο συντομότερος

Η εργασία συνεχίζεται..
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΕς ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΤΩΤΕΡΟς ΝΟΥΣ. ΚΑΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΕς ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΣ ΜΗΝ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΥΣΤΑΛΩΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ.

ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΑΛΑ ΟΦΕΙΛΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΑΠΟΔΕΚΤΑ ΤΑ ΔΕ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΣΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

.Υπάρχει άραγε ζωή μετά το θάνατο; Τι συμβαίνει και που πάμε όταν πεθαίνουμε; Υπάρχει παράδεισος και κόλαση; Το αιώνιο ερώτημα της ζωής μετά θάνατον είναι πάντα καίριο και αποτελεί ένα μυστήριο που απασχόλησε και απασχολεί εκατοντάδες χρόνια τους ανθρώπους ….

Όσες ταινίες και να βλέπουμε, όσα θρησκευτικά βιβλία και να διαβάζουμε, όσο πίστη και αν διαθέτουμε ο φόβος για το τέλος και το άγνωστο αλλά και η ελπίδα ότι τίποτα δεν τελειώνει όταν κλείσουμε για πάντα τα μάτια μας έχουν πάντα εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Πριν αναπτύξουμε τις 4 γνωστές θεωρίες για το τι συμβαίνει μετά το θάνατο, πρέπει να τονίσουμε πως η μεταθανάτια εμπειρία ανθρώπων που έφτασαν δηλαδή στο θάνατο αλλά επέστρεψαν στη ζωή δεν έχει σχέση με την μετά θάνατο ζωή !Επίσης πρέπει να διαχωρίσουμε και την περίπτωση της νεκροφάνειας, όπου οι βιολογικές λειτουργίες του οργανισμού αναστέλλονται σε τέτοιον βαθμό, ώστε να μην γίνονται αισθητές, με αποτέλεσμα ο ασθενής να δίνει την εντύπωση ότι είναι νεκρός, χωρίς όμως να είναι. Έτσι, μπορεί όσοι επιστρέφουν από κατάσταση νεκροφάνειας να μιλούν για την εμπειρία τους, αυτή όμως δεν είναι εξωσωματική και δεν σχετίζεται με τον θάνατο.

Τι ακριβώς όμως συμβαίνει όταν πεθαίνουμε;

Υπάρχει μεταθανάτιος ζωή

Ο Δρ. Eben Alexander υπήρξε νευροχειρουργίς και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ για 25 χρόνια. Το 2008, αντιμετώπισε μια εξαιρετικά σπάνια μορφή βακτηριακής μηνιγγίτιδας και έπεσε σε βαθύ κόμμα.

Μετά από επτά ημέρες που είχε πρακτικά εγκεφαλικό θάνατο, ο Δρ. Alexander συνήλθε από το κώμα, πραγματικά άθικτος. Οι αναμνήσεις του από το κώμα ποικίλουν από ένα όραμα ενός σκοτεινού καφέ μέχρι ένα ταξίδι μέσα από τον "πυρήνα', όπου αντιμετώπισε τη θέα του θεού. Όταν ξύπνησε είχε συνειδητοποιήσει πως υπήρχε μια άλλου είδους ύπαρξη πέρα από αυτή που ήξερε και μελετούσε.

Οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν ότι «όταν ο εγκέφαλος πεθαίνει, αυτό συμβαίνει και στο νου ή ψυχή ή εαυτό». Αλλά η εμπειρία του Δρ. Alexander δείχνει ότι αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να πεθαίνει η ψυχή μαζί με τον εγκέφαλο όταν τη στιγμή που κάποιος είναι εγκεφαλικά νεκρός έχει μια πλούσια πνευματική εμπειρία;

Ο νους μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το φυσικό σώμα

Ο Δρ. Bruce Greyson, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, είναι ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς στις επιθανάτιες εμπειρίες, έχοντας μελετήσει πάνω από 100 περιπτώσεις επεισοδίων κοντά στο θάνατο. Από τη δουλειά του έμαθε ότι αρκετοί ασθενείς αφηγούνται τη βίωση ενός αισθήματος ειρήνης, αγάπης και αίσθησης αποχώρησης από το φυσικό σώμα. Κάποιες φορές υπήρχαν ακόμα και συναντήσεις με θεότητες ή με αποθανόντα αγαπημένα πρόσωπα.

Αν και οι περισσότεροι επιστήμονες αποπέμπουν τέτοιες "εμπειρίες" ως τίποτε περισσότερο από ψευδαισθήσεις που πυροδοτούνται όταν ο εγκέφαλος βρίσκεται κάτω από φοβερή πίεση, ο Greyson πιστεύει ότι αυτές οι επιθανάτιες εμπειρίες υποδηλώνουν ότι ο νους μπορεί στην πραγματικότητα να λειτουργήσει χωρίς το φυσικό σώμα. Όπως και ο Δρ. Alexander, λέει ότι αυτή η "απίστευτα φωτεινή" εμπειρία συμβαίνει συχνά όταν ο εγκέφαλος κλινικά δεν λειτουργεί.

Δεν πεθαίνουμε ποτέ πραγματικά

Ο Robert Lanza, ο επιστήμονας που ανέπτυξε τη θεωρία του Βιοκεντρισμού (Biocentrism), ισχυρίζεται ότι εφόσον ο χώρος και ο χρόνος υπάρχουν μονάχα ως εργαλεία για να καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας, χωρίς τη συνείδηση ο χώρος και ο χρόνος δεν υπάρχει και συνεπώς στην πραγματικότητα ποτέ δεν πεθαίνουμε. Χωρίς την στερεά ύπαρξη του χρόνου, μπορεί να πάρει κανείς οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου, είτε το παρελθόν είτε το μέλλον, ως το νέο πλαίσιο αναφοράς. «Ο θάνατος είναι μια επανεκκίνηση που οδηγεί σε όλες τις λανθάνουσες δυνατότητες».

Οι ιδέες αυτές του Lanza είναι στενά δεμένες με τη θεωρία που έχει εισηγηθεί, σύμφωνα με την οποία, η ζωή και η βιολογία είναι κεντρικές έννοιες στην ύπαρξη, στην πραγματικότητα και στον κόσμο και αυτό που συμβαίνει είναι ότι η ζωή δημιουργεί το σύμπαν και όχι το σύμπαν τη ζωή. Σύμφωνα με τον Βιοκεντρισμό, οι σύγχρονες θεωρίες για τον φυσικό κόσμο δεν λειτουργούν και δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν εάν δεν εξηγήσουν πλήρως τη ζωή και τη συνείδηση.

Δε συμβαίνει τίποτε το "φανταστικό"

Όπως πολλοί από την επιστημονική κοινότητα, έτσι και ο Δρ. Wendy Wright, νευρολόγος από το Πανεπιστήμιο Emory, πιστεύει ότι οι επιθανάτιες εμπειρίες είναι καθαρά ένα αποτέλεσμα της απελευθέρωσης ενδορφίνης στον εγκέφαλο. «Έτσι όταν απελευθερώνονται αυτές οι χημικές ουσίες, αυτά τα διαφορετικά είδη φαινομένων μπορούν να συμβούν: ένα άτομο μπορεί να δει ένα φως, ή να βιώσει μια αίσθηση ειρήνης ή ηρεμίας. Να νιώσουν ότι περιβάλλονται από αγαπημένα πρόσωπα.» Τέτοια οράματα, αν και εν δυνάμει ανακουφιστικά για το άτομο, δεν είναι τίποτε περισσότερο από κόλπα του εγκεφάλου, σύμφωνα με τον

Δρ. Wright.

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Η ψυχή μας έχει μνήμη. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο Πλάτωνας που λέει πως η ψυχή μας πριν κατοικήσει το σώμα μας έχει γνώση όλων αυτών των θεμάτων που είναι αντικείμενα θεωρητικών ερευνών αλλά και τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής. Κατά την ενσωμάτωσή της όμως τα ξεχνάει. Έχει πάντως τη δυνατότητα να τα ξαναθυμηθεί και συχνά το καταφέρνει.Τα δύο τρίτα του πληθυσμού της γης πιστεύουν (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) ότι ο άνθρωπος δε ζει μόνο μία ζωή, αλλά πεθαίνει και γεννιέται ξανά σε μία συνεχή διαδικασία επαναγεννήσεων που χάνεται στο μακρινό παρελθόν.

Είναι γεγονός ωστόσο, πως δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν κάτι τέτοιο όντως ισχύει, εφόσον η σκοτεινή άβυσσος που προηγείται της γέννησής μας και που μας αγκαλιάζει με το θάνατό μας, αποτελεί μία άβυσσο μυστηρίου, μία μακρινή χώρα που κερνάει τους επισκέπτες της, το «νερό της λήθης».

Ο Ian Stevenson και η επιστημονική έρευνα για τη μετενσάρκωση.
Ο Ian Stevenson, ψυχίατρος από το Charlottesville της Virginia, αφιερώθηκε τα τελευταία 40 χρόνια στην επιστημονική τεκμηρίωση των αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές παιδιών από όλο τον κόσμο Πολλοί ερευνητές, ακόμα και σκεπτικιστές, συμφωνούν πως αυτές οι περιπτώσεις αποτελούν σοβαρές ενδείξεις για την ύπαρξη της μετενσάρκωσης.Ο Δρ. Stevenson ξεκίνησε την έρευνά του για την πιθανότητα ύπαρξης της μετενσάρκωσης το 1960, όταν άκουσε για μια περίπτωση στη Σρι Λάνκα, όπου ένα παιδί ισχυριζόταν ότι θυμόταν την περασμένη του ζωή.Εξέτασε εξονυχιστικά την περίπτωση ρωτώντας το παιδί και τους γονείς του, όπως επίσης και τους ανθρώπους, για τους οποίους ισχυριζόταν το παιδί ότι ήταν οι γονείς του στην περασμένη του ζωή. Αυτό τον οδήγησε στην πεποίθηση ότι πιθανότατα η μετενσάρκωση αποτελεί μία πραγματικότητα. Όσο περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις μελετούσε, τόσο περισσότερο αυξανόταν το ενδιαφέρον του γι' αυτό το άγνωστο πεδίο, το οποίο μέχρι προσφάτων χρόνων είχε ξεγλιστρήσει από την επιστημονική παρατήρηση. Σκοπός του ήταν να μπορέσει να ελέγξει την ισχύ της υπόθεσης της μετενσάρκωσης με επιστημονικό τρόπο. Ακόμα και σήμερα, ο Δρ Stevenson είναι ο σημαντικότερος επιστήμονας ερευνητής για την τεκμηρίωση της μετενσάρκωσης και το έργο του αποτελεί βιβλιογραφική πηγή για ένα πολύ μεγάλο πλήθος ερευνητικών εργασιών, που ασχολούνται με το θέμα αυτό. Εκτός από τις περιπτώσεις ατόμων που θυμούνται προηγούμενες ζωές τους και οι οποίοι έχουν γεννηθεί σε χώρες, όπου το δόγμα της μετενσάρκωσης είναι ευρέως διαδεδομένο, ο Stevenson μελέτησε και περιπτώσεις τέτοιες από την Ευρώπη, που οι άνθρωποι δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με την ιδέα αυτή. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του στη μελέτη περιπτώσεων που αφορούν αναμνήσεις μικρών παιδιών.Από τις μελέτες του εξήγαγε το συμπέρασμα, πως μία τυπική περίπτωση παιδιού που θυμάται την προηγούμενη ενσάρκωσή του, ακολουθεί το παρακάτω μοτίβο:
• Αρχίζοντας από την ηλικία των 2 έως 4 χρόνων, το παιδί θυμάται αυθόρμητα λεπτομέρειες από την προηγούμενη ζωή του.

• Το πλήθος και η καθαρότητα των δηλώσεων του παιδιού αυξάνονται μέχρι την ηλικία των 5 έως 6 χρόνων, όπου το παιδί αρχίζει να μιλάει λιγότερο για τις αναμνήσεις αυτές.

• Στην ηλικία των 8 χρόνων, οι αναμνήσεις από την προηγούμενη ζωή αρχίζουν να εξασθενούν.

• Το παιδί παρουσιάζει αναίτια συμπεριφορά που ταιριάζει με τις συνθήκες ζωής του ανθρώπου που ήταν στην προηγούμενη ζωή του, όπως φοβίες ή ιδιαίτερες προτιμήσεις και ορέξεις.

• Σε πολλές περιπτώσεις το παιδί έχει κάποιο σημάδι ή γενετική ανωμαλία, που αντιστοιχεί σε σημεία του σώματος, όπου ως προηγούμενη ζωή είχε δεχτεί κάποιο θανάσιμο τραύμα. Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που δηλώνουν πως θυμούνται πως μετενσαρκώθηκαν, αναφέρουν πως είχαν βίαιο θάνατο που δεν έχει διαγραφεί από τη μνήμη τους.

• Σε μερικούς πολιτισμούς το άτομο που πρόκειται να «μετενσαρκωθεί», προβλέπει την επόμενη ενσάρκωσή του, ή μπορεί μία μητέρα που περιμένει να γεννήσει ένα παιδί, να δει ένα όνειρο που να δηλώνει πως ο προηγούμενος άνθρωπος σκοπεύει να μετενσαρκωθεί στο παιδί.

• Μετά την ηλικία των 10 χρόνων, τα παιδιά που αναφέρουν πως θυμούνται την προηγούμενή τους ζωή, εξελίσσονται κανονικά.
Ο Ian Stevenson συνέλεξε πάνω από 2500 αναφορές για μετενσάρκωση, τις οποίες συγκέντρωσε σε μία βάση δεδομένων για περαιτέρω ανάλυση. Καθόρισε πως για να ενταχθεί μία περίπτωση μετενσάρκωσης στη συγκεκριμένη βάση δεδομένων, θα πρέπει να παρουσιάζει τουλάχιστον 2 από 6 βασικά χαρακτηριστικά:

1. πρόβλεψη επανενσάρκωσης ή προθανάτια δήλωση από το άτομο που
προηγήθηκε της παρούσας ενσάρκωσης.

2. όνειρα που ανακοινώνουν την παρούσα ενσάρκωση, που βλέπει είτε η
μητέρα του παιδιού της τωρινής ενσάρκωσης, ή κάποιος συγγενής του
προηγούμενου προσώπου.

3. λεκτική αναφορά σε αναμνήσεις.

4. συμπεριφορά που παραπέμπει σε συγκεκριμένες αναμνήσεις.

5. αναγνώριση ανθρώπων και τοποθεσιών.

6. ιδιαίτερα γενετικά σημάδια ή γενετικές δυσπλασίες και ατέλειες, που
σχετίζονται με τραύματα ή σημάδια του σώματος που είχε το άτομο της
προηγούμενης ενσάρκωσης.
Πέρα από τα παραπάνω κριτήρια του Stevenson, υπάρχει ένας αριθμός καταστάσεων και χαρακτηριστικών ανθρώπων, που συντελούν περισσότερο ή λιγότερο στην υπόθεση ότι μπορεί να σχετίζονται με μία προηγούμενη ενσάρκωση. Κάποιες από αυτές τις καταστάσεις και τα χαρακτηριστικά είναι, οι αμφιβολίες που σχετίζονται με την σεξουαλική ταυτότητα κάποιου ανθρώπου, οι εμπειρίες τύπου Dιjΰ vu, οι περιπτώσεις παιδιών θαυμάτων καθώς και ιδιοφυών ηλιθίων, η περίπτωση της ξενογλωσσίας, της ικανότητας δηλαδή ενός ανθρώπου να μιλάει ή να γράφει σε μία γλώσσα που δεν έχει διδαχτεί ποτέ, το ανεξήγητο αίσθημα «αγάπης» ή «μίσους» απέναντι σε έναν άνθρωπο που είναι παντελώς άγνωστος και τέλος οι πολλαπλές προσωπικότητες και η σχιζοφρένεια.

Μια μετενσάρκωση στο Βιετνάμ

Δημοσίευση: 18/8/2003

Είναι η Ha Thi Khuyen, και τώρα και ζει στο χωριό Buoc, στην κοινότητα Lam Phu, της περιφέρειας Lang Chanh, στην Thanh Hoa, κεντρική επαρχία του Βιετνάμ. Γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1988 από τον Ha Van Loi και τη γυναίκα του Lo Thi Son. Στους 8 μήνες μπορούσε να περπατά και να τρέχει. Λίγο παραπάνω από ενός χρόνου μπορούσε να μιλάει. Η Khuyen έλεγε συχνά στους γονείς της ότι δεν είναι κόρη τους. Ποτέ δεν τους αποκάλεσε μαμά ή μπαμπά αλλά τους φώναζε κουνιάδο και κουνιάδα. Τους είπε ότι ήταν η κόρη μιας οικογένειας στο χωριό Van, που βρίσκεται στην κοινότητα Yen Thang, στην ίδια περιφέρεια Lang Chanh, της επαρχίας Thanh Hoa, και ότι σκοτώθηκε σε ατύχημα.Τα χωριά Van και Buoc χωρίζονται από μια οροσειρά. Απέχουν 10 χιλιόμετρα απόσταση από τον αέρα και 110 χιλιόμετρα από το δρόμο.Οι άνθρωποι αυτών των χωριών σπάνια συναντιούνται γιατί οι δρόμοι πάνω απ' το βουνό είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση.Στην αρχή του καλοκαιριού του 2000, όταν μια γυναίκα από το χωριό Van ήρθε κατά τύχη στο χωριό Buoc, η Khuyen τη γνώρισε. ήην ρώτησε αν η γυναίκα την θυμόταν ή όχι. Η γυναίκα δεν την θυμόταν.

"Ποια είσαι εσύ;", ρώτησε η γυναίκα.

"Είμαι η Chuan, ο πατέρας μου είναι ο Liem και ζεί στο χωριό Van. Πέθανα πριν από 10 χρόνια", είπε η Khuyen.

"Γιατί είσαι εδώ;" ρώτησε η γυναίκα.

"Ξαναγεννήθηκα και ζω εδώ", είπε η Khuyen.

