ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΒΕΔΑΝΤΑ

''Ο Σρι Κρίσνα είπε:''Άν δεν γνωρίσετε τον εαυτό σας, οτιδήποτε κάνετε είναι ανώφελο''.

Είναι ουσιαστικό να έχετε έναν αληθινό Δάσκαλο για να αποκτήσετε την κατανόηση.

Στην αρχή πρέπει να πάτε σχολείο για την κατανόηση. Δεν μπορείτε να διαλογίζεστε όλη την ημέρα.

Με το να βάζει μόνο το χέρι στο κεφάλι του μαθητή δεν μπορεί γίνει τίποτα. Ο δάσκαλος πρέπει να τον διδάξει. Πρέπει να καταλάβει το θέμα. Έτσι τι μπορεί να κάνει για εσάς ένα αγκάλιασμα; Ποιο είναι το νόημά του;

Άν αγκαλιάζετε το παιδί σας,μήπως αυτό θα το κάνει μορφωμένο; Πρέπει να πάει στο σχολείο.

Η άγνοια ήλθε με ακούσματα. Με ακούσματα πρέπει να φύγει. Με τα λόγια έχετε περιοριστεί και με τα λόγια θα ελευθερωθείτε. Τα λόγια είναι πλάνη, μόνο το νόημα που μεταφέρουν είναι αληθινό.

Όλα είναι πλάνη, αλλά δίνουν νόημα σ' αυτήν, όλα είναι πλάνη, αλλά για να κατανοήσετε την πλάνη, χρειάζεται η πλάνη.


Ποιος είναι ο Ράμα; Είναι εκείνος που παίζει μέσα στον καθένα. Όμως όταν ο Ράμα εισέρχεται στις δέκα αισθήσεις γίνεται Ραβάνα. Όταν εισέρχεται στις δέκα αισθήσεις, τότε η γαλήνη σας, η Σίτα, χάνεται.Σίτα σημαίνει γαλήνη.

Τα πάντα δεν είναι τίποτε άλλο από φυσαλίδες στον ωκεανό. Εκατομμύρια φυσαλίδες κι εσείς είστε μια από αυτές. Πρέπει να σπάσετε την φυσαλίδα σας' δεν χρειάζεται τίποτε άλλο, αυτό είναι όλο.

Πως γίνετε και είστε φρέσκοι το πρωί; Έχετε ξεχάσει τα πάντα γύρω από τον εαυτό σας.

Είστε πέρα από χρόνο και χώρο. Όταν λέτε ''υπάρχω'', τότε έρχεται το καθετί. Τι πρέπει να κάνετε λοιπόν;

Όταν η ενέργεια μέσα γίνεται περισσότερη, χρησιμοποιήστε την για τα σωστά πράγματα και όχι για τα εγκόσμια, γιατί όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μηδέν ή μια πλάνη. Συνεπώς, γιατί να χρησιμοποιείτε την ενέργειά σας γι' αυτό το τίποτε;

Ο χρυσός δεν ενδιαφέρεται για τα σχήματα που παίρνει στα κοσμήματα. Μπορεί να έχει το σχήμα ενός σκύλου ή ενός θεού. Αδιαφορεί για την μορφή. Με τον ίδιο τρόπο να είστε αδιάφοροι για τα πράγματα, που δεν υπάρχουν.

Άν τα χρυσά βραχιόλια σπάσουν, το σχήμα χάνεται. Ο χρυσός ενοχλείται γι' αυτό;

Μπορεί να γίνει πολλά άλλα σχήματα, γιατί να ενοχλείται;

Κάθε λεπτό τρεις άνθρωποι πεθαίνουν και πέντε γεννιούνται. Τι κάνει ο Θεός γι' αυτό; Κλαίει ή γελάει;

Η οθόνη του κινηματογράφου δεν ενδιαφέρεται αν το φίλμ που προβάλλεται πάνω της είναι καλό ή κακό.

Η οθόνη δείχνει όλες τις εικόνες, αλλά δεν τις αποδέχεται. Να είστε σαν την οθόνη' μην αποδέχεστε τίποτε. Άν αποδέχεστε το καθετί, αποβαίνετε το μικρότερο δημιούργημα. Πολλά πράγματα έρχονται και φεύγουν, γιατί να ανησυχείτε, αφού δεν είναι αληθινά; Απορρίψτε όλα τα φαινόμενα που προβάλλονται σ' εσάς. Η σκέψη, η γνώση, ο νους, τα αποκτήματα, όλα αυτά είναι τα φαινόμενα που παρουσιάζονται σ' εσάς.

Μόνο τότε μπορείτε να δείτε τον εαυτό σας.

Αν πάτε ως την πηγή ενός ποταμού, συνεχίζει να είναι ποταμός;

Παρόμοια όταν πάτε στην πηγή του εαυτού σας, και εσείς επίσης εξαφανίζεστε.

''Δεν υπάρχω, δεν είμαι''

Αυτή θα πρέπει να είναι η αντίληψή σας.

Με αυτόν τον τρόπο όλες οι δράσεις μέσα σε μια στιγμή γίνονται δίχως δράση.

Διαβάζετε τα βιβλία και τις εφημερίδες για να έχετε περισσότερες ανησυχίες. Α, αυτό έχει συμβεί και θέλετε να ξέρετε το καθετί. Γιατί; Τίποτε δεν έχει συμβεί και τίποτε δεν πρόκειται να συμβεί.

Με το να μη σκέφτεστε, έχετε γίνει ένα μικρό πλάσμα. Με την σκέψη μπορείτε να γίνετε ο μέγιστος όλων.

Τελικώς αυτή η σκέψη απορροφάται στην Πραγματικότητα κι εσείς δεν παραμένετε.

Τι είναι η άμεση μαρτυρία;

Την θεωρείτε αληθινή ή όχι;

Τι δεν είναι και τι είναι παρατηρητής;

Άμεση μαρτυρία σημαίνει ότι η τριάδα έρχεται. Ο παρατηρητής έχει φτιάξει ολόκληρο τον κόσμο. Σε αυτήν την γνώση το καθετί που δεν είναι αποβαίνει αληθινό.

Ο καθένας είναι Εκείνος και αυτό είναι η πραγματική άμεση μαρτυρία.

Ας είστε αδαείς σχετικά με τον κόσμο και γνώστες σχετικά με την Πραγματικότητα. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί θόρυβοι στον κόσμο, αλλά αυτός που κατανοεί παραμένει αθόρυβος.

Λέτε ότι ο κόσμος είναι αληθινός' ο άγιος λέει ότι ο κόσμος δεν είναι αληθινός. Αυτή είναι η διαφορά.

Όταν κατανοείτε ότι η σκέψη είναι λαθεμένη, αυτή είναι η δίχως σκέψη Πραγματικότητα.

Όταν βλέπετε ένα όνειρο, μόλις ξυπνάτε λέτε ότι ήταν όνειρο και όχι κάτι αληθινό. Παρόμοια και εδώ, όταν αφυπνίζεστε από τον δάσκαλο, τότε λέτε ότι τίποτε δεν είναι αληθινό κι έτσι προς τι η ανησυχία; 

Αυτός που πάει στα βάθη του ωκεανού παίρνει το μαργαριτάρι. Πηγαίνετε στα βάθη του εαυτού σας και δείτε ότι Εκείνος παραμένει.

Πεποίθηση σημαίνει ξεκάθαρη αντίληψη ότι δεν είμαι το σώμα. Ποιός είμαι λοιπόν; Είμαι η δύναμη που είναι στο σώμα. Τελικά ακόμη και η δύναμη δεν παραμένει. Έτσι είστε Εκείνος.

Πεποίθηση σημαίνει ότι αυτό δεν είναι αληθινό.

Ξεχάστε το εγώ και αμέσως είστε εκεί και αυτό ονομάζετε πεποίθηση.

Αν ένα μυρμήγκι συγκεντρώνεται σε μια μέλισσα, μια μέρα θα πετάξει' γιατί όχι, χωρίς φτερά!

Να είστε άφοβοι. Βρυχηθείτε σαν μια τίγρη. Μη είστε ένας ποντικός που πάντα τρέχει μακριά.

Την νύχτα ένας ζητιάνος μπορεί να γίνει βασιλιάς, γιατί όχι; Αν πείτε'' Όλα είναι απατηλά'', είστε βασιλιάς' αν πείτε''Είναι αληθινά'', είστε σκλάβος.

Γι' αυτό ας είστε ο κύριος και όχι ο σκλάβος. Ο διαλογισμός μπορεί να σας οδηγήσει στην τελική πραγματικότητα, αλλά είναι μια μακρά και δύσκολη μαθητεία. Στην αρχή είναι χρήσιμος, αλλά τελικώς απορροφάται στην τελική Πραγματικότητα.

Στον διαλογισμό πρέπει τελικώς να βυθίσετε το εγώ σας, τον διαλογιζόμενο και την πράξη του διαλογισμού και τελικά τον εαυτό σας.

Είναι ένας μακρύς δρόμος και στον κόσμο σήμερα οι άνθρωποι δεν έχουν  χρόνο για να τον ακολουθήσουν.

Το μυρμήγκι κινείται αργά και αν ανεβαίνει σε ένα δέντρο μπορεί να πεθάνει πριν φθάσει στον προορισμό του, συνεπώς χρειάζεται περισσότερες γεννήσεις.

Στην παράδοσή μας ο διαλογισμός αναφέρεται σαν '' δρόμος του μυρμηγκιού'' και η κατανόηση ονομάζεται '' δρόμος του πουλιού''.

Σακτιπάτ στην πραγματικότητα σημαίνει ότι ένας Δάσκαλος μιλάει και αν ο μαθητής ακούει και τα βάζει στην καρδιά του, τότε μπορεί να γίνει και αυτός δάσκαλος.

Στιταπράγκνια σημαίνει ότι κατανοεί πως ο καθένας είναι ο εαυτός του.

Η γνώση είναι το φάρμακο, όχι η ασθένεια. Η ασθένεια είναι το εγώ και αυτό πρέπει να φύγει.

Πρώτα μιλήστε στους ανθρώπους και χαρίστε τους την κατανόηση, αν ύστερα απαρνηθούν τον κόσμο' αυτό θα έχει κάποιο νόημα.

Το να απαρνηθούν χωρίς κατανόηση, είναι δίχως νόημα.

Οι σκέψεις ξεκινούν από την άγνοια και αν έλθει η κατανόηση, τότε όλα εκμηδενίζονται. Δεν είμαι αυτό,δεν είμαι εκείνο, αυτό που υπάρχει, υπάρχει πάντα. Μην είστε τίποτε. Αν θέλετε να είστε κάτι, αυτό θα είναι μια σφραγίδα του εγώ και θα παραμείνετε στην ίδια κατάσταση. Μη είστε τίποτε, και η Πραγματικότητα θα παραμείνει.

 Η αναπνοή είναι απλώς ο αέρας και εσείς φτιάξατε όλα αυτά τα κάστρα από αέρα. Αν το κατανοήσετε αυτό, δηλαδή ότι όλα είναι πλάνη, τότε θα έχετε ξεφύγει από την αρπαγή της άγνοιας.

Με την άγνοια συσσωρεύετε τα πάντα, με την κατανόηση τα πετάτε.

Η κατανόηση είναι πραγμάτωση.

Το καθετί αναδύεται σε Εκείνον, στην Πραγματικότητα. Ολόκληρος ο κόσμος δεν είναι παρά η σκιά του. Αν το κατανοείτε αυτό, τότε τι έχετε να πετύχετε και να κερδίσετε; Η σκιά δεν είναι αληθινή. Ο κάτοχός της είναι αληθινός.

Η προσέγγιση της Πραγματικότητας δεν απαιτεί τίποτε, επειδή υπάρχει πάντα εκεί. Απλώς πρέπει να απαλλαγείτε από την πλάνη της ''δράσης'' που έχει εντυπωθεί στον νους σας.

Ποιος αποκτά την δύναμη; Εκείνος που δεν ενδιαφέρεται για τον Θεό, που δεν ενδιαφέρεται για την πλάνη ή δεν ενδιαφέρεται για κανέναν. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχετε. Όταν εσείς δεν υπάρχετε, τότε γιατί να ενδιαφέρεστε για τους άλλους; Οι άλλοι δεν υπάρχουν.

Οι άνθρωποι κυνηγούν την εμπειρία και τελικώς πεθαίνουν. Αυτό είναι το βασικό σημείο. Όταν ζείτε, να είστε σ' αυτήν και έξω από αυτήν. Πόσος χρόνος χρειάζεται; Γι' αυτό πάντα λέω, ''Να είστε στο νερό, αλλά να λέτε ότι το νερό δεν με αγγίζει''. Να έχετε το θάρρος που χρειάζεται για να λέτε τουλάχιστον αυτό.

Συνεπώς η εμπειρία δεν χρειάζεται και αυτό που βιώνετε δεν είναι αληθινό. Με λίγα λόγια, εκείνο που δεν μπορεί να βιωθεί, εκείνο είναι το αληθινό.

Όταν φεύγετε από το σπίτι σας για μεγάλο διάστημα και ύστερα επιστρέφετε, μπορεί να νιώσετε ευτυχείς. Κατά κάποιον τρόπο μέσα στην διάρκεια πολλών ζωών, έχετε ξεχάσει τον εαυτό σας και όταν επιστρέφετε στον εαυτό σας, νιώθετε ευτυχία, ή μήπως όχι;
Όταν εγκαταλείπετε την αγάπη της πλάνης, αυτή αυτομάτως έρχεται και απορροφάται στην Πραγματικότητα και αυτό είστε εσείς, τίποτε άλλο. Χωρίς το ''εσείς'' και χωρίς τον ''εαυτό''. Εσείς και ο εαυτός είναι το εγώ. Ξεχάστε τα.

Δεν υπάρχω.

Αυτή είναι η αληθινή κατανόηση.

Αν υπάρχει μια ισχυρή επιθυμία, τότε μπορεί να έλθει σ' εσάς ένα αληθινό πρόσωπο!. Εσείς είστε Εκείνος. Η ισχυρότερη επιθυμία σας είναι αυτή. Γιατί λοιπόν να μην έλθει Εκείνος;''

***

Απόσπασμα από το βιβλίο ''Understanding is realizing''

Tags: πραγμάτωση, ραντζίτ μαχαράτζ, μη δυϊσμός, αντβάιτα βεδάντα, φωτιση, αυτεπίγνωση,κατανόηση, γνώση, σοφία

Σαμάντι-Μπάγκαβαν Σρι Ραμάνα Μαχάρσι

Παρασκευή, 21 Δεκεμβρίου 2012 7:11 μμ

                        Μπάγκαβαν Σρι Ραμάνα Μαχάρσι







''Ερώτηση: Τι είναι σαμάντι;
Μαχάρσι: Μόνο η κατάσταση στην οποία η αδιάσπαστη εμπειρία της ύπαρξης-συνείδησης επιτυγχάνεται μέσω του ήρεμου νου, μόνο αυτή είναι σαμάντι. Εκείνος ο ήρεμος νους που κοσμείται με την επίτευξη του απεριόριστου υπέρτατου Εαυτού, αυτός μόνο είναι η πραγματικότητα του Θεού.
Όταν ο νους βρίσκεται σε επικοινωνία με τον Εαυτό στο σκοτάδι, ονομάζεται νίντρα (ύπνος), δηλαδή η απορρόφηση του νου (στον Εαυτό) σε κατάσταση άγνοιας. Η απορρόφηση του νου κατά την συνειδητή ή εγρήγορη κατάσταση ονομάζεται σαμάντι. Σαμάντι είναι η συνεχής εμμονή στον Εαυτό σε κατάσταση εγρήγορσης. Νίντρα ή ύπνος είναι επίσης εμμονή στον Εαυτό, αλλά σε ασυνείδητη κατάσταση. Στο σαχάτζα σαμάντι η επικοινωνία (με τον Εαυτό) είναι συνεχής.
Ε: Τι είναι κεβάλα νιρβικάλπα σαμάντι και σαχάτζα νιρβικάλπα σαμάντι;
M:Το βύθισμα του νου στον Εαυτό, αλλά χωρίς την καταστροφή του, είναι κεβάλα νιρβικάλπα σαμάντι. Στην κατάσταση αυτή δεν έχει κανείς απαλλαγεί από τις νοητικές τάσεις και συνεπώς δεν φθάνει στην απελευθέρωση. Μόνο όταν οι τάσεις καταστραφούν, μπορεί κανείς να φθάσει στην απελευθέρωση.
Ε:Πότε μπορεί κανείς να ασκήσει το σαχάτζα σαμάντι;
M: Ακόμη και από την αρχή. Έστω και αν ασκεί κανείς το κεβάλα νιρβικάλπα σαμάντι επί χρόνια συνεχώς, αν δεν έχει ξεριζώσει τις βασάνα (νοητικές τάσεις), δεν θα φθάσει στην απελευθέρωση.

