V. Το Έργο του Εργάτη των Θαυμάτων (των θεραπευμένων θραπευτών )
1. Πριν ετοιμαστούν να αναλάβουν την λειτουργία τους σε αυτό τον κόσμο οι εργάτες των θαυμάτων, είναι βασικό να καταλάβουν πλήρως τον φόβο για την απελευθέρωση. Ειδάλλως μπορεί να καλλιεργούν ασυναίσθητα την πεποίθηση ότι η απελευθέρωση είναι αιχμαλωσία, μια άποψη που είναι ήδη πολύ διαδεδομένη. Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη προκύπτει με την σειρά της από την πεποίθηση ότι η βλάβη μπορεί να περιοριστεί στο σώμα. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του υποβόσκοντος φόβου ότι ο νους μπορεί να βλάψει τον εαυτό του. Κανένα από αυτά τα σφάλματα δεν έχει νόημα, διότι οι εσφαλμένες δημιουργίες του νου δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Αυτή η αναγνώριση είναι καλύτερο προστατευτικό εργαλείο από οποιαδήποτε άλλη μορφή σύγχυσης επιπέδων, διότι εισάγει την διόρθωση στο επίπεδο του σφάλματος. Είναι βασικό να θυμόμαστε ότι μόνο ο νους μπορεί να δημιουργεί, και ότι η διόρθωση ανήκει στο επίπεδο της σκέψης. Επιπροσθέτως, για να ενισχύσουμε μια προγενέστερη δήλωση, το πνεύμα είναι ήδη τέλειο άρα δεν χρειάζεται διόρθωση. Το σώμα δεν υπάρχει, παρά μόνο σαν εργαλείο μάθησης για το νου. Αυτό το εργαλείο μάθησης δεν υπόκειται από μόνο του σε σφάλματα, διότι δεν μπορεί να δημιουργήσει. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η προτροπή προς το νου να παραιτηθεί από τις εσφαλμένες δημιουργίες του, είναι η μόνη εφαρμογή της δημιουργικής ικανότητας που έχει πραγματικό νόημα.
2. Μαγεία είναι η άλογη ή διαστρεβλωμένη χρήση του νου. Τα υλικά φάρμακα είναι μορφές από «ξόρκια», αλλά αν φοβάσαι να χρησιμοποιήσεις το νου σου για να θεραπεύσεις, δεν θα πρέπει να το επιχειρήσεις. Και μόνο το γεγονός ότι φοβάσαι κάνει το νου σου ευάλωτο σε διαστρεβλωμένη δημιουργία. Επομένως είναι πολύ πιθανόν να παρεξηγήσεις όποια θεραπεία μπορεί να συμβεί, και εφόσον η εγωκεντρικότητα και ο φόβος συνήθως συμβαίνουν μαζί, μπορεί να μην καταφέρεις να δεχτείς την αληθινή Πηγή της θεραπείας. Υπ’αυτές τις συνθήκες, είναι ασφαλέστερο για σένα να βασιστείς προσωρινά σε θεραπευτικά μέσα του υλικού κόσμου, γιατί αυτά δεν γίνεται να τα παρερμηνεύσεις ως δικές σου δημιουργίες. Όσο επιμένει η αίσθηση ότι είσαι ευάλωτος, δεν θα πρέπει να επιχειρήσεις να εκτελέσεις θαύματα.
3. Έχω ήδη πει ότι τα θαύματα είναι εκφράσεις του νου πού είναι προσανατολισμένος στα θαύματα, και αυτή η κατάσταση σημαίνει ορθότητα του νου. Όσοι βρίσκονται σε ορθή κατάσταση του νου, δεν υπερυψώνουν ούτε υποτιμούν το νου του εργάτη των θαυμάτων ή του αποδέκτη των θαυμάτων. Όμως, σαν διόρθωση, το θαύμα δεν χρειάζεται να περιμένει την ορθότητα του νου του αποδέκτη. Μάλιστα, σκοπός του είναι να τον επαναφέρει στον ορθό νου. Είναι πάντως βασικό, ο εργάτης των θαυμάτων να βρίσκεται σε ορθό νου, έστω για λίγο, ειδάλλως δεν θα μπορέσει να επαναφέρει τον ορθό νου σε κάποιον άλλο.