Η γυναίκα γύρισε στο χωριό Van και είπε σε όλους αυτή την ιστορία. Έμαθε ότι πριν από 10 χρόνια, ζούσε ένα κορίτσι ονομαζόμενο Chuan που είχε πεθάνει.Λίγους μήνες αργότερα, η θεία της Chuan ήρθε στο χωριό Buoc να ερευνήσει το γεγονός.Όταν έφτασε, η Khuyen χαρούμενη πρόστρεξε σ' αυτήν. "Θεία Thuan. Γιατί είσαι εδώ;

Το 2003, ο Κάμερον Μακόλεϊ ήταν μόλις τριών χρόνων όταν άρχισε να μιλά στη μητέρα του για τη ζωή του στο Μπάρα, ένα νησί 300 χιλιόμετρα μακριά. Ένα νησί που τουλάχιστον σε αυτή τη ζωή, ο γεννημένος στο Κλάιντμπανγκ της Σκοτίας Κάμερον δεν είχε δει ποτέ του.Ο μικρός μιλούσε διαρκώς στη μητέρα του για το άσπρο σπίτι μπροστά στη θάλασσα, το σκύλο με τις βούλες, ένα μαύρο αυτοκίνητο, τους αδελφούς του, για τα μακριά, καστανά μαλλιά της μητέρας του, η οποία του διάβαζε από ένα μεγάλο βιβλίο για το Θεό και για το πώς ο πατέρας του, κάποιος Σέιν Ρόμπερτσον, σκοτώθηκε σε τροχαίο."Αναστατώθηκα", λέει, η ανύπανδρη μητέρα, Νόρμα Μακόλεϊ, η οποία είναι κοκκινομάλλα, μη θρησκευόμενη και έχει άλλον ένα γιο, τον Μάρτιν, ένα χρόνο μεγαλύτερο από τον Κάμερον. Ο καιρός περνούσε, το παιδί μεγάλωνε και η "ανάμνησή" του αποκτούσε λεπτομέρειες. "Άρχισε να παραπονιέται επειδή το άλλο σπίτι είχε τρία μπάνια, ενώ εμείς έχουμε μόνο ένα", λέει η Νόρμα.

"Δεν πρέπει να φοβάσαι το θάνατο", της έλεγε, "επειδή επιστρέφουμε: και πριν, Κάμερον με έλεγαν".

Έλεγε αλήθεια!
Πέρυσι, ο Κάμερον άρχισε να κλαίει λέγοντας πως του λείπει η οικογένειά του στο Μπάρα και η 42χρονη Νόρμα ανακάλυψε πως μια εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών ψάχνει ιστορίες για ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ. Ήρθε σε επαφή μαζί της και πήγε τον Κάμερον στο Κόκλσελ Μπέι, στο νησί Μπάρα, μαζί με μια κάμερα και τον Τζιμ Τάκερ, διευθυντή της κλινικής παιδικής ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, ειδικό στις ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ.

Εκεί βρήκαν το λευκό σπίτι στη θάλασσα με τα τρία μπάνια. "Ο Κάμερον άστραφτε", αφηγείται η μητέρα. "Βρήκε τη μυστική είσοδο του σπιτιού που είχε τόσες φορές περιγράψει και μου έλεγε πόσο πολύ ήθελε να με παρουσιάσει στην οικογένειά του". Όμως το σπίτι είχε εγκαταλειφθεί και στο ληξιαρχείο δεν υπήρχε κανείς Σέιν Ρόμπερτσον. Τελικά, εντόπισαν κάποιον Ρόμπερτσον που είχε ζήσει στο λευκό σπίτι πολλά χρόνια πριν και μετά είχε μετακομίσει στο Στέρλινγκ.

"Ο Κάμερον είδε τη φωτογραφία της οικογένειας και αναγνώρισε το σκυλί με τις βούλες και το μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο για το οποίο τόσο μιλούσε". Το παιδί επέστρεψε στο Κλάιντμπανγκ μαζί με τις κάμερες και είναι τώρα πολύ πιο ήρεμο...

