ΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΤΣΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

ΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΤΣΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

Τι μπορεί να σημαίνει ένα τραπέζι; Αναρωτιόμουν μέσα στο πλαίσιο μιας βαθύτερης περισυλλογής  για την δύναμη των αντικειμένων και πόσο εξουσιάζουν την ζωή μας Συνέχισα να κοιτάζω το τραπέζι λες και περίμενα απ αυτό μια απάντηση .

Όσο το βλέπω  σαν  τραπέζι άρχισα να σκέφτομαι ναι του έχω δώσει μια σημασία που έχει για μένα .

Το βλέπω  σαν ένα χρηστικό εργαλείο στην υπηρεσία του ανθρώπου ένα υποταγμένο αντικείμενο ,μια ιδιοκτησία στην παντοδυναμία του Χόμο Σάπιενς  .

Το τραπέζι  συνέχισε να στέκεται εκεί όπως έκανε πολλά χρόνια .

Και ξαφνικά αναρωτήθηκα Τι γίνεται με τις άλλες υποστάσεις του ;

 Είχα πάψει να σκέφτομαι .

Χάιδεψα το τραπέζι απαλά και αισθάνθηκα την ζωή να πάλλεται μέσα του .Εικόνες από την επίγεια ζωή του άρχισαν να ξανοίγουν μέσα στο νου μου όταν ήταν μέρος της φύσης σκέφτηκα  ! και ακόμα είναι  αναφώνησα !Όταν είδα τα μόρια του να αραιώνουν και να ενώνονται με τα μόρια του χεριού μου . Η λογική μου άρχισε να αντιδρά την παραμέρισα όπως παραμερίζεις μια κουρτίνα που σου κρύβει κάτι η τα πάντα

Όταν παύω να σκέφτομαι γίνομαι Ένα !Υπέροχο..η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων.

Έσυρα  την κούπα με το τσάι μπροστά μου .

Δεν ήταν η ίδια η κούπα που είχα βάλει στο τραπέζι είχε ζωή , η φωτιά που την  έψησε  πέρασαν μέσα από την κούπα στα χέρια μου  και με ζέστανε .Το αιθερικό του κεραμέα πλανιόταν μαζί με τα αιθερικά των βοτάνων σε ένα χορό  αρμονίας που αναδυόταν μέσα από την κούπα  και γέμιζε την ψυχή μου που δεν μπορούσε πια να αντισταθεί και άρχισε και αυτή να στροβιλίζεται  μαζί με όλα σε αυτόν τον υπέροχο σαμανιστικό χορό .

Όλα είναι Ένα ψιθύρισα  γεμάτη ευγνωμοσύνη .Σε μια στιγμή έξω από τον χωροχρόνο αισθάνθηκα την δύναμη της κοινωνίας  . Ο νους μου ενώθηκε με τον Νου όλης της φύσης.  Το πνεύμα μου μεταφέρθηκε σε εκείνο το δώμα πριν 2000 περίπου χρόνια Το τσάι έγινε  ο οίνος που μετουσιώθηκε σε αίμα που τροφοδοτεί  όλα τα μέρη της  δημιουργίας. Λάβετε  φάγετε....Πίετε εξ αυτού πάντες .....Η κοινωνία , η ουσία όλα πήραν νόημα .

 Κι όλα  από ένα ταπεινό τραπέζι  ..
Blogger