*   *   *

Ε: Μπορώ να έχω μια σαφή ιδέα για την διαφορά μεταξύ σαβικάλπα και νιρβικάλπα;
Μ:Η εμμονή στην υπέρτατη κατάσταση είναι σαμάντι. Όταν γίνεται με προσπάθεια εξαιτίας νοητικών ταραχών, είναι σαβικάλπα. Όταν οι ταραχές απουσιάζουν, είναι νιρβικάλπα. Η μόνιμη παραμονή στην αρχέγονη κατάσταση, χωρίς προσπάθεια, είναι σαχάτζα.

*   *   *

Ε: Είναι το νιρβικάλπα σαμάντι απολύτως απαραίτητο πριν από την επίτευξη του σαχάτζα;
M: Η διαρκής παραμονή σε οποιαδήποτε από αυτά τα σαμάντι, το σαβικάλπα ή νιρβικάλπα, είναι σαχάτζα (φυσική κατάσταση). Τι είναι η σωματική συνείδηση; Είναι το άψυχο σώμα συν τη συνείδηση. Και τα δύο αυτά πρέπει να στηρίζονται σε μια άλλη συνείδηση που είναι απόλυτη και ανεπηρέαστη και η οποία παραμένει όπως είναι πάντα, με ή χωρίς τη σωματική συνείδηση. Τι σημασία έχει αν η σωματική συνείδηση χάνεται ή διατηρείται, όταν εμμένει κανείς στην αγνή συνείδηση; Η ολική απουσία σωματικής συνείδησης έχει το πλεονέκτημα ότι κάνει το σαμάντι πιο έντονο, παρ' όλο που αυτό δεν έχει καμιά σημασία για την γνώση του υπέρτατου.

*   *   *

Ε: Το σαμάντι είναι ίδιο με το τουρίγια , την τέταρτη κατάσταση;
M: Σαμάντι, τουρίγια και νιρβικάλπα συνεπάγονται όλα το ίδιο, δηλαδή επίγνωση του Εαυτού. Τουρίγια στην κυριολεξία σημαίνει τέταρτη κατάσταση, υπέρτατη συνείδηση, σαν ξεχωριστή από τις άλλες τρεις καταστάσεις: εγρήγορση, όνειρο και βαθύ ύπνο. Η τέταρτη κατάσταση είναι αιώνια και οι άλλες τρεις έρχονται και παρέρχονται μέσα σ' αυτήν. Στο τουρίγια υπάρχει η επίγνωση ότι ο νους έχει συγχωνευθεί με την πηγή του, την Καρδιά και είναι ήρεμος εκεί, παρ' όλο που μερικές σκέψεις προσκρούουν πάνω του και οι αισθήσεις είναι ακόμη κάπως ενεργές. Στο νιρβικάλπα οι αισθήσεις είναι αδρανείς και οι σκέψεις απουσιάζουν πλήρως. Επομένως η εμπειρία της αγνής συνείδησης στην κατάσταση αυτή είναι έντονη και ευδαιμονική. Το τουρίγια είναι επιτεύξιμο στο σαβικάλπα σαμάντι.

*   *   *

Ε:Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην ευδαιμονία που απολαμβάνει κανείς στον ύπνο και στην ευδαιμονία της τέταρτης κατάστασης;
Μ: Δεν υπάρχουν διαφορετικές ευδαιμονίες. Υπάρχει μόνο μια ευδαιμονία η οποία συμπεριλαμβάνει την ευδαιμονία που απολαμβάνουμε στην κατάσταση εγρήγορσης, την ευδαιμονία όλων των ειδών των όντων από το κατώτερο ζώο ως τον ύψιστο Μπράχμα. Αυτή η ευδαιμονία είναι η ευδαιμονία του Εαυτού. Η ευδαιμονία που βιώνεται ασυνείδητα στον ύπνο, βιώνεται συνειδητά στην τέταρτη κατάσταση, αυτή είναι η μόνη διαφορά. Η ευδαιμονία που βιώνεται στην κατάσταση εγρήγορσης, είναι από δεύτερο χέρι' είναι ένα παρεπόμενο της αληθινής ευδαιμονίας (ουπάντι αναντά).

*   *   *

Ε: Το σαμάντι, το όγδοο στάδιο της ράτζα γιόγκα, είναι ίδιο με το σαμάντι για το οποίο μιλάτε εσείς;
Μ: Στην γιόγκα ο όρος σαμάντι αναφέρεται σε ένα είδος έκστασης και υπάρχουν διάφορα είδη σαμάντι. Αλλά το σαμάντι για το οποίο μιλάω εγώ είναι διαφορετικό. Είναι το σαχάτζα σαμάντι. Με αυτό έχεις σταθερότητα και παραμένεις ήρεμος και ατάραχος ακόμη και όταν είσαι δραστήριος. Αντιλαμβάνεσαι ότι κινείσαι από το βαθύτερο αληθινό εσωτερικό Εαυτό. Δεν έχεις ανησυχίες, ούτε αγωνίες, ούτε φροντίδες, γιατί έχεις πια αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει τίποτε που να ανήκει σε σένα. Γνωρίζεις ότι το καθετί γίνεται από κάτι το οποίο εσύ βρίσκεσαι σε συνειδητή ένωση.
Ε:Αν αυτό το σαχάτζα σαμάντι είναι η πιο επιθυμητή κατάσταση, μήπως δεν υπάρχει ανάγκη για το νιρβικάλπα σαμάντι;

Μ: Το νιρβικάλπα σαμάντι της ράτζα γιόγκα μπορεί να έχει την χρησιμότητά του. Αλλά στην γκνιάνα γιόγκα το ίδιο το σαχάτζα στίτι(φυσική κατάσταση) ή σαχάτζα νίστχα(διαμονή στην φυσική κατάσταση) είναι η κατάσταση νιρβικάλπα. Σε αυτήν την φυσική κατάσταση ο νους είναι απαλλαγμένος από αμφιβολίες. Δεν αναγκάζεται να ταλαντεύεται ανάμεσα σε εναλλακτικές δυνατότητες και πιθανότητες. Δεν βλέπει βικάλπα(διαφορές) κανενός είδους. Είναι σίγουρος για την αλήθεια, επειδή αισθάνεται την παρουσία του πραγματικού. Ακόμη και όταν είναι δραστήριος, γνωρίζει ότι είναι δραστήριος μέσα στην πραγματικότητα, στον Εαυτό, στην υπέρτατη ύπαρξη.

*   *   *

Ε:Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον βαθύ ύπνο, την λάγια(μια κατάσταση σαν έκσταση όπου ο νους προσωρινά είναι σε αναστολή) και στο σαμάντι;

M: Στον βαθύ ύπνο ο νους είναι βυθισμένος, αλλά όχι κατεστραμμένος. Εκείνο που βυθίζεται, ξαναεμφανίζεται. Αυτό μπορεί να συμβεί επίσης και στον διαλογισμό. Αλλά ο νους που έχει καταστραφεί, δεν μπορεί να ξαναεμφανισθεί. Ο σκοπός του γιόγκι πρέπει να είναι να τον καταστρέψει και όχι να τον βυθίσει σε λάγια. Στην γαλήνη του διαλογισμού μερικές φορές επικρατεί η λάγια, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει να συμπληρωθεί από άλλες ασκήσεις για την καταστροφή του νου. Μερικά άτομα έχουν περάσει σε γιογκικό σαμάντι έχοντας μια ασήμαντη σκέψη και ύστερα από καιρό αφυπνίστηκαν ξανά στο ίχνος της ίδιας σκέψης. Στο μεταξύ γενιές είχαν περάσει από τον κόσμο. Ένας τέτοιος γιόγκι δεν έχει καταστρέψει τον νου. Η αληθινή καταστροφή του νου είναι να μην τον αναγνωρίζεις ως ξεχωριστή ύπαρξη από τον Εαυτό. Ακόμη και τώρα ο νους δεν υπάρχει. Αναγνώρισέ το. Πως θα μπορέσεις να το κάνεις, αν όχι στις καθημερινές δραστηριότητες που συνεχίζονται αυτόματα; Μάθε ότι ο νους που τις προωθεί δεν είναι αληθινός, αλλά είναι απλώς ένα φάντασμα που προβάλλει από τον Εαυτό. Αυτός είναι ο τρόπος για την καταστροφή του νου.

*   *   *

E: Μπορεί ο διαλογιζόμενος να επηρεαστεί από φυσικές διαταραχές ή θορύβους κατά την διάρκεια του νιρβικάλπα σαμάντι; Ο φίλος μου κι εγώ διαφωνούμε σε αυτό το σημείο.

Μ: Και οι δύο έχετε δίκαιο. Ο ένας αναφέρεται στο κεβάλα και ο άλλος στο σαχάτζα σαμάντι. Και στις δύο περιπτώσεις ο νους είναι βυθισμένος στην ευδαιμονία του Εαυτού. Στην πρώτη, οι φυσικές κινήσεις μπορεί να προκαλέσουν ταραχή στον διαλογιζόμενο, επειδή ο νους δεν έχει νεκρωθεί πλήρως. Είναι ακόμα ζωντανός και μπορεί, όπως μετά από τον ύπνο, οποιαδήποτε στιγμή να ενεργοποιηθεί ξανά. Παρομοιάζεται με έναν κουβά ο οποίος, αν και είναι βυθισμένος πλήρως στο νερό, μπορεί να τραβηχθεί έξω από το σχοινί με το οποίο είναι ακόμη δεμένος. Στο σαχάτζα ο νους έχει βυθιστεί πλήρως στον Εαυτό, όπως ο κουβάς που έχει χαθεί μέσα στα βάθη του πηγαδιού μαζί με το σχοινί του. Στο σαχάτζα δεν έχει μείνει τίποτε για να ταραχθεί ή να συρθεί πίσω στον κόσμο. ΟΙ δραστηριότητες του ατόμου μοιάζουν με εκείνες ενός παιδιού που θηλάζει το γάλα της μητέρας του στον ύπνο του και ελάχιστη επίγνωση έχει ότι τρέφεται.

*   *   *

Ε:Πως μπορεί κανείς να λειτουργεί στον κόσμο σε μια τέτοια κατάσταση;

Μ: Εκείνος που έχει ως φυσική συνήθεια τον διαλογισμό και απολαμβάνει την ευδαιμονία του διαλογισμού, δεν θα χάσει την κατάσταση του σαμάντι όποια εξωτερική εργασία και αν κάνει, όποιες σκέψεις και αν του έλθουν. Αυτό είναι σαχάτζα νιρβικάλπα. Το σαχάτζα νιρβικάλπα είναι νάσα(ολική καταστροφή του νου), ενώ το κεβάλα νιρβικάλπα είναι λάγια(προσωρινή απουσία του νου). Εκείνοι που βρίσκονται στην κατάσταση του λάγια σαμάντι θα πρέπει να φέρνουν ξανά τον νου κάτω από έλεγχο από καιρό σε καιρό. Αν ο νους καταστραφεί, όπως συμβαίνει στο σαχάτζα σαμάντι, δεν ξαναεμφανίζεται ποτέ. Ό,τι κι αν κάνουν αυτά τα άτομα, είναι απλώς συμπτωματικό. Ποτέ δεν πρόκειται να κατέλθουν από την ανώτερη κατάστασή τους.
Εκείνοι που βρίσκονται στην κατάσταση του κεβάλα νιρβικάλπα δεν έχουν φθάσει στην πραγμάτωση, είναι ακόμη αναζητητές. Εκείνοι που βρίσκονται στην κατάσταση του σαχάτζα σαμάντι είναι σαν λυχνία σε απάνεμο μέρος, σαν ωκεανός δίχως κύματα, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίνηση μέσα τους. Δεν μπορούν να βρουν τίποτε που να είναι διαφορετικό από τον εαυτό τους. Για εκείνους που δεν έχουν φθάσει σ' αυτήν την κατάσταση, το καθετί φαίνεται να είναι διαφορετικό από τον εαυτό τους.

*   *   *

Ε: Η εμπειρία του κεβάλα νιρβικάλπα είναι ίδια με του σαχάτζα, αν και ο ένας κατέρχεται απ' αυτήν στον σχετικό κόσμο;

M: Δεν υπάρχει κάθοδος ούτε άνοδος- εκείνος που ανεβαίνει και κατεβαίνει δεν είναι πραγματικός. Στο κεβάλα νιρβικάλπα υπάρχει ακόμη ο νοητικός κουβάς κάτω από το νερό, και μπορεί να ανασυρθεί οποιαδήποτε στιγμή. Το σαχάτζα είναι σαν το ποτάμι που έχει ενωθεί με τον ωκεανό απ' όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Γιατί κάνεις όλες αυτές τις ερωτήσεις; Συνέχισε την άσκησή σου, μέχρις ότου έχεις εσύ ο ίδιος την εμπειρία.

*   *   *

Ε: Ποια είναι η χρησιμότητα του σαμάντι και πότε οι σκέψεις υποχωρούν;

M: Μόνο το σαμάντι μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια. Οι σκέψεις ρίχνουν ένα πέπλο πάνω στην πραγματικότητα και έτσι δεν γίνεται αντιληπτή στις άλλες καταστάσεις εκτός του σαμάντι
Στο σαμάντι υπάρχει μόνο το αίσθημα ''είμαι'' και όχι σκέψεις. Η εμπειρία του ''είμαι'' είναι ''μένω ήρεμος''.

Ε:Πώς μπορώ να επαναλάβω την εμπειρία του σαμάντι ή την γαλήνη που νιώθω με την παρουσία σας εδώ;

M: Η τωρινή σου εμπειρία οφείλεται στην επιρροή της ατμόσφαιρας στην οποία βρίσκεσαι. Μπορείς να την έχεις έξω από αυτήν την ατμόσφαιρα; Η εμπειρία είναι παροδική. Μέχρις ότου γίνει μόνιμη, η άσκηση είναι απαραίτητη.

*   *   *

Ε: Το σαμάντι είναι μια εμπειρία αταραξίας ή γαλήνης;

Μ: Μόνο η ατάραχη διαύγεια που στερείται νοητικής ταραχής, αυτή είναι το σαμάντι που είναι η σταθερή βάση για την απελευθέρωση. Προσπαθώντας ειλικρινά να καταστρέψεις την απατηλή νοητική ταραχή, βιώνεις το σαμάντι σαν την γαλήνια συνείδηση η οποία είναι εσωτερική διαύγεια.

*   *   *

Ε:Ποια είναι η διαφορά μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού σαμάντι;

M: Το εξωτερικό σαμάντι σημαίνει να εμμένεις στην πραγματικότητα ενώ παρατηρείς τον κόσμο, χωρίς να αντιδράς σ' αυτόν από τα μέσα. Είναι η ακινησία ενός ωκεανού δίχως κύματα. Το εσωτερικό σαμάντι συνεπάγεται απώλεια της σωματικής συνείδησης.

E: Ο νους δεν βυθίζεται σε αυτήν την κατάσταση ούτε για ένα δευτερόλεπτο.

M: Είναι απαραίτητη μια ισχυρή πεποίθηση ότι '' εγώ είμαι ο Εαυτός, που υπερβαίνει τον νου και τα φαινόμενα;''

Ε: Παρ' όλα αυτά ο νους φαίνεται να είναι ένα αξεπέραστο εμπόδιο, το οποίο ματαιώνει κάθε προσπάθεια για βύθισμα στον Εαυτό.

Μ: Τι σημασία έχει αν ο νους είναι ενεργός; Αυτό συμβαίνει μόνο πάνω στο υπόστρωμα του Εαυτού. Κρατήσου στον Εαυτό ακόμη και κατά την διάρκεια των νοητικών δραστηριοτήτων.

*   *   *

Ε:Διάβασα σε ένα βιβλίο του Ρομαίν Ρολάν για τον Ραμακρίσνα ότι το νιρβικάλπα σαμάντι είναι μια φοβερή και τρομακτική εμπειρία. Είναι το νιρβικάλπα τόσο τρομερό; Μήπως περνάμε όλες τις κουραστικές διαδικασίες του διαλογισμού, της εξάγνισης και της πειθαρχίας μόνο για να καταλήξουμε σε μια κατάσταση τρόμου; Μήπως πρόκειται να μεταβληθούμε σε ζωντανά πτώματα;

M: Οι άνθρωποι έχουν κάθε είδους ιδέες για το νιρβικάλπα. Γιατί μιλάς για τον Ρομαίν Ρολάν; Αν εκείνοι που έχουν στην διάθεσή τους τις Ουπανισάντ και την βεντική παράδοση έχουν φανταστικές ιδέες σχετικά με το νιρβικάλπα, ποιος μπορεί να κατηγορήσει έναν Δυτικό για παρόμοιες ιδέες; Μερικοί γιόγκι μέσω αναπνευστικών ασκήσεων επιτρέπουν στον εαυτό τους να πέφτει σε καταληπτική κατάσταση πολύ βαθύτερη από τον ύπνο  χωρίς όνειρα, στην οποία δεν έχουν καμιά απολύτως επίγνωση, και την εξυμνούν σαν νιρβικάλπα. Μερικοί άλλοι νομίζουν ότι αμέσως μόλις βυθίζεσαι σε νιρβικάλπα, γίνεσαι μια εντελώς διαφορετική ύπαρξη. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι το νιρβικάλπα επιτυγχάνεται μόνο μέσω μιας έκστασης στην οποία η συνείδηση του κόσμου εξαφανίζεται ολοκληρωτικά, όπως όταν λιποθυμάς. Όλα αυτά οφείλονται στο ότι το εξετάζουν διανοητικά.
Το νιρβικάλπα είναι τσιτ-αβίαστη, άμορφη συνείδηση. Από πού έρχεται ο τρόμος και που είναι το μυστήριο όταν είσαι ο εαυτός σου; Για μερικά άτομα των οποίων ο νους έχει ωριμάσει από μακρόχρονη άσκηση κατά το παρελθόν, το νιρβικάλπα επέρχεται ξαφνικά σαν πλημμυρίδα, αλλά σε άλλους έρχεται με την πορεία της πνευματικής τους άσκησης, μιας άσκησης η οποία βαθμιαία διαλύει τις συσκοτίζουσες σκέψεις και αποκαλύπτει την οθόνη της καθαρής επίγνωσης του ''εγώ''- ''εγώ''. Η περαιτέρω άσκηση προκαλεί την μόνιμη αποκάλυψη της οθόνης. Αυτή είναι η Αυτο-πραγμάτωση, μούκτι ή σαχάτζα σαμάντι, η φυσική, αβίαστη κατάσταση. Η απλή μη αντίληψη των διαφορών (βικάλπα) εξωτερικά,δεν είναι η αληθινή φύση του σταθερού νιρβικάλπα. Μάθε ότι μόνο η μη ανάδυση διαφορών(βικάλπας) στο νεκρό νου είναι αληθινό νιρβικάλπα.

Ε:Όταν ο νους αρχίζει να χάνεται μέσα στον Εαυτό, υπάρχει συχνά ένα αίσθημα φόβου.

Μ:Ο φόβος και το τρεμούλιασμα του σώματος όταν κανείς εισέρχεται στο σαμάντι οφείλονται σε μια ελαφρά εγωική συνείδηση που παραμένει. Αλλά όταν αυτή πεθαίνει ολοκληρωτικά, χωρίς να αφήνει κανένα ίχνος, τότε διαμένει κανείς στον άπειρο χώρο της απλής συνείδησης, όπου μόνο η ευδαιμονία επικρατεί και το τρεμούλιασμα σταματάει.

*   *   *

Ε: Είναι το σαμάντι μια ευδαιμονική ή εκστατική κατάσταση;

M: Στο σαμάντι υπάρχει μόνο τέλεια γαλήνη. Η έκσταση έρχεται όταν ο νους αναβιώνει στο τέλος του σαμάντι, μαζί με την ανάμνηση της γαλήνης του σαμάντι. Στην αφοσίωση η έκσταση έρχεται πρώτη. Εκδηλώνεται με δάκρυα χαράς, με το ανασήκωμα των μαλλιών της κεφαλής και με κόμπιασμα της φωνής. Όταν τελικώς το εγώ πεθαίνει και το σαχάτζα επιτυγχάνεται, αυτά τα συμπτώματα και η έκσταση παύουν.

Ε: Με την πραγμάτωση του σαμάντι δεν αποκτάει κανείς επίσης και σίντι (υπερφυσικές δυνάμεις);

A: Προκειμένου να επιδείξεις σίντι πρέπει να υπάρχουν και άλλοι για να τις αναγνωρίσουν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει γκνιάνα (γνώση του Εαυτού) σε εκείνον που τις επιδεικνύει. Συνεπώς οι σίντι δεν αξίζουν ούτε μια σκέψη. Μόνο το γκνιάνα πρέπει να επιδιώκεται και να αποκτάται.

*   *   *

Ε:Στην  Μαντουκιοπανισάντ αναφέρεται ότι αν δεν βιωθεί και το σαμάντι, το όγδοο και το τελευταίο στάδιο της γιόγκα, δεν μπορεί να υπάρξει απελευθέρωση (μόκσα) όσος διαλογισμός (ντιάνα) ή φυσικές εγκράτειες (τάπας) και αν εκτελεστούν. Είναι έτσι;

Μ: Αν κατανοηθούν σωστά, είναι το ίδιο. Δεν έχει καμιά σημασία αν το αποκαλείς διαλογισμό, ή εγκράτειες ή απορρόφηση ή οτιδήποτε άλλο. Εκείνο που είναι σταθερό, συνεχές σαν την ροή του λαδιού, είναι εγκράτεια, διαλογισμός και απορρόφηση. Το να είσαι ο ίδιος σου ο Εαυτός, είναι σαμάντι.

Ε: Όμως στην Μαντουκιοπανισάντ λέγεται ότι το σαμάντι πρέπει απαραιτήτως να βιωθεί πριν από την επίτευξη της απελευθέρωσης.

Μ: Και ποιος λέει όχι; Αναφέρεσαι όχι μόνο στην Μαντουκιοπανισάντ αλλά και σε όλα τα αρχαία βιβλία. Αλλά αληθινό σαμάντι είναι μόνο αν γνωρίζεις τον Εαυτό σου. Ποια η χρησιμότητα του να κάθεσαι ακίνητος για ώρα σαν ένα άψυχο αντικείμενο; Ας υποθέσουμε ότι βγάζεις ένα σπυρί στο χέρι σου και πρέπει να σε χειρουργήσουν με αναισθησία. Εκείνη την στιγμή δεν νιώθεις καθόλου πόνο, αλλά σημαίνει αυτό ότι βρισκόσουν σε σαμάντι; Είναι το ίδιο και σ' αυτήν την περίπτωση. Πρέπει κανείς να μάθει τι είναι σαμάντι. Και πως θα μπορέσεις να το μάθεις, αν δεν γνωρίσεις τον Εαυτό σου; Αν ο Εαυτός γίνει γνωστός, τότε το σαμάντι θα γίνει αυτομάτως γνωστό.
Το σαμάντι είναι η φυσική κατάσταση. Είναι το ρεύμα που υπάρχει στο βάθος πίσω και από τις τρεις καταστάσεις: εγρήγορση, όνειρο και ύπνο. Ο Εαυτός δεν βρίσκεται σε αυτές τις καταστάσεις, αλλά αυτές βρίσκονται στον Εαυτό. Αν πετύχουμε το σαμάντι στην κατάσταση εγρήγορσης, αυτό θα συνεχίσει και στον ύπνο επίσης. Η διάκριση ανάμεσα στην συνείδηση και την ασυνειδησία ανήκει στην περιοχή του νου, η οποία υπερβαίνεται από την κατάσταση του αληθινού Εαυτού.

*   *   *

Ε:Θα πρέπει λοιπόν κανείς να προσπαθεί πάντα να φθάσει στο σαμάντι;

M: Οι σοφοί λένε ότι μόνο η κατάσταση της ισορροπίας που στερείται του εγώ είναι μάουνα σαμάντι (σαμάντι της σιωπής), το αποκορύφωμα της γνώσης. Μέχρις ότου φθάσεις στο μάνουα-σαμάντι, την κατάσταση στην οποία είσαι η χωρίς εγώ πραγματικότητα, να έχεις σαν μοναδικό σκοπό σου την εκμηδένιση του ''εγώ''.''





Απόσπασμα από το βιβλίο ''BE AS YOU ARE''

Tags: νίντρα, τουρίγια, λάγια, σαβικάλπα σαμάντι, σαχάτζα νιρβικάλπα, νιρβικάλπα, κεβάλα,σαμάντι, αυτοανακάλυψη, εγώ είμαι, ραμάνα μαχάρσι, αντβάιτα βεδάντα, ατμάν, αφύπνιση,επίγνωση, αυτεπίγνωση, εαυτός, διαλογισμός, γνώση, αυτογνωσια, Ελευθερία

Προσπαθήστε να Κατανοήσετε την Αρχή του Αδαούς Παιδιού-Νισαργκαντάττα Μαχαράτζ

Τετάρτη, 12 Σεπτεμβρίου 2012 7:08 μμ

          Σρι Νισαργκαντάττα Μαχαράτζ 



''Μαχαράτζ: Αυτό για το οποίο μιλάω είναι η γνώση της ολότητας. Δεν είναι ένα κομμάτι πληροφορίας. Εγώ στοχάζομαι πάνω στην εκδήλωση ως σύνολο, ενώ εσείς πιάνετε μόνο ένα τμήμα, μια ιδέα από τις ομιλίες μου και λέτε ' μου αρέσει αυτή η ιδέα' και ύστερα της δίνετε ανώτερη θέση ονομάζοντάς την Μπράχμα, Βίσνου κ.τ.λ. Δεν προσπαθείτε, όμως, να κατανοήσετε το συνολικό και το ' πλήρες' νόημα.

Επισκέπτης: Μιλούσατε για αυτή την αρχή του αδαούς παιδιού. Μπορείτε να το εξηγήσετε λίγο περισσότερο;

Μαχαράτζ: Όταν γεννιέται ένα παιδί είναι μια αβλαβής μορφή σάρκας και αίματος και εντελώς αθώα. Δεν έχει καμιά πρόθεση, αλλά έχει το ένστικτο της τροφής, της απέκκρισης και του κλάματος. Με τον καιρό αυτή η μάζα σάρκας αναπτύσσει την ικανότητα της γνώσης και της δράσης. Βαθμιαία η γνώση του ' είμαι' γίνεται αισθητή και αυτή ακολουθείται από το νου. Αυτό το αίσθημα της ' κατάστασης του είμαι' πριν από το σχηματισμό του νου είναι η αρχή του αδαούς παιδιού, που ονομάζεται κατάσταση  μπάλκρίσνα.Αυτή η ίδια αρχή είναι η πηγή ή το θεμέλιο πάνω στο οποίο η βρεφικότητα αναπτύσσεται σε παιδικότητα, εφηβεία κ.ο.κ. υφιστάμενη συνεχώς φυσικές και βιολογικές αλλαγές. Τέλος φτάνει στην ενηλικίωση, όταν όλες οι φυσικές και νοητικές λειτουργίες φτάνουν στο αποκορύφωμά τους. Αλλά ποια είναι η ρίζα όλων αυτών των επιτεύξεων; Είναι μόνο εκείνη η αρχή του αδαούς παιδιού, που αναπτύχθηκε με την αύξηση αποκλειστικά από τα μέσα προς τα έξω. Στη διάρκεια αυτής της ανάπτυξης προς την ωριμότητα και αργότερα, δέχεται, καταγράφει και αντιδρά σε όλες τις εντυπώσεις μέσω των αισθήσεων και του νου της. Όμως όλα αυτά συμβαίνουν μόνο αφού γνωρίσει τον εαυτό της.

Η δική σου λαθεμένη ιδέα για την γνώση είναι ότι συλλέγει πληροφορίες και ιδέες από τα έξω μέσω των πέντε αισθήσεων της γνώσης ή αντίληψης. Ύστερα δίνεις αυτές τις πληροφορίες σε άλλους σαν σημαντική γνώση και γοητεύεσαι απ' αυτήν. Όμως όταν εγώ μιλάω για γνώση, δεν αναφέρομαι σ' αυτό, αλλά στην γνώση ότι ' εσύ είσαι', στην αίσθηση του όντος, στην παιδική αρχή ή στην κατάσταση μπάλκρίσνα, που είναι η ριζική αιτία όλων των αποκτημάτων σου, τόσο πνευματικών όσο και κοσμικών. Θα πρέπει να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τι είναι αυτή η παιδική αρχή. Ασχολούμαι μόνο με αυτήν και όχι με την αποκαλούμενη 'γνώση' σου που κέρδισες εξωτερικά μέσω των αισθήσεων.

Αυτή η αρχή μπάλκρίσνα έχει μεγάλη δύναμη. Είναι η ' χημική ουσία' που μπορεί να εμφανίζει φωτογραφικές μνήμες, μπορεί να διατηρεί και να αναπαράγει οτιδήποτε διαβάζουμε ή ακούμε έστω και μόνο μια φορά. Αυτή είναι η εσωτερική ικανότητα της αρχής του ' μη γνωρίζοντος' , αδαούς παιδιού, του μπάλκρίσνα. Εδώ μπάλ σημαίνει την θρεπτική ουσία, το παιδί-σώμα, και κρίσνα σημαίνει 'μη γνώση', δηλαδή άγνοια. Όμως έχει την δυνατότητα να δεχθεί, να ανταποκριθεί και να αντιδράσει.

Εσύ δεν κάνεις τίποτε. Όλα αυτά συμβαίνουν αυθόρμητα μέσα σου. Αν θέλεις να κατανοήσεις το βαθύ υποκρυπτόμενο νόημα, πήγαινε στην ίδια την πηγή, στην αίσθηση του όντος σου και μείνε εκεί. Αλλά πάνω απ' όλα μην μαζεύεις ιδέες.

Εδώ αυτές οι ομιλίες προβάλλουν τόσο αυτόματα όσο η αναπνοή. Εκατοντάδες άνθρωποι έρχονται και ακούν τις ομιλίες, αλλά εγώ δεν παίρνω καμιά πόζα. Γιατί; Στον κόκκο της αίσθησης του όντος μου, μαζί με την αίσθηση του όντος συνέβη σε μένα η πραγμάτωση, ενώ παρατηρούσα τον εαυτό μου και όλα τα άλλα.
Ύστερα όλα τα γεγονότα συνέβαιναν αυτόματα. Ακόμη και οι ομιλίες εδώ είναι αυθόρμητα συμβάντα και επομένως δεν είμαι εγώ ο ομιλητής. Ούτε είμαι εγώ, σε αυτήν την κατάσταση, η παιδική αρχή, η μπάλκρίσνα, γιατί εγώ διαμένω στο Απόλυτο.''


Απόσπασμα από το βιβλίο-το Νέκταρ της Αθανασίας

Tags: μη γνώση, κενότητα, μη δυαδικότητα, μη δυϊσμός, self enquiry, medidation, self knowledge, pressence, non duality, νισαργκαντάττα μαχαράτζ, αντβάιτα βεδάντα, awareness,αφύπνιση, consciousness, επίγνωση, εσωτερισμός, διαλογισμός, αυτογνωσια, Ελευθερία

Υποταγή-Σρι Ραμάνα Μαχάρσι

Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου 2012 1:54 μμ

 

           Ραμάνα Μαχάρσι





''Αρκεί η υποταγή. Υποταγή σημαίνει να παραδοθείς στο πρωταρχικό αίτιο του όντος . Μην αυταπατάσαι φανταζόμενος ότι αυτή η πηγή είναι κάποιος Θεός που είναι έξω από σένα. Η πηγή σου είναι μέσα σου. Παραδώσου σ' αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι οφείλεις να αναζητήσεις την πηγή και να συνενωθείς με αυτήν. Επειδή φαντάζεσαι πως είσαι έξω από αυτήν, ρωτάς, 'Που είναι η πηγή;'

Μερικοί ισχυρίζονται ότι η ζάχαρη δεν μπορεί να γευτεί την ίδια της την γλυκύτητα κι ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος γευόμενος για να την γευτεί και να την απολαύσει. Ομοίως ισχυρίζονται ότι ένα άτομο δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ο Υπέρτατος και να απολαμβάνει την Ευδαιμονία της καταστάσεώς Του΄ κι ότι επομένως πρέπει να διατηρηθεί η ατομικότητα από την μία πλευρά και ο Θεός από την άλλη, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρξει απόλαυση. Είναι άραγε ο Θεός άψυχος όπως η ζάχαρη; Είναι ποτέ δυνατό, και να παραδοθείς και να διατηρήσεις την ατομικότητά σου για να γευτείς την ύψιστη απόλαυση; Αυτοί επιπλέον λένε πως αφού η ψυχή  φτάσει στην επουράνια σφαίρα, παραμένει εκεί υπηρετώντας το Υπέρτατο Όν. Μπορεί άραγε ο ήχος της λέξεως 'υπηρεσία' να ξεγελάσει τον Θεό; Δεν τα γνωρίζει όλα αυτά; Περιμένει άραγε τις υπηρεσίες αυτών των ανθρώπων; Ο Ίδιος- ως Καθαρή  Συνείδηση-δεν θα τους ρωτήσει, 'Ποιοι είστε εσείς που νομίζετε ότι είστε χωριστοί από μένα και τολμάτε να θέλετε να με υπηρετήσετε;'.

Άλλοι πάλι, υποθέτουν ότι η ατομική ψυχή γίνεται καθαρή όταν απολλαγή από το εγώ και είναι τότε ικανή να αποτελέσει το σώμα του Κυρίου. Έτσι, ο Κύριος είναι το Πνεύμα και οι καθαρμένες ψυχές αποτελούν το σώμα και τα μέλη Του. Είναι άραγε δυνατόν να υπάρχει μια ψυχή των ψυχών; Πόσες ψυχές υπάρχουν; Η απάντηση πρέπει να είναι, ' Υπάρχουν πολλές ατομικές ψυχές και Μία Υπέρτατη Ψυχή'. Τι είναι ψυχή σε τούτη την περίπτωση; Δεν μπορεί να είναι το σώμα κ.τ.λ. Πρέπει να είναι αυτό που μένει αφού απορριφθούν όλα τα άλλα. Έτσι, ακόμα κι αφού επιτευχθεί η επίγνωση ότι η ψυχή είναι εκείνο που δεν μπορεί να απορριφθεί, είναι ανάγκη να γνωσθεί η ύπαρξη της Υπέρτατης Ψυχής. Σε αυτήν την περίπτωση, με ποιο τρόπο επιτεύχθηκε η επίγνωση ότι η ψυχή είναι η τελική πραγματικότητα-μήπως αφού απορρίφθηκαν όσα ήταν ξένα προς αυτήν; Αν αυτό ισχύει, τότε η ατομική ψυχή που περιγραφόταν ως αναφαίρετη πραγματικότητα δεν είναι η αληθινή ψυχή.

Όλη αυτή η σύγχυση οφείλετε στην λέξη ψυχή(atma). Η ίδια λέξη χρησιμοποιείτε για να αναφερθεί κανείς στο σώμα, στις αισθήσεις, στον νου, στην ζωτική ενέργεια, στην ατομική ψυχή και στο Υπέρτατο Όν. Αυτή η πλατιά εφαρμογή του όρου έχει γεννήσει την ιδέα ότι η ατομική ψυχή(jivatma) αποτελεί το σώμα του Υπέρτατου( Paramatma). 'Εγώ, ω Αρτζούνα, είμαι ο Εαυτός που εδρεύει στις καρδιές όλων των πλασμάτων''(ΒG 10.20) Αυτός ο στοίχος πληροφορεί ότι ο Κύριος είναι ο Άτμα (Εαυτός) όλων των πλασμάτων. Λέει άραγε, ' ο Εαυτός των εαυτών'; Αν, από την άλλη πλευρά, συγχωνευτείς στον Εαυτό, δεν περισσεύει ατομικότητα. Γίνεσαι η ίδια η πηγή. Σε αυτήν την περίπτωση τι νόημα έχει η υποταγή; Ποιος θα παραδοθεί και σε ποιόν; Αυτές οι ερωτήσεις αποτελούν αφοσίωση (bhakti), σοφία (jnana) και διερεύνηση (vichara).

 Ανάμεσα στους Βαισναβίτες αγίους υπάρχει ο Nammalvar που είπε ' Ήμουν χαμένος σε λαβύρινθο, προσκολλημένος στο 'Εγώ' ή ' τα δικά μου'΄ περιπλανιόμουν χωρίς να γνωρίζω τον Εαυτό μου. Όταν συνειδητοποίησα τον Εαυτό μου, κατάλαβα ότι Εγώ ο ίδιος είμαι Εσύ κι ότι 'τα δικά μου' (δηλ. τα υπάρχοντά μου) είσαι μόνο Εσύ.

Έτσι- όπως βλέπεις- η Αφοσίωση(bhakti) δεν είναι τίποτε άλλο από το να γνωρίζεις τον Εαυτό σου. Αυτό το δέχεται και η σχολή του Σχετικού Μονισμού( Visistadvaita). Αλλά, πάντα πιστοί στην παράδοση τους, τούτοι επιμένουν ότι τα άτομα αποτελούν μέρη του Υπέρτατου-τα μέλη του, τρόπος του λέγειν.  Η παραδοσιακή τους διδασκαλία επίσης λέει ότι η ατομική ψυχή πρέπει να καθαρθεί και κατόπιν να παραδοθεί στο Υπέρτατο΄ τότε το εγώ χάνεται και μεταβαίνεις μετά θάνατο στη σφαίρα του Βίσνου΄ τελικά, απολαμβάνεις τον Υπέρτατο( ή το Άπειρο)!

Ο ισχυρισμός ότι είσαι χωριστός από την Αρχέγονη Πηγή αποτελεί προσποίηση΄ το να προσθέτεις ότι κάποιος που έχει απαλλαγεί από το εγώ γίνεται αγνός αλλά παρά ταύτα διατηρεί την ατομικότητά του μόνο για να απολαύσει ή για να υπηρετήσει τον Υπέρτατο είναι ένα δόλιο τέχνασμα. Τι διπλοπροσωπία είναι αυτή-πρώτον σφετερίζεσαι αυτό που αληθινά ανήκει σ' Εκείνον και κατόπιν να προσποιείσαι ότι Τον βιώνεις ή Τον υπηρετείς! Δεν Του είναι ήδη γνωστά όλα αυτά; ''


Απόσπασμα από το βιβλίο ''Ομιλίες με τον Σρι Ραμάνα Μαχάρσι''

Tags: μη γνώση, μη εαυτός, κενότητα, εγώ είμαι, μη δυαδικότητα, μη δυϊσμός, self enquiry,medidation, self knowledge, pressence, non duality, ραμάνα μαχάρσι, αντβάιτα βεδάντα,αφύπνιση, υποταγη, consciousness, συνειδητότητα, επίγνωση, συνείδηση, αυτογνωσια,Ελευθερία

Μέθοδος Εξάγνισης-Γιόγκα Βασίστα Σάρα.

Κυριακή, 7 Αυγούστου 2011 4:55 μμ

''1-Ω Ράγκαβα, να είσαι εξωτερικά ενεργός, αλλά εσωτερικά αδρανής. Εξωτερικά ένας δρών, αλλά εξωτερικά ένας μη-δρων και έτσι να παίζεις τον ρόλο σου στον κόσμο.

2-Ω Ράγκαβα, εγκατέλειψε όλες τις επιθυμίες εσωτερικά, ελευθερώσου από τις προσκολλήσεις και τις κρυμμένες εντυπώσεις, κάνε το κάθε τι εξωτερικά και έτσι παίξε τον ρόλο σου στον κόσμο.

3-Ω Ράγκαβα, υιοθέτησε μία περιεκτική θεώρηση, χαρακτηρισμένη από την εγκατάλειψη όλων των αντικειμένων της σκέψης, ζήσε μέσα στον έμφυτο εαυτό σου, Απελευθερωμένος ενώ είσαι ακόμα ζωντανός (τζίβαν-μούκτα) και έτσι παίξε τον ρόλο σου στον κόσμο.

4-Κάψε το δάσος του δυϊσμού με το πυρ της πεποίθησης 'Είμαι η Μια Αγνή Συνείδηση' και παρέμεινε Ευτυχισμένος.

5-Είσαι δεμένος σφιχτά απ' όλες τις μεριές με την ιδέα, 'Είμαι το σώμα'. Κόψε αυτά τα δεσμά με το ξίφος της Γνώσης, 'Είμαι συνείδηση', κι ας είσαι Ευτυχισμένος.

6- Απορρίπτοντας την προσκόλληση στον μη-Εαυτό, θεωρώντας τον κόσμο ως ενιαίο(ως σύνολο) συγκεντρωμένος και με την προσοχή στραμμένη προς τα μέσα, παρέμεινε σαν Αγνή Συνείδηση.

7- Παρέμενε πάντα σαν Αγνή Συνείδηση, που είναι η Σταθερή(Αληθινή) Φύση σου, πέρα από την κατάσταση της εγρήγορσης, του ονείρου και του βαθιού ύπνου.

8- Ω πάνοπλε, να είσαι πάντα Ελεύθερος από νοητικές αντιλήψεις, σαν την καρδιά ενός βράχου, αν και όχι αναίσθητος σαν αυτήν.

9-Να μην είσαι αυτό που γίνεται αντιληπτό, ούτε αυτός που αντιλαμβάνεται. Εγκατέλειψε όλες τις αντιλήψεις και παρέμεινε αυτό που Είσαι.

10-Εξάλειψε την μια αντίληψη με μίαν άλλη και τον νου μέσω του νου(χρησιμοποιώντας τον νου, ερευνώντας) και παρέμεινε στον Εαυτό. Είναι αυτό τόσο δύσκολο, ω Άγιε;

11-Απόκοψε τον νου-που έχει γίνει εξαιτίας των φροντίδων του κόσμου ξαναμμένος-με την βοήθεια του νου, που είναι σαν σίδερο ακονισμένο από την μελέτη των Γραφών.

12-Ω Ράγκαβα, τι σχέση έχεις μ' αυτό το αδρανές και μουγκό σώμα; Γιατί εξαιτίας αυτού αισθάνεσαι αβοήθητος και δυστυχής από τις χαρές και τις λύπες;

13- Πόσο τεράστια είναι η διαφορά ανάμεσα στην σάρκα, το αίμα κ.τ.λ.( που συνιστούν το σώμα) και σε Σένα που Είσαι η Ενσάρκωση της Συνείδησης! Ακόμα και μετά την Γνώση αυτή, γιατί δεν εγκαταλείπεις την ιδέα του εαυτού( του εγώ) σ' αυτό το σώμα;

14-Η απλή γνώση, ότι αυτό το σώμα είναι σαν ένα κομμάτι ξύλου ή σαν ένας σβόλος γης, παρέχει την δυνατότητα σε κάποιον να πραγματώσει τον Υπέρτατο Εαυτό.

15-Πόσο παράξενο είναι ότι ενώ το πραγματικό  Μπράχμαν έχει λησμονηθεί απ' τους ανθρώπους, το μη-πραγματικό ( το απατηλό), που ονομάζεταιαβίντια (άγνοια) , φαίνεται τόσο πραγματικό σ' αυτούς (που ούτε καν το αμφισβητούν).

16-Είναι πάλι παράξενο το ότι ενώ το Υπέρτατο Μπράμαν έχει λησμονηθεί απ' τους ανθρώπους, η ιδέα 'αυτό είναι δικό μου', που ονομάζεται αβίντια,συνεχώς συντηρείται απ' αυτούς (προβάλλεται ισχυρά μπροστά τους).

17-Όταν κάνεις το καθήκον σου, να το κάνεις δίχως προσκόλληση, ακριβώς σαν το κρύσταλλο, που αντανακλά τα αντικείμενα που είναι μπροστά του (αλλά δεν επιρεάζεται απ' αυτά).

18-Η πεποίθηση ότι το κάθε τι είναι Μπράμαν οδηγεί κάποιον στην Απελευθέρωση. Συνεπώς απέρριψε ολοκληρωτικά την ιδέα του δυϊσμού που είναι άγνοια. Απέρριψέ την τελείως..''

Αποσπάσματα απο το κεφάλαιο του Γιόγκα Βασίστα Σάρα, Μέθοδοι Εξάγνισης.

Tags: self enquiry, medidation, self knowledge, pressence, non duality, νισαργκαντάττα μαχαράτζ, ραμάνα μαχάρσι, μη-δυαδικότητα, μη-δυϊσμός, αντβάιτα βεδάντα, ατμάν,awareness, ζεν, consciousness, συνειδητότητα, επίγνωση, συνείδηση, εσωτερισμός,διαλογισμός, αυτογνωσια, φιλοσοφία

Απόφθεγμα του Wei Wu Wei-Ο άνθρωπος που βρήκε που ζει ο Θεός (Video).

Σάββατο, 9 Απριλίου 2011 11:29 πμ

Tags: self enquiry, medidation, self knowledge, pressence, non duality, νισαργκαντάττα μαχαράτζ, ραμάνα μαχάρσι, μη-δυαδικότητα, μη-δυϊσμός, αντβάιτα βεδάντα, ατμάν,awareness, ζεν, consciousness, συνειδητότητα, επίγνωση, συνείδηση, εσωτερισμός,διαλογισμός, αυτογνωσια, φιλοσοφία

Στα Πόδια του Δασκάλου Μαντούκα (Μαντούκα Ουπανισάδα).

Πέμπτη, 7 Απριλίου 2011 4:36 μμ

''Κύριοι! έμπνευση της θυσίας! Είθε τα αυτιά μας να ακούνε το καλό. Είθε τα μάτια μας να βλέπουν το καλό. Είθε να Τον υπηρετούμε με όλη μας τη δύναμη. Είθε όλη μας η ζωή να εκτελεί την Θέλησή του.

Ειρήνη, ειρήνη και ειρήνη να επικρατεί παντού.
Καλωσήρθες στον Κύριο!
Η λέξη Ομ σημαίνει Άφθαρτος‡ όλα αυτά είναι η εκδήλωσή του. Παρελθόν, παρόν, μέλλον-τα πάντα είναι Ομ. Οτιδήποτε υπερβαίνει τις τρείς υποδιαιρέσεις του χρόνου και αυτό είναι Ομ.
Δεν υπάρχει τίποτε που να μην είναι πνεύμα. Ο ατομικός εαυτός είναι το απρόσωπο Πνεύμα και βρίσκεται σε τέσσερις καταστάσεις.
Πρώτα έρχεται η υλική κατάσταση-κοινή για όλα-κατά την οποία η αντίληψη στρέφεται προς τα έξω, με επτά αντιπροσώπους και δεκαεννέα αντιπροσωπείες, μέσα από τις οποίες ο Εαυτός απολαμβάνει την τραχιά ύλη. Τούτη η κατάσταση είναι γνωστή σαν κατάσταση εγρήγορσης.
Η δεύτερη είναι η νοητική κατάσταση. Η αντίληψη στρέφεται προς τα μέσα, με επτά αντιπροσώπους και δεκαεννέα αντιπροσωπείες, μέσω των οποίων ο Εαυτός έρχεται σε επαφή με τη λεπτή ύλη. Τούτη είναι γνωστή σαν ονειρική κατάσταση.
Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε βαθύ ύπνο, δεν αισθάνεται καμία επιθυμία και δεν δημιουργεί όνειρα. Αυτός ο δίχως όνειρα ύπνος είναι η τρίτη κατάσταση, η πνευματική. Εξαιτίας της ένωσής του με τον Εαυτό και την άρρηκτη γνώση του για Αυτόν, γεμίζει με χαρά και γνωρίζει τη χαρά του. Ο νους του φωτίζεται.
Ο Εαυτός είναι ο κύριος όλων, ένοικος στις καρδιές των ανθρώπων‡ είναι η πηγή όλων, δημιουργός και καταστροφέας των υπάρξεων. Δεν υπάρχει τίποτε που να μην το γνωρίζει.
Είναι αδύνατο να τον αναγνωρίσουμε μέσω της αντίληψης, είτε στραφούμε μέσα ή έξω, είτε και  στις δύο κατευθύνσεις. Δεν είναι ούτε γνωστός, ούτε άγνωστος. Δεν είναι καν το σύνολο όλων όσων γνωρίζουμε. Δεν μπορούμε να Τον δούμε, να Τον αγγίξουμε, να παζαρέψουμε μαζί του. Είναι απροσδιόριστος, αδιανόητος, απερίγραπτος.
Η μοναδική απόδειξη της  Ύπαρξής του είναι η ένωση μαζί Του. Ο κόσμος εξαφανίζεται μέσα Του. Τούτος είναι ο ειρηνικός, ο καλός, ο ένας, δίχως δεύτερο. Τέτοια είναι η τέταρτη κατάσταση του Εαυτού-η πλέον άξια όλων.
Αυτός ο Εαυτός, αν και πέρα από λέξεις, είναι η υπερβατική λέξη Ομ. Αν και αδιαίρετη, ωστόσο μπορεί να διαιρεθεί σε τρία γράμματα, που αντιστοιχούν στις τρεις καταστάσεις του Εαυτού, στο γράμμα Α, στο γράμμα ΟΥ και στο γράμμα Μ.
Αφυπνισμένη κατάσταση ονομάζεται η υλική κατάσταση που αντιστοιχεί στο γράμμα Α, που οδηγεί το αλφάβητο και αναπνέει μέσα σε όλα τα γράμματα. Εκείνος που αναπνέει, μπορεί να έχει ό,τι θελήσει‡ γίνεται καθοδηγητής ανάμεσα στους ανθρώπους.
Η ονειρική κατάσταση ονομάζεται νοητική κατάσταση και αντιστοιχεί στο δεύτερο γράμμα ΟΥ. Είναι εκείνη που ενώνει την κατάσταση του ύπνου με την αφυπνισμένη κατάσταση. Όποιος το κατανοεί τηρεί την παράδοση της πνευματικής γνώσης και εξετάζει τα πάντα με αμερόληπτο μάτι. Όποιος αγνοεί το Πνεύμα δε γεννιέται μέσα στην οικογένειά του.
Ύπνος χωρίς όνειρα ονομάζεται η πνευματική κατάσταση, που αντιστοιχεί στο τρίτο γράμμα Μ. Σταθμίζει και ενώνει. Εκείνος που  κατανοεί σταθμίζει τον κόσμο, απορρίπτει, ενώνεται με την αιτία.
Η τέταρτη κατάσταση του Εαυτού αντιστοιχεί στο Ομ σαν Μία, αδιαίρετη Λέξη. Είναι το Όλο, πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Ο κόσμος εξαφανίζεται μέσα του. Είναι το καλό, ο μοναδικός, δίχως δεύτερο. Το Ομ, λοιπόν, δεν είναι παρά ο Εαυτός. Εκείνος που το κατανοεί βυθίζεται με τη βοήθεια του προσωπικού εαυτού στον απρόσωπο Εαυτό·‡ Εκείνος που το κατανοεί.''

Tags: self enquiry, medidation, self knowledge, pressence, non duality, νισαργκαντάττα μαχαράτζ, ραμάνα μαχάρσι, μη-δυαδικότητα, μη-δυϊσμός, αντβάιτα βεδάντα, ατμάν,awareness, ζεν, consciousness, συνειδητότητα, επίγνωση, συνείδηση, εσωτερισμός,διαλογισμός, αυτογνωσια, φιλοσοφία

Η Avadhuta Gita του Dattatreya.

Πέμπτη, 31 Μαρτίου 2011 8:07 μμ

(μέρος πρώτο) 

''Ο Avadhuta είπε

Μόνο με τη χάρη του Θεού γεννιέται στους σοφούς η επιθυμία για τη γνώση της μη-δυαδικότητας που προστατεύει από το μεγάλο φόβο.-1
Πως θα μπορούσα να επικαλεσθώ αυτό που είναι χωρίς μορφή, αδιαίρετο, και αμετάβλητο, που γεμίζει όλο τον κόσμο καθώς επίσης και τον εαυτό και τον εαυτό του;-2
Το αποτελούμενο από τα πέντε στοιχεία σύμπαν είναι σαν την οπτασία του νερού στον αντικατοπτρισμό. Ω! Σε ποιόν θα μπορούσα να υποκλιθώ εγώ που είμαι ένας και αμόλυντος;-3
Τα πάντα είναι μόνο το Atman. Δεν υπάρχει διαίρεση και μη-διαίρεση. Είμαι γεμάτος κατάπληξη, πώς θα μπορούσα να πω ότι το Atman υπάρχει ή ότι δεν υπάρχει;-4
Αυτή είναι η ουσία όλης της διδασκαλίας της Vedanta καθώς και όλης της γνώσης και εμπειρίας. Εγώ είμαι  το χωρίς μορφή Atman το οποίο από τη φύση του διαχέει τα πάντα.-5
Αυτό που είναι θεός, εαυτός του κάθε τι, αδιαίρετο σαν τον ουρανό, αγνό, και από τη φύση του αμόλυντο , αυτό χωρίς καμιά αμφιβολία είμαι εγώ.-6
Εγώ είμαι ακατάστρεπτος, απεριόριστος, η πραγματικότητα της καθαρής συνείδησης. Δεν γνωρίζω πως και σε ποιόν μπορούν να υπάρχουν χαρά και λύπη.-7
Για μένα δεν υπάρχει καλή ή κακή σκέψη. Για μένα δεν υπάρχει καλή ή κακή πράξη. Για μένα δεν υπάρχει καλή ή κακή ομιλία. Είμαι η αθάνατη γνώση, αγνός και πέρα από τις αισθήσεις.-8
Ο νους είναι σαν τον ουρανό. Ο νους βλέπει παντού. Ο νους υπερβαίνει το κάθε τι. Ο νους είναι τα πάντα. Αλλά ο νους δεν είναι η υπέρτατη αλήθεια.-9
Εγώ ο ένας είμαι όλα αυτά, πέρα από τον ουρανό και ατελεύτητος. Πως θα μπορούσα να δω το Atman σαν κάτι φανερό ή σαν κάτι κρυμμένο;-10
Πως είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις ότι είσαι το απόλυτο ένα, το ακατάστρεπτο που είναι ίδιο παντού. Ω θεσπέσιε! Πως μπορείς εσύ που είσαι πάντα λαμπερός και αδιαίρετος να σκέφτεσαι για μέρα και νύχτα;-11
Γνώριζε πάντα το Atman που είναι ένα παντού και αδιαφοροποίητο. Εγώ είμαι ο διαλογιζόμενος και το υπέρτατο αντικείμενο του διαλογισμού. Πως μπορεί να διαιρεθεί το αδιαίρετο;-12
Ποτέ σου δεν γεννήθηκες, ποτέ σου δεν πέθανες, ποτέ σου δεν πέθανες, ποτέ δεν υπήρξε δικό σου σώμα. Οι γραφές διδάσκουν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους την περίφημη αλήθεια-ότι τα πάντα είναιBrahman.-13
Εσύ είσαι αυτό που είναι μέσα και έξω, ο Siva που βρίσκεται παντού και πάντα. Γιατί πλανεμένος τρέχεις  εδώ και εκεί σαν φάντασμα;-14
Ένωση και χωρισμός δεν υπάρχουν για μένα ούτε για σένα. Δεν υπάρχει 'εσύ', δεν υπάρχει 'εγώ', δεν υπάρχει ο κόσμος. Τα πάντα είναι μόνοAtman.-15
Αυτό που αποτελείται από τα πέντε αντικείμενα των αισθήσεων, όπως ο ήχος κ.τ.λ., δεν είσαι εσύ, ούτε ανήκει σε σένα. Εσύ είσαι μόνο η υπέρτατη πραγματικότητα. Γιατί λοιπόν υποφέρεις;-16
Η γέννηση και ο θάνατος, η σκλαβιά και η ελευθερία, το καλό και το μη-καλό, ανήκουν στον νου και όχι σε σένα. Ω παιδί! Γιατί κλαίς; Ούτε εσύ ούτε εγώ έχουμε όνομα και μορφή.-17
Αχ νου! Γιατί πλανεμένος τρέχεις σαν το φάντασμα; Δες το αδιαίρετοAtman, και έχοντας απαρνηθεί τα πάθη παράμεινε ευτυχής.-18
Εσύ είσαι η πραγματικότητα που είναι χωρίς μεταβολή, ακίνητη, μια, η ίδια η φύση της ελευθερίας. Εσύ είσαι χωρίς προσκόλληση και χωρίς αποστροφή. Γιατί λοιπόν υποφέρεις επιθυμώντας τα αντικείμενα των απολαύσεων;-19
Όλες οι γραφές διακηρύττουν ότι η πραγματικότητα είναι χωρίς ιδιότητες, αγνή και ακατάστρεπτη, ασώματη και ίση παντού. Γνώριζε με λοιπόν σαν αυτή, χωρίς αμφιβολία.-20
Γνώριζε ότι αυτό που έχει μορφή δεν είναι αληθινό και ότι αυτό που δεν έχει μορφή είναι αιώνιο. Αυτός που κατανοεί την αλήθεια αυτής της διδασκαλίας δεν ξαναγεννιέται.-21
Οι σοφοί λένε ότι η πραγματικότητα είναι μια και ομοιογενής. Ο νους που έχει απαρνηθεί όλα τα πάθη δεν γνωρίζει ούτε ένα ούτε πολλά.-22
Αν και τα πάντα είναι ένα, η ίδια η φύση της ελευθερίας, τότε πως μπορεί να υπάρχει Samadhi σ' αυτό που δεν είναι Atman; Πως μπορεί να υπάρχειSamadhi σ' αυτό που είναι Atman; Πως μπορεί να υπάρχει Samadhi σ' αυτό που είναι και δεν είναι;-23
Είσαι αγνή και ομοιογενής πραγματικότητα, ασώματος, αγέννητος και αθάνατος. Πως μπορεί λοιπόν εδώ να διερωτάσαι αν γνωρίζεις το Atman ή δεν το γνωρίζεις;-24
Με το 'εσύ είσαι αυτό' και τους άλλους αφορισμούς η φύση του Atman έχει διασαφηνισθεί. Με το 'δεν είναι αυτό, δεν είναι αυτό' οι γραφές διακηρύττουν ότι αυτό που αποτελείται από τα πέντε στοιχεία της ύλης δε είναι αληθινό.-25
Τα πάντα βρίσκονται μέσα στο Atman σου και είναι συνεχώς γεμάτα από τοAtman. Ούτε ο διαλογιζόμενος ούτε ο διαλογισμός ανήκουν σε σένα. Πως λοιπόν μπορεί ο νους να διαλογίζεται αδιάντροπα;-26
Πώς να μιλήσω για τον Siva που δεν τον γνωρίζω; Πώς να υμνήσω τον Sivaπου δεν τον γνωρίζω; Καθώς εγώ ο ίδιος είμαι ο Siva, η υπέρτατη πραγματικότητα, ομοιογενής και όμοιος με τον ουρανό.-27
Εγώ δεν είμαι στοιχείο της φύσης, αλλά η ομοιογενής πραγματικότητα που είναι πέρα από αιτία και προσδοκία. Είμαι ελεύθερος από τη διάκριση του συλλαμβανόμενου και του συλλαμβάνοντος. Πως λοιπόν μπορεί ο εαυτός να γίνει αντικείμενο γνώσης;-28
Κανένα αντικείμενο δεν είναι απεριόριστο. Κανένα αντικείμενο δεν είναι η πραγματικότητα. Η μοναδική φύση του Atman είναι η υπέρτατη πραγματικότητα που δεν είναι ούτε βίαια ούτε μη-βίαια.-29
Εσύ είσαι η αγνή ομοιογενής αλήθεια, χωρίς σώμα, αγέννητος και ακατάστρεπτος. Πως  μπορεί να υπάρξει πλάνη σχετικά με το Atman και πάλι πως μπορώ να είμαι πλανεμένος;-30
Όπως μετά το σπάσιμο της στάμνας ο χώρος της ενώνεται με τον όλο χώρο χωρίς κανένα διαχωρισμό, κατά τον ίδιο τρόπο όταν ο νους έχει εξαγνισθεί ενώνεται με τον Siva και δεν αντιλαμβάνομαι κανένα διαχωρισμό.-31
Δεν υπάρχει στάμνα, ούτε χώρος της στάμνας, ούτε σώμα, ούτε ατομική ψυχή. Συνειδητοποίησε εκείνο το απόλυτο Brahman, που είναι ελεύθερο από το υποκείμενο και το αντικείμενο της γνώσης.-32
Το Atman είναι αμετάβλητο, σταθερό, το κάθε τι, παντού και πάντα. Τα πάντα είναι κενά και μη-κενά. Γνώριζέ με σαν αυτό, χωρίς καμιά αμφιβολία.-33
Δεν υπάρχουν ούτε οι Vedas, Ούτε οι κόσμοι, ούτε οι θεοί, ούτε οι θυσίες, ούτε οι κάστες, ούτε τα στάδια της ζωής, ούτε η οικογένεια, ούτε η καταγωγή, ούτε ο δρόμος του καπνού, ούτε ο δρόμος του φωτός. Υπάρχει μόνο μια υπέρτατη πραγματικότητα, το Brahman.-34
Αν είσαι ένας, ολοκληρωμένος και ελεύθερος από την αίσθηση εκείνου που διαπερνά και εκείνου που διαπερνάται, τότε πως μπορείς να σκέφτεσαι για το Atman σαν κάτι που μπορεί αν γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις ή σαν κάτι που είναι πέρα από αυτές;-35
Μερικοί άνθρωποι επιθυμούν την μη-δυαδικότητα, άλλοι πάλι επιθυμούν τη δυαδικότητα, αλλά κανένας τους δεν γνωρίζει την ομοιογενή πραγματικότητα που είναι ελεύθερη από δυαδικότητα και μη-δυαδικότητα.-36
Πως μπορούν να μιλούν για την πραγματικότητα που είναι χωρίς λευκό και τα άλλα χρώματα, που είναι χωρίς ήχο και άλλες ιδιότητες, που είναι πέρα από το νου και τον λόγο.-37
Όταν γίνει κατανοητό ότι όλος ο κόσμος είναι αναληθής και ότι το σώμα και όλα τα υπόλοιπα είναι όμοια με τον ουρανό, τότε μπορεί κανείς να γνωρίσει το Brahman, και δεν απομένει σ' αυτόν κανένα ίχνος δυαδικότητας.-38
Όταν αντιλαμβάνομαι το υπέρτατο σαν αδιαχώριστο από το φυσικό μου εαυτό και όμοιο με τον συνεχές χώρο, διερωτώμαι πως θα μπορούσε να υπάρχει διαλογιζόμενος και διαλογισμός;-39
Οτιδήποτε κάνω, οτιδήποτε τρώγω, οτιδήποτε θυσιάζω, και οτιδήποτε δίνω, καμία απολύτως από αυτές τις πράξεις δεν μου ανήκει. Είμαι αγνός, αγέννητος και ακατάστρεπτος-40
Γνώριζε ότι ολόκληρος ο κόσμος είναι χωρίς μορφή. Γνώριζε ότι ολόκληρος ο κόσμος είναι χωρίς μεταβολές. Γνώριζε ότι ολόκληρος ο κόσμος είναι εξαγνισμένο σώμα. Γνώριζε ότι ολόκληρος ο κόσμος είναι η μια μορφή τουSiva.-41
Τι άλλο θα μπορούσα να ξέρω πέρα από το ότι εσύ, χωρίς καμία αμφιβολία, είσαι η υπέρτατη πραγματικότητα. Πως θα μπορείς να σκέφτεσαι το Atman σαν κάτι που δεν μπορεί να γίνει γνωστό ή σαν κάτι που μπορεί να γίνει γνωστό από τον εαυτό του;-42
Παιδί μου! Πως μπορεί να υπάρχει άγνοια και απουσία άγνοιας; Δεν υπάρχει ούτε σκιά ούτε έλλειψη σκιάς. Ολόκληρος αυτός ο κόσμος είναι ένας, ακηλίδωτος και όμοιος με τον ουρανό-43
Είμαι χωρίς αρχή μέση και τέλος. Ποτέ μου δεν είμαι δέσμιος. Η σταθερή μου πεποίθηση είναι ότι είμαι από τη φύση μου αμόλυντος και αγνός.-44
Αρχίζοντας από το Mahat, ολόκληρος ο αυτός ο κόσμος δεν αντανακλάται σε μένα ούτε στο ελάχιστο. Αφού τα πάντα είναι μόνο Brahman πως μπορούν να υπάρχουν κάστες και στάδια ζωής;-45
Γνωρίζω ότι είμαι η πραγματικότητα που διέπει τα πάντα, που είναι παντού, συνεχής, αμετάβλητη και χωρίς κενότητα. Τα πέντε στοιχεία, αρχίζοντας από τον αιθέρα είναι κενά.-46
Το Atman δεν είναι ουδέτερου φύλου, ούτε άνδρας ούτε γυναίκα, ούτε γνώση ούτε φαντασίωση. Πως μπορείς λοιπόν να το συλλογίζεσαι σαν κάτι με ευδαιμονία ή χωρίς ευδαιμονία;-47
Το Atman δεν εξαγνίζεται με τα έξη στάδια της γιόγκα. Δεν εξιλεώνεται με την καταστροφή του νου, ούτε με τη διδασκαλία του guru. Είναι από τη φύση του η πραγματικότητα και η αγνότητα;-48
Το Atman δεν έχει σώμα φτιαγμένο από τα πέντε στοιχεία ούτε είναι χωρίς σώμα. Αφού τα πάντα είναι μόνο Atman πως μπορούν να υπάρχουν τα τρία της επίγνωσης και το Turiya;-49
Δεν είμαι ούτε δέσμιος, ούτε ελεύθερος, ούτε είμαι κάτι ξεχωριστό από τοBrahman. Δεν είμαι ούτε αυτός που δρα, ούτε αυτός που απολαμβάνει. Είμαι ελεύθερος από την αίσθηση αυτού που διαπερνά και αυτού που διαπερνάται.-50
Όπως το νερό που χύνεται σε νερό ενώνεται χωρίς κανένα διαχωρισμό, κατά τον ίδιο τρόπο αντιλαμβάνομαι το πνεύμα και την ύλη τελείως αδιαχώριστα.-51
Αν είναι γνωστό ότι δεν είσαι ποτέ δέσμιος και ελεύθερος, τότε πως μπορείς να σκέφτεσαι το Atman σαν κάτι που έχει μορφή ή σαν κάτι που δεν έχει;-52
Γνωρίζω την υπέρτατη μορφή σου που είναι άμεσα αντιληπτή και όμοια με τον ουρανό. Γνωρίζω επίσης την κατώτερη μορφή σου που είναι σαν το νερό του αντικατοπτρισμού.-53
Δεν έχω ούτε δάσκαλο, ούτε διδασκαλία, ούτε τίτλο, ούτε εργασία που θα πρέπει να εκτελώ. Γνώριζε ότι είμαι από τη φύση μου αγνός και ασώματος σαν τον ουρανό.-54
Είσαι τελείως αγνός, ασώματος, χωρίς νου και υπεράνω της Maya. Επομένως μην ντρέπεσαι να λες 'εγώ είμαι το Atman, η υπέρτατη πραγματικότητα.'-55
Ω νου! Γιατί κλαίς; Εσύ είσαι πράγματι το Atman. Συνειδητοποίησε τοAtman με τη βοήθεια του Atman. Παιδί μου, πιες το χωρίς περιορισμό ύψιστο νέκταρ της μη-δυαδικότητας.56
Δεν υπάρχει γνώση, δεν υπάρχει άγνοια, δεν υπάρχει συνδυασμός γνώσης και άγνοιας. Αυτός που διακατέχει πάντα αυτού του είδους τη γνώση είναι η ίδια η γνώση και τίποτα άλλο.-57
Δεν είμαι η γνώση, ούτε η λογική, ούτε το Samadhi της γιόγκα, ούτε ο χρόνος και ο χώρος, ούτε η διδασκαλία του Guru. Είμαι από τη φύση μου η υπέρτατη πραγματικότητα, αυθόρμητος και σταθερός, όμοιος με τον ουρανό.-58
Δεν έχω γεννηθεί και ούτε θα πεθάνω, ούτε μου ανήκουν οι πράξεις-καλές και κακές. Είμαι το αγνό και χωρίς ιδιότητες Brahman. Πως θα μπορούσε να υπάρχει δέσμευση και ελευθερία σε μένα;-59
Αν ο Θεός είναι πανταχού παρών, σταθερός, πλήρης και συνεχής, τότε δεν βλέπω κανένα διαχωρισμό. Πως θα μπορούσε αυτός να είναι εσωτερικός ή εξωτερικός;-60
Ολόκληρος ο κόσμος λάμπει αδιαίρετος και αδιάκοπα. Ω Maya! Εσύ είσαι η μεγάλη πλάνη, η φαντασίωση της δυαδικότητας και της μη-δυαδικότητας.-61
Πάντα(να σκέφτεσαι) δεν είναι αυτό, δεν είναι αυτό για ό,τι έχει μορφή και για ό,τι είναι άμορφο. Υπάρχει μόνο ο Siva που είναι ελεύθερος από διαφορές και μη-διαφορές.-62
Δεν έχεις ούτε μητέρα, ούτε πατέρα, ούτε συγγενή, ούτε σύζυγο, ούτε παιδί, ούτε φίλο, ούτε προσκείμενους σε σένα, ούτε μη-προσκείμενους σε σένα. Επομένως, πως θα μπορούσε να υπάρχει αυτή η αγωνία στον νου σου;-63
Στον νου σου δεν υπάρχει ούτε μέρα ούτε νύχτα, ούτε ανατολή ούτε δύση. Πως θα μπορούσαν οι σοφοί να φανταστούν κάποια ενσώματη κατάσταση του ασώματου;-64
Γνώριζε το ακατάστρεπτο Atman που δεν είναι ούτε διαιρεμένο ούτε αδιαίρετο, ούτε το όλο ούτε το μέρος, ούτε η χαρά ούτε η λύπη, ούτε και τίποτα άλλο.-65
Δεν είμαι αυτός που δρα ούτε αυτός που απολαμβάνει. Σε μένα δεν υπάρχουν πράξεις του παρελθόντος ή του παρόντος. Δεν είμαι ούτε ενσώματος ούτε ασώματος. Επομένως, πως θα μπορούσα να πω ότι αυτό είναι δικό μου ή ότι αυτό δεν είναι δικό μου;-66
Σε μένα δεν υπάρχουν πάθη ή άλλες αδυναμίες, ούτε σωματικοί ή άλλοι πόνοι. Γνώριζε ότι είμαι το Atman, ένας και απέραντος σαν τον ουρανό.-67
Φίλε νου, ποιο είναι το όφελος της πολλής ομιλίας; Φίλε νου, όλα αυτά είναι απλά εικασίες. Σου έχω διατυπώσει αυτό που είναι η ουσία, εσύ είσαι μόνο η πραγματικότητα, όμοια με τον ουρανό.-68
Μ οποιοδήποτε τρόπο και σε οποιοδήποτε τόπο πεθαίνουν οι γιόγκι, εκεί που συγχωνεύονται(στο άπειρο Brahman) όπως ο χώρος της στάμνας στον άπειρο χώρο.-69
Είτε πεθαίνει σε ιερό τόπο, είτε στο σπίτι κάποιου ανέγγιχτου, οι γιόγκι, ακόμη και αν έχει χάσει τη μνήμη του, αμέσως την ίδια ώρα που απελευθερώνεται από το σώμα γίνεται ένα με το απόλυτο.-70
Οι γιόγκι θεωρούν το καθήκον, τον πλούτο, την απόλαυση, την πνευματική ελευθερία, και όλα τα κινητά και ακίνητα, όπως ανθρώπους, δέντρα, κ.τ.λ., σαν το νερό του αντικατοπτρισμού.-71
Εγώ δεν είμαι αυτός που εκτελεί και απολαμβάνει τις πράξεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Αυτή είναι η ακλόνητη πεποίθησή μου.-72
Σε έρημους τόπους, εξαγνισμένους στην ουσία της σύνθεσης των πάντων, οAvadhuta ζει μόνος και ευτυχής. Έχοντας απαρνηθεί τον εγωισμό κινείται γυμνός και βλέπει τα πάντα μέσα στον απόλυτο Εαυτό.-73
Εκεί που δε υπάρχουν τα τρία στάδια της επίγνωσης, ούτε το τέταρτο(turiya), φθάνει κανείς στο απόλυτο Atman. Εκεί που δεν υπάρχει ηθική και μη-ηθική, πως μπορεί κανείς να είναι σκλαβωμένος ή ελεύθερος;-74
To Brahman δεν το επιτυγχάνει κανείς ούτε με τα mantra, ούτε με την ψαλμωδία της Tantra. Ο Avadhuta έχοντας εξαγνισθεί και συγχωνευθεί στην θεία ουσία έχει πει αυτή τη υπέρτατη αλήθεια.-75
Τα πάντα είναι κενά και συγχρόνως γεμάτα. Δεν υπάρχει ούτε αλήθεια ούτε μη-αλήθεια. Ο Avadhuta έχοντας πλήρη γνώση των γραφών έχει μιλήσει αυθόρμητα από την ίδια του την εμπειρία.-76''

Tags: self enquiry, medidation, self knowledge, pressence, non duality, νισαργκαντάττα μαχαράτζ, ραμάνα μαχάρσι, μη-δυαδικότητα, μη-δυϊσμός, αντβάιτα βεδάντα, ατμάν,awareness, ζεν, consciousness, συνειδητότητα, επίγνωση, συνείδηση, εσωτερισμός,διαλογισμός, αυτογνωσια, φιλοσοφία

Οι δύο προσεγγίσεις της αλήθειας-Jean Klein.

Σάββατο, 26 Μαρτίου 2011 6:26 μμ

''Klein:Υπάρχουν βασικά δύο γνωστές προσεγγίσεις στην αλήθεια: η σταδιακή και η άμεση. Στην άμεση προσέγγιση η βασική αρχή είναι ότι εσύείσαι η αλήθεια, δεν υπάρχει τίποτε να επιτευχθεί. Κάθε βήμα που κάνεις για να πετύχεις κάτι, σε απομακρύνει απ' αυτή. Η 'ατραπός' η οποία, για να ακριβολογήσουμε, δεν είναι ένα μονοπάτι από κάπου προς κάπου, είναι απλώς να καλωσορίζεις την αλήθεια, να είσαι ανοικτός στην αλήθεια, το Εγώ είμαι. Όταν έχεις μια αναλαμπή της αληθινής σου φύσης, αυτή έπειτα θα σε καλεί. Επομένως δεν χρειάζεται εσύ να κάνεις τίποτε, μόνο να εναρμονίζεσαι μαζί της, όσο συχνά σε προσκαλεί. Δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο βούλησης σ' αυτή την εναρμόνιση. Δεν είναι ο νους που εναρμονίζεται στο Εγώ είμαι, αλλά είναι το Εγώ είμαι που απορροφά το νου.
Στην σταδιακή προσέγγιση είσαι προσδεμένος στον νου. Ο νους βρίσκεται κάτω από την ψευδαίσθηση ότι, αν αλλάξει, αν μεταβάλει τις διαθέσεις, αν αναχαιτιστεί κ.τ.λ., θα αφομοιωθεί μέσα σ' αυτό που είναι πέρα απ' αυτόν. Αυτή η παρανόηση οδηγεί τον αναζητητή της αλήθειας στην πιο τραγική κατάσταση που θα μπορούσε ποτέ να βρεθεί: πιάνεται στον ιστό που έχει εξυφάνει μόνος του, έναν ιστό της πιο λεπτής δυαδικότητας.
Ερ: Εάν είμαι τέλειος και δεν υπάρχει τίποτα να κάνω, γιατί βρίσκομαι εδώ, γιατί αυτή η ύπαρξη πάνω στον πλανήτη;
Klein: Είναι μόνο για να υπάρχεις ενσυνείδητα σ' αυτήν την τελειότητα.                                   
Ερ: Το ότι όμως μου λείπει η ενσυνείδητη γνώση ανήκει στην ατέλεια, επομένως πως είμαι τέλεια; Υπάρχει ακόμη άγνοια που πρέπει να διαλυθεί.
Klein: Οι όροι τελειότητα και ατέλεια που χρησιμοποιείς είναι έννοιες, αλληλεξαρτώμενα ζεύγη. Η αλήθεια η οποία είναι η πιο κοντινή σου θεμελιακή φύση είναι πέρα από συμπληρωματικότητες. Όταν απουσιάζουν η ατέλεια και η τελειότητα, βιώνεις την παρουσία σου, την ολότητά σου. Να είσαι αυτή.
Ερ: Η απάντηση που μόλις δώσατε στην κυρία φαίνεται να την ικανοποίησε, εγώ όμως δεν την καταλαβαίνω. Μπορείτε να κατεβείτε στο δικό μου επίπεδο κατανόησης;
Klein: Έχεις την ικανότητα της επίγνωσης, γι' αυτό να έχεις επίγνωση εκείνες τις στιγμές που νιώθεις ατέλεια, έλλειψη, ανία, δυσαρέσκεια. Όταν λέω να έχεις επίγνωση, δεν εννοώ απλώς να τις κατονομάζεις και μετά να τις εγκαταλείπεις, αλλά μάλλον να δίνεις όλη σου την προσοχή στην αντίληψη. Αυτό μπορεί να πάρει κάμποσο καιρό, επειδή στην αρχή μπορεί να μην είσαι συνηθισμένος να παρατηρείς τον εαυτό σου. Διερευνώντας την ανία ή την έλλειψη, θ' ανακαλύπτεις ότι δεν χάνεσαι πια μέσα της, γιατί θα σε συνεπαίρνει πιο πολύ η εξερεύνηση παρά το αντικείμενο. Θα βρίσκεις χώρο ανάμεσα σε σένα και σ' αυτό που εξερευνάς. Δεν κολλάς πια στην ανία, την αντίληψη, και κάποια στιγμή, ξαφνικά, αυτή διαλύεται και βρίσκεις ότι είσαι η παρούσα διαύγεια.
Ερ: Ανυπομονώ να γνωρίσω την αληθινή φύση της ύπαρξής μου. Επειδή δεν νιώθω ακόμη πραγματική διαύγεια, με παρασύρουν ξανά τα αντικείμενα. Αντί μάλιστα η σιωπή να με καλεί περισσότερο, με καλεί λιγότερο.
Klein: Να γρηγορείς εκείνες τις στιγμές, που μια επιθυμία έχει εκπληρωθεί και μια πράξη συμπληρωθεί. Εναρμονίσου μ' εκείνες τις στιγμές. Θα δώσουν φρεσκάδα στην επιθυμία σου να είσαι. Όταν ο νους είναι ελεύθερος από το άγχος, το φόβο και τη δυσαρέσκεια, θα δεις ότι η μόνη σου αληθινή επιθυμία είναι να είσαι. Αυτή η επιθυμία είναι εντελώς απαλλαγμένη από την ταραχή και το σκόρπισμα. Ο φλογερός αναζητητής δεν ρίχνεται πια μ' ορμή σ' αυτό που επιδιώκει, γιατί βλέπει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει τίποτα να βρει, μια και τίποτα δεν χάθηκε ποτέ, τίποτε δεν έπαψε ποτέ να είναι παρόν. Όταν δούμε ξεκάθαρα ότι παρασυρόμαστε από τον 'αναζητητή', η προσωπικότητα, που λανθασμένα εκλαμβάναμε ως εαυτό μας, εξαφανίζεται από μόνη της. Η επιθυμία να είμαστε έρχεται κατ' ευθείαν από το Επιθυμούμενο-μ' άλλα λόγια ο Εαυτός αναζητεί τον εαυτό του. Αυτή η ενόραση μας παρακινεί να εγκαταλείψουμε την ανάγκη που νιώθουμε να συσσωρεύουμε, ν' αρπάζουμε, να πετύχουμε, να κατέχουμε, και συντελεί στο να μειώσει την δραστηριότητα του νου.
Μια βαθιά κατανόηση αυτής της αλήθειας μας ξαναφέρνει αυθόρμητα στην βάση μας. Η χάρη μάς εκλύει στον εαυτό της. Αυτό δεν περιγράφεται, μπορεί μόνο να βιωθεί.
Ερ: Πως μπορώ ν' απελευθερωθώ από το συνεχή χείμαρο των ταραγμένων σκέψεων;
Klein:  Με το να τις παρατηρείς απλά να έρχονται και να φεύγουν. Ούτε να τις απορρίπτεις ούτε να τις ενθαρρύνεις. Μην τις κατευθύνεις με κανένα τρόπο. Να παραμένεις σε απρόσωπη εγρήγορση. Πολύ σύντομα θα νιώσεις ότι οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι αισθήσεις  εμφανίζονται σ' αυτή τη χωρίς κατεύθυνση εγρήγορση, το άνοιγμά σου. Αυτά υπάρχουν μόνο επειδή εσύ υπάρχεις, έτσι, η εμφάνισή τους δείχνει προς την εστία τους, το πραγματικό εσύ. Στην αρχή θα βρεις ότι επεμβαίνεις στις σκέψεις σου, απωθώντας τες ή αφήνοντάς τες να σε παρασύρουν. Αυτό το κάνεις λόγω της ανασφάλειας που νιώθει ένα εγώ ετοιμοθάνατο, ένα εγώ απομονωμένο,όταν όμως θα είσαι ελεύθερος από τις νοητικές συνήθειες της ενεργητικότητας και της παθητικότητας, θα βρεθείς στη  φυσική σου κατάσταση της αδιατάρακτης προσοχής.
Ερ: Επομένως αυτή η φυσική κατάσταση προσοχής δε σημαίνει ότι πρέπει να απαλλαγώ εντελώς απ' όλες τις σκέψεις;
Klein: Δεν εξαρτάται από την απουσία σκέψης. Είναι αυτή που μέσα της εμφανίζονται και εξαφανίζονται οι σκέψεις. Αυτή είναι 'πίσω' από τη σκέψη. Γι' αυτό μην είσαι βίαιος και σκληρός με τον εαυτό σου, με την ελπίδα ότι αυτό θα σε απαλλάξει από την ταραχή. Να είσαι νηφάλιος. Στο απλό άνοιγμα, που είναι το καλωσόρισμα, θα φθάσεις να αποδέχεσαι και να γνωρίζεις τα αρνητικά σου συναισθήματα, τις επιθυμίες και τους φόβους. Από τη στιγμή που αυτά τα συναισθήματα καλωσορίζονται στην μη-κατευθυνόμενη προσοχή, θα κατακαούν αφήνοντας μόνο τη σιωπή. Να γρηγορείς, έτοιμος για την κάθε εμφάνιση, και σύντομα θα βρεις ότι ο εαυτός σου είναι ο θεατής που δεν εμπλέκεται στις σκέψεις σου. Όταν αυτό εδραιωθεί ως γεγονός, είτε έρχονται σκέψεις στο νου είτε όχι, δεν θα σε δεσμεύουν.
Ερ: Επομένως, αν σας καταλαβαίνω σωστά, όταν εισβάλλουν τα οικογενειακά προβλήματα, οι φαντασιώσεις, τα ονειροπολήματα, το πρόγραμμα της αυριανής μου δουλειάς, ούτε ενδίδω σ' αυτά, ούτε τ' ακολουθώ παθητικά, ούτε τα εξαναγκάζω να φύγουν-απλώς μόνο αφήνω την έμφαση να πάει από τη σκέψη στην παρατήρηση της σκέψης. Λέτε τότε ότι η σκέψη θα διαλυθεί στο παρατηρείν, είναι αυτό σωστό;
Klein: Ναι.
Ερ: Και από την στιγμή που έχω νιώσει τη μη-κατευθυνόμενη προσοχή, εμφανίζονται ακόμα σκέψεις; Ή έρχονται και φεύγουν πιο γρήγορα, χωρίς να δημιουργείται ολόκληρη ιστορία;
Klein: Δεν παίρνουν πια μορφή.
Ερ: Ώστε έρχεται καιρός που οι σκέψεις δεν παίρνουν πια μορφή και υπάρχει μόνο η παρόρμηση να σκεπτόμαστε;
Klein: Ακόμη και ο παλμός εξαφανίζεται. Δεν υπάρχει πια καύσιμη ύλη γι' αυτόν. Είναι το υποκείμενο που διατηρεί το αντικείμενο. Όταν δεν υπάρχει πια υποκείμενο, το αντικείμενο δεν έχει από πού να πιαστεί. Όταν η στάση σου απέναντι στα αισθήματα και τις σκέψεις που έρχονται και φεύγουν είναι παθητική ή ενεργητική, βλέπεις και δρας από το κέντρο του εγώ, αλλ' όταν γνωρίσεις την απατηλή φύση αυτού του κέντρου, θα βρεθείς αυτόματα έξω από τη διαδικασία. Αυτό είναι ο ξαφνικός θάνατος κάθε κατευθυνόμενης ενέργειας.
Στην παρατήρηση της σκέψης ή της λεπτής παρόρμησης υπάρχει ακόμη μία σχέση υποκειμένου/αντικειμένου. Αναφέρεται ακόμη σε κάποιο κέντρο. Όταν είσαι η επίγνωση, δεν υπάρχει πια κέντρο. Η Επίγνωση έχει επίγνωση αυτών που την περιστοιχίζουν και επίγνωση ότι έχει επίγνωση. Τα περιστοιχίζοντα εμφανίζονται μέσα στην επίγνωση. Έτσι στο τέλος δε χρειάζεται να εισέρχεσαι στο εργαστήριο του διαλογισμού, γιατί δεν υπάρχει πια αντικείμενο, ούτε σκέψη ή παλμός.
Ερ: Φαίνεται τότε ότι από την κατάσταση ενός ταραγμένου νου έως την εξαφάνιση του παλμού για σκέψη και προβολή, υπάρχει μια μεταβατική φάση. Έτσι είναι;
Klein: Ευθύς εξ αρχής τονίζουμε ιδιαίτερα την έσχατη μη-κατάσταση, την επίγνωση καθαυτήν.  Δεν υπάρχει πρόοδος από μία κατάσταση ή επίπεδο σ' ένα άλλο. Οι σκέψεις και οι παλμοί εμφανίζονται σ' αυτή την επίγνωση. Δεν μπορεί να προοδεύσει κανείς στον διαλογισμό. Δεν υπάρχει ανέλιξη της συνείδησης. Το 'παρατηρείν ως είναι', ο έσχατος μάρτυρας, είναι ένα ακαριαίο συμβάν. Οι εμπειρίες και ο πειραματισμός συμβαίνουν μέσα σ' αυτή τη φυσική μη-κατάσταση. Στην πρόοδο δεν υπάρχει πρόοδος. Η πρόοδος και το πέρασμα από μια κατάσταση σε άλλη εμφανίζονται και τα δύο στο συνεχές, που ούτε προοδεύει ούτε οπισθοδρομεί.
Ερ: Εάν δεν υπάρχει πρόοδος, τι είναι η μνήμη;
Klein: Η μνήμη είναι ένας τρόπος του σκέπτεσθαι. Όταν υπάρχει μια σκέψη, αυτή η σκέψη εμφανίζεται στο τώρα. Εμείς της βάζουμε την ετικέτα του χθές ή του 2.000 χρόνια πριν, η ετικέτα ωστόσο είναι επίσης μια παρούσα σκέψη. Σε κάθε δεδομένη στιγμή υπάρχει μόνο μία λειτουργία, έτσι ώστε τη στιγμή της λειτουργίας εσύ είσαι ένα με τη λειτουργία.
Ερ: Εάν είμαι ένα με τη λειτουργία και δεν υπάρχει τίποτε έξω απ' αυτή, πως μπορούμε να τη θυμόμαστε αργότερα;
Klein:  Το γεγονός ότι τη θυμάσαι αποδεικνύει ότι εμφανίστηκε στη σφαιρική σου επίγνωση. Αυτό είναι που εννοούμε, όταν λέμε ότι η συνείδηση και το αντικείμενό της είναι ένα. Μερικές φορές επίσης ονομάζεται μαρτυρία. Σ' αυτή τη σφαιρική επίγνωση τα πράγματα εμφανίζονται από το λεγόμενο παρελθόν ή το μέλλον, όλα τους όμως ανήκουν στο οικουμενικό παρόν. Στην πραγματικότητα, επομένως, δεν υπάρχει μνήμη. Είναι λειτουργία μέσα στην επίγνωση, στη μαρτυρία.
Ερ: Πότε είμαστε οι μάρτυρες των πράξεών μας;
Klein:  Πάντα είσαι ο μάρτυρας των πράξεών σου, γι' αυτό μην προσπαθείς να είσαι ο μάρτυρας. Η μαρτυρία δεν είναι λειτουργία και δεν μπορεί να απεικονισθεί. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι ο μάρτυρας και ότι δεν μπορείς να προσπαθήσεις να γίνεις ο μάρτυρας. Είναι αρκετό να αποκτήσεις πλήρη επίγνωση ότι είσαι ο μάρτυρας, γιατί αυτό εξαλείφει τα παλιά πρότυπα και τη συνήθεια που έχεις, να θεωρείς ότι είσαι ο σκεπτόμενος ή ο ενεργών.
Όταν δρας, είσαι ένα με τη δράση, μόνο μετά, το εγώ που απουσίαζε από την πράξη, την ιδιοποιείται και λέει 'εγώ την έκανα'. Τη στιγμή της δράσης, υπάρχει μόνο η δράση, δεν υπάρχει ο δρων.
Όταν αναγνωρισθεί ότι το υποκείμενο που επεμβαίνει δεν υπάρχει, αυτό χάνεται. Αυτό που παραμένει είναι η καθαρή συνείδηση. Χωρίς το υποκείμενο-εγώ, δεν μπορεί να υπάρξει σχέση υποκειμένου/αντικειμένου,έτσι αυτό που φαινόταν ότι είναι αντικείμενο, δεν μπορεί πια, για ν' ακριβολογήσουμε, να είναι αντικείμενο. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια έκφραση αυτής της πραγματικότητας, αυτής της ηρεμίας.
Ερ:  Δεν θα 'πρεπε να κάνουμε κάποια προσπάθεια για να βελτιωθούμε;
Klein: Τι θέλεις να βελτιώσεις; Είσαι τέλειος, ξεσκέπασε το πρόσωπο που νιώθει ότι του λείπει κάτι, κι αυτό που παραμένει είναι η τελειότητα. Αυτό που είναι ψεύτικο, όταν το δούμε ως ψεύτικο, εξαφανίζεται από μόνο του.
Ταυτίζεσαι με το σώμα σου και το νου σου και γι' αυτό θέλεις να βελτιωθείς. Αυτά τα όργανα θα σ 'εξουσιάζουν, εφόσον πιστεύεις σ' αυτά.
Τη στιγμή που θα πάψεις να πιστεύεις ότι είσαι το σώμα κι ο νους, η ενέργεια που ξοδεύεται σ' αυτή την εσφαλμένη πίστη θ' απελευθερωθεί. Άφησε ελεύθερο το σώμα και το νου να είναι ό,τι είναι και δεν θα είσαι πια δούλος τους. Είναι μόνο κομμάτια του όλου που εσύ είσαι. Να προσέχεις απλώς τις ατέλειές σου και αυτή η επίγνωση θα φροντίσει γι' αυτές. Όταν καταλάβεις ότι δεν είσαι το σώμα και ο νους, θα μπορείς τότε να δέχεσαι ό,τι κι αν συμβαίνει. Η κατανόηση της θεμελιακής σου αυτονομίας θα σε οδηγήσει σε μία στάση ολοκληρωτικής αποδοχής.
Το κάθε τι φαίνεται μέσα στο φως αυτού του 'καλωσορίζειν', εμφανίζεται κι εξαφανίζεται μέσα του. Ως αποτέλεσμα, τα πράγματα αποκτούν την πλήρη τους σημασία και η αρμονία επανεδραιώνεται. Αυτό το καλωσόρισμα είναι μια εν εγρηγόρσει επίγνωση, όπου το παρελθόν δεν έχει θέση. Επιτρέπει σε οτιδήποτε παρουσιάζεται, να ξεδιπλωθεί μέσα του και να δείξει προς αυτό, χωρίς να περιορίζεται από το εγώ ή να στρεβλώνεται από τη  μνήμη.
Σ' αυτή την Ενότητα ανακαλύπτουμε τη φύση μας: την έσχατη χαρά και τελειότητα.''


Jean Klein-Απόσπασμα από το βιβλίο του ''ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ''

Tags: self enquiry, medidation, self knowledge, pressence, non duality, νισαργκαντάττα μαχαράτζ, ραμάνα μαχάρσι, μη-δυαδικότητα, μη-δυϊσμός, αντβάιτα βεδάντα, ατμάν,awareness, ζεν, consciousness, συνειδητότητα, επίγνωση, συνείδηση, εσωτερισμός,διαλογισμός, αυτογνωσια, φιλοσοφία

Επιθυμία και Φόβος: Εγωκεντρικές Καταστάσεις.

Σάββατο, 5 Μαρτίου 2011 4:14 μμ

Eρώτηση: Θα ήθελα να επανέλθω στην ερώτηση για την ευχαρίστηση και τον πόνο, την επιθυμία και τον φόβο. Κατανοώ τον φόβο, που είναι ανάμνηση και πρόβλεψη του πόνου. Είναι ουσιαστικός για την διατήρηση του οργανισμού και του προτύπου ζωής. Οι ελλείψεις και οι ανάγκες όταν γίνουν αισθητές, είναι οδυνηρές  και το προαίσθημα γι' αυτές είναι πλήρες φόβου· δικαιολογημένα φοβόμαστε μήπως δεν μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε τις βασικές μας ανάγκες. Η ανακούφιση που βιώνεται όταν ικανοποιούμε μιαν ανάγκη, ή όταν μια ανησυχία κατευνάζεται, οφείλονται ολοκληρωτικά στο τελείωμα του πόνου. Εμείς μπορεί να της δίνουμε θετικά ονόματα όπως ευχαρίστηση, ή χαρά, ή ευτυχία, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για ανακούφιση απ' τον πόνο. Είναι αυτός ο φόβος για τον πόνο, που συγκρατεί τους κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς μας.
Αυτό που με σαστίζει, είναι το ότι αντλούμε ευχαρίστηση από πράγματα και καταστάσεις του νου, που δεν έχουν καμιά σχέση με την επιβίωση. Απεναντίας, οι ευχαριστήσεις μας είναι συνήθως καταστροφικές. Βλάπτουν ή καταστρέφουν το αντικείμενο, το όργανο κι επίσης το υποκείμενο της ευχαρίστησης. Διαφορετικά, η ευχαρίστηση και η επιδίωξη της ευχαρίστησης δεν θα αποτελούσε πρόβλημα. Αυτό με οδηγεί στην καρδιά του ερωτήματος μου: γιατί η ευχαρίστηση είναι καταστροφική; Γιατί, παρ' όλη την καταστροφικότητά της, επιζητείται;
Θα ήθελα να προσθέσω, πως δεν έχω κατά νου το πρότυπο ευχαρίστησης-πόνου, με το οποίο η φύση μας  υποχρεώνει να ακολουθήσουμε την πορεία της. Σκέφτομαι τις ανθρωποποίητες απολαύσεις-και τις αισθητηριακές και τις πιο λεπτές, κλιμακούμενες από τις πιο χονδροειδείς, όπως η πολυφαγία, ως τις πιο λεπτές και εξευγενισμένες. Ο εθισμός στην ευχαρίστηση με οποιοδήποτε κόστος, είναι τόσο γενικός, που σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει κάτι σημαντικό στην ρίζα του.
Φυσικά δεν θα πρέπει κάθε δραστηριότητα του ανθρώπου να είναι ωφελιμιστική, σχεδιασμένη να ικανοποιήσει κάποια ανάγκη. Το παιχνίδι, για παράδειγμα, είναι φυσικό κι ο άνθρωπος είναι το πιο παιχνιδιάρικο ζώο που υπάρχει. Το παιχνίδι εκπληρώνει την ανάγκη για αυτό-ανακάλυψη και αυτό-ανάπτυξη. Αλλά ακόμη και μέσα στο παιχνίδι του ο άνθρωπος γίνεται καταστροφικός και για την φύση, και για τους άλλους και για τον εαυτό του.
Μαχαράτζ: Εν συντομία, δεν έχετε καμία αντίρρηση για την ευχαρίστηση, αλλά μόνο για το κόστος της σε πόνο και λύπη.
Ερώτηση: Αν η πραγματικότητα από μόνη της είναι ευδαιμονία, τότε η ευχαρίστηση πρέπει με κάποιον τρόπο να σχετίζεται μαζί της.
Μαχαράτζ: Ας μην προχωρήσουμε άλλο με την λογική των λέξεων. Η ευδαιμονία της πραγματικότητας δεν αποκλείει την οδύνη. Άλλωστε, γνωρίζεται μόνο την ευχαρίστηση, όχι την ευδαιμονία της καθαρής ύπαρξης. Έτσι ας εξετάσουμε την ευχαρίστηση στο δικό της επίπεδο.
Αν κοιτάξετε στον εαυτό σας κατά τις στιγμές της ευχαρίστησης ή του πόνου σας, σίγουρα θα ανακαλύψετε πως ευχάριστο ή οδυνηρό δεν είναι ένα πράγμα από μόνο του, αλλά η κατάσταση της οποίας αποτελεί μέρος. Η ευχαρίστηση έγκειται στην σχέση ανάμεσα στον απολαμβάνοντα και στο μέσο ή το αντικείμενο της απόλαυσης. Και η ουσία της είναι η αποδοχή. Όποια και να 'ναι η κατάσταση, αν είναι αποδεκτή, είναι και ευχάριστη. Αν δεν είναι αποδεκτή, είναι οδυνηρή. Το τι την κάνει αποδεκτή δεν έχει σημασία· η αιτία μπορεί να είναι φυσική ή ψυχολογική ή ανεξιχνίαστη· η αποδοχή είναι ο αποφασιστικός παράγοντας. Η άλλη όψη του νομίσματος, η οδύνη, οφείλεται στην μη-αποδοχή.
Ερώτηση: Ο πόνος δεν είναι αποδεκτός.
Μαχαράτζ: Γιατί όχι; Το προσπαθήσατε ποτέ; Δοκιμάστε και θα βρείτε μέσα στον πόνο μια χαρά, που η ευχαρίστηση δεν μπορεί να δώσει, για τον απλούστατο λόγο ότι η αποδοχή του πόνου σας πηγαίνει πολύ βαθύτερα απ' ότι η ευχαρίστηση. Ο προσωπικός εαυτός απ' την ίδια του την φύση σταθερά επιδιώκει την ευχαρίστηση και αποφεύγει τον πόνο. Το τέλος αυτού του προτύπου είναι και το τέλος του εαυτού. Το τέλος του εαυτού μαζί με τις επιθυμίες του και τους φόβους του σας καθιστά ικανό να επιστρέψετε στην πραγματική σας φύση, στην πηγή όλης της ευτυχίας και της γαλήνης. Η διηνεκής επιθυμία για ευχαρίστηση είναι η αντανάκλαση της αιώνιας αρμονίας μέσα μας. Αποτελεί παρατηρημένο γεγονός το ότι αποκτά κανείς την αυτοσυνείδηση, μόνον όταν βρεθεί κι εμπλακεί στην σύγκρουση μεταξύ ευχαρίστησης και πόνου, η οποία απαιτεί επιλογή και απόφαση. Ο μεγαλύτερος καταστροφέας της πνευματικής υγείας στην ζωή είναι αυτή η σύγκρουση ανάμεσα στην ευχαρίστηση και στον πόνο που προκαλεί οργή. Όταν ο πόνος γίνει αποδεκτός όπως είναι, ένα μάθημα και μια προειδοποίηση δηλαδή, και θεωρηθεί βαθειά και ληφθεί υπόψη, ο διαχωρισμός ανάμεσα στον πόνο και την ευχαρίστηση καταπίπτει. Γίνονται εμπειρία και τα δύο-οδυνηρή όταν υπάρχει αντίσταση, χαρούμενη όταν υπάρχει αποδοχή.
Ερώτηση: Θα συστήνατε την αποφυγή της ευχαρίστησης και την επιδίωξη του πόνου;
Μαχαράτζ: Όχι, ούτε και την επιδίωξη της ευχαρίστησης και την αποφυγή του πόνου. Αποδεχθείτε τα και τα δύο όπως έρχονται, απολαύστε και τα δύο όσο διαρκούν, αφήστε τα να φύγουν, όπως πρέπει.
Ερώτηση: Πως είναι δυνατόν να απολαμβάνω τον πόνο. Ο φυσικός πόνος απαιτεί δράση.
Μαχαράτζ:  Φυσικά, το ίδιο κι ο νοητικός. Η ευδαιμονία βρίσκεται στην επίγνωση του γεγονότος αυτού, στην μη-συρρίκνωση, στην μη-οπισθοχώρηση, ή στην με οποιοδήποτε τρόπο αποφυγή του. Όλη η σύμπασα ευτυχία προέρχεται απ' την επίγνωση. Όσο πιο πολύ είμαστε συνειδητοί, τόσο πιο βαθιά είναι και η χαρά. Αποδοχή του πόνου, μη-αντίσταση, θάρρος και αντοχή, καρτερία, είναι οι βαθιά ανοικτές και μόνιμες πηγές της πραγματικής ευτυχίας, της αληθινής ευδαιμονίας, της μακαριότητας.
Ερώτηση: Γιατί ο πόνος είναι πιο αποτελεσματικός από την ευχαρίστηση;
Μαχαράτζ: Η ευχαρίστηση γίνεται πρόθυμα αποδεκτή, ενώ τον πόνο τον απορρίπτει ο εαυτός με όλες τις δυνάμεις του. Επειδή η αποδοχή του πόνου είναι και άρνηση του εαυτού, κι ο εαυτός στέκει ως εμπόδιο στον δρόμο της αληθινής ευτυχίας, η ολόψυχη αποδοχή του πόνου ελευθερώνει τους κρουνούς της ευτυχίας.
Ερώτηση: Δεν ενεργεί με τον ίδιο τρόπο και η αποδοχή της θλίψης;
Μαχαράτζ: To γεγονός του πόνου κατευθύνεται εύκολα μέσα στην εστία της επίγνωσης .Με την θλίψη το πράγμα δεν είναι τόσο απλό. Το να εστιαστείς, να συγκεντρωθείς στην θλίψη δεν είναι αρκετό, επειδή η νοητική ζωή όπως την ξέρουμε, είναι ένα συνεχές ρεύμα θλίψης. Για να προσεγγίσετε στα βαθύτερα στρώματα της θλίψης, πρέπει να φθάσετε μέχρι τις ρίζες της και να αποκαλύψετε το τεράστιο υπόγειο δίκτυό τους, όπου ο φόβος και η επιθυμία είναι στενά συνυφασμένα, και τα ρεύματα της ενέργειας της ζωής αντιτίθενται, εμποδίζονται και αλληλοκαταστρέφονται.
Ερώτηση: Πως μπορώ να ξεδιαλύνω ένα τέτοιο μπέρδεμα, που είναι τελείως κάτω απ' το επίπεδο της συνείδησής μου;
Μαχαράτζ: Με το να είστε με τον εαυτό σας, με το 'Εγώ Είμαι'· με το να παρακολουθείτε τον εαυτό σας στην καθημερινή ζωή σας με άγρυπνο ενδιαφέρον, με την πρόθεση να καταλάβετε, να κατανοήσετε μάλλον παρά να κρίνετε, αποδεχόμενος πλήρως οτιδήποτε ήθελε εμφανισθεί, γιατί είναι εκεί που εσείς ενθαρρύνεται το βαθύ να έλθει στην επιφάνεια και να εμπλουτίσει την ζωή και την συνείδησή σας με τις δεσμευμένες ενέργειές του. Αυτό είναι το μεγάλο έργο της επίγνωσης. Αφαιρεί τα εμπόδια κι απελευθερώνει ενέργειες με την κατανόηση της φύσης και του νου. Η νοημοσύνη είναι η πόρτα προς την ελευθερία και η άγρυπνη προσοχή είναι η μητέρα της νοημοσύνης.
Ερώτηση: Άλλη μια ερώτηση. Γιατί η ευχαρίστηση καταλήγει σε πόνο;
Μαχαράτζ: Το κάθε τι έχει μια έναρξη κι ένα τέλος, και το ίδιο ισχύει και με την ευχαρίστηση. Μην προσδοκάτε και μην λυπάστε, και δεν θα υπάρχει καθόλου πόνος. Είναι η μνήμη και η φαντασία που προκαλούν την θλίψη.
Φυσικά, ο πόνος που ακολουθεί την ευχαρίστηση, μπορεί να οφείλεται στην κακή χρήση του σώματος ή του νου. Το σώμα γνωρίζει τα μέτρα του, τα όριά του, αλλά ο νους όχι. Οι ορέξεις του είναι αναρίθμητες και απεριόριστες. Προσέξτε τον νου σας με μεγάλη επιμέλεια, γιατί εκεί εντοπίζονται τα δεσμά σας κι επίσης το κλειδί για την ελευθερία.
Ερώτηση: Η ερώτησή μου δεν έχει απαντηθεί πλήρως ακόμη: Γιατί είναι καταστροφικές οι ανθρώπινες ευχαριστήσεις; Γιατί ο άνθρωπος βρίσκει τόση μεγάλη ευχαρίστηση στην καταστροφή; Η έγνοια, το ενδιαφέρον της ζωής αφορά την προστασία, στην διαιώνιση κι επέκταση του εαυτού της. Σ' αυτό οδηγείται από τον πόνο και την ευχαρίστηση. Σε ποιο σημείο αυτά το δύο τελευταία γίνονται καταστροφικά;
Μαχαράτζ: Όταν ο νους παίρνει τα ινία, θυμάται και προσδοκά, υπερβάλλει, διαστρεβλώνει, παραβλέπει. Το παρελθόν προβάλλεται στο μέλλον και το μέλλον διαψεύδει τις προσδοκίες. Τα όργανα αίσθησης και δράσης υπερδιεγείρονται, πέρα από τις αντοχές τους, και φυσιολογικά και αναπόφευκτα καταρρέουν. Τα αντικείμενα ευχαρίστησης δεν μπορούν να αποδώσουν τα αναμενόμενα και φθείρονται ή καταστρέφονται απ' την κακή χρήση. Αυτό καταλήγει σε υπερβολικό πόνο, εκεί όπου αναμενόταν ευχαρίστηση.
Ερώτηση: Δεν καταστρέφουμε μόνον τον εαυτό μας, αλλά και τους άλλους!
Μαχαράτζ: Φυσικά, ο εγωισμός είναι πάντα καταστροφικός. Η επιθυμία κι ο φόβος, και τα δύο είναι εγωκεντρικές καταστάσεις. Ανάμεσα στην επιθυμία και το φόβο προβάλλει η οργή· με την οργή, το μίσος· με το μίσος το πάθος για καταστροφή. Ο πόλεμος είναι έμπρακτο μίσος, οργανωμένο κι εξοπλισμένο με όλα τα όργανα του θανάτου.
Ερώτηση: Υπάρχει άραγε τρόπος για να σταματήσουμε όλη αυτή την φρίκη;
Μαχαράτζ: Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι φθάσουν να γνωρίσουν την αληθινή τους φύση, η επήρεια που θα ασκήσουν στα πράγματα, όσο αδιόρατη κι αν είναι, θα υπερισχύσει και η συναισθηματική ατμόσφαιρα του κόσμου θα γλυκάνει. Οι άνθρωποι ακολουθούν τους ηγέτες τους κι όταν ανάμεσα στους ηγέτες εμφανισθούν κάποιοι, μεγάλοι στην καρδιά και στον νου και απόλυτα απαλλαγμένοι από την ιδιοτέλεια, η επίδρασή τους θα είναι αρκετή για να καταστήσει αδύνατα τα εγκλήματα και τις βαρβαρότητες της σημερινής εποχής. Μια νέα χρυσή εποχή μπορεί να έλθει και να διαρκέσει για κάποιο χρονικό διάστημα και να υποκύψει στην τελειότητά της. Γιατί, η άμπωτη ξεκινάει, όταν η πλημμυρίδα είναι στο ανώτερο σημείο της.
Ερώτηση: Υπάρχει αυτό που αποκαλείται μόνιμη τελειότητα;
Μαχαράτζ: Ναι, υπάρχει, αλλά περιλαμβάνει κι όλη την ατέλεια. Είναι η τελειότητα της φύσης του εαυτού μας που καθιστά το κάθε τι δυνατό, αντιληπτό, ενδιαφέρον., Αυτή δεν γνωρίζει καμιά θλίψη, γιατί ούτε αρέσκεται σε τίποτε ούτε απεχθάνεται τίποτε, ούτε αποδέχεται, ούτε απορρίπτει. Η δημιουργία και η καταστροφή είναι οι δύο στύλοι ανάμεσα στους οποίους υφαίνει το πάντα μεταβαλλόμενο πρότυπό της. Ελευθερωθείτε από προτιμήσεις και προτεραιότητες, και ο νους με το φορτίο της θλίψης δεν θα υπάρχει πια.
Ερώτηση: Μα δεν είμαι ο μόνος που υποφέρει. Υπάρχουν κι άλλοι.
Μαχαράτζ: Όταν πηγαίνετε σ' αυτούς με τις επιθυμίες σας και τους φόβους σας, απλώς επιβαρύνεται τις θλίψεις τους. Πρώτα ελευθερωθείτε ο ίδιος απ' την θλίψη, και μόνον τότε να ελπίζετε πως θα βοηθήσετε και τους άλλους. Και δεν χρειάζεται ούτε καν να ελπίζετε· η ίδια η ύπαρξή σας είναι η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορεί να δώσει κανείς στους συνανθρώπους του.



Απόσπασμα από την συλλογή των διδασκαλιών του Sri Nissargadatta Maharaj''Eίμαι Εκείνο''

Tags: self enquiry, medidation, self knowledge, pressence, non duality, νισαργκαντάττα μαχαράτζ, ραμάνα μαχάρσι, μη-δυαδικότητα, μη-δυϊσμός, αντβάιτα βεδάντα, ατμάν,awareness, ζεν, consciousness, συνειδητότητα, επίγνωση, συνείδηση, εσωτερισμός,διαλογισμός, αυτογνωσια, φιλοσοφία