ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19 -4 Η ΕΛΞΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

v  Η Έλξη της Ενοχής

10. Η έλξη της ενοχής προκαλεί τον φόβο για την αγάπη, διότι η αγάπη δεν θα κοίταζε ποτέ την ενοχή. Είναι η φύση της αγάπης να κοιτάζει μόνο την αλήθεια, διότι εκεί βλέπει την εαυτό της, με τον οποίο θέλει να ενωθεί με ιερή ένωση και ολοκλήρωση. Όπως η αγάπη πρέπει να κοιτάζει πέρα από τον φόβο, έτσι και ο φόβος δεν πρέπει να βλέπει την αγάπη. Διότι η αγάπη περιέχει το τέλος της ενοχής, τόσο σίγουρα όσο ο φόβος εξαρτάται από αυτήν. Η αγάπη ελκύεται μόνο από την αγάπη. Παραβλέποντας ολοκληρωτικά την ενοχή, δεν βλέπει τον φόβο καθόλου. Όντας εξολοκλήρου χωρίς επίθεση, δεν θα μπορούσε να φοβάται. Ο φόβος ελκύεται προς αυτό που η αγάπη δεν βλέπει, και το κάθε ένα πιστεύει πως αυτό που κοιτάζει το άλλο δεν υπάρχει. Ο φόβος κοιτάζει την ενοχή ακριβώς με την ίδια αφοσίωση που η αγάπη κοιτάζει τον εαυτό της. Και ο φόβος και η αγάπη έχουν τους αγγελιαφόρους που στέλνουν μπροστά τους, και που επιστρέφουν με μηνύματα γραμμένα στην γλώσσα που ζήτησαν.

11. Οι αγγελιαφόροι της αγάπης στέλλονται ευγενικά, με μηνύματα αγάπης και πραότητας. Οι αγγελιαφόροι του φόβου έχουν ρητές εντολές να αναζητήσουν την ενοχή, και να περιθάλψουν κάθε κομματάκι κακού και αμαρτίας που θα βρουν, μην χάνοντας ούτε ένα κομματάκι πόνου και θανάτου, αφήνοντάς τα με σεβασμό μπροστά στον κύριο και αφέντη τους. Η αντίληψη δεν μπορεί να υπακούει δύο αφέντες, που ο καθένας τους ζητά μηνύματα με διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές γλώσσες. Αυτό που τροφοδοτεί ο φόβος, η αγάπη το παραβλέπει.Αυτό που απαιτεί ο φόβος, η αγάπη δεν μπορεί ούτε καν να το δει. Η άγρια έλξη που ασκεί η ενοχή στον φόβο είναι εντελώς απούσα από την ευγενική αντίληψη της αγάπης. Αυτό που θα έβλεπε η αγάπη  δεν έχει νόημα για τον φόβο, και είναι εντελώς αόρατο.

12. Οι σχέσεις σε αυτό τον κόσμο είναι το αποτέλεσμα του πως βλέπεις τον κόσμο. Και αυτό εξαρτάται από το ποιο συναίσθημα κλήθηκε για να στείλει τους αγγελιαφόρους του να τον κοιτάξουν, και να επιστρέψουν αναφέροντας το τι είδαν. Οι αγγελιαφόροι του φόβου εκπαιδεύονται μέσω του τρόμου, και τρέμουν όταν ο αφέντης τους, τους καλεί να τον υπηρετήσουν. Διότι ο φόβος είναι ανελέητος ακόμα και στους φίλους του. Οι αγγελιαφόροι του φεύγουν σαν ένοχοι στα κλεφτά αναζητώντας λιμασμένα την ενοχή, διότι ο αφέντης τους, τους κρατά στο κρύο και στην πείνα και γίνονται μοχθηροί από το αφεντικό τους, που τους επιτρέπει να πανηγυρίζουν μόνο με τα λάφυρα που του φέρνουν. Κανένα  ψήγμα ενοχής δεν ξεφεύγει από τα πεινασμένα μάτια τους. Και στην άγρια  αναζήτηση τους για αμαρτία ορμούν εναντίον κάθε ζωντανού πλάσματος που βλέπουν, και το μεταφέρουν με κραυγές στον αφέντη τους, για να το καταβροχθίσει.

13. Μην στέλνεις τέτοιους βάρβαρους αγγελιαφόρους στον κόσμο, για να  πανηγυρίζουν εις βάρος του λυμαίνοντας  την πραγματικότητα. Διότι θα σου φέρνουν μηνύματα από οστά δέρμα και σάρκα. Αυτοί έχουν διδαχτεί να αναζητούν το φθαρτό, και να επιστρέφουν με τα στομάχια τους  γεμάτα από πράγματα σαπισμένα και αποσυντεθημένα. Γι αυτούς αυτά τα πράγματα είναι όμορφα, διότι τους φαίνεται πως έτσι κατευνάζουν τις άγριες σουβλιές της πείνας. Διότι είναι έξαλλοι από τον πόνο του φόβου, και θα ήθελαν να αποφύγουν την τιμωρία αυτού που τους στέλνει προσφέροντάς του ό,τι αγαπούν.

14. Το Άγιο Πνεύμα σου έχει δώσει τους αγγελιαφόρους της αγάπης για να τους στείλεις στην θέση εκείνων που εκπαίδευσες μέσω του φόβου. Αυτοί είναι τόσο πρόθυμοι να σου επιστρέψουν αυτό που αγαπούν όσο είναι και οι άλλοι. Αν στείλεις αυτούς, αυτοί θα βλέπουν μόνο το άμεμπτο και το ωραίο, το ευγενικό και το καλό. Θα είναι τόσο προσεχτικοί ώστε να μην ξεφύγει από την προσοχή τους ούτε η παραμικρή ευσπλαχνική πράξη, ούτε η πιο μικρή έκφραση συγχώρεσης, ούτε η πιο μικρή ανάσα αγάπης. Και θα επιστρέψουν με όλα τα χαρούμενα πράγματα που βρήκαν, για να τα μοιραστούν μαζί σου με αγάπη. Μην τουςφοβάσαι. Σου προσφέρουν την σωτηρία. Τα μηνύματα ασφάλειας είναι δικά τους, διότι θεωρούν τον κόσμο καλό.

15. Αν στέλνεις μόνο τους αγγελιαφόρους που σου δίνει το Άγιο Πνεύμα, μην θέλοντας άλλα μηνύματα εκτός από τα δικά τους, δεν θα βλέπεις πια τον φόβο. Ο κόσμος θα μεταμορφωθεί μπροστά στα μάτια σου, καθαρισμένος από κάθε ενοχή με το ανάλαφρο χάδι της ομορφιάς. Ο κόσμος δεν περιέχει κανένα φόβο που δεν  έθεσες επάνω του. Ούτε κανέναν φόβο που να μην μπορείς να ζητήσεις από τους  αγγελιοφόρους της αγάπης να τον αφαιρέσουν από αυτόν και να τον δεις γαλήνιο.  Το Άγιο Πνεύμα σου έχει δώσει τους αγγελιαφόρους Του να τους στείλεις στον αδελφό σου και να επιστρέψουν σε σένα με αυτό που βλέπει η αγάπη. Σου έχουν δοθεί για να αντικαταστήσουν τα πεινασμένα σκυλιά του φόβου που έστειλες. Και αυτοί προχωρούν για να σηματοδοτήσουν το τέλος του φόβου.

16. Και η αγάπη θέλει να στήσει μια γιορτή μπροστά σου, πάνω σε ένα τραπέζι καλυμμένο με ένα άσπιλο τραπεζομάντιλο, στρωμένο  σε έναν ήσυχο κήπο όπου κανένας ήχος δεν ακούγεται ποτέ εκτός από τραγούδια και ένας απαλός ψίθυρος. Αυτή είναι μια γιορτή που τιμά την άγια σχέση σου, και στην οποία ο καθένας είναι καλοδεχούμενος σαν επίτιμος  καλεσμένος. Και σε μια άγια στιγμή η χάρις λέγεται από όλους μαζί, καθώς ενώνονται με ευγένεια μπροστά στην τράπεζα της κοινωνίας. Κι εγώ θα ενωθώ μαζί σας εκεί, έτσι όπως σας το υποσχέθηκα πριν από καιρό και σας το υπόσχομαι ακόμα. Διότι στην νέα σας σχέση είμαι καλοδεχούμενος. Κι όπου είμαι καλοδεχούμενος, βρίσκομαι εκεί.

17. Γίνομαι καλοδεχούμενος στην κατάσταση χάριτος, που σημαίνει ότι επιτέλους με έχεις συγχωρέσει. Διότι έγινα το σύμβολο της αμαρτίας σου, κι έτσι έπρεπε να πεθάνω στην θέση σου. Για το εγώ αμαρτία σημαίνει θάνατος, κι έτσι η επανόρθωση επιτυγχάνεται μέσω του φόνου. Σωτηρία θεωρήθηκε η θανάτωση του Υιού του Θεού αντί για σένα. Όμως, θα  προσέφερα σε σένα που αγαπώ, το σώμα μου, γνωρίζοντας την μικρότητά του;  Ή θα δίδασκα ότι τα σώματα δεν μπορούν να μας κρατήσουν χώρια;  Το δικό μου σώμα δεν είχε μεγαλύτερη αξία από το δικό σου·  ούτε ήταν καλύτερο μέσον για την επικοινωνία της σωτηρίας, αλλά όχι η Πηγή της. Κανένας δεν μπορεί να πεθάνει για κανέναν, και ο θάνατος δεν μπορεί να επανορθώσει για την αμαρτία. Αλλά μπορείς να ζεις για να δείχνεις ότι δεν είναι πραγματικός. Το σώμα όντως εμφανίζεται ως σύμβολο της αμαρτίας όσο πιστεύεις ότι μπορεί να σου δώσει αυτό που θέλεις. Όσο πιστεύεις ότι μπορεί να σου δώσει ευχαρίστηση, θα πιστεύεις και ότι μπορεί να σου φέρει πόνο. Το να νομίζεις ότι θα μπορούσες να είσαι ικανοποιημένος και χαρούμενος με τόσα λίγα σημαίνει ότι βλάπτεις τον εαυτό σου, και το να περιορίζεις την ευτυχία που θα μπορούσες να έχεις καλεί τον πόνο να συμπληρώσει τα φτωχικά σου αποθέματα και να ολοκληρώσει την ζωή σου. Αυτή είναι η ολοκλήρωση έτσι όπως την βλέπει το εγώ. Διότι η ενοχή τρυπώνει εκεί όπου η ευτυχία έχει απομακρυνθεί, και την αντικαθιστά. Η  επικοινωνία είναι ένα άλλο είδος ολοκλήρωσης, το οποίο πηγαίνει πέρα από την ενοχή, διότι πηγαίνει πέρα από το σώμα.

v