2. ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ;

2. ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ;

Συγκεκριμένοι μαθητές έχουν οριστεί για κάθε δάσκαλο του Θεού, και θα αρχίσουν να ψάχνουν γι αυτόν αμέσως μόλις αυτός ανταποκριθεί στο Κάλεσμα.

 Έχουν επιλεγεί γι αυτόν γιατί η μορφή των συμπαντικών μαθημάτων που θα διδάξει είναι η πιο κατάλληλη γι αυτούς όσον αφορά το επίπεδο κατανόησής τους.

Οι μαθητές του τον περίμεναν γιατί ο ερχομός του είναι βέβαιος. Και πάλι, είναι μόνο θέμα χρόνου.

 Μόλις επιλέξει να εκπληρώσει το ρόλο του, αυτοί είναι έτοιμοι να εκπληρώσουν τον δικό τους.

 Ο χρόνος περιμένει την δική του επιλογή, αλλά όχι το ποιον θα υπηρετήσει. Όταν είναι έτοιμος να μάθει, οι ευκαιρίες για να διδάξει θα του δοθούν.

Για να καταλάβουμε το σχέδιο διδασκαλίας-εκμάθησης της σωτηρίας, είναι απαραίτητο να κατανοήσομε την ιδέα του χρόνου όπως την θέτουν τα μαθήματα.

 Η Επανόρθωση διορθώνει τις ψευδαισθήσεις, όχι την αλήθεια.

 Επομένως, διορθώνει αυτό που ποτέ δεν υπήρξε.

 Επί πλέον, το σχέδιο γι αυτή την διόρθωση καταρτίστηκε και ολοκληρώθηκε ταυτόχρονα, διότι το Θέλημα του Θεού είναι εντελώς πέρα από τον χρόνο.

Το ίδιο και ολόκληρη η πραγματικότητα, εφόσον είναι δική Του. Την στιγμή που η ιδέα του διαχωρισμού εισήλθε στο μυαλό του Υιού του Θεού, εκείνη ακριβώς την στιγμή δόθηκε και η Απάντηση του Θεού.

 Στο χρόνο, αυτό συνέβη πολύ παλιά. Στην πραγματικότητα αυτό ποτέ δεν συνέβη καθόλου.

Ο κόσμος του χρόνου είναι ο κόσμος των ψευδαισθήσεων. Αυτό που συνέβη πολύ παλιά φαίνεται ότι συμβαίνει τώρα.

Επιλογές που έγιναν πριν από πολύ καιρό φαίνεται ότι είναι ακόμα διαθέσιμες· για να γίνουν τώρα. Αυτό που έχει μαθευτεί και έχει γίνει κατανοητό και πέρασε πριν από πολύ καιρό αντιμετωπίζεται τώρα σαν νέα σκέψη, καινούργια ιδέα, διαφορετική προσέγγιση.

 Επειδή η θέλησή σου είναι ελεύθερη μπορείς να δεχτείς ό,τι έχει ήδη συμβεί οποτεδήποτε επιλέξεις, και μόνο τότε θα συνειδητοποιήσεις ότι ήταν πάντα εκεί. Όπως τονίζουν τα μαθήματα, δεν είσαι ελεύθερος να διαλέξεις την διδακτέα ύλη, ούτε και την μορφή με την οποία θα τα μάθεις.

 Είσαι ελεύθερος, όμως, ν’ αποφασίσεις το πότε θέλεις να τα μάθεις. Και την στιγμή που θα τα δεχτείς, θα έχουν ήδη μαθευτεί.

Ο χρόνος, τότε, πηγαίνει προς τα πίσω σε μια στιγμή τόσο αρχαία που είναι πέρα από κάθε μνήμη, και κάθε πιθανότητα ανάμνησης. Εν τούτοις, επειδή είναι μια στιγμή που αναβιώνεται επανειλημμένα, φαίνεται ότι συμβαίνει τώρα.

 Και έτσι είναι που ο μαθητής και ο δάσκαλος φαίνεται ότι συναντιούνται στο παρόν, βρίσκοντας ο ένας τον άλλο σαν να μην είχαν ποτέ ξανασυναντηθεί.

 Ο μαθητής έρχεται την κατάλληλη στιγμή στον κατάλληλο τόπο. Αυτό είναι αναπόφευκτο, διότι έκανε την σωστή επιλογή εκείνη την πανάρχαια στιγμή που τώρα ξαναζεί.

 Το ίδιο και ο δάσκαλος, έκανε μια αναπόφευκτη επιλογή, κάποτε, σε ένα πανάρχαιο παρελθόν.

Η Θέληση του Θεού βρίσκεται στα πάντα αλλά φαίνεται ότι χρησιμοποιεί τον χρόνο για την επίλυση του προβλήματος. Τι θα μπορούσε να καθυστερήσει την δύναμη της αιωνιότητας;

Όταν ο μαθητής και ο δάσκαλος βρεθούν μαζί, ξεκινά μια κατάσταση διδασκαλίας–εκμάθησης.

 Γιατί ο δάσκαλος δεν είναι αυτός που στην πραγματικότητα κάνει την διδασκαλία. Ο Διδάσκαλος του Θεού μιλά σε οποιουσδήποτε δύο μαζευτούν για σκοπούς εκμάθησης.

 Η σχέση είναι άγια εξαιτίας αυτού του σκοπού, και ο Θεός έχει υποσχεθεί να στείλει το Πνεύμα Του σε όλες τις άγιες σχέσεις.

 Στην κατάσταση διδασκαλίας–εκμάθησης, ο κάθε ένας μαθαίνει ότι το να δίνεις και το να λαμβάνεις είναι το ίδιο

. Τα όρια ανάμεσα στους ρόλους τους, στο νου τους, στα σώματά τους, στις ανάγκες τους, στα ενδιαφέροντά τους, και όλες οι διαφορές που νόμιζαν ότι χώριζαν τον ένα από τον άλλο, ξεθωριάζουν και γίνονται όλο και αμυδρότερες μέχρι που εξαφανίζονται.

 Αυτοί που μαθαίνουν τα ίδια μαθήματα μοιράζονται ένα ενδιαφέρον και ένα στόχο. Έτσι, αυτός που ήταν ο μαθητής γίνεται ο ίδιος δάσκαλος του Θεού, γιατί έχει πάρει την ίδια απόφαση που έδωσε τον δάσκαλό του σε αυτόν*. Έχει δει σε ένα άλλο πρόσωπο τα ίδια ενδιαφέροντα με τα δικά του.

*****Ο μαθητής έρχεται την κατάλληλη στιγμή στον κατάλληλο τόπο. Αυτό είναι αναπόφευκτο, διότι έκανε την σωστή επιλογή εκείνη την πανάρχαια στιγμή που τώρα ξαναζεί.