ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΘΥΣΙΕΣ ΚΕΦ 3 ΜΕΤ ΤΣΙΝΤΕΑ ΠΑΛΑΝΤΖΙΔΟΥ

Κεφάλαιο

Η ΑΘΩΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ*

I. Επανόρθωση χωρίς θυσία*

1. Ένα ακόμα σημείο πρέπει να γίνει απόλυτα ξεκάθαρο πριν μπορέσει να εξαλειφθεί κάθε υπόλειμμα φόβου σε σχέση με τα θαύματα. Αυτό που εξασφάλισε την Επανόρθωση δεν ήταν η σταύρωση, ήταν η ανάσταση. Πολλοί ειλικρινείς Χριστιανοί το έχουν παρεξηγήσει αυτό. Όποιος είναι ελευθερωμένος από την πίστη στην έλλειψη δεν μπορεί να κάνει αυτό το λάθος. Αν δούμε την σταύρωση από αυτή την αντεστραμμένη άποψη, όντως φαίνεται σαν ο Θεός να επέτρεψε, ακόμα και να ενθάρρυνε έναν από τους Υιούς Του να υποφέρει διότι αυτός ήταν καλός. Αυτή η ιδιαίτερα ατυχής ερμηνεία, η οποία προέκυψε από προβολή, έχει οδηγήσει πολλούς ανθρώπους να φοβούνται πικρά τον Θεό. Τέτοιες αντιθρησκευτικές απόψεις μπαίνουν σε πολλές θρησκείες. Όμως οι αληθινοί Χριστιανοί θα έπρεπε να σταματήσουν και να ρωτήσουν «Πως είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο;» Είναι δυνατόν ο Θεός ο Ίδιος να είναι ικανός για τέτοιου είδους σκέψη για την οποία Αυτός ο Ίδιος έχει δηλώσει ότι είναι ανάξια για τον Υιό Του;

2. Η καλύτερη άμυνα, όπως πάντα, δεν είναι να επιτεθείς την άποψη κάποιου άλλου, αλλά να προστατεύσεις την αλήθεια. Δεν είναι συνετό να δέχεσαι οποιαδήποτε άποψη αν χρειάζεται να αντιστρέψεις ένα ολόκληρο σύστημα αναφοράς για να την δικαιώσεις. Αυτή η διαδικασία είναι οδυνηρή στις πιο δευτερεύουσες εφαρμογές της και πραγματικά τραγική σε ευρύτερη κλίμακα. Η καταδίωξη πολύ συχνά καταλήγει σε μια προσπάθεια να «δικαιώσεις» την τρομερή παρεξήγηση ότι ο Θεός ο Ίδιος καταδίωξε τον Ίδιο Του τον Υιό για χάρη της σωτηρίας. Οι λέξεις από μόνες τους δεν έχουν σημασία. Αυτό ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να ξεπεραστεί διότι, παρόλο που το λάθος το ίδιο δεν είναι δυσκολότερο να διορθωθεί από οποιοδήποτε άλλο, πολλοί έχουν δείξει απροθυμία να το ξεφορτωθούν εξαιτίας της σημαντικής αξίας του ως άμυνα. Σε πιο ήπιες μορφές κάποιος γονέας λέει, «Αυτό με πονάει περισσότερο από ό,τι πονάει εσένα», και νιώθει αθωωμένος όταν χτυπά ένα παιδί. Πιστεύεις πως ο Πατέρας μας πραγματικά σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο; Είναι πολύ βασικό να απαλλαγείς από τέτοιες σκέψεις για να σιγουρευτούμε ότι τίποτα τέτοιο δεν παραμένει στο νου σου. Εγώ δεν «τιμωρήθηκα» επειδή εσύ ήσουν κακός. Το μάθημα της καλοσύνης που διδάσκει η Επανόρθωση, χάνεται αν μολυνθεί με αυτό το είδος της διαστρέβλωσης.

3. Η δήλωση «Η εκδίκηση είναι δική μου, είπε ο Κύριος» είναι μια παρεξήγηση με την οποία κάποιος μεταθέτει το δικό του «κακό» παρελθόν στον Θεό. Το «κακό» παρελθόν δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεό. Αυτός δεν το δημιούργησε και δεν το στηρίζει. Ο Θεός δεν πιστεύει στην ανταπόδοση. Ο Νους Του δεν δημιουργεί με αυτό τον τρόπο. Δεν κρατά εναντίον σου τις «κακές» σου πράξεις. Είναι ποτέ δυνατόν να τις κρατούσε ενάντια σε μένα; Σιγουρέψου πόσο εντελώς αδύνατη είναι αυτή η υπόθεση, και πόσο προκύπτει ολοκληρωτικά από προβολή. Αυτό το είδος σφάλματος είναι υπεύθυνο για μια σειρά από σχετικά σφάλματα, συμπεριλαμβανομένης και της πίστης ότι ο Θεός απέρριψε τον Αδάμ και τον εξεδίωξε από τον Κήπο της Εδέμ. Γι αυτό πολλές φορές ίσως πιστεύεις ότι σε κατευθύνω λάθος. Έχω κάνει κάθε προσπάθεια να χρησιμοποιήσω λόγια που είναι σχεδόν αδύνατον να υποστούν διαστρέβλωση, αλλά πάντα έχεις την δυνατότητα να παραμορφώνεις τα σύμβολα αν το επιθυμείς.

4. Η θυσία είναι μια έννοια εντελώς άγνωστη στον Θεό. Προκύπτει αποκλειστικά από τον φόβο, και οι φοβισμένοι άνθρωποι μπορεί να γίνουν κακεντρεχείς. Η οποιαδήποτε είδους θυσία αποτελεί μια παραβίαση της νουθεσίας μου να είστε ελεήμονες όπως και ο Πατέρας σας στον Ουρανό είναι ελεήμων. Υπήρξε δύσκολο σε πολλούς Χριστιανούς να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό ισχύει για τον εαυτό τους. Οι καλοί δάσκαλοι ποτέ δεν τρομοκρατούν τους μαθητές τους. Το να τρομοκρατείς σημαίνει ότι επιτίθεσαι, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την απόρριψη αυτού που προφέρει ο δάσκαλος. Το αποτέλεσμα είναι η αποτυχία της μάθησης.

5. Σωστά με έχουν ονομάσει «ο Αμνός του Θεού που πήρε πάνω του τις αμαρτίες του κόσμου», αλλά εκείνοι που αναπαριστούν τον αμνό με κηλίδες αίματος δεν κατανοούν την σημασία του συμβόλου. Η σωστή του σημασία είναι ότι είναι ένα πολύ απλό σύμβολο που μιλά για την αθωότητά μου. Το λιοντάρι και ο αμνός που είναι ξαπλωμένοι μαζί συμβολίζουν ότι η δύναμη και η αθωότητα δεν βρίσκονται σε σύγκρουση, αλλά ζουν με φυσικότητα ειρηνικά. Το «Ευλογημένοι είναι οι αγνοί στην καρδιά διότι θα δουν τον Θεό» είναι ένας άλλος τρόπος να πούμε το ίδιο πράγμα. Ένας αγνός νους γνωρίζει την αλήθεια και αυτή είναι η δύναμή του. Δεν συγχέει την καταστροφή με την αθωότητα διότι συνδέει την αθωότητα με την δύναμη, και όχι με την αδυναμία.

6. Η αθωότητα είναι ανίκανη να θυσιάσει οτιδήποτε, διότι ο αθώος νους έχει τα πάντα και αγωνίζεται μόνο για να προστατέψει την ολότητά του. Δεν μπορεί να προβάλλει. Μπορεί μόνο να τιμά τους άλλους νόες, διότι η τιμή είναι ο φυσικός χαιρετισμός εκείνων που αληθινά αγαπιούνται προς τους άλλους που είναι σαν αυτούς. Ο αμνός «πήρε πάνω του τις αμαρτίες του κόσμου» με την έννοια ότι η κατάσταση αθωότητας, ή χάριτος, είναι αυτή στην οποία η έννοια της Επανόρθωσης είναι απόλυτα προφανής. Η Επανόρθωση είναι εξ ολοκλήρου αναμφίβολη. Είναι απόλυτα ξεκάθαρη διότι υπάρχει στο φως. Μόνο οι προσπάθειες να την κρύψουν στο σκοτάδι την έχουν κάνει απρόσιτη σε εκείνους που δεν επιλέγουν να δουν.

7. Η ίδια η Επανόρθωση ακτινοβολεί μόνο αλήθεια. Άρα εκπροσωπεί την απουσία κινδύνου και εκπέμπει μόνο ευλογία. Δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό αν απέρρεε από οτιδήποτε άλλο εκτός από τέλεια αθωότητα. Η αθωότητα είναι σοφία διότι δεν έχει επίγνωση του κακού, και το κακό δεν υπάρχει. Έχει, όμως, απόλυτη επίγνωση για κάθε τι αληθινό. Η ανάσταση απέδειξε ότι τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει την αλήθεια. Το καλό μπορεί να αντέξει σε κάθε μορφή κακού, όπως το φως καταργεί τις μορφές του σκοταδιού. Επομένως η Επανόρθωση είναι το τέλειο μάθημα. Είναι η τελική απόδειξη ότι όλα τα άλλα μαθήματα που δίδαξα είναι αληθινά. Αν μπορείς να δεχτείς αυτή την μία γενίκευση τώρα, δεν θα υπάρξει ανάγκη να μάθεις από πολλά μικρότερα μαθήματα. Αν το πιστέψεις αυτό απελευθερώνεσαι από όλα τα σφάλματα.

8. Η αθωότητα του Θεού είναι η αληθινή κατάσταση του νου του Υιού Του. Σε αυτή την κατάσταση ο νους σου γνωρίζει τον Θεό, διότι ο Θεός δεν είναι συμβολικός∙ είναι Πραγματικότητα. Γνωρίζοντας τον Υιό Του έτσι όπως είναι, συνειδητοποιείς ότι η Επανόρθωση, όχι η θυσία, είναι το μόνο δώρο που αρμόζει στο βωμό του Θεού, εκεί όπου δεν ανήκει τίποτα άλλο εκτός από την τελειότητα. Η κατανόηση των αθώων είναι αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος που οι βωμοί τους ακτινοβολούν πραγματικά

 

 

Mάθημα 269 ανάλυση διαλογισμός

Σύντομη ανάλυση — βασικά νοήματα

1. Επανένωση/Ενότητα: Τα τελευταία μαθήματα εστιάζουν στη συνειδητοποίηση ότι η αληθινή φύση μας είναι ενωμένη, ότι ο χωρισμός είναι ψευδαίσθηση του εγώ. Το μάθημα 269 υπηρετεί αυτή την κατεύθυνση — να μετατοπιστεί η προσοχή από το ατομικό εγώ στην κοινή Αλήθεια.
2. Άφεση και μετασχηματισμός αντίκρισης: Η πρακτική του ACIM δίνει έμφαση στο να αντικαταστήσουμε την κριτική/ενοχή με άφεση. Αυτό δεν είναι «παραβλέπω»· είναι αλλαγή του τρόπου που βλέπουμε τις εμπειρίες — από κρίση σε κατανόηση.
3. Επίγνωση της παρουσίας: Το μάθημα προτείνει να φέρνουμε την προσοχή στην παρούσα στιγμή, εκεί όπου η ψευδαίσθηση του χωρισμού χάνει ισχύ. Η βαθιά ήρεμη προσοχή φέρνει ανακούφιση και επιτρέπει στην εσωτερική καθοδήγηση να λειτουργήσει.
4. Μεταβίβαση ευθύνης στο Άγιο Πνεύμα / στην εσωτερική Σοφία: Αντί να προσπαθούμε με το μικρό εγώ να ελέγξουμε, ζητάμε καθοδήγηση και αφήνουμε να ενεργεί μια υψηλότερη νοημοσύνη.

Στόχοι πρακτικής

• Να προσεγγίσεις την εμπειρία της ενότητας.
• Να εξασκηθείς στην άφεση / αλλαγή της αντίδρασης.
• Να καλλιεργήσεις την ήρεμη προσοχή (presence) που το μάθημα ζητά.

Καθοδηγούμενος διαλογισμός (περίπου 8–12 λεπτά)

Πρόταση: κάνε τον με καθιστή άνετη στάση ή ξαπλωτή σε μέρος χωρίς θόρυβο.

1. Εισαγωγή (1 λεπτό)
   Κλείσε τα μάτια. Πάρε 3 αργές, βαθιές αναπνοές — εισπνοή από τη μύτη, εκπνοή από το στόμα. Άφησε το σώμα να μαλακώσει σε κάθε εκπνοή.
2. Άγκυρα στην αναπνοή (2 λεπτά)
   Φέρε την προσοχή στον ρυθμό της αναπνοής. Δεν προσπαθείς να αλλάξεις τίποτα — απλώς παρατηρείς τον ρυθμό, την είσοδο και έξοδο του αέρα. Αν η σκέψη τριπάρει, ευγενικά την επαναφέρεις στην ανάσα.
3. Πρόθεση (30 δευτερόλεπτα)
   Σιωπηρά πες: «Η πρόθεσή μου τώρα είναι να δω πέρα από την κρίση και να δω ενότητα.» Μπορείς να χρησιμοποιήσεις και σύντομη φράση όπως: «Άφεση — Ενότητα».
4. Άφεση και απελευθέρωση (3 λεπτά)
   Σκέψου απαλά ένα μικρό περιστατικό της ημέρας που σου προκάλεσε ενόχληση ή κρίση — όχι για να το ξαναζήσεις, αλλά για να το προσφέρεις. Φαντάσου ότι κρατάς αυτό το περιστατικό σε ένα χέρι. Στην εισπνοή φέρνεις φως/ηρεμία σε αυτό· στην εκπνοή αφήνεις την ανάγκη να έχεις δίκιο, την ανάγκη για τιμωρία ή υπεράσπιση. Επανάλαβε σιωπηρά: «Το αφήνω. Δεν χρειάζεται να το κρατήσω.» Αν προτιμάς, αντικατάστησε με: «Βλέπω αυτό με τα μάτια του Αγίου Πνεύματος» — δηλαδή με μια πιο ευρύτερη κατανόηση.
5. Εμπειρία της ενότητας (2–3 λεπτά)
   Φαντάσου τώρα ένα απαλό φως που ξεκινάει από την καρδιά σου και απλώνεται απαλά πέρα από το σώμα σου — προς το δωμάτιο, προς τον τόπο σου, προς τους ανθρώπους που σκέφτηκες πριν. Όπου φτάνει το φως αυτό, λέει σιωπηρά: «Δεν υπάρχει χωρισμός εδώ.» Άφησε την αίσθηση της σύνδεσης να σε γεμίσει. Μπορεί να έρθει σαν ζεστασιά, ήρεμη γνώση, ή απλή ανακούφιση.
6. Κλείσιμο (1 λεπτό)
   Επανέφερε την προσοχή σου στην αναπνοή. Σταδιακά άνοιξε τα μάτια, κρατώντας για λίγο τη νέα πρόθεση: «Στην πράξη, θα διαλέξω άφεση και ενότητα.»

Μικρές πρακτικές για την ημέρα

• Πριν απαντήσεις σε μηνύματα/σχόλια: πάρε 3 βαθιές αναπνοές και σιωπηρά πες «Άφεση».
• Όταν νιώθεις αντίδραση: θυμήσου ότι η αντίδραση δείχνει πόσο σημαντικό σου φαίνεται να έχεις δίκιο — ρώτησε: «Τι θα ωφελήσει περισσότερο την ειρήνη τώρα;»
• Βρες 1–2 στιγμές την ημέρα για 2–5 λεπτά «παρουσίας» (μικροδιαλογισμός).

Ερωτήσεις για στοχασμό / ημερολόγιο

1. Τι στοίχισε περισσότερο να αφήσω σήμερα; Τι με κρατούσε;
2. Πότε ένιωσα αληθινή σύνδεση σήμερα; Πώς μπορεί να επαναληφθεί;
3. Ποια άποψη ή κρίση είναι χρήσιμο να δω από διαφορετική, πιο ευρύτερη οπτική;

Σύντομη καθοδηγούμενη φράση για καθημερινή χρήση

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτή τη φράση όποτε χρειαστείς άμεση επαναφορά:
«Δεν χρειάζεται να κρατήσω αυτή την κρίση. Επιλέγω άφεση. Θυμάμαι την ενότητα.»

---

Δεν χρειάζεται να κρατήσω αυτή την κρίση. Επιλέγω άφεση. Θυμάμαι την ενότητα.»

 

Αυτή η φράση είναι εξαιρετικό «μαντρα» για το Μάθημα 269 — συμπυκνώνει όλη του την ουσία:

• «Δεν χρειάζεται να κρατήσω αυτή την κρίση» → Αναγνώριση ότι η κρίση είναι βάρος που δεν σου ανήκει.
• «Επιλέγω άφεση» → Ενεργητική απόφαση, δηλώνεις πρόθεση αλλαγής.
• «Θυμάμαι την ενότητα» → Επαναφορά στον σκοπό: το να βιώσεις ότι δεν υπάρχει πραγματικός χωρισμός.

📌 Μικρή πρακτική:
Όταν εμφανίζεται κάποια ενόχληση μέσα στη μέρα, μπορείς να σταματάς για 5 δευτερόλεπτα, να παίρνεις μια ανάσα και να επαναλαμβάνεις εσωτερικά αυτή τη φράση.

Δεν χρειάζεται να κρατήσω αυτή την κρίση. Επιλέγω άφεση. Θυμάμαι την ενότητα. ACIM 269

 

Ακριβώς 🙏 — αυτό είναι σαν σύνοψη – προσευχή του Μαθήματος 269 στο A Course in Miracles.

📖 Το ίδιο το μάθημα 269 έχει τον τίτλο:
«Η δική μου όραση αναζητεί μόνο το έλεος του Θεού.»
(στα ελληνικά ACIM)

Η φράση που επέλεξες —
«Δεν χρειάζεται να κρατήσω αυτή την κρίση. Επιλέγω άφεση. Θυμάμαι την ενότητα.»
— είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να εφαρμόσεις το μάθημα πρακτικά μέσα στην ημέρα.

🔑 Σύνδεση με το Μάθημα 269:

• Το μάθημα μιλά για την όραση που δεν βλέπει ενοχή αλλά το έλεος του Θεού.
• Η κρίση είναι το αντίθετο της όρασης, είναι η φωνή του εγώ.
• Η άφεση ανοίγει τον δρόμο ώστε να αντικαταστήσεις την κρίση με την όραση.
• Η «ενότητα» είναι το αποτέλεσμα: όταν δεν κρίνεις, βλέπεις ότι δεν υπάρχει χωρισμός.

✨ Πρόταση για μικρή άσκηση:
Όποτε νιώσεις ένταση, επανέλαβε τρεις φορές την φράση σου αργά, με επίγνωση της αναπνοής:

• Στην εισπνοή: «Δεν χρειάζεται να κρατήσω αυτή την κρίση.»
• Στην εκπνοή: «Επιλέγω άφεση.»
• Μείνε λίγες στιγμές στην ηρεμία, επαναλαμβάνοντας εσωτερικά: «Θυμάμαι την ενότητα.
• source ACIM-GPT