Κανένα δεν εμπιστεύομαι

-Και είπα πάλι στην ψυχή μου .

Κανένα δεν εμπιστεύομαι

Σιωπή..

Και μετά την σιωπή

την άκουσα να λέει

-Κανένα ;

Ούτε εμένα;

Έλα και θα σου δείξω

την αλήθεια. 

Κοίτα όλο αυτό το πλήθος

-Ναι το βλέπω!

-Το κοιτάς αλλά δεν το βλέπεις.

Ένα απαλό κτύπημα στην πλάτη

Με έβγαλε γλυκά από το όνειρο

 Tο ανθρώπινο περίβλημα

 και η μάσκα διαλύθηκαν εξαισίως.

 Αποκαλυφθηκε  αυτό που έκρυβαν επιμελώς.

 Λαμπρός και μεγαλοπρεπής!!.

Μ ε υπερκόσμια χρώματα στολισμένος
 Έστεκε ο Αδελφός

Ο αιώνιος Εαυτός

Και ντράπηκα και έκλαψα για την άδικη κρίση 
του Αδελφού μου και  Εαυτού μου.

  
Από τον Αιώνιο  

 χωροχρόνος Αθήνα 23-6 -2015