4. Ο θεραπευτής που βασίζεται στην δική του ετοιμότητα βάζει σε κίνδυνο την κατανόησή του. Είσαι απόλυτα ασφαλής όσο δεν σε απασχολεί καθόλου η ετοιμότητά σου, αλλά διατηρείς συνεχή εμπιστοσύνη στην δική μου. Αν η διάθεση σου για θαύματα δεν λειτουργεί σωστά, αυτό συμβαίνει επειδή έχει εισβάλλει ο φόβος στην ορθότητα του νου σου και την έχει αντιστρέψει. Όλες οι μορφές της μη ορθότητας του νου είναι αποτέλεσμα της άρνησης σου να δεχτείς την Επανόρθωση για τον εαυτό σου. Αν την δεχτείς, βρίσκεσαι σε θέση να αναγνωρίζεις ότι αυτοί που χρειάζονται θεραπεία είναι απλά εκείνοι που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ορθότητα του νου είναι η θεραπεία.
5. Η μόνη ευθύνη του εργάτη των θαυμάτων είναι να δεχτεί την Επανόρθωση για τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεις ότι ο νους είναι το μόνο επίπεδο δημιουργίας , και ότι τα σφάλματά του θεραπεύονται από την Επανόρθωση. Μόλις το δεχτείς αυτό, ο νους μπορεί μόνο να θεραπεύει. Όταν αρνηθείς στο νου σου οποιοδήποτε αρνητικό δυναμικό και αποκαταστήσεις τις καθαρά εποικοδομητικές του δυνάμεις, τοποθετείς τον εαυτό σου σε μια θέση που ΔΙΟΡΘΏΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ την σύγχυση ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ . Τότε το μήνυμα που τους δίνεις είναι η αλήθεια, ότι δηλαδή και ο δικός τους νους είναι δημιουργικός κατά τον ίδιο τρόπο, και ότι οι εσφαλμένες δημιουργίες τους δεν μπορούν να τους βλάψουν. Επιβεβαιώνοντας αυτό απελευθερώνεις το νου από την υπερεκτίμηση του δικού του μαθησιακού εργαλείου και επαναφέρεις το νου στην θέση του μαθητή που του αρμόζει.
6. Θα πρέπει να τονίσουμε ξανά ότι το σώμα δεν μαθαίνει, όπως και δεν δημιουργεί. Σαν μαθησιακό εργαλείο, απλά ακολουθεί τον μαθητή, αλλά αν του δοθεί λανθασμένα πρωτοβουλία, γίνεται σοβαρό εμπόδιο στην ίδια την μάθηση που πρέπει να διευκολύνει. Μόνο ο νους μπορεί να φωτιστεί. Το πνεύμα είναι ήδη φωτισμένο και το σώμα από μόνο του είναι πολύ συμπαγές. Παρόλα αυτά, ο νους μπορεί να φέρει την φώτιση του στο σώμα αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι αυτό ο μαθητής, και έτσι είναι ανεπίδεκτο μάθησης. Εν τούτοις, το σώμα εύκολα ευθυγραμμίζεται με ένα νου που έχει μάθει να κοιτά πέρα από αυτό, προς το φως.
7. Η διορθωτική μάθηση πάντα αρχίζει με την αφύπνιση του νου, και την απομάκρυνση από την πίστη στην σωματική όραση. Αυτό συχνά συνεπάγεται φόβο, διότι φοβάσαι αυτό που θα σου δείξει η πνευματική σου όραση. Είπα και πριν ότι το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να δει σφάλμα, και ότι είναι ικανό να βλέπει μόνο πέρα από αυτό, προς την άμυνα της Επανόρθωσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσφορία, όμως αυτή η δυσφορία δεν είναι η τελική έκβαση της αντίληψης. Όταν επιτραπεί στο Άγιο Πνεύμα να δει τον βεβηλωμένο βωμό, Αυτό στρέφεται αμέσως προς την Επανόρθωση. Τίποτα από ό,τι αντιλαμβάνεται, δεν είναι δυνατόν να προκαλέσει φόβο. Όλα όσα απορρέουν από την πνευματική επίγνωση απλά διοχετεύονται προς διόρθωση. Η δυσφορία προκαλείται μόνο και μόνο για να φέρει στην επίγνωση την ανάγκη για διόρθωση.
8. Ο φόβος προς την θεραπεία προκύπτει τελικά από την απροθυμία να δεχτείς ότι η θεραπεία είναι αναγκαία. Αυτό που βλέπουν τα μάτια του σώματος δεν είναι διορθωτικό, και ούτε το σφάλμα μπορεί να διορθωθεί με κάποιο μέσο που γίνεται ορατό από αυτά. Όσο πιστεύεις σε ότι σου λένε τα μάτια του σώματος, οι προσπάθειες σου για διόρθωση θα παίρνουν λάθος κατεύθυνση. Η πραγματική όραση επισκιάζεται, διότι δεν αντέχεις να δεις το δικό σου βεβηλωμένο βωμό. Αλλά εφόσον ο βωμός έχει βεβηλωθεί, η κατάστασή σου γίνεται διπλά επικίνδυνη εκτός κι αν την αντιληφθείς.
Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ=Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ*
9. Η θεραπεία είναι μια ικανότητα που αναπτύχθηκε μετά τον διαχωρισμό, πριν από τον οποίο δεν ήταν απαραίτητη. Όπως όλες οι πτυχές της πίστης στο χρόνο και τον χώρο, είναι και αυτή προσωρινή. Όμως, όσο παραμένει ο χρόνος, η θεραπεία χρειάζεται σαν μέσο προστασίας. Αυτό συμβαίνει διότι η θεραπεία βασίζεται στην ΑΓΑΠΗ, και η ΑΓΑΠΗ είναι ένας τρόπος να αντιλαμβάνεσαι την τελειότητα κάποιου άλλου ακόμα κι αν δεν την αντιλαμβάνεσαι μέσα σε σένα. Οι περισσότερες από τις πιο ευγενείς αντιλήψεις για τις οποίες είσαι ικανός τώρα εξαρτώνται από τον χρόνο. Η ΑΓΑΠΗ είναι πραγματικά μια αμυδρή αντανάκλαση της ΑΓΑΠΗΣ που περιλαμβάνει και αγκαλιάζει τα πάντα και βρίσκεται πολύ πιο πέρα από οποιαδήποτε μορφή ΑΓΑΠΗΣ μπορείς να συλλάβεις προς το παρόν. Η ΑΓΑΠΗείναι ουσιαστική για την ορθότητα του νου με την περιορισμένη έννοια που μπορείς να πετύχεις τώρα.
10. Η ΑΓΑΠΗ είναι ένας τρόπος να βλέπεις κάποιον σαν να έχει ήδη υπερβεί κατά πολύ τα πραγματικά επιτεύγματά του μέσα στον χρόνο. Εφόσον η δική του σκέψη είναι λανθασμένη δεν μπορεί να δει την Επανόρθωση για τον εαυτό του, ειδάλλως δεν θα χρειαζόταν την ΑΓΑΠΗ.Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ είναι από την μια πλευρά η αναγνώριση ότι χρειάζεται βοήθεια, και από την άλλη η αναγνώριση ότι θα την δεχτεί. Και οι δύο αυτές αντιλήψεις υποδηλώνουν την εξάρτησή τους από τον χρόνο, κάνοντας προφανές ότι η ΑΓΑΠΗ ΚΑΤΑ ΧΑΡΗΝ ακόμα βρίσκεται εντός των περιορισμών αυτού του κόσμου. Είπα και πριν ότι μόνο η αποκάλυψη υπερβαίνει τον χρόνο. Το θαύμα, σαν έκφραση φιλευσπλαχνίας, μπορεί μόνο να τον επισπεύσει. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι όποτε προσφέρεις ένα θαύμα σε κάποιον άλλο, συντομεύεις τα βάσανα και των δυο σας. Αυτό αποτελεί μια αναδρομική όπως και προοδευτική επανόρθωση.ΜΕΤ Χ ΤΣΙΝΤΕΑ Κ ,ΠΑΛΑΤΖΙΔΟΥ*Τα σχόλια έγιναν απο την Γ.Σ Ανάλογα κείμενα περί ΑΓΑΠΗΣ είναι στην Α ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13 Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
1. Πριν ετοιμαστούν να αναλάβουν την λειτουργία τους σε αυτό τον κόσμο οι εργάτες των θαυμάτων, είναι βασικό να καταλάβουν πλήρως τον φόβο για την απελευθέρωση. Ειδάλλως μπορεί να καλλιεργούν ασυναίσθητα την πεποίθηση ότι η απελευθέρωση είναι αιχμαλωσία, μια άποψη που είναι ήδη πολύ διαδεδομένη. Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη προκύπτει με την σειρά της από την πεποίθηση ότι η βλάβη μπορεί να περιοριστεί στο σώμα. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του υποβόσκοντος φόβου ότι ο νους μπορεί να βλάψει τον εαυτό του. Κανένα από αυτά τα σφάλματα δεν έχει νόημα, διότι οι εσφαλμένες δημιουργίες του νου δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Αυτή η αναγνώριση είναι καλύτερο προστατευτικό εργαλείο από οποιαδήποτε άλλη μορφή σύγχυσης επιπέδων, διότι εισάγει την διόρθωση στο επίπεδο του σφάλματος. Είναι βασικό να θυμόμαστε ότι μόνο ο νους μπορεί να δημιουργεί, και ότι η διόρθωση ανήκει στο επίπεδο της σκέψης. Επιπροσθέτως, για να ενισχύσουμε μια προγενέστερη δήλωση, το πνεύμα είναι ήδη τέλειο άρα δεν χρειάζεται διόρθωση. Το σώμα δεν υπάρχει, παρά μόνο σαν εργαλείο μάθησης για το νου. Αυτό το εργαλείο μάθησης δεν υπόκειται από μόνο του σε σφάλματα, διότι δεν μπορεί να δημιουργήσει. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η προτροπή προς το νου να παραιτηθεί από τις εσφαλμένες δημιουργίες του, είναι η μόνη εφαρμογή της δημιουργικής ικανότητας που έχει πραγματικό νόημα.
2. Μαγεία είναι η άλογη ή διαστρεβλωμένη χρήση του νου. Τα υλικά φάρμακα είναι μορφές από «ξόρκια», αλλά αν φοβάσαι να χρησιμοποιήσεις το νου σου για να θεραπεύσεις, δεν θα πρέπει να το επιχειρήσεις. Και μόνο το γεγονός ότι φοβάσαι κάνει το νου σου ευάλωτο σε διαστρεβλωμένη δημιουργία. Επομένως είναι πολύ πιθανόν να παρεξηγήσεις όποια θεραπεία μπορεί να συμβεί, και εφόσον η εγωκεντρικότητα και ο φόβος συνήθως συμβαίνουν μαζί, μπορεί να μην καταφέρεις να δεχτείς την αληθινή Πηγή της θεραπείας. Υπ’αυτές τις συνθήκες, είναι ασφαλέστερο για σένα να βασιστείς προσωρινά σε θεραπευτικά μέσα του υλικού κόσμου, γιατί αυτά δεν γίνεται να τα παρερμηνεύσεις ως δικές σου δημιουργίες. Όσο επιμένει η αίσθηση ότι είσαι ευάλωτος, δεν θα πρέπει να επιχειρήσεις να εκτελέσεις θαύματα.
3. Έχω ήδη πει ότι τα θαύματα είναι εκφράσεις του νου πού είναι προσανατολισμένος στα θαύματα, και αυτή η κατάσταση σημαίνει ορθότητα του νου. Όσοι βρίσκονται σε ορθή κατάσταση του νου, δεν υπερυψώνουν ούτε υποτιμούν το νου του εργάτη των θαυμάτων ή του αποδέκτη των θαυμάτων. Όμως, σαν διόρθωση, το θαύμα δεν χρειάζεται να περιμένει την ορθότητα του νου του αποδέκτη. Μάλιστα, σκοπός του είναι να τον επαναφέρει στον ορθό νου. Είναι πάντως βασικό, ο εργάτης των θαυμάτων να βρίσκεται σε ορθό νου, έστω για λίγο, ειδάλλως δεν θα μπορέσει να επαναφέρει τον ορθό νου σε κάποιον άλλο.
4. Ο θεραπευτής που βασίζεται στην δική του ετοιμότητα βάζει σε κίνδυνο την κατανόησή του. Είσαι απόλυτα ασφαλής όσο δεν σε απασχολεί καθόλου η ετοιμότητά σου, αλλά διατηρείς συνεχή εμπιστοσύνη στην δική μου. Αν η διάθεση σου για θαύματα δεν λειτουργεί σωστά, αυτό συμβαίνει επειδή έχει εισβάλλει ο φόβος στην ορθότητα του νου σου και την έχει αντιστρέψει. Όλες οι μορφές της μη ορθότητας του νου είναι αποτέλεσμα της άρνησης σου να δεχτείς την Επανόρθωση για τον εαυτό σου. Αν την δεχτείς, βρίσκεσαι σε θέση να αναγνωρίζεις ότι αυτοί που χρειάζονται θεραπεία είναι απλά εκείνοι που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ορθότητα του νου είναι η θεραπεία.
5. Η μόνη ευθύνη του εργάτη των θαυμάτων είναι να δεχτεί την Επανόρθωση για τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεις ότι ο νους είναι το μόνο επίπεδο δημιουργίας , και ότι τα σφάλματά του θεραπεύονται από την Επανόρθωση. Μόλις το δεχτείς αυτό, ο νους μπορεί μόνο να θεραπεύει. Όταν αρνηθείς στο νου σου οποιοδήποτε αρνητικό δυναμικό και αποκαταστήσεις τις καθαρά εποικοδομητικές του δυνάμεις, τοποθετείς τον εαυτό σου σε μια θέση που ΔΙΟΡΘΏΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ την σύγχυση ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ . Τότε το μήνυμα που τους δίνεις είναι η αλήθεια, ότι δηλαδή και ο δικός τους νους είναι δημιουργικός κατά τον ίδιο τρόπο, και ότι οι εσφαλμένες δημιουργίες τους δεν μπορούν να τους βλάψουν. Επιβεβαιώνοντας αυτό απελευθερώνεις το νου από την υπερεκτίμηση του δικού του μαθησιακού εργαλείου και επαναφέρεις το νου στην θέση του μαθητή που του αρμόζει.
6. Θα πρέπει να τονίσουμε ξανά ότι το σώμα δεν μαθαίνει, όπως και δεν δημιουργεί. Σαν μαθησιακό εργαλείο, απλά ακολουθεί τον μαθητή, αλλά αν του δοθεί λανθασμένα πρωτοβουλία, γίνεται σοβαρό εμπόδιο στην ίδια την μάθηση που πρέπει να διευκολύνει. Μόνο ο νους μπορεί να φωτιστεί. Το πνεύμα είναι ήδη φωτισμένο και το σώμα από μόνο του είναι πολύ συμπαγές. Παρόλα αυτά, ο νους μπορεί να φέρει την φώτιση του στο σώμα αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι αυτό ο μαθητής, και έτσι είναι ανεπίδεκτο μάθησης. Εν τούτοις, το σώμα εύκολα ευθυγραμμίζεται με ένα νου που έχει μάθει να κοιτά πέρα από αυτό, προς το φως.
7. Η διορθωτική μάθηση πάντα αρχίζει με την αφύπνιση του νου, και την απομάκρυνση από την πίστη στην σωματική όραση. Αυτό συχνά συνεπάγεται φόβο, διότι φοβάσαι αυτό που θα σου δείξει η πνευματική σου όραση. Είπα και πριν ότι το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να δει σφάλμα, και ότι είναι ικανό να βλέπει μόνο πέρα από αυτό, προς την άμυνα της Επανόρθωσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσφορία, όμως αυτή η δυσφορία δεν είναι η τελική έκβαση της αντίληψης. Όταν επιτραπεί στο Άγιο Πνεύμα να δει τον βεβηλωμένο βωμό, Αυτό στρέφεται αμέσως προς την Επανόρθωση. Τίποτα από ό,τι αντιλαμβάνεται, δεν είναι δυνατόν να προκαλέσει φόβο. Όλα όσα απορρέουν από την πνευματική επίγνωση απλά διοχετεύονται προς διόρθωση. Η δυσφορία προκαλείται μόνο και μόνο για να φέρει στην επίγνωση την ανάγκη για διόρθωση.
8. Ο φόβος προς την θεραπεία προκύπτει τελικά από την απροθυμία να δεχτείς ότι η θεραπεία είναι αναγκαία. Αυτό που βλέπουν τα μάτια του σώματος δεν είναι διορθωτικό, και ούτε το σφάλμα μπορεί να διορθωθεί με κάποιο μέσο που γίνεται ορατό από αυτά. Όσο πιστεύεις σε ότι σου λένε τα μάτια του σώματος, οι προσπάθειες σου για διόρθωση θα παίρνουν λάθος κατεύθυνση. Η πραγματική όραση επισκιάζεται, διότι δεν αντέχεις να δεις το δικό σου βεβηλωμένο βωμό. Αλλά εφόσον ο βωμός έχει βεβηλωθεί, η κατάστασή σου γίνεται διπλά επικίνδυνη εκτός κι αν την αντιληφθείς.
10. Η ΑΓΑΠΗ είναι ένας τρόπος να βλέπεις κάποιον σαν να έχει ήδη υπερβεί κατά πολύ τα πραγματικά επιτεύγματά του μέσα στον χρόνο. Εφόσον η δική του σκέψη είναι λανθασμένη δεν μπορεί να δει την Επανόρθωση για τον εαυτό του, ειδάλλως δεν θα χρειαζόταν την ΑΓΑΠΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου