Granada
Granada, tierra soñada por mí,
Mi cantar se vuelve gitano
Cuando es para ti.
Mi cantar hecho de fantasía,
Mi cantar flor de melancolía
Que yo te vengo a dar.
Granada, tierra ensangrentada
En tardes de toros,
Mujer que conserva el embrujo
De los ojos moros.
Te sueño rebelde y gitana,
Cubierta de flores
Y beso tu boca de grana,
Jugosa manzana
Que me habla de amores.
Granada, manola cantada
En coplas preciosas,
No tengo otra cosa que darte
Que un ramo de rosas.
De rosas, de suave fragancia
Que le dieron marco a la virgen morena.
Granada, tu tierra esta llena
De lindas mujeres,
De sangre y de sol.
Γρανάδα
Γρανάδα, πόλη των ονείρων μου
Το τραγούδι μου γίνεται τσιγγάνος
όταν είναι για σένα
Το τραγούδι μου είναι φτιαγμένο απο φαντασία
Το τραγούδι μου λουλούδι της μελαγχολίας
Που έρχομαι να στο δώσω
Γρανάδα, πόλη αιματοβαμμένη
απο τις ταυρομαχίες
Γυναίκα που κρατάει την γοητεία
απο τα Μαυριτανικά μάτια
Σε ονειρεύομαι επαναστάτρια και τσιγγάνα
καλυμμένη με λουλούδια
Και φιλώ το κατακόκκινο στόμα σου
Ζουμερό μήλο
Που μου μιλάει για έρωτες
Γρανάδα, τραγουδά "μανόλες"
σε πολύτιμα τραγούδια
Δεν έχω να σου δώσω τίποτε άλλο
παρά ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα
Τριαντάφυλλα με γλυκό άρωμα
που πλαισίωναν τη μελαχρινή Παρθένο
Γρανάδα, ο τόπος σου είναι γεμάτος
απο όμορφες γυναίκες,
αίμα και ήλιο