Δευτέρα, 12 Οκτωβρίου 2009

video

…

Μετενσάρκωση

Δευτέρα, 5 Οκτωβρίου 2009

ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ

Δεν υπάρχουν αποδείξεις σχετικά με την ύπαρξη της μετά θάνατον ζωή. Υπάρχουν μονάχα μαρτυρίες ατόμων οι οποίοι βίωσαν καταστάσεις πριν το θάνατο. Πολλοί από αυτούς αναφέρουν ότι ένιωσαν να αποχωρίζονται από το φθαρτό σώμα τους και ότι διέκριναν κάποιο φως το οποίο βρισκόταν στο βάθος ενός τούνελ. Οι φυσικοί επιστήμονες αναφέρουν ότι η εικόνα του φωτός στο τούνελ που αναφέρουν πολλοί μελλοθάνατοι δημιουργείται όταν ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει έλλειψη οξυγόνου. Αυτές οι συνθήκες υποξίας, είναι υπεύθυνες και για την κατάσταση ευφορίας στην οποία βρίσκονται οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται κοντά στο θάνατο.Οι θεωρητικοί πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν βιώνουν την εμπειρία του θανάτου αλλά βλέπουν κάποιο όνειρο ως αποτέλεσμα της αναισθησίας στην οποία βρίσκονται ή που προέρχεται από το υποσυνείδητο κάθε ατόμου.Πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είχαν μια τέτοια εμπειρία αναφέρουν ότι είδαν την παρθένο Μαρία ή άλλα θρησκευτικά πρόσωπα στην προσπάθεια τους να πλησιάσουν στο φως.Οι μελέτες αποδεικνύουν ότι αυτό είναι σύνηθες σε θρησκόληπτους ενήλικες και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν έναόνειρο βασισμένο συνήθως στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.Οι υποστηρικτές της θεωρίας για την ύπαρξη ζωής μετά το θάνατο πιστεύουν πως η ύπαρξη μας ως έχει είναι μια ανταλλαγή μεταξύ του φυσικού μας σώματος και ενός πνευματικού κόσμου. Θεωρείται ότι αυτά τα άτομα κατά κάποιο τρόπο θα μπορέσουν κάποτε να επικοινωνήσουν ξανά μαζί μας ή θα είναι κοντά μας όταν θα έρθει η δική μας ώρα για το φυσικό θάνατο.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τα πνεύματα μπορούν να επιστρέψουν από την μεταθανάτιο ζωή και να επικοινωνήσουν μαζί μας.Ανεξήγητες κινήσεις μέσα στη νύχτα, φωνές, εξαιρετικά απότομες αλλαγές θερμοκρασίας ή μετακίνηση αντικειμένων μπορούν να εξηγηθούν πολλές φορές λογικά αλλά υπάρχουν και κάποιες άλλες φορές που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ή να επεξηγήσουμε πλήρως αυτές τις καταστάσεις.Συχνά τέτοιες καταστάσεις προτρέπουν τους ανθρώπους να πουλούν τα σπίτια τους ή να καλούν ιερείς, παρόλα αυτά δεν υπάρχουν περιπτώσεις με αποδείξεις οπού άνθρωποι βλαφτήκαν ή σκοτώθηκαν από πνεύματα.Τα εξαγριωμένα φαντάσματα τα οποία αναζητούν εκδίκηση και σκοτώνουν ή βλάπτουν αθώους ανθρώπους είναι ανθρώπινες επινοήσεις.Ως ανθρώπινα όντα έχουμε την συνήθεια να πιστεύουμε κάθε δοξασία και με το πρώτο τρίξιμο μιας πόρτας ή με την ένδειξη μιας σκιάς στο μπαλκόνι, τρέχουμε πανικόβλητοι.Συνήθως δεν δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας έτσι ώστε να απομυθοποιήσουμε τις εμπειρίες μας, πρώτα ενεργούμε και μετά σκεφτόμαστε.Η ανθρώπινη φύση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ύπαρξη του συναισθήματος του φόβου. Οι ταινίες τρόμου φαίνεται να αποφέρουν σημαντικά κέρδη και έχουν υψηλές ακροαματικότητες. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι ηθοποιοί δεν παθαίνουν απολύτως τίποτα αλλά πανικοβαλλόμαστε όταν βλέπουμε στην ταινία να σκοτώνονται.Οι ειδικοί επίσης επισημαίνουν ότι δεν είναι στοιχειωμένα τα σπίτια ή τα μέρη αλλά οι άνθρωποι. Οι ειδικοί στα παραφυσικά φαινόμενα πιστεύουν ότι ορισμένα άτομα έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τον πνευματικό κόσμο την ίδια στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να δουν ή να ακούσουν πνεύματα πεθαμένων ανθρώπων.Αυτό που φαίνεται να είναι βήματα στη σκάλα ή αντικείμενα που πέφτουν μπορεί πολλές φορές να εξηγηθεί λογικά εάν παρατηρηθούν τα φαινόμενα. Πολύ συχνά συμβαίνουν κάποια πράγματα που το ανθρώπινο μάτι δεν προλαβαίνει να αντιληφθεί, όπως η πτώση ενός αντικειμένου που έχει τοποθετηθεί κακώς στη βάση του.Απλά επειδή κάποιος μπορεί να ακούσει κάποιες φωνές ή να δει κάποια πνεύματα δε σημαίνει ότι είναι μέντιουμ. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να εισχωρήσουν στον κόσμο των πνευμάτων και να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς.Αυτό είναι πιο σύνηθες σε παιδιά παρά σε ενήλικες. Τα παιδιά έχουν λιγότερες φοβίες επιτρέποντας έτσι στο πνεύμα να απελευθερώσει την ενέργεια του και να επικοινωνήσει μαζί του.Κάποιος λοιπόν με αυτές τις ικανότητες δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μέντιουμ. Τα μέντιουμ έχουν κάποιες παραπάνω δυνατότητες όπως η ενόραση του μέλλοντος.Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι με μαντικές ικανότητες έχουν λίγες διαφορές από τους συνήθης ανθρώπους που έχουν μελετήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά και οι οποίοι μέσω της γλώσσας του σώματος και των εκφράσεων του προσώπου μπορούν να κάνουν προβλέψεις.Καθένας μπορεί να γίνει μέντιουμ εάν διαθέτει την υπομονή να μελετήσει τους ανθρώπους και να προσέξεις τις συζητήσεις τους.Έστω και αν δεν πιστεύουμε στην πιθανότητα της μεταθανάτιας ζωής, αυτή η υπόθεση μας δίνει μια ελπίδα όταν η ζωή μας φτάνει κοντά στο τέλος της. Κανείς από εμάς δεν ξέρει στα σίγουρα αν ισχύουν όλα αυτά ώσπου φτάσει η κρίσιμη ώρα.Πολλοί από εμάς ελπίζουμε ότι υπάρχει ένα νέο ξεκίνημα μετά από το θάνατο μας και μπορούμε να συναντήσουμε ξανά τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Έως τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υποθέσεις και να περιμένουμε μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Κυριακή, 26 Ιανουαρίου 2014

Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ, ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ

Οι περισσότεροι επιστήμονες πιθανότατα θα πουν ότι η έννοια της μετά θάνατον ζωής είναι είτε ανοησία, ή, τουλάχιστον, αναπόδεικτη. Ωστόσο, ο καθηγητής Robert Lanza ισχυρίζεται ότι έχει στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη πέρα από τον τάφο – και βρίσκονται στην κβαντική φυσική…

Ισχυρίζεται ότι η θεωρία του biocentrism διδάσκει ότι ο θάνατος, όπως τον γνωρίζουμε, είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργείται από τη συνείδησή μας.

«Πιστεύουμε ότι η ζωή είναι μόνο η δραστηριότητα του άνθρακα και ενός μείγματος μορίων – ζούμε και στη συνέχεια σαπίζουμε στο έδαφος», είπε ο επιστήμονας στην ιστοσελίδα του.

Ο Lanza, από το Wake Forest University School of Medicine στη Βόρεια Καρολίνα, συνέχισε λέγοντας ότι όπως οι άνθρωποι πιστεύουμε στο θάνατο, επειδή «έχουμε διδαχθεί ότι θα πεθάνουμε», ή πιο συγκεκριμένα, επειδή στη συνείδησή μας το σώμα μας και η ζωή μας συνδέονται άμεσα, και επειδή γνωρίζουμε ότι οι οργανισμοί πεθαίνουν.

Η θεωρία του biocentrism, ωστόσο, εξηγεί ότι ο θάνατος δεν μπορεί να είναι τερματικόςσταθμός όπως πιστεύουμε ότι είναι.

Biocentrism είναι η θεωρία των πάντων και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις το «κέντρο της ζωής». Είναι η πεποίθηση ότι η ζωή και η βιολογία είναι ύψιστης σημασίας για την πραγματικότητα και ότι η ζωή δημιουργεί το σύμπαν, και όχι το αντίστροφο.

Αυτό υποδηλώνει ότι η συνείδηση ενός ατόμου καθορίζει το σχήμα και το μέγεθος των αντικειμένων στο σύμπαν.

Ο Lanza χρησιμοποιεί το παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Βλέπουμε τον ουρανό μπλε, αλλά τα κύτταρα στον εγκέφαλό μας θα μπορούσαν να αλλάξουν ώστε να βλέπουμε τον ουρανό πράσινο ή κόκκινο. Πρόσθεσε επίσης ότι όλα όσα μπορούν ενδεχομένως να συμβούν, συμβαίνουν κάποια στιγμή στα πολυσύμπαντα, και αυτό σημαίνει οτι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει «πραγματικά». Αντ ‘αυτού, είπε ότι όταν πεθαίνουμε η ζωή μας γίνεται ένα «αιώνιο λουλούδι που επιστρέφει για να ανθίσει στο πολυσύμπαν». Και συνέχισε: «Η ζωή είναι μια περιπέτεια που ξεπερνά το συνήθη γραμμικό τρόπο σκέψης μας».

Ο Lanza αναφέρει το περίφημο πείραμα της διπλής σχισμής για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του. Στο πείραμα, όταν οι επιστήμονες παρακολουθούν ένα σωματίδιο να περνά μέσω δύο σχισμών σε ένα φράγμα, το σωματίδιο συμπεριφέρεται σαν μια σφαίρα και περνά, ή μέσα από τη μια σχισμή, ή την άλλη.

Ωστόσο, εάν ένα άτομο δεν παρακολουθεί το σωματίδιο, αυτό λειτουργεί σαν ένα κύμα, δηλαδή περνά μέσα από τις δύο σχισμές ταυτόχρονα.

Αυτό αποδεικνύει ότι η ύλη και η ενέργεια μπορεί να εμφανίσουν χαρακτηριστικά και των κυμάτων και των σωματιδίων, και ότι η συμπεριφορά των αλλαγών των σωματιδίων βασίζεται στην αντίληψη και τη συνείδηση ενός ατόμου.

Πηγή: http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2014/01/blog-post_1762.html#ixzz2yqdoMg5n

άρχει ζωή μετά θάνατον: Περιγραφή επιθανάτιας εμπειρίας

04 Δεκεμβρίου 2012 | 14:0613408 α- α+

Η πρώτη περιγραφή επιθανάτιας εμπειρίας από επιστημονικά χείλη, ενός ειδικού καταξιωμένου νευροχειρούργου μάλιστα, είναι γεγονός. Στις 10 Νοεμβρίου 2008 ο δρ Εμπεν Αλεξάντερ ξύπνησε με πονοκέφαλο. Μέσα σε 15 λεπτά η ενόχληση μετατράπηκε σε ανυπόφορο πόνο. Και λίγες ώρες αργότερα ο νευροχειρουργός και διδάσκων της Ιατρικής του Χάρβαρντ έπεσε σε κώμα, με τους γιατρούς να επιβεβαιώνουν ότι προσβλήθηκε από μια «σπάνια μορφή μηνιγγίτιδας», με αποτέλεσμα o εγκέφαλός του να τεθεί προσωρινά εκτός λειτουργίας – ο ίδιος περιγράφει την κατάστασή του ως «completely shut down» και «totally offline».

Οταν, επτά ημέρες μετά, ο δρ Αλεξάντερ συνήλθε, άρχισε να μιλάει για φτερωτά πλάσματα που πετούσαν ανάμεσα σε λευκά σύννεφα, για ένα φτερό μιας γιγάντιας πεταλούδας και για ουράνιες μουσικές. Αμέσως μετά, κατέληξε σε ένα συμπέρασμα απρόσμενο για ειδήμονα της επιστήμης: Είπε ότι είχε μια απόλυτα αληθινή μεταθανάτια εμπειρία, η οποία του απέδειξε ότι όχι μόνο υπάρχει Παράδεισος, αλλά και ότι η συνείδηση είναι κάτι ανεξάρτητο από το σώμα μας. Το αμερικανικό περιοδικό «Newsweek» έκανε την ιστορία του εξώφυλλο με τον τίτλο «Ο Παράδεισος είναι αληθινός», φιλοξενώντας ένα μακροσκελές άρθρο, όπου ο δρ Αλεξάντερ περιγράφει γλαφυρά όσα έζησε, κρατώντας, ωστόσο, όλες τις ζουμερές λεπτομέρειες για το 208 σελίδων βιβλίο του με τίτλο «Proof of Heaven: A Neurosurgeon’s Journey into the Afterlife», το οποίο κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Simon & Schuster.

Ο καθηγητής περιέγραψε τις εμπειρίες του στο αμερικάνικο κανάλι ABC, σε μια εκπομπή που έσπασε ρεκόρ θεαματικότητας.
«Δεν είχα γλώσσα, ούτε καμιά από τις γήινες αναμνήσεις μου. Δεν είχα αίσθηση του σώματος μου καθόλου, αλλά βρέθηκα σε μια κατάφυτη κοιλάδα από μια άλλη διάσταση, αλλά υπερ-πραγματική. Από έναν κόσμο, rich ultra-real world, μιας Ασύλληπτα Σοφής Σύλληψης. Βρέθηκα σε ένα μέρος με γαλάζιο ουρανό και μεγάλα, ροζ σύννεφα, ανάμεσα στα οποία πετούσαν διάφανα πλάσματα. Από ψηλά ερχόταν ένας ήχος από δυνατές ψαλμωδίες, ο οποίος σου έδινε την αίσθηση μιας βροχής που σε ακουμπάει, αλλά δεν σε μουσκεύει. Ξαφνικά, συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν μόνος.

Μια νέα γυναίκα με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια πετούσε μαζί μου επάνω στο φτερό μιας γιγάντιας πεταλούδας. Αν και δεν μου μίλησε, μέσα από το βλέμμα της μου μετέδωσε μηνύματα που με γέμισαν με ένα απίστευτο αίσθημα ανακούφισης. “Θα σου δείξουμε πολλά, αλλά πρέπει να γυρίσεις πίσω” είπε, δίχως να χρησιμοποιήσει κανονικές λέξεις. Τότε φύσηξε ένα ζεστό αεράκι, όπως αυτά του καλοκαιριού, αλλάζοντας τα πάντα τριγύρω μου με θεϊκό τρόπο. Καθώς το μυαλό μου κατακλυζόταν από ερωτήσεις, άρχισα να κινούμαι προς τα κάτω, μέσα σε ένα σκοτεινό, απέραντο κενό, που ταυτόχρονα με καθησύχαζε. Στο βάθος του, τρεμόπαιζε μια φωτεινή σφαίρα και ένιωσα πως ξαναγεννιέμαι».

Ο ίδιος, εξηγεί ότι όλα αυτά αποκλείεται να αποτελούν παραίσθηση: «..Γνωρίζω ότι πολλοί θα το αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι δεν ήταν ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω ότι έχει συμβεί, αλλά έξω από το μυαλό μου. Οι παραισθήσεις, στις οποίες αποδίδαμε ως σκεπτικιστές την εξήγηση από τις περιγραφές ασθενών με Επιθανάτιες Εμπειρίες, απαιτούν τη λειτουργία κάποιου ελάχιστου, βασικού να μη τι άλλο, συγχρονισμού στο φλοιό του εγκεφάλου. Στη δική μου περίπτωση, τα επίπεδα της γλυκόζης που με μια βακτηριακή μηνιγγίτιδα πέφτουν από 100 στο 80 - 60, και με μια επιθετική μηνιγγιτίδα φτάνουν στο 20, σε μένα είχαν φτάσει στο 1. Κανένας ασθενής δε θα θυμόταν τίποτα σ αυτά τα επίπεδα, ούτε ο εγκέφαλος θα ήταν ικανός να τα παράξει».

Ο Εμπεν Αλεξάντερ στηρίζει την αλήθεια της εμπειρίας του στο γεγονός ότι την έζησε ενώ βρισκόταν σε κώμα και, όπως υποστηρίζει, ο νεοφλοιός του ήταν τελείως ανενεργός και όχι απλώς δυσλειτουργικός. «Αν και θεωρούσα τον εαυτό μου πιστό χριστιανό, ήμουν περισσότερο κατ’ όνομα, παρά κυριολεκτικά» τονίζει στο άρθρο του, θέλοντας να προλάβει όσους χαμογέλασαν ειρωνικά όταν διάβασαν τις «επουράνιες» περιγραφές του. Παρ’ ότι θιασώτης της ψυχρής επιστήμης, ο νευροχειρουργός γράφει ότι έκανε στροφή 180 μοιρών στη ζωή του, γιατί οι αποδείξεις ήταν πολύ ισχυρές για να τις αγνοήσει. «Δεν υπάρχει επιστημονική εξήγηση για το γεγονός ότι, ενώ ήμουν σε κώμα, το μυαλό μου – ο συνειδητός, εσωτερικός εαυτός μου – ήταν ζωντανό και σε καλή κατάσταση» περιγράφει.

Ενδιαφέρον έχει η περιγραφή του Αλεξάντερ για τον Θεό. Τον αντιλήφθηκε μέσα από μια σφαίρα κρυστάλλινου φωτός: «Ο Θεός ήταν μια απέραντη παρουσία αγάπης, ήταν το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής συνείδησης. Αλλά ήταν αυτή η σφαίρα κρυστάλλινου φωτός ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας μεταφραστής που ήταν απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου και Απίστευτου...»

Τα συμπεράσμα του ίδιου, μετά από την εμπειρία που του άλλαξε τη ζωή, είναι ότι η επιστήμη θα πρέπει να αλλάξει και να... διευρύνει τους ορίζοντες της: «Είναι πια ξεκάθαρο για την Σύγχρονη Γνώση ότι πρέπει να αναποδογυρίσουμε το πλάνο και να το δούμε από την άλλη πλευρά. Η συνειδητότητα υπάρχει σε μια πολύ πιο πλούσια μορφή , ελεύθερη και ανεξάρτητη από τον εγκέφαλο, γιατί πηγάζει από την συνείδηση των ψυχών μας οι οποίες είναι αιώνιες, και το γεγονός ότι η Επίγνωση, η Συνείδηση, η Ψυχή, το Πνεύμα μας, δεν εξαρτώνται από την ύπαρξη του εγκεφάλου στο φυσικό σύμπαν. Στην πραγματικότητα η συνειδητότητα απελευθερώνεται σε πολύ πιο πλούσια επίγνωση όταν είμαστε Εκτός...»

«Ηταν ένα όνειρο»

Εκτοτε, αρκετοί άλλοι επιστήμονες, όπως γιατροί, νευρολόγοι και ερευνητές, έσπευσαν να καταρρίψουν πολλά τα επιχειρήματά του. Για τον Αλεξάντερ, το γεγονός ότι βίωσε μια τόσο έντονη εμπειρία ενόσω είχε μηδαμινή εγκεφαλική λειτουργία, όπως υποστηρίζει, αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη ότι η συνείδησή του συνέχισε να υφίσταται και χωρίς την υποβοήθηση του εγκεφάλου. «Πώς είναι δυνατόν, όμως, να γνωρίζει πότε είδε όλες αυτές τις “παραδεισένιες” εικόνες;» ρωτούν οι σκεπτικιστές. Η απάντηση που δίνουν είναι ότι η όλη εμπειρία έλαβε χώρα είτε την ώρα που έπεφτε σε κώμα είτε καθώς συνερχόταν από αυτό. Το ίδιο πιστεύουν και οι Έλληνες επιστήμονες, όπως ο Παύλος Σακκάς, που μίλησε στο ΒΗΜΑ: «Αυτό που αναφέρει ως μεταθανάτια εμπειρία δεν ήταν παρά κάτι ανάλογο με τα όνειρα που βλέπουμε. Το στάδιο του ύπνου κατά το οποίο βλέπουμε όνειρα, το στάδιο REM δηλαδή, διαρκεί ελάχιστα λεπτά, όμως ένα όνειρο μπορεί να περιλαμβάνει σενάριο με χρονική έκταση ωρών ή και ημερών. Ετσι και στην περίπτωσή του, όταν ξύπνησε, θυμήθηκε μια εμπειρία μεγάλης διάρκειας».

http://www.madata.gr/diafora/stranges/240332.htmlZougla.gr

Πέμπτη, 26 Σεπτεμβρίου 2013

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΙΕΡΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ. "ΘΕΕ ΜΟΥ,ΠΑΡΕ ΜΕ!"

Θεέ μου, Πάρε με!

Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε!

Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία κι ότι αποτελεί έλλειψη υπομονής κι ελπίδας στη βοήθεια του Θεού. Το ακόλουθο όμως περιστατικό, το βεβαιώνει ξεκάθαρα. Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην επαρχία και στην Αθήνα.

Είπε: «Εγώ, αφ’ ότου έγινα ιερέας, με κυνήγησε η συκοφαντία (το σύγχρονο μαρτύριο). Πότε με τον έναν τρόπο, πότε με τον άλλον, με πίκραιναν και με καταρράκωναν πολλοί, με ψευδείς κατηγορίες. Αυτό γινόταν επανειλημμένα. Τόσο πόνεσα και τόσο κουράστηκα, που λύγισα κι αρκετές φορές είπα: «Θεέ μου, πάρε με!». Και τελικά, με πήρε!»...

Όσοι τον άκουγαν έμειναν κατάπληκτοι να τον κοιτούν, σκεπτόμενοι πόση ενοχή έχουν όσοι κατηγορούν, ιδίως τους ιερωμένους... Πόση αμαρτία συσσωρεύουν στην ψυχή τους, ιδίως όταν σπρώχνουν σε απελπισία τις ψυχές που κατηγορούν! Λες και τους εξουσιοδότησε ο Θεός να κρίνουν τον κόσμο...

Ο σεμνός κληρικός συνέχισε την αφήγησή του, λέγοντας:

«Έπαθα ανακοπή καρδιάς. Μου συνέβη στην Αθήνα. Εκείνη τη στιγμή βρισκόμουν εν μέσω γνωρίμων και πνευματικών τέκνων μου. Αμέσως με μετέφεραν στο νοσοκομείο. Εκεί οι γιατροί προσπάθησαν πολύ να ξεκινήσουν την καρδιά, αλλά δεν έγινε τίποτα. Στο τέλος είπαν: «Δε γίνεται τίποτα με τον παππούλη πάρτε τον στο νεκροτομείο!».

Εγώ τώρα, και τι δεν έζησα τις έξι αυτές ώρες που ήμουν νεκρός! Κατ’ αρχάς, ένιωθα τον Άγγελό μου να με συντροφεύει κι να με περιβάλει προστατευτικά σε μια πορεία, που στην αρχή ήταν κάπως δύσκολη, αλλά αμέσως μετά ανοδική, προς ένα θεσπέσιο, γλυκύτατο φως. Κατά τη διαδρομή, πολλά κακά πνεύματα φώναζαν επιθετικά και με κατηγορούσαν. Μια από τις κατηγορίες ήταν η εξής:

- Πού τον πας αυτόν; Ήταν φιλοχρήματος. Ενώ είχε υποσχεθεί ακτημοσύνη, είχε χρήματα δικά του…! Ο άγιος Άγγελος όμως τους απέκρουε κι έλεγε:

- Αυτό δεν είναι αλήθεια! Τα χρήματα που είχε ήταν του Μοναστηριού και τα διαχειριζόταν.

Τελικά φθάσαμε σ’ ένα μέρος που φαινόταν να είναι σύνορο δύο περιοχών. Εκεί άκουσα τον εξής διάλογο που έκανε ο Άγγελός μου με την Υπεραγία Θεοτόκο. Άκουσα μάλιστα και τη γλυκύτατη, αλλά κάπως αυστηρή φωνή Της.

Ο Άγγελός μου έλεγε:

- Υπεραγία Θεοτόκε, να οδηγήσω τον παππούλη στη Βασιλεία του Υιού Σου;

Εκείνη απάντησε:

- Όχι! Γιατί έχει κάνει μια σοβαρή αμαρτία.

- Τι αμαρτία, Δέσποινά μου; Ο παππούλης ήταν καλός (άρχισε να με υπερασπίζει, ενώ ένιωθα τα δάκρυά του να πέφτουν ζεστά πάνω στον τράχηλό μου!), έχτισε Μοναστήρι, βοήθησε ψυχές να σωθούν...

- Αυτό είναι αλήθεια, απάντησε η Θεοτόκος. Αλλά, δεν έκανε υπομονή στον αγώνα που είχε, κι έλεγε στον Υιό μου πάρε με και πάρε με. Λοιπόν, πήγαινέ τον πίσω, να τελειώσει με υπομονή τον αγώνα του και μετά θα εισέλθει στη Βασιλεία του Υιού μου.

Καθώς γυρίζαμε με τον άγιο Άγγελο, είδα τον Παράδεισο και την Κόλαση. Αυτά που γράφουν τα βιβλία του Θεού, είναι αλήθεια! Τα είδα με τα μάτια μου!…

Όταν φθάσαμε στο νοσοκομείο, με αποστροφή μπήκα στο νεκρό παγωμένο σώμα μου. Έκανα οκτώ ώρες για να κινήσω τις πρώτες κλειδώσεις των δαχτύλων των χεριών μου! Απ’ το παίξιμο των βλεφάρων μου αντιλήφτηκε τη νεκρανάσταση μου πρώτη η αδελφή μου, κι αναστατώθηκε όλο το νοσοκομείο.

Σιγά-σιγά συνήλθα κι από τότε προσέχω και κάνω υπομονή αδιαμαρτύρητα σε ό,τι επιτρέπει η αγάπη του Θεού. Πρέπει να κερδίσουμε τον Παράδεισο, αδελφοί μου, πρέπει με την υπομονή μας να κερδίσουμε την ψυχή μας!»

Αυτά είπε ο παππούλης και με τα τελευταία λόγια η φωνή του κόπηκε απ’ τη συγκίνηση…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου