III. Ανεκτικότητα
Οι δάσκαλοι του Θεού δεν κρίνουν.
Το να κρίνεις σημαίνει ότι είσαι ανέντιμος, γιατί το να κρίνεις σημαίνει ότι αναλαμβάνεις μια θέση που δεν έχεις.
Κρίση χωρίς αυταπάτη είναι αδύνατη.
Η κρίση υπονοεί ότι έχεις εξαπατηθεί από τους αδελφούς σου.
Πως είναι λοιπόν δυνατόν να μην εξαπατηθείς και από τον εαυτό σου;
Η κρίση υπονοεί έλλειψη εμπιστοσύνης, και η εμπιστοσύνη παραμένει το θεμέλιο του όλου συστήματος σκέψης του δασκάλου του Θεού.
Αν αυτό χαθεί, τότε χάνονται και όλα όσα έχει μάθει.
Χωρίς κρίση όλα τα πράγματα είναι εξίσου αποδεκτά, γιατί ποιος θα μπορούσε να κρίνει διαφορετικά;
Χωρίς κρίση είναι όλοι άνθρωποι αδελφοί, γιατί ποιος θα ήταν αυτός που θα στεκόταν διαχωρισμένος;
Η κρίση καταστρέφει την εντιμότητα και συντρίβει την εμπιστοσύνη.
Κανένας δάσκαλος του Θεού δεν μπορεί να κρίνει και να έχει ελπίδες να μάθει.
Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι: η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθοσύνη, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια. Όσοι είναι του Χριστού έχουν σταυρώσει τον αμαρτωλό εαυτό τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες του. Αφού, λοιπόν, ζούμε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, πρέπει ν’ ακολουθούμε το Πνεύμα». (Γαλ. 5, 22-26)